Sproeten komen vroeg in
Sprutol. B ij alle Drogisten
KUNST EN WETENSCHAP.
BUITENLAND.
Uit de MiddeiburgscHe Courant
vm vttr vjjftig jaar.
BIOSCOPEN.
het voorjaar, koop tijdig een pot
De kroning van Koning George VI
MIDDELBURG.
GOES.
BELGIL
DUITSCHLAND.
-
(Ingez. Med.)
Bloedige incidenten bij kro
ningsleesten in de middeleeu
wen Een charmante geste
van Koningin Victoria bij haar
kroning.
II.
(Van een specialen Reuter-
correspondent).
L o n d e n, Apr. Het zeer groote aan
tal bezoekers, dat men tijdens de Kro
ningsfeesten te Londen verwacht
men spreekt h er over meer dan twee
millioen bezoekers van buiten Londen
zal zware eischen stellen aan de
Londensche politie, en zoowel de vei-
digheid van het verkeer als van de
hooge gasten, die de plechtigheid komen
bijwonen, maakt een omvangrijke org,a-
n satie en tal van buitengewone maat
regelen noodig, waarop wij in een vol
gend artikel hopen terug te komen en
waarover reeds tal van interessante bij
zonderheden bekend zijn.
Wie de vastberaden, rustige wijze
van optreden der Londensfche politie
kent en in het algemeen den kalmen
aard van het Engelsche volk, kan er
niet aan twijfelen of de zaken zullen
zich zonder incidenten afwikkelen.
In het verleden was d-t niet altijd
het geval, al stond men toen misschien
niet voor groote problemen v,an ver-
keerstechnischen aard. De incidenten
waren maar al te vaak een gevolg van
de bloedige politieke twisten, die voor
al gedurende de m:ddeleeuwen den,
Engelschen adel verscheurden.
Reeds in 1066 ging de kroning van
Willem den Verovenaar gepaard met
een bloedige gebeurtenis, veroorzaakt
door een misverstand d,at duidelijk be
wijst, hoe weinig op hun gemak de
Normandische veroveraars zich nog in
het nauwelijks onderwerpen land der
Angelen en Saksen voelden. De Nor
mandische lijfwacht buiten de kerk
hoorde namelijk plotseling een luid ru
moer in het kerkgebouw. Later bleek,
dat het de juichkreten waren van de
menigte toen de nieuwe Koning uit de
sacrist:e de kerk betrad. Maar de
blijkbaar nerveuze lijfw.achten meenden
vijandige kreten te hooren en deden
terstond een aanval op de menigte,
zoowel binnen als buiten de kerk, ter
wijl eenigen hunner 'n paar omringende
kloostergebouwen in brand staken. De
menigte vluchtte naar buiten in pan:ek,
waarbij velen onder den voet geloopen
werden of onder de hoeven der paar
den van de Normandische ruiters wer
den vertrapt. Alleen Willem, met eeni-
ge ridders en de geestelijken bleven
in de Westminster Abbey achter en te
midden van een kie ne groep edelen
in de verlaten ruimte werd de kroon
op het hoofd geplaatst van Willem den
Veroveraar, die volgens oude kro
niekschrijvers voor de eerste maal in
zijn leven van hoofd tot voeten trilde.
Een andere bloedige gebeurtenis van
nog ernstiger ,aard geschiedde bij de
kroning van Richard I en leidde tot 'n
groot progrom, waarbij de overgroote
meerderheid der toen in Londen wo
nende Joden vermoord werd. De Joden
mochten slechts, -zooals elders in die
dagen op het vaste land v,an Midden-
Europa, verblijf houden in de hun toe-
gew,zen ghetto's. Zij hadden echter een
verzoek ingediend om den plechtigen
optocht langs den weg van het konin
klijk slot naar de Westminster Abbey
te mog'en gadestaan. Aanvankelijk werd
d,aar geen bezwaar tegen gemaakt,
maar op het laatste oogenblik liet Ri
chard I, bevreesd voor eventueele
toovermacht der Joden, de toestem-
m ng intrekken en werd den Joden
verboden, zich langs den kroningsweg
te scharen.
Van geheel anderen, volmaakt on-
schuldigen aard is een onbeteekenend
voorval bij de kroning van Koningin
Victoria, dat echter niet onopgemerkt
voorbijging omdat het de buitenwereld
die weinig van de jonge Koningin wist,
een aardig kijkje gaf op haar karakter.
Toen terstond na de kroning de grij
ze, 88-jarige Lord Rolle, naar voren
trad om de Koning n zijn hulde te be
tuigen, gleed hij bij "zijn poging om de
beide treden, die naar den trooft leid
den, te bestijgen, uit en viel ,aan den
voet van den troon neer, zoodat men
hem naar zijn bank moest terugdragen
Eenige minuten later, nadat de grijsaard
zich hersteld had. trad hij opnieuw naar
voren om de Koningin zijn hulde ,aan
te bieden. Victoria zag het, en weten
de hoe streng het protocol bij een ge
beurtenis als deze zelfs elke beweging
van den gekroonden vorst vaststelt,
wendde zij zich tot den Aartsbisschop
van Canterbury en vroeg: „Mag ik hem
n et tegemoet gaan?"
En voordat de prelaat haar nog ge
antwoord had was zij opgestaan en
daalde de jonge Koningin de beide tre
den van den troon af om die den grij
zen edelman te besparen. Lord Gren-
villp, die 'een uitvoerige beschrijving
van de ktoningsplechtighe d heeft ge
geven, verklaart daarin, dat „deze
daad van hoffelijkheid en vriendelijk
heid onder de aanwezigen groote sen
satie bracht."
Vereeniging voor Instrumentale
Muziek te Middelburg.
Nellie Wagenaar, piano.
(-§-) Voor een goed bezette concert
en gehoorzaal heeft de Vereeniging voor
Instrumentale Muziek gisteravond een
keurig concert gegeven. Het programma
bevatte drie bekende meesterwerken:
de vijfde symphonie van Dvorak, de
„Variations symphoniques" van César
Franck en het piano-concert van Grieg.
Ze werden alle drie naar de eischen van
tamelijk strenge maatstaven uitgevoerd.
Zoowel het orkest als de soliste: Nellie
Wagenaar uit Amsterdam, hebben zich
veelszins onderscheiden.
Wat het-orkest betreft, dit het meest
in de symphonie van Dvorak. Het lang
niet gemakkelijke werk, dat eensdeels
aan de orkestleden individueel vrij zwa
re technische eischen stelt, vergt an
derszins van wege zijn nogal ingewik
kelde struktuur vooral van het3e deel
een goed ontwikkelde collectieve
vaardigheid. De vertolking bewees, dat
in beide opzichten de grenzen van het
mogelijke geenszins waren overschre
den. Wij hebben niet dan de grootste be
wondering voor de wel uiterst bekwame
leiding van den heer Caro. Om met ma
teriaal, dat nu eenmaal de routine van
de vakmenschen mist, te presteeren, wat
in de vijfde van Dvorak is gepresteerd,
moet de dirigent over zeer bijzondere
capaciteiten beschikken. De uitvoering
viel niet alleen technisch te loven; ook
muzikaal overtrof ze verre het peil, dat
door de bank orkesten van een omvang
en een samenstelling als het Middelburg-
sche slechts met de grootste inspanning
weten te bereiken.
De soliste gaf vooral een uitstekende
verklanking van Grieg's (eenige) piano
concert. Men verkeerde geen moment in
twijfel over de kwaliteit van haar inter
pretatie. Het was van begin tot eind als
't ware categorisch: men raakte onmid
dellijk in den ban van de „magie" van
dit spel. Er waren geen vaag- en half
heden; er was iemand aan 't woord in
de taal der klanken, klaar en beslist.
Nellie Wagenaar beschikt over een
benijdenswaardig uitdrukkingsvermogen,
dat zich echter nergens op het glibberig
pad van een gevaarlijk raffinement be
gaf: degelijk, zou men kunnen zeggen.
Het orkest begeleidde haar in dit
werk knap, al kwam het een enkele maal
wat forsch uit den hoek Evenals zulks
het geval was geweest in de „variati
ons" van Franck En dan even tot
schade van het evenwicht, dat juist in
de „variations" van zoo subtielen aard
is. Men heeft hier niet te doen met
„piano met orkestbegeleiding", zooals
het programma vermeldde, doch met een
symphonisch muziekstuk, waarin de rol
len gelijkelijk zijn verdeeld. De vertol
king verlegde het zwaartepunt o.i. ech
ter wat te veel naar het orkest. Maar
verscheiden gedeelten klonken desal
niettemin uitstekend en evenals in
Dvorak's symphonie bewees de heer
Caro opnieuw, dat hij een meesterlijk
leider is.
Het talrijke publiek heeft het soliste
en orkest niet aan bijvalsbetuigingen la
ten ontbreken. Aan het slot kwam er
aan 't applaus bijna geen einde.
WERELDCONFERENTIE
VAN PROTESTANTSCHE KERKEN,
Te Oxford (Engeland) zal van 12 tot
26 Juli een conferentie van protestant-
sche kerken worden gehouden ter be
spreking der gemeenschappelijke pro
blemen der kerk, gemeenschap en staat.
Het voornaamste doel der "besprekin
gen van de afgevaardigden van 45 lan
den zal zijn, te trachten door samen
werking van de christenen van alle lan
den, geestelijken zoowel als leeken,
tot de vaststelling van een gemeen
schappelijk ideaal tegenover de moder
ne soc'ale en politieke problemen en
de vorming van „cellen" van geloovi-
gen, die vastbesloten zijn te werken
aan de verwezenlijking van dit ideaal.
CONCURRENTIE OP DE
VRACHTENMARKT TUSSCHEN
ENGELAND EN JAPAN.
De Japansche bladen weten te mel
den, dat het Britsch-Indische ministe
rie v,an handel aan het Japansche mi
nisterie van buitenlandsche zaken for
meel heeft voorgesteld een conferentie
te beleggen van Britsche en Japansche
reeders tot regeling van de scheepsbe-
vrachting. Tevens wordt hierbij ver
meld, dat de regeer'ng van Britsch-In-
dië zou overwegen ,aan Japansche sche
pen het verkeer tusschen Indische ha
vens te verbieden.
Het vooraanstaande financieele dag
blad „Chugai Shimpo" zegt dat de En-
gelsch-Japansche concurrentie in
scheepsbevrachting den laatsten tijd is
verscherpt als gevolg v,an het aanz:en-
lijk toegenomen aandeel van Japansche
schepen aan het verkeer op Britsch-
Indië sinds de regeeringssteun aan de
Japansche scheepvaart in werking is
getreden. Dientengevolge zegt het blad,
nemen op het oogenblik Japansche
schepen 70 pet. van de vrachten tus
schen het Verre Oosten en Britsch-Indië
voor hun rekening. De houding van de
Japansche scheepvaartmaatschappijen
tegenover de concurrentie, zoo vervolgt
het blad, wordt duidelijk aangetoond
door haar recente weigering een scheep
vaartgedelegeerde t'oe te voege'n aan
de Japansche economische missie, wel
ke de reis n,aar Engeland aanvaardt.
Volgens de „Asahi Sjimboen" is de
leider van het tot het ministerie van
verkeer behoorende bureau voor de
14e week 1887.
Het aantal doleerende broeders
wordt te Goes successievelijk minder;
men verwacht dat spoedig allen tot een
bestaand kerkgenootschap zullen zijn
teruggegaan.
Een drietal Paaschossen maakten he
den een tournée door de stad, op de ge
wone wijze met groen en bloemen ge
tooid. Twee ervan werden door de wed.
Mink alhier gepresenteerd en hadden
een zwaarte naar men ons mededeelde,
van circa 2924 halve kilo's.
In de heden gehouden vergadering
van den Raad der gemeente werd de
heer jhr, mr. L. Schorer als burgemees
ter van Middelburg geinstalleerd.
Naar wij vernemen bestaat bij de
heeren Gebr. Boudewijnse (alhier (het
voornemen een fabriek van electrische
gloeilampen op te richten, welke zal
staan onder leiding van den heer Johan
Boudewijnse en geplaatst zal worden in
een der aan genoemde firma behooren
de gebouwen in het Armeniaansch
Schuitvlot.
In de heden gehouden vergadering
der Prov. Staten van Zeeland werd in
de vacature van mr. C, J. Pické tot lid
der Eerste Kamw der Staten Generaal
gekozen jhr. mr. J. Roell, oud-lid der
Tweede Kamer te 's Gravenhage en tot
lid van Ged. Staten in de vacature van
den heer Fransen van de Puue ae neer
mr. D. A. Berdeftis van Bèrlekom te
Middelburg.
Hedenmiddag werd in het nieuw ge
stichte tentoonstellingsgebouw in het
Schuttershof de Edele Handboog alhier
een gedenkteeken onthuld als een wel
verdiende hulde aan den heer mr. G. N.
de Stoppelaar, deken der confrérie van
St. Sebastiaan en stichter van het ge
bouw.
In de kleine zaal van het Schutters-»
hof alhiqr vereenigden zich hedenmid
dag de genoodigden ter bijwoning van
de opening der derde, door de vereeni
ging „Uit het Volk—Voor het Volk"
georganiseerde tentoonstelling van
schilderijen van levende meesters.
In het verslag van het Zeeuwsch Ge
nootschap der Wetenschappen jwoirdt
hulde gebracht aan mej. M. ,de Man
voor de goede diensten, die zij het ge
nootschap bij de reconstructie van de in
het Museum aanwezige fragmenten der
Nehalennia-beelden zoo welwillend be
wezen heeft.
De verwarming der rijtuigen der
stoomtram BreskensMaldeghem zal
op een geheel nieuwe wijze geschieden
en wordt tot op heden in Nederland nog
op geen enkele spoorweg- of tramlijn
toegepast. Zij geschiedt door middel van
stoom, welke, met een drukking van
twee atmospheeren, vanuit de locomo
tief onder de rijtuigen wordt aange
bracht. De verbinding tusschen de ver
schillende rijtuigen heeft plaats door
middel van gutta-percha buizen.
koopvaardij geen voorstander van een
conferentie, maar geeft hij er de voor
keur aan dat de kwestie door de En
gelsche en Japansche reeders onderling
besproken wordt,
ITALIAANSCHE „OPHELDERING"
INZAKE DE VERDRIJVING DER
PROTESTANTSCHE ZENDELINGEN.
Volgens het Italiaansche persagent
schap „Stefani" komt de „Giornale
dTtalia" met een uiteenzetting naar
aanleiding van de felle protesten der
„News Chronicle" tegen de verjaging
van zeven Britsche zendelingen uit
Abessynië,
Het Italiaansche blad verklaart, dat
deze verjaging in overeenstemming is
met de algemeene wet van zuivering,
orde en moreel fatsoen. Het keizerrijit
Italië, dat het Abessijnsche volk den
vrede heeft beloofd, behoort de orde
te handhaven en zijn gebied te zuiveren.
Het aarzelt niet alle ongewenschte
vreemdelingen te verdrijven, onder wie
zich de zendelingen bevinden, die zijn
ontmaskerd als agenten van spionnage
ELECTRO.
De laatste ronde.
Clark Gable als de vuistvechter Cain
heeft in deze film een rol die aan hem
toevertrouwd is. En hij speelt die rol
op zn' bekende wijze, dat wil zeggen,
impulsief en niet ontbloot van eenige
zelfverzekerdheid. Clark Gable heeft
niet zooveel variatie in z'n optreden.
Maar dat neemt toch niet weg dat hij
een verschijning is, die wonderwel past
in de omgeving waarin hij wordt neer
gezet. Zoo ook hier. Nergens over
schrijdt hij de grens van het aanvaard
bare. In heel z'n optreden zit vaart en
dat temperamentvolle vindt men terug
in de film. Daar zit ook gang in. Het
tempo waarin de gebeurtenissen zich af
spelen correspondeert wonderwel op de
heftige en vaak tot een explosie komen
de gemoedsaandoeningen van Cain en
Mabel.
Mabel (Marion Davies) is kellnerin
en in een aardige scene wordt vertelt
hoe zij dat baantje kwijt raakt, en aan
genomen wordt om een hoofdrol te spe
len in een revue. Dan krijgen we de
merkwaardige kennismaking met Cain
en die kennismaking is niet malsch. Zoo
erg is het zelfs dat die twee elkaar niet
meer kunnen luchten. Beiden staan ze
voor het groote evenement van hun le
ven. Zij de revue, hij de boksmatch. Ze
hebben beiden hun arbeidsveld niet zelf
gekozen, en daardoor zijn er innerlijke
remmingen die hen niet tot favorieten
van het publiek kunnen opvoeren.
Een het-niet-nauw-met-de-waarheid-
nemende journalist zal dat eens veran
deren, en hij fantaseert het bericht, dat
Cain en Miabel verliefd zijn op elkaar
met het gevolg dat deze twee nog meer
op elkaar gebeten raken. Maar voor de
reclame is het noodig dat zij het lief
desspel voortzetten, hetgeen tot rake
tafereelen aanleiding geeft.
Cain is niet mis, doch Mabel niet min
der. Ze zijn aan elkaar gewaagd. En
daardoor vinden ze tenslotte toch den
echten weg tot het hart.
Wanneer we de blijkbaar onmisbare
revuegedeelten buiten beschouwing la
ten, al zijn ze in hen soort buitengewoon
goed, dan blijft er een sterke speelfilm
over, waarin.aardige, vondsten zijn. Met
korte, rake beelden wordt de situatie
geteekend en al is het dan geen „It hap
pened one night" geworden, toch kan
over 't algemeen gezegd worden, dat
het in dezelfde lijn ligt.
CITY.
Het groote démasqué.
Een van de leukste momenten op een
gemaskerd bal is het démasqué. Wan
neer de maskers wegvallen, en de vroo-
lijke, levenslustige lieden zich weer in
hun ware gedaante gaan vertoonen, dan
ontstaan veelal verrassende ontmoetin
gen. Ook in deze film. Frank (Gustav
Fröhlich) een eenvoudige, sympathieke
jongeling blijkt na het démasqué te staan
tegenover een vroegere geliefde van
hem, Maria. Beiden zijn gelukkig elkan
der weer te ontmoeten, hoewel de
omstandigheden, waaronder dit ge
schiedt, niet bepaald aanlokkelijk zijn:
Frank staat eenzaam in de wereld, en
Maria is ongelukkig gehuwd. Zij vooral
heeft op dit gemaskerd bal 'n moeilijke
rol te spelen. Ten eerste moet zij haar
man respecteeren, dan is er een zekere
meneer Duval, die haar hevig het hof
maakt en tenslotte Frank, die zijn liefde
voor Maria duidelijk blijken laat.
Een ingewikkelde geschiëdenis dus
om een gelukkig einde te bereiken,
waarbij alle partijen tevreden kunnen
zijn. De film heeft zulk een einde ook
niet kunnen vinden, althans ieder gaat
zijns weegs, na spannende verwikkelin
gen en romantische situaties.
Gekooide jeugd.
Deze film begint met het projecteeren
van een waarschuwing, dat de gebeur
tenissen in de tuchtschool, zooals deze
film laat zien, niet betrekking hebben
op toestanden in Nederlandsche tucht
scholen. Den bioscoopbezoeker zou,
dunkt ons, zonder deze waarschuwing
toch wel begrepen hebben dat zulk een
ruwe en hardvochtige behandeling niet
in onze tuchtscholen plaats vindt. Men
moet nu weer niet denken, dat de film
een aaneenschakeling is van onmen-
schelijke en wreede tafereelen. Het is
maar een klein gedeelte, waarin het le
ven in een Amerikaansche tuchtschool
wordt weergegeven. En we zullen maar
denken, dat een en ander door de film
is aangedikt, want anders moet het er
inderdaad veftre van onschuldig toe
gaan. Het verhaal van deze film is niet
onaardig. Jimmy een wees heeft het
volle vertrouwen in een openhartig
schijnenden vriend. Deze laatste echter
is een dranksmokkelaar en kan bij zijn
practijken Jimmy goed gebruiken. Ech
ter, reeds spoedig is Jimmy door de po
litie gepakt, en daar hij zijn vriend niet
verraden wil, wordt Jimmy naar een
tuchtschool gestuurd. Na vele avontu
ren weet hij te ontvluchten en keert
weer bij zijn vriend terug.
GRAND THEATER
Brandend goud.
Deze film behandelt de geschiedenis
van een stadje, dat rust op een bodem,
die olie moet bevatten. Een jonge, on
dernemende man (Gustav Fröhlich),
brengt de olie te voorschijn en dan
wordt het plaatsje, dat zoo snel uit zijn
rust opgeschrikt werd, door een olie
koorts bevangen. Gebouwen verrijzen,
onbeduidende menschen worden rijk of
willen rijk worden. Er gaat eerst 'n golf
van geluk over het plaatsje, d,at in een
roes schijnt te verkeeren. Maar dan
wordt er gemoorden, worden menschen
gek, en anderen, door gelukzoekers, ge
ruïneerd. Er schijnt meer ellende dan
geluk door de olie te komen, en de
climax komt als 'n half-waanzinnige
(Fritz Kampers) 'n groote hoeveelheid
dynamiet tot ontploffing brengt, waar
door vrijwel de geheele plaats vernie
tigd wordt.
Op zeer suggestieve wijze teekent
deze film den .stoeren strijd om de olie,
en het geheele verdere gebeuren, met
inbegrip van 'n tragische liefdesgeschie
denis waarin Brigette Horney de ho.ofd-
rol speelt. Aan de entourage schijnen
geen kosten gespaard te zijn en tot de
kleinste rollen toe worden gaaf en met
karakter vertolkt. Het resultaat is daar
evenredig aan. „Brandend goud" is een
grootsche film, die v,an het eerste tot
het laatste beeld boeit en de spanning
steeds hooger opvoert.
De vrouw van een staatsvijand.
Deze film toont de tragedie van 'n
fatsoenlijke jonge vrouw, w'er echtge
noot zich ontmaskerd als een zeer ge
vaarlijke misdadiger. (Hoewel de m,an
tot levenslang veroordeeld is, en de
vrouw. een scheiding verkrijgt, is het
drama daarmede voor haar niet afge
sloten. Want haar gewezen echtgenoot,
die haar aan geen ander gunt, weet op
geraffineerde wijze te ontsnappen en
zal dan pogen den man van wien zij
gesche:den vrouw is gaan houden, te
dooden. Hoewel dus de eigenlijke strek
king dramatisch is, komen er toch ook
aantrekkelijke komische scènes in deze
geschiedenis voor. Het spel staat op
hoog peil en de geheele intrige :s ver
standig opgezet. Zoo is ook deze film
van goede kwaliteit en alleen reeds
een gang naar het Grand Theater
waard.
Als geheel een zeer mooi programma!
en verdachte zaken of als vertegen
woordigers van de gevaarlijke dweep
zucht en de godsdienstige versnippering
die in de protestantsfche wereld zoo
zeer aan den dag treden.
•Het blad verklaart verderf dat de
moord op de Italiaansche luchtvaartmis
sie indertijd te Lekemti geweten moest
worden aan de Abessijnsche leerlingen
van de Zweedsche protestantsche zen
dingsscholen en diezelfde leerlingen een
rol hebben gespeeld bij den aanslag te
Addis Abeba. Italië heeft het recht en
den plicht zijn gebied te zuiveren. De
Britsche zendelingen behooren tot de
„Bible Churchmens Missionary Socie
ty" en het Britsche en buitenlandsche
bijbelgenootschap. Eenzelfde houding
heeft Italië aangenomen tegenover drie
Amerikaansche vrouwen, die behooren
tot de „Bible Missionary Society", wel
ke, naar men heeft kunnen vaststellen,
in eng contact stonden met den Brit-
schen kolonel der artillerie Sandford,
die militair attaché bij het Britsche ge*
zantschap en leider der spionnage te
Addis Abeba is geweest, alles volgens
de „Giornale dTtalia".
Engelsch protest.
Reuter verneemt, dat de- Engelsche
regeering besloten heeft energieke pro
testen in te dienen te Rome betreffende
het uit Abessynië zetten van zes Brit
sche zendelingen. Dit feit heeft zich kort
voor Paschen voorgedaan. Op 24 Maart
heeft de Britsche ambassadeur te Rome
in verband hiermede de eerste démar
che ondernomen.
HET BELGISCHE EPISCOPAAT
VEROORDEELT HET REXISME.
Een gevaar voor land en kerk.
De aartsbisschop van Mechelen, kar
dinaal Van Roey, verklaart in een com
muniqué, dat het Belgische episcopaat
de methode en de fundamenteele be
ginselen van het rexisme veroordeelt en
er van overtuigd is, dat het rexisme een
gevaar voor land en kerk vormt.
Deze verklaring is te meer belangrijk
voor de verkiezingen van Zondag a.s„
daar aan het slot gezegd wordt: „de
plicht van ieder trouw katholiek bij de
verkiezingen van 11 April is duidelijk
en iedere onthouding van stemuitbren-
ging moet gelaakt worden".
DE SCHOOLSTRIJD IN HET
SAARGEBIED.
Mgr. Bornewasser, de bisschop van
Trier, heeft thans openlijk stelling ge
nomen tegen de Duitsche regeering in
verband met de door haar gevolgde
schoolpolitiek. Te Trier heeft hij in een
toespraak tijdens den kerkdienst zijn
meening tot uiting gebracht. De „Libre
Lorraine" publiceert deze toespraak,
welke de Duitsche bladen stilzwijgend
voorbijgaan. De bisschop zeide o.m„ dat
hij protesttelegrammen had gezonden
aan de regeering in Berlijn en aan den
te Neustadt verblijf houdenden rijks
commissaris en dat hij zijn geheele dos
sier zou toezenden aan het ministerie
van onderwijs, maar dat hij zich geen
groote illusies maakt over het resultaat
van zijn stappen. Na den kerkdienst be
gaven duizenden inwoners van Trier
zich naar het bisschoppelijk paleis, waar
zij mgr. Bornewasser toejuichten, een
lied aanhieven en uiting gaven aan hun
trouw aan het katholieke geloof.
Beperking gebruik goud en zilver voor
de industrie.
In het Wettenblad is een tweetal ver
ordeningen verschenen, waarbij het ge
bruik van goud voor decoratie van por-
qelein en voor tafelserviezen beperkt
wordt. De voor 't 'buitenland bestemde
productie en de copieën van historische
4»
