Het helsch complot!
van den DAG.
ZEELAND.
DERDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 25 MAART 1937. No. 71.
Zwaar geschut van het Vaticaan.
MIDDELBURG.
-3C0C^r
^S9SSSSSS»t&t
De pauselijke encycliek over zekere
handelingen van de Duitsche regeering
handelingen, welke indruischen tegen
geest en letter van het tusschen Duitsch-
land en het Vaticaan gesloten concor
daat (waarbij den Duitschen katholie
ken o.a. vrijheid van onderwijs en op
voeding der jeugd werd gegarandeerd,
mits deze niet in strijd met de belangen
van den staat zouden zijn) is veel
meer dan een protest tegen een eviden
te verdragschennis. Als de Paus zich tot
een dergelijk protest had bepaald, zou
de zaak hoewel nog tamelijk onaange
naam niet stekelig voor de nazi-re
geering zijn geweest. De Paus ging ech
ter een heel eind verder: hij oefende
een vinnige critiek uit op bepaalde
grondslagen van de nationaal-socialisti
sche wereldbeschouwing en
dat maakt de encycliek zoo belangrijk,
haar als politiek-religieus document be
schouwd, en van grimmige natuur voor
de Duitsche machthebbers.
Wij hebben op deze plaats meermalen
de aandacht gevestigd op dezen kant
van den kerk- en cultuurstrijd in
Duitschland, Een compromis tusschen
christelijke kerk (protestantsch zoowel
als r. katholiek) en nat.-soc, staat acht
ten wij van den beginne af uitgesloten,
omdat er o,i- een principieele tegenstel
ling bestaat tusschen de christelijke en
de nat.-soc. Gods- en wereldbeschou
wing. In de politieke praktijk van het
Hitler-régime is de „staat" het uitgangs-
en eindpunt van al het menschelijk stre
ven. De kerk behoort in dienst van den
staat te staan en van haar leer zoo noo-
dig overboord te werpen, wat, niet den
staat op zich zelf, doch de nationaal-so-
cialistische opvatting er van, zou kun
nen schaden, en schijnen te schaden.
Deze opvatting nu verkondigt de Paus
scherp en naar roomsch-katholieken
trant eveneens in jijn encycliek. „Een
bijzonder waakzaam oog, Eerbiedwaar
dige Broeders, zoo schrijft hij, zult gij
moeten hebben, als godsdienstige grond
begrippen van hun essentieelen inhoud
beroofd en in profanen zin geïnterpre
teerd worden.
Openbaring in Christelijken zin is het
woord Gods aan de menschen. Ditzelfde
woord te gebruiken voor de „influiste
ringen" van bloed en ras, voor de hoog
tepunten van de geschiedenis van een
volk is in ieder geval verwarrend. Zulke
valsche munt verdient niet in den taal
schat van een geloovig Christen over te
gaan.
Genade in oneig'enlijken zin mag alles
genoemd worden, wat het schepsel van
den Schepper toekomt. Genade in eigen
lijken en Christelijken zin van het woord
omvat evenwel de bovennatuurlijke be
wijzen van Goddelijke liefde, de genade
en het werken van God, waardoor Hij
de menschen tot die aller-innigste le
vensgemeenschap met zich verheft, die
het Nieuwe Testament het kindschap]
Gods noemt. „Ziet, hoe groote liefde de
Vader ons bewezen heeft: „wij heeten
kinderen Gods en wij zijn het ook" (I
Joh. Ill, 1). De afwijzing van deze bo
vennatuurlijke verheffing door de gena
de met een beroep oj^ de zoogenaamde
Duitsche geaardheid is een dwaling, een
openlijke oorlogsverklaring aan een
kernwaarheid van het Christendom, De
gelijkstelling van de bovennatuurlijke
genade met de genaden van de natuur
is een inbreuk op den door den gods
dienst geschapen en gewijden woorden
schat. De herders en hoeders van het
volk Gods zullen goed doen, dezen roof
uit hef heiligdom en dit werken aan de
verwarring der geesten met waakzaam
heid tegen te gaan."
Verder bevat de encycliek ten aan
zien van de opvoeding der jeugd o.m.
de volgende verklaringen:
„Door duizenden tongen wordt heden
voor uw ooren een evangelie verkon
digd, dat niet door den Vader in den he
mel geopenbaard is. Duizenden pennen
schrijven in dienst van een schijn-Chris-
tendom, dat niet het Christendom van
den Christus is. Drukpers en radio over-
stroomen u dag aan dag met producten
waarvan de inhoud vijandig is aan geloof
en kerk; en tasten op niets ontziende
wijze en zonder eenig respect alles aan,
wat u hoog en heilig moet zijn."
„Men spreekt tot u veel over sportie
ve prestaties. Met mate en verstand be
oefent beteekent de lichamelijke harding
een weldaad voor de jeugd. Aan het ac
tieprogram van de sport- wordt thans
echter vaak een omvang gegeven, welke
noch met de harmonische vorming van
lichaam en geest, noch met de passende
zorg voor het gezinsleven, noch met het
gebod der Zondagsheiliging rekening
houdt. Met een aan minachting grenzen
de onverschilligheid worden den dag des
Heeren de wijding en verinnerlijking,
welke uit de beste Duitsche traditie
stammen, ontnomen."
Niet het protest op zichzelf, doch de
ze principieel-critische gedeelten er van
zijn het, als gezegd, welke de beteeke-
nis der encycliek bepalen. De Paus valt
hier het nationaal-socialisme in zijn
grondslagen aan, breekt den staf over
de nat.-soc. wereldbeschouwing en geeft
daarmee in laatste instantie feitelijk te
kennen, dat een verzoening tusschen
staat en r. k. kerk in Duitschland onmo
gelijk zal zijn, tenzij de staat zijn typi
sche nat.-socialistische natuur zou ver
loochenen. Het lijdt geen twijfel, dat de
Duitsche regeering hierdoor in een im
passé wordt gedreven, dat zij op het
oogenblik staat voor een van de moei
lijkste problemen, waarmee ze tot dus
ver te kampen had. Wij zijn er be
nieuwd naar, wat haar „tegenzet" zal
zijn. Of moet men verwachten, dat ze er
liever het zwijgen toe zal doen, de zaak
dus op haar beloop zal laten, haar poli
tiek tegen de kerk onverzwakt voort
zettende?
?4).
4e»©r
ANNIE S. SWAN
HOOFDSTUK XXXV.
Patrick Ruthven
was met iem rl h
slot \°en dhij Zijd Vader'S sleuteMn het
slot hoorde omdraaien. Dan,- u-
dat hij naar „De Viersprong" tZTsi
was, hield hij zijn patiënt niet zoo lane
als gewoonlijk en kwam, nadat hij hem
weggestuurd had, direct naar de eet
kamer.
„En, hoe gaat het daar met hun?"
vroeg hij, terwijl hij een gespannen blik
op zijn vader wierp.
„Niet zoo kwaad, lijkt me. Maar ik
ben daar dat meisje Caldwell tegen ge
komen."
„Caldwell! En wat deed die daar?
opionneeren of zoo iets?"
„Een bezoek brengen. Mrs. Meikle
scheen er niet bijster mee verrukt te zijn
?n Ze ur Êau*w afgescheept
heeft. Maar mrs. Meikle is niet erg te
vertroUWen. Die kletst te veel. Ik heb
Meikle gezegd, dat hij haar beter onder
JAARVERGADERING
„HANDELSBELANG".
Woensdagavond hield de Vereeniging
„Handelsbelang" haar jaarvergadering in
„St. Joris", onder voorzitterschap van
den heer L. A. Stofkoper.
Deze opende de 40ste jaarvergadering
met de opmerking, dat het hem speet,
dat hij alhoewel iets minder somber
gestemd dan ten vorigen jare toch,
met betrekking tot den Middenstand,
niet veel optimistische geluiden kon
doen hooren.
Men beweert er is een economische
opleving, doch neringdoenden en klein-
industrie te Middelburg hebben daar dan
nog niet veel van kunnen profiteeren en
dientengevolge is er volstrekt geen re
den om optimistisch te zijn. In feite is er
voor hen nog steeds geen sprake van een
dalende tendens zoowel wat winst
marge als omzet betreft en van een even
straffe onderlinge concurrentie als ten
vorige jare. De toestand bleef van dien
aard dat verschillende zaken reeds van
min of meer ernstige liquiditeitsmoeilijk
heden hebben te lijden. Gebogen gaat
men nog onder den last van hooge belas
tingen crisisheffingen starre be-
drijfstarieven en veel verplichtingen van
anderen aard; factoren die de zaken en
bedrijven buiten eenige verhouding druk
ken. Spr. onderschrijft ten volle wat de
voorzitter der Kamer van Koophandel
zeide in zijn Nieuwjaarsrede, n.l. dat de
regeering de crisis niet heeft uitgevon
den noch het web bedacht waarin men
thans met de contingenteeringen en
clearings verward zit en evenmin uit
philantropische overwegingen het steun-
systeem heeft ingevoerd.
Spr. erkent, dat verschillende wetten
in het leven zijn geroepen teneinde den
Middenstand te helpen.
De Middenstandsvestigingswet bevre
digt echter den Middenstand maar ma
tig, omdat de Minister het behoefte-ele
ment helaas niet in deze wet heeft wil
len opnemen.
Spr. kwam dan terug op de gesigna
leerde opleving, men blijft en z.i. niet
zonder grond eenigszins wantrouwig
staan tegenover deze opleving, welko-
mer zou het zijn geweest als er een lang
zaam groeiende conjunctuurverbotering
ware geweest, een langzaam milder wor
den van de toestanden bijv. docr het
gemakkelijk opruimen der tolmuren.
Inderdaad vertoonde de maand Fe
bruari voor het eerst een vrij sterke stij
ging van den uitvoer tegenover een ge
ring dalen van den invoer doch men
dient in aanmerking te nemen, dat ook
dr. Deterding's aankoopen van agrari
sche producten ten behoeve van Duitsch
land de schaal van den uitvoer wel ver
zwaard heeft, Of de sterk toegenomer
vraag naar producten van de Twentsche
textielfabrieken van langdurigen aard
zal zijn valt volgens ingewijden nog te
bezien en verder is er nog steeds de oor
logspsychose waardoor snellere en meer
dere behoefte ontstond aan schepen voor
vervoer van grondstoffen, oorlogstuig,
staalschroot, bouwstoffen, voedingsarti
kelen enz. Vast staat, dat de internatio
nale verhoudingen een ernstige factor
zullen vormen in het probleem of deze
opleving al of niet zal kunnen worden
gestimuleerd en geconsolideerd. Van
harte hoopte spr. dat dit het geval moge
zijn. De devaluatie van den gulden zal
op den duur weinig kunnen bijdragen in
dien het groote aantal door den crisis
uitgelokte steunmaatregelen ten behoe
ve van verschillende bedrijven een her
stel van natuurlijke verhoudingen in het
binnenland blijft tegenwerken. Spr.
juichte de regeeringsactiviteit in het be
lang van de voorlichting voor den Mid
denstand en behartiging zijner belangen
ten zeerste toe, want van bovenaf moet
de verbetering voor den Middenstand
afstralen,
Spr. noemde het gelukkig dat de Mid
denstandszakenlieden te Middelburg
hebben medegewerkt aan het voorko
men van onredelijke prijsverhoogingen
en eindigde met den hartgrond'gen
wensch, dat samenwerking van regee
ring en volk spoedig een duurzame ver
betering van den handel en de alge-
meene toestanden mag ten gevolge heb
ben en dat het lichtend wolkje hetwelk
zich thans aan den horizont vertoont, 't
voorteeken moge zijn van de doorko
mende zonne van welvaart, waarnaar
reeds zoo'n langen tijd wordt uitgezien.
De vergadering gaf blijken van instem
ming met de woorden van den voorzit
ter, die daarna mededeelde, dat het be
stuurslid, de heer Hollema, wegens ziek
te verhinderd was. Spr. uitte den wensch
voor geheel en spoedig herstel.
Ook de adviseur, mr. Dieleman, zond
bericht van verhindering.
Onder de ingekomen stukken was dat
van winkeliers, die last meenen te heb
ben van de zgn. vogelpiek op de Kermis.
Het bestuur adresseerde ter zake aan B.
en W.. doch kreeg ten antwoord, daf
een vogelpiek door den ambtenaar van
het O. M. niet strafbaar wordt geacht
en de schade voor den winkelstand niet
zoo groot als de adressanten meenen.
De voorzitter zeide, dat het niet een
kwestie is van strafbaarheid maar van
schade voor den winkelstand, het be
stuur zal diligent blijven.
De heer Baljeu wees er op, dat de
exploitant van den vogelpiek hier in-
koopen doet en spr. ziet de gevolgen
niet zoo zwaar in, al is hij principieel
niet voor verlotingen
jaren, tot zijn vertrek uit Middelburg,
secretaris van de vereeniging is geweest.
De voorzitter, de heer C. A. van Woel-
deren, had het voornemen daarbij den
scheidenden als volgt toe te spreken:
In het begin van 1923 heeft de eerste
voorzitter onzer Provinciale Vereeniging
de heer Blum, lid van Ged. Staten van
Zeeland, mij met klem verzocht, zijne
functie over te nemen, omdat deze hem
door zijn hoogen leeftijd te zwaar werd.
Ik heb daarop overleg gepleegd met dr.
Hoorweg, den secretaris onzer Vereeni
ging, die door zijne benoeming tot dis-
trictstuberculose-arts demissionair was
als secretaris. Wij kwamen overeen dr.
Orbaan, röntgenoloog aan het Gasthuis
te Middelburg, te verzoeken, het secre
tariaat op zich te nemen en vonden hem
daartoe bereid. Zoo kwam het, dat dr.
Orbaan en ik in dezelfde algemeene ver
gadering, n.l. 23 Februari 1923 werden
benoemd.
Het waren in die dagen belangrijke tij
den voor de organisatie van de tubercu
losebestrijding in onze provincie.
De nieuwe rijksregeling was in werking
gesteld en nog maar kort te voren wa
ren te Apeldoorn en in Friesland de
eerste districtsconsultatiebureau's ge
opend. Als derde in den lande volgde 12
April 1923 de provincie Zeeland. De
nieuwe dienst werd op officieele wijze
in de raadszaal van het Stadhuis te Mid
delburg geopend, waarna een bezoek
werd gebracht aan het districtsconsulta
tiebureau, dat op het terrein van den
voormaligen Theetuin was ingericht. Te
gelijk zijn in de nieuwe organisatie op
genomen de kring tuberculose bureau's
Vlissingen met opheffing van de vroe
gere zelfstandigheid Goes, Zierikzee,
Noordgouwe, Tholen, Ter Neuzen, Oost
burg en Hulst; te Middelburg, Vlissingen
en Goes werd elke week, in de andere
kringbureau's eenmaal in de twee weken
zitting gehouden. Wij hebben in dien tijd
als bestuur der Zeeuwsche Provinciale
Vereeniging veel vergaderd en heel wat
voortreffelijke leiding van het Oranje
huis voor dergelijke extreme rampen ge
spaard moge blijven.
Over de verschilende takken van be
drijf doet de secretaris vervolgens mede-
deelingen, die over het algemeen niet
gunstig luidden. Daarna behandelt het
verslag de werkzaamheden der vereeni
ging, die wij grootendeels reeds ter zij
ner tijd hebben vermeld.
Minder bekend is het o.a., dat de se
cretaris verleden jaar 'n onderhoud had
met den commissaris van politie inzake
een maatregel van dezen autoriteit om
in het vervolg het plaatsen van rijwielen
tegen de stoepen in de voornaamste stra
ten te verbieden. Met genoegen ver
meldt hij, dat deze maatregel niet verder
is doorgevoerd.
Inzake de klachten over het verkrijgen
van nachtpermissie voor besloten bij
eenkomsten, hadden voorzitter en sec
retaris een onderhoud met den burge
meester, waarbij ook de commissaris
van politie tegenwoordig was. Het be
stuur kreeg de toezegging, dat iedere
aanvrage voor nachtpermissie op zich
zelf zoo welwillend mogelijk zal worden
beoordeeld, doch dat ten deze zekere
normen in acht zullen worden genomen.
Het is voor de vereeniging een zeer
groote voldoening, dat inzake de Zon
dagsopenstelling van bepaalde winkels
in de zomermaanden weder succes is be
reikt en het blijkt dat de vereeniging
voor zulke actie de aangewezen weg is.
Het incassobureau der vereeniging
heeft na aftrek van alle kosten nog een
reserve van 84; terwijl op het einde
van het boekjaar in omloop waren 1297
zegels van 0.10 en 2965 van 0.25. De
ledenlijst der vereeniging telde op 31 De
cember j.l. 185 namen.
Het verslag werd onder grooten dank
goedgekeurd en dit geschiedde ook met
de rekening van den penningmeester,
den heer F. B. den Boer jr., aanwijzende
in ontvang 962, in uitgaaf 956, alzoo
een goed slot van ƒ6.
De vergadering herkoos tot bestuurs- overleg gepleegd, waarbij dr. Orbaan
leden bij acclamatie de heeren M. H. zich steeds een zeer ijverig en belang-
Boasson, F. B. den Boer jr. en W. L. M. stellend secretaris heeft betoond. Ook
P, Thieme. j werden in de eerste jaren alle röntgen-
Een nieuw lid werd aangenomen. foto's te Middelburg vervaardigd, wat de
Bij de rondvraag bracht de heer Loo- werkzaamheden van dr. Orbaan mede
ten namens belanghebbenden dank voor vermeerderde.
de niet gespaarde moeite om te geraken
tot de weder openstelling der winkels
op Zondagen, jammer is het echter dat
men nog niet tot het erkennen van Mid
delburg als seizoenplaats is kunnen ge
raken.
De voorzitter beschouwde het bereik
te als een eerste étappe en de heer Je-
ronimus, dit onderschrijvend, zeide, dat
men nog maar steeds bij de principieele
tegenstanders niet begrijpt, dat als men
hier de menschen belet wat te koopen,
deze het dan toch elders doen.
Had men nu op meer aangedrongen,
dan was er weer gevaar geweest men
niets bereikt had. Wil men nu later iets
meer vragen, dan blijft toch het nu ver-
kregene in ieder geval bestaan.
Aan den heer J. A. Julianus, die de
verbetering van de Langeviele toejuich
te doch wees op het toegenomen gevaar
nu er geen voetpadjes meer zijn, werd
toegezegd dat het bestuur zal overwe
gen of op het maken van trottoirs in
plaats van de stoepen kan worden aan
gedrongen.
Hierna ging de vergadering over in 'n
n a u ft a i huishoudelijke ter bespreking van even-
L°Pr^'ni;r"'tueele aansluiting bij den Kon. Nederl.
den heer Hooftman zeide de voorzitter j
dat er toch wel verschil is ten opzichte
van deze zaak en den gewonen markt-
verkoop.
Een 20-tal winkeliers in groenten zon
den een adres in tegen de zich steeds uit
breidende Zaterdagavondmarkt.
De heer Baljeu meende, dat het o.a.
voor bloemenverkoopers een mooie ge
legenheid is hun bloemenoverschot op te
ruimen, die dan Zondags veelal niet veel
meer zijn.
Jaarverslag.
De secretaris, de heer A. S. de Jonge
bracht daarna zijn uitvoerig jaarverslag
uit, waarin hij er o.a. op wijst, dat de
tegenwoordige gebeurtenissen in Spanje
leeren waartoe het ontbreken van een
breeden middenstandslaag mede kan lei
den. Spr. hoopte, dat ons land onder de
„Je zult er nog eens voor hangen,
Gardiner, als je werkt terwijl je dronken
bent", zei Ruthven openhartig. „Ik ben
Middenstandsbond.
In 1928 hebben belangrijke besprekin
gen plaats gehad door ons dagelijksch
bestuur en den districtstuberculose-arts
met mej. v. d. Broecke over de overna
me van het Zeehospitium „Zonneveld",
einde van dat jaar werden wij het er
over eens, dat de vorming eener zelf
standige stichting onder patronaat der
Provinciale Vereeniging de beste en de
meest gewenschte oplossing zou bren
gen; in het bestuur der stichting zullen
steeds eenige bestuursleden der Zeeuw
sche Provinciale Vereeniging zitting heb
ben. Dr. Orbaan is de zeer bekwame
eerste voorzitter van het georganiseerde
„Zonneveld" geweest, als hoedanig hij
heden helaas ook aftreedt.
Het einde van 1929 bracht kort ach
tereen het overlijden van mej. Deetman
en van de heeren Blum en Nooteboom,
die allen groote verdiensten ten aanzien
van onze vereeniging hadden, ook an
dere zeer gewaardeerde medewerkers
ontvielen ons daarna.
Een hoogtepunt vormde in 1935 nog
de officieele opening van het fraaie
nieuwe districtsconsultatiebureau te
Middelburg. Maar nu gaat ook onze se
cretaris ons verlaten en spoedig na hem
»T t onze districtstuberculose-arts. En daar-
Na uitvoerige discussie werd voorna- mede zaI de geheele bestuursbemanning
I11m nm TltiatlPiDPlo vo Honon r» vnrvi*- 1 i T1 i
van 1923 verwisseld zijn. Ik moge hunne
namen hier nog eens in dankbare herin
nering brengen:
Dr. Hoorweg, dr. Plugge, dr. Duyvis,
de heer Nooteboom, kort daarna mej. v.
d. Broecke, de heeren Risseeuw, v. d.
Weyde, dr. De Gier, de Inspectrice der
Volksgezondheid dr. Schagen van Soe-
melijk om financieele redenen 'n voor
stel tot aansluiting met groote meerder
heid van stemmen verworpen.
PROVINCIALE VEREENIGING TOT
BESTRIJDING DER T, B. C.
Afscheid dr. Orbaan.
Hedenmiddag hield de Provinciale o
Vereeniging tot bestrijding der t.b.c. haar len, onze medewerksters mej. Deetman
jaarvergadering in het gebouw „St. Jo- j en mevr. Verburg gelukkig dat ver-
ris" te Middelburg. I sche krachten gereed stonden hen waar-
Op de uitgebrachte verslagen, de re-dig te vervangen!
kening en verdere gewone vereenigings-Waarde dr. Orbaan. Uit den aard der
zaken komen wij morgen nader terug. zaak heb ik
maar zeer in het kort en-
Thans deelen wi) alleen mede, dat in
deze bijeenkomst afscheid is genomen
van den heer dr. C. Orbaan, die tal van
kele hoofdmomenten aangestipt uit de
ruim 14 jaar, die wij voor de belangen
der tuberculosebestrijding in Zeeland
een
pen.
Gardiner grinnikte, maar stribbelde hebben?
den duim moest houden. Ik zal blij zijn,
wanneer alles afgeloopen is."
„Jij zit altijd te jammeren, oude heer",
merkte Pat luchtig op. „Maar het is ten
minste een troost, dat de kwelling niet
lang meer kan duren. Vandaag over
veertien dagen weten wij waarschijnlijk
waar wij aan toe zijn."
Dien avond, toen hij uitging om twee
bezoeken te maken, zocht hij ook dr.
Gardiner in de Rankeillourstraat op. Hij
vond hem in half-dronken toestand aan
de tafel zitten, met een whiskyflesch
voor zich. Ruthven nam de flesch, sloot
haar in de kast op en stak den sleutel'
in zijn zak.
„Wat een idioot ben je toch, Gardi
ner! De heele wereld zou voor je open
staan en wat doe je? Je drinkt! Zelfs
op dit oogenblik ben je stomdronken."
„En wat zou dat? Ik wil dronken zijn.
Dat is iets verrukkelijks! Blijf van mijn
whisky af."
„Je hebt meer gehad, dan goed voor
je is. Ga mee een eind omloopen, Gar
diner. Ik wil wedden, dat je er vandaag
nog met uit geweest bent."
„Nee, maar er zijn heel wat patiënten samen uaama uu8
bij me geweest en ik heb mijn werk ge- even wijs waren, als we nu zijn hè?"
ven onuitsprekelijk ergerde. j het pad staan.
„Ik wou, dat jij^eens voor je gezon -. „Hier waait een lekker windje, dat je
j s °P re!s i-Zel eren, a erj we' spoed'g weer nuchter zal maken. En
,e beste vriend, als ,e het maar gelooven „Daar zou ,e misschien weer heelemaal dan kunne* we misschien ecns behoor_
wilde. Hier is je hoed en ga nu maar van bovenop komen. Zou je niet graag
xvr. ejnd samen omloo- j weer met fatsoenlijke menschen om wil- j 1J EJJ n'
Maar Gardiner verviel,
len gaan en een behoorlijke praktijk j ontnuchteringsproceSi
m
gedurende
een diep
mee. We gaan
i len ga
t, 1'/" o-*;1
niet tegen. Niemand zag hen het huis': „Ik heb hier genoeg te doen, Patty,; stilzwijgen. Zoo hepen ze noh een paai
- antwoordde Gardiner luch-staPP«Verder'
Wat daarna gebeurd is, weet niemand
verlaten en ofschoon het in de straat vrij mijn jongen
vol was, liepen ze onopgemerkt het nau- tig. Ze zouden me hier niet kunnen mis- j ^eTeK ïangTden
we straatje uit naar het Queens Park. sen. j D r
Het was een duistere,
Radcalweg naar boven geloopen waren,
„Zijn er in den laatsten tijd nog men- Het was een duistere, maanlooze j r - -
schen bij je geweest, Gardiner, die je nacht, de lucht was zacht en ergens ver i êmg er slechts een langs e s ei e .e -
gevraagd hebben ergens je naam onder weg in het donkere blauw van den he- 'ln£' die naa£ Duddington le de, naai
te zetten?" j mei twinkelde een eenzame ster. Ze wa-beneden en bereikte met een omweg
„Heel wat bezoekers o, ja, massa's ren nu hoog boven de stad gekomen en langs den zuidkant van de stad zijn uis.
en massa's", zei hij met de flux de pa- konden de duizenden lichtjes ervan zien. Den vo lenden dag bevatten de kran-
roles van een echten dronkaard. „Ze wil- Het pad was heel smal, maar gedachtig *en het bericht, dat aan den voet van de
len allemaal erg graag mijn diagnose van aan den dronken toestand van zijn met- Samson s Ribben het lichaam van een
miss Dempster's ziekte weten hè,gezel, liet Ruthven hem aan den binnen- armoedig gekleed man gevonden was en
hè!" j kant loopen en hield hem stevig bij zijn dat het niet uit te maken was, hoe hij
„Je diagnose van miss Dempster's arm vast. Langzaam maar zeker klom- daar gekomen was.
ziekte! Waar heb je het over, Gardiner? j men zij hooger, totdat zij den top be- De arme Gardiner had inderdaad, zoo-
Je hebt de oude dame toch nog nooit reikt hadden, waar een frissche wind als Ruthven voorgesteld had, een reis
van je leven gezien?"
„Behalve dien nacht,
consult hadden
toen jij en ik
en daarna nog
daan", zei hij op gekwetsten toon
zei hij met een dronken lach, die Ruth-
woei. Hier was het zelfs voor iemand, voor zijn gezondheid ondernomen,
die vast op zijn voeten stond, op een
donkeren nacht als dezen niet veilig. (Wordt vervoigu).
Ruthven liet den arm van zijn metgezél
los en ging zelf aan den binnenkant van
