35
WyBERT
Het helsch complot
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 2
FEBRUARI 1937. No. 27.
annie s. swan
„u bent erg vriendelijk", zei Alice
vlnjb „maar ik ben bang', dat ik morgen
onmogelijk kan komen. Ik kan mijn tan
te niet alleen laten. Zij is op het oogen-
niet in staat te spreken, maar ik geloof,
dat ze me mist, als ik de kamer uit ben".
Thans ook
met menthol-smaak!
Nog geen stap verder.
Delbos, de Fransche minister van bui-
tenlandsche zaken, heeft Zondag reeds
kans gezien, Hitler van repliek te die
nen op zijn Rijksdagrede. Zulks ter gele
genheid van de inwijding van al weer
een monument voor gesneuvelden, dit
maal te Chateauroux. Delbos' rede be
wees, hoezeer nog altijd het oude twist
punt politieke besprekingen tusschen
Parijs en Berlijn in den weg staat: Parijs
wil collectieve, Berlijn tweezijdige ver
dragen.
„Ik neem gaarne acte van Hitler's ver
klaring, aldus Delbos, dat er menschelij-
kerwijs gesproken geen enkel twistpunt
tusschen Frankrijk en Duitschland kan
bestaan.
Dat is ook onze gedachte en ons ver
langen. Maar Duitschland en Frankrijk
zijn niet de eenigen op aarde en vooi
de handhaving v.an den vrede zijn alge-
meene regelingen noodig, die ook ande
ren betreffen. H tier heeft door zijn rede
het vertrouwen in de handteekeningen
onder yerdragen niet versterkt. We
heeft hij verklaard, dat Duitschland tot
eerlijke samenwerking bereid is, maar
internationale samenwerking slu t zeer
moeilijke onderhandelingen in. Doch ik
erken gaarne, dat zijn rede iets posi
tiefs nhoudt, zelfs ten aanzien der ont
wapening.
D,aar wij weten, dat het niet noodza
kelijk is, dat men reeds in den aanvant"
van gelijk inzicht moet zijn om tot een
gunstig resultaat te komen, blijven wi;
bereid mede te werken aan alle po
gingen tot toenadering, slechts ondei
voorwaarde, d,at zij tegen niemand ge
richt zijn. Daarbij denk ik aan Sovjet-
Rusland: hoe willekeurig zou het zijn
een volk van bijna 200.000.000 zielen
dat evenzeer den vrede noodig heeft en
wenscht, uit te sluiten?
Wanneer wij zeggen, d,at het econo
mische herstel van Europa slechts in
een. atmosfeer van vrede een plaats kan
vinden, dat openbaarheid omtrent en
toezicht op de bewapeningen noodig
zijn, dat de bewapening moet worden
beperkt, dan is men in Duitschland ge
neigd te denken, dat wij beleed'gende
toespelingen op Duitschland maken.
Niettemin hebben wij altijd verkla,ard
dat die opmerkingen gelden voor alle
landen, ook voor het onze. Wij vragen
van Duitschand niet meer dan van an
deren en onszelf. Als wij ons bereid ver
klaren mede te werken ,aan een redelij
kere verdeel'ng der grondstoffen, moe
ten wij toezien, dat de oorlog niet ge
voed wordt. Wil men den vrede, dan
moet de oorlogsnijverheid veranderen
in vredesnijverheid. Die moeilijkheid kan
alleen opgelost worden, ind en de be-
wapenihgshist verdwijnt en indien in
vertrouwen op veiligheid alle handels
gebieden worden opengesteld voor de
nieuwe voortbrengselen. Tót het aan
vaarden van deze groote taak nood'gen
wij Duitschland en alle andere landen
uit. Om haar tot een goed einde te bren
gen, moeten wij aan weerskanten over
gevoeligheid en wantrouwen v,an ons af
zetten. De eenige beperking op onze
vredelievendheid is deze, dat wij ons
tegen lederen aanval zullen verdedigen
en onze verplichtingen zullen nakomen.
Voor de nakomelingen van onze doo-
den, aldus besloot Delbos, willen wij
deze drie hoogste goederen bewaren:
vaderland, vrede en vrijheid."
Wij hebben gisteren gemeld, dat Hit
ler's rede teleurstellend voor de Fran-
schen (en ook voor de Engelschen) was
wegens „het ontbreken van een positie
ve bijdrage tot verbetering van de po
litieke constellatie in Europa". Op haar
beurt is de Duitsche pers nu weer slecht
over Delbos' rede te spreken. Volgens
het „Zwölf Uhr Blatt" doet het nog al
vreemd aan, dat Delbos zich nogmaals
voorstander heeft verklaard van het slui
ten van politieke overeenkomsten, ook
met Sovjet-Rusland. Gelooft men te Pa
rijs werkelijk aldus vraagt het blad
dat men Duitschland er door goede
woorden toe kan verleiden zich met het
bolsjewisme te verzoenen? De „Völki-
scher Beobachter" constateert: „Uit de
rede van den Franschen minister is op-
door
30).
„Maar het zou u goed doen er eens
een uurtje uit te komen. Ik zal u met
mijn rijtuig laten halen en breng'en",
drong mrs. -King aan, te meer verlangend
om haar zin door te zetten, nu het bleek
niet zoo gemakkelijk te gaan. als ze ver
wacht had. „Als u eens even iets anders
gedaan hebt, zult u weer beter tegen 't
verplegen kunnen".
„Ik ben u erg dankbaar voor uw
vriendelijkheid, maar ik mag er op het
oogenblik heusch geen gebruik van ma
ken zei ze, terwijl haar oogen zich
verzachtten. „Ik begrijp niet, waarom u
tegen een vreemde zoo vriendelijk bent.
Vandaag nog heb ik gevoeld, wat een
K.L.M.-vliegtuig zal geïsoleerde
Deensche eilanden van post en
levensmiddelen voorzien.
De Deensche luchtvaartmaatschappij
Det Danske Luftfartselskib (D.D.L.)
heeft een Nederlandsch vliegtuig met
bemanning van de K.L.M. gecharterd
voor het uitvoeren van vluchten naar
verschillende door het ijs geïsoleerde
Deensche eilanden, teneinde deze van
post en levensmiddelen te voorzien.
Gistermorgen is het een-motorige
Fokker-vliegtuig van het type F VII de
PH-ACT van Schiphol naar Kopenhagen
vertrokken, waar het vroeg in den mid
dag is aangekomen, bestuurd door den
piloot Fuchs, vergezeld van een boord-
mecancien en een radio-telegrafist.
De K.L.M. dankt deze vereerende op
dracht van haar Deensche zustermaat
schappij ten deele aan de ervaring, die
zij met het uitvoeren van dergelijkt
vluchten heeft, anderzijds ook aan de
ervaring, die de D.D.L. zelf met de K.L.
M. heeft opgedaan, toen tijdens den
strengen winter van 1929 eveneens op
verzoek van Deensche zijde de K.L.M
met succes een reeks vluchten naar ge
ïsoleerde Deensche eilanden heeft ge
maakt.
Het zal van de omstandigheden afhan
gen, hoe lang de D.D.L, van de diensten
van het Nederlandsc'he vliegïuig met
bemanning gebruik zal moeten maken.
STIJGING VAN DEN BROODPRIJS 1
De Nederlandsche vereen'ging var
werkgevers in het bakkersbedrijf deell
ons mede:
Zooals bekend, heeft de regeering op
26 September 1936, d.i, het tijdstip der
depreciatie v,an den gulden, teneinde de
prijzen der eerste levensbehoeften, in
casu het brood, niet te doen stijgen, aan
de Nederlandsche maalindustrie een
zoodan g bedrag vergoed, dat daarmede
een stijging van den prijs van de bloem,
de voornaamste grondstof voor de be
reiding van het brood, kon worden
voorkomen. Deze bonificatie aan de Ne
derlandsche maalindustrie, waarmede
inderdaad bereikt werd, dat de bloem-
prijs werd gest,abil'seerd op het peil van
vlak vóór 26 September 1936, is al
lengs gereduceerd, laatstelijk op 31 Jan.
jl. met als noodzakelijk gevolg, dat de
bloemprijs in den tusschentijd met ru m
f 1 per 100 kg is gestegen.
In verband hiermede heeft de lTé-
derlandsche vereeniging van werkgevers
in het bakkersbedrijf bij den minister
van landbouw geprotesteerd tegen de
verlag'ng der bonificatie en daartoe 'i
volgende telegram aan Zijne Excellentie
gericht:
„Den minister van landbouw en vis-
scherij
Nederlandsche vereeniging v,an werk
gevers in het bakkersbedrijf protesteert
met klem tegen herhaalde verlaging der
bonificat'e aan de maalindustrie waar
door bloemprijs sinds 26 September
reeds gestegen met ruim f 1 per 100 kg;
wijst op in verband hiermede urgente
noodzakelijkheid, tot verhooging in het
geheele l,and van broodprijzen, waartoe
zij thans haar leden zal moeten advi-
seeren en acht zich :'n geen enkel op
zicht verantwoordelijk voor de nieuwe
lasten, welke hiermede voornamelijk
aan minst draagkrachtige gedeelte der
bevolking zullen worden opgelegd;
nieuw gebleken, dat de tegenstelling
tusschen 't Fransche veiligheidscomplex
en onze voorstellingen van den vrede en
een vertrouwelijke verhouding tusschen
beide landen nog steeds even groot is.
De rede bewijst, dat Frankrijk den door
Blum aangegeven weg geenszins wil ver
laten."
Er heeft zich den laatsten tijd zonder
twijfel eenige politieke ontspanning voor
gedaan in ons werelddeel. Deze betee-
kent echter nog allerminst, dat het tijd
stip voor besprekingen over een betere
verstandhouding reeds zou zijn aange
broken. De redevoeringen van Hitier en
Delbos met de daarop geleverde com
mentaren spreken ten deze boekdeelen.
vreemde ik hier eigenlijk ben, zonder
een enkele vriend, nu mijn tante op het
punt staat van me weggenomen te wor
den".
Onwillekeurig verborg zer het hoofd
in de handen en een oogenblik werd zij
door haar gevoelens overmand.
Dit was genoeg om bij Jack Traquair's
gevoelige zuster een diep medelijden te
wekken. Ze stond op, liep naar het meis
je toe en legde vriendelijk een hand op
haar schouder,
„Ik wil een vriendin voor je zijn, als
je me dat tenminste toestaat en ik ver
zeker je, dat ook Jack je zeer genegen
is. Anders zou ik vandaag immers niet
hier gekomen zijn".
„Dank u, dank u heel hartelijk. Ik
hoop eens te kunnen toonen, hoe zeer
ik dit op prijs stel", antwoordde Alice
terwijl ze opkeek met dien lieven glim
lach, die haar geheele gezicht verhel
derde en het nog eens zoo aantrekkelijk
maakte, In dien tusschentijd moet ik me
aan mijn tante wijden; ik ben wel bang,
dat ze me niet lang meer noodig' heeft
$en dit-is zoo'n vreemd huis. Als u eens
wist in wat voor een omgeving ik mij
hier bevindt, zoudt u medelijden met me
geeft eerbiedig in overweging door
verlaging der heffing op tarwe dan wel
van den prijs der vita-tarwe deze an
ders noodzakelijke broodprijsverhooging
te voorkomen en adviseert Uwe Excel
lentie dringend ook andere thans te
zwaar op bedrijf drukkende crisislasten
op grondstoffen zoo spoedig mogelijk te
verzachten.
Namens voornoemde vereeniging: mr.
C. M. Corporaal, secretaris."
De Nederlandsche vereen'ging van
werkgevers in het bakkersbedrijf be
schouwt een stijging van de broodprij
zen in de huidige omstandigheden als
een noodzakelijk kwaad, aangezien
daardoor het armste gedeelte onzer be
volking het zwaarst getroffen wordt,
doch meent anderszins, d,at de Neder
landsche bakkerij niet een taak van be
deeling behoeft te vervullen, welke hef
zij het burgerlijk armbertuur dan wel hel
ro. nisterie van sociale zaken rechten:
toekomt. N,aar haar meening kan ee
broodprijsverhooging gemakkelijk wor
den voorkomen, indien slechts hetzij de
heffing op tarwe, hetzij de vita-prijs
der tarwe verlaagd wordt, hetgeen de
regeering geheel in haar hand heeft en
waardoor de bloemprijs vanzelf op een
la'ger peil z,al komen te liggen.
EEN LUCHTVERDEDIGINGSFONDS.
Stichting van de ver. voor
nationale veiligheid.
Op de jaarvergadering van de ver.
voor nationale veiligheid, op 28 Nov.
1936 te Utrecht gehouden, werd voor het
eerst mededeeling gedaan van de plan
nen om te komen tot een „luchtverdedi
gingsfonds".
Wij vernemen thans, dat binnenkort
de stichtingsvergadering van de stichting
„Luchtverdedigingsfonds" kan tegemoet
gezien worden; in het dagelijksch be
stuur zullen zitting nemen de heeren J,
E. F. de Kok, voorzitter; H. G. J, ter
Marsch, secretaris, en C. Kolff en H. W.
C. E. Mathon, leden.
Voor het algemeen bestuur werden
verscheidene vooraanstaande personen
uit het bedrijfsleven en vertegenwoordi
gers van de luchtvaartafdeeling en de
marineluchtvaart aangezocht.
Verschillenden zegden reeds in belang
rijke mate financieelen steun toe, zoodat
ten aanzien van het stichtingskapitaal
geen vrees meer bestaat.
De heer J. E. F. de Kok is tevens voor
zitter van de Kon. Ned. Ver. voor de
luchtvaart, het Nationaal Luchtvaart
fonds en het Fokkerfonds.
Het initiatief van de Ver. voor natio
nale veiligheid vindt in ruimen kring be-
langstellng en waardeering, terwijl ook
de regeering sympathiek-staat tegenover
dit streven.
De ver. voor nationale veiligheid zal
zich tot taak stellen binnen afzienbaren
tijd overal in den lande bijdragen in te
zamelen en contribueerende leden voor
het fonds aan te werven.
Wij brengen in herinnering, dat bij de
instelling van het fonds vooral wordt
beoogd, de noodzakelijkheid in het licht
te stellen, om zoowel hier te lande als
in Ned.-Indië de actieve luchtverdedi
ging voor te bereiden. Dat ook de re
geering de noodzaak hiervan inziet,
blijkt uit de onlangs gepubliceerde be
stellingen voor de luchtvloot. In aanslui
ting hierbij wil de Ver. voor nationale
veiligheid bevorderen, dat de uitnemen
de vliegeigenschappen van het Neder
landsche volk tot ontwikkeling komen,
opdat ook de aanvulling van personeel
in oorlogstijd, welke voor de actieve
luchtverdediging van zulk enorm belang
is, geen stagnatie zal ondervinden. Het
verleenen van financieelen steun voor
het sportvliegen zal ver-
moedel ij k het voornaam
ste doel zijn, waarvoor
het fonds gebruikt zal
worden.
Het correspondentie-adres der Ver
eeniging voor nationale veiligheid is
Bosscheweg 343, Tilburg,
Bij Kon. besluit is met ingang van
1 Febr, 1937 de schout-bij-nacht j. C. F.
Hooykaas, hoofd der 10e afdeeling bij 't
departement van defensie, bevorderd tot
vice-admiraal,
hebben."
Voordat mrs. King kon antwoorden
werd er boven langdurig en luid gebeld.
Alice stond haastig op.
„Dat is de bel van de ziekenkamer!
Er is op het oogenblik alleen maar een
jong dienstmeisje bij haar. Wilt u mij
excuseeren? Ik moet naar boven. Tot
ziens. Zeg aan mr. Traquair, dat ik hoop,
dat hij weer gauw heelemaal beter zal
zijn en doet u mijn groeten aan de jon
gens".
Ze stak haar hand uit. Mrs. King boog
zich voorover en gaf haar een zoen.
Toen liep ze naar haar rijtuig, bijna even
dol op het meisje als Jacü zelf.
Voor de voordeur achter haar bezoek
ster dicht gevallen was, was Alice al
op de ziekenkamer. Op het bellen, dat
Chistina in een oogenblik van grooten
schrik gedaan had, waren nog anderen
dan Alice miaar boven gesneld. Dal-
gleish stond naast het bed, met een arm
om de schouders van haar meesteres
geslagen en trachtte haar in bed op te
richten. De dokter, die binnengekomen
was, toen mrs. King het huis verliet,
kwam achter Alice de kamer in. Maar
geen van allen kon iets meer doen.
DE DUITSCHE „AUTO-WEGEN".
Die zich naar de Nederland
sche grens richten.
Men meldt uit Parijs aan de N.R.C.:
In de Kamer heeft Beauguitte bij de
behandeling van de interpellaties over
de landsverdediging de aandacht geves
tigd op de wegen, die in Duitschland in
de richting van de Nederlandsche grens
zijn aangelegd en die zich z.i. onderschei
denlijk naar Nijmegen, Hengelo en Gro
ningen richten. Ze zijn volgens deze uit
spraak op autoverkeer op groote schaal
ingericht en verre superieur aan de
Fransche. Het genoemde Kamerlid is de
overtuiging toegedaan, dat Duitschland
een strategische manoeuvre door Zwit
serland en Nederland in den zin heeft
en leest uit het net van die militaire we
gen het Duitsche aanvalsplan, want hij
gaat van de stelling uit, dat die autostra
da's niet zuiver oeconomische wegen
zijn. Iri het Rijnland convergeeren drie
groote bundels naar de streek van de
Saar, Trier en Aken. In de richting van
Nederland, aldus nog steeds André
Beauguitte, bestaat de bundel uit vier
wegen, die te Aken alsmede in de buurt
van Venlo, Nijmegen en Hengelo uitko
men.
Hij gelooft volstrekt niet, dat die groot-
scheepsche werken uitsluitend tot het
verhelpen van de werkloosheid of voor
een toeristisch doel werden aangelegd.
DE B. V. L.
De betreurenswaardige feiten
in 1936 hebben het instituut
gelukkig weinig schade ge
daan.
Zaterdag werd in hotel De Abdij te
Middelburg een druk bezochte vergade
ring gehouden van officieren, aangeslo
ten bij het vrijwillig landstormkorps
„Zeeuwsch Verband".
De voorzitter van de gewestelijke
landstormcommissie, de luitenant-kolo
nel b.d. H. Bierman opende deze verga
dering en heette de aanwezigen welkom.
Inzonderheid richtte hij een woord van
welkom tot de eeregasten, mr. J. W.
Goedbloed als voorzitter van de plaatse
lijke commissie van de hoofdstad der
provincie en den heer P. Wisse als oud
officier en penningmeester der provin
ciale commissie. Daarna stelde spr. aan
de aanwezigen voor den nieuwen com
mandant, den luiL-kolonel J. H. W.
Bruins en den n euwen secretaris den
heer J. G. Eckhardt uit Goes. Hij beval
de beide heeren warm aan en hoopte dai
de omgang met hen even prettig zou mo
gen zijn als die thans met hem is.
Daarna kreeg de nieuwe commandant
het woord om de mobilisatie van het
korps te bespreken. Alvorens daartoe
over te gaan, werd de openbare verga
dering omgezet in een gesloten bijeen
komst, daar alles wat op de mobilisatie
betrekking heeft, geheim is.
Na deze bespreking werd een gemeen
schappelijke koffiemaaltijd gebruikt,
waarna het algemeen gedeelte van de
vergadering werd voortgezet. De heer
Bierman herinnerde aan het droeve jaar
voor den B.V.L., dat achter ons ligt. In
het eerst had hij angst gehad, dat een
en ander het instituut zeer zou schaden,
maar gelukkig bleek, deze vrees onge
grond te zijn. De Zeeuwsche landstor-
mers hebben begrepen, dat fouten, ge
maakt door enkelingen, niets afdoen aan
het mooie streven van den landstorm.
Het bewijs hiervan was te vinden in
het pas uitgekomen nationale jaarver
slag. Waar er verleden jaar kon gespro
ken worden over 84.000 vrijwilligers,
thans is dat aantal geworden tot 88.000
vrijwilligers. Voorwaar een prachtig re
sultaat, gezien hetgeen de B.V.L. in het
afgeloopen jaar heeft medegemaakt.
Ook Zeeland heeft zich bij alles goed-
gehouden. Er hebben zich in het afge
loopen jaar weer tal van nieuwe vrijwil
ligers bij het korps aangemeld, terwij;
nog dagelijks nieuwe aanvragen binnen
komen, en men ook hier een aanzienlijke
vermeerdering van het aantal vrijwilli
gers mocht boeken. Een ander bewijs,
De zwakke levensgeesten waren ge
weken.
Miss Dempster was dood.
HOOFDSTUK IV.
Verwikkelingen.
Ruthven verliet het huis, zoodra hij
dat met eenig fatsoen doen kon, riep
een leeg huurrijtuig aan, dat net hei
plein overstak, sprong erin en zei den
koetsier zoo vlug mogelijk naar de St.
Andrew straat te rijden. Zoodra
Ruthven Senior, die aan zijn bureau
voor het raam zat, het rijtuig stil hoor
de houden, keek hij naar buiten, in de
verwachting zijn zoon te zien uitstap
pen. En .hierin werd hij niet teleurge
steld.
Tegen dat Patrick de trap opgeloopen
was, had hij de deur al geopend en liet
hem zonder een woord te zeggen, bin
nen.
„Is zij gestorven?" vroeg hij, zoodra
de deur gesloten was.
„Ja", antwoordde Pat, hall hijgend.
„Geef me een glas cognac, wil je? Zijn
we alleen?"
„Ja, Briggs heeft het niet noodig ge
vonden terug te komen en zal dat ook
nu niet doen. Als hij het wel doet zal ik
20 ct.
(Ingez. Med.)
dat de B.V.L. onder de tragische gebeur
tenissen niet geleden heeft, is het vol
gende:
Van de vrijwilligers van de lichting
1916, die dit jaar van den dienst ontsia-
gen zouden worden, hebben ongeveer
iOO den wensch te kennen gegeven
zich geheel vrijwillig voor nog 15 jaar te
verbinden. Dus ook de ouderen zijn het
instituut trouw gebleven, Liat stemt iot
groote dankbaarheid en vertrouwen in
de toekomst.
Nu in een drietal gewesten onregel
matigheden gepleegd zijn de rechter
zal voor Zeeland uitmaken in hoever er
fraude heeft plaats gehad heeft men
van 'noogerhand zeer ingrijpende maat
regelen getroffen waardoor fraude in de
toekomst uitgesloten is. Waren vroeger
aile gelden van het gewest in handen
van den secretaris-propagandist, thans
geschieden alle betalingen rechtstreeks
uit Den Haag, terwijl de secretaris on
der controle van de gewestelijke com
missie deze betalingen opgeeft aan Den
Haag en er nota van houdt.
Het eenige geld dat de secretaris in
handen krijgt is een klein bedrag voor
het doen van kleine betalingen.
Ook wat betreft het provinciaal be
stuur is een goede verbetering gekomen.
Was vroeger de secretaris de man om
wien alles draaide, nu is er een volledig
bestuur, dat behalve uit voorzitter, vi-
ce-voorzitter, secretaris, penningmees
ter en commandant bestaat uit een 15-
tal heeren uit alle deelen der provincie.
Deze commissie heeft reeds enkele ma
len vergaderd en o.a. de begrooting
1937 vastgesteld.
Ook werd besloten dit jaar een land
dag te houden voor de provincie Zee
land. Als meest geschikte plaats werd
Goes genomen. De datum zal zijn in
Juni of Juli. Reeds heeft zich in Goes
een actieve commissie gevormd, die
reeds druk aan het werk is om dezen
dag zoo goed mogelijk te laten slagen.
Uit de provinciale commissie is een ai-
gemeene landdagcommissie samenge
steld, die de volgende leden telt:
Overste Bierman, voorzitter; J. G.
Eckhardt, secretaris; overste Bruins, J.
E. van den Broek en J. C. Persant-
Snoep, leden.
Hierna werd gelegenheid gegeven tot
het stellen van vragen of het deen van
opmerkingen. Majoor Graafhuis dankte
overste Bierman voor het goede dat hij
voor den B.V.L. heeft gedaan, en hoop
te, dat de nieuwe Cmdnt. met dezelfde
ijver het werk zal doen als de scheiden
de. Gezion de kennis die overste Bruins
'heeft twijfelt spr. daaraan geen oogen
blik.
De heer Hamelink maakte de opmer
king, dat er bij sommige schietbijeen-
komsten minder goede toestanden heer-
schen. Hieraan zal dezen zomer bizon-
dere aandacht worden geschonken.
De heer Van Dijke sprak zijn leed
wezen erover uit, dat er in verband
met enkele geruchten uit Kapelle een
minder juist bericht in het Landstorm
blad had gestaan.
De voorz. zeide, dat zoolang de justi-
hem zeggen, dat hij eruit ligt. Wanneer
is het gebeurd?"
„Ongeveer een uur geleden. Hè, dat
doet een mensch goed. Ik ben blij, dat
het voorbij is. Een vervloekte spanning
is dat al dien tijd voor me geweest", zei
de dokter, terwijl hij met zijn zakdoek
over zijn voorhoofd veegde.
Zijn vader vulde zijn glas opnieuw en
weer dronk hij het leeg.
„Het einde is toch nog plotseling ge
komen, niet?" vroeg hij bezorgd. „Was
je er toevallig, of hebben ze je laten
halen?"
,,Ik was er net op tijd. Neen, ze is
zacht gestorven heel onverwachts
eigenlijk; ze stierf zoo maar ineens, als
een kaars, die uitgeblazen wordt".
„Was miss Harman er bij?"
„Ze kwam net op tijd boven; ze had
beneden bezoek en had de oude vrouw
aan de zorgen van dat dienstmeisje
overgelaten. Ik vond dat erg zorgeloos
en heb haar dat ook duidelijk gezegd".
„Ik dacht, dat je Dalgleish bij haar
had laten waken."
i (Wordt vervolgd).
