KRONIEK van den DAG.
STATEN-GENERAAL
Het helsch complot
TWEEDE BUD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN VRUDAG 29 JANUARI 1937. No. 24.
De grondwetsherziening.
,^sCHoc°i-SW?i:
VNb5
VA^3
Een weinig benijdenswaardig ambt.
De gepensionneerde vice-admiraal De
Graaff hee't voor de hooge eer, we ke de
Volkenbondsraad hem wilde aandoen,
iedankt. Wij verbazen ons daarover niet.
De functie van hooge commissaris van
Dantz'g kan voor iemand. wien 1-e+ "'et
•m de hooge bezoldiging er aan verbon
den en den uiterlijken glans te doen is,
weinig aantrekkelijks bieden. De Ier Les
ter, die de laatste jaren het ambt waar
aam, heeft er onpleizierige ervaringen
aaee opgedaan: sinds de nazi's de lakens
te Dantzig uitdeelen, kan van een hand
having van de grondwet der vrije stad
geen sprake meer zijn. Van het demo
cratisch bestuur, dat ze voorschrijft, is
niet veel meer over. De nat.-soc. regee-
ring heeft de oppositie-partijen (socialis
ten, Duitsch-nationalen en katholieken)
ua een hoek getrapt. De socialistische i
partij werd zelfs ontbonden verklaard.
Haar voornaamste leiders zitten achter
«lot en grendel, haar bladen mogen niet
neer verschijnen en haar vakorganisa
ties zijn vernietigd. Dit al'es is regel
recht met de grondwet, welke de Vol
kenbondsraad heet te .waarborgen" in
strijd.
Wij hebben op deze plaats al eens uit
eengezet, dat de Raad echter vrijwel
machteloos staat tegenover de drijverijen
van Greiser c.s. Men beschikt te Genè-
ve over geen enkel machtsapparaat om
Greiser te dwarsboomen. Polen, dat het
aangewezen land zou zijn, om zoo noo-
dig zijn weermacht ter beschikking te
stellen voor de naleving der Dantzigsche
grondwet Dantzig werd immers te
Versailles tot vrije stad gemaakt om Po
len als onafhankelijke in- en uitvoerha-
Ven te dienen zal zich daar wel voor
wachten, zoolang de Poolsche belangen
niet in het gedrang komen. En Greiser
c-8, zijn voorshands verstandig genoeg,
om die belangen te ontzien en de eigen
aardige positie van Dantzig als „vrije
stad" voor het uiterlijk intact te laten,
ia werkelijkheid moge de Dantzigsche
regeering haar bevelen uit Berlijn krij
gen, als dat maar binnen de perken van
een zekere politieke welvoeglijkheid
blijft, zullen de Polen er zich niet over
opwinden en wat kan de Volkenbonds
raad dan anders dan er het zwijgen toe
doen?
Lester heeft in het afgeloopen jaar ge
probeerd de nat.-soc. regeering tot in
binden te bewegen. Hij ging daarbij ver
der dan voor een goede verstandhouding
tusschen hem en Greiser dienstig zou
blijken. Het liep uit op een ruzie, welke
het aanblijven van den Ier op zijn hoo-
gen post, onmogelijk maakte. De Assem-
blée stelde hem daarom in een harer
laatste zittingen in de gelegenheid tot
een „eervollen"aftocht, door hem tot ad
junct-secretaris-generaal van den Vol
kenbond te benoemen.
De man die Lester zal opvolgen, weet
nu precies hoe laat het is. Hij zal zich
bij zijn toezichthouderij moeten onthou
den van alles wat de Dantzigsche regee-
ring kan beschouwen als averechtsche
bemoeizucht met de „binnenlandsche
aangelegenheden" van de vrije stad. De
Volkenbondsraad, die reeds verscheiden
dagen over de zaak te Genève aan het
delibereeren is, moet dit reeds hebben
erkend in een officieuze instructie voor
den nieuwen functionaris. Beek de Pool
sche minister van buitenlandsche zaken,
die rapporteur in de Dantzigsche kwestie
is, stelde zulks voor. In de toekomst be
perkt de taak van den hoogen commissa
ris zich dus tot een controle op de nale
ving der bepalingen, welke de Poolsche
belangen belichamen. Wat voor ongrond
wettige streken Greiser c.s. ook mogen
uithalen, de hooge commissaris zal moe
ten doen alsof zijn neus bloedt, zoolang
men te Warschau vrede met den gang
van zaken heeft. Benijdenswaardig is de
functie dientengevolge allesbehalve en
-gelijk gezegd wij verbazen er ons
dan ook niet over, dat vice-admiraal De
Graaff alvast voor de eer heeft bedankt.
De minister aan het woord
De Tweede Kamer zette gistermiddag
de behandeling voort van de wetsont
werpen betreffende de grondwetsher
ziening.
De minister van binnenlandsche za
ken, de heer D e W i 1 d e, was ver
heugd dat deze ontwerpen hier in zoo
rustige sfeer kunnen worden besproken.
Van den aanvang af heeft de regeerkq
zich op het standpunt gesteld dat met
deze herziennig allerminst kan worden
gewaagd dan 'n wereldschokkende ge
beurtenis. Doch tevoren is niet te zeg
gen, hoe de ontwikkeling van schijnbaar
kleine aangelegenheden zal kunnen zijn.
Terecht is opgemerkt door den heer
Goseling dat, ware er in 1933 een
staatscommissie benoemd voor onder
zoek eener radicale grondwetsher-
zien'ng, het resultaat niet anders zou
zijn geweest dan het nu is. Er valt fun
damenteel thans in onze grondwet niet
veel te veranderen. Ook daarop wees
de heer Goseling. Ons volk bv. is vrij
om degenen te kiezen waardoor het zich
in deze vergadering wil doen vertegen
woordigen. Dit berust op de grondwet
in harmonie met de gevoelens van de
groote meerderheid van ons volk.
Doch we leven snel, en de regeering
heeft getracht, daarmede rekening te
houden. De heer Westerman bleek wei
nig ingenomen met het parlementair
stelsel. Ons volk is echter zeer gesteld
op ons parlementaire stelsel, met zijn
vrijheid van godsdienst, onderwijs enz
Aan elk stelsel echter kleven gebre
ken. Aan regeering en Staten-Generaal
de taak, die gebreken zooveel mogelijk
te herstellen. Het gaat om het belang
van ons volk, zijn zedelijken en stoffe-
lijken vooruitgang. En het volk is er
niet voor den vorst, de vorst is er voor
het volk. Dit woord van den Zwijger
geldt ook nu, en ook voor het parle
ment. Ook is de bedoeling van het mo
gelijk maken, dat bepaalde leden van
het parlement woirden uitgesloten,
geenszins om het parlementaire stelsel
te verzwakken. Als er sprake is van re
actie waarover de heer De Visser 't
had dan van reactie tegen dreigende
verwording van het parlementaire stel
sel. Zoo is het ook met de vrijheid van
drukpers. Haar grootste vijanden zijn zij
die er misbruik van maken. Tegenwoor
dig zijn daarbij de excessen talrijker
dan vroeger en meer systematisch. De
regeering echter heeft art. 7 niet aan
getast, omdat ze de tegenstellingen niet
wil toespitsen en omdat er voldoende
kan worden opgetreden. De heer Albar-
da wilde een „droit de réponse".
Spr. vraagt zich af, of dit in staat
is, misbruiken voldoende te keeren. Het
is de vraag of het altijd in vollen om
vang kan worden toegepast. Hoe het zij
art. 7 der grondwet verzet zich tegen
het „droit de réponse" niet.
Dat er een wet mogelijk is, een ver
schijningsverbod inhoudend, achten
sommigen, met name de heer Albarda,
verontrustend. Het verbieden van een
dagblad is geen censuur. We kennen in
ons land in dezen vorm geen censuur.
Wel ten aanzien van de radio is er een
voorafgaande keuring van wat er ge
sproken zou worden. De heer Albarda
heeft dit aan den lijve ondervonden. T.
a. v. de drukpers bestaat geen vooraf-
door
ANNIE S. SWAN
27).
HOOFDSTUK XII.
De nachtwake.
Maar, terwijl Alice sliep, waren er an
deren klaar wakker in het oude huis.
®ni ^alf Êlngen de drie dienstmeis
je» naar hun eigen kamers. De kokkin
had een kamer voor zich alleen op de
vierde verdieping, Grace Jervis, het
dienstmeisje en Christina Caldwell 'deel
den samen een grootere kamer. Ze kon
den niet goed met elkaar opschieten.
Jervis was, wat men noemt, een ervaren
dienstmeisje en had 'n gïenzenlooze min
achting voor Christina. Toen ze kwam
had Jervis eerst geweigerd een kamer
•et haar te deelen en om den vrede te
kewaren, had Alice hun aparte bedden
gegeven. De kamer was oorspronkelijk
de kinderkamer van het huis geweest en
"ff ruim en het was een zwijgend bewijs
va» de gespannen verhouding tusschen
die Üwee jonge vrouwen, dat hun beddenl
Jecovftol levertraan
wetenschappelijk de
beste levertraan
voor U en Uw kind
Verkrijgbaar bij
apothekers en dro
gisten a f 0.75 per flacon.
(Ingez. Med.)
in de uiterste hoeken van het vertrek
gezet waren, zoo ver mogelijk van el
kaar. Wanneer ze toevallig samen in de
kamer waren, wisselden zij nooit een
woord met elkaar. Als een soort sar
castische tegenprestatie van de overdre
ven exclusiviteit van Jervis, had Chris
tina, die niet van humor ontbloot was,
met behulp van een droogrek een scherm
om haar eigen bed gemaakt, zoodat haar
gedeelte van de kamer als een klein
hokje van de rest afgeschut was.
Ze gingen als gewoonlijk naar hun
kamer en voor elven was Jervis vast in
slaap. Achter het scherm had Christina
slechts gedaan alsof zij zich uitkleed
de, maar was in werkelijkheid geheel
gekleed op bed gaan liggen onder haar
sprei. Toen Jervis sliep, stond ze heel
voorzichtig op en liep op haar teenen
naar de deur.
Ze deed de deur zachtjes achter zich
dicht en sloop de trappen af, terwijl ze
haar beide ooren inspande om het min
ste geluid op te vangen. Het was nogal
een stormachtige nacht, zoodat het huis
vol krakende geluiden was, die allen
Christina's plan om, zoo mogelijk, uit te
vinden, wat er in de ziekenkamer voor
gaande keuring. Daar is er alleen de
verantwoordelijkheid volgens de straf
wet. Een wet, houdende de mogelijk-
ueid vein een verschijningsverbod, zou
met de noodige waarborgen omringd
moeten zijn. Het gevaar voor iets an
ders ware in ons land eenvoudig niet te
duchten. Ware het theoretisch mogelijk
dat iemand, die critiek op een kamerlid
uitoefent, twintig jaar gevangenisstraf
zou krijgen, in de praktijk is dit in ons
.and toch absoluut ondenkbaar. De vrij
heid van drukpers ligt ten slotte in de
rechtsopvatting en de zeden van ons
volk. Aan ons allen dus de taak, die
goede zeden te propageeren.
De argumenten van den heer Albar
da tegen de Eerste Kamer die enkele
oogenbiikken soms zou bijeenkomen om
de leden het presentiegeld te doen lau-
ceeren, kon spr. niet deelen. Ten eerste
is zoo een korte vergadering gewoon
lijk de aanleiding van een afdeelings-
vergadering.
Bovendien is het karakter der Eerste
Kamer geheel anders dan dat der Twee
de. Er kunnen personen lid van zijn, die
uit hoofde van hun ambt niet lid der
Tweede Kamer kunnen zijn. Het ver
wijt van cumulatie wordt er ook groo-
tendeeis door voorkomen, wijl er geen
jaarlijksche vaste toelage wordt toege
kend. Om die redenen wenscht de re
geering geen verandering t.o.v. de Eer
ste Kamer.
Een van de bedoelingen van verte
genwoordigende organen is, te komen
tot decentralisatie der wetgeving. Ten
deze wordt tegemoetgekomen aan de
wenschen van den heer Joekes v/at be
treft het meer tot zich trekken v,an des
kundige elementen.
De wijze van benoeming van den
voorzitter der Eerste Kamer heeft nog
nooit eenige moeilijkheid opgeleverd.
In den oorlogstijd en de crisisjaren
zijn er steeds meer wetten gekomen
met overdracht van bevoegdheden aan
de overheid, bovendien is deze over
dracht een deel van de materie der so
ciale wetgeving. Die overdracht is in-
haerent aan de materie zelve, het uit
voeren van allerlei aangelegenheden bij
algemeene maatregelen van bestuur.
Intusschen achtte spr. het duidelijk
dat het zeer moeilijk is, normen te stel
len, hoever de delegatie mag gaan. Aan
de wenken van den heer Goseling te
dezer zake zal spr. gaarne zijn aandacht
wijden.
Overigens komen verschillende pun
ten vanzelf bij afzonderlijke wetsont
werpen aan de orde..
De heer Lingbeek had eenige deside
rata. O.m. dat de koning den Ned. Herv.
godsdienst zou moeten zijn toegedaan,
de voorrang worde gegeven aan de
Herv. kerk, gewaakt moet worden te
gen roomsche overheersching.
Spr. vreesde dat als de heer Lingbeek
hier de baas ware, het met de ware vrij
heid gedaan zou zijn. Wat de heer Ling
beek wil, zou alleen te verwezenlijken
zijn door tyrannie.
Spr. bestreed het beroep dat de heer
Lingbeek deed op Groen van Prinsterer
te dezer zake, door andere citaten uit
wat Groen van Prinsterer heeft ge
schreven, voor te lezen. De heer Groen
van Prinsterer heeft niet aan een of
andere kerk de voorkeur willen geven.
Principieel is verkeerd, wat de heer
Lingbeek wil. En de historie heeft ge
leerd dat een kerk met de macht zoo
als de heer Lingbeek die wil, tol ver
val komt. De heer Lingbeek wil staats-
voogdij van de verkeerde soort. Daar
tegen moet de regeering zich met alle
kracht verzetten.
De algemeene beschouwingen werden
gesloten.
De voorzitter deelde mede dat
het de bedoeling is, de eindstemming
over de wetsontwerpen te houden zoo
dra ze alle zijn afgehandeld.
Het inkomen der kroon en de
toelage der Kamerleden.
Aan de orde waren daarop eerst de
wetsontwerpen betreffende 'het inko
men der kroon, en betreffende de scha
deloosstelling en het pensioen van de
(lngez. Med.)
viel, begunstigden.
Heel voorzichtig bereikte ze het por
taal voor de ziekenkamer en ging toen
verder door het nauwe gangetje, dat
naar de kleedkamer leidde, Het was
daar pikdonker en daar ze zoo ver
standig geweest was om haar witte
schort af te doen, werd ze spoedig door
de algeheele duisternis opgeslokt.
De deur van de kleedkamer was wijd
open en het volgende oogenblik was er
binnen en achter het scherm verborgen.
Een flauw lichtschijnsel drong vanuit de
ziekenkamer tot de kleedkamer door.
Het verbaasde Christina, dat in de ka
mer van miss Dempster alle lichten
brandden. Terwijl ze nauwelijks adem
durfde te» halen, dook ze op den grond
achter het scherm ineen en luisterde.
Eenmaal knapte het vuur en de asch
viel met een zacht geritsel op den
haard. Daarna hoorde zij ineens een an
der geluid, dat veel weg had van het
geknars van een sleutel, die in een slot
omgedraaid wordt.
Onmiddellijk hief Christina haar
hoofd op en zag met groote belangstel
ling en verbazing, dat Dalgleish, met
haar rug naar de kleedkamer gekeerd,
leden der Tweede Kamer. Deze wer
den gezamenlijk behandeld.
De heer Goseling (r.k.) had eeni
ge nauwkeurige berekeningen betref
fende de koopkracht van het geld ge
mist. De salarissen der ambtenaren
kunnen soepeler geregeld worden. De
hier bedoelde geldbedragen echter wor
den vastgelegd in de grondwet. Als men
rekening houdt met 1.000 onkosten,
dan wordt de vergoeding der Kamerle
den feitelijk teruggebracht niet tot
4.000,maar tot 3.000,Om veel
demagogie te voorkomen, ware het be
ter geweest, als deze bedragen onge
noemd waren gebleven. De mogelijk
heid bestaat toch ook dat de kosten
van levensonderhoud weer zullen stij
gen. Beter ware het, de desbetreffende
bedragen niet te doen regelen bij de
grondwet maar door den wetgever.
Ook aan het voorstel om het inkomen
der kroon van 1.2 millioen op 1,
millioen te brengen, kan spr. zijn stem
niet geven.
De heer Donker (s.d.) bepleitte het
beginsel dat er voor elke wijziging in de
geldbedragen een gequalificeerde meer
derheid van twee derden moet zijn.
Spr. betoogde dat er anders tal van ver
wikkelingen kunnen ontstaan tusschen
Kamer en regeering. Bv. heeft de Kamer
een wijziging in de bedragen niet bij
stemmen aangenomen, later komt de re
geering met een voorstel om dat weer
in te trekken, dit wordt aangenomen
met meer dan 50 doch minder dan 67
stemmen. Dan kan de eene partij dit be
schouwen bv. als aangenomen en door
zenden naar de Eerste Kamer, terwijl
de andere een tegenovergestelde opvat
ting heeft. Tot deze en soortgelijke ver
wikkelingen kan men thans komen. De
moeilijkheid is eenvoudig te ondervan
gen door -de materie van den gewonen
wetgever over te laten. Moge de regee
ring dit element van twijfel elimineeren.
De heer Vliegen (s.d.) achtte het
onbillijk, met de vermindering voor de
Tweede Kamerleden verder te gaan
dan tot 4.500,Aan wat de heer Go
seling heeft gezegd, heeft spr. weinig
toe te voegen. Er wordt wel eens verge
ten, hoevele onkosten Kamerleden heb
ben. Spr. heeft nog gekend den tijd van
de vergoeding van 2.000.Dat was,
voor wie ervan moest bestaan, een ar
moedig bestaan. Men moet niet genood
zaakt zijn er iets bij te zoeken.
Het Kamerlidmaatschap mag niet ver-
proletariseerd worden. De keuze der
partijen wordt bij een te lage schade
loosstelling te beperkt. Spr. kon zich
niet vereenigen met het door de regee-
'ring voorgestelde bedrag van f 4.000,
De heer Van den Heuvel
(a.r.) zeide dat de vergoeding moet zijn
en niet anders kan zijn dan de grootste
gemeene deeler der verschillende desi
derata. Daarbij komt dat de persoon
lijke omstandigheden der Kamerleden
zoo verschillend zijn. Spr. en de meesV
leden zijner fractie gaan mede met de
meerderheid der staatscommissie en de
regeering. Of de vergoeding 4.500 of
ft 4.000,is, maakt ook voor wie ervan
moeten leven, niet zulk een groot ver
schil.
De heer DeVisser (comm.) be
toogde dat het parlement zekeren in
vloed moet behouden tegenover de
kroon. De recente geschiedenis o.m, in
Engeland bewijst wel de wenschelijk-
heid hiervan. Ook mogen we de oogen
niet sluiten voor de fascistische geva-
blijkbaar drukke pogingen aanwendde
om de kastdeur open te krijgen. Ze pro
beerde een ontelbaar aantal sleutels
met een voorbeeldig geduld, een betere
zaak woordig. Tenslotte werd haar
moeite beloond; een krakend geluidje
een ruk en de kast was open. Het was
een gewone linnenkast, met drie diepe
planken, die ze dikwijls van binnen aan
schouwd had. Nu echter staarde zij er
in, alsof ze het ding nog nooit eerder ge
zien had en verwachtte er ongehoérde
schatten in te vinden. Er stonden een
paar flesschen en twee doozen in. Dal
gleish nam ze er een voor een uit en be
keek ze met de grootste belangstelling.
Ze werd in haar bezigheid gestoord
door het geluid van de voordeurbel. On
middellijk dook Christina ineen en hield
haar adem in. Maar Dalgleish duwde
haastig de kastdeur dicht en ging door
de deur van de ziekenkamer naar bui
ten, zoodat ze niet zoo dicht in de nabij
heid van Chritsina kwam als deze ver
wacht had.
Het duurde twee minuten, voordat zij
ze samen naar boven hoorde komen en
de kamer binnengegaan op dezelfde wij
ze, als waarop Dalgleish haar verlaten
ren die de monarchie inhoudt. Spr. ging
naast het inkomen der kroon na, weike
bedragen er besteed worden voor her
stel en verbetering der paleizen, enz., en
concludeerde dat hier belangrijk had
kunnen zijn ingegrepen, vooral als we
letten op het levensbestaan in breede
lagen desi volks, op de vele salarisver
lagingen enz.
Daarentegen gaat de verlaging van
de vergoeding dér Tweede Kamerle
den niet in de democratische lijn. Wat
hieromtrent wordt voorgesteld, is ver-
1 eerd en verwerpelijk. Men moet niet
wijken voor fascistische demagogie. Spr.
althans wilde er geen duimbreed voor
terug gaan. Spr. is een Vijand van alle
demagogie (gelach).
De voorgestelde verlaging zal ook het
euvel der cumulaties in de hand wer
ken. Men geve dengenen die het par
lementaire stelsel bestrijden, niet de
argumenten om het parlementarisme in
discrediet te brengen. Dezelfde motie
ven gelden bij spr. ten aanzien van de
pensioenen.
Spr. kon met de desbetreffende voor
stellen Van He 'regelkring niet mede
gaan.
De minister van binnenlandsche za
ken, de heer D e W i 1 d e, was van
oordeel dat de bezwaren van den heer
Goseling tegen deze wijze van wetge
ving geen steek houden. Als er een
groote waardeverandering van het geld
is tot stand gekomen, is er reden om
ook van de schadeloosstelling der Kamer
leden vrijwillig 'n deel der vergoeding
wordt afgestaan. Maar dat is toch niet al
gemeen en kan leiden tot abnormale toe
standen. Gelijkheid- is beter. Het is 't bes
te, daarvoor een gequalificeerde wet te
hebben, met een meerderheid van twee
derde der Kamerleden. Ook worden
initiatiefvoorstellen van Kamerleden die
een wit voetje bij de kiezers willen ha
len, zoodoende voorkomen.
De bezwaren, in het algemeen tegen
het yoorstel ingebracht, zijn dan ook
niet juist. Spr. was het niet eens met
den heer Donker dat er een dubium te
vreezen ware.
De heer Donker ziet spoken. Dezelfde
voorwaarden voor wijzigingen gjïlden
logisch ook voor uitrekking. Indien de
Kamer er anders over denkt, zal spr.
zich niet verzetten tegen het intrappen
van een epen deur. Over amendemen
ten overigens moet uit den aard dei-
zaak met normale meerderheid kunnen
worden beslist.
Wat de schadeloosstelling der Kamer
betreft, zijn voorts alle cijfers betrek
kelijk. Verdiende het eene Kamerlid
misschien wel 10.000,dan kunnen
er anderen zijn die met 1.000,— goed
betaald zijn (vrooüjkheid).
Spr. ziet het Kamerlidmaatschap als
een eere-ambt dat zonder schade moet
•kunnen worden vervuld.
Practisch wordt door de onkosten
de schadèloossteling van 4,000 bv.,
teruggebracht tot 3.000,Er zijn
geen amendementen ingediend. Ver
werping zou dus beteekenen dat het
bedrag van 5.000 behouden blijft. Dat
wil niemand. Daarom kon spr. er mede
accoord gaan, als de schadeloosstelling
van 5.000 op 4500 wordt gebracht,
welke wijziging spr. bereid is, aan te
brengen.
De heer Goseling (r.k.) repliceer
de. Het zal spr. een verheugenis zijn als
't voorstel tot 't brengen der schadeloos
stelling op 4500 wordt ingediend. Spr,
had.
Zonder ook maar een blik op het bed
te werpen, liep Ruthven naar de kast
en gooide de deur open. Ook hij nam de
fleschjes er één voor één uit en bekeek
hun inhoud zorgvuldig. Die was echter
heel onschuldig. Een fleschje bevatte
een soort toiletwater, een ander eau-de-
cologne en het derde cognac. Toen tilde
hij er een klein mahoniehouten medi
cijnkistje uit en droeg het naar het licht.
Vanuit Christina's schuilhoek kon zij de
helft van de kamer overzien, waaronder
ook den haard. Het licht hing boven den
haard en de dokter stond er bij. Het was
een keurig, klein kistje, dat in vele In
dische plaatsen dienst gedaan had en
deel uitmaakte van de weinige bezittin
gen van haar vader, welke Alice behou
den had. Het bevatte minstens een do
zijn kleine fleschjes en een paar laatjes,
waar verschillende geneesmiddelen in
bewaard werden, Ruthven berook en
bekeek ze allemaal.
(Wordt vervolgd.)
