LANDBOUW.
RECHTSZAKEN.
BUITENLAND.
ZEEUWSCH-VLAANDEREN W.D.
DE ECONOMISCHE TOESTAND
VAN DUITSCHLAND.
ST Al Lft AttL.
BELGIL
het voorloopig bestuur der Oranjever-
eeniging onder leiding van mr. d. Mes,
burgemeester die voorzat Een door het
voorloop g bestuur opgesteld reglement
werd goedgekeurd. Een definitief be
stuur werd, gekozen, bestaande uit de
heeren mr. dr. Mes, J. Meuiendijk, M.
J. v. d. Dries, H. Lammers, J. v. iwaar-
den, Luwema, Westveer, Duijvestijn, J.
de Mol, en G. Beaulort. Besioten werd
tot 't houden van 'n schoolfeest op 7
Januari terwijl op 30 April 1937 een
volksfeest zal worden georganiseerd.
Een dagelijksch bestuur werd gekozen
dat bestaat uit de heeren mr. dr. Mes,
voorzitter, Meuiendijk, secretaris, M. J.
v. d. Dries, Fenmngmeester en J. van
Iwaarden en H. Lammers.
N.S.B. TEGEN S.D.AJP.
KRUININGEN. Donderdag werd een
openbare vergadeiing gehouden in hotel
„De Korenbeurs" te Kruiningen, uitge
schreven door de N.S.B.
Als sprekers traden op de heer C. F.
A. Fiekert met als onderwerp „Bonden,
Bonzen en nog iets" en de heer J. Ph.
van Kampen, met „Het Nationaal-Socia-
lisme".
De heer Fiekert ging te keer teken
Marxisme en Communisme. Hij haalde
het (soc.) Kamerlid Hermans over den
hekel. Deze had bij de geboorte van
Koningin Wilhelmina een gedicht ge
schreven, zoo gemeen en beleedigend
voor ons vorstenhuis, in het bijzonder
voor de Koningin-Moeder, dat hij daar
voor 3 maanden hechtenis heeft onder
gaan. Dit gedicht mocht niet worden
voorgelezen, daar anders proces-verbaa'
zou volgen Dezelfde heer Hermans werd
bij de begrafenis van de Koningin-Moe
der benoemd in de Commissie van
Rouwbeklag!
De heer Van Kampen had het gemunt
op den heer Witte, Raadslid te Kruinin
gen. De heer Witte was uitgenoodigd
tot debat, maar had hiervoor bedankt,
met als opgaaf van redenen, dat hij niet
met een N S.B.-er wenschte te debat-
feeren, zoolang de heer Mussert niet aan
een gelijkluidende uitnoodiging' van den
heer Albarda had gevolg gegeven. Spr.
zette uiteen, dat Mussert aan den heer
Albarda heeft voorgesteld tot een drie
hoeksdebat tusschen Albarda-Müssert
en een liberaal. Spr. gaf hierna de ver
zekering dat hij op één der volgende po
litieke lezingen in Kruiningen wel eens
zou verschijnen en daarvoor een aardige
verrassing zorgen.
Bij het vervoeren der k'ok door ons
land, die op 12 Dec. a.s. zal geluid wor
den in het R.A.I.-gebouw in A'dam, heeft
men 54 processen-verbaal opgeloopen;
bij het rondrijden der AJ.C.-ers met de
z-g. „Stedenzuil" ondervindt men daar
van geen last.
Van de gelegenheid tot het stellen van
vragen werd door één persoon gebruik
gemaakt, n.l. wat de N.S.B. zal doen met
de bestaande Coöperaties. De heer Van
Kampen antwoordde hierop, dat die zul
len verdwijnen, zeer zeker de roode
coöperaties.
De vergadering was door 40 personen
bezocht, waarvan geen enkele bij het
zinken vati het Wi*hefmus, tie zafcil
verliet
SCHORE. Bij de graafwerken voor de
verbreeding van het kanaal door Zuid-
Beveland nabij Hansweert is door een
der graafmachines de waterleid ngbuic
gegrepen en zoodanig ontwricht over 'n
lengte van ongeveer 10 meter, dat de
watertoevoer voor Hansweeri en een
gedeelte van Schore tijdelijk moes'
worden afgesloten voor hers*el. Me*
volle kracht wordt door het waterlei
ding-personeel voor herstel gewerkt,
zooda' te verwachten is, dat de stor'nk
spoedig zal zijn opgeheven. Eenigen tijd
geleden is op dezelfde wijze de zinker
der waterleiding door het kanaal nabij
de Schorebrug geschonden,
SLUIS. De inzameling voor het na
tionaal huwelijksfeest bracht alhier
f 325 op.
Tot dienstgeleider bij het kan
toor der directe belastingen en accfjfi-
zen alhier is in de vacature Babijn met
ingang van 16 Dec. benoemd de heer
H, Clerks, assistent bij het kantoor te
Terneuzen.
Vereenvoudige crisisvarkens-
wet gevraagd.
De Ned. Bond van Varkenshandela-
ren heeft- zich me-, een advies to^ de
leden van de Tweede Kamer gericht,
waarin den ledeo wordt verzocht te
willen bevorderen een eenvoud'ger sy
steem van uitvoering van de crisis-var-
kenswet 1932.
In het advies wordt gewezen op ver
schillende m sstanden die door de Var-
kenswet zijn ontstaan. De belangrijkste
van deze zijn: uitschakeling en verar
ming der varkenshandelaren benadee
ling van grossiers en slagers; toekenn:ng
van extra winsten aan baconfabrikanten;
irreëele concurrentie via de Veehouderij
centrale; vernieling van talrijke midden-
standsbednjvenenorme verliezen op
de .afname van varkens en op -de ex
port; niet loonende prijzen voor den
boer en ontoelaatbare beteugeling van
hét particulier inït:atief.
Het wonder" en de wonde
plekken, die er achter schuil
gaan.
(Van onzen correspondent).
Berlijn, 8 Dec
Duitschland verkeert midden in een
„Hochkonjunktur". Wie voorspeld had,
dat in 1936 besl st een reactie komen
moest en dat is inderdaad door ve en
gevreesd en verwacht moet nu toege
ven, dat hij zich, althans voor het oogen-
blik, vergist heeft. De jongste cijfers,
welke het „Institut für Konjunktuur for-
schung" publiceert over de ontwikkeling
van dit jaar, zeggen hetzelfde, wat ieder
onbevooroordeeld waarnemer in
Duitschland constateert: de industrieele
productie is ook in dit jaar belangrijk
ge tegen en wel met 19 pet.! Alle onder-
deelen der economie hebben hun aan
deel aan deze stijging van productie en
vinst. onk de ..VerbrauchsëüterIndu
strie", die zich lang niet altijd in hetzelf
de tempo voorwaarts ontwikkelt als de
„ProduktionsgüterIndustrie", is aan 't
ophalen; dat deel, dat voor de zg; „elas
tische navraag" zorgt, zelfs met 10 pet.
Het is een feit, dat de werkloosheid zoo
goed als verdwenen is (van de thans nog
1 millioen werkloozen mag 60 tot 70 pet.
als werkloos wegens ziekte, ongeschikt
heid enz. en niet wegens gebrek aan
werk beschouwd worden) en dat in de
plaats daarvan een gebrek aan geschool
de werkkrachten geconstateerd moet
worden. Het k'inkt daarom als een
..Duitsch wonder", dat de regeering in
Berlijn op het oogenblik wegens gebrek
aan „skilled labour" in zware zorgen
zit!
Een en ander is intusschen geen wonder,
als men de verklaring zoekt in de om
standigheid, dat nu eenmaal gebleken is.
dat het tegenwoordige regeeringsstelsel
in Duitschland, welke bezwaren men er
overigens tegen kan inbrengen, ontegen
zeggelijk de practische bewijzen geleverd
heeft, een onder omstandigheden bruik
baar systeem te zijn om in den kortst
moge'ijken tijd maatregelen door te voe
ren, d:e zij het ook onder hoogen druk
aan werk'ooshe:d een einde maken. Als
in .Duitschland met dictatoriaal gezag
doorgevoerde middelen moeten genoemd
worden; werkverschaffing op staatskos
ten, bestellingen voor wederopbouw der
weermacht vraag naar arbeiders door
nieuwe fabrieken voor de zg. „Ersatz-
oroductie (autarkie), en sterk optimisme
bij de bevolking als gevolg van regee-
ringspropaganda op groote schaal.
Nu is natuurlijk lang niet alles ideaa'
in Duitschland en men mag gerust aan
nemen, dat de zorgen van het „volk"
ook die ziin van de regeering en van de
industrie. Want ze komen voor alle in
stanties ten slotte neer op de vraag; hoe
ziet het er met de toekomst van de te
genwoordige conjunctuur uit?
Dat onderzoeken, beteekent tevens 'n
poging doen om na te g'aan, in welke
richting zich de dingen in Duitschland
hoogstwaarschijnlijk ontwikkelen zullen.
Drie groote gebieden zijn het, we'ke men
'n dit verband gerust de wonde plekken
noemen mag: 1. de vraag der verschaf
fing van ruwe grondstoffen en der be
vordering van den handel met het bui
tenland; 2. stijging der prijzen en kosten
van levensonderhoud, 3 de openbar^
f nanciën. Over een en ander kunnen wij
uit den aard der zaak in deze aan gren
zen der plaatsruimte gebonden beschou
wing slechts kort zijn.
In 1933 ging de nationaal-socialistische
Staat met zijn ingrijpen op het gebied
der economie van de grondstelling uit
dat in een land met gewillige en gequa-
lificeerde arbeiders, met een op hoog
peil staande industrie en met een groote
vraag voor a'le mogelijke artikelen van
dagelijksche behoefte de natuurlijke si-
tuat'e is, dat ieder staatsburger werkt,
produceert en verbruikt. Is deze toe
stand bereikt, dat is er geen reden tot
klagen meer. Dat is een waarheid als een
koe. Maar zij was daarom voor Duitsch
land niet zonder meer in practijk om te
zetten. De wereldoorlog had nu eenmaal
alles omver geworpen, vooral den we
reldhandel. Over de gevolgen: industria-
lfseering van óverzeésché gebieden,
autarkische ontwikkeling in vele Euro-
peesche staten, behoeven we hier niets
meer te zeggen. Voor Duitschland kwam
nog een bijzondere omstandigheid naar
voren. Zijn behoefte aan grondstoffen
werd grooter dan vóór den oorlog. Maar
het miste nu Elzas-Lotharingen, Oost-
Opper-Silezië, en al zijn koloniën. Het
heeft ook v.óór 1914 gebrek aan grond-
stoffen gehad, maai* voelde dat niet,
dank zij zijn sterken uitvoer van indus
trieele producten, omdat het nu eenmaal
een machtig industrieland was, dat be
trekkelijk goedkoop leveren kon. Heden
is Duitschland met zijn waren op de we
reldmarkt nauwelijks meer in staat te
concurreeren (ondanke de enorme som
men, die voor „dumping" uitgegeven
worden) en heusch niet alleen in vergelij
king met Japan!
Het „Institut für Konjunkturfor-
schung" constateerde dezer dagen, da*
de Duitsche industrie tegenwoordig
slechts 11 van haar productie in het
buitenland afzet, terwijl vroeger in goede
tijden een-vijfde tot een-vierde aan het
buitenland verkocht werd Het gevolg
van dezen sterk verminderden export
is, dat de practijk in botsing komt met
de practische doorvoering van het theo
retisch beg nsel van de nationaal-socia-
iisten, dat in Duitschland alle staatsbur
gers werk moeten hebben en alle schoor-
steenen moeten rooken. Immers, de
dians weer in het werk ingeschakelde
ruim 5 m 1 ioen vroeger werkloozen vra
gen niet alleen naar de steeds meer (ont-
meüeade) grondtonen, maar ze verie
ren ook veel meer dan vroeger, toen ze
van ondersteun ng leven moesten. Maar
de Duitsche bodem kan slechts begrensd
levensm ddelen opbrengen (in dit ver
band is belangwekkend, dat onlangs mi
nister Darré in Goslar wederom op groo
te schaal omploegen van gras and tol
bouwland heeft aangekondigd!) en het
gevolg is op het oogenblik dus: toene
mende schaarschte aan voedingsmidde
len.
Schaarschte aan ruwe grondstoffen en
aan levensmiddelen hebben nu echter
onvermijdelijk tot stijging van vele prij
zen gevoerd. Dat heeft tot nu toe zelfs
in het dictatoriale Duitschland geen en
kele „prijscommissaris" kunnen verhin
deren en het val zeer te betwijfelen of
het dezer dagen uitgevaardigde verbod
de prijzen te verhoogen, op den duur
practisch doorvoerbaar zal blijken. (Ver
mindering van qualiteit, vetgehalte enz.
bij gelijkblijvende prijzen is een „oplos-
s:ng", die door het volk natuurlijk heel
gauw ontmaskerd wordt).
Men verving hier en daar de grond-
stolfen door andere, verkregen uit sta
ten met welke men in clearing-verkeer
staat. De ontginning van eigen ertsen
werd uitgebreid. Geweldige invoerrech
ten moesien de bereiding van syntheti
sche benzine mogelijk maken en een
verhooging van den benzineprijs met 9
pet is een voorteeken, dat de Staat een
nijpend gebrek aan fondsen begint te
krijgen. Men produceerde en produceert
op steeds grooter schaal celwol buna
(synthetische rubber), kunstzijde en
aluminium. Geen van deze producten is
op dit oogenblik zoo goedkoop als de
overeenkomstige natuurlijke stoffen. Bij
de levensm'ddelen zien we een soortge
lijke ontwikkeling. Daar men van den
landbouw de hoogst mogelijke intensivi
teit verwacht, goedkoop buitenlandsch
veevoeder steeds meer wegvalt om de
hooge kosten, moeten de prijzen der le
vensmiddelen verhoogd worden om den
landbouwer de toename zijner productie
mogelijk te maken, Uit deze hoogere
prijzen moet hij de geldmiddelen krijgen
welke hem in staat stellen, kunstmest
en machines te koopen, nieuwe silo's en
andere gebouwen neer te zetten. Maar
omdat deze kosten uit de verhoogde
prijzen nog niet te dekken zijn, blijft het
Rijk met zeer groote subsidies steunen.
Waar nu eenmaal onvermijdelijk is,
dat stijgende productiekosten ten slotte
toch weer stijgende „prijzen met zich
brengen, zal het Derde Rijk op den duur
ook niet een verlaging van den levens
standaard verhinderen kunnen. Zijn re
geering heeft het eerlijke verlangen vast
te houden aan het voor Pru sen h stori-
sche beginsel, dat „ieder burger eens per
week zijn kip in den pot moet hebben
maar het voer ontbreekt, om zooveel
kippen in het leven te houden. Daarom
is de levensstandaard ten slotte slecht
op die gebieden constant te houden, op
welke Duitschland werkelijk autar
kisch" is, nl. cultuur (volgens modern -
Duitsche opvatting), theater, muziek,
sport, reiswezen. Een en ander niet meer
te scheiden van de inderdaad geweldige
prestaties van de inrichting, die zich
_JCraft durch Freude" noemt. Men zou
er nog „goed en menschelijk wonen" aan
toe kunnen voegen.
Blijft tenslotte de vraag die sinds on
heuglijke tijden aan het „zoete, lieve
Gerritje" gesteld pleegt te worden. Wie
betaalt dit alles? Het antwoord,
dat het geld voor al deze reeds
uitgevoerde en nog uit te voeren projec
ten geleend is, is wat al te simpel. Na
tuurlijk is het juist, dat het Duitsche Rijk
deze sommen, die in eenige tientallen
milliarden loopen, leent". Maar niet bij
de bevolking, die zelf arm is (als geheel
gezien), en niet bij het buitenland (zoo
lang het Rijk, op dit gebied door dr.
Hjalmar Schacht geleid) bij het beginse'
blijft, geen leeningen met het buitenland
meer af te sluiten. Het Rijk leent., bij
zichzelf. Want hoe kan men anders de
omstandigheid noemen, dat de Duitsche
Rijksbank de wissels voor de werkver
schaffing en de kosten van den opbouw
der weermacht disconteert Dit onge
wone proces is tot heden „zonder onge
lukken afgeloopen". Van inflatie is
de dingen binnen de Duitschen grenzen
beschouwend, en dus niet zich afvragend
of zekere soorten van Marken sinds
lang buiten Duitschland niet zoodanig
genoteerd zijn, dat dit met een inflatie
gelijk staat nog altijd niet de minste
sprake. De verhooging van den omloop
van bankpefpier kan verklaard worden
uit de toename van de economische
bedrijvigheid.
Maar toch staat voor ons één ding
vast: als men voortgaat, steeds meer bij
zichzelf te leenen, en als door deze ein-
delooze „Ankurbelung der Wirtschaft"
ten slotte niet een zoo groote winst uit
de opleving (toename der belasting-op
brengsten op zeer groote schaal, enz.)
gehaald kan worden, dat men de „lee
ningen bij zichzelf" weer langzaam kan
gaan aflossen, of althans in leeningen op
zeer lange zicht kan veranderen, dan zal
het tot een catastrophe moeten komen.
Tot nog toe heeft men sinds 1933 slechts
schulden voor een bedrag van 4 milliar
den van korte op lange zicht kunnen
omschrijven. Dat is weinig.
Het vertrouwen van hei Duitsche volk
m zijn tegenwoordig régime is voorloo-
pig mèèr.
Maar het beste is, dat men hier altijd
nog gelooft in het „wonder".
En in dit opzicht is de situatie in
Duitschland zeker.interessant.
BEGROOTING VAN DEFENSIE.
De Tweede Kamer zette gistermiddag
de behandeling voort van hoofdstuk Vlli
(dep. van defensie) der rijksbegrooting
var 1937.
De heer Schaepman (r.k.) zette
uiieen uai we noodgedwongen tot ver
sterking der bewapening moeten over
gaan. Daarbij moet uit den aard der
zaak rekening worden gehouden met de
draagkracht van ons land.
Spr, neemt onvoorwaardelijk aan dat
er niet lichtvaardig gehandeld werd en
wordt. Spr. denkt o.m. aan de aanschaf
fing van een aantal vliegtuigen voor In-
dië. Spr. drong aan op instelling van een
vaste commissie voor defensie.
Spr. bepleitte de instelling van een af
zonderlijke luchtmacht, naast leger en
vloot. In het belang van het rijk zal
daartoe moeten worden overgegaan.
Een spoedige voorziening jdaarvaii is
eisch. Spr. keurde het af dat het tot nu
toe aan samenwerking tusschen de
vliegdiensten heeft ontbroken.
Spr. drong aan op aanschaffing van
meer vliegtuigen, voornamelijk bom
menwerpers.
De heer A 1 b a r d a (s. d.) gaf een
overzicht van de wijziging in den inter
nationalen toestand, het ontwapenings-
vraagstuk en bewapeningsuitgaven. Aan
alle hoop voor de ontwapening heeft het
derde Duitsche rijk den bodem ingesla
gen.
Er is geen andere veiligheid denk
baar dan die in collectief verband. De
gevaren waarmede wij rekening hebben
te houden, bedreigen ons van machten,
welker kracht wij nooit kunnen berei
ken. Wij hangen dus af van internationa
le verhoudingen, en daarom moeten wij
onze Volkenbondsverplichtingen nauw
keurig nakomen. Aan dergelijke opvat
tingen toetsend hetgeen de regeering
wenscht, erkende spr. dat modernisee
ring onzer weermacht onvermijdelijk is.
Dit wil niet zeggen dat we elke defen
sie-begrooting zouden moeten goedkeu
ren, Er moet niet verder worden gegaan
dan de collectieve veiligheid eischt, en
de gelden moeten doeltreffend worden
besteed. Naar spr.'s meening is er in
onze defensie geen efficiency. De mari
ne althans is veel te duur.
Om altijd geoefenden ter beschikking
te hebben, is geen contingent van 32.000
man noodig. Dit kan ook door verlen
ging van den len oefentijd met 1%
maand en een 3-ploegenstelsel.
Wij wenschen een volledig plan met
een opgave der kosten. We moeten ook
de financieele gevolgen der bewapening
aanzien.
Het zal duidelijk zijn dat ons het ver
trouwen in het defensiebeleid ontbreekt
om onze stem aan deze begrooting te
geven. We moeten de verantwoordelijk
heid aan anderen overlaten.
Wat de regeering n u voorstelt in
zake de defensie-uitgaven voor Ned.-
Indië is in redelijkheid noodzakelijk te
achten, Het past in 't stelsel der collec
tieve veiligheid en daarom zullen spr.
en de zijnen er hun stem niet aan ont
houden.
De heer VanHouten (chr. dem.)
bepleitte ook nu, in dezen tijd, ontwa
pening. Spr. wilde niet meedoen aan den
algemeenen bewapeningswedloop. Spr.
is niet, zooals de s.d.a.p. bevreesd voor
den drang van het nationaal socialisme.
Rechtvaardigheid, gemeenschapszin,
naastenliefde, moeten onze houding be
palen, niet het geweld. Daardoor kun
nen de internationale verhoudingen
verbeterd worden.
De heer Westermiin (ex n. h.)
ves igde de aandacht op het toenemen
de wantrouwen tusschen de volkeren.
Nederland lig juist ïn de gevaarlijke
zone. Spr. constateerde dat zoo onge
veer alle volkeren aan den bewape
ningswedloop meedoen. Spr. zeide dat
onze luchtmacht veel te klein ia.
De heer v, d. Bilt (r.k.). wensch
te verbetering in de opleid ng van hel
personeel voor Indië. Soerabaja moet
een krachtig vlootcentrum worden. Het
stemde spr. tot voldoening dat de K.
L.M.-vliegtuigen gemakkelijk voor defen
sie-doeleinden zijn uit te rusten. Spr.
hoopte dat de regeering voor de marine
en voor de verdediging van Indië zal doen
wat noodig is.
De vergadering wordt verdaa;(I tot
Dinsdag a.s.
Ex-notaris tot een jaar gevangenisstraf
veroordeeld.
De arrondissementsrechtbank te Am
sterdam heeft vandaag den gewezen
(Amsterdamschen notaris M. K., wegens
verduistering veroordeeld tot een ge
vangenisstraf van een jaar met aftrek,
van de preventieve hechtenis.
Het CLM1. had een jaar en drie maan
den met aftrek van voorarrest gevor
derd.
De ex-notaris was een aantal verduis
teringen ten laste gelegd. Gedurende 't
tijdvak van November 1934 tot Febr.
1936 zou bij zich uit een boedel f 14,272
hebben toegeëigend, De tweede verduis
tering betrof een bedrag van f 7/74.
eveneens ten nadeele van een boedel»
het aerde geval stelde verduistering van
1 3712. Voorts was hem nog ten laste
gelegd, dat hij als secretaris-penning
meester van de waterschappen „de mid
denpolder en den kleinen Duivendrecht-
schen polder f 7600 had verduisterd.
De zaken van het zeer groote notaris
kantoor stonden reeds geru.men tijd
slecht, de gelden van verschillende kas
sen werden niet gescheiden gehouden.
Groote bedragen waren door den nota
ris op een onoordeelkundige wijze be
legd, voorts had hij groote credieten
verstrekt en had hij zich borg gesteld.
De rechtbank verleende eenige maan
den geleden surséance van betaling aan
notaris K. Hij werd uit zijn ambt ontsla
gen, eenigen tijd later volgde zijn arre
statie.
HET ACCOORD TUSSCHEN DE
VLAAMSCHE KATHOLIEKEN
EN DE FRONTISTEN.
De katholieke fracties van de Kamer
en den senaat hielden Donderdag een
belangrijke gemeenschappelijke verga
dering, die gewijd was aan het door de
leiding van de katholieke Vlaamsche
volkspartij en het Vlaamsch nationale
verbond onderteekend beginselaccoord.
Het katholieke Kamerlid prof. De
Vleeschauwer was de eerste spreker.
Hij verklaarde solidair te zijn met de
andere leden van het directorium van
de katholieke Viaamsche volkspartij,
die het accoord tot stand brachten. De
godsdienst en de zedelijke beginselen
alsmede de vrijheid en gelijkheid van 't
onderwijs in het accoord voorzien, lig
gen volkomen in de lijn en de traditie
van overeenkomen met de doctrine van
de katholieke partij in België. Wat de
vorderingen van het volksbelang en van
de staatsinrichting betreffen, deze is een
uiting van zuiver christelijke sociologie.
De staat is er om het volk en niet om
gekeerd. Het derde punt, waarbij een
publiekrechtelijke statuur voor Vlaande
ren wordt voorzien werd noodig geacht
ten einde de alzijdige ontwikkeling van
de Vlaamsche volksgemeenschap moge
lijk te maken, en de eenheid van België
blijvend te handhaven. De beginselver
klaring erkent ook het vrije politieke
partijwezen, maar er moet een eind ko
men aan de overwoekering door de par
tijpolitiek Van het volksleven in zijn
verschillende uitingen. Vrijheid voor de
partijvereenigingen blijft eveneens er
kend. Er is evenwel ëen grondige her-'
vorming noodig die het sociale en oeco-
nomisch leven in den zin van het chris
telijk solidarisme en met uitsluiting van
den klassenstrijd moet influenceeren. 't
Is niet de bedoel ng een rechtsch blok
te vormen, dat tegenover een linksch
blok zou komen te staan. Het is echter
wel de bedoeling alle katholieken in een
formatie te vereenigen. Ook prof. Ver
bist, voorzitter van het directorium van
de katholieke Vlaamsche volkspartij
verdedigde zijn standpunt. De minister
van staat Van Cauwelaert meende, dat
dank zij de verklaringen van prof. de
Vleeschauwer een eind is gemaakt aan
vele misverstanden omtrent het accoord.
Het beginselaccoord moet echter wor
den onderzocht zoowel door de Vlaam
sche als door de Waalsche belangheb
benden.
Verschillende Waalsche Kamerleden,
die bezwaren van diversen aard tegen
het tot stand gekomen accoord nadden,
gaven hieraan uiting. Ook de katholieke
democraat Van Buggenhoudt zeide te
vreezen, dat men den verkeerden kant
uitging. Gjraaf <1 Aspremont Lyinden,
voorzitter van de federatie van katho
lieke vereenigingen en lichamen, was de
meening toegedaan, dat de onderhande
lingen met spoed dienen te worden
voortgezet. Men moet zoo gauw moge
lijk een zuiveren toestand scheppen.
Minister Rubbens beantwoordde zekere
bezwaren door Waalsche én Brussel-
sche Kamerleden en senatoren naar vo
ren gebracht.
Tenslotte werd een resolutie aange
nomen, waarbij de katholieke fracties
van de Kamer en Senaat van oordeel
zijn, dat de onderteekening van het be
ginselaccoord als politieke daad onder
de bevoegdheid valt van de centrale lei
ding van het blok van Belg. Katholieken.
De alg. vergadering van dit blok^moet
worden bijeengeroepen, onmiddellijk
nadat de beide directoria dus het
Vlaamsche en het Waalsche hun werk
zaamheid hebben geëindigd. In dezelfde
vergadering werd ook nog besloten de
sociale en oeconomische herstelpolitiek
van het kabinet Van Zeeland te blijven
steunen.
De Kamer heeft Donderdag met 105
tegen 9 stemmen met 52 onthoudingen,
die hoofdzakelijk van socialisten kwa
men, de zoogenaamde grendelwet be
treffende de groote warenhuizen aan
genomen. Deze wet, welke reeds door
den Senaat werd goedgekeurd, bepaalt,
dat tot 1 April 1937 geen nieuwe waren
huizen met eenheidsprijzen mogen wor
den geopend. Ook is het verboden be
staande warenhuizen uit te breiden.
(N. R. CJ
