Alexander Hate Testament
N AT IO N A L E
DELFTSCHE
SLAOLIE
KRONIEK van den DAG.
ZEELAND.
195 millioen gulden
CALVÉ-KWALITEIT
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MfflDELBüRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 13 APRIL 1937. - No. 86.
MIDDELBURG.
Een reclasseeringsdag.
Werkverschaffing,
DE CHEMISCHE STRIJDMIDDELEN
EN DE BURGERBEVOLKING.
LEVENSVERZEKERING-BANK
WAARBORGSOM
i~ JJl'JSLI
he lever
kaas. Sla-
K. Noord-
lburg.
Ga eens
dan met
naar Van
dan weer
r, Middel-
ÏC! Het
e modern-
3.50 is:
i „Filrec'V
t.o. Van
2Yr M.p
;n 25, ka-
49 ct., al-
sponsen,
castpapier
M'burg,
onze luxe
wieiers, 3
ms, lichte
ïtjes enz.,
rijzen. De
inderman-
isjes, sok-
ameskou-
en 10.
sjaals. De
i'burg.
are Cad-
„Den
tel, Oost-
MJRENS,
Woensdag
7.30 uur
uur.
Mirg, be-
telijkheid
landeling
e Gouda.
De Luxemburger Blum afgetreden.
De rechtsche partij en de liberaal-
radikale partij, die samen de Luxembur
ger coalitieregeering vormen, zijn het
eindelijk eens geworden over den tekst
voor een wetsontwerp tot bescherming
der sociale en politieke orde. Dit meer-
derheidsontwerp heeft echter een geheel
onverwacht gevolg gehad: René Blum,
de voorzitter der socialistische partij en
leider der oppositie in het parlement,
•heeft plotseling voor beide functies be
dankt!
De tekst, waarop de Kamermeerder
heid het eens geworden is, begint met
ra Art. 1 kort en goed te verklaren: De
communistische partij is ontbonden.
Vervolgens behelst hij, dat de minis
terraad, op voorstel van den minister van
justitie, en na voorafgegaan rechterlijk
onderzoek, alle vereenigingen of feite
lijke volksgroepeeringen zal ontbinden
die, hoe dan ook, een gewelddadige ver
andering of terzijdestelling van de grond
wet beoogen, de vrije werking der
grondwettelijke instellingen bedreigen
ol de vorming van gewapende of para
militaire organisaties ten doel hebben.
Van zulk een besluit tot gedwongen
ontbinding zal, wien het treft, beroep
apen staan op den Raad van State, afd.
geschillen van bestuur.
Gevolg eener gedwongen ontbinding
zal zijn, dat de vertegenwoordigers van
deze partij in parlement of gemeenteraad
automatisch van hun zetel vervallen
verklaard zullen zijn; bij wijze van over
gangsbepaling is echter gesteld, dat zulks
voor de zittende gemeenteraadsleden
niet het geval zal zijn. En in de volks
vertegenwoordiging zit geen communist;
wel is er voor enkele jaren eentje ge
kozen, maar de Kamer, die daar te lan
de in zulke zaken souverein is, heeft
hem doodeenvoudig als ongrondwettig
man niet toegelaten.
De tengevolge van het onderhavige
wetsontwerp vrijkomende zetels zullen,
overeenkomstig de kieswet, den lega
le® partijen toevallen.
Met verlies van burgerrechten en
straffen tot 5 jaar gevangenis en 10.000
frank boete bedreigt het wetsontwerp
dengene, die probeert een ontbonden
partij weer op te richten of tot een ver
boden partij toetreedt.
De coalitiepartijen noemen dit een
wetsontwerp tot bescherming der demo
cratie; de oppositie spreekt slechts van
een „muilkorfwet".
Laatstgenoemde stelde dezer dagen
Nederland ten voorbeeld. In het (s.-d.)
„Escher Tageblatt" kon men nl. in vette
letters het volgende lezen: „Holland is
trouw aan de Grondwet! Ook daar wil
de klerikale en anti-marxistische regee-
ring een wet tot bescherming der poli
tieke orde. Zij wil er nl. de leden der
vertegenwoordigende lichamen, die in
of 'buiten die lichamen een illegale rich
ting voorstaan, van hun mandaat verval
len verklaard zien. Maar, in tegenstel
ling tot Luxemburgs klerikaal-liberale
regeering beseft die in Holland, dat zulks
een grondwetswijziging is, en ofschoon
er weinig kans is, dat de nieuwe Kamer
met de vereischte 2/3 meerderheid het
ontwerp zal aannemen, toch heeft de
aan de grondwet trouwe Nederlandsche
regeering er nimmer aan gedacht haar
j olitiek beschermingswetje door haar
gewone parlementaire meerderheid 'te
laten aannemen".
Luttele dagen later diende René Blum
bij de Kamer waarvan hij tweede
voorzitter was zijn ontslagname in.
Tevens bedankte hij als voorzitter der
sociaal-democratische partij en als lid
van den gemeenteraad van stad-Luxem-
burg. Niet, omdat hij vóór 't „muilkorf-
wetje" zou zijn, integendeel! Maar toch
wel in verband met den strijd tegen dit
wetsontwerp. Hierdoor is namelijk het
toenemende verschil van inzicht tus-
schen de politieke leiding der partij en
het vakvereenigingsleiderschap acuut
geworden. Blum, advocaat, intellectueel,
voorstander der volksfrontgedachte, vrij
denker, trok namelijk den laatsten tijd
met de communisten samen den boer op
om protestvergaderingen tegen de
„muilkorfwet" te houden. Zijn eigen par
tij-orgaan desavoueerde dit, en in het or
gaan der vakvereenigingen „De Proleta
riër" ging de Vakverbonden-voorzitter
P. Krier heftig tegen den, smalend „ad
vocaat" genoemden, partijvoorzitter te
keer; Krier stelde den eisch, dat alle
actie tegen de wet in handen der vak
verbonden gelegd zou worden.
In arren moede deze strijd tusschen
politieke leiding en vakverbonden woed
de ondergronds reeds lang' heeft mr.
Blum er nu het bijltje bij neer gelegd. Hij
was een politicus van groote en breede
bekwaamheid; na den oorlog was hij, in
de toen optredende liberaal-socialisti
sche coalitieregeeringen, geruimen tijd,
o.a. onder het kabinet-Prüm, voorzitter
der Luxemburgsche Kamer van afge
vaardigden.
L. te KL
door
MARY HASTINGS BRADLEY.
6)
HOOFDSTUK II.
Die komst scheen in het begin zoo
oogenblikkelijk te verwachten, dat
iedere klop op de deur, ieder telefoontje,
iedere postbestelling de zenuwen van
het meisje in spanning' brachten. Ze
leefde in een voortdurenden toestand
van angstige afwachting en gejaagdheid.
Maar vier weken kropen langzaam voor
bij zonder het minste bericht. Het af
schrift van het testament was reeds
voor den dood van Alexander Harken
verzonden en telegrafisch was het be
richt van zijn dood aan het New York-
sche adres bekend gemaakt, dat voor
doorzending zorgde. Maar er was geen
enkel antwoord gekomen.
Dat zwijgen vervulde Anne met nieu
we vrees. Veronderstel, dat die Alexan
der in Haïti of elders iets was overko
men, dat het jaar voorbij ging, zonder
dat hij zich vertoond had! Dan zou er
Op Zaterdag 5 Juni zal alhier een re
classeeringsdag worden gehouden. Ter
bevordering daarvan is een comité opge
richt bestaande uit ds. M. van Empel,
voorzitter, J. G. Wollenberg, secretaris,
A. Dekker, H. N. Eppings, J. E. Witte,
A Flipse, P. Loof en de officieren van
het Leger des Heils.
Toevallig namen wij een kijkje bij de
werkverschaffing, die plaats heeft voor
het dempen van een groot deel van de
Dokhaven of Balkengat. Van twee zij
den is men met verschillende personen
bezig zand in het smalste gedeelte te
werpen om daarmee den stank en de
ratten te verdrijven. Het wordt een ruim
terrein, dat voor verschillende doelein
den geschikt is te maken.
Hier volgt een samenvatting van de
voordracht, Welke dr. J. Dekker,
gasdeskundige van den gemeente
lijken luchtbeschermingsdienst te Mid
delburg, gisteren voor de Middelburg-
sche radiodistributie vanwege dien
dienst gehouden zou hebben, indien de
minister van binnenlandsche zaken deze
uitzending niet verboden had
Dr. Dekker was voornemens te begin
nen met de mededeeling, dat 80 kg phos-
geen voldoende zou zijn om de geheele
bevolking van Nederland te dooden en
dat één enkel klein sportvliegtuig dit
quantum kan vervoeren. Maar daarnaast
staat de vraag, of het even gemakkelijk
is om die hoeveelheid stof door de men-
schen te doen inademen? De directeur
van de militaire gasschool te Utrecht
heeft berekend, dat eenige honder
den vliegtuigen noodig zouden zijn om
met kans op succes Amsterdam aan te
vallen. Al is het gevaar dus in werke
lijkheid klein, toch is het geenszins te
verwaarloozen, aldus dr. Dekker met
klem. Ten einde na te gaan in hoeverre
de burgerbevolking in oorlogstijd last
zal ondervinden van chemische strijd
middelen is het noodig na te gaan hoe
de legers het chemische wapen zullen
hanteeren. Ten eerste is dit in den we
reldoorlog getracht door het gasblazen.
Deze wijze van strijden acht men ech
ter in militaire kringen, meent dr. Dek
ker alleen van beteekenis in den positie
oorlog, wanneer de partijen zich inge
graven hebben.
Op het gasblazen volgde in den we
reldoorlog de gaswerpaan i/allen. Hier kan
men ook werken met damp en de con
centratie daarbij is zoo hoog' op te voe
ren, dat de soldaat bij éénmaal inade
men de doodelijke dosis binnenhaalt.
Vandaar dat men in de Europeesche le
gers bijzonder gewicht hecht aan gas-
tucht. Hiertoe behoort o.a., dat de man
in een oogwenk zijn masker kan opzet
ten. Als non-combattanten zich in het
aangevallen terrein bevinden moeten
ook zij verweermiddelen gebruiken. De
ze beide genoemde methoden zullen
slechts militair belang hebben evenals
de derde wijze van gifstofverspreiding,
n.l. door de artillerie. Hierbij is de tref
kans zoo groot, dat niet te verwachten
is, dat de b u r g e rbevolking langs de
zen weg last zal hebben van de opera
ties te velde. Een vierde methode is de
verspreiding van gassen uit vliegtuigen.
Hierover is veel gefantaseerd, maar in
den oorlog is er betrekkelijk weinig ge
bruik van gemaakt; dit kan natuurlijk in
een komenden oorlog anders zijn, en zoo
is er reeds een plan-Douet om onmid
dellijk na het uitbreken van een oorlog
met een groote luchtmacht het optrek
ken van vijandelijke legers te stuiten en
belangrijke centra te vernielen. Er is in
deskundige kringen echter ook groote
tegenwerking van dit plan. Maar in ieder
geval is een luchtaanval, ook voor de
burgerbevolking, zeer gevaarlijk, omdat
het richten uit een vliegtuig op groote
hoogte geen gemakkelijke taak is en de
afgeworpen projectielen zeer verspreid
om het beoogde militaire doel terecht
kunnen komen. Voor vernieling zal men
zeker gebruik maken van springlading,
doch onbruikbaar kunnen de bedoelde
objecten ook gemaakt worden langs an
deren weg en dan doelt dr. Dekker op
het blarenverwekkende mosterdgas, dat
ook in den wereldoorlog reeds veel
slachtoffers, ook onder de burgerbevol
king, heeft gemaakt.
De meeste deskundigen onder de mili
tairen verwachten in een komenden oor
log een groot gebruik van de chemica
liën en als dit juist is, dan zijn de gas
aanvallen in den wereldoorlog nog maar
experimenten geweest. Met name in
Amerika en Rusland heeft men de be
studeering en vervaardiging van strijd-
stoffen, antistoffen en andere middelen
tot verweer krachtig ter hand genomen.
Spr. stelt daarom de vraag: waar moet
dat heen? en neemt dan nooit iemand 't
initiatief om dergelijke strijdwezen te
weren? Er is al meer dan eens een po
ging daartoe gewaagd sinds den wereld
oorlog, doch over het algemeen schijnen
de militairen den zgn. gasoorlog niet
minder humaan te vinden dan andere
strijdwijzen. Opvallend is trouwens het
enorme verschil in effect tusschen de
eerste gasaanvallen in den wereldoorlog
en de latere, wat moet worden toege
schreven aan de toen bekend geworden
middelen voor individueele bescherming
tegen gassen en de ontwikkeling van 'n
groote gastucht.
Van de verweermiddelen is 't belang
rijkste het gasmasker, dat van een een
voudig lapje gaas is gegroeid tot een in
strument van groote volmaaktheid, zoo
als het nieuwe Nederlandsche legergas-
masker. Voor de burgers, die bij een gas
aanval op een stad actief werkzaam zijn,
is het masker beslist noodig. In hoeverre
dit ook voor de passieve bevolking noo
dig zal zijn, is momenteel niet te voor
spellen. Men moet voor zichzelf weten
ROTTERDAM
voor polishouders
(Ingez, Med.)
nooit eenige regeling tusschen hen bei
den getroffen kunnen worden en had ze
niet de minste kans, het vermogen van
haar vader terug te winnen. Ze zou niets
anders hebben dan haar recht als doch
ter op haar persoonlijke bezittingen.
Haar ouderhuis en het fortuin, waarvan
dat onderhouden werd, zouden aan Nat
han komen! En wat moest er dan van
haar worden? Haar opvoeding op een
zuiver Zuid-Amerikaansche kostschool
had haar niet geschikt gemaakt om al
leen in de harde buitenwereld te staan.
Ze bezat al de angst van het Zuidelijke
meisje voor alleen staan en hulpeloos
zijn. Op sommige oogenblikken voelde
ze zich er van overtuigd, dat, als Alex
ander maar kwam, ze hem vast en ze
ker trouwen zou, al was hij ook een
monster een leelijkheidals hij haar
maar wilde hebben. Maar voor geen
geld ter wereld, als hij haar alleen uit
medelijden of berekening zou willen
trouwen! Als hij nu toch maar kwam!
Dan hadden ze nog maanden voor zich
om elkaar te leeren kennen en alles te
bepraten, tijd genoeg om zeker te zijn
van wat ze wilden, voordat het jaar om
was, Haar stemmingen wisselden als de
golven der zee. Nu eens was het de
(Ing. Mea i
vloed van jong'e verwachting en roman
tische bespiegelingen, dan weer de eb
der radelooze wanhoop.
Voor Nathan bestonden dergelijke
wisselingen niet; zijn stemming werd
steeds bitterder en alleen het wegblijven
van zijn neef gaf hem nu en dan een
glimp van hoop. Naarmate de dagen
verliepen, zonder eenig bericht, groeide
die hoop anmerkelijk. Als dien kerel nu
toch eens iets overkwam! Als dat nu
toch maar gebeurde! Dan kwam alles
voor hemzelf in orde! Dan zou hij ver
krijgen, wat hij al zoo lang als zijn recht
was gaan beschouwen! Dat zou wel hard
voor Anne zijn. Maar als ze zich tegen
over hem behoorlijk gedroeg, zou ze haar
deel toch ook krijgen? Ze wist, dat ze
hem altijd krijgen kon, wanneer ze zelf
maar wiide, en hij zou het haar niet ge
makkelijk maken. Hij moest eerst ver
goeding hebben voor al de door haar
betoonde minachting. En hij wist heel
goed, dat Anne een grooten afkeer van
hem had. Maar dat millioen van haar
vader zou haar misschien helpen, daar
overheen te komen!
Maar of hij Anne nu kreeg of niet
en die verontrustende gedachte zette hij
zooveel mogelijk van zich af hij kreeg
hoe ver men wil gaan bij de voorberei
ding in deze.
Zij, wier taak bij een eventueelen gas
aanval hun verplicht buitenshuis te zijn,
moeten uiteraard een gasmasker bezit
ten. En voor hen is het noodzakelijk, dat
zij zich gestaag oefenen in het gebruik
van dit beschermingsmiddel en tevens,
dat het masker op ieder oogenblik ge
schikt is voor practisch gebruik. Een vij
andelijke luchtvloot kan in enkele minu
ten verschillende steden van Nederland
van de grens af bereiken.
Ofschoon er ook andere strijdgassen
zijn, is de uitwerking van mosterdgas
zeer intens, door de veroorzaakte bla
ren en door het overal doordringen. De
verschijnselen vertoonen zich niet direct,
doch de tijd varieert tusschen eenige
uren en een dag. Het is volgens dr. D. te
begrijpen, dat dit strijdmiddel bij oorlog
voerenden een voorkeur bezit, mede om
dat de wijze van besmetting in een stad
verwarring, paniek en verslagenheid te
weeg brengt, wat koren op 's vijands
molen is. Maar die paniek en verslagen
heid behoeven er niet te komen, want
men heeft middelen om ook mosterdgas
onschadelijk te maken, althans de uit
werking tot een minimum te beperken.
Dit moet kalm geschieden door perso
nen, die ter zake degelijk geoefend zijn
en bekend met alle nukken en grillen
van den sluipenden gas-tegenstander.
Dit eischt voortdurende oefening en dit
moet leiden tot een kennis om bij wer
kelijkheid automatisch en precies de
maaregelen toe te passen.
Tot hen die zeggen, dat zij het gevaar
voor zichzelf en hun familie zoo gerisg
achten, dat zij daarvoor niets bijzonders
wenschen te doen, zegt spr., dat er sinds
bijna een jaar een wet bestaat betreffen
de bescherming tegen luchtaanvallen,
waarinn o.a. staat, dat de burgers den
plicht hebben om maatregelen, die de
burgemeester noodig acht, trouw uit te
voeren en wel onder bedreiging met
zware straffen. Zonder ook maar een
spoor van aanleiding te hebben voor on
gerustheid, is het toch goed, dat men
zich realiseert, dat 2 van de 19 gemeen
ten der eerste gevarenklasse in Neder
land op Walcheren liggen, n.l. Vlissingen
en Veere, en dat Middelburg tot de
tweede gevarenklasse behoort.
Voor hen, die in of nabij het vrije veld
wonen, is de inrichting van een schuil-
loopgraaf aan te bevelen; voor gewone
huizen is een eerste vereischte het gas-
dichtafsluiten en het aanbrengen van
een gassluis. Het is noodig, dat in ieder
huis een der personen ter zake kundig
is en de anderen zich bij de oefeningen
naar zijn aanwijzingen gedragen. Dr. D.
herinnert nog eens aan het gering aan
tal verliezen door gasaanvallen tegen
het einde van den oorlog, dank zij de
goede gastucht en verwijst gezinshoof
den naar de brochure ter zake „Verdedi
ging tegen gasaanvallen" van den direc
teur der militaire gasschool, en een
overdruk van een artikel van kapitein
Van Riesen, in het tijdschrift „Luchtge-
vaar". Er blijven nog zaken, waarom
trent deze beide boekjes geen inlichtin
gen verstrekken en dan is het goed sa
men te komen om met iemand, die er
meer van weet, te spreken over deze
dingen. Een gevaar goed onder de oogen
te durven zien, beteekent het half over
wonnen te hebben. Dat dr. D. allen in
't korte tijdsverloop er van zou hebben
overtuigd, dat ook de chemische strijd-
het geld in handen, als Alexander niet te
voorschijn kwam. Hij zat voortdurend
te piekeren over de mogelijkheid, dat
Alexander dood was. Dat was natuurlijk
precies, wat de oude Alexander gewild
haddat hij voortdurend tusschen
angst en vrees zou ronddobberen....
Neen, neen plannen maken. Dat dien
de nergens toe. Hij kon immers niets uit
richten? Hij zou bedaard afwachten, tot
die kerel kwam. Hij zou moeten toekij
ken, hoe hij met Anne het landgoed
rondreed en onder de hooge pijnboomen
zat te luieren. Als hij bij het rijden zijn
nek eens brak! Hij dacht na over alle
paarden, die op stal stonden. Hij zat te
denken over spijkers in het zadel of
wrakke zadelriemen. Hij dacht over
heel wat dingen in die sombere dagen
en nachten, die het daglicht niet moch
ten zien. Hij maakte zich dan wel wijs,
dat het slechts gedachten waren, meer
niet. Dat hij nooit iets zou durven doen,
waardoor hij met den strafrechter in
aanraking zou kunnen komen. Hij zou
•niets anders doen, dan toekijken, hoe
die ander zijn plaats innam. Maar heime
lijk bleef hij zitten broeden en piekeren.
Een ongeluk kwam immers zoo vaak
voor? '5!
middelen zulk 'n gevaar voor de bevol
king vormen en dat ook dit slinkt, als
men het aangrijpt, daarmede zou hij zich
geenszins gevleid hebben, gedachtig aan
de woorden van Jan de With: „Den
aerdt van de Hollanders is soodaenig,
dat, als haer de noodt ende de periculen
niet zeer klaer voor oogen comen, zij
geenszins gedisponeert connen werden,
om naer behooren te vigileeren voor
haer eijgen securiteijt".
BIGGEKERKE, De commiss'e voor
de feestelijke viering van het huwelijk
van Prinses Juliana en Prins Bernhard
hield Maandagavond haar slotvergade
ring.
De voorzitter, ds. Korevaar, dankte
alle commissieleden hartelijk voor hun
medewerking, het feest van 8 Januari is
in alle opzichten uitstekend geslaagd.
De rekening sloot met een bedrag aan
ontvangsten van f 654 aan uitgaven van
f 659. Het tekort ad f 5 zal worden ge
dekt door verkoop van overcomplete
artikelen.
Met algem. instemming' werd besloten tot
oprichting van een Vereeniging tot her
denking van nat'onale feestelijkheden;
de leden van de feestcommissie traden
staande de vergadering toe. De burge
meester en de heeren E. H. Iemhoff en
I. A. de Moor, zullen de noodige voor
bereidingen treffen.
Aan het eind der vergadering heeft
de burgemeester de commissie dank
gebracht voor haar werk, dat hem een
groote voldoen ng heeft gegeven. Inzon
derheid den secretaris der commissie
zegde hij dank voor zijn ve'e werk.
ERNSTIG VERKEERSONGEVAL.
BIGGEKERKE. Zondagmorgen is den
heer A. P. Schat, die door zijn uitvin
ding van een installatie voor het tewa-
terlaten van reddingbooten in scheep
vaartkringen groote bekendheid geniet
in binnen- en buitenland, en die op weg
was naar zijn gezin, dat in deze gemeen
te woonachtig is op de bekende villa
„Den Dune", een ernstig auto-ongeluk
overkomen. De heer Schai, die meestal
met groote snelheid rijdt is. nabij Breda
in aanrijding gekomen met 'n wielrijder,
die ernstig gewond werd, waarna de
auto tegen een boom reed en geheel
vernield werd. De heer Schat bekwam
ernstige verwondingen en. is, evenals
het eerste slachtoffer, naar een zieken
huis in Breda overgebracht.
Niet Juist.
In het bericht onder Oostkapelle van
het nummer van Zaterdag, staat, dat wij
len mr. F. J. Sprenger directeur is ge
weest'van de N.V. Duinbeek, dit moest
zijn wijlen de heer F. G. Sprenger, die
in 1898 is overleden.
VROUWENPOLDER. Maandagmiddag
had op de algemeene begraafplaats' al
hier de ter aarde bestelling p'aats van
het stoffelijk overschot van wijlen den
heer L. Duvekot Szn., in leven Fd van
den Raad en van verschillende kerke
lijke en andere vereenigingen. Nadat
de kist met het stoffelijk overschot, gë-
dragen door de raadsleden, in de groe
ve was neergelaten, nam ds. Van Duijne,
predikant bij de Ned. Herv. gemeente
alhier, het woord ten einde in een ge
voel volle rede de diensten te schetsen
Hij had zijn oude kamer in Harken
House behouden, maar op aanraden van
den notaris was hij gaan wonen op een
mijl of drie afstands, bij de Randells in
de buurt van Charleston. Die verhuizing
had hem zijn tweeslachtige positie
scherp doen gevoelen. O, als Anne toch
maar iets om hem gaf, wat hadden ze de
bordjes dan netjes voor dien indringer
kunnen verhangen!
Al hield ze maar van iemand anders,
genoeg om met dien andere te trouwen,
wat een geluk zou dat voor hem betee-
kenen! Maar ze was zoo'n onverschillige
kat. En zoowel thuis als op school was
ze altijd erg op haarzelf geweest en in
de buurt waren niet veel aantrekkelijke
jongelui te vinden. Toen ze klein waren,
had ze alleen htfm en Alexander als
speelmakkertje gehad en dan Drew Far-
quahr.
De Farquahr's waren verhuisd, kort
na het vertrek van oom Robert. Nu vond
hij het vreeselijk jammer, dat Drew niet
gebleven was en dat Anne niet zoo ver
liefd op hem was geworden, dat ze hem
ten spijt van al dat geld toch getrouwd
had.
(Wordt vervolgd).