RSI
:ntie
KRONIEK van den DAG.
Het helsch complot
BINNENLAND.
SLAOLIE
•U R YN O MOsr
1936
AT
GEEN
TENUES
J ES
>n over
Itelsel.
TATEN
fertenties
Courant.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE BfflDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 28 DECEMBER 1936. No. 305.
<&%utrups&,dïifas&'
Sukkelt Gij met
Uw spijsvertering?
M.S.S.-cachets
ZEELAND.
MIDDELBURG.
Auto met vijf personen in het
Kanaal gereden.
Uw druivenkuur thuis
Druiven 75 ets. p. fl.
Appel 55 ets. p. fl.
MIJ. „DE BflttYli" VEL
ldvertentie
)0p?
Ldvertentie
|ekking?
Ldvertentie
lezel?
ldvertentie
ldvertentie
[ndin?
ldvertentie
klok?
ldvertentie
ldvertentie
lotheek?
Ldvertentie
|huis?
Ldvertentie
Ldvertentie
sndhuisje?
Ldvertentie
itiehuis?
Ldvertentie
Ldvertentie
Ldvertentie
Ldvertentie
Ldvertentie
Ldvertentie
Ldvertentie
Advertentie
ien?
Advertentie
Ldvertentie
Ldvertentie
Advertentie
3p?
Ldvertentie
Advertentie
jop?
Advertentie
j?
Ldvertentie
ldvertentie
advertentie
I?
Ldvertentie
Ldvertentie
|n dit blad
de stad
geplaatst
tONTANT.
G.
ter
Tsjiang Kai-sjek heeft zijn gezicht
behouden.
China's „sterke man", maarschalk
Tsjiang Kai-sjek, is Zaterdag ongedeerd
nit zijn gevangenschap te Sianfoe naar
Nanking teruggekeerd. In gezelschap van
zijn vrouw en zijn Australischen raadge
ver Donald, werd hij op het vliegveld te
Nanking door duizenden aanhangers
luidruchtig verwelkomd. Een paar uur
later arriveerde daar ook Tsjang Sjoe-li-
ang, de man, die hem gevangen genomen
had; en die zich nu ter beschikking van
de centrale regeering te Nanking stelde,
om de straf voor zijn euveldaad te onder
gaan!
Kan het Chineescher? Eenige weken
lang moest men vreezen, dat Tsjiang Kai-
sjek het avontuur van Sianfoe met zijn
leven zou bekoopen; en in elk geval, dat
er van zijn prestige niet veel zou over
blijven; „zijn gezicht zou verliezen", ge
lijk de Chineezen het wijsgeerig uitdruk
ken. Maar opeens keert hij ongeschon
den terug en brengt doodleuk zijn be
lager, in boetekleed gestoken, mee.
Tsjang Sjoe-liang heeft onmiddellijk na
zijn aankomst te Nanking aan Tsjiang
Kai-sjek een brief geschreven, die luidt
als volgt:
„Ik ben natuurlijk een ruwe en onop
gevoede boer en daarom heb ik deze
misdaad begaan. Als boetvaardige ben ik
u thans naar Nanking gevolgd, teneinde
mijn straf voor mijn misdaad af te wach
ten. Ik zal zelfs den dood aanvaarden,
indien deze nuttig is voor mijn land. Laat
geen gevoel van vriendschap u er van af
houden mij te behandelen als ik ver
dien,"
Tegelijk met het bericht van dezen
brief, kwam uit Nanking een telegram
waarin staat te lezen, dat Tsjiang Kai-
sjek en Tsjang Sjoe-liang het blijkbaar
op een accoordje gegooid hebben en dat
de gevangenneming van den generalissi
mus naar alle waarschijnlijkheid op een
„misverstand" heeft berust, zoodat deze
daad niet kan worden aangeduid als „op
stand" of „muiterij".
Tenslotte wordt nog melding gemaakt
van een brief van Tsjiang Kai-sjek aan
Tsjang Sjoe-liang, waarvan de aanhef
luidt:
„Gij werdt beïnvloed door reactionnai-
ren, doch zijt bereid uw fout te herstel
len. De verantwoordelijkheid van deze
greep naar de macht draagt gij; maar
aangezien ik uw opperbevelhebber bén,
treft ook mij blaam, omdat ik de disci
pline heb laten verslappen. Ik bied u en
'het land hiervoor bijn verontschuldigen
gen aan."
Verder verzoekt Tsjiang Kai-sjek aan
I sjang Sjoe-liang zich bij de regeering te
melden om gestraft te worden. Hij be
looft hem te zijnen gunste zijn invloed
aan te wenden, omdat hij zijn daad op
recht betreurt.
Voor onze Westersche begrippen is
dit alles tamelijk raadselachtig. Men
moet, om er iets van te begrijpen, zich
probeeren in te denken in de Chineesche
mentaliteit, welke de realiteit van het
leven als een soort van gesluierd wezen
beschouwt: het is onfatsoenlijk dezen
sluier weg te willen trekken. Voor het
onderhavige geval beteekent dit ver
moedelijk, dat Tsjiang Kai-sjek, of door
geld of met behulp van een ander con
creet overredingsmiddel, zich heeft we
ten vrij te koopen; en dat Tsjang-Sjoe-
liang naar Nanking gekomen is voor het
uiterlijk om boete doen, in werkelijkheid
echter om zijn „loon" in ontvangst te ne
men. Achter den buitenkant van het ge
val gaat dus een binnenkant schuil, wel
ke allesbehalve eervol voor Tsjfang-Kai-
sjek is. Maar dat doet er niet toe. Alleen
een Chinees, die „zijn gezicht verliest"
(het gezicht zit immers aan den buiten
kant van het menschelijk wezen) heeft
het spel verloren.
Van de eischen van Tsjang Sjoe-liang
(oorlog met Japan) wordt nu natuurlijk
niet meer gerept. Blijkbaar heeft hij in
gezien, dat voor een dergelijke onder
neming de tijden nog niet rijp zijn. Tegen
zijn verwachtingen in, vonden zijn poli
tieke eischen weinig bijval bij andere
provinciale generaals. In zooverre is het
geval nogal nuttig voor de centrale re-
i).
door
ANNIE S. SWAN,
HOOFDSTUK I.
Reisgenooten.
De diligence van Carlisle naar Edin
burg kwam in grootschen stijl, met knal
lende zweep en schallenden hoorn, over
den vlakken hoofdweg aangereden en
hield stil voor de herberg te Blenken-
foof, een eenzame pleisterplaats, die
verborgen lag tusschen de onmetelijke
uitgestrektheid van de Lanark-heuvels.
Van Carlisle af zaten er slechts vier
passagiers binnenin; een bejaarde heer,
die zoo stijf in zijn overjas en reisdekens
gewikkeld was, dat hij veel weg had van
een mummy, wat de groote hilariteit op
wekte van twee frissche schooljongens,
die voor de Kerstvacantie naar huis gin
gen, een week vroeg'er dan gewoonlijk,
omdat er op hun school een epidemie
uitgebroken was. De vierde passagier
was een jong, aantrekkelijk meisje, dat
zoodra ze Carlisle verlaten hadden,
De postkantoren op 7 Januari.
De directeur-generaal der posterijen,
telegrafie en telefonie maakt bekend,
dat op 7 Jan. 1937, den dag van het hu
welijk van H.K.H. de Prinses der Neder
landen, alle kantoren en stations voor
den post-, telegraaf- en telefoondienst
geopend zullen zijn als op Zondag.
PERSOONLIJKE GELUKWENSCHEN
VOOR HET VORSTELIJK
BRUIDSPAAR.
Gelukstelegrammen, waarvan
de netto opbrengst ten goede
zal komen aan het jeugdwerk.
Ongetwijfeld zullen er in den lande
duizenden zijn, die ter gelegenheid van 't
a.s. huwelijk van onze Kroonprinses met
Prins Bernhard een gelukwensch aan
het bruidspaar en aan H. M. de Konin
gin willen zenden. Voor dezulken moge
dienen, dat zij van dit persoonlijk be
wijs van medeleven met deze nationale
gebeurtenis blijk ktfnnen geven door
middel van een speciaal gelukstelegram,
waarvan de netto-opbrengst ten goede
komt aan het jeugdwerk van alle ge
zindten. Dr. C. P. Gunning, voorzitter
van het Ned. Jeugdleiders-instituut, van
wien de opzet tot dit streven is uitge
gaan, deelde ons mede, dat H. M. de
Koningin en de Prinses van het plan op
de hoogte zijn en er haar goedkeuring
aan gehecht hebben.
De telegrammen kunnen op de gewo
ne wijze verzonden worden van 2 Janu
ari af tot en met 6 Januari. Een ieder
staat vrij te seinen wat zijn hart hem
ingeeft, elke ontvangen tekst wordt te
Den Haag afzonderlijk op een speciaal
formulier vastgelegd en te bestemder
plaatse bezorgd. Het te verzenden blijk
van medeleven heeft bovendien blijven
de waarde, omdat alle te ontvangen ge
lukstelegrammen verzameld zullen wor
den, waarna deze, in albums gebundeld,
aan de Koningin en aan het vorstelijk
bruidspaar zullen worden aangeboden,
Voorts is aan 1100 gemeentebesturen
het verzoek gericht, eveneens een der
gelijk gelukstelegram te verzenden, de
ze zullen afzonderlijk worden gebundeld
en zoo hoopt men nog meer groepen te
vormen.
Het bedrijf der P.T.T. verleent alle
medewerking en heeft, behalve speciale
formulieren, me<de spjeciafe tarieven
voor deze geukstelegrammen vastge
steld, nl. drie tot acht woorden 45 cent,
negen tot tien woorden 50 cent; verder
per vijf woorden vijf cent meer tot vijf
tig woorden; daarna per tien woorden
vijf cent meer.
Dengenen, die het op prijs stellen, een
afschrift te ontvangen, zal dit worden
verstrekt op een zelfde formulier, dat
het bruidspaar en de Koningin ontvan
gen, tegen betaling van tien cent extra.
Men wordt verzocht, niet te vergeten
om op het invulformulier de letters 1.x
h. te vermelden. Deze beteekenen: ge
lukstelegram-huwelijk.
KINDERZANGHULDE AAN
PRINSES JULIANA.
Meer dan 1600 Haagsche schoolkin
deren, vijftig bij loten aangewezen klas
sen van openbare en bijzondere scholen,
hebben Donderdagmiddag in de groote
zaal van den Dierentuin te Den Haag
aan Prinses Juliana een ontroerende
zanghulde gebracht.
De met groene slingers en oranje-
versierde kransen getooide zaal was te
gen twee uur reeds gevuld met een
schare opgetogen, druk babbelende kin
deren, die pas tot stilte gebracht kon
den worden toen uit hfet gejuich, dat
zwak van buiten af klonk, kon worden
opgemaakt, dat de Prinses was gearri
veerd. Toen heerschte er plotseling een
gespannen stilte in de zaal en rekten
zich honderden kinderkopjes naar de
loge, waarin de Prinses zou plaats ne
men.
geering te Nanking geweest. Haar gezag
schijnt zich nu toch wel over de meeste
provincies van midden- en Zuid-China
uit te strekken.
vriendschap met de jongens gesloten had
en de lange uren van reis gekort had
met wonderbaarlijke verhalen te vertel
len over tijgerjachten in de oerwouden
van Indië, waar zij blijkbaar volkomen
mee bekend was. Ze was de dochter van
een officier en had veel rondgezworven,
ofschoon dit haar eerste bezoek was aan
haar geboorteland, Schotland.
Toen de hoorn zijn schallende klanken
tusschen de stille heuvels deed weergal
men, sprong een jonge man, die in de
koffiekamer van de herberg zijn krant
had zitten, lezen, op en rende naar de
deur, tezamen met alle overige inwo
ners van het huis, voor wie het voorbij
trekken van de diligence het evenement
van den was. Het was een groote, breed
geschouderde man, gekleed in de dracht
van een boer uit den beteren stand. Hij
had een knap opengeztcht, gebruind d _>or
het gezonde buitenleven, en een onge
dwongen openhartige manier van optre
den, c'ie hem overal vrienden maakte.
Hij was welbekend in de herberg van
Blenkenfoot en de waard sprak hem fa
miliaar, doch niet oneerbiedig aan.
„Blij ven de jongeheeren hier, mr. Tra-
quair?" vroeg hij.
Even voor half drie arriveerde Prin
ses Juliana in een gesloten auto, verge
zeld van-haar hoiaame ireuie Van
Heemstra en haar kamerheer, baron
Baud. Na de gebruikelijke plechtige ont
vangst en 'n toespraak klonken eerst uit
honderden jonge kelen twee coupletten
van het oude „Wilhelmus"; vervolgens
twee liederen uit Valerius Gedenck-
clanck „Wilt heden nu treden" en
„Heer, die Uw tent in de Heem'len
spreidt"".
Hierop was de beurt aan het op een
podium opgesteld koor van 300 kinde
ren, die eenige gedeelten ten gehoore
brachten van de Oranje-Nassau-cantate,
die in 1898 op muziek van Catharina
van Rennes was uitgevoerd bij de huldi
ging van Koningin Wilhelmia en thans
werd gezongen met een nieuwen tekst.
Met grooten aandacht volgde de Prinses
deze cantate, die zij met hartelijk ap
plaus beloonde.
Vervolgens zongen \alle kinderen:
„Waar de blanke top der duinen" en
„Ferme jongens, stoere knapen".
Toen van het inmiddels ontruimde
podium het gordijn weer opging ston
den daar in hun keurige matrozen-blou
ses de handen voor de borst gevouwen,
de knapen van het Haagsche „Matro-
zenkoor", die op voortreffelijke wijze
vier liederen ten gehoore brachten: n.l
Vondels' „Wildzang", het middeleeuw-
sche „De winter is vergangen", „Zon
dag" van J. Hartog, en het bekende
„Wiegelied" van Johan Brahms. Prach
tig zuiver klonken de hooge knapen
stemmen, en vooral in het laatste lied
de stem van den jeugdigen solist, die de
Prinses met een hartelijk knikje nog
eens extra dankte toen zij het applaus
inzette, dat de zaal overnam, en dat
schier geen einde wilde nemen.
Te ruim 3 uur, toen het grootste ge
deelte van het program was afgewerkt,
verliet de Prinses de zaal, na hartelijk
afscheid te hebben genomen van de kin
deren, die haar uitgeleide deden met
een daverend „Leve de Prinses".
Indische gasten te Den Haag
aangekomen.
Met den Genua-trein van 9 uur is op
eersten Kerstdag aan het staatsspoor
station te Den Haag aangekomen een
aantal Indische gasten van H. M. de
Koningin. Het gezelschap bestond uit
deputaties van zijne vorstelijke hoog
heid den Soesoehoean van Soerakarta,
bestaande uit zijn zoon Pangeran Ario
Soerjohamidjojo, kapitein bij den gene-
ralen staf van het koninklijk Ned. In
disch leger die vergezeld was van zijn
echtgenoote en zijn secretaris, Pangeran
Tjokronogoro, die een neef is van den
Soesoehoenan, voorts als gedeputeerde
van Z. H. Pangeran Adipati Ario Pakoe
Alam VII te Djogjakarta, diens zoon
pangeran Ario Praboe Soerjodilogo ka-
H57
(Ingez. Med.)
„Dit keer niet. Ik ga waarschijnlijk
met Kerstmis naar stad. Daar heb ie ze,
de deugnieten, het eerst van allemaal,-
zooals gewoonlijk."
Nog voordat de diligence geheel tot
stilstand gekomen was, sprongen ze hals
over kop naar buiten, zonder op de stei
gerende paarden te ietten, die met
moeite in bedwang gehouden werden en
het volgende oogenblik waren ze bi) Tra
quair.
„Ik wist wel, dat u komen zou!" zei de
jongste van de twee, een jongen van een
jaar of tien, een echte rakker met het
gezicht van 'n engel. „Oom Jack, hoe
veel veulens zijn er op White's Moss?
Alec beweert, dat er maar vier zijn
maar ik weet zeker dat Elsie gezegd
heeft, dat er zeven waren".
„Dan hebben ze geen van tweeën ge
lijk. Ik heb er dit keer negen. Hoe gaat
het met jou, Alec en hoe is jullie reis
verloopen?"
„Fijn! Zij heeft ons hoopen verhalen
vverteld", zei hij en wees met een duim
over zijn schouder in de richting van het
meisje, dat nu ook uitgestapt was en
met verbazing en belangstelling de een
zame, door heuvels omringde plek in
pitein bij den generalen staf van het
koninklijk Ned. Indisch leger, zoomede
gedelegeerden van Z. H. den sultan van
Langkat en van den zelfbestuurder van
Koealoe-Ledong, gezamenlijk bestaande
uit Tengkoe Kamil, broeder van den sul
tan van Langkat en Tengkoe Man-
soersjah.
Bezoek vostelijk bruidspaar aan
hofprediker Weiter..
Op tweeden Kerstdag hebben H. K.
H. Prinses Juliana en Z. D. H. Prins
Bernhard een bezoek gebracht ten hui
ze van den oud-hofprediker, ds. W. L.
Weiter en diens dochter aan de Jan van
Nassaustraat te Den Haag. De vorste
lijke bezoekers hebben ongeveer een
uur met ds. Weiter gesproken.
Zooals bekend zal ds. Weiter het a.s.
huwelijk van het vorstelijk paar inzege
nen.
DE MIST EN HET LUCHTVERKEER.
K. L. M.-machines en buiten-
landsche vliegtuigen moesten
landen op hei vliegveld te
Eelde.
Het internationale vliegverkeer was
op tweeden Kerstdag ernstig gehandi
capt als gevolg van een zware mistbank,
welke boven een groot deel van Europa
hing en welke zich ook over ons land
uitstrekte. Schiphol, Waalhaven, Vlis-
singen en Twente zaten reeds in de
ochtenduren potdicht en dat was ook
het geval met Brussel. Later op den dag
gingen ook Eelde en Parijs in den nevel
schuil.
De K.L.M.-machines, die van Londen
en Parijs kwamen, zijn in plaats van op
Schiphol te Eelde geland. Ook de „Koe-
tilang", die van Malmö op weg was naar
Parijs, is daar neergestreken om korten
tijd daarna de reis voort te zetten.
Voorts daalden te Eelde diverse buiten-
landsche vliegtuigen.
Een en ander bracht op het Groning-
sche vliegveld groote drukte teweeg.
Men was op deze landingen niet voor
bereid. De douane moest uit Haren naar
Eelde komen, terwijl 't in 't restaurant
zoo vol was, dat hulp-perscneel moest
worden gerequireerd. De passagiers,
bagage en post werden ten deele per
auto naar Groningen vervoerd. Enkele
luchtreizigers zijn met den avondsnel
trein naar Amsterdam doorgegaan.
Beslagen tong Beladen gevoel Gebrek
aan eetlust Last van bloedaandrang
Hoofdpijn Warm hoofd? Ziet Gij er daar
door slecht uit Lusteloos, geen werklust
on. reeds 's morgens bij het opstaan moe?
Maak Schoon Schip, neemt i
Zij bewerken een wonder. Al Uw klachten
verdwijnen en Gij voelt U weldra een
ander mensch. Opgewekt, vroolijk, als
verjongd. Uw eetlust keert weer terug.
M.S.S.-Cachets werken langzaam laxeerend
en afvoerend. Iedereen kan ze goed ver
dragen. Wilt Gij snel ineens „Schoon Schip
maken", neem er dan gerust twee tegelijk.
't Is een vondst van Apotheker Dumont
Prettig innemen, want Ge proeft niets.
Ter koker van 12 sluk» 60 cenl. Overal verkrijgbaar.
(Ingez. Med.)
Twee jeugdige vrouwen uit
Goes, o.w. een moeder van zes
kinderen om het leven geko
men.
Een afschuwelijk auto-ongeluk heeft
in den laten avond van den tweeden
Kerstdag plaats gehad op den hoek van
de Maisbaai en de Loskade.
Zaterdagmorgen kwamen het echipaar
De PanV,an Hoorn uit Goes, en ande
ren een afspraak maken met den tax'-
chauffeur J, Pantus aldaar voor een
avondbezoek aan Middelburg.
Te ongever kwart over zeven reed
men naar Middelburg en na een be
zoek aan het café van den heer Van
Zweden, ging men naar Vlissingen
voor een bezoek aan ,,1'Espérance" aan
den Boulevard.
Op den terugweg werd voor de twee
de maal het café-Van Zweden aan den
Kinderdijk bezocht. Te ruim elf uur
verliet men deze dansgelegenheid.
Naast den chauffeur, zat de 26-j;Urige
J. Braam, en aohter hen de 31-jarige G.
de Pan met zijn 29-jarige echtgenoo e
Maria v/an Hoorn en zijn 21-jarige on
gehuwde schoonzuster Cornelia van
Hoorn.
De taxi-ondernemer nam den weg
naar Goes langs de Maisbaai. Het was
erg mistig. Gekomen aan den hoek van
de Loskade, merkte hij plotseling te
ver door te zijn gereden. De voorwielen
van den auto waren reeds over den
rand van de kademuur heen. Wel trach-
te Pantus nog te remmen, maar de wa
gen verloor zijn evenwicht en terwijl
de vrouwen riepen „wat gebeurt er nu?"
stortte de auto met de 5 menschen in
het kanaal dat ter plaatse 8 m diep is.
De auto kwam op een meter of 15 van
den kant te .liggen. Braam, die naast
den chauffeur zat, heeft met zijn voe
ten den voorruit van den auto ver
nield; het bleek onmogelijk de portie
ren open te krijgen. De man zelf xs toen
het eerst door de opening bu'tengeko-
men; Pantus voelde zich eerst n,aar
achteren duwen en werd vervolgens
naar buiten gezogen. Ook De Pan is
buiten den wagen gekomen, doch de
vrouwen bleven er in liggen. De dr:e
mannen zijn naar den wal kunnen komen,
mede door de hulp van een voorbij
ganger. Pantus wilde opnieuw te wa
ter om de vrouwen 'e hulp te komen,
doch daar hij niet zwemmen kan, hield
bedoelde Schuilwerve hem tegen. De
mannen zijn daarna opgenomen ten hui
ze van den heer Van den Driest, con
cierge van het kantoor van de N.V,
The Vitrite Works. Deze en de heer
Van Zweeden waarschuwde het politie
bureau. De dienstdoende agent waar
schuwde den waarnemenden commissa
ris, inspecteur Avink, verder de brand
weer en de garage Louisse voor het
zenden van een takelau'o. Zoo kwam
van alle kanten hulp opdagen. Dr. Pel
was reeds f,er plaatse, dr. Broekhui-
sen kwam spoedig, en ook de leden van
de reddingsbrigade, de heeren Julianus
en De Pagtier begaven 2ich op telefo
nische waarschuwing naar de plaats
van het onheil. Verder waren weldra
aanwezig de inspec;eur yan pol tie 2e
klasse enkele agenten en de rechercheur.
Toen de takelwagen ter plaatse was
en de brandweer met haar groote zoek
lichten de omgeving verlichtte, kon de
auto tegen den wal worden getrokken.
De heer De Pagter had zich nog tfö wa
ter willen begeven. Men w'st hem van
dat plan af te houden, omdat de kans
op behoud der beide menschenlevens
na ongeveer een uur toch als verkeken
beschouwd moest worden. Het bleek,
dat de beide vrouwen onder kussens
en andere voorwerpen in den auto la
gen. Deze moesten eerst verwijderd
worden, voor men de slachtoffers in de
boot van den schipper Venteville kon
leggen en er mede naar de kant roe en.
Bij beide waren de levensgees en gewe
ken. Op den kant stonden twee bran
cards gereed. De lijken werden naar 't
Gasthuis overgebracht.
zich op stond te nemen. Traquair, die
haar zoo verdiept zag staan, had volop
de gelegenheid haar gezicht te bestudee-
ren, dat hem uitstekend beviel. Ook
merkte hij op, dat ze diep in de rouw
was, wat haar alleen zijn verklaarde.
Toen ze haar hoofd omwendde en hen
aanzag, nam hij zijn pet af.
„Ik hoop niet, dat mijn neefjes lastig'
geweest zijn, mevrouw", zei hij. „Ik
weet, wat voor rakkers het zijn".
Ze glimlachte vriendelijk, waarbij haar
oogen, groot, grijs en gevoelvol, op won
derbaarlijke wijze verhelderden.
„O nee, ze zijn heel zoet geweest. Ik
heb van hun gezelschap genoten; het
heeft de reis minder vervelend gemaakt
Hoe lang duurt het nog voordat we
Edinburg bereikt hebben?"
„Nog twee uur. Maar het is de ge
woonte hier te eten, Mag ik u vragen
bij ons te komen zitten?"
Ze aarzelde slechts een oogenblik. De
vriendelijke klank van zijn stem en zijn
geheele uiterlijk beviel Alice Harman
niet minder dan het hare hem bevallen
was. Zij bedankte hem en ze gingen de
lang'e, iage koffiekamer binnen, die nu
vervuld was van de heerlijke geuren van
(Ingez. Med.)
vele smakelijke gerechten.
De oude heer, die zich van een deel
van zijn overbodige kleeding ontdaan
had liep achter hen naar binnen en ging
aan het einde van de tafel zitten, zoo
ver mogelijk van het vroolijke gezel
schap. Desondanks hield hij zijn oogen
niet van hen af en voerde sindsdien een
levendige herinnering van Alice Har-
man's gezicht met zich mee, een herin
nering die haar later, toen ze in groote
moeilijkheden verkeerde, goed van pas
kwam. Dien dag was ze eenzaam en be
droefd genoeg, maar ze had geen idee
van alle ellende en verdriet, die er in
deze wereld mogelijk zijn en waarvan zij
voorbestemd was haar volle deel te
krijgen.
Traquair nam op onopvallende wijze
de honneurs waar en in den loop van het
algemeen" gesprek vernam hij, dat ze
een wees, was. de dochter van een of
ficier, die te Colchester gestorven was
en dat ze naar Edinburg reisde om haar
intrek te nemen bij een tante, de eenige
zuster van haar moeder.
(Wordt vervolgd.)
;e St. L.