Waar Joden wonen
en werken.
INGEZONDEN STUKKEN.
MIDDELBURG.
WALCHEREN.
IEEUWSCH-VLAANDEREN W.D.
AGENDA*
Onbewoonbaarverklaring,
B. en W. stellen den Raad voor per
ceel 10 aan de Kuiperspoort, eigenaar
A. Geensen onbewoonbaar te verklaren,
omdat de eigenaar niet voldaan heeft
aan de aanschrijving van B. en W. om
aan die woning bepaald aangeduide
verbeteringen aan te brengen.
Overboeking kapitaal.
De Commissie van Financiën deelde
mede, dat zij zich vereenigt met het
voorstel tot overboeking van kapitaa
van het gas- naar het waterleidingbe
drijf. De Commissie verzoekt daarbij er
bij het Centraal Bureau voor Verifica
tie enz. op aan te dringen, dat voor vol
gende rekeningen zijn rapport zoo tijdig
aanwezig is, dat de Commissie van Fi
nancien dit ter beschikking heeft voor
haar onderzoek der rekeningen, zooals
dat bij andere instellingen b.v. bij de
Godshuizen ook gebruikelijk is. B.
en W. antwoorden dat zij reeds aan dit
verzoek der Commissie hebben vol
daan.
ÜOöi K/\r'£.LLE. Gisterenmiddag is
alhier aan den schoot der aarde toe
vertrouwd het stoffelijk overschot van
wijlen den heer G. Roos, gepensioneerc
hoofd eener openbare lagere school te
Rotterdam, die ha zijn ontslag een wo
ning liet bouwen in den Duinbeekschen
weg alhier, omdat hij tijdens zijn vacan-
ties hier reeds veel was geweest en dit
plekje hem zeer aantrok. Helaas heeft
hij maar een jaar in dit huis mogen wo
nen. Hij had zich ook hier vele vrien
den gemaakt. Aan de groeve sprak ds
F. Don, predikant der Ned. Herv. ge
meente en een zoon dankte voor de be
toonde belangstelling. Een achttal
bloemstukken dekten de kist.
Een automobielbrandspuit voor Ritthem
Na vele andere gemeenten op Wal
cheren, heeft zooals bekend mag wor
den verondersteld, thans ook Ritthem
een tweede handsch automobielspuit
gekocht en wel eveneens door Jbemid-
deling van de technische commissie van
den Zeeuwschen Brandweerbond. Het
betreft hier een spuit, die gekocht is
van de gemeente Maarssen.
Deze autospuit is evenals die voor
andere gemeenten, geheel onderhanden
genomen door de leerlingen van de am
bachtsschool te Middelburg onder lei
ding van den heer E. Visscher, leeraar
aan die school en secretaris van ge
noemde technische commissie.
Maandagmiddag had de officieele
proef met de spuit plaats zulks niet al
leen in tegenwoordigheid van leden van
het gemeentebestuur van Ritthem, maar
ook van gemeentebestuur en brand
weerleiders uit Souburg en het gemeen
tebestuur "van Veere. Souburg heeft nog
alleen een handspuit, Veere ook, maar
voor deze gemeente is thans een auto
spuit onder handen aan de Ambachts
school.
In de garage van den heer Kieviet in
de St. Janstraat, verzamelden allen zich
rond de keurige spuit en was het de hr.
Visscher, die allen welkom heette en er
o.a. op wees, dat het niet tot de on
mogelijkheden schijnt te behooren, dat
niet alleen Ritthem doch ook Souburg
over deze spuit wat te zeggen zal krij
gen.
Hierna gaf spr. een duidelijke uiteen
zetting van verschillende onderdeden
van de spuit, die voorzien is van een
Fordmotor X.
Met groote belangstelling volgden de
aanwezigen deze toelichting en niet
minder deden zij dit bij de practische
oefening, die daarop aan het open wa
ter der kade werd gehouden en waarbij
zoowel met drie als met twee stralen
een flinke hoeveelheid water werd weg
gespoten.
Als de spuit voor Veere ook gereed
is, zullen er op Walcheren 15 spuiten
met motorische kracht aanwezig zijn en
is dus aan te nemen, dat men gezamen
lijk zelfs buitengewoon zware branden
als die van 7 December 1929 het hoofd
zal kunnen bieden.
AARDENBURG. In de Zondag j.l. ge
houden ledenvergadering der Doopsge
zinde Gemeente is tot koster benoemd
de heer J. J. Rabout. Hij zal niet de
vroegere kosterswoning betrekken, daar
deze verbouwd wordt tot bestuurs- en
gemeentekamers.
Eenigen tijd geleden was er sprake
van het opruimen in de Oudestad van
den grafkelder van een oud burgemees
ter dezer gemeente en zijn broeder de
heeren Vermere; er zou bouwland van
gemaakt worden, werd gezegd. Thans
kunnen wij uit de beste bron mede-
deelen, dat het verdwijnen van dit pit
toreske hoekje bij ons stadje, dat met
zijn oude dennen zoo'n bizondere noot
in het landschap vormt en reeds van
verre de aandacht trekt, door tussche'n-
komst van den gemeentearchivaris is
voorkomen. Het is grootendeels in
eigendom overgegaan aan een inwoner
onzer gemeente, die bereid is ten ge-
noege van het gemeentebestuur deze
plaats te doen onderhouden. Met het in
orde brengen is reeds een aanvang ge
maakt.
H.
Holland's grondgebied wordt
geleidelijk grooter.
Om te kunnen medewerken aan de
oplossing van het probleem der jonge
Duitsche Joden is in het beg n van 1934
hier te lande door professor Van den
Bergh en enkele van diens geestverwan
ten de stichting „Joodsche arbeid" in t
leven geroepen, waarbij voorop stond
dat het hier niet zoozeer een com te
voor hulp aan vluchtelingen was, dm
wel een organisatie waarbij de bedoe
ling voorzat vreemdelingen, die reeds
binnen onze grenzen waren, maar ook
die nog zouden komen, een zoodanige
opleiding te geven, dat zij, met kan;
op succes, zouden kunnen em'greeren.
In Januari van dat jaar kwam de heer
Van den Bergh naar de Wier.ngermeer
om een blik te slaan 'n het gebied, dat
de kolonisten hier te bewerken zouden
krijgen en het eenige, wat hij er van k,m
vertellen is, dat het zoo mistig was, dat
hij er eigenlijk niets van gezien heeft.
Bepaald aanlokkelijk zag het er daai
dan ook nog niet u t. Zoover hij kijker
kon en dat was niet ver z,ig hij
den onontgonnen bodem waarover nog
kort geleden de golven der Zuiderzee
spoelden,
Menschen waren er niet en huizen
ook niet of eigenlijk ook weer wel, want
ir. Roebroek, thans directeur-generaal
van den Landbouw, destijds lid van de
Wieringermeerdirectie, heette hem har
telijk welkom in den polder en stelde
hem, namens de regeering, twee oude
woonketen ter beschikking, barakken,
waarin vroeger werkvolk had gehuisd,
maar welke niet meer de moeite waard
geacht werden ze af te brejten en te ver
plaatsen
Dat was nu juist geen vorstelijk ca
deautje, maar aan de overzijde van wat
toen reeds „weg" genoemd werd, stond
iets beters, namelijk een landbouwschuur
in vorm en grootte gelijk aan de schuren,
welke door de directie op verschillende
plaatsen in den polder zijn gebouwd en
welke door de boeren van het Rijk ge
huurd kunnen worden.
Die schuur kon de stichting ook hu
ren en dat heeft zij natuurlijk gedaan
en verder was er het noodige lancL
In het veen kijkt men niet op een turf
je en een paar Hectaren meer of min
der kwamen er hier niet op aan, mits er
maar voor betaald werd.
Toen waren er al een 50-tal candida-
ten voor de kolonie en men begon met
een achttal, die de barakken schoon
maakte en de allernoodigste herstelling
verrichtten. Het bleek, dat het Rijk, ook
in andere provincies nog oude en niet
meer gebruikte barakken had staan en
de kolonisten mochten ze .afbreken en
op eigen kosten meenemen naar de
Wieringermeer, waar ze weer in elkaar
gezet werden en waar na enitele welten
ongeveer 26 jonge mannen aan het werk
konden gaan.
Er zit iets avontuurlijks in dit kolo
nisatiewerk, er zit voldoening in de ge
dachte, dat men z.al trachten alles wat
tot stand-komt, met eigen menschen en
eigen middelen voor elkaar te brengen.
Hoevele mannen zijn in verloop van
tijd in alle werelddeelen niet naar on-
aewoond gebied getogen om er zich 'n
eigen huis te stichten. Bezield met den
geest van te zullen werken en te zullen
slagen, zijn de Joodsche jongens hier
aan het werk gegaan en het eenige, dit
ze bij andere kolonisten vóór hadden
was, dat zij geen boomen behoefden te
rooien, omdat er in de Zuiderzee nooit
boomen geplant en dus ook niet ge
groeid zijn.
Wat er van Joodsche offervaar
digheid geëischt wordt.
Waar alles gehuurd, gepacht en be
taald moest worden, behoeft het niet te
verwonderen, dat er ook door de Joden
lier te lande en door velen, die met
ïen sympathiseerden, belangrijke be
dragen bijeen gebracht moesten worden.
Deze stichting ten behoeve van de
jeugd was niet het voornaamste. Veel
costbaarder w.aren de vluchtelingen, 't
Derde gedeelte van de Joden in Duitsch-
and wordt, naar professor Van den
Bergh ons mededeelde, door geloofsge-
no.oten en anderen ondersteund, de rest
teert nog op ouden welstand, maar ver
armt in zeer snelle mate. Men leeft daar
nog van het eene jaar in het andere en
niemand kan voorspellen wanneer er
verandering in den toestand zal komen.
Het Joodsche vluchtelingencomité in
ons land heeft nog de zorg voor een
700-tal vluchtelingen, die niet meer naar
Duitschland kunnen terugkeeren! Zij
zijn geheel op den steun van geloofsge-
nooten .aangewezen, die voor hen weke-
ijks ongeveer f 8000 bij elkaar moeten
jrengen, In ons land is nu in vier jaar
tijds ongeveer anderhalf millioen gulden
door particuliere gaven bijeen gebracht
uit het buitenland heeft men hier en
daar wel geholpen er zijn soms giften
van f 5000 en f 3000 ontvangen maar
men begrijpt wel, dit de last van deze
700 emigranten steeds zwaarder gaat
drukken en dat het van jaar tot jaar
moeilijker wordt om de gelden voor
het onderhoud bij elkaar te krijgen.
De stichting Joodsche arbeid en
nu keeren wij weer naar de Wieringer
meer terug heeft minder zorgen ge
geven.
Voor hen, die hier werken, wordt I
f 30 per maand betaald, de meeste I
kolonisten bekostigen dit zelf, de Jood-1
sche gemeente doet het of bloedver
wanten in Holland stellen een vrijplaats
ter beschikking, maar dit alles neemt
natuurlijk niet weg, dat er jaarlijks een
tekort is, wat evenwel steeds kleiner ,'s
geworden. Er zijn tekorten van f 40,000
per jaar geweest en dat is, door het
toepassen v.un een rationeele werkwijze
nu reeds tot ongeveer f 20,000 geslon
ken.
De grond in de Wieringermeer.
De grond voor de Joodsche kolonie
onder Nieuwesluis is voor dr'e jaar door
de Wieringermeerdirectie verpacht, maar
het vorige jaar is het contract verlegnd
tot 1 November 1938. Het is niet zeker,
of er dan nog verleng ng zal plaats
hebben, maar het 's wel zeker, dat hel
niet in de bedoeling ligt aan deze stich
ting een blijvend karakter te geven.
Er is thans in de Wieringermeer 15,000
Hectaren cultuurgrond voor verpachting
besch kbaar, waarvan ongeveer 160 He
taren enkele j.aren voor de Joodsche
kolonie bestemd zijn. De klacht, dat de
Joden zich hier van den grond hebben
meester gemaakt en er voor onze eigen
boerenzonen n'ets meer zou overblijven
is daarom, op zijn allerzachtst gezegd,
wel een beetje overdreven.
De Wieringermeerdirectie houdt de
nieuwe Zuiderzeegronden de eerste ja
ren zelf in bedrijf om de ontwikkeling
daarvan te kunnen nagaan, den bodem
te kunnen geven w.it d en toekomt en
de pachters tegen abnormale risico's te
vrijwaren. Aan jonge gronden zijn in het
algemeen verschillende landbouwrisico's
verbonden, welke door deskundige be
werking moeten worden opgevangen.
De gronden vereischen een bijzondere
bemesting en moeten beteeld worden
met gewassen, welke door jarenlange
proeven gebleken zijn h er de eerste ja
ren het meest voor verbouw in aanmer
king te komen.
De uitgifte geschiedt in ét.appes, om
dat de zoutconcentraties welke in den
grond voorkomen in het eene deel van
den polder vlugger binnen toelaatbare
grenzen zijn gekomen dan 'n het. andere.
Lichtere gronden zijn over het algemeen
door meerdere doorlaatbaarheid eerder
van -het zout ontdaan dan kleigronden
en er zijn ook nog andere oorzaken
welke een spoedige cultuurrijpheid te
gengaan, wanneer men bv. zure gronden
of zoogenaamde kwelp lekken aantreft.
De Wieringermeerdirectie vraagt zich
nu elk jaar af, welke gronden 'n den
aanstaanden zomer voor uitgifte in aan
merking komen en het is te begrijpen,
dat dit in het eene jaar meer dan in het
.andere zal kunnen zijn.
Met ingang van 1 November 1934 heeft
de directie 46 boerderijen met on
geveer 1500 Hectaren grond uitgegeven.
De boerderijen worden door den Staat
gebouwd en men kan deze dus pachten.
In November 1935 werden er 67 boerde
rijen verpacht met ongeveer 3000 Hec
taren grond en in November 1936 43
boerderijen met een cultuurland van on
geveer 1700 Hectaren. Dit is dus het
vaderlandsch gebied, dit van jaar tot
jaar meer in gebruik wordt genomen en
waarmede de bebouwde oppervlakte van
ons land dus geleidelijk vergroot wordt.
Daarnaast wordt ook grond verpacht aan
de zoogenaamde randboeren, die dezen
zonder won'ng en boerderij tijdelijk ge
bruiken (zg. onbehuisd land).
Het zijn de boeren, die nog in het
oude, aan de Zuiderzee grenzende ge
bied wonen en die grond in pacht krij
gen, waarmede zij hun boerderij op het
oude land kunnen vergrooten.
Hiervoor is ongeveer 450 Hectaren be
schikbaar gesteld en zoo gaat men van
jaar tot jaar door, omdat er in het ge
heel in het drooggelegde gebied plaats
is voor een 400 a 500 pachtboeren.
De Joodsche stichting heeft in den
beginne een landbouwschuur met 62
Hectaren land in pacht gekregen, op 1
November 1934 is dit uitgebreid tot 90
Hectaren, In November 1935 tot 150
Hectaren en het is later ongeveer 160
Hectaren geworden.
De stichting groeit.
Op het door haar verkregen gebied
heeft de Joodsche. kolonie niet werk
loos gezeten.
Had men oorspronkelijk de bedoeling
hier een 300-tal kolon'sten te brengen,
aldr.a heeft men begrepen, dat dit aan
tal te groot was en het resultaat van
alle besprekingen is geweest, dat het
Joodsche werkdorp te Nieuwesluis uit
ongeveer 150 jonge mannen en vrouwen
bestaan zou, waarbij werd vastgesteld,
dat een kleiner aantal te kostbaar zou
worden.
In den beginne waren het vrijwel
uitsluitend intellectueelen, die zich vaak
in Duitschland reeds een positie vero
verd hadden, maar geleidelijk zijn er
meer jongelui gekomen, die rechtstreeks
van de scholen naar de Wieringermeer
gaan.
Men heeft, vooral in het begin, begre
pen, dat men bij de zoogenaamde „om
vorming" een goed Hollandsch' woord
is daarvoor moeilijk te vinden niet
alleen het oog op den landbouw moest
richten, maar ook op het doen aanlee-
ren van diverse ambachten, zooals het
timmeren, het betonwerken, het smeden,
het electriciënsv.ik en het meubelma
ken.
Het uit elkaar halen, overbrengen,
weer opbouwen en herstellen der barak
ken was het eerste werk waaraan de
jeugdige intellectueelen hun krachten
konden wijden. Het was ruwe, maar
practische arbeid en nadat de leerlingen
ook in andere vakken eenige maanden
geschoold waren, kwam de gedachte
naar voren met den bouw van een ge
meenschapshuis te beginnen.
Wie de Wieringermeer kent, weet hoe
het 's winters in dit onbeschutte gebie-
kan spoken en hoe koud het er k.an zijl
en het algemeene verlangen ging daar
om ui* n^ar een steenen gebouw, da
men gezellig zou kunnen inrichten er
dat meer beschutt ng zou bieden dan de
oude barakken.
Dit tehuis zou zooveel mogelijk me
eigen krachten worden opgebouwd er
op 3 October 1934, toen het Joodsche
werkdorp officieel geopend werd, heef
de heer MacDonald, door den Volken
bond als Hooge Commissaris voor dt
vluchtelingen benoemd, een installatie
rede gehouden en de eerste paal vooi
het gemeenschapshu's in den grond ge
slagen.
Wij zullen hier niet uitweiden over de
ontmoedigende resultaten, welke de
heer MacDonald in diverse landen, on
danks zijn energieken arbeid, behaald
heeft, In Holland heeft hij nog succes
kunnen boeken en hij heeft bij de plech
tighe'd in den Wieringermeerpolder een
hartelijk dankwoord tot onze regeering
gesproken, omdat de eeuwen-oude tra
ditie van het asylrecht hier ook thans
weer in stand was gehouden,
Bij de opening van het Joodsche
werkdorp telde dit een 150-t,al kolonis
ten, waarvan ongeveer het derde ge
deelte academisch gevormd was en de
overigen voornamelijk bij den handel
waren betrokken.
Een veertigtal was toen reeds bij den
land- of tuinbouw werkzaam, de rest
werd voor verschillende ambachten op
geleid en men begrijpt welk een prachtig
werkobject de bouw van het gemeen
schapshuis was, omdat al die jeugdige
ambachtslieden er hun krachten aan
konden geven.
In een slotartikel zullen wij nagaan
wat hier door gemeenschappelijken ar
beid tot stand is gekomen.
Alkmaar.
Tj.
KERK EN SCHOOL.
Aan de Middelbare Textieldagschool
te Tilburg slaagde voor den cursus in
textiel-technologie (warenkennis) de hr
J. C. Gebraad te i e r s e k e.
Geref. Gem,
Ds. P. Honkoop te 's Gravenhage is
beroepen te Meliskerke.
OM DEN LANDBOUWSTEUN.
Mijnheer de Hoofdredacteur,
Het onderschrift van U en van „Je-
wannes van Walcheren" onder mijn in
gezonden stuk van 8 Maart, noopt mij
opnieuw naar de pen te grijpen.
Ik verwachtte wel, dat Uw Walcher-
sche briefschrijver er omheen zou draai
en en er met een spottend antwoord van
zou willen afkomen. Maar de kwestie
is hiermee niet van de baan, want met
zijn onbevredigend antwoord kan ik geen
genoegen nemen.
Wat hij tusschen de regels door leest
zegt niets, en wat de tarwesteun en 't
machinaal bewerken van onze produc
ten betreft, dat bewijst allerminst de
groote cr'siswinst der boeren. En even
min zijn verweer dat hij geluisterd heeft
naar kennissen die te hoog opgaven. De
lof, dien hij mij aan het eind toezingt,
nl, dat men mij zeer dankbaar moet zijn,
omdat er nu wel een eind zal komen
aan al de praatjes over de groote ka
pitalen, die ze bij elkaar verzameld heb
ben, aanvaard ik onder geen enkele om
standigheid van hem. En de groetenisse
van Jikkemien had hij gerust in Wal
cheren kunnen laten. We hebben meer
dan genoeg, dat we eenpaal per week
van deze groetenisse kunnen profiteeren.
Ik wil thans nog met meer nadruk en
in vollen ernst mijn vraag herhalen; wilt
Gij nu eens het bewijsmateriaal toonen
hoe groot het bedrag is van de crisis
winst der boeren? Een bedrag dit groot
genoeg zou zijn, dat een tiende ervan
voldoende is om rente af te werpen,
voor het beoogde doel: de redders van
schipbreukelingen enz. een gelukkigen
ouden dag te bezorgen.
Een juist antwoord kan en mag hij mij
niet onthouden. Ik hoop dat hij mij niet
ten tweede male teleur zal stellen, en
dat zijn antwoord niet slechts een en
kele greep zal zijn uit eigen omgeving
of uit die zijner kennissen, maar dat hij
de voorbeelden neemt uit den geheelen
Nederlandsche landbouw, omdat deze
er in z'n geheel in betrokken wordt.
Maar ik stel nog een tweede vraag.
Daar onze landbouw financieel in het
geding wordt gebracht, zoo dient hij het
masker af te werpen en zich niet lan
ger meer te verschuilen achter „Jewan-
nes van Walcheren". Zijn schrijven over
onzen landbouw eischt zijn waren naam.
Wie is hij? Wij hebben er recht op dit
te weten.
Mijnheer de Hoofdredacteur, Uw on
derschrift heeft mij ook niet bevredigd,
ja zelfs diep teleurgesteld, Het is U toch
bekend, dat ik op de algemeene zomer
vergadering van de Z. L, M. de kwestie
van Uwe briefschrijvers heb aangesne
den, waar het de landbouw betreft? En
ook zal het U nog wel versch in het ge
heugen liggen, dat ik met U een onder
houd heb gehad over de genoemde brief
schrijvers? En dat ik aan het eind van
onze bespreking destijds U heb medege
deeld, dat indien Uw briefschrijvers ten
opzichte van onzen landbouw steeds
ongemotiveerde critiek zouden blijven
uitoefenen, ik met hen in het strijdperk
zou treden?
Thans vraagt U of het met mij ernst
is. Zulks bad k allerminst van U ver
wacht. Dat is niet fair te noemen.
mynheer de nooidreda^teur, de pen-
nestrijd is door „Jewannes van Walche
ren uitgelokt en hij zal moeten worden
uitgestreden.
Juistheid en waarheid, niets dan waar-
he'd zij hier het parool.
Hoogachtend,
Joh. Ie Clercq.
Sluis, 11 Miart.
[Wij laten het aan onzen medewerker
over, den geachten inzender van ant
woord te dienen op de punten waarop
hij wordt aangevallen. Onzerzijds slechts
enkele opmerkingen d e ons beleid
raken. Dat onze medewerkers „Jewan
nes van W,ilcheren" en „Jan de Smid"
onder schuilnamen schrijven, is onze
zaak. Zoolang zij onder onze algemeene
redactioneele verantwoordelijkhe d hun
persoonlijke inzichten ten aanzien van
de algemeene dingen van den dag ten
beste geven en zich onthouden v,in
persoonlijke aanvallen op
een bepaald iemand wat wij niet
zouden toestaan en zoolang wij, wat
het voornaamste is, geen enkele reden
hebben om aan de goede trouw onzer
medewerkers te twijfelen, zoolang zul
len zij van het door ons verstrekte schild
der naamloosheid gebru k mogen ma
ken. Zij dragen onze kleuren met onze
toestemming dat zij voldoende; men
'mag niet eisch'en dat zij het vizier ope
nen, waar zij met onze instemming met
gesloten vizier strijden.
En overigens: onze redact'oneele
aanteekening was niet zoo boos be
doeld! Wij weten zeer wel, dat het den
heer Le Clercq ernst is met zijn tevelde
trekken tegen onze dialect-medewer
kers. Maar de geachte inzender houde
ons ten goede: men moet niet al te vlug
uit het lood geslagen worden! Wij zijn
zeer voor een welvarenden boerenstand;
wij voelen veel voor de leer, dat een
gezond en sterk boerenvolk de kurk_ is
waarop Nederlands volksbestaan drijft.
Maar wij zijn nog niet zóó ver, en we
hopen zelfs nimmer zoo ver te komen,
dat over'gens gemoedelijke 1 kriti
sche opmerkingen aan het adres van
den boerenstand in ons blad niet meer
geuit zouden mogen worden. Dat zou
naar „Waarheid"-journalistiek op z'n
N.S.B.'sch voeren, en daar moeten we
vooralsnog niets van hebben. Red.)
AANBESTEDINGEN EN
VERKOOPINGEN.
Notaris J. Terpstra heeft Maandag
ten verzoeke van den heer H, Huibregt-
se in het café Westdorp te Serooskerke,
publiek verkocht:
Perc. 13 Bouwgrond te Seroos
kerke op het Dorp aan den Noordweg
resp. groot ong. 3,65 a (28 r.) 3,80 a (29
roe' en 4,90 a [31H roe).
Perc 4. Bouwland en sprink achter
perc. 13, groot ong, 51 a 45 ca en (1
gemet 92% roe.)
Combinatie perc. 14 te samen groot
63 a 80 ca (1 gemet 186J^). Kooper J.
de Visser Pz. te Serooskerke voor f 2210.
BURGELIJKEN STAND.
Vlissingen,
Ondertrouwd: C. Kuiper, 27 j. en A.
J. Bos, 25 j.
Bevallen: A. de Landmeter, geb, Roe
ting d„ M. C. Theune, geb. van Omber-
gen z„ M. Maas, geb. Verhage d„ J.
Ventevogel, geb. de Ridder d„ N. A. R.
de Poorter, geb Verstraete z.
Overleden: M. J. Markusse 63 j„ vr.
van S. van Dis, M. Kloet 21 j. ongeh.
(V.C.)
V rouwenpolder
V,in 7 tot 13 Maart.
Bevallen: P. Hoogerheijde geb. Mesu
MARKTBERICHTEN.
Goes, 15 Miart. Veilingsvereeni-
ging „Zuid Beveland". Spinaze 18; Wit
lof 710; Spruiten 814; Prei 1,80
2,60; Uien 0,60—1,60; Kroten 0,90—
1,40; Wijnpeën 1,90—2,20; Roode kool
1,60-3.30; Witte kool 1,50; Gele Sa-
voye kool 2,90; Boerekooi 3,10 3,50
alles per 100 kg.
Rabarber 5; Selderij 2,20—3 per 100
bos.
Hulst, 15 Maart. Aanvoer *pim,
handel kalm. Gerst f 9,50, rogge f 8,50,
haver f 725; erwten f 8-9; boonen f 9.25
van geadverteerde of te adverteeren
gaderingen, voorstellingen, uitvoeringen
andere bijeenkomsten.
MIDDELBURG,
Dl 16 Mrt, Prop. Filmav. Coöp. Vrou-
wenclub „Vooruit"; St. Joris.
WO 17 Mrt. Contribuanten Conc. Midd.
Muz. korps, Concertz. 20,15 h.
GOES.
Dl 16 Mrt
WO 17 Mrt
ALGEMEEN.
Dl 16 Mrl. Prop. Avond Vara afd.
Vliss. „The Ramblers" enz. Con
cert Geb. te Vliss. 20,00 h.
Elec. Drukkerij G. W. dén Boer, M'burg.
