Alexander Hate Testament N AT IO N A L E DELFTSCHE SLAOLIE KRONIEK van den DAG. ZEELAND. 195 millioen gulden CALVÉ-KWALITEIT TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MfflDELBüRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 13 APRIL 1937. - No. 86. MIDDELBURG. Een reclasseeringsdag. Werkverschaffing, DE CHEMISCHE STRIJDMIDDELEN EN DE BURGERBEVOLKING. LEVENSVERZEKERING-BANK WAARBORGSOM i~ JJl'JSLI he lever kaas. Sla- K. Noord- lburg. Ga eens dan met naar Van dan weer r, Middel- ÏC! Het e modern- 3.50 is: i „Filrec'V t.o. Van 2Yr M.p ;n 25, ka- 49 ct., al- sponsen, castpapier M'burg, onze luxe wieiers, 3 ms, lichte ïtjes enz., rijzen. De inderman- isjes, sok- ameskou- en 10. sjaals. De i'burg. are Cad- „Den tel, Oost- MJRENS, Woensdag 7.30 uur uur. Mirg, be- telijkheid landeling e Gouda. De Luxemburger Blum afgetreden. De rechtsche partij en de liberaal- radikale partij, die samen de Luxembur ger coalitieregeering vormen, zijn het eindelijk eens geworden over den tekst voor een wetsontwerp tot bescherming der sociale en politieke orde. Dit meer- derheidsontwerp heeft echter een geheel onverwacht gevolg gehad: René Blum, de voorzitter der socialistische partij en leider der oppositie in het parlement, •heeft plotseling voor beide functies be dankt! De tekst, waarop de Kamermeerder heid het eens geworden is, begint met ra Art. 1 kort en goed te verklaren: De communistische partij is ontbonden. Vervolgens behelst hij, dat de minis terraad, op voorstel van den minister van justitie, en na voorafgegaan rechterlijk onderzoek, alle vereenigingen of feite lijke volksgroepeeringen zal ontbinden die, hoe dan ook, een gewelddadige ver andering of terzijdestelling van de grond wet beoogen, de vrije werking der grondwettelijke instellingen bedreigen ol de vorming van gewapende of para militaire organisaties ten doel hebben. Van zulk een besluit tot gedwongen ontbinding zal, wien het treft, beroep apen staan op den Raad van State, afd. geschillen van bestuur. Gevolg eener gedwongen ontbinding zal zijn, dat de vertegenwoordigers van deze partij in parlement of gemeenteraad automatisch van hun zetel vervallen verklaard zullen zijn; bij wijze van over gangsbepaling is echter gesteld, dat zulks voor de zittende gemeenteraadsleden niet het geval zal zijn. En in de volks vertegenwoordiging zit geen communist; wel is er voor enkele jaren eentje ge kozen, maar de Kamer, die daar te lan de in zulke zaken souverein is, heeft hem doodeenvoudig als ongrondwettig man niet toegelaten. De tengevolge van het onderhavige wetsontwerp vrijkomende zetels zullen, overeenkomstig de kieswet, den lega le® partijen toevallen. Met verlies van burgerrechten en straffen tot 5 jaar gevangenis en 10.000 frank boete bedreigt het wetsontwerp dengene, die probeert een ontbonden partij weer op te richten of tot een ver boden partij toetreedt. De coalitiepartijen noemen dit een wetsontwerp tot bescherming der demo cratie; de oppositie spreekt slechts van een „muilkorfwet". Laatstgenoemde stelde dezer dagen Nederland ten voorbeeld. In het (s.-d.) „Escher Tageblatt" kon men nl. in vette letters het volgende lezen: „Holland is trouw aan de Grondwet! Ook daar wil de klerikale en anti-marxistische regee- ring een wet tot bescherming der poli tieke orde. Zij wil er nl. de leden der vertegenwoordigende lichamen, die in of 'buiten die lichamen een illegale rich ting voorstaan, van hun mandaat verval len verklaard zien. Maar, in tegenstel ling tot Luxemburgs klerikaal-liberale regeering beseft die in Holland, dat zulks een grondwetswijziging is, en ofschoon er weinig kans is, dat de nieuwe Kamer met de vereischte 2/3 meerderheid het ontwerp zal aannemen, toch heeft de aan de grondwet trouwe Nederlandsche regeering er nimmer aan gedacht haar j olitiek beschermingswetje door haar gewone parlementaire meerderheid 'te laten aannemen". Luttele dagen later diende René Blum bij de Kamer waarvan hij tweede voorzitter was zijn ontslagname in. Tevens bedankte hij als voorzitter der sociaal-democratische partij en als lid van den gemeenteraad van stad-Luxem- burg. Niet, omdat hij vóór 't „muilkorf- wetje" zou zijn, integendeel! Maar toch wel in verband met den strijd tegen dit wetsontwerp. Hierdoor is namelijk het toenemende verschil van inzicht tus- schen de politieke leiding der partij en het vakvereenigingsleiderschap acuut geworden. Blum, advocaat, intellectueel, voorstander der volksfrontgedachte, vrij denker, trok namelijk den laatsten tijd met de communisten samen den boer op om protestvergaderingen tegen de „muilkorfwet" te houden. Zijn eigen par tij-orgaan desavoueerde dit, en in het or gaan der vakvereenigingen „De Proleta riër" ging de Vakverbonden-voorzitter P. Krier heftig tegen den, smalend „ad vocaat" genoemden, partijvoorzitter te keer; Krier stelde den eisch, dat alle actie tegen de wet in handen der vak verbonden gelegd zou worden. In arren moede deze strijd tusschen politieke leiding en vakverbonden woed de ondergronds reeds lang' heeft mr. Blum er nu het bijltje bij neer gelegd. Hij was een politicus van groote en breede bekwaamheid; na den oorlog was hij, in de toen optredende liberaal-socialisti sche coalitieregeeringen, geruimen tijd, o.a. onder het kabinet-Prüm, voorzitter der Luxemburgsche Kamer van afge vaardigden. L. te KL door MARY HASTINGS BRADLEY. 6) HOOFDSTUK II. Die komst scheen in het begin zoo oogenblikkelijk te verwachten, dat iedere klop op de deur, ieder telefoontje, iedere postbestelling de zenuwen van het meisje in spanning' brachten. Ze leefde in een voortdurenden toestand van angstige afwachting en gejaagdheid. Maar vier weken kropen langzaam voor bij zonder het minste bericht. Het af schrift van het testament was reeds voor den dood van Alexander Harken verzonden en telegrafisch was het be richt van zijn dood aan het New York- sche adres bekend gemaakt, dat voor doorzending zorgde. Maar er was geen enkel antwoord gekomen. Dat zwijgen vervulde Anne met nieu we vrees. Veronderstel, dat die Alexan der in Haïti of elders iets was overko men, dat het jaar voorbij ging, zonder dat hij zich vertoond had! Dan zou er Op Zaterdag 5 Juni zal alhier een re classeeringsdag worden gehouden. Ter bevordering daarvan is een comité opge richt bestaande uit ds. M. van Empel, voorzitter, J. G. Wollenberg, secretaris, A. Dekker, H. N. Eppings, J. E. Witte, A Flipse, P. Loof en de officieren van het Leger des Heils. Toevallig namen wij een kijkje bij de werkverschaffing, die plaats heeft voor het dempen van een groot deel van de Dokhaven of Balkengat. Van twee zij den is men met verschillende personen bezig zand in het smalste gedeelte te werpen om daarmee den stank en de ratten te verdrijven. Het wordt een ruim terrein, dat voor verschillende doelein den geschikt is te maken. Hier volgt een samenvatting van de voordracht, Welke dr. J. Dekker, gasdeskundige van den gemeente lijken luchtbeschermingsdienst te Mid delburg, gisteren voor de Middelburg- sche radiodistributie vanwege dien dienst gehouden zou hebben, indien de minister van binnenlandsche zaken deze uitzending niet verboden had Dr. Dekker was voornemens te begin nen met de mededeeling, dat 80 kg phos- geen voldoende zou zijn om de geheele bevolking van Nederland te dooden en dat één enkel klein sportvliegtuig dit quantum kan vervoeren. Maar daarnaast staat de vraag, of het even gemakkelijk is om die hoeveelheid stof door de men- schen te doen inademen? De directeur van de militaire gasschool te Utrecht heeft berekend, dat eenige honder den vliegtuigen noodig zouden zijn om met kans op succes Amsterdam aan te vallen. Al is het gevaar dus in werke lijkheid klein, toch is het geenszins te verwaarloozen, aldus dr. Dekker met klem. Ten einde na te gaan in hoeverre de burgerbevolking in oorlogstijd last zal ondervinden van chemische strijd middelen is het noodig na te gaan hoe de legers het chemische wapen zullen hanteeren. Ten eerste is dit in den we reldoorlog getracht door het gasblazen. Deze wijze van strijden acht men ech ter in militaire kringen, meent dr. Dek ker alleen van beteekenis in den positie oorlog, wanneer de partijen zich inge graven hebben. Op het gasblazen volgde in den we reldoorlog de gaswerpaan i/allen. Hier kan men ook werken met damp en de con centratie daarbij is zoo hoog' op te voe ren, dat de soldaat bij éénmaal inade men de doodelijke dosis binnenhaalt. Vandaar dat men in de Europeesche le gers bijzonder gewicht hecht aan gas- tucht. Hiertoe behoort o.a., dat de man in een oogwenk zijn masker kan opzet ten. Als non-combattanten zich in het aangevallen terrein bevinden moeten ook zij verweermiddelen gebruiken. De ze beide genoemde methoden zullen slechts militair belang hebben evenals de derde wijze van gifstofverspreiding, n.l. door de artillerie. Hierbij is de tref kans zoo groot, dat niet te verwachten is, dat de b u r g e rbevolking langs de zen weg last zal hebben van de opera ties te velde. Een vierde methode is de verspreiding van gassen uit vliegtuigen. Hierover is veel gefantaseerd, maar in den oorlog is er betrekkelijk weinig ge bruik van gemaakt; dit kan natuurlijk in een komenden oorlog anders zijn, en zoo is er reeds een plan-Douet om onmid dellijk na het uitbreken van een oorlog met een groote luchtmacht het optrek ken van vijandelijke legers te stuiten en belangrijke centra te vernielen. Er is in deskundige kringen echter ook groote tegenwerking van dit plan. Maar in ieder geval is een luchtaanval, ook voor de burgerbevolking, zeer gevaarlijk, omdat het richten uit een vliegtuig op groote hoogte geen gemakkelijke taak is en de afgeworpen projectielen zeer verspreid om het beoogde militaire doel terecht kunnen komen. Voor vernieling zal men zeker gebruik maken van springlading, doch onbruikbaar kunnen de bedoelde objecten ook gemaakt worden langs an deren weg en dan doelt dr. Dekker op het blarenverwekkende mosterdgas, dat ook in den wereldoorlog reeds veel slachtoffers, ook onder de burgerbevol king, heeft gemaakt. De meeste deskundigen onder de mili tairen verwachten in een komenden oor log een groot gebruik van de chemica liën en als dit juist is, dan zijn de gas aanvallen in den wereldoorlog nog maar experimenten geweest. Met name in Amerika en Rusland heeft men de be studeering en vervaardiging van strijd- stoffen, antistoffen en andere middelen tot verweer krachtig ter hand genomen. Spr. stelt daarom de vraag: waar moet dat heen? en neemt dan nooit iemand 't initiatief om dergelijke strijdwezen te weren? Er is al meer dan eens een po ging daartoe gewaagd sinds den wereld oorlog, doch over het algemeen schijnen de militairen den zgn. gasoorlog niet minder humaan te vinden dan andere strijdwijzen. Opvallend is trouwens het enorme verschil in effect tusschen de eerste gasaanvallen in den wereldoorlog en de latere, wat moet worden toege schreven aan de toen bekend geworden middelen voor individueele bescherming tegen gassen en de ontwikkeling van 'n groote gastucht. Van de verweermiddelen is 't belang rijkste het gasmasker, dat van een een voudig lapje gaas is gegroeid tot een in strument van groote volmaaktheid, zoo als het nieuwe Nederlandsche legergas- masker. Voor de burgers, die bij een gas aanval op een stad actief werkzaam zijn, is het masker beslist noodig. In hoeverre dit ook voor de passieve bevolking noo dig zal zijn, is momenteel niet te voor spellen. Men moet voor zichzelf weten ROTTERDAM voor polishouders (Ingez, Med.) nooit eenige regeling tusschen hen bei den getroffen kunnen worden en had ze niet de minste kans, het vermogen van haar vader terug te winnen. Ze zou niets anders hebben dan haar recht als doch ter op haar persoonlijke bezittingen. Haar ouderhuis en het fortuin, waarvan dat onderhouden werd, zouden aan Nat han komen! En wat moest er dan van haar worden? Haar opvoeding op een zuiver Zuid-Amerikaansche kostschool had haar niet geschikt gemaakt om al leen in de harde buitenwereld te staan. Ze bezat al de angst van het Zuidelijke meisje voor alleen staan en hulpeloos zijn. Op sommige oogenblikken voelde ze zich er van overtuigd, dat, als Alex ander maar kwam, ze hem vast en ze ker trouwen zou, al was hij ook een monster een leelijkheidals hij haar maar wilde hebben. Maar voor geen geld ter wereld, als hij haar alleen uit medelijden of berekening zou willen trouwen! Als hij nu toch maar kwam! Dan hadden ze nog maanden voor zich om elkaar te leeren kennen en alles te bepraten, tijd genoeg om zeker te zijn van wat ze wilden, voordat het jaar om was, Haar stemmingen wisselden als de golven der zee. Nu eens was het de (Ing. Mea i vloed van jong'e verwachting en roman tische bespiegelingen, dan weer de eb der radelooze wanhoop. Voor Nathan bestonden dergelijke wisselingen niet; zijn stemming werd steeds bitterder en alleen het wegblijven van zijn neef gaf hem nu en dan een glimp van hoop. Naarmate de dagen verliepen, zonder eenig bericht, groeide die hoop anmerkelijk. Als dien kerel nu toch eens iets overkwam! Als dat nu toch maar gebeurde! Dan kwam alles voor hemzelf in orde! Dan zou hij ver krijgen, wat hij al zoo lang als zijn recht was gaan beschouwen! Dat zou wel hard voor Anne zijn. Maar als ze zich tegen over hem behoorlijk gedroeg, zou ze haar deel toch ook krijgen? Ze wist, dat ze hem altijd krijgen kon, wanneer ze zelf maar wiide, en hij zou het haar niet ge makkelijk maken. Hij moest eerst ver goeding hebben voor al de door haar betoonde minachting. En hij wist heel goed, dat Anne een grooten afkeer van hem had. Maar dat millioen van haar vader zou haar misschien helpen, daar overheen te komen! Maar of hij Anne nu kreeg of niet en die verontrustende gedachte zette hij zooveel mogelijk van zich af hij kreeg hoe ver men wil gaan bij de voorberei ding in deze. Zij, wier taak bij een eventueelen gas aanval hun verplicht buitenshuis te zijn, moeten uiteraard een gasmasker bezit ten. En voor hen is het noodzakelijk, dat zij zich gestaag oefenen in het gebruik van dit beschermingsmiddel en tevens, dat het masker op ieder oogenblik ge schikt is voor practisch gebruik. Een vij andelijke luchtvloot kan in enkele minu ten verschillende steden van Nederland van de grens af bereiken. Ofschoon er ook andere strijdgassen zijn, is de uitwerking van mosterdgas zeer intens, door de veroorzaakte bla ren en door het overal doordringen. De verschijnselen vertoonen zich niet direct, doch de tijd varieert tusschen eenige uren en een dag. Het is volgens dr. D. te begrijpen, dat dit strijdmiddel bij oorlog voerenden een voorkeur bezit, mede om dat de wijze van besmetting in een stad verwarring, paniek en verslagenheid te weeg brengt, wat koren op 's vijands molen is. Maar die paniek en verslagen heid behoeven er niet te komen, want men heeft middelen om ook mosterdgas onschadelijk te maken, althans de uit werking tot een minimum te beperken. Dit moet kalm geschieden door perso nen, die ter zake degelijk geoefend zijn en bekend met alle nukken en grillen van den sluipenden gas-tegenstander. Dit eischt voortdurende oefening en dit moet leiden tot een kennis om bij wer kelijkheid automatisch en precies de maaregelen toe te passen. Tot hen die zeggen, dat zij het gevaar voor zichzelf en hun familie zoo gerisg achten, dat zij daarvoor niets bijzonders wenschen te doen, zegt spr., dat er sinds bijna een jaar een wet bestaat betreffen de bescherming tegen luchtaanvallen, waarinn o.a. staat, dat de burgers den plicht hebben om maatregelen, die de burgemeester noodig acht, trouw uit te voeren en wel onder bedreiging met zware straffen. Zonder ook maar een spoor van aanleiding te hebben voor on gerustheid, is het toch goed, dat men zich realiseert, dat 2 van de 19 gemeen ten der eerste gevarenklasse in Neder land op Walcheren liggen, n.l. Vlissingen en Veere, en dat Middelburg tot de tweede gevarenklasse behoort. Voor hen, die in of nabij het vrije veld wonen, is de inrichting van een schuil- loopgraaf aan te bevelen; voor gewone huizen is een eerste vereischte het gas- dichtafsluiten en het aanbrengen van een gassluis. Het is noodig, dat in ieder huis een der personen ter zake kundig is en de anderen zich bij de oefeningen naar zijn aanwijzingen gedragen. Dr. D. herinnert nog eens aan het gering aan tal verliezen door gasaanvallen tegen het einde van den oorlog, dank zij de goede gastucht en verwijst gezinshoof den naar de brochure ter zake „Verdedi ging tegen gasaanvallen" van den direc teur der militaire gasschool, en een overdruk van een artikel van kapitein Van Riesen, in het tijdschrift „Luchtge- vaar". Er blijven nog zaken, waarom trent deze beide boekjes geen inlichtin gen verstrekken en dan is het goed sa men te komen om met iemand, die er meer van weet, te spreken over deze dingen. Een gevaar goed onder de oogen te durven zien, beteekent het half over wonnen te hebben. Dat dr. D. allen in 't korte tijdsverloop er van zou hebben overtuigd, dat ook de chemische strijd- het geld in handen, als Alexander niet te voorschijn kwam. Hij zat voortdurend te piekeren over de mogelijkheid, dat Alexander dood was. Dat was natuurlijk precies, wat de oude Alexander gewild haddat hij voortdurend tusschen angst en vrees zou ronddobberen.... Neen, neen plannen maken. Dat dien de nergens toe. Hij kon immers niets uit richten? Hij zou bedaard afwachten, tot die kerel kwam. Hij zou moeten toekij ken, hoe hij met Anne het landgoed rondreed en onder de hooge pijnboomen zat te luieren. Als hij bij het rijden zijn nek eens brak! Hij dacht na over alle paarden, die op stal stonden. Hij zat te denken over spijkers in het zadel of wrakke zadelriemen. Hij dacht over heel wat dingen in die sombere dagen en nachten, die het daglicht niet moch ten zien. Hij maakte zich dan wel wijs, dat het slechts gedachten waren, meer niet. Dat hij nooit iets zou durven doen, waardoor hij met den strafrechter in aanraking zou kunnen komen. Hij zou •niets anders doen, dan toekijken, hoe die ander zijn plaats innam. Maar heime lijk bleef hij zitten broeden en piekeren. Een ongeluk kwam immers zoo vaak voor? '5! middelen zulk 'n gevaar voor de bevol king vormen en dat ook dit slinkt, als men het aangrijpt, daarmede zou hij zich geenszins gevleid hebben, gedachtig aan de woorden van Jan de With: „Den aerdt van de Hollanders is soodaenig, dat, als haer de noodt ende de periculen niet zeer klaer voor oogen comen, zij geenszins gedisponeert connen werden, om naer behooren te vigileeren voor haer eijgen securiteijt". BIGGEKERKE, De commiss'e voor de feestelijke viering van het huwelijk van Prinses Juliana en Prins Bernhard hield Maandagavond haar slotvergade ring. De voorzitter, ds. Korevaar, dankte alle commissieleden hartelijk voor hun medewerking, het feest van 8 Januari is in alle opzichten uitstekend geslaagd. De rekening sloot met een bedrag aan ontvangsten van f 654 aan uitgaven van f 659. Het tekort ad f 5 zal worden ge dekt door verkoop van overcomplete artikelen. Met algem. instemming' werd besloten tot oprichting van een Vereeniging tot her denking van nat'onale feestelijkheden; de leden van de feestcommissie traden staande de vergadering toe. De burge meester en de heeren E. H. Iemhoff en I. A. de Moor, zullen de noodige voor bereidingen treffen. Aan het eind der vergadering heeft de burgemeester de commissie dank gebracht voor haar werk, dat hem een groote voldoen ng heeft gegeven. Inzon derheid den secretaris der commissie zegde hij dank voor zijn ve'e werk. ERNSTIG VERKEERSONGEVAL. BIGGEKERKE. Zondagmorgen is den heer A. P. Schat, die door zijn uitvin ding van een installatie voor het tewa- terlaten van reddingbooten in scheep vaartkringen groote bekendheid geniet in binnen- en buitenland, en die op weg was naar zijn gezin, dat in deze gemeen te woonachtig is op de bekende villa „Den Dune", een ernstig auto-ongeluk overkomen. De heer Schai, die meestal met groote snelheid rijdt is. nabij Breda in aanrijding gekomen met 'n wielrijder, die ernstig gewond werd, waarna de auto tegen een boom reed en geheel vernield werd. De heer Schat bekwam ernstige verwondingen en. is, evenals het eerste slachtoffer, naar een zieken huis in Breda overgebracht. Niet Juist. In het bericht onder Oostkapelle van het nummer van Zaterdag, staat, dat wij len mr. F. J. Sprenger directeur is ge weest'van de N.V. Duinbeek, dit moest zijn wijlen de heer F. G. Sprenger, die in 1898 is overleden. VROUWENPOLDER. Maandagmiddag had op de algemeene begraafplaats' al hier de ter aarde bestelling p'aats van het stoffelijk overschot van wijlen den heer L. Duvekot Szn., in leven Fd van den Raad en van verschillende kerke lijke en andere vereenigingen. Nadat de kist met het stoffelijk overschot, gë- dragen door de raadsleden, in de groe ve was neergelaten, nam ds. Van Duijne, predikant bij de Ned. Herv. gemeente alhier, het woord ten einde in een ge voel volle rede de diensten te schetsen Hij had zijn oude kamer in Harken House behouden, maar op aanraden van den notaris was hij gaan wonen op een mijl of drie afstands, bij de Randells in de buurt van Charleston. Die verhuizing had hem zijn tweeslachtige positie scherp doen gevoelen. O, als Anne toch maar iets om hem gaf, wat hadden ze de bordjes dan netjes voor dien indringer kunnen verhangen! Al hield ze maar van iemand anders, genoeg om met dien andere te trouwen, wat een geluk zou dat voor hem betee- kenen! Maar ze was zoo'n onverschillige kat. En zoowel thuis als op school was ze altijd erg op haarzelf geweest en in de buurt waren niet veel aantrekkelijke jongelui te vinden. Toen ze klein waren, had ze alleen htfm en Alexander als speelmakkertje gehad en dan Drew Far- quahr. De Farquahr's waren verhuisd, kort na het vertrek van oom Robert. Nu vond hij het vreeselijk jammer, dat Drew niet gebleven was en dat Anne niet zoo ver liefd op hem was geworden, dat ze hem ten spijt van al dat geld toch getrouwd had. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1937 | | pagina 5