RSI :ntie KRONIEK van den DAG. Het helsch complot BINNENLAND. SLAOLIE •U R YN O MOsr 1936 AT GEEN TENUES J ES >n over Itelsel. TATEN fertenties Courant. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE BfflDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 28 DECEMBER 1936. No. 305. <&%utrups&,dïifas&' Sukkelt Gij met Uw spijsvertering? M.S.S.-cachets ZEELAND. MIDDELBURG. Auto met vijf personen in het Kanaal gereden. Uw druivenkuur thuis Druiven 75 ets. p. fl. Appel 55 ets. p. fl. MIJ. „DE BflttYli" VEL ldvertentie )0p? Ldvertentie |ekking? Ldvertentie lezel? ldvertentie ldvertentie [ndin? ldvertentie klok? ldvertentie ldvertentie lotheek? Ldvertentie |huis? Ldvertentie Ldvertentie sndhuisje? Ldvertentie itiehuis? Ldvertentie Ldvertentie Ldvertentie Ldvertentie Ldvertentie Ldvertentie Ldvertentie Advertentie ien? Advertentie Ldvertentie Ldvertentie Advertentie 3p? Ldvertentie Advertentie jop? Advertentie j? Ldvertentie ldvertentie advertentie I? Ldvertentie Ldvertentie |n dit blad de stad geplaatst tONTANT. G. ter Tsjiang Kai-sjek heeft zijn gezicht behouden. China's „sterke man", maarschalk Tsjiang Kai-sjek, is Zaterdag ongedeerd nit zijn gevangenschap te Sianfoe naar Nanking teruggekeerd. In gezelschap van zijn vrouw en zijn Australischen raadge ver Donald, werd hij op het vliegveld te Nanking door duizenden aanhangers luidruchtig verwelkomd. Een paar uur later arriveerde daar ook Tsjang Sjoe-li- ang, de man, die hem gevangen genomen had; en die zich nu ter beschikking van de centrale regeering te Nanking stelde, om de straf voor zijn euveldaad te onder gaan! Kan het Chineescher? Eenige weken lang moest men vreezen, dat Tsjiang Kai- sjek het avontuur van Sianfoe met zijn leven zou bekoopen; en in elk geval, dat er van zijn prestige niet veel zou over blijven; „zijn gezicht zou verliezen", ge lijk de Chineezen het wijsgeerig uitdruk ken. Maar opeens keert hij ongeschon den terug en brengt doodleuk zijn be lager, in boetekleed gestoken, mee. Tsjang Sjoe-liang heeft onmiddellijk na zijn aankomst te Nanking aan Tsjiang Kai-sjek een brief geschreven, die luidt als volgt: „Ik ben natuurlijk een ruwe en onop gevoede boer en daarom heb ik deze misdaad begaan. Als boetvaardige ben ik u thans naar Nanking gevolgd, teneinde mijn straf voor mijn misdaad af te wach ten. Ik zal zelfs den dood aanvaarden, indien deze nuttig is voor mijn land. Laat geen gevoel van vriendschap u er van af houden mij te behandelen als ik ver dien," Tegelijk met het bericht van dezen brief, kwam uit Nanking een telegram waarin staat te lezen, dat Tsjiang Kai- sjek en Tsjang Sjoe-liang het blijkbaar op een accoordje gegooid hebben en dat de gevangenneming van den generalissi mus naar alle waarschijnlijkheid op een „misverstand" heeft berust, zoodat deze daad niet kan worden aangeduid als „op stand" of „muiterij". Tenslotte wordt nog melding gemaakt van een brief van Tsjiang Kai-sjek aan Tsjang Sjoe-liang, waarvan de aanhef luidt: „Gij werdt beïnvloed door reactionnai- ren, doch zijt bereid uw fout te herstel len. De verantwoordelijkheid van deze greep naar de macht draagt gij; maar aangezien ik uw opperbevelhebber bén, treft ook mij blaam, omdat ik de disci pline heb laten verslappen. Ik bied u en 'het land hiervoor bijn verontschuldigen gen aan." Verder verzoekt Tsjiang Kai-sjek aan I sjang Sjoe-liang zich bij de regeering te melden om gestraft te worden. Hij be looft hem te zijnen gunste zijn invloed aan te wenden, omdat hij zijn daad op recht betreurt. Voor onze Westersche begrippen is dit alles tamelijk raadselachtig. Men moet, om er iets van te begrijpen, zich probeeren in te denken in de Chineesche mentaliteit, welke de realiteit van het leven als een soort van gesluierd wezen beschouwt: het is onfatsoenlijk dezen sluier weg te willen trekken. Voor het onderhavige geval beteekent dit ver moedelijk, dat Tsjiang Kai-sjek, of door geld of met behulp van een ander con creet overredingsmiddel, zich heeft we ten vrij te koopen; en dat Tsjang-Sjoe- liang naar Nanking gekomen is voor het uiterlijk om boete doen, in werkelijkheid echter om zijn „loon" in ontvangst te ne men. Achter den buitenkant van het ge val gaat dus een binnenkant schuil, wel ke allesbehalve eervol voor Tsjfang-Kai- sjek is. Maar dat doet er niet toe. Alleen een Chinees, die „zijn gezicht verliest" (het gezicht zit immers aan den buiten kant van het menschelijk wezen) heeft het spel verloren. Van de eischen van Tsjang Sjoe-liang (oorlog met Japan) wordt nu natuurlijk niet meer gerept. Blijkbaar heeft hij in gezien, dat voor een dergelijke onder neming de tijden nog niet rijp zijn. Tegen zijn verwachtingen in, vonden zijn poli tieke eischen weinig bijval bij andere provinciale generaals. In zooverre is het geval nogal nuttig voor de centrale re- i). door ANNIE S. SWAN, HOOFDSTUK I. Reisgenooten. De diligence van Carlisle naar Edin burg kwam in grootschen stijl, met knal lende zweep en schallenden hoorn, over den vlakken hoofdweg aangereden en hield stil voor de herberg te Blenken- foof, een eenzame pleisterplaats, die verborgen lag tusschen de onmetelijke uitgestrektheid van de Lanark-heuvels. Van Carlisle af zaten er slechts vier passagiers binnenin; een bejaarde heer, die zoo stijf in zijn overjas en reisdekens gewikkeld was, dat hij veel weg had van een mummy, wat de groote hilariteit op wekte van twee frissche schooljongens, die voor de Kerstvacantie naar huis gin gen, een week vroeg'er dan gewoonlijk, omdat er op hun school een epidemie uitgebroken was. De vierde passagier was een jong, aantrekkelijk meisje, dat zoodra ze Carlisle verlaten hadden, De postkantoren op 7 Januari. De directeur-generaal der posterijen, telegrafie en telefonie maakt bekend, dat op 7 Jan. 1937, den dag van het hu welijk van H.K.H. de Prinses der Neder landen, alle kantoren en stations voor den post-, telegraaf- en telefoondienst geopend zullen zijn als op Zondag. PERSOONLIJKE GELUKWENSCHEN VOOR HET VORSTELIJK BRUIDSPAAR. Gelukstelegrammen, waarvan de netto opbrengst ten goede zal komen aan het jeugdwerk. Ongetwijfeld zullen er in den lande duizenden zijn, die ter gelegenheid van 't a.s. huwelijk van onze Kroonprinses met Prins Bernhard een gelukwensch aan het bruidspaar en aan H. M. de Konin gin willen zenden. Voor dezulken moge dienen, dat zij van dit persoonlijk be wijs van medeleven met deze nationale gebeurtenis blijk ktfnnen geven door middel van een speciaal gelukstelegram, waarvan de netto-opbrengst ten goede komt aan het jeugdwerk van alle ge zindten. Dr. C. P. Gunning, voorzitter van het Ned. Jeugdleiders-instituut, van wien de opzet tot dit streven is uitge gaan, deelde ons mede, dat H. M. de Koningin en de Prinses van het plan op de hoogte zijn en er haar goedkeuring aan gehecht hebben. De telegrammen kunnen op de gewo ne wijze verzonden worden van 2 Janu ari af tot en met 6 Januari. Een ieder staat vrij te seinen wat zijn hart hem ingeeft, elke ontvangen tekst wordt te Den Haag afzonderlijk op een speciaal formulier vastgelegd en te bestemder plaatse bezorgd. Het te verzenden blijk van medeleven heeft bovendien blijven de waarde, omdat alle te ontvangen ge lukstelegrammen verzameld zullen wor den, waarna deze, in albums gebundeld, aan de Koningin en aan het vorstelijk bruidspaar zullen worden aangeboden, Voorts is aan 1100 gemeentebesturen het verzoek gericht, eveneens een der gelijk gelukstelegram te verzenden, de ze zullen afzonderlijk worden gebundeld en zoo hoopt men nog meer groepen te vormen. Het bedrijf der P.T.T. verleent alle medewerking en heeft, behalve speciale formulieren, me<de spjeciafe tarieven voor deze geukstelegrammen vastge steld, nl. drie tot acht woorden 45 cent, negen tot tien woorden 50 cent; verder per vijf woorden vijf cent meer tot vijf tig woorden; daarna per tien woorden vijf cent meer. Dengenen, die het op prijs stellen, een afschrift te ontvangen, zal dit worden verstrekt op een zelfde formulier, dat het bruidspaar en de Koningin ontvan gen, tegen betaling van tien cent extra. Men wordt verzocht, niet te vergeten om op het invulformulier de letters 1.x h. te vermelden. Deze beteekenen: ge lukstelegram-huwelijk. KINDERZANGHULDE AAN PRINSES JULIANA. Meer dan 1600 Haagsche schoolkin deren, vijftig bij loten aangewezen klas sen van openbare en bijzondere scholen, hebben Donderdagmiddag in de groote zaal van den Dierentuin te Den Haag aan Prinses Juliana een ontroerende zanghulde gebracht. De met groene slingers en oranje- versierde kransen getooide zaal was te gen twee uur reeds gevuld met een schare opgetogen, druk babbelende kin deren, die pas tot stilte gebracht kon den worden toen uit hfet gejuich, dat zwak van buiten af klonk, kon worden opgemaakt, dat de Prinses was gearri veerd. Toen heerschte er plotseling een gespannen stilte in de zaal en rekten zich honderden kinderkopjes naar de loge, waarin de Prinses zou plaats ne men. geering te Nanking geweest. Haar gezag schijnt zich nu toch wel over de meeste provincies van midden- en Zuid-China uit te strekken. vriendschap met de jongens gesloten had en de lange uren van reis gekort had met wonderbaarlijke verhalen te vertel len over tijgerjachten in de oerwouden van Indië, waar zij blijkbaar volkomen mee bekend was. Ze was de dochter van een officier en had veel rondgezworven, ofschoon dit haar eerste bezoek was aan haar geboorteland, Schotland. Toen de hoorn zijn schallende klanken tusschen de stille heuvels deed weergal men, sprong een jonge man, die in de koffiekamer van de herberg zijn krant had zitten, lezen, op en rende naar de deur, tezamen met alle overige inwo ners van het huis, voor wie het voorbij trekken van de diligence het evenement van den was. Het was een groote, breed geschouderde man, gekleed in de dracht van een boer uit den beteren stand. Hij had een knap opengeztcht, gebruind d _>or het gezonde buitenleven, en een onge dwongen openhartige manier van optre den, c'ie hem overal vrienden maakte. Hij was welbekend in de herberg van Blenkenfoot en de waard sprak hem fa miliaar, doch niet oneerbiedig aan. „Blij ven de jongeheeren hier, mr. Tra- quair?" vroeg hij. Even voor half drie arriveerde Prin ses Juliana in een gesloten auto, verge zeld van-haar hoiaame ireuie Van Heemstra en haar kamerheer, baron Baud. Na de gebruikelijke plechtige ont vangst en 'n toespraak klonken eerst uit honderden jonge kelen twee coupletten van het oude „Wilhelmus"; vervolgens twee liederen uit Valerius Gedenck- clanck „Wilt heden nu treden" en „Heer, die Uw tent in de Heem'len spreidt"". Hierop was de beurt aan het op een podium opgesteld koor van 300 kinde ren, die eenige gedeelten ten gehoore brachten van de Oranje-Nassau-cantate, die in 1898 op muziek van Catharina van Rennes was uitgevoerd bij de huldi ging van Koningin Wilhelmia en thans werd gezongen met een nieuwen tekst. Met grooten aandacht volgde de Prinses deze cantate, die zij met hartelijk ap plaus beloonde. Vervolgens zongen \alle kinderen: „Waar de blanke top der duinen" en „Ferme jongens, stoere knapen". Toen van het inmiddels ontruimde podium het gordijn weer opging ston den daar in hun keurige matrozen-blou ses de handen voor de borst gevouwen, de knapen van het Haagsche „Matro- zenkoor", die op voortreffelijke wijze vier liederen ten gehoore brachten: n.l Vondels' „Wildzang", het middeleeuw- sche „De winter is vergangen", „Zon dag" van J. Hartog, en het bekende „Wiegelied" van Johan Brahms. Prach tig zuiver klonken de hooge knapen stemmen, en vooral in het laatste lied de stem van den jeugdigen solist, die de Prinses met een hartelijk knikje nog eens extra dankte toen zij het applaus inzette, dat de zaal overnam, en dat schier geen einde wilde nemen. Te ruim 3 uur, toen het grootste ge deelte van het program was afgewerkt, verliet de Prinses de zaal, na hartelijk afscheid te hebben genomen van de kin deren, die haar uitgeleide deden met een daverend „Leve de Prinses". Indische gasten te Den Haag aangekomen. Met den Genua-trein van 9 uur is op eersten Kerstdag aan het staatsspoor station te Den Haag aangekomen een aantal Indische gasten van H. M. de Koningin. Het gezelschap bestond uit deputaties van zijne vorstelijke hoog heid den Soesoehoean van Soerakarta, bestaande uit zijn zoon Pangeran Ario Soerjohamidjojo, kapitein bij den gene- ralen staf van het koninklijk Ned. In disch leger die vergezeld was van zijn echtgenoote en zijn secretaris, Pangeran Tjokronogoro, die een neef is van den Soesoehoenan, voorts als gedeputeerde van Z. H. Pangeran Adipati Ario Pakoe Alam VII te Djogjakarta, diens zoon pangeran Ario Praboe Soerjodilogo ka- H57 (Ingez. Med.) „Dit keer niet. Ik ga waarschijnlijk met Kerstmis naar stad. Daar heb ie ze, de deugnieten, het eerst van allemaal,- zooals gewoonlijk." Nog voordat de diligence geheel tot stilstand gekomen was, sprongen ze hals over kop naar buiten, zonder op de stei gerende paarden te ietten, die met moeite in bedwang gehouden werden en het volgende oogenblik waren ze bi) Tra quair. „Ik wist wel, dat u komen zou!" zei de jongste van de twee, een jongen van een jaar of tien, een echte rakker met het gezicht van 'n engel. „Oom Jack, hoe veel veulens zijn er op White's Moss? Alec beweert, dat er maar vier zijn maar ik weet zeker dat Elsie gezegd heeft, dat er zeven waren". „Dan hebben ze geen van tweeën ge lijk. Ik heb er dit keer negen. Hoe gaat het met jou, Alec en hoe is jullie reis verloopen?" „Fijn! Zij heeft ons hoopen verhalen vverteld", zei hij en wees met een duim over zijn schouder in de richting van het meisje, dat nu ook uitgestapt was en met verbazing en belangstelling de een zame, door heuvels omringde plek in pitein bij den generalen staf van het koninklijk Ned. Indisch leger, zoomede gedelegeerden van Z. H. den sultan van Langkat en van den zelfbestuurder van Koealoe-Ledong, gezamenlijk bestaande uit Tengkoe Kamil, broeder van den sul tan van Langkat en Tengkoe Man- soersjah. Bezoek vostelijk bruidspaar aan hofprediker Weiter.. Op tweeden Kerstdag hebben H. K. H. Prinses Juliana en Z. D. H. Prins Bernhard een bezoek gebracht ten hui ze van den oud-hofprediker, ds. W. L. Weiter en diens dochter aan de Jan van Nassaustraat te Den Haag. De vorste lijke bezoekers hebben ongeveer een uur met ds. Weiter gesproken. Zooals bekend zal ds. Weiter het a.s. huwelijk van het vorstelijk paar inzege nen. DE MIST EN HET LUCHTVERKEER. K. L. M.-machines en buiten- landsche vliegtuigen moesten landen op hei vliegveld te Eelde. Het internationale vliegverkeer was op tweeden Kerstdag ernstig gehandi capt als gevolg van een zware mistbank, welke boven een groot deel van Europa hing en welke zich ook over ons land uitstrekte. Schiphol, Waalhaven, Vlis- singen en Twente zaten reeds in de ochtenduren potdicht en dat was ook het geval met Brussel. Later op den dag gingen ook Eelde en Parijs in den nevel schuil. De K.L.M.-machines, die van Londen en Parijs kwamen, zijn in plaats van op Schiphol te Eelde geland. Ook de „Koe- tilang", die van Malmö op weg was naar Parijs, is daar neergestreken om korten tijd daarna de reis voort te zetten. Voorts daalden te Eelde diverse buiten- landsche vliegtuigen. Een en ander bracht op het Groning- sche vliegveld groote drukte teweeg. Men was op deze landingen niet voor bereid. De douane moest uit Haren naar Eelde komen, terwijl 't in 't restaurant zoo vol was, dat hulp-perscneel moest worden gerequireerd. De passagiers, bagage en post werden ten deele per auto naar Groningen vervoerd. Enkele luchtreizigers zijn met den avondsnel trein naar Amsterdam doorgegaan. Beslagen tong Beladen gevoel Gebrek aan eetlust Last van bloedaandrang Hoofdpijn Warm hoofd? Ziet Gij er daar door slecht uit Lusteloos, geen werklust on. reeds 's morgens bij het opstaan moe? Maak Schoon Schip, neemt i Zij bewerken een wonder. Al Uw klachten verdwijnen en Gij voelt U weldra een ander mensch. Opgewekt, vroolijk, als verjongd. Uw eetlust keert weer terug. M.S.S.-Cachets werken langzaam laxeerend en afvoerend. Iedereen kan ze goed ver dragen. Wilt Gij snel ineens „Schoon Schip maken", neem er dan gerust twee tegelijk. 't Is een vondst van Apotheker Dumont Prettig innemen, want Ge proeft niets. Ter koker van 12 sluk» 60 cenl. Overal verkrijgbaar. (Ingez. Med.) Twee jeugdige vrouwen uit Goes, o.w. een moeder van zes kinderen om het leven geko men. Een afschuwelijk auto-ongeluk heeft in den laten avond van den tweeden Kerstdag plaats gehad op den hoek van de Maisbaai en de Loskade. Zaterdagmorgen kwamen het echipaar De PanV,an Hoorn uit Goes, en ande ren een afspraak maken met den tax'- chauffeur J, Pantus aldaar voor een avondbezoek aan Middelburg. Te ongever kwart over zeven reed men naar Middelburg en na een be zoek aan het café van den heer Van Zweden, ging men naar Vlissingen voor een bezoek aan ,,1'Espérance" aan den Boulevard. Op den terugweg werd voor de twee de maal het café-Van Zweden aan den Kinderdijk bezocht. Te ruim elf uur verliet men deze dansgelegenheid. Naast den chauffeur, zat de 26-j;Urige J. Braam, en aohter hen de 31-jarige G. de Pan met zijn 29-jarige echtgenoo e Maria v/an Hoorn en zijn 21-jarige on gehuwde schoonzuster Cornelia van Hoorn. De taxi-ondernemer nam den weg naar Goes langs de Maisbaai. Het was erg mistig. Gekomen aan den hoek van de Loskade, merkte hij plotseling te ver door te zijn gereden. De voorwielen van den auto waren reeds over den rand van de kademuur heen. Wel trach- te Pantus nog te remmen, maar de wa gen verloor zijn evenwicht en terwijl de vrouwen riepen „wat gebeurt er nu?" stortte de auto met de 5 menschen in het kanaal dat ter plaatse 8 m diep is. De auto kwam op een meter of 15 van den kant te .liggen. Braam, die naast den chauffeur zat, heeft met zijn voe ten den voorruit van den auto ver nield; het bleek onmogelijk de portie ren open te krijgen. De man zelf xs toen het eerst door de opening bu'tengeko- men; Pantus voelde zich eerst n,aar achteren duwen en werd vervolgens naar buiten gezogen. Ook De Pan is buiten den wagen gekomen, doch de vrouwen bleven er in liggen. De dr:e mannen zijn naar den wal kunnen komen, mede door de hulp van een voorbij ganger. Pantus wilde opnieuw te wa ter om de vrouwen 'e hulp te komen, doch daar hij niet zwemmen kan, hield bedoelde Schuilwerve hem tegen. De mannen zijn daarna opgenomen ten hui ze van den heer Van den Driest, con cierge van het kantoor van de N.V, The Vitrite Works. Deze en de heer Van Zweeden waarschuwde het politie bureau. De dienstdoende agent waar schuwde den waarnemenden commissa ris, inspecteur Avink, verder de brand weer en de garage Louisse voor het zenden van een takelau'o. Zoo kwam van alle kanten hulp opdagen. Dr. Pel was reeds f,er plaatse, dr. Broekhui- sen kwam spoedig, en ook de leden van de reddingsbrigade, de heeren Julianus en De Pagtier begaven 2ich op telefo nische waarschuwing naar de plaats van het onheil. Verder waren weldra aanwezig de inspec;eur yan pol tie 2e klasse enkele agenten en de rechercheur. Toen de takelwagen ter plaatse was en de brandweer met haar groote zoek lichten de omgeving verlichtte, kon de auto tegen den wal worden getrokken. De heer De Pagter had zich nog tfö wa ter willen begeven. Men w'st hem van dat plan af te houden, omdat de kans op behoud der beide menschenlevens na ongeveer een uur toch als verkeken beschouwd moest worden. Het bleek, dat de beide vrouwen onder kussens en andere voorwerpen in den auto la gen. Deze moesten eerst verwijderd worden, voor men de slachtoffers in de boot van den schipper Venteville kon leggen en er mede naar de kant roe en. Bij beide waren de levensgees en gewe ken. Op den kant stonden twee bran cards gereed. De lijken werden naar 't Gasthuis overgebracht. zich op stond te nemen. Traquair, die haar zoo verdiept zag staan, had volop de gelegenheid haar gezicht te bestudee- ren, dat hem uitstekend beviel. Ook merkte hij op, dat ze diep in de rouw was, wat haar alleen zijn verklaarde. Toen ze haar hoofd omwendde en hen aanzag, nam hij zijn pet af. „Ik hoop niet, dat mijn neefjes lastig' geweest zijn, mevrouw", zei hij. „Ik weet, wat voor rakkers het zijn". Ze glimlachte vriendelijk, waarbij haar oogen, groot, grijs en gevoelvol, op won derbaarlijke wijze verhelderden. „O nee, ze zijn heel zoet geweest. Ik heb van hun gezelschap genoten; het heeft de reis minder vervelend gemaakt Hoe lang duurt het nog voordat we Edinburg bereikt hebben?" „Nog twee uur. Maar het is de ge woonte hier te eten, Mag ik u vragen bij ons te komen zitten?" Ze aarzelde slechts een oogenblik. De vriendelijke klank van zijn stem en zijn geheele uiterlijk beviel Alice Harman niet minder dan het hare hem bevallen was. Zij bedankte hem en ze gingen de lang'e, iage koffiekamer binnen, die nu vervuld was van de heerlijke geuren van (Ingez. Med.) vele smakelijke gerechten. De oude heer, die zich van een deel van zijn overbodige kleeding ontdaan had liep achter hen naar binnen en ging aan het einde van de tafel zitten, zoo ver mogelijk van het vroolijke gezel schap. Desondanks hield hij zijn oogen niet van hen af en voerde sindsdien een levendige herinnering van Alice Har- man's gezicht met zich mee, een herin nering die haar later, toen ze in groote moeilijkheden verkeerde, goed van pas kwam. Dien dag was ze eenzaam en be droefd genoeg, maar ze had geen idee van alle ellende en verdriet, die er in deze wereld mogelijk zijn en waarvan zij voorbestemd was haar volle deel te krijgen. Traquair nam op onopvallende wijze de honneurs waar en in den loop van het algemeen" gesprek vernam hij, dat ze een wees, was. de dochter van een of ficier, die te Colchester gestorven was en dat ze naar Edinburg reisde om haar intrek te nemen bij een tante, de eenige zuster van haar moeder. (Wordt vervolgd.) ;e St. L.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1936 | | pagina 5