I I JtMITQl DE GOUDEN RAT KRONIEK van den DAG. BINNENLAND. ZEELAND. HONIG's VERPAKTE VERMICELLI - Bijzonder goed van kwaliteit. KUNST EN WETENSCHAP. I I I Stork. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 27 OCTOBER 1936. No. 254. 1 De radicalen en het Volksfront Prins Bernhard is het Grootkruis Nederlandsche Leeuw verleend. De nieuwe commandant van den B.V.L. in Zeeland. WALCHEREN. ZUID-BEVELAND. H00RD-BEVELAND. ZEEUWSCH-VLAANDEREN W.D< Hein. nd. C, Cuba ilveren geveer cwaar- zijner en liet. rhepen srrom- ransche pel prij- Ihebben l- en 10 E heden 1116587. IN „DE KUNST- ELBURG. 7erkbank- ïaschman- I Fijne Le- le, Scheer- fasten. B. f. E 4 Mbg Leverw.r Jlagerij A. rdstraat L gbloeiende of zacht- |oranjegeIe 50. Iedere issen in 4 Scheemda. Vraagt ct. p. M. en prijs- versiering lerk, Kou- liddelburg. fPBELLEN lur. Telef. [ssingel R onderne- lom. |tten, moe- igen, afd. pkens, Inr. Donder- f an Heijl, l Tel. 445. jden Boer» Te Biarritz, in den uitersten zuidwest hoek van Frankrijk, hebben de radica len hun jaarlijksch congres gehouden. Het gaat meestal warm toe op de bijeen komsten dezer vrijzinnige burgerlijke partij. Haar aanhangers vormen 'n con glomeraat van ietwat heterogene groe pen. Een deel ervan hoort eigenlijk bij het burgerlijke midden thuis; een ander deel is vrijwel rood. Het is dus geen wonder, dat er nogal eens gekrakeeld wordt op de congressen. Trouwens ook in Kamer en Senaat trekken de radica len lang niet altijd een lijn. Het is zelfs herhaaldelijk voorgekomen, dat linksche ministeries tuimelden, doordat een deel van de radicale fractie met de oppositie mee ging stemmen. Sinds jaren neemt de groep in het par lement een belangrijke plaats in. Ze heeft in de Kamer gewoonlijk tusschen de 120 en 150 zetels (op een totaal van ruim 600). Zonder haar valt er geen mi nisterie meer samen te stellen. Na den oorlog heeft Frankrijk met kleine onder brekingen telkens regeeringen gehad, welke steunden op de radicalen en en kele midden-groepen. Sinds de jongste verkiezingen gaat dat echter niet meer, tenzij rechts hulptroepen zou willen le veren. De socialisten en de communis ten hebben den laatsten keer te veel winst behaald. Men weet, hoe de radicalen nadien met de socialisten en communisten het „Volksfront" zijn gaan vormen en een regeering onder leiding van den socia list Blum op de been brachten. De rech tervleugel der radicale partij heeft van den beginne af dit experiment ietwat lichtzinnig gevonden. Samenwerking met de socialisten is nog daaraan toe; maar met de communisten? Een half jaar on geveer regeert het kabinet-Blum nu. De resultaten zijn van dien aard geweest, dat het wantrouwen van den radicalen rechtervleugel in geen geval kan zijn verminderd. Integendeel: de bezetting van fabrieken en werkplaatsen en soort gelijke revolutionnaire acties, welke door de regeering lijdelijk werden ge duld, heeft heel wat ontevredenheid gewekt. Men zag zoodoende het congres te Bi arritz met eenige spanning tegemoet, niet alleen in, maar ook buiten Frank rijk. De groote vraag was, of het de par tij-leiding zou lukken de kudde bijeen te houden. Het begin was ietwat para doxaal. Toen de voorzitter Daladier (mi nister van oorlog in het kabinet-Blum) verscheen, werd hij door een deel der aanwezigen met de opgeheven vuist (de communistische groet), door een ander deel met den gestrekten arm (fascisti sche manifestatie) ontvangen. Dit had tengevolge, dat er bijna een handgemeen ontstond. De debatten, welke zich ver volgens ontsponnen, waren tamelijk be wogen. De linkervleugel is in de praktijk van de Volksfront-politiek nog wat roo- der geworden. De rechtervleugel zou de communisten 't liefst den rug toedraai en en zijn heil zoeken in samenwerking met het midden en een deel van rechts. Tusschen deze beide vleugels in staat een groep, welke niet schijnt te weten, naar welken kant ze moet koersen. Da ladier en de „big old man" van de partij, Herriot (die niet in het Volksfront-ka binet zitting wilde nemen) zijn perma nent bezig gewest, olie op de golven te gieten. Ze deden den rechtervleugel be loften: dat het uit zou zijn met de slappe houding der regeering; dat deze zich niet langer door de communisten in een hoek zou laten duwen. Inderdaad ge lukte het hun tenslotte de gemoederen tot bedaren te brengen en de eenheid der partij naar het uiterlijk te red- naar het Engelach van PAUL TRENT, 57), „Je praat als een idioot", viel Des brook hem woedend in de rede. „We zullen zien. In elk geval ben ik geneigd, met je te onderhandelen over avL^VeJi^ave van )a°ht en alles en Fracó» zi'n' uitéezonderd miss Eraser, tegen betaling van een kwart nulhoen pond Miss Fraser zal niet met het jacht verder gaan, maar bij mij blij- ver. Voor mij maakt het niet het minste verschil of wij tot een vergelijk komen ja, of neen, want als dat niet het geval is zullen jij en de anderen aan mijn vrienden de Bolsjewisten uitgeleverd worden en zij zullen, naar alle waar schijnlijkheid wel korte metten met jul lie maken. Zij zijn veel aan mij ver schuldigd en zullen mij ongetwijfeld toe staan met miss Fraser te handelen zooals ik dat wensch. Dat is alles wat ik te zeg gen heb". „Schurk, die je bent! Tot nu toe kon ik je tot op zekere hoogte nog' waar- deeren, maar een man, die op een der gelijke wijze over een vrouw praat is een groote schoft", zei Ralph op bijtenden toon en verliet de hut. De groothertog en Fraser zaten vol spanning in de salon op het resultaat van de bespreking te wachten. Desbrook vertelde hen in een paar woorden, wat den. Een resolutie werd aangenomen, waarin staat te lezen, dat „de rechten van den mensch" hooggehouden moeten worden en dat het beginsel van den in- dividueelen eigendom onaantastbaar is. Derhalve moet de bezetting van fabrie ken en werkplaatsen onduldbaar heeten en dient de regeering er voor te zorgen, dat daaraan nu eens een eind komt. Deze resolutie verkreeg alle stem men. Ze beteekent een duidelijke con cessie aan den rechtervleugel, die nu zal afwachten, of er in de praktijk iets van de gedeponeerde wenschen terecht komt. Gooien Blum c.s. het roer niet om, dan staat de radicale partij binnenkort dus weer voor dezelfde innerlijke moei lijkheden. Of Blum c.s, het roer zullen omgooien, is een open vraag. Bijster waarschijnlijk lijkt 't ons niet, maarde communis ten hebben, zooals men zich zal herinne ren, dezer dagen een brief aan de radi cale partij geopenbaard, waarin geschre ven stond, dat het bestuur der commu nistische partij, den particulieren eigen dom wenscht te eerbiedigen. Dat is lijn recht tegen de beginselen der partij in, maar de vrees voor een groeiende oppo sitie (vereenzelvigd met „fascisme") schijnt zelfs de volgelingen van Moskou tot wonderbaarlijke buitelingen te kun nen inspireeren. Wij zijn er benieuw naar, hoe de roode heeren den „eigen dom" willen helpen verdedigen. Naar wij vernemen heeft H. M. de Koningin Prins Bernhard van Lippe Biesterfeld het grootkruis in de orde van den Nederlandschen Leeuw ver leend. KRANSLEGGING OP HET GRAF VAN DE RUYTER. Door de bemanning van den nieuwen kruiser. Gistermiddag heeft in de Nieuwe Kerk te Amsterdam een korte en een voudige plechtigheid plaats gehad. De bemanning van den kruiser „De Ruy ter", die in de hoofdstedelijke haven ligt, heeft een krans gelegd op het praalgraaf van onzen grooten admiraal Michiel Adriaanszoon de Ruyter, wiens stoffelijk overschot rust in de devote stilte van het koor in de Nieuwe Kerk. Met deze kranslegging eerde de be manning de nagedachtenis van onzen grootsten zeeheld, wiens naam de nieu we kruiser voert. Een groote g'roep belangstellenden had zich voor, het portaal van de kerk opgesteld, om de komst van een ge deelte der etat-major en van de be manning af te wachten. Vlot en martiaal marcheerde de troep over den Dam naar de kerk, twee pij pers en tamboers voorop. In de kerk hadden zich de leden van de sub-com missie voor het praalgraaf opgesteld, ds. A. G. H. van Hoogenhuyze en de heer F. A. v. d. Bosch. Voorts waren aanwezig de ondercommandant van de marine te Amsterdam, kapitein ter zee Meyer Ranneft, de commandant van de „De Ruyter" kapitein ter zee Van de Sande Lacoste, de onder-commandant De Bruyne en de adjudant Laman Trip. Ook eenige predikanten woonden de plechtigheid bij. De organist preludeerde op motieven van vaderlandsche liederen tot het plechtige moment, dat de commandant, geassisteerd door een matroos, de krans versierd met de vaderlandsche kleuren, aan den voet van het praafgraaf neer legde. Direct daarop speelde de organist 't „Wilhelmus", dat door de marineman nen stram in de houding werd aange hoord. Enkele oogenblikken later marcheer de de troep af via den N. Z. Voorburg wal naar de ligplaats van den kruiser. In plaats van den luitenant-kolonel H. Bierman, die" met ingang van 1 Novem ber den militairen dienst verlaat en daarbij zijn taak als commandant van het verband Zeeland van den B.V.L. neerlegt en voorzitter daarvan wordt, is benoemd tot commandant luitenant-ko lonel J. H. W. Bruins, thans comman dant van het 14e regiment infanterie, die op Zaterdag 31 October zijn com mando zal overdragen en dan tot de re serve overgaat. De heer Bruins is in 1880 te Steen- wijk geboren en kwam in 1896 te Kam pen, van waar hij in 1904 naar het 7e regiment infanterie ging. Van 1907 tot 1917 diende hij in Indië en nam in Atjeh aan verscheidene expedities deel. In 1914 kwam hij als kapitein te As sen in garnizoen. In 1921 ging hij voor de tweede maal naar Indië, om in 1924 terug te keeren en te Bergen op Zoom te worden geplaatst. Hier werd hij in 1924 majoor en in 1935 luitenant-kolonel en commandant van het 14e reg. infan terie. Naar wij vernemen blijft overste Bruins te Bergen op Zoom wonen, waar hij voorzitter van de West Brabantsche Harddraverij- en Concours Hippique Vereeniging is en deel uitmaakt van het afdeelingsbestuur der Kon. Ver. „Oost en West." SINT LAURENS. Alhier is opgericht een plaatselijke commissie met het doel gelden in te zamelen voor een huwelijks geschenk voor H.K H. Prinses Juliana en Z.H. Prins Bernhard. Eere-voorzitter is burgemeester J. W. van 't Hoff, leden de heeren: H, A. de Boer, P. Boon, A. Francke Jz., K, A. Hamelink, J. Hille- brand, A. Jansen, en mr. J. J. Snoep. O. EN W. SOUBURG. De commissie voor een te houden bazaar ten bate van het Groene Kruis „SouburgRit- them is thans samengesteld en bestaat uit de heeren F. Leenhouts, Wim Abe leven, J, Minderhoud, G. F. de Grave, A. Poelman, J. Meerman en M, Dom misse. Zij is bereids met haar werk zaamheden aangevangen en verwacht mag worden, dat zij een bazaar zal sa menstellen die er zijn mag en waarvan de resultaten op 1, 2, 3 en 4 December a.s. den financieelen nood der t. b. c. af- deeling van het Groene Kruis in rui me mate mag helpen leningen. In de 2e en 3e week van Nov. a.s. zullen langs de huizen van de ingezetenen geschen ken in ontvangst genomen worden. Voorts is er onder leiding van mevr. v. DoornVan Lokeren Campagne een dames comité in voorbereiding. ELLEWOUTSDIJK. Aan den heer E. A, van der Bent, tot voor kort te Elle- woutsdijk woonachtig, werd door den Dijkraad voor de waterkeering van den calamiteuzen polder Borssele dezer da gen overhandigd een fraaie foto in lijst van de leden van den Dijkraad, ter her innering aan het feit, dat de heer Van der Bent op 13 September j.l. sedert 1886, dus een halve eeuw, onafgebroken het lidmaatschap van dat lichaam heeft be kleed. Het geschenk ging vergezeld van een schrijven, dat getuigde van groote waar deering van de wijze, waarop de jubila ris de belangen van het waterschap, dat hem afvaardigde, heeft gediend en be hartigd. KLOETINGE. In de werkplaats van den wagenmaker S. alhier, waar de tim merman O. bij de machinale bewerking van een buis aanwezig was, sprong een amarilsteen midden door en trof O. juist boven het linkeroog. De dokter moest eenige hechtingen aanbrengen en het scheelde heel weinig of de getroffene had zijn oog verloren. KATS. Vrijdagavond werd alhier in de consistoriekamer der Ned. Herv. kerk een kleine tentoonstelling gehou den van allerlei goederen, welke door een meisjesclub nder leiding van een in gezetene waren gemaakt. Verscheidene ingezetenen kwamen deze handwerken bezichtigen. Tegen het eind der ten toonstelling richtte de plaatselijke pre dikant enkele woorden van dank tot de leidster en de meisjes die dit alles in zoo'n korten tijd hadden klaar ge maakt; hij hoopte dat deze goederen hun juiste bestemming (in allerlei ge zinnen in de gemeente) zouden bereiken en daar langen tijd van dienst zouden zijn. Wethouder E. C. Priester sloot zich bij deze woorden aan. Tijdens de tentoonstelling werd door verschillen de personen voor een jaarlijksche bij drage geteekend. RAAD VAN IJZENDIJKE. IJZENDIJKE. Als lid van den Raad werd beëedigd de heer A. Claeys. De heer E, Haverbeke werd benoemd tot ambtenaar van den burgerlijken stand. Hij verkreeg 4 stemmen, de heer Van Bortel 2 en de heer Claeys 1 stem. Tot wethouder in de vacature Wijf fels werd benoemd de heer C. Mul- laert met 4 stemmen. Twee stemmen werden uitgebracht op den heer Van Bortel, 1 op den heer Claeys. De begrooting 1937 werd aangeboden met een eindcijfer van 67400. (onvoor zien 2560). De begrooting zal bij de leden circuleer en. De r.k. „Jonge Boerenstand" had een subsidie van 50 aangevraagd. Op voorstel van B. en W. werd 25 ver leend, Tegen stemden de heeren Van Bortel, Cammaert en Giljam. Door de Ver, „Gemeentebelang" was een subsidie aangevraagd van 300. Besloten werd dit bedrag ter beschik king van B. en W. op de begrooting te plaatsen. Wanneer blijkt, dat de ingeze tenen medewerking toonen voor het werk der genoemde vereeniging zullen B. en W. naar evenredigheid van dit (Ingez. Med.) er voorgevallen was. ,,U heeft volkomen gelijk. U kon niets anders doen", merkte de groothertog op, „Hij moet eens flink afgerost worden, de bruut", riep Fraser woedend. „Dat dacht ik ook, oude jongen, maar dit is een geval waarbij we met geweld niet veel bereiken kunnen. Natuurlijk kunnen we nu niet meer met hem on derhandelen over den verkoop v,an het jacht, dus zullen we een ander plan moeten bedenken. Naar een opmerking te oordeelen, die hij over Brockdorf maakte, zou ik zeggen dat we het nog eens miet hem probeeren moeten. In elk geval is dat een fatsoenlijke vent en hij zal zeker niet iaan Grafton oververtellen wat wij met hem bepraten zouden. Ik zal nu aan dek gaan en eens met hem praten. Gij beiden ziet er toch wel het belang van in, om iets te doen voordat wij de Britsche wateren verlaten heb ben. Wanneer wij eenmaal in de Oostzee zijn, is ons lot eigenlijk al bezegeld. t °°u ïï!'zelf "3en n'e* hang. Ten slot- hebben wij allen ons leven reeds zoo dikwijls gewaagd, maar Jane moet gered worden. De man blufte niet toen hij zei, dat zijn werkgevers h,aar wel aan hem zouden afstaan. Het is te ver schrikkelijk om aan te denken." Intusschen had Ja'ne getracht wat te rusten in haar hut en had geprobeerd haar aandacht te bepalen bij een roman, doch er waren te veel dingen, die haar geest bezig hielden en zij had het boek vol ongeduld ter zijde geworpen, Ten slotte stond zij op en liep de gang in. met de bedoeling om Ralph te gaan zoeken. Op dat oogenblik echter stond de deur van Grafton's hut toevallig open en toen zij, op weg naar de s,alon, deze passeerde, trad hij naar buiten en ver sperde haar den weg, „Miss Fraser, ik moet u verzoeken mij eenige minuten van uw tijd af te staan", vroeg hij, doch het leek veel op een bevel. „U kunt mij niets van belang te zeg gen hebben. Wij hebben reeds alles ge zegd, wat er te zeggen is", protesteer de zij. „U vergist zich. Ik geloof dat u er beter aan doet om even met mij te ko men praten, in het belang van uw vrien den en meer in het speciaal belang van uw verloofde." „Wat bedoelt u?" „Je -moet eens goed beseffen, Jane, dat ik hem volkomen in mijn m,acht heb en je broer ook. Ter wille van jou zou ik geneigd kunnen zijn met hen te on derhandelen. Denk jê niet, dat het ver- stadig zou zijn als je even naar mij luisterde?" Jane keek hem rustig aan en las in zijn oogen een grimmige vastberadenheid. Zij besefte, dat hij geen ijdele bedrei gingen uitte. „Ik zal naar u luisteren", zei ze met zachte stem en volgde hem zijn hut bin nen. Grafton sloot de deur en bood haar een stoel aan. „Ik zal je niet langer ophouden dan noodig is en mij slechts tot het hoog noodige bep.alen. Er zijn echter een paar dingen, die je goed moet begrijpen. Ik weet, dat je je verbeeldt, dat je op Desbrook verliefd bent." „Ik heb hem lief", riep zij heftig. „Goed. Je houdt ongetwijfeld erg veel van je broer." „Ja", antwoordde ze, iets kalmer, „Goed. Dan zul je wel rekening wil len houden met hun veiligheid. Ik zal je daarom zoo kort mogelijk uitleggen, hoe de toestand op het oogenblik is. Ik heb hun lot volkomen in mijn handen. Ik zou op dit zelfde oogenblik order kunnen geven, dat een van hen beiden, of allebei, onmiddellijk uit den weg ge ruimd moesten worden en mijn bevelen zouden zonder verwijl uitgevoerd te worden." „Dat durft u niet te doen i dat durft u niet...." herhaalde zij en er was vrees in haar oogen te lezen. „Begrijp je niet, dat ik alles durf, vooral wanneer het om jou gaat? Het leven van anderen heeft geen waarde voor mij en ik kan er zonder eenige ge wetenswroeging een einde aan maken. Een oogenblikje geleden was captain Desbrook hier om mij een voorstel te doen. Hij stelde voor, dat ik het jacht, voor een zeker bedrag, aan je broer zou verkoopen en mijn gasten op vrije voe ten zou stellen. Ik was geneigd om toe te stemmen en wil dit nog wel doen, on der voorwaarde, dat jij, Jane, bij mij blijft. Wordt de mijne en je broer en je geliefde zullen zoo gauw mogelijk in vrijheid worden gesteld", besloot hij, op ernstigen toon. Jane stond op en st,aarde hem aan. Het duurde eenigen tijd voordat de ver schrikkelijke bedoeling van zijn woor den tot haar doordrong. In haar on schuld achtte zij het onmogelijk, dat Jeeovitol levertraan wetenschappelijk JK de beste levertraan voor U en Uw kind. Verkrijgbaar bij apothekers en yL, drogisten f0.75 per flacon. (Ingez. Med.) bedrag gelden beschikbaar stellen. Te gen stemden de heeren Cammaert en Giljam. Op voorstel van B. en W. werd met algemeene stemmen besloten tot het aanbrengen van een rioleering in de Barakkenstraat en tot vermindering van de zijkanten van de Molenstraat met klinkers. Het werk zal onder de inge zetenen ambachtslui worden aanbe steed. Het leggen der rioleering zal door werkloozen geschieden. Op verzoek van het bestuur der neu trale schoolvereeniging werd met alge meene stemmen besloten tot aankoop der onderwijzerswoning aan Tivoli voor 3500. De heer De Meijer verzocht bij de rondvraag voor bepaalde straten een parkeerverbod in te stellen. De heer Van Bortel vroeg: a) wanneer de paal tjes, liggende op het plein der neutrale school, ter bestemder plaatse zouden worden gebracht. Dit zal in werkver schaffing geschieden, b) of schade aan den weg aangebracht door het leggen van tanks, kabels, etc. voor rekening der ondernemers is, waarop be vestigend werd geantwoord en c) een verzakking in den weg nabij de mest vaalt van P, Wijffels te willen doen her stellen. Dit werd toegezegd. Postzegelstudie. De welbekende Libellenserie werd met no. 131 verrijkt door een eenvoudige Handleiding voor Postzegelverzamelaars, samengesteld door C. J. Peelen. In een zestal hoofdstukken behandelt de schrijver eenige zeer belangrijke on derwerpen uit de pnilatelie, de weten schap der postzegels. Hij wekt daardoor de lezers op, hunne liefhebberij niet meer te beschou wen als uiting van verzamelwoede al leen, doch het samenbrengen van die kleine papiertjes tot een bron van on derzoek te m.aken, die onuitputtelijk is voor den ijverigen onderzoeker. Immers bij het verzamelen, doch voor al bij het bestudeeren van postzegels, komt men in allerlei gebieden van we tenschap. Men gaat zich verd'epen in de aardrijkskunde, de staatsinrichting, de kolonisatie, de fabricatie der zegels enz. enz. De geschiedenis van het postzegel is, hoewel nauwelijks 100 jaar oud, interes sant om de vooruitgang in drukkunst 'li teekening na te gaan. In aansluiting daarmee is de phil.atel'e ook niet oud, maar de tallooze tentoon stellingen, congressen en ve lingen, stu dieclubs en postzegelmarkten hebben deze wetenschap reeds ras tot groote hoogte gebracht. Het zou ons te ver voeren hierop in te gaan, doch wij kunnen eiken ernsti gen, volwassen postzegelverzamelaar ten sterkste aanraden dit boekske te koopen en te bestudeeren. Zij zullen hierin niet alleen vinden, wat elke ver zamelaar moet weten, maar tevens een zoo groot aantal waardevolle gegevens aantreffen, die hen ongetwijfeld tot ver dere studie zullen prikkelen. ja mis schien beleven wij in Middelburg daar door de wedergeboorte van MiddphL de eertijds zoo prettige vereen'ging van postzegelverzamelaars. H. B. eenig menschelijk wezen tot een derge lijke slechtheid in staat zou zijn. Het drong echter langzamerhand tot h.aar door, dat deze man in volle ernst ge sproken had en in zijn onbarmhartigheid zijn bedreigingen ten uitvoer zou bren gen. „Mr, Grafton, ik smeek u om genade. Hoe zou u ooit gelukkig kunnen zijn met een vrouw, die u verafschuwde?" pleite zij. ,,D,at is mijn zaak. Als ik daar tevre-, den mee ben, gaat dat niemand verder aan." „En ik zelf? Denkt u dat ik m'jzelf en mijn liefde aan u zou kunnen geven? Nog afgezien van het feit, dat ik niet van u houd, bedenk eens wat u voor iem,and bent, wat voor zonden u niet begaan heeft, hoeveel tmenschenlevens u niiet vernietigd heeft. Ik weiger ik weiger absoluut", „Ik zou er nog eens over nacienken, mijn lieve kind. Bedenk wat er van je antwoord afhangt het leven van twee menschen, waar je van houdt. Er zijn heel wat vrouwen, die trouwen, om het voordeel d.at het hun oplevert; zonder liefde en soms zeïïs met tegenzin. Zij geven zich zelf uit volkomen egoïsti sche overwegingen, om hun verlangen naar juweelen en luxe te bevredigen. Ik vraag van jou iets heel anders, 'Jij zult jezelf aan mij geven, om het leven van twee menschen te redden", zei hij kalm. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1936 | | pagina 5