I
I
JtMITQl
DE GOUDEN RAT
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
HONIG's VERPAKTE VERMICELLI - Bijzonder goed van kwaliteit.
KUNST EN WETENSCHAP.
I
I
I
Stork.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 27 OCTOBER 1936. No. 254.
1
De radicalen en het Volksfront
Prins Bernhard is het Grootkruis
Nederlandsche Leeuw verleend.
De nieuwe commandant van den
B.V.L. in Zeeland.
WALCHEREN.
ZUID-BEVELAND.
H00RD-BEVELAND.
ZEEUWSCH-VLAANDEREN W.D<
Hein.
nd. C,
Cuba
ilveren
geveer
cwaar-
zijner
en liet.
rhepen
srrom-
ransche
pel prij-
Ihebben
l- en 10
E heden
1116587.
IN „DE
KUNST-
ELBURG.
7erkbank-
ïaschman-
I Fijne Le-
le, Scheer-
fasten. B.
f. E 4 Mbg
Leverw.r
Jlagerij A.
rdstraat L
gbloeiende
of zacht-
|oranjegeIe
50. Iedere
issen in 4
Scheemda.
Vraagt
ct. p. M.
en prijs-
versiering
lerk, Kou-
liddelburg.
fPBELLEN
lur. Telef.
[ssingel R
onderne-
lom.
|tten, moe-
igen, afd.
pkens, Inr.
Donder-
f an Heijl,
l Tel. 445.
jden Boer»
Te Biarritz, in den uitersten zuidwest
hoek van Frankrijk, hebben de radica
len hun jaarlijksch congres gehouden.
Het gaat meestal warm toe op de bijeen
komsten dezer vrijzinnige burgerlijke
partij. Haar aanhangers vormen 'n con
glomeraat van ietwat heterogene groe
pen. Een deel ervan hoort eigenlijk bij
het burgerlijke midden thuis; een ander
deel is vrijwel rood. Het is dus geen
wonder, dat er nogal eens gekrakeeld
wordt op de congressen. Trouwens ook
in Kamer en Senaat trekken de radica
len lang niet altijd een lijn. Het is zelfs
herhaaldelijk voorgekomen, dat linksche
ministeries tuimelden, doordat een deel
van de radicale fractie met de oppositie
mee ging stemmen.
Sinds jaren neemt de groep in het par
lement een belangrijke plaats in. Ze
heeft in de Kamer gewoonlijk tusschen
de 120 en 150 zetels (op een totaal van
ruim 600). Zonder haar valt er geen mi
nisterie meer samen te stellen. Na den
oorlog heeft Frankrijk met kleine onder
brekingen telkens regeeringen gehad,
welke steunden op de radicalen en en
kele midden-groepen. Sinds de jongste
verkiezingen gaat dat echter niet meer,
tenzij rechts hulptroepen zou willen le
veren. De socialisten en de communis
ten hebben den laatsten keer te veel
winst behaald.
Men weet, hoe de radicalen nadien met
de socialisten en communisten het
„Volksfront" zijn gaan vormen en een
regeering onder leiding van den socia
list Blum op de been brachten. De rech
tervleugel der radicale partij heeft van
den beginne af dit experiment ietwat
lichtzinnig gevonden. Samenwerking met
de socialisten is nog daaraan toe; maar
met de communisten? Een half jaar on
geveer regeert het kabinet-Blum nu. De
resultaten zijn van dien aard geweest,
dat het wantrouwen van den radicalen
rechtervleugel in geen geval kan zijn
verminderd. Integendeel: de bezetting
van fabrieken en werkplaatsen en soort
gelijke revolutionnaire acties, welke
door de regeering lijdelijk werden ge
duld, heeft heel wat ontevredenheid
gewekt.
Men zag zoodoende het congres te Bi
arritz met eenige spanning tegemoet,
niet alleen in, maar ook buiten Frank
rijk. De groote vraag was, of het de par
tij-leiding zou lukken de kudde bijeen te
houden. Het begin was ietwat para
doxaal. Toen de voorzitter Daladier (mi
nister van oorlog in het kabinet-Blum)
verscheen, werd hij door een deel der
aanwezigen met de opgeheven vuist (de
communistische groet), door een ander
deel met den gestrekten arm (fascisti
sche manifestatie) ontvangen. Dit had
tengevolge, dat er bijna een handgemeen
ontstond. De debatten, welke zich ver
volgens ontsponnen, waren tamelijk be
wogen. De linkervleugel is in de praktijk
van de Volksfront-politiek nog wat roo-
der geworden. De rechtervleugel zou de
communisten 't liefst den rug toedraai
en en zijn heil zoeken in samenwerking
met het midden en een deel van rechts.
Tusschen deze beide vleugels in staat
een groep, welke niet schijnt te weten,
naar welken kant ze moet koersen. Da
ladier en de „big old man" van de partij,
Herriot (die niet in het Volksfront-ka
binet zitting wilde nemen) zijn perma
nent bezig gewest, olie op de golven te
gieten. Ze deden den rechtervleugel be
loften: dat het uit zou zijn met de slappe
houding der regeering; dat deze zich
niet langer door de communisten in een
hoek zou laten duwen. Inderdaad ge
lukte het hun tenslotte de gemoederen
tot bedaren te brengen en de eenheid
der partij naar het uiterlijk te red-
naar het Engelach van
PAUL TRENT,
57),
„Je praat als een idioot", viel Des
brook hem woedend in de rede.
„We zullen zien. In elk geval ben ik
geneigd, met je te onderhandelen over
avL^VeJi^ave van )a°ht en alles en
Fracó» zi'n' uitéezonderd miss
Eraser, tegen betaling van een kwart
nulhoen pond Miss Fraser zal niet met
het jacht verder gaan, maar bij mij blij-
ver. Voor mij maakt het niet het minste
verschil of wij tot een vergelijk komen
ja, of neen, want als dat niet het geval
is zullen jij en de anderen aan mijn
vrienden de Bolsjewisten uitgeleverd
worden en zij zullen, naar alle waar
schijnlijkheid wel korte metten met jul
lie maken. Zij zijn veel aan mij ver
schuldigd en zullen mij ongetwijfeld toe
staan met miss Fraser te handelen zooals
ik dat wensch. Dat is alles wat ik te zeg
gen heb".
„Schurk, die je bent! Tot nu toe kon
ik je tot op zekere hoogte nog' waar-
deeren, maar een man, die op een der
gelijke wijze over een vrouw praat is een
groote schoft", zei Ralph op bijtenden
toon en verliet de hut.
De groothertog en Fraser zaten vol
spanning in de salon op het resultaat
van de bespreking te wachten. Desbrook
vertelde hen in een paar woorden, wat
den. Een resolutie werd aangenomen,
waarin staat te lezen, dat „de rechten
van den mensch" hooggehouden moeten
worden en dat het beginsel van den in-
dividueelen eigendom onaantastbaar is.
Derhalve moet de bezetting van fabrie
ken en werkplaatsen onduldbaar heeten
en dient de regeering er voor te zorgen,
dat daaraan nu eens een eind komt.
Deze resolutie verkreeg alle stem
men. Ze beteekent een duidelijke con
cessie aan den rechtervleugel, die nu
zal afwachten, of er in de praktijk iets
van de gedeponeerde wenschen terecht
komt. Gooien Blum c.s. het roer niet om,
dan staat de radicale partij binnenkort
dus weer voor dezelfde innerlijke moei
lijkheden.
Of Blum c.s, het roer zullen omgooien,
is een open vraag. Bijster waarschijnlijk
lijkt 't ons niet, maarde communis
ten hebben, zooals men zich zal herinne
ren, dezer dagen een brief aan de radi
cale partij geopenbaard, waarin geschre
ven stond, dat het bestuur der commu
nistische partij, den particulieren eigen
dom wenscht te eerbiedigen. Dat is lijn
recht tegen de beginselen der partij in,
maar de vrees voor een groeiende oppo
sitie (vereenzelvigd met „fascisme")
schijnt zelfs de volgelingen van Moskou
tot wonderbaarlijke buitelingen te kun
nen inspireeren. Wij zijn er benieuw
naar, hoe de roode heeren den „eigen
dom" willen helpen verdedigen.
Naar wij vernemen heeft H. M. de
Koningin Prins Bernhard van Lippe
Biesterfeld het grootkruis in de orde
van den Nederlandschen Leeuw ver
leend.
KRANSLEGGING OP HET GRAF
VAN DE RUYTER.
Door de bemanning van den
nieuwen kruiser.
Gistermiddag heeft in de Nieuwe
Kerk te Amsterdam een korte en een
voudige plechtigheid plaats gehad. De
bemanning van den kruiser „De Ruy
ter", die in de hoofdstedelijke haven
ligt, heeft een krans gelegd op het
praalgraaf van onzen grooten admiraal
Michiel Adriaanszoon de Ruyter, wiens
stoffelijk overschot rust in de devote
stilte van het koor in de Nieuwe Kerk.
Met deze kranslegging eerde de be
manning de nagedachtenis van onzen
grootsten zeeheld, wiens naam de nieu
we kruiser voert.
Een groote g'roep belangstellenden
had zich voor, het portaal van de kerk
opgesteld, om de komst van een ge
deelte der etat-major en van de be
manning af te wachten.
Vlot en martiaal marcheerde de troep
over den Dam naar de kerk, twee pij
pers en tamboers voorop. In de kerk
hadden zich de leden van de sub-com
missie voor het praalgraaf opgesteld, ds.
A. G. H. van Hoogenhuyze en de heer F.
A. v. d. Bosch. Voorts waren aanwezig
de ondercommandant van de marine te
Amsterdam, kapitein ter zee Meyer
Ranneft, de commandant van de „De
Ruyter" kapitein ter zee Van de Sande
Lacoste, de onder-commandant De
Bruyne en de adjudant Laman Trip.
Ook eenige predikanten woonden de
plechtigheid bij.
De organist preludeerde op motieven
van vaderlandsche liederen tot het
plechtige moment, dat de commandant,
geassisteerd door een matroos, de krans
versierd met de vaderlandsche kleuren,
aan den voet van het praafgraaf neer
legde.
Direct daarop speelde de organist 't
„Wilhelmus", dat door de marineman
nen stram in de houding werd aange
hoord.
Enkele oogenblikken later marcheer
de de troep af via den N. Z. Voorburg
wal naar de ligplaats van den kruiser.
In plaats van den luitenant-kolonel H.
Bierman, die" met ingang van 1 Novem
ber den militairen dienst verlaat en
daarbij zijn taak als commandant van
het verband Zeeland van den B.V.L.
neerlegt en voorzitter daarvan wordt, is
benoemd tot commandant luitenant-ko
lonel J. H. W. Bruins, thans comman
dant van het 14e regiment infanterie,
die op Zaterdag 31 October zijn com
mando zal overdragen en dan tot de re
serve overgaat.
De heer Bruins is in 1880 te Steen-
wijk geboren en kwam in 1896 te Kam
pen, van waar hij in 1904 naar het 7e
regiment infanterie ging. Van 1907 tot
1917 diende hij in Indië en nam in Atjeh
aan verscheidene expedities deel.
In 1914 kwam hij als kapitein te As
sen in garnizoen. In 1921 ging hij voor
de tweede maal naar Indië, om in 1924
terug te keeren en te Bergen op Zoom
te worden geplaatst. Hier werd hij in
1924 majoor en in 1935 luitenant-kolonel
en commandant van het 14e reg. infan
terie.
Naar wij vernemen blijft overste
Bruins te Bergen op Zoom wonen, waar
hij voorzitter van de West Brabantsche
Harddraverij- en Concours Hippique
Vereeniging is en deel uitmaakt van het
afdeelingsbestuur der Kon. Ver. „Oost
en West."
SINT LAURENS. Alhier is opgericht
een plaatselijke commissie met het doel
gelden in te zamelen voor een huwelijks
geschenk voor H.K H. Prinses Juliana
en Z.H. Prins Bernhard. Eere-voorzitter
is burgemeester J. W. van 't Hoff, leden
de heeren: H, A. de Boer, P. Boon, A.
Francke Jz., K, A. Hamelink, J. Hille-
brand, A. Jansen, en mr. J. J. Snoep.
O. EN W. SOUBURG. De commissie
voor een te houden bazaar ten bate
van het Groene Kruis „SouburgRit-
them is thans samengesteld en bestaat
uit de heeren F. Leenhouts, Wim Abe
leven, J, Minderhoud, G. F. de Grave,
A. Poelman, J. Meerman en M, Dom
misse. Zij is bereids met haar werk
zaamheden aangevangen en verwacht
mag worden, dat zij een bazaar zal sa
menstellen die er zijn mag en waarvan
de resultaten op 1, 2, 3 en 4 December
a.s. den financieelen nood der t. b. c. af-
deeling van het Groene Kruis in rui
me mate mag helpen leningen. In de 2e
en 3e week van Nov. a.s. zullen langs
de huizen van de ingezetenen geschen
ken in ontvangst genomen worden.
Voorts is er onder leiding van mevr.
v. DoornVan Lokeren Campagne een
dames comité in voorbereiding.
ELLEWOUTSDIJK. Aan den heer E.
A, van der Bent, tot voor kort te Elle-
woutsdijk woonachtig, werd door den
Dijkraad voor de waterkeering van den
calamiteuzen polder Borssele dezer da
gen overhandigd een fraaie foto in lijst
van de leden van den Dijkraad, ter her
innering aan het feit, dat de heer Van
der Bent op 13 September j.l. sedert 1886,
dus een halve eeuw, onafgebroken het
lidmaatschap van dat lichaam heeft be
kleed.
Het geschenk ging vergezeld van een
schrijven, dat getuigde van groote waar
deering van de wijze, waarop de jubila
ris de belangen van het waterschap, dat
hem afvaardigde, heeft gediend en be
hartigd.
KLOETINGE. In de werkplaats van
den wagenmaker S. alhier, waar de tim
merman O. bij de machinale bewerking
van een buis aanwezig was, sprong een
amarilsteen midden door en trof O. juist
boven het linkeroog. De dokter moest
eenige hechtingen aanbrengen en het
scheelde heel weinig of de getroffene
had zijn oog verloren.
KATS. Vrijdagavond werd alhier in
de consistoriekamer der Ned. Herv.
kerk een kleine tentoonstelling gehou
den van allerlei goederen, welke door
een meisjesclub nder leiding van een in
gezetene waren gemaakt. Verscheidene
ingezetenen kwamen deze handwerken
bezichtigen. Tegen het eind der ten
toonstelling richtte de plaatselijke pre
dikant enkele woorden van dank tot de
leidster en de meisjes die dit alles in
zoo'n korten tijd hadden klaar ge
maakt; hij hoopte dat deze goederen
hun juiste bestemming (in allerlei ge
zinnen in de gemeente) zouden bereiken
en daar langen tijd van dienst zouden
zijn. Wethouder E. C. Priester sloot
zich bij deze woorden aan. Tijdens de
tentoonstelling werd door verschillen
de personen voor een jaarlijksche bij
drage geteekend.
RAAD VAN IJZENDIJKE.
IJZENDIJKE. Als lid van den Raad
werd beëedigd de heer A. Claeys. De
heer E, Haverbeke werd benoemd tot
ambtenaar van den burgerlijken stand.
Hij verkreeg 4 stemmen, de heer Van
Bortel 2 en de heer Claeys 1 stem.
Tot wethouder in de vacature Wijf
fels werd benoemd de heer C. Mul-
laert met 4 stemmen. Twee stemmen
werden uitgebracht op den heer Van
Bortel, 1 op den heer Claeys.
De begrooting 1937 werd aangeboden
met een eindcijfer van 67400. (onvoor
zien 2560). De begrooting zal bij de
leden circuleer en.
De r.k. „Jonge Boerenstand" had een
subsidie van 50 aangevraagd. Op
voorstel van B. en W. werd 25 ver
leend, Tegen stemden de heeren Van
Bortel, Cammaert en Giljam.
Door de Ver, „Gemeentebelang" was
een subsidie aangevraagd van 300.
Besloten werd dit bedrag ter beschik
king van B. en W. op de begrooting te
plaatsen. Wanneer blijkt, dat de ingeze
tenen medewerking toonen voor het
werk der genoemde vereeniging zullen
B. en W. naar evenredigheid van dit
(Ingez. Med.)
er voorgevallen was.
,,U heeft volkomen gelijk. U kon niets
anders doen", merkte de groothertog op,
„Hij moet eens flink afgerost worden,
de bruut", riep Fraser woedend.
„Dat dacht ik ook, oude jongen, maar
dit is een geval waarbij we met geweld
niet veel bereiken kunnen. Natuurlijk
kunnen we nu niet meer met hem on
derhandelen over den verkoop v,an het
jacht, dus zullen we een ander plan
moeten bedenken. Naar een opmerking
te oordeelen, die hij over Brockdorf
maakte, zou ik zeggen dat we het nog
eens miet hem probeeren moeten. In elk
geval is dat een fatsoenlijke vent en hij
zal zeker niet iaan Grafton oververtellen
wat wij met hem bepraten zouden. Ik
zal nu aan dek gaan en eens met hem
praten. Gij beiden ziet er toch wel het
belang van in, om iets te doen voordat
wij de Britsche wateren verlaten heb
ben. Wanneer wij eenmaal in de Oostzee
zijn, is ons lot eigenlijk al bezegeld.
t °°u ïï!'zelf "3en n'e* hang. Ten slot-
hebben wij allen ons leven reeds
zoo dikwijls gewaagd, maar Jane moet
gered worden. De man blufte niet toen
hij zei, dat zijn werkgevers h,aar wel
aan hem zouden afstaan. Het is te ver
schrikkelijk om aan te denken."
Intusschen had Ja'ne getracht wat te
rusten in haar hut en had geprobeerd
haar aandacht te bepalen bij een roman,
doch er waren te veel dingen, die haar
geest bezig hielden en zij had het boek
vol ongeduld ter zijde geworpen, Ten
slotte stond zij op en liep de gang in.
met de bedoeling om Ralph te gaan
zoeken. Op dat oogenblik echter stond
de deur van Grafton's hut toevallig open
en toen zij, op weg naar de s,alon, deze
passeerde, trad hij naar buiten en ver
sperde haar den weg,
„Miss Fraser, ik moet u verzoeken
mij eenige minuten van uw tijd af te
staan", vroeg hij, doch het leek veel op
een bevel.
„U kunt mij niets van belang te zeg
gen hebben. Wij hebben reeds alles ge
zegd, wat er te zeggen is", protesteer
de zij.
„U vergist zich. Ik geloof dat u er
beter aan doet om even met mij te ko
men praten, in het belang van uw vrien
den en meer in het speciaal belang
van uw verloofde."
„Wat bedoelt u?"
„Je -moet eens goed beseffen, Jane,
dat ik hem volkomen in mijn m,acht heb
en je broer ook. Ter wille van jou zou
ik geneigd kunnen zijn met hen te on
derhandelen. Denk jê niet, dat het ver-
stadig zou zijn als je even naar mij
luisterde?"
Jane keek hem rustig aan en las in zijn
oogen een grimmige vastberadenheid.
Zij besefte, dat hij geen ijdele bedrei
gingen uitte.
„Ik zal naar u luisteren", zei ze met
zachte stem en volgde hem zijn hut bin
nen.
Grafton sloot de deur en bood haar
een stoel aan.
„Ik zal je niet langer ophouden dan
noodig is en mij slechts tot het hoog
noodige bep.alen. Er zijn echter een paar
dingen, die je goed moet begrijpen. Ik
weet, dat je je verbeeldt, dat je op
Desbrook verliefd bent."
„Ik heb hem lief", riep zij heftig.
„Goed. Je houdt ongetwijfeld erg
veel van je broer."
„Ja", antwoordde ze, iets kalmer,
„Goed. Dan zul je wel rekening wil
len houden met hun veiligheid. Ik zal
je daarom zoo kort mogelijk uitleggen,
hoe de toestand op het oogenblik is. Ik
heb hun lot volkomen in mijn handen.
Ik zou op dit zelfde oogenblik order
kunnen geven, dat een van hen beiden,
of allebei, onmiddellijk uit den weg ge
ruimd moesten worden en mijn bevelen
zouden zonder verwijl uitgevoerd te
worden."
„Dat durft u niet te doen i dat durft
u niet...." herhaalde zij en er was
vrees in haar oogen te lezen.
„Begrijp je niet, dat ik alles durf,
vooral wanneer het om jou gaat? Het
leven van anderen heeft geen waarde
voor mij en ik kan er zonder eenige ge
wetenswroeging een einde aan maken.
Een oogenblikje geleden was captain
Desbrook hier om mij een voorstel te
doen. Hij stelde voor, dat ik het jacht,
voor een zeker bedrag, aan je broer zou
verkoopen en mijn gasten op vrije voe
ten zou stellen. Ik was geneigd om toe
te stemmen en wil dit nog wel doen, on
der voorwaarde, dat jij, Jane, bij mij
blijft. Wordt de mijne en je broer en je
geliefde zullen zoo gauw mogelijk in
vrijheid worden gesteld", besloot hij,
op ernstigen toon.
Jane stond op en st,aarde hem aan.
Het duurde eenigen tijd voordat de ver
schrikkelijke bedoeling van zijn woor
den tot haar doordrong. In haar on
schuld achtte zij het onmogelijk, dat
Jeeovitol levertraan wetenschappelijk
JK de beste levertraan voor U en Uw kind.
Verkrijgbaar bij apothekers en yL,
drogisten f0.75 per flacon.
(Ingez. Med.)
bedrag gelden beschikbaar stellen. Te
gen stemden de heeren Cammaert en
Giljam. Op voorstel van B. en W. werd
met algemeene stemmen besloten tot
het aanbrengen van een rioleering in de
Barakkenstraat en tot vermindering van
de zijkanten van de Molenstraat met
klinkers. Het werk zal onder de inge
zetenen ambachtslui worden aanbe
steed. Het leggen der rioleering zal door
werkloozen geschieden.
Op verzoek van het bestuur der neu
trale schoolvereeniging werd met alge
meene stemmen besloten tot aankoop
der onderwijzerswoning aan Tivoli voor
3500.
De heer De Meijer verzocht bij de
rondvraag voor bepaalde straten een
parkeerverbod in te stellen. De heer
Van Bortel vroeg: a) wanneer de paal
tjes, liggende op het plein der neutrale
school, ter bestemder plaatse zouden
worden gebracht. Dit zal in werkver
schaffing geschieden, b) of schade aan
den weg aangebracht door het leggen
van tanks, kabels, etc. voor rekening
der ondernemers is, waarop be
vestigend werd geantwoord en c) een
verzakking in den weg nabij de mest
vaalt van P, Wijffels te willen doen her
stellen. Dit werd toegezegd.
Postzegelstudie.
De welbekende Libellenserie werd
met no. 131 verrijkt door een eenvoudige
Handleiding voor Postzegelverzamelaars,
samengesteld door C. J. Peelen.
In een zestal hoofdstukken behandelt
de schrijver eenige zeer belangrijke on
derwerpen uit de pnilatelie, de weten
schap der postzegels.
Hij wekt daardoor de lezers op,
hunne liefhebberij niet meer te beschou
wen als uiting van verzamelwoede al
leen, doch het samenbrengen van die
kleine papiertjes tot een bron van on
derzoek te m.aken, die onuitputtelijk is
voor den ijverigen onderzoeker.
Immers bij het verzamelen, doch voor
al bij het bestudeeren van postzegels,
komt men in allerlei gebieden van we
tenschap. Men gaat zich verd'epen in
de aardrijkskunde, de staatsinrichting,
de kolonisatie, de fabricatie der zegels
enz. enz.
De geschiedenis van het postzegel is,
hoewel nauwelijks 100 jaar oud, interes
sant om de vooruitgang in drukkunst 'li
teekening na te gaan.
In aansluiting daarmee is de phil.atel'e
ook niet oud, maar de tallooze tentoon
stellingen, congressen en ve lingen, stu
dieclubs en postzegelmarkten hebben
deze wetenschap reeds ras tot groote
hoogte gebracht.
Het zou ons te ver voeren hierop in
te gaan, doch wij kunnen eiken ernsti
gen, volwassen postzegelverzamelaar
ten sterkste aanraden dit boekske te
koopen en te bestudeeren. Zij zullen
hierin niet alleen vinden, wat elke ver
zamelaar moet weten, maar tevens een
zoo groot aantal waardevolle gegevens
aantreffen, die hen ongetwijfeld tot ver
dere studie zullen prikkelen. ja mis
schien beleven wij in Middelburg daar
door de wedergeboorte van MiddphL
de eertijds zoo prettige vereen'ging van
postzegelverzamelaars. H. B.
eenig menschelijk wezen tot een derge
lijke slechtheid in staat zou zijn. Het
drong echter langzamerhand tot h.aar
door, dat deze man in volle ernst ge
sproken had en in zijn onbarmhartigheid
zijn bedreigingen ten uitvoer zou bren
gen.
„Mr, Grafton, ik smeek u om genade.
Hoe zou u ooit gelukkig kunnen zijn
met een vrouw, die u verafschuwde?"
pleite zij.
,,D,at is mijn zaak. Als ik daar tevre-,
den mee ben, gaat dat niemand verder
aan."
„En ik zelf? Denkt u dat ik m'jzelf en
mijn liefde aan u zou kunnen geven?
Nog afgezien van het feit, dat ik niet
van u houd, bedenk eens wat u voor
iem,and bent, wat voor zonden u niet
begaan heeft, hoeveel tmenschenlevens
u niiet vernietigd heeft. Ik weiger ik
weiger absoluut",
„Ik zou er nog eens over nacienken,
mijn lieve kind. Bedenk wat er van je
antwoord afhangt het leven van twee
menschen, waar je van houdt. Er zijn
heel wat vrouwen, die trouwen, om het
voordeel d.at het hun oplevert; zonder
liefde en soms zeïïs met tegenzin. Zij
geven zich zelf uit volkomen egoïsti
sche overwegingen, om hun verlangen
naar juweelen en luxe te bevredigen. Ik
vraag van jou iets heel anders, 'Jij zult
jezelf aan mij geven, om het leven van
twee menschen te redden", zei hij kalm.
(Wordt vervolgd).