RECHTSZAKEN.
TO «''SS*1 CA'
KUNST EN WETENSCHAP.
DE ONGELUKKIGE KEIZERIN.
GROOTER SNELHEDEN.
Zooals gis eren reeds kort gemeld,
stond als tweede verdachte m de z,aak
van de gefingeerde inbraak op 7 Aug
ten huize van P. en de mislukte in
braak op 3 Aug. in de Arbeidsbeurs te
recht de 42-jarige Aansterdamsche ma-
ohin'st P. J-. Hans in voorarrest).
Als voornaamste getuige trad nu P.
op die verklaringen aflegde over de
wijze waarop hij in contact was geko
men met verdachte in Amsterdam.
Verdachte ondervraagd, vertelde met
Ainsterdamsch accent dat het eigenlijk
niet zijn bedoel ng was geweest op de
voorstellen van P. in te gaan. Het liep
met de inbraak in de Arbeidsbeurs
slecht, „We stonden beiden bij de brand
kast, m,aar geen van ons wist e genlijk
de weg met die tang aldus verdachte.
Hij verklaarde verder dat get. P. de
kast had willen medenemen naar huis,
doch dat vond verd. „waanzin", de
kast was veel te zwaar.
Verdachte ontkende schuldig te zijn
aan den diefstal ten hu'ze van zijn me
de-ver dach'e P.; hij zeide bekend te
staan onder den naam van „Piet de
Bokser/1
De getuige Wendyk, huisvr. van P.,
zeide dat er tusschen verdachte en haar
man een afspraak bestond, d,at ver
dachte indien hij den d'efsal zou ple
gen, een kwartje in het geldkistje zou
laten liggen. Haar man P. daarover na
der gehoord, zeide zich omtrent een
dergelijke afspraak met verdachte wel
wat te herinneren.
Getu'ge Vos, wonende te Middelburg,
meende verdachte en de médeverdach
te Z, ,als daders te herkennen. Zij ont
moette de mannen in de gang van P's
woning.
Deze Z., wonende te Nijmegen, thans
in arrest, werd vervolgens als getuige
gehoord. Hij zeide zich te herinneren
dat verdachte J. de scheurtang aan P.
gaf, Ook legde hij nog eenige verklar'n-
gen af, over den aankoop van een boor,
na daarvoor door den officier van jus
titie te zijn ondervraagd.
De officier van justit'e requisitoir ne
mende, achtte het bewijs volkomen ge
leverd. Er is wel niemand die gezien
heeft dat verdachte zijn hand in het
geldkistje ten hu'ze van P. stak, maar
door de bijgebrachte getuigenverklarin
gen is het naar de meening van het 0.
M. wel bewezen. Uit een rij foto's wees
getuige Vos de verdachte aan als de
m,an die bij P. naar b'nnen was gegaan
en Z. als de man die bij de deur was
blijven staan. Even voor den diefsta
had verdachte pas een langdurige stra:
uitgezeten, tez,amen ongeveer 4% jaar.
Diefstal met braak is zijn vak. Het is
een man met een mentaliteit die be
hoefte heeft aan gevaar. De officier
eischte een gevangenisstraf van 3 jaar.
De verdediger van verdachte mr. P.
van Empel, advocaat te Middelburg,
achtte verschillende feiten in strijd met
de theorie die de officier van justitie
in deze zaak huldigde. Volgens pl,
speelde verdl. slechts een bijkomstige
rol.
Pleiter vond den eisch buitengewoon
hoog en aanzienlijk hooger dan die te
gen den hoofdverdachte in deze zaak.
Hij achtte het wettig en overtuigend be
wijs niet geleverd. Moch.t de rechtbank
een andere meen:ng zijn toegedaan, dan
roept pleiter clementie in.
Als 3e verdachte had zich te verant
woorden C, Z., 32 jaar, arbeider wonen
de te Nijmegen, thans in voorarrest, aan
wien ten laste was gelegd heling, en me
deplichtigheid van diefstal ten huize van
P.
Verdachte ondervraagd, ontkende te
Middelburg te zijn geweest.
De get. (eerste verdachte) verklaarde
hoe hi) in kennis was gekomen met „Piet
de Bokser" door middel van verdachte.
°P een vr.aag van den rechter, mr.
Bloemers aan get. P, of hij in den tijd
van 717 Augustus, toen hij vrij rond
liep, nog met verdachte in contact is
geweest, antwoordde get. dat inderdaad
verd,achte Z. bij hem in huis is geweest.
Hij heeft toen aan verdachte nog geld
gegeven voor logies. Get. had nog tegen
Ieder mensch beleeft den dag
waarop zijn ziel sterft; men
leeft verder, doch slechts li
chamelijk.
De woorden van het motto boven
deze schets kwamen eens over de lip
pen eener vrouw, bij wier geboorte (in
hét midden der vorige eeuw) alle goede
feeën haar gaven schenen te hebben
gebracht. Naar den geest en naar het
lichaam schijnt zij boven velen bevoor
recht en zoo hoogheid van maatschap
pelijke orde het geluk kon verzekeren,
zou haar leven in zonneglas zijn gekoes
terd.
Doch de werkelijkheid is anders. Niet
het licht maar de schaduw ivan 'het
menschelijk bestaan omhult haar al
vroeg. Op ruim 16-jarigen leeftijd ge-
7 t Ooslenrijkschen keizer
rans Jozef, is deze prinses uit het
Beiersche Huis Wittelsbach de prooi
Va-jJ .,.e,re teleurstellingen: noch de on
middellijke omgeving met haar strenge
étiquette, noch de beantwoording der
tèerste behoeften van haar-hart, noch
het contact met de wereld der hoven
m haar frivolen gedachtengang en haar
verdachte gezegd, ga nu maar gauw
weg, want mijn huis word! door de po
litie bijzonder in het oog gehouden.
De get. Vos meende verdachte te her
kennen als dengene die destijds bij de
deur v,an P.'s won ng stond.
De officier van jus itie aan het woord
komende zeide, dat deze zaak wel is de
moeilijkste van alle, zoowel wat be
treft de bewijsconstructie als de waar-
deer'ng der feiten. De heling van f 5
staal vast en is bewezen. Verdachte was
een noodzakelijke verbinding in Amster
dam. Het tweede feit is volgens de of
ficier eveneens' bewezen. Verdachte
heeft z'ch aan P. vastgeklampt. Hij wil
de bij de inbraak tegenwoordig zijn en
zijn „portie" hebben.
Uitvoerig zette de officier verder uit
een, dat deze verdachte de onsympa-
th'ekste is, de siiekemste, die op den
.achtergrond bleef. Was hij niet in de
zaak gemengd geweest dan zou er niet
in de Arbeidsbeurs en bij P. zijn inge
broken. Van verdachte is gebleken dat
hij een buitengewoon laaghartig en lal
persoon is. Hij is volgens de offic er,
ernstig medeschuldig aan alles. Eisch 1
j,aar en zes maanden gevangenisstraf
met aftrek voorarrest.
De verdediger van verd., mr. P. van
Empel, was van meening, dat indien ver
dachte zoo laf was, ,als de officier zeide,
hij het toch niet in zijn hoofd zou heb
ben gehaald om enkele dagen na de in
braak naar Middelburg te komen, ter
wijl hij wist dat de politie oplettend was.
Pleiter achtte absoluut niet bewezen,
hetgeen aan verdachte is ten laste ge
legd. Pl. vroeg ontslag van rechtsvervol
ging voor het le feit, vrijspraak voor het
overige, subsidiair clementie.
De 4e verdachte in deze zaak was W.
P. B., 26 jaar, te Hilversum, die zich te
verantwoorden had wegens hel'ng van
een geldsbedrag van f 35, welk geld door
diefstal was verkregen en hij had aan
genomen van verdachte F. Verdachte
was niet verschenen.
De officier eischte tegen dezen ver
dachte een gevangenisstraf van 6 maan'
den.
DE INBRAAK EN DE VILLA VAN
H. M. DE KONINGIN TE APELDOORN.
Voor de Zutphensche rechtbank had
den zich gisteren achtereenvolgens ,ach
mannen te verantwoorden, die betrok
ken waren bij de diefstal met braak ir
de villa van H. M. de Koningin aar
de Waldeck Pyrmontlaan, hoek Loo
scheweg te Apeldoorn, in de maand Oc
tober gepleegd. Verdachten hadden bi
verschillende bezoeken aan de villf
voorwerpen medegenomen. Deze gesto
len voorwerpen stonden op de rech'-
bank tentoongesteld. Daar waren twee
bronzen paarden, een pendule-stel, eer
spiegel, eenige kandelaars, een marme
ren klok en nog een klokje, vloerkleed
jes, overgordijnen enz.
Het eerste verscheen W. J. F. B., mon
teur te Apeldoorn voor de rechtbank
Hem was ten laste gelegd twee bronzer
paarden te hebbn weggenomen. Ver
dachte bekende. Bij het verhoor vertel
de hij dat de villadeur had opengestaan
De off'cier van justitie meende dat de
villa door de inbrekers geopend was
Inbraak in een leegstaande villa vonc
de officier een ernstig feit, en hij eisch
te één jaar gevangenisstraf,
W. R. P., bakker te Apeldoorn, dip
met den vorigen verd. de bronzen p,aar
den had weggenomen hoorde, anderhalf
jaar tegen zie herschen, aangezien deze
verd. als dengene werd beschouwd, die
het plan op touw heeft gezet
_E. van D., arbeider te Apeldoorn
werd ten laste gelegd dat hij een hang
klok, een stel overgordijnen, een brood
trommel, een spiegel en een vloerkleed
had weggenomen.
Tegen dezen verd., die al een aanta'
veroordeelingen ten zijnen laste had
werd twee jaar gevangenisstraf gëëiscli
H. v,an der M., grondwerker te Apel
doorn en A. van V„ zwervend, hadden
een pendule-stel, eenige kandelaars, een
ïnkstel en twee crapeau's gestolen. Te
gen H. van der M. eischte de officier
anderhalf jaar, tegen A. v,an V., die nog
nooit veroordeeld was, tien maanden
gevangenisstraf.
H. B., chauffeur te Apeldoorn, die 'n
materialistische eischen konden haar
bevredigen. Zij was spoedig en bleef
haar leven lang een zoekende, een een
zame, een ongelukkige en wanneer het
lot haar met zware slagen slaat en een
gruwelijke dood haar haar oudsten zoon
ontneemt, spreekt zij de droevige woor
den:
„Ieder mensch beleeft den dag, waar
op zijn ziel sterft; men leeft verder,
doch slechts lichamelijk".
Kort waren de zorgelooze en de blij
de episoden in dit leven. Haar jonge
jeugd staat in de koestering van het
gelukkige familieleven te Possenhoven
aan het meer van Starnberg. Prinses
Elisabeth, jongste dochter van hertog
Maximiliaan Jozef van Beieren, is
haars vaders lieveling. Haar eerste op
voeding is vol opgewektheid. Zij be
weegt zich niet in enge cirkels van ze
de, mode, étiquette. Zij kon doen „als
iedereen" in de gbede jntellectueele,
voorname kringen van Beiereh. Haar
vader had ten opzichte van „Sisi", zoo
als hij haar noemde, ruime, gezonde
denkbeelden bij de keuze van haar op
voeders en bij de keuze van de stof van
haar onderricht. Het is mogelijk, dat
hij haar onvoldoende' de Wetenschap
klokje,' twee vloerkleeden en een hoe-
veelhe'd antraciet h,ad gestolen, en
evenals de vorige verdachten, bekende,
hoorde één jaar gevangenisstraf tegen
zich eischen.
W. W., steenhouwer te Apeldoorn
had van verd. E. v,an D. het van den
diefstal afkomstige karpet, een marme
ren klok en en aantal lakens gekocht.
Verd. zeide dat hij niet w'st, dat de
goederen van diefstal afkomstig waren.
De officier van justitie meende ech
ter dat de opze telijke hel'ng bewezen
was en hij eischte tegen verd. acht
maanden gevangenisstraf,
J. W., eveneens steenhouwer te Apel
doorn die zich ook wegens heling moest
verantwoorden, zou van E. van D. een
karpet als geschenk hebben aangeno
men
De officier achtte ook hier de hel'ng
bewezen en eischt zes maanden gevan
genisstraf. i
Tenslotte had M. van W., arbeider te
Apeldoorn, zich te veranfwoorden. Hij
had verschillende voorwerpen gestolen
voorwerpen 'n bewaring genomen.
Voor hem luidde de eisch vijf maan
den.
De verdediger vroeg voor dezen ver
dachte onmiddellijke invrijheidstelling,
daar deze man de dupe van zijn goed
heid was geworden. Hij had nl. de
goederen opgeslagen, zonder te weten
dat deze van d'efstal afkomstig waren
La'er toen hij hoorde, dat de goederen
gestolen waren, heeft hij onmiddellijk
aangifte bij de politie gedaan. De recht
bank willigde het verzoek v,an den ver
dediger in en stelde den man onm'ddel-
in vrijheid.
De rechtbank zal over 14 dagen uit
spraak doen.
HET RIJKSARCHIEF IN ZEELAND.
Aan het verslag van den Rijksarchi
varis in Zeeland over het kalenderjaar
1935 is het volgende ontleend:
Den lsten Februari zond de districts-
bouwkundige mij een drietal strookjes
perkament en eenige papieren stukken,
alle bedekt met schrift uit den aanvang
der 15de eeuw. Bij het verwijderen van
behangsel van een muur tusschen twee
vertrekken der Middelburgsche Abdij
in het gedeelte, thans in gebruik bij den
Commissaris der Koningin in Zeeland,
was op manshoogte een spleet te voor
schijn gekomen, waarin zich met wat
puin de bescheiden bevonden. Door de
goede zorgen van de heeren Quarles
van Ufford en den heer Barentsen wa
ren zij aan vernietiging ontkomen.
Over deze vonds is o.a. een voorloo-
pige mededeeling in de algemeene ver
gadering van het Zeeuwsch Genoot
schap der Wetenschappen op den lOden
April gedaan.
Na uitvoerige correspondentie met
verschillende leden van de familie
Snouck Hurgronje heeft de opsteller
van het verslag het archief dier familie
op de gebruikelijke voorwaarden voor
ten minste 25 jaar in bewaring geno
men. Reeds eerder verwierf het Rijks
archief een gedeelte van het familie-ar
chief in eigendom. Het wordt op hoogst
wenschelijke wijze aangevuld door de
nieuwe aanwinst.
De heer J. W. Sprenger te Breda
schonk het niet onbelangrijke archief
der heerlijkheid Buttinge op Walcheren
Deze waardevolle schenking kwam op
verblijdende wijze tegemoet aan zijn
streven de nog bewaarde Zeeuwsche
heerlijkheidsarchieven zooveel mogelijk
in het Rijksarchief te verzamelen.
Het oud-archief der heerlijkheid Bres-
kens werd aangevuld met een groot
aantal stukken, dateerend van vóór het
jaar 1813.
Een groot aantal ambtelijke inlichtin
gen en rapporten van het Rijksarchief
betroffen tal van onderwerpen.
Van de bemoeiingen van den Rijks
archivaris met gemeente-, waterschaps-
en andere archieven in de provincie
vermelden wij, dat de archieven der vol
gende gemeenten werden bezocht of per
brief behandeld: Baarland, Borsselen,
van het regeeren, de kennis van vorstin
zijn liet bijbrengen, maar wie kon ook
vermoeden* dat zijn lieveling eenmaal
keizerin van Oostenrijk en koningin van
Hongarije zou worden! In zijn wellicht
min of meer democratisch geneigden
geest waren andere plannen voor zijn
kind gerijpt. Voor de krachtige, fris-
sche, sportieve ontwikkeling van zijn
mooie dochtertje gevoelde hij meer dan
voor eene opvoeding, die de bestijging
van een troon gemakkelijk zou maken.
De oudere zuster Helene is bestemd de
bruid te worden van den Oostenrijk-
schen keizer, die over het kleine her
togdom den glans zal doen uitstralen
van eene verbintenis met de dubbel
monarchie. Maar er komt iets tusschen.
De jonge keizer voelt zich niet tot zijn
bruid aangetrokken. Hij aarzelt, stelt
het huwelijk uit. Dan, door een toeval,
ziet hij de zuster, de 16-jarige Elisabeth
hij wordt verliefd op haar, wil geen
andere dan haar en biedt haar de plaats
op- den troon van Oostenrijk aan zijne
zijde. Helene de versmade, die tiaar den
achtergrond verdwijnt, zal schadeloos
gesteld worden door 'n verbintenis met
den vorst van Thürn undTaxis.
Het huwelijk van Elisabeth met keizer
Driewegen, Ellewoutsdijk, Goes, Hein-
kenszand, Hoedekenskerke, Hulst, Kloe-
tinge, Nisse, Oudelande, Ovezande,
Schoond^jke, 's-Gi'avenpolder, s-Heer
Abtskerke, 's Heer-Arendskerke, Sint-
Kruis, Tholen en Veere. Ook talrijke
polderarchieven hadden zijn aandacht.
Als gevolg van het terugbrengen van
een gedeelte van het oud-archief der
gemeente Veere naar het stadhuis al
daar en het scheppen eener functie van
archivaris dier gemeente tegen het eind
van 1934 zag de heer De Brakke zich
voor 1935 een dubbel arbeidsveld aan
gewezen.
De bewaarplaats te Veere bleek niet
vochtvrij te zijn. Op advies van den
heer Bode, specialiteit in vochtbestrij-
ding bij de Monumentencommissie, wer
den in de muren syphons volgens het
systeem Knapen afgebracht. Boven
dien zijn bakken met ongebluschte kalk
en andere maatregelen aangewend.
De voornaamste spoorlijnen
zullen worden versterkt ten
einde een snelheid van 125 km
toe te laten, Werkzaamhe
den, die in 1938 gereed moeten
zijn.
(Van onzen n-r edacteur)
In 1938 zal op verschillende hoofdlij
nen der Nederlandsche spoorwegen de
snelheid tot een maximum van 120 kilo
meter per uur worden opgevoerd. Dat
wil zeggen, dat dan de treinen, die er
nu nog niet harder dan 100 kilometer
per uur mogen rijden, waarop de dienst
regeling thans ook is ingericht, de rei
zigers in aanzienlijk korteren tijd op de
plaats hunner bestemming zullen bren
gen. Dit vereischt in de eerste plaats
belangrijke werkzaamheden aan de
daarvoor in aanmerking komende
spoorbanen, waarmede de dienst van
weg en werken reeds is begonnen.
De chef van dezen dienst, ir. C. H.
J. Driessen, heeft ons op ons verzoek
het een en ander daarvan verteld. Het
snelle rijden stelt zwaardere eischen aan
den bovenbouw, omdat deze daarbij
veel meer te verduren heeft. D.aarom is
men thans dan ook begonnen met het
aanbrengen van de noodige versterkin
gen, ten einde deze banen geschikt te
maken voor een snelheid van 125 km
per uur, welke werkzaamheden nog
wel eenigen tijd in beslag zullen nemen.
Wat dit allemaal met zich meebrengt,
heeft de heer Driessen ons welwillend
uiteengezet.
De bovenbouw.
De voor deze verhoogde snelheden in
aanmerking komende lijnen zijn de
groote verkeersaders in ons land. Zij
zullen straks alle met electrische of
diesel-electrische tractie worden bere
den. Dus in de eerste plaats de lijn Am
sterdam-Rotterdam, dan de lijnen van
het centrum naar Groningen, naar
Maastricht en naar Oldenzaal, die in
1938 de diesel-electrische treinen zul
len dragen naar het Noorden, het Zui
den en het Oosten van ons land. Reeds
zijn deze lijnen meerendeels voor zwaar
vervoer ingericht, evenals de lijn Rot
terdamBelgische grens, maar zij zul
len nu nog verder wörden versterkt en
speciaal voor grootere snelheden wor
den geschikt gemaakt.
Een gelukkige omstandigheid hierbij
is, dat de technische samenstelling van
den bovenbouw zeer goed is, ja zelfs
volgens de verklaringen van buitenland-
sche deskundigen een van de beste is,
die er bestaat. Sedert 1912 heeft men
deze in gebruik; zij is ontworpen door
den toenmaligen ingenieur der N.C.S. ir.
E. C. W. van Dijk, die thans lid is van
de directie der Nederlandsche spoor
wegen. Reeds 24 jaar lang heeft dit sy
steem zijn deugdelijkheid bewezen en er
is dus een basis, waarop men gemakke
lijk voort kan bouwen. De zwaarte der
spoorstaven en ide bevesffging der
dwarsliggers is meerendeels voldoende
en er zijn alleen nog enkele speciale
maatregelen noodig.
De nieuwe rails hebben een gewicht
Frans Jozef is het scharnier, waarop
haar leven draait. Een volledige wen
ding, doch anders dan men mocht" ver
wachten. Het is geen verandering ten
goede, geen hooger trede van geluk,
die zij er door bereikt. Integendeel. Een
korte, zeer korte liefdesdroom is haar
deel; de maanden van zijn duur zijn te
tellen. Van prinses van Beieren, dochter
van een liberaal denkend man, is zij
de vrouw geworden van een monarch,
aan wiens hof ijzeren tradities en
vóór alles tradities, steeds weer tradi-
dies heerschen. Daaraan moet ge
hoorzaamd worden, ook al zegt het ge
zond versland den jongen keizer, dat
zijn lieftallige vrouw denkbeelden me
debrengt, eene levensopvatting en óók
eene opvatting van de regeerplichten
heeft, die meer naar de eischen des tijds
zijn dan die van het hof te Weenen. 't
Was misschien mooi, maar 't was voor
het Oostenrijk dier dagen onmogelijk
Niet aan het nieuwe maar aan het
oude is hij gebonden, moet hij gehoorza
men. Hij moet. Hij ondergaat sterk den
Invloed zijner moeder, Sophie van Bei-
erën, die met kardinaal Rauscher zijn
eerste twa,alf regeeringsjaren dominee-
ren. Het is de periode van Frans Jo
zef"s absolutisme, 'de tijd van 1848—
van 46 kg per meter, terwijl de oudere
van de Staatsspoorwegen 40 kg per
meter wogen en die van de Hollandsche
spoor 38 kg. Op enkele baanvakken van
de bedoelde lijnen vindt men nog hier
en daar een stukje met het oude pro
fiel, doch deze afstanden zijn maar
klein. Bij de Nederlandsche spoorwe
gen zijn wel een 25-tal verschillende
rails-profielen in gebruik, afkomstig van
de onderscheidene maatschappijen, die
thans één geheel vormen. Met behoud
van het profiel van 46 kg per meter
streeft men de laatste jaren naar het ge
bruik van langere spoorstaven. De nor
male lengte is thans nog 18 meter, doch
meer en meer worden rail's van 24 me
ter lengte toegepast, waar langzamer
hand de groote lijnen geheel van zullen
worden voorzien.
Ballast en dwarsliggers
De z.g. ballast, waar de rails met de
dwarsliggers op rusten, bestaat hier te
lande, zooals men weet, uit grint. Zij
dient o.m. voor opneming en afvloeiing
van het regenwater en voor een 'rusti
ge ligging. De beste ballast, zoo vertel
de ons ir. Driessen, is steenslag, die
veel in het buitenland wlordt toege
past. Voor Nederland is dat te duur, om
dat het allemaal geimporteerd moet
worden. Daarom gebruikt men hier
grint, dat ook uitstekend geschikt is en
dat de spoorwegen betrekken uit een
eigen grintbaggerij te Linne bij Roer
mond, waar de Maas het in voorhisto
rische tijden heeft afgezet. Om de
spoorbanen nu nog wat sterker te ma
ken, wordt bij de lasschen van de rails
steenslag gebruikt, waardoor de zwak
ste punten wat worden verstevigd.
Een belangrijk werk is de vermeer
dering van het aantal dwarsliggers.
Meestal gebruikte men bij rails van 18
meter per rail 24 dwarsliggers. Dit
aantal is voor de geëlectrificeerde lijnen
al gebracht op 30 per rail. De nieuw te
verzwaren lijnen zullen alle dit aantal
krijgen, hetgeen op den duur het onder
houd minder kostbaar maakt. De nieu
we rails van 24 meter krijgen dan 40
dwarsliggers
Bochten en wissels.
Bochten en aftakkingen geven aan
den rijdenden trein telkens een schok.
Het ligt voor de hand, dat deze schok
grooter wordt, naarmate men sneller
gaat rijden. Daarom wordt er bij deze
werkzaamheden tot het geschikt maken
der groote lijnen voor grooter snelhe
den naar gestreefd, dit alles zoo gelei
delijk mogelijk te laten verloopen. Er
bestaat een methode-Nalens, genoemd
naar een Duitschen technicus, om de
bogen een betere ligging te geven. Dit
Systeem wordt nu over het heele net
toegepast, in de eerste plaats wel bij
de te versterken lijnen.
Bij sommige bochten moet de snelheid
worden verminderd. Wanneer deze nu
90 km per uur bedraagt en ze moet
worden verminderd tot 70 km per uur,
dan is dat niet zóó erg, dan wanneer
zulk een vermindering moet geschieden
van een snelheid uit van 120 km per
uur. Dat zou te veel vertraging geven
en de dienstregeling nadeelig beïnvloe
den. Daarom wordt ernaar gestreefd, de
bochten op de groote verkeerslijnen
voor een snelheid van 125 km per uur
geschikt te maken, in overeenstemming
met de rechte stukken. In vele gevallen
zal dat mogelijk zijn.
Gelijksoortige werkzaamheden moe
ten worden verricht op enkele emplace
menten, waar wissels en aftakkingen
een remmenden invloed uitoefenen. De
sneltreinen zullen zoo min mogelijk on
derweg stoppen en de tusschengelegen
stations moeten zoo snel mogelijk kun
nen worden vodrbijgereden. Ér zal
daarom op sommige emplacementen
nogal wat werk moeten worden verricht,
om de lijn recht te maken. Deze
werkzaamheden zullen evenwel tot het
hoog noodige worden beperkt, omdat
ze tamelijk kostbaar zijn. We kampen
nog steeds met tekorten, zoo besloot
ir. Driessen ons onderhoud, zoodat we
zuinig moeten zijn!
1860; de tijd, waarin hij zijn zeven jaar
jongere vrouw leert kennen. De schoon
moeder wordt het schrikbeeld van haar
leven. Tusschen haar en haar vorste-
lijken echtgenoot rijst het op, zooals het
tusschen haar en haar kinderen oprijst
en overal, waar zij een eenigszins zelf
standig bestaan, doortrokken van rui
me denkbeelden, wil leiden. Niets ver
mag zij meer op den keizer. Ontzet over
de geesteloosheid, het gebrek ,aan eigen
karakter bij haar gemaal; ontzet over
het volkomen ontbreken van hoogere
idealen, van ernstige belangstelling voor
inderdaad belangrijke dingen, ontzet in
haar frissche natuurlijkheid en oprecht
heid over de verveling, de huichelarij,
de kwaadsprekendheid van 't hof, ont
zet over alle remmen en hindernissen,
die het ceremonieel en de bureaucratie
weten te stellen voor al haar goeden
wil en haar beste gedachten, verlaat zij
den voor haar hatelijken kring. Zij is
nauwelijks twintig jaar oud, maar de
drukkende last van haar leven v,an le
digheid en uiterlijk apparaat is haar 'te
zwaar. Zij neemt haar toevlucht tot de
stilte, tot de eenzaamheid, tot de wijde
ruimten ver v,an de keizerlijke omge
ving. De zee zal Fa ar moeten genezen
van haar verborgen leed, van haar diep-
