De Prov. Stoombootdienst
op de Ooster-Schelde.
BIOSCOPEN.
1912—1 Januari—1937.
Soen een paar urienden
Gelukkig Nieuwjaarwenschcn
Naar een katholieke concentratie
in België?
MIDDELBURG.
GOES.
WAAR IS WERK?
Men schrijft ons:
De communicatie-middelen te water,
van oudsher in een provincie als de on
ze van uitermate groot belang, hebben
dat belang ook thans nog niet verloren,
nu de rechtstreeksche verbindingen te
land, vergeleken met een twintigtal ja
ren geleden, zoo aanzienlijk zijn verbe
terd, nu de mogelijkheden om zich langs
den weg en door de lucht voort te be
wegen, zoozeer zijn toegenomen. Ook
thans bestaat in Zeeland op verschillen
de plaatsen nog behoefte aan behoor
lijke verbindingsmiddelen te water; tun
nels en bruggen, hoezeer wellicht moge
lijkheden in een verre toekomst, moeten
thans nog tot de vrome wenschen gere
kend worden. [Behalve dan over de
Zandkreek. Red.]
Van de oudste tijden af, zoodra lust of
plicht den mensch tot reizen dwong,
heeft het verkeer te water de belang
stelling gehad, van hen die zich genood
zaakt zagen aan dat verkeer deei te ne
men, zoowel als van de overheid, die ge
acht mocht worden, zich de belangen der
reizigers aan te trekken, direct of indi
rect, zij 't dan, dat de financieele bate,
die men zich van de instandhouding van
meer of minder voldoende verkeersmid
delen voorstelde, ongetwijfeld een niet
onbelangrijke factor zal zijn geweest bij
de overwegingen, die tot die bemoeiin
gen leidden. Wie over deze vroegere
geschiedenis meer wil lezen, zij verwe
zen naar het Gedenkboek, uitgegeven
door Gedeputeerde Staten van Zeeland
in 1928, ter gelegenheid van het hon
derdjarig bestaan van den stoomboot-
dienst op de Wester-Schelde, hij vindt
daar, hoe de oudste geschiedenis van
dien dienst terug gaat tot in het begin
van de 14de eeuw.
Of de dienst op de Ooster-Schelde op
een even oude geschiedenis kan bogen
behoeft, gelet op de jaartallen, die aan
het hoofd van dit artikel staan, thans
niet te worden nagegaan. Aannemelijk
schijnt het dat, zoo goed als op de Wes
ter-Schelde, ook op de O.-Schelde van
oudsher veren hebben bestaan, eigen
dom van de gravelijkheid of van de am-
bachtsheeren en door of vanwege deze
geëxploiteerd. Tot op den tijd, dat Zuid-
Beveland met het vaste land van Noord
brabant was verbonden, liep trouwens
de weg van Walcheren en Zuid-Beve
land eenerzijds naar het overige deel
van ons land anderzijds over het veer
van Yersekendam naar Gorishoek op
Tholen om zoo, over de Eendracht, het
vaste land te bereiken, j;
Deze en andere veerverbindingen op
en om de Ooster-Schelde werden aan
vankelijk door particulieren onderhou
den, deels als eigenaars, deels als pach
ters van de tot. het veer gerechtigden.
Naarmate echter de behoefte aan goede
verbindingen toenam en men hoogere
eischen ging stellen, zoowel aan de ca
paciteit der vervoermiddelen, als aan
hunne inrichting, bleek al spoedig dat
particuliere exploitatie, die nu eenmaal
op het maken van winst gericht is, niet
op afdoende wijze aan die stijgende
eischen en die klimmende behoeften
kon voldoen. De overheid, in casu het
Provinciaal Bestuur, zag in, dat op de
Ooster-Schelde voor haar een gelijke
taak was weggelegd, als zij, min of meer
noodgedwongen, op de Wester-Schelde
had aanvaard.
Reeds in 1852 hadden de Provinciale
Staten een subsidie van 4000.per
jaar toegestaan „tot daarstelling*) van
een stoombootdienst tusschen Middel
burg en Bergen op Zoom." Een twaalf
tal jaren later, in 1864, werd wederom
een gelijke subsidie toegekend en wel
thans aan de Spoorbootmaatschappij te
Middelburg. De boot, waarmede de al
dus gesubsidiëerde dienst werd uitge
oefend, voer van Middelburg langs
Wolphaartsdijk, Kortgene, Katsche
veer, Wemeldinge, Yerseke, Gorishoek
en Tholen naar Bergen op Zoom, ter
wijl de dienst in volgende jaren werd
uitgebreid door inlegging van een wa-
gendienst van Goes op Katsche veer en
door het maken van reizen van Zierik
zee naar Tholen en omgekeerd. De
opening van de spoorlijn door Zuid-Be
veland was de aanleiding tot een nieu
we uitbreiding, zoowel van den dienst,
als van de Provinciale bemoeiingen
Eenerzijds werd de dienst uitgebreid,
doordat er nu reizen van Middelburg
naar Zierikzee en omgekeerd werden ge
maakt, terwijl een diligence- of omni-
busdienst werd onderhouden van de
aanlegplaatsen te Wolphaartsdijk en
Katsche veer naar en van het station te
Goes, anderzijds werd het Provinciaal
subsidie niet onaanzienlijk verhoogd. Het
op dezen grondslag berekende subsidie
werd het eerst in 1868 toegekend en
sindsdien onder min of meer afwijkende
voorwaarden voortdurend verlengd, het
laatst in 1901 en wel tot 31 December
1911.
In den loop van het jaar 1910 bleek,
dat de Zeeuwsche Spoorbootmaatschap
pij geen prijs stelde op verlenging van
het subsidie-contract. Zou echter het
subsidie niet langer worden uitgekeerd,
Driekwart eeuw geleden schrok
men voor een bar germanisme klaarblij
kelijk ook al niet terug! Red.
dan zou noodzakelijkerwijze de sinds
aren onderhouden verbinding tusschen
het Noordelijk gedeelte en de overige
ueeien der Provincie ophouden te be
staan, de ingezetenen van ons gewest
zouden weder van een sinds tientallen
jaren ingeburgerde verbinding versto
ken worden met alle bezwaren daaraan
verbonden. Gedeputeerde Staten en
met hen de Provinciale Staten zagen in,
dat dit onmogelijk was en op 15 Juii
1910 besloten de Provinciale Staten met
ingang van 1 Januari 1912 voor re
kening der Provincie den stoomboot
dienst tusschen Schouwen, Zuid- en
Noord-Beveland en Walcheren voort te
zetten.
Op 1 Januari jl. was het derhalve vijf
en twintig jaren geleden, dat ook op de
Ooster-Schelde de provincie Zeeland de
instandhouding van de voornaamste ver
binding als haar taak aanvaardde. De
jaren zijn ook aan dezen dienst niet on
gemerkt voorbij gegaan. Schakelen wij
de periode van den wereldoorlog uit,
die gelijk van zelf spreekt ook bij dezen
dienst haar invloed deed gelden, dan is
de voornaamste gebeurtenis wel de op
heffing van den dienst van Middelburg
op Wolphaartsdijksche veer en omge
keerd, welke maatregel met ingang van
14 Mei 1923 in werking trad. Werden de
Schouwenaars hierdoor beroofd van
hunne rechtstreeksche verbinding met
Middelburg, eenige vergoeding zullen zij
gevonden hebben in de nieuwe booten,
waarmede de verbinding thans onder
houden wordt, de geleidelijke verlaging
der tarieven, al hebben die, naar hun
oordeel, het laagste punt nog niet be
reikt en de verbetering van de aanleg
plaatsen aan weerszijden, waardoor
vooral het steeds toenemend auto-ver
keer wordt gebaat. Nog blijven er wen
schen over, maar erkend zal toch moe
ten worden, dat de overheid moedig in
de bres is getreden, toen het particulier
initiatief moest wijken.
De „betere vooruitzichten", waar zoo lang naar is uitgekeken, zijn erl - Mogen deze voor U allen in 1937 werkelijkheid worden. - Wij.
van onzen kant, zullen U in 1937 weer het allerbeste, wat U op ons gebied kunt krijgen, voorleggen en hopen, dat U ieder naar Uw
eigen smaak - er veel van zult genieten. - Voor de pijprookers: onze beroemde IBIS SHAG, onze geurige ENGELSCHE MIXTURES en
onze van ouds bekende BAAI. - Voor de sigarettenkokers: onze fijne GOLDEN en SILVER SHAGS en natuurlijk ook IBlS SHAG.
Voor hen. die van een „pruimpje" houden onze onvolprezen B.Z.K. en ROLTABAK. - En probeert U in 1937 ook eens onze KOFFIE
en THEEI - Ook hiervoor geldt, als voor al onze producten: „DOBBELMANN. LEKKER MAN I"
KALENDERS.
Twee kalenders die ook voor 1937
in de bekende zelfde uitvoering als vo
rige jaren verschenen, zijn de maanct-
kalender v,an Levensverzekering Mij.
„Noord-Brabant" te Waalwijk en de
Ripolin weekkalender, de bekande varf-
handel te Amsterdam.
De maandkalender van de Vereeniging
voor Bitumineuze wegconstructies (V.
B, W.) is van flink formaat en goed
van uitvoering. Elk maandblad bevat 'n
geslaagde foto-illustratie, die vanzelf
sprekend betrekking heeft op prachti
ge goed gebouwde wegen.
Voor de driemaandelijksche ka
lender van de N.V. H. J. Reesink en
Co. te Zutphen. zijn thans als
onderwerp vier teekeningen van typi
sche punten van de bedrijvige st,ad Rot
terdam gekozen, welke speciaal voor dit
doel door den schilder H. Röodenburg
in beeld zijn gebracht. Het zijn fraaie
teekeningen die dezen kalender sieren.
De inspraken tusschen Vlaam-
sche nationalisten, Rexisten en
de Vlaamsche katholieken,
(V an onze n correspondent),
Brussel, 29 Dec. '36.
In den zomer had te Mechelen een
nationale katholieke bijeenkomst plaats
die overweldigend was en waarop de
Belgische aartsbisschop, mgr. Van Roey,
opkwam voor het denkbeeld van een
katholieke concentratie in dit land. De
katholieke partij heeft vele jaren in
het parlement de absolute meerderheid
gehad. Dat moet in sommige katholieke
gemoederen af en toe een zeker heim
wee doen ontstaan, ongetwijfeld, voor
al nu de katholieke rangen er nogal
verdeeld uitzen. Eenerzijds is er im-
mers de traditioneele katholieke par-
tij en anderzijds zijn er de rexisten, i
die katholiek zijn, terwijl de Vlaam
sche nationalisten sjedeitt lang hun
neutraal etiket hebben afgelegd om de
katholieke kleur te aanvaarden. Naar
aanleiding v,an het genoemde congres
hebben de katholieke leiders de hoof
den bij elkaar gestoken en besloten de
partij te reorganiseeren. Dit ging
eenigszins met een kleine paleisrevo
lutie gepaard. Er werd een directorium
aangesteld bestaande uit een Waalsche
en een Vlaamsche groep. En het Vlaam
sche directorium heeft zich al dadelijk
bijzonder actief getoond. Het is gaan
uitzien naar middelen om de katho
lieke concentratie te bevorderen en
heeft deze gevonden ih besprekingen
met de Vlaamsche nationalisten, welke
besprekingen, zooials men weet tot een
beginselaccoord hebben geleid. Het feit
is interessant1 in meer dan een opzicht
en voor de Nederlanders zal het wel
een sympathiek verschijnsel zijn dat het
Vlaamsch element in België meer en
meer aan politieke betepkenis wint.
Het genoemde beg nselecpoord is ont
slaan nadat de Vlaamsche Nationa
listen, die vereenigd zijn itj 't Vlaamsch
Nationaal Verbond, reeds een accoord
hadden gesloten met de rexisien, welke
accoord echter nog 'mmer geheim is
gehouden. Men begrijpt al dadelijk da
zulks den schijn opwekt dat de rexisten
en Vlaamsche na ionalisten gekpppelc
aan de traditioneele katholieken de
versterking zouden kunnen vormen om
de kathol'eke macht- meer tiot uij in'*
te brengen. Doch van niet-Vlaamsche
katholieke zijde is men niet gereed om
zoo maar dadelijk ifoe te geven op elk
gebied en men leeft hier d,an ook in
volle verwarring.
Over het accoord van het VI. natio
naal Verbond met Rex is niet veel te
zeggen, daar men den tekst niet kent,
al weet men dat het de dualiteit van
België erkent en deze erkenn'ng prak
tisch ook wil bevestigen door de in
voering van cultureel autonomie voor
Vlaanderen en Wallon'ë. Van rexisti-
sche zijde is verder verklaard, dat er
geen tegenstrijdigheid bestaat tusschen
het accoord van de Vlaamsche katholie
ken met V. N. V. en het accoord van
Rex met V. N. V.
In sommige Vlaamsche katholieke
kringen heeft d't een zekere verderji
king doen ontstaan. Men moet overi
gens erkennen, dat in de beide geval
len de Vlaamsche nationalisten het
grootste deel van het laken naar z ch
hebben toegetrokken. Men weet eigen
lijk niet goed wat het Vlaamsch Natio
naal Verbond (V. N. V.) vertegenwoor
digt aan organisaties. Tijdens de jong
ste verkiezingscampagne heeft het zijn
eigen gedaante verborgen achtter het
etiket „Vlaamsch Blok." Anderzijds
moet het Katholiek Vlaamsch Directo
rium zijn afspraak nog laten bekrach
tigen door een algemeene vergadering
van de leden. Maar de polemiek houdt
hiermee geen rekening, wat bewijst hoe
belangrijk het feit wordt geacht en hoe
belangrijk ook in België het Vlaamsche
probleem 's geworden.
Het accoord van V. N. V. met do
katholieken wil de godsdienst-vrijheid
waafborgen, met schoolvrede en gelijk
stelling van vrij en officieel onderwijs
Hef voorz'et verder in een hervorming
van de S'aatsinrichting in poletiek en
ELECTRO
De lokkende stem.
Het verhaal begint in 1918: Parijs:
een jonge zangeres, Gloria Delaware,
in een harer rollen op 't tooneel. Tege
lijkertijd zitten vijf Engelsche officieren
:n een groote zaal v,an een kasteel vlak
bij het front te Yperen; een gramofoon
speelt; een lied van Gloria Delaware.
Een van hen raakt zoo onder de beko
ring der stem, dat hij uiting geeft aan
een verlangen: de zangeres te kunnen
zien, met haar te praten, haar aan te
raken, haar te omarmen. Hetzelfde ge
voelt een tweede, captain Fred Wins-
bury; maar hij schudt het v,an zich af:
het „nooit" komt hem over de lippen.
Waarom nooit? Waarom zou dat vol
slagen onmogelijk zijn?
Ér is een „geheim" in het leven van
Fred Winsbury. Hij heeft gebroken met
zijn familie; ging eigenlijk naar het
front om een eervollen dood te sterven.
Onmiddellijk nadat de film dit heeft
meegedeeld, wordt er alarm geblazen.
De mannen moeten in het vuur. Even
ziet men de verschrikking van den mo
dernen oorlog. Dan verplaatst het beeld
zich weer naar het kasteel. Een com
mandant leest de namen der gevallenen;
Captain Fred Winsbury is er bij.
Vijf jaar later weer Ie Parijs, Gloria
Delaware zingt voor een chique gezel
schap. Aanbidders. Een hunner achter
volgt haar ,al jaren, met bloemen en met
brieven en telegrammen: I love you. Hij
's een beminnelijk mensch; ziij houdt
van hem als van een vriendMeer
dan een vriendin zal ze nooit voor hem
kunnen zijn,
Haar plan is om met vaqantie te gaan.
Als den volgenden morgen haar, im-
pressar'o haar een nieuwe tournée door
België en Nederland voorstelt een,
die' veel geld zal opbrengen -weigert
ze eerst. Dan verneemt ze echter, dat
h,aar taaie aanbidder het vacantie-plan
kent; en ze verandert van besluit; neemt
de tourneé aan.
Deze brengt haar ook naar Yperen;
in hetzelfde kasteel, waar in 1918 de
vijf officieren zaten, moet ze overnach
ten. Er is nog een gast- -een heel
vreemde, die de toeschouwer er .aller
minst verwacht zou hebben. Tusschen
hem en Gloria begint zich een geschie
denis te ontwikkelen, welke hier be
ter niét naverteld kan worden. Het is
een heel spannende, maar met een ge
lukkig slot.
Martha Eggerth stelt Gloria Delaware
voor. Ze kan uitstekend zingen, Mar
tha Eggerth. Maar de film maakt daar
geen misbruik van. De spanning v,an
het merkwaardige verhaal blijft zoo
doende ongerept.
De papsoldaat.
Voor de pauze ziet men Joe Brown
in soldatenpak. Zijns ondanks komt hij
in den oorlog terecht. Het g,aat dan
raar natuurlijk: zoo raar, dat zijn kost
baar leven tenslotte schijnt er aan *e
moeten gelooven. Maar dat <saa' n'et
door natuurlijk. Overigens is het .alle
maal dubbele schijn: een gefilmde revue
nl.
CITY.
De circuskoning.
Circusfilms zullen door alle tijden
heen voor velen een attractie blijven.
De sensatie, het gevaar dat men voor
oogen ziet, het zij aan de vliegende tra
peze, het zij tusschen de tralies of in
de kooien temidden der wilde dieren
schijnen nu eenmaal op den toeschouwer
een zekere aantrekkingskracht uit te
oefenen. Op geregelde tijden verschij
nen dan ook circusfilms op het program
ma.
De cirsuskoning is het verhaal van
een leeuwentemmer die onnoodig zijn
leven en dat van anderen in gevaar
brengt met zijn experimenten met een
gevaarlijken ontembaren Bengaalschen
tijger. Sensationeele momenten zijn er
bij de vleet. De tijger ontsnapt uit zijn
kooi, er breekt brand uit in het circus
en meer dergelijke griezelige dingen.
Bovendien heeft de leeuwentemmer nog
een liefdesgeschiedenis, die zijn jaloezie
zoo ver drijft, dat hij zijn woede op den
tijger gaat koelen. In deze spannende,
dramatische rolprent spelen Barton
iMacLame en June Travis de hoofdrol
len. Het circusleven met zijn lief en leed
vormt den interessanten achtergrond
dezer film.
De pleegouders.
De onafscheidelijke Amerikaansche
filmkomieken Bert Wheeler en Robert
Woolsey werken weer een heel reper
toire van grappige nonsens af. Als
pleegvaders hebben zij heel wat te stel
len met den kleinen pleegzoon Spanky,
een leuke jongen, wiens hobbie het is
alle ruiten, glaswerk etc. aan scherven
te gooien. Geen ruit blijft er heel. Maar
dat is nog niet zot genoeg. Bert met zijn
onafscheidelijke sigaar en Robert, de jo
lige kameraad raken verzeild in een fa-
milieveete. Hoé zé zich'uit al die moei
lijkheden weten te redden valt hier
niet te vertellen. Het is een koste
lijke hoop nonsens waar men zich onge-
twijfel zeer mede vermaken zal. Van
de eene malle situatie valt men in de
andere.
GRAND THEATER.
Show Boat.
We herinneren ons geen enkele
film, naar een roman vervaardigd, die
zcoveel uit den betreffenden roman geeft
als „Show Boat". Maar daardoor is deze
film er dan ook een van een buitenge
wone lengte geworden en duurt de ver
tooning bijna den dubbelen tijd van een
gewoon hoofdnummer.
De show-boat is een tooneelboot
waarmede een groep comedianten Ame
rika bereist. We zien de show-boat
in een gebied aanleggen, dat vrijwel ge
heel door negers bewoond wordt. Hier
maakt de jeugdige dochter van den ka-
pitein-directeur-tooneelspeler kennis met
een avonturier op wien ze verliefd
wordt. Ze trouwen, krijgen een dochter
tje, maken tijden van groote weelde me
de, tot het geluk keert. Dan verlaat de
avonturier zijn vrouw en kind, hoeveel
hij ook van ze houdt, en zal zich er al
leen door trachten te slaan. De moeder
gaat weer zingen, oogst eerst triomfen
te New-York en dan te Londen. Tot ze
van het tooneel afscheid neemt en opge
volgd wordt door haar dochter. Pas op
den avond, dat de dochter met groot suc
ces optreedt, worden haar ouders weer
vereenigd.
Dit zijn uit den aard der zaak alleen
de groote lijnen en het laat zich begrij
pen, dat men over een film, die eenige
uren duurt, niet in bijzonderheden kan
treden. Doch anderzijds zijn al deze bij
zonderheden zoo belangwekkend, dat ze
de aandacht steeds gevangen houden.
We willen verder noemen den uitsteken
den zang van Paul Robeson, Irene Dunne
en Allen Jones.
Alles bijeen maakte „Show boat" tot
een grootsche, meesterlijke film met een
geheel eigen, bijzonder karakter.
De Zesdaagsche.
Dat een film, waarin de hoofdrol ver
vuld wordt door Joe Brown, een komi
sche is, behoeft niet opgemerkt te wor
den. En ook in „De Zesdaagsche" toont
deze komiek zich weer van zijn beste
zijde. Opmerkelijk is echter, dat onder
alle grapjasserij door, een dergelijke sen
sationeele spanning kan gezocht worden.
En dit maakt deze film ongetwijfeld dub
bel aantrekkelijk.
sociaal-economisch opzicht, Practisch
hebben de Vlaamsche nationalisten ,aan-
vaard dat het beginsel van een dic+a-
tuur moet worden verworpen. Verder
dat de economische eenheid van België
moet worden gehandhaafd evenals de
dynastie, echter met gemeenschappe
lijke wetgevende en uitvoerende licha
men voor Vlaanderen en Wallonië.
Men mag erkennen dat de VI. nationa
listen nogal hebben toegegeven. Zij
willen echter een soort Vlaamschen
gouwraad zien tot stand komen, welke
een autonome polirieke vertegenwoor
diging zou zijn voor Vlaanderen en het
een publiekrechtelijk statuut zou ver
schaffen. Zooals gezegd zou het gemeen
schappelijke pol'tiek par lemen? gehand
haafd blijven voor de aan Vlaanderen
en Wallonië gemeenschappelijke belan
gen.
Wie de beweging van de Vlamingen
in dit land heeft gevolgd, zij het' dan
op afstand, zal beseffen dat, afgezien
van de pract'sche waarde en de gevol
gen van dergelijke .afspraken tusschen
afgevaardigden, die de partijen nog niet
binden, deze wijzen op een buitenge
wonen vooruitgang van de Vlaamsche
gedachte. Hebben de VI. nation,aksten
iets toegegeven, van katholieke Vlaam
sche zijde is de stap al even groot en
heeft men het beginsel aanvaard, d,at
de Belgische eenheidsstaat in zijn hul
digen vorm niet definitief moet. worden
geacht. Doch de Vlaamsche nat'onalis-
ten zijn geen zoete bondgenooten en
hun leiders zooals Staf De Clercq en
ook de meest; gewaardeerde H. Borgi-
non, Kamerlid, zijn er voor uitgekomen
dat zij a.jan hun oorspronkelijk pro
gramma het ideaal van den „Dietschen
Staat" niet verzaakten, d,at deze over
eenkomst slechts een voorbere'ding is
tot verwezenlijking van hun „Dietsch
ideaal" enz. Op een vergadering te
Antwerpen, waar het nieuwe accoord
werd behandeld, verscheen dan ook de
Oranje vlag en werd August Borms op
het verhoog geroepen om te worden
gehuldigd. Hierop hebben de katho-
l'eke onderhandelaars gereageerd" door
te verklar.en dat de VI. nationalisten
het accoord kunnen interpreteeren,
zooals zij dit wenschen, dat slechts^ de
tekst van belang is en dat zij best
kunnen hebben, dat de VI. nationalis
ten het) accoord beschouwen als een
soort springplank. Want van woorden
heeft men niet bang te zijn, vermits
alleen feiten tellen,
Hoe het geval zich verder ontwikke
len zal, moet worden afgewacht. Een
ding teekent zich echter steeds duidelijk
af. De Vlamingen in dit land krijgen
meer en meer gelegenheid, om zich als
Vlamingen uit te leven. Dat is een zaak
van groot belang.
De Districts-Arbeidsbeurs voor de
gemeenten tusschen Ooster- en Wester
Schelde, Wagenaarstraat D 78, Middel
burg, zendt ons de volgende aanvragen:
Binnenland.
AMERSTFOORT: bekwaam rijwiel-
biezer, dad. loon n.o.t.k., voor onbep.
tijd.
MIDDELBURG: eenige leerling-naai
sters en leerling-handwerksters,
Aanvragen Buitenland.
DUITSCHLAND. Geplaatst kunnen
worden in het Rheinland ongeh. melkers
die 10 of meer koeien kunnen melken,
loon f 25—50 per maand met vrije kost
en huisvesting.
Mededeeling,
Het ligt in de bedoeling van het „Al
gemeen Comité voor het Inrichten van
Internaten voor Opleiding' tot Dienstbo
den" om in navolging van de reeds be
staande Roomsch-Katholieke en Chris
telijke Internaten, op de buitenplaats
„Presikhaaf" te Arnhem een internaat
op algemeene grondslag te openen in
Februari 1937.
Zooals bekend mag worden veronder
steld, wordt in deze instituten voor
werklooze meisjes van 16 jaar en ouder
de gelegenheid open gesteld, zich gedu
rende een periode van drie maanden in
de huishoudelijke vakken te bekwamen.
Lessen worden gegeven in: koken,
wasschen en strijken, naaien, huishoude
lijk werk enz.
Het internaat biedt plaats voor 40
meisjes. De opleiding, zoowel als het
verblijf is geheel gratis. Verwacht wordt
echter, dat de meisjes bereid zijn na af
loop van de cursus een huishoudelijke
betrekking te aanvaarden. In de keuze
van deze betrekking zijn ze geheel vrij.
De openbare bemiddelingsorganen ver-
leenen alle medwerking' bij de plaatsing.
Aanbiedingen uitsluitend aan de plaat
selijke organen der Arbeidsbemiddeling.