HONIG'S BOUILLONBLOKJES KRONIEK van den DAG. Het helsch complot BINNENLAND. ZEELAND. THANS 6 VOOR 8 CIS. LEGER EN VLOOT. TWEEDE BLAD VAN QE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIÜQELBURCSCHE COURANT (W.O. DE GÖ8SCHE CRT.) VAN MAANDAG 1« JANUARI 1M7. No. 14. WOLPHAARTSDIJK. WALCHEREN. EN 25% ZWAARDER DAN DE MEESTE ANDERE Jeeovltql levertraan wefw» Naar de oplossing van het vrijwilligersprobleem De Fransche Kamer heeft Blum Vrij dag de gevraagde volmacht, om Fran- schen onderdanen de dienstneming in Spanje te verbieden, met algemeene stemmen verstrekt. Voor den tijd van zes maanden geldt deze volmacht. Ze be- teekent niet natuurlijk, dat Franschen vrijwilligers nu reeds belet zal worden naar Spanje te gaan. Blum zal van de volmacht gebruik maken, zoodra er met Duitschland en Italië een overeenkomst mogelijk is gebleken. Niet eerder. Met algemeene stemmen keurde de Kamer het ontwerp goed. Ook de com munisten gaven er dus hun zegen aan. Zij hebben blijkbaar begrepen, dat het dom geweest zou zijn, de regeering ten deze in de wielen te rijden. Duitschland en Italië hadden daar partij van kunnen trekken. Bovendien schijnt het met de communistische aanwerving voor vrij willigers niet zoo vlot meer te loopen. De leiders der communistische Fransche partij vreèzen vermoedelijk, dat ze de concurrentie met Duitschland en Italië op den duur niet kunnen volhouden. Een internationale overeenkomst, welke een einde moet maken aan het zenden van vrijwilligers naar Spanje, zal hun uit dien hoofde welkom zijn. Het besluit van de Fransche Kamer heeft de mogelijkheid van het totstand komen van zoo'n overeenkomst zonder twijfel grooter gemaakt. De Duitsche en Italiaansche kranten oefenen weliswaar eenige critiek op het besluit uit, omdat het o.a. niet voorziet in een eventueele terugroeping van de (Fransche) vrijwilli gers, die reeds in Spanje vechten, maar dat neemt niet weg, dat Frankrijk nu duidelijk zijn goeden wil toont. Het wordt daarom voor Duitschland en Italië lastig, om de zaak opnieuw op de lange baan te schuiven. Te meer, omdat Enge land reeds een verbod van dienstneming heeft uitgevaardigd, zooais men weet. Hitler en Mussolini zullen een odium van kwade trouw op zich laden, indien ze zich nu niet bereidwillig toonen. Het moet te Berlijn en Rome indruk gemaakt hebben, dat de Fransche Ka mer Blum de gevraagde volmacht met algemeene stemmen ver strekte. De Franschen beweren steeds, dat hoe verdeeld in partijen ze mogen zijn ze als één man zullen opstaan tel kens wanneer Frankrijk's nationale be langen van buitenaf bedreigd worden, of wanneer om redenen van internationale politiek een zekere demonstratie van eenheid gewenscht wordt geacht. Men was den laatsten tijd wel eens aan deze beweerde capaciteit gaan twijfelen. Maar ze is er inderdaad nog. Het besluit van Vrijdag heeft 't bewezen. Voor Hitier moet dat een kleine ontnuchtering zijn geweest. De perscampagne, welke hij de vorige week tegen Frankrijk liet ontke tenen, speculeerde duidelijk op de Fran sche partijen-verdeeldheid. De zotte be wering, dat het Zuiden van de Fransche republiek zich van de rest van 't land zou hebben afgescheiden en een Sovjet bewind ingesteld, moest niet alleen het Duitsche, maar ook een deel van het Fransche volk aan het schrikken maken. Blum heeft deze Duitsche dwaasheid fijn tjes belachelijk weten te maken tijdens zijn rede, waarmede hij de volmacht-wet verdedigde. „Het ontwerp geldt ook voor de gebieden, die aan ons gezag ontsnapt zouden zijn", verklaarde hij met een glimlach. Soms kunnen glimlachen doo- delijk zijn. Het wachten is dus nu weer op Duitschland en Italië, Het heet, dat het nog wel een week zal duren, voordat Hitler en Mussolini zullen bekend ma ken, of ze nu eindelijk bereid zijn, kleur te bekennen. ADVERTENTIëN en ABONNEMEN TEN op ons blad worden gaarne aan genomen door het Agentschap: M. KLOOSTERMAN. 17)- „Ik durf het bijna niet te zeggen, dok ter. Maar ze heeft de kast gesloten en ze geeft miss Dempster dingen daaruit, dingen die u niet gezegd heeft, dat ze moest hebben. Uw medicijnen staan openlijk op het kleine tafeltje, maar ik ben er bijna zeker van, dat zij ze door den gootsteen gooit. Ik heb het haar een keer zien doen. Nou wat kan ze in die kast hebben? Als zij er iets onschuldigs in verborgen heeft, waarom heeft ze de boel dan afgesloten? Ik ben hier al bijna dertig jaar in huis en het eenige wat miss Dempster altijd afgesloten hield, was haar bureau in de bibliotheek, waar ze haar geld in bewaarde, En ze heeft me dikwijls de sleutel ervan gegeven om er iets voor haar uit te krijgen, als ze bo ven ziek lag". De dokter streek over zijn kin en schudde zijn hoofd, „Wat u me daar vertelt, bevalt me in derdaad heelemaal niet, mrs, Dalgleish MR. H. M. G. KLOPPENBURG f. In den ouderdom van 85 jaar is gister te 's-Gravenhage overleden mr, H. M, G. Kloppenburg, oud-kantonrechter. Mr. Kloppenburg is 17 Juni 1851 te Rijssen (Overijssel) geboren. Hij studeer de rechtswetenschappen aan de Leidsche universiteit en promoveerde op stellin gen in 1874. Drie jaar later trad hij in dienst van de rechterlijke macht en wel als griffier van het kantongerecht te Ter- neuzen. In 1885 werd hij tot kantonrech ter aldaar benoemd en in 1895 in dezelf de functie te Schiedam, In 1900 werd mr. Kloppenburg tot kantonrechter te Lei den benoemd en in 1910 te Rotterdam, waar hij tot zijn 80e jaar als kantonrech ter fungeerde. De overledene was ridder in de orde van den Nederlandschen Leeuw. Jan Kiepura geeft concert ter eere van Prinses Juliana en Prins Bernhard. De Poolsche bladen melden, dat de beroemde zanger Jan Kiepura op 22 de zer te Krynica zal aankomen, om daar een concert te geven ter eere van Prin ses Juliana en Prins Bernhard. De spelling-chaos. Het Tweede Kamerlid Thijssen heeft aan den minister van onderwijs, kunsten en wetenschappen, de volgende schrifte lijke vragen gesteld: 1. Moet het rondschrijven van den in specteur van de onderwijzersopleiding inzake de vereenvoudigde schrijfwijze der Nederlandsche taal, op 21 December j.l. aan de directeuren en directrices der kweekscholen gezonden, aldus worden verstaan, dat bij de a.s. kweekschool eindexamens en hoofdakte-examens: a. de naamvals-n zal moeten worden geschreven bij alle woorden, die in de woordenlijst van De Vries en Te Winkel als „mannelijk" worden opgegeven? b. de voornaamwoordelijke aanduidin gen hij en zijn (met de verbuigingsvor men) en zij en haar (met de verbuigings vormen) moeten worden geschreven, al naar het zelfstandigheden betreft, welke in de woordenlijst van De Vries en Te Winkel als „mannelijk" of „vrouwelijk" worden opgegeven? 2. Indien het antwoord op de eerste vraag ontkennend luidt, wat is dan de bedoeling van genoemd rondschrijven? 3. Indien het antwoord op de eerste vraag bevestigend luidt, is de minister dan van meening, dat het mogelijk zal zijn in de nog rest.eerende vijf maanden de aanstaande candidaten de noodige ge wenning bij te brengen aan zulk een af wijking van wat tot heden op alle scho len onderwezen werd? 4. Indien het antwoord op de derde vraag bevestigend luidt, is de minister dan bereid mede te deelen, op welke adviezen zijn oordeel berust? 5. Is de minister bereid, indien nadere adviezen hem daartoe aanleiding geven, voor de in 1937 af te nemen examens de vrijheid toe te staan, bij het schrifte lijk werk de regels te volgen, die voor de examens in 1936 golden, subs, in 1937 bij het schriftelijk werk de raadpleging van een woordenlijst toe te staan? Het Tweede Kamerlid Moller stelde eveneens vragen over deze zaak, o.a.: Is de minister niet van oordeel, dat door dit nieuwe voorschrift verwarring en chaos' op spellingsgebied wordt ver oorzaakt, doordat binnen enkele jaren drie keer de spelling van regeeringswege is gewijzigd, en wederom voor de vierde maal zal gewijzigd worden, nadat bo vengenoemde lijst zal zijn vastgesteld? Is de minister voornemens de mede- deeling van den inspecteur ten spoedig ste te doen intrekken? HET FEEST OP 'T ZAND. Er is Zaterdagmiddag en -aVond ge feest op 't Zand en 't bijbehoorend deel van Koudekerke. Dit niettegenstaande ook hier de griep velen in huis hield. De burgemeester van Koudekerke, de heer J. L. Dregmans, de eerste wethou der, de heer J. A. Contant, de voorzitter der feestcommissie, de heer J, Clement, de feestredenaar, de heer J. Schipper, hoofd der Herv, school, de zoon van den heer Clement, die de piano, zou bespe len, allen waren wegens ongesteldheid verhinderd en ook velen der kinderen van de beide Christelijke scholen en kin deren, die te Middelburg school gaan, moesten het huis houden. Toch vertrok tegen half drie de feest commissie met 't Chr, muziekgezelschap „Oefening na den Arbeid" en een schare van kinderen met vlaggetjes uit den Bui tentuin naar het plein op 't Zand, waar velen zich vereenigd hadden om de aan het gemeentebestuur te brengen zang- hulde bij te wonen. Het was de heer J. Kraamer, die als eere-voorzitter der feestcommissie zich richtte tot den waarnemend burgemees ter, den heer A. J. Stoppels, en er op wees, dat men meende ook hier niet te mogen achterblijven in de betuiging van vreugde over het heugelijk feit,dat volg de in de Koninklijke familie, na de smart van kort geleden. Spr. bracht den bur gemeester dank voor de gelegenheid ook in dit gedeelte der gemeente hulde te mogen brengen en te getuigen als overal elders, dat Nederland en het Oranjehuis opnieuw sterker met elkaar verbonden werden. De Vorstinnen weten zich ge dragen door de gebeden en de liefde van het Nederl. Volk. Spr. hoopte, dat ge heel Nederland zal geschaard blijven rondom het Vorstenhuis en eindigde met een driewerf hoera op de leden van het Kon. Huis. Hierna zongen de schoolkinderen twee coupletten van het Wilhelmus en daarna het Feestlied. De koude maakte, dat men besloot de overige liedjes te bewaren tot de zaal bijeenkomst. De waarnemende burgemeester, de heer Stoppels, bracht namens het ge meentebestuur hartelijk dank voor de gebrachte zanghulde en ook aan allen, die het initiatief namen en plannen be raamden om dezen dag tot een feestdag te maken. Spr. wees er o.a, op, dat men Oranje ziet dragen als nooit te voren. Het is de kleur, die het volk in al zijn gezindheid vereenigt. Spr. hoopte dat God het Prinselijk paar tot een zegen voor land en volk zal stellen tot in leng- te van jaren. j Nadat voldaan was aan het instemmen met een driewerf hoerah op de Konin gin, Prinses Juliana en Prins Bernhard, werd met de muziek voorop een stoet gevormd, die een tocht maakte over den Lagen weg en Nieuwen Vlissingschen weg, met als slot den Buitentuin, waar 't1 kinderfeest plaats had. Hier heeft de heer Kraamer de aan- wezigen het welkom toegeroepen en dit speciaal aan den waarnemenden burge meester en de bestuursleden van de Oranjevereeniging. Na het gezamenlijk zingen van het Wilhelmus, hebben de kinderen weder onder de leiding van den heer Everaars de liederen gezongen, die bij de zang- hulde achterwege bleven. De heer A, Groenenberg heeft de kin deren doen genieten van een mooie serie lichtbeelden, allen slaande op het Ko ninklijk huis van vroeger en ook uit de jongste weken, De heer K. Schout heeft daarbij on on derhoudende wijze een en ander mede gedeeld met betrekking tot de platen en na tractatie en een film, heeft hij de kin deren nog wat verteld. De heer De Vries sprak als voorzitter der Oranjevereeniging, De heer A. C. de Graaf, hoofd der Geref. school, sprak het slotwoord. Des avonds was alom de verlichting ontstoken en ontwaarden wij die nu ook langs de Singels, waar de lampions keu rig in het water weerkaatsten. Verder hadden ook o.a. de heeren Stoppels, Kraamer, A. L. Besuien, Konraad, dr. Simons e.a. mooie verlichting aange bracht. „Oefening na den Arbeid" was weer aanwezig en maakte een muzikale wandeling door het geheele betrokken deel der gemeente. 't Zand is goed voor den dag gekomen. ARNEMUIDEN. Benoemd tot tijde lijk onderwijzeres aan de openbare la gere school (kom) mej. C. H, de Pree alhier, zulks wegens ziekte der twee onderwijzeressen aan deze school. Door het plaatselijk crisiscomitè zijn aan daarvoor in aanmerking komen de personen verschillende 'huishoude lijke artikelen zooals ,wollen dekens, sajet, enz. uitgereikt. O, EN W. SOUBURG. De huwelijks feesten begonnen hier Vrijdagavond met het zingen in de Nederl. Herv. Kerk door de beide groote zangvereenigingen. Voor de stampvolle kerk hield de voorzitter der Oranjevereeniging, de heer J. C. G a- b r i 1 s e, eerst een hooggestemde toe spraak, waarin spr. in het bijzonder wel kom heette de leden van het dag. be stuur der gemeente en van den gemeen teraad, alsmede de leden van het eere comité. De burgemeester, voorzitter van het eerecomité der Oranjevereeniging, kon wegens ongesteldheid niet aanwezig zijn. Na deze toespraak heeft eerst de ver- eeniging „Uitspanning door Inspanning" en vervolgens „Soli Deo Gloria" schoone liederen gezongen. Daarna heeft ds. Spijkerboer een kort woord gesproken. Even negen uur trok het Souburgsch muziekgezelschap de prachtig versierde en verlichte straten door, gevolgd door een menigte, waarin reeds een goede feeststemming zat. Zoowel de versiering als de verlichting waren in de eene buurt al mooier dan de andere en de jury heeft bij het toekennen der prijzen een moei lijke taak gehad. Vele gevels waren ver sierd en verlicht. Vooral den met levende bloemen dolor vele electrische lampjes verlichten tuin van de villa „Marnix" aan de Kanaalstraat, was schitterend. Ook de gevel van den heer Ross in de Pas poortstraat had veel bekijks. Mooi ver licht waren de gevels van den heer Buurmeester,, de firma Jamin, magazijn „De Ster" en anderen. Op het Oranje plein trokken de woning van den burge meester en het gemeentehuis de aan dacht, (Ingez. Med.li en het lijkt me wel, dat we in het be lang van miss Dempster onze ooren en oogen wijd open moeten houden. Miss Harman is natuurlijk bezorgd voor eigen toekomst. Ze komt uit een armoedig garnizoenstadje en wil er zeker van zijn, dat ze niet weer uit zoo'n goed rijk tehuis, als dat van miss Dempster, ge zet wordt". Aangemoedigd door den familitairen toon van den dokter, kwam Dalgleish een stap dichterbij, terwijl de sluwe Meikle zijn hals uitstrekte, alsof hij er naar snakte de volgende woorden te hooren. „Ik gun haar best, dat ze iets krijgt, maar miss Dempster heeft 91e zeven maanden geleden verteld, dat ze haar geld verdeeld had en dat allen, die haar trouw gediend hadden hun belooning zouden ontvangen. Dat was toen ze pas hersteld was van den laatsten aanval, die ze in den herfst gehad heeft. Maar sindsdien heeft zij zich tegen ons ge keerd. Vandaag heeft ze me zelfs bevo len haar kamer te verlaten. Maar uw vader, mr. Ruthven, die haar zaken be handelt, zal ons toch wel recht laten wedervaren, ondanks miss Harman?" „Kijk eens, dat is mijn afdeeling niet. Ik ben hier enkel en alleen om voor 't lichamelijk welzijn van miss Dempster te zorgen. Maar ik heb er van mijn vader niets over gehoord, dat miss Dempster haar testament heeft laten veranderen Ik geloof niet, dat het kwaad kan, dat jullie twee trouwen zielen, dit vertel en ik verzeker jullie, dat ik diep met jullie meevoel". Hij sprak minzaam en vermeed het hen aan te zien en onmiddellijk kwam er een blik van voldoening op hun begee- rige gezichten. Toen wendde dr, Ruth ven zich naar de deur. „We moesten nu maar naar boven gaan. Miss Harman is nog steeds in de eetkamer. Misschien kunnen we iets ontdekken, voordat zij boven komt". „Maar die meid, die Christina Cald well zit er toch immers de betaalde spionne van miss Harman, zoo waar als ik leef". „Het lijkt me wel, dat wij met ons tweeën van haar af kunnen komen", zei de dokter onverschillig en tezamen ver lieten ze de kamer en liepen de trap op naar boven. Ze vonden het meisje op haar post en ofichoon ze opstond, toen de dokter binnenkwam, maakte ze geen aanstal ten om weg te gaan. Miss Dempster lag als een uur te voren, blijkbaar bewuste loos. Het oogenblik, dat ze bij haar vol le verstand was, was slechts van voor- bijgaanden aard geweest. Dr. Ruthven wreef zich, naar waren doktersaard, in de handen, knikte tegen Christina en liep naar het vuur, waar hij zich overheen boog om zijn handen te warmen. Toen hij zich weer oprichtte, wierp hij een doordringende blik op Christina en maakte bij zichzelf uit, dat hij met haar geen consideraties behoefde te hebben. Toch beval hij haar niet onmiddellijk de kamer te verlaten. Als het aan hem lag, maakte Ruthven nooit vijanden, zelfs niet van de meest onbeduidende persoon. Dit was een politiek, die zijn vader hem op zeer jeugdigen leeftijd in geprent had. Toen zijn handen genoeg verwarmd waren, naderde hij het bed, nam miss Dempster's slappe hand in de zijne en voelde haar pols. Toen legde hij haar heel voorzichtig weer neer en trok een ernstig gezicht, „Ik heb heet water moodig, (meisje, kokend heet water", zei hij en keek Christina aan, „Wil jij even naar de schappelijk de beste levertraan voor U en Uw kind Verkrijgbaar bij apothekers en drogisten f0.75 per flacon. rn-r (Ingez. Med. Een etalagewedstrijd had de winke liers u tgelokt om op hun best voor den d,ag te komen, waarin zij wonderwel zijn geslaagd, De feestelijkheden voor Zaterdag wer den ingeluid van 8 tot 8,30 's morgens, waarna Souburgsch fanfarecorps het reve'lle blies. Omstreeks 10 uur hadden alle school kinderen zich, omringd door een groo te menigte, voor het; gemeentehuis op gesteld, waar ze onder leiding van den heer De Ru, begeleid door het Souburg- sche muz.ekkorps, eenige vaderlandsche liederen zongen, N,a afloop werden ze in de scholen door de Oranjevereeniging getracteerd en een blijvend aandenken van het Rijk en de Gemeente aangebo den. Omstreeks half drie vertrok van het Oranjeplein de bijna 500 m lange stoet van versierde wagens, vereeni- gingen, groepen en personen. Eerst vroeg het keurig ontworpen wapen van Sou burg, waarvoor een in oud-Zeeuwsch costuum gestoken man en vrouw hadden pla,uts genomen, de aandacht. Direct daarop volgde een huwelijksboot, waar in de Prinses en den Prins, met zes bruidsmeisjes hadden plaats genomen. Een goed ontworpen plan vormde „De vijf werelddeelen". Prachtig was, en al ler belangstelling h,ad de wagen en groep „Huwelijksfeest in Sprookjesland" Het gouden koetsje, een pracht stuk werk op zich zelf, werd getrokken door een klein paardje. De Prins en Prinses, en hun gevolg, kleurige soldaatjes In blauw, rood en wit. Wij noemen nog „De Zeeuwsche huif wagen, waarvan sommigen deelnemers gestoken waren in het echt oud- Zeeuwsch costuum. De Souburgsche ringrijdersvereeniging kwam met eenige in Walchersch costuum op hun fraai versierde paarden gezeten ruiters en. hun wagen, waarin het steekspel werd tezien gegeven. Ook des avonds was de belangstelling voor dezen stoet groot. Eenige duizenden hebben dezen stoet, waarvan de meeste wagens waren verlicht zien voorbijtrek ken. Te half elf werd de optocht op het Oranjeplein ontbonden. Hierna begaf het Souburgsche fanfare zich op de mu ziektent en gaf nog eenige vaderland sche liederen ten" gehoore, medegezon gen door de nog vele feestangers. Na het spelen van het Wilhelmus hief de burgemeester een driewerf hoera op het jonge bruidspaar aan en zeide trots te zijn nog burgemeester van Souburg te mogen wezen, Souburgsch Oranjevereenigings ver diensten werden Vrijdagavond beloond met de aanbieding van een keurig uit gevoerde vlag, door haar eerelid, den heer Van Raalte alhier. WESTKAPELLE, De wachtmeester der koninklijke marechaussee alhier, J. H. Joziasse, wordt overgeplaatst naar de brigade te Breskens. Bij beschikking van den minister van defensie a.i., is de officier van ge zondheid der 2e klasse H. F. Hamelberg geplaatst aan boord van H.Ms. Wacht schip te Willemsoord. keuken gaan en wat voor me halen? Maar zorg er vooral voor, dat het ge kookt heeft, anders heb ik er niets aan". Christina keek van den een naar den ander en wist niet wat ze doen moest. Ze durfde werkelijk niet weigeren zoo'n redelijk bevel op te volgen en trachtte haar geweten te sussen met de gedachte, dat in de handen van den dokter miss Dempster wel volkomen veilig zou zijn. Ze verliet de kamer, maar wenschte uit den grond van haar hart, dat miss Har man naar boven zou komen. Een oogen blik toen ze langs de deur van de eetkamer kwam vroeg ze zich af, of het niet beter zou zijn als ze miss Har man waarschuwde, maar bij zichzelf overleggend, dat dr. Ruthven's komst misschien al aangekondigd was en dat haar boodschap dus overbodig zou blij ken en wel eens verkeerd opgevat kon worden, liep ze door naar het souster rein. In de keuken bemerkte ze, dat alle ketels leeg waren en dus zat er niets anders voor haar op dan koud water op te zetten, het vuur, dat uitgegaan was, met een paar houtjes weer aan te maken en met den blaasbalg vurig aan te wak keren en verder geduldig te wachten. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1937 | | pagina 6