BINNENLAND. ZEELAND. Lost met Uw stoelgang? KRONIEK van dm DAG. DE GOUDEN RAT M.S.S. - cachets TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 19 OCTOBER 1936. No. 247. Het a.s. huwelijk van Prinses Juliana. Nog geen datum vastgesteld. PRINSES JULIANA NAAR DUITSCHLAND VERTROKKEN. ONZE HANDELSBETREKKINGEN MET BELGIë. DE PERSONEELE BELASTING OP MOTORRIJTUIGEN. De K.N.A.C, dringt op verlaging aan. WATERSCHAPPEN. Bezwaren tegen het ontwerp Ziekenhuisverzorgingswet. (Ingez. Med.) ms^ssSÊÊÊSËÊSÊissÊSssssss^sss. Het kabinet-Van Zeeland contra Rex. (Wordt vervolgd). geldt niet alleen voor België, doch tot zekere hoogte voor alle W,.-Europesche mogendheden, waar ze door 't fascisme wordt belaagd. Bezinning op wat demo cratie behoort te zijn en toetsing van de politieke realiteit aan dé resultaten dier bezinning is voor alles noodig. De mee ning, dat de democratische regeerings- vorm staat en valt met de parlemen taire systemen, welke in West-Europa in zwang zijn, lijkt ons op zijn minst voor bestrijding vatbaar. De theorie der even redige vertegenwoordiging etc. mag wis kunstig aan een ideaal beantwoorden, de practijk er van heeft geleid tot een gouvernement, dat alle ruggegraat moet ontberen. Dat het fascisme ook in West- Europa aanhang vindt, kan uit dezen hoofde verklaard worden. En men zal voor een deugdelijke bestrijding van het fascisme dan ook niet kunnen volstaan met offensieve critiek. Wat voor uit werking kan zulke critiek hebben, als op dengene zelf, die ze aanwendt, zoo veel aan te merken valt? Aan Van Zeeland, den Belgischen mi- nister-president, is den laatsten tijd van meer dan één zijde, het voornemen toe geschreven, een verbetering der demo cratie ter hand te nemen. Men heeft zelfs hooren verluiden, dat hij daartoe een eigen politieke „beweging" in het leven wilde roepen. Dit laatste schijnt niet waar te zijn. Voorloopig althans zijn er geen verschijnselen, welke er op wij zen. Misschien is men in den boezem der regeering overeengekomen, gezamenlijk de regeneratie na te streven. De rede van mr. Spaak heeft dan een periode ingeluid, welke voor België van groote historische beteekenis kan worden. Het ware te wenschen. Naar aanleiding van diverse geruchten omtrent den datum, waarop het huwe lijk van de Prinses zal plaats hebben en omtrent een te maken huwelijksreis naar Ned.-Indië, is ons bij onderzoek geble ken, dat ter bevoegder plaatse noch om trent den datum van het huwelijk, noch omtrent een te maken huwelijksreis op het oogenblik iets bekend is. Prinses Juliana is Zaterdag naar Duitschland vertrokken tot het brengen van een familiebezoek aan Lippe. Zaterdagavond te 9.02 uur vertrok H. K. H. per D-trein van Apeldoorn. De Koningin deed haar dochter tot op het perron uitgeleide. Reeds ongeveer een kwartier voor het vertrek van den trein was het koninklijk gezelschap in de ko ninklijke wachtkamer aanwezig. Per au to was de rit van het paleis Het Loo gemaakt. Het afscheid op het perron tusschen de Koningin en de Prinses was zeer hartelijk. Na ingestapt te zijn, ver scheen de Prinses voor het open raam van het portier van haar coupé en on derhield zich nog eenigen tijd met de Koningin. De Prinses droeg een blauwe japon met een hoed in dezelfde kleur en een kort zwart bontmanteltje. Zij was vergezeld van baronesse van Heemstra en den heer Juckema van Burmania, ba ron Rengers van Warmenhuizen. Bij 't wegrijden van den trein wuifde de Prin ses, die voor het portierraam bleef staan, haar moeder nog eenigen tijd toe. Het familiebezoek van de Prinses zal ongeveer een week duren. De Koningin begaf zich van het station per auto weer naar Het Loo terug. Slechts weinig pu bliek was van het vertrek der Prinses getuige. Volgens het socialistische dagblad ,,Le Peuple" heeft Hr. Ms. gezant te Brussel, mr. J. A, N. Patijn, een onderhoud ge had met den Belgischen minister van bui- tenlandsche zaken, Spaak, Nederland zou zich volgens het blad, bereid hebben verklaard 'n zekere con trole uit te oefenen op de prijzen, ten einde te verhinderen, dat Nederlandsche producten tegen spotprijzen aan de Bel gische markt zouden komen. De in België toe te laten maandelijk- schen contingenten van Nederlandsche producten zouden zijn vastgesteld op 25.000 kg boter, 75.000 kg varkens- vleesch, zoomede een herstel van den vroegeren toestand aangaande rund- vleesch. Onderhandelingen zouden deze week worden geopend tot nauwkeurige regeling van het ruilverkeer tusschen de beide landen. Nu in een enkele gemeente het dage- lijksch bestuur besloten heeft aan den Raad voor te stellen de heffing van de personeele belasting naar den grondslag motorrijtuigen terug te brengen tot het tarief, dat daarvoor een zestal jaren gold, omdat het noodzakelijk werd geacht den druk van deze in de laatste jaren zeer sterk verhoogde belasting te verlichten, heeft de K.N.A.C. onder de aandacht van alle gemeentebesturen gebracht, dat als gevolg van de onlangs getroffen mo netaire maatregelen de prijzen van een deel der hier te lande geïmporteerde auto's reeds zijn gestegen en zonder twij fel geheel aan de nieuwe valuta-verhou dingen zullen moeten worden aangepast. Waar nu in verreweg de meeste ge meenten gedurende de laatste jaren, veelal mede in verband met de waarde daling van de motorrijtuigen, niet het minst onder den invloed van de in het buitenland getroffen maatregelen op mo netair gebied, over is gegaan tot min of meer aanzienlijke verhooging van het wettelijke tarief van de hoofdsom en/of een opvoering van het aantal opcenten en dit zelfs in een enkel geval de bedoe ling had, daarmede andere categorieën belastingplichtigen te ontlasten, heeft de K.N.A.C. in het belang van het automo bilisme verzocht te bevorderen, dat de tarieven worden teruggebracht tot die welke een jaar of vijf, zes geleden heb ben gegolden. Vermeend wordt, dat in het onderhavige geval de belangen van het automobielverkeer en van het ge meentelijke budget parallel loopen. Im mers overal waar in het buitenland de druk der belastingen op het automobiel- verkeer werd verminderd, is gebleken dat zulks een zeer groote opleving van het motorisch verkeer ten'gevolge had De K.N.A.C. heeft reeds aan de Re- adres verzocht mede in verband met de prijsstijging als bovenbedoeld, tot verla ging van de sedert 1 Januari 1935 zeer verhoogde tarieven van de Motorrijtui genbelasting over te gaan, omdat geble ken is, dat daarmede een te groote druk op het automobielverkeer is gelegd. Ook de verlaging van de personeele belasting zal naar hare stellige overtui ging tot gevolg hebben, dat de totale opbrengst naar dezen grondslag niet al leen niet zal verminderen, maar zelfs, door belangrijke vermeerdering van het aantal der belaste eenheden, belangrijk zal stijgen. Moeilijk zal in dit opzicht een dankbaarder belastingobject kunnen worden gevonden. Bij Kon. besluit zijn benoemd: a. tot dijkgraaf van het waterschap Ooster- en Sint-Jansiand, C. M. Zeijler te Oosterland; b. met ingang van 10 Oct. tot dijkgraaf van den Kreekrakpolder, H. van Gorsel, te Rilland-Bath; c. met in gang van 1 Nov. tot lid van het bestuur der waterkeering van het calamiteuze waterschap Bruinisse P. L. Krepel, te Bruinisse. Zaterdagmiddag kwamen op uitnoodi- ging van het bestuur der Federatie van Vereenigingen voor ziekenhuisverpleging in Nederland in de bovenzaal van het Nederlandsch Koffiehuis te Middelburg bijeen, afgevaardigden van enkele der in Zeeland bestaande vereenigingen voor Ziekenhuisverpleging. De voorzitter der bijeenkomst de heer L. Onderdijk, secretaris-penningmeester van de Vereeniging op Walcheren, zeide dat de reden tot deze bijeenkomst wa ren de bezwaren, die in den kring der federatie gerezen zijn tegen het ont- werp-ziekenverzorgingswet. Om deze bezwaren mondeling toe te lichten waren aanwezig de voorzitter en den secretaris en van de Federatie en spr. gaf gaarne het woord aan den voor zitter, den heer C, Stolk. Deze wees er in zijn uiteenzetting op, hoe het ontwerp van wet vele artikelen wijdt aan de ziekenfondsen, die nu ook de ziekenhuisverpleging voor hun leden zullen moeten verzorgen, als zij daar van geen vrijstelling hebben gekregen. Aan de vereenigingen voor ziekenhuis verpleging wijdt het ontwerp slechts 2 artikelen. Dit komt omdat men zich be roept op art. 50 der ziektewet, waarin aan de arbeiders alleen dan loon wordt toegekend bij ziekte als zij behoorlijk voor de zieken dagen gezorgd hebben, dus lid van een ziekenfonds zijn. Het gaat hierbij dus alleen om de arbeiders in loondienst. De minister spreekt dan ook alleen met enkele woorden over 't vastkoppelen aan deze kwestie van de belangen van de middenstanders. Uit het ontwerp blijkt dat er weer een apparaat zal komen met bureaux en ambtenaren, dus iets dat geld zal kos ten, terwijl de staat niet voornemens is er iets voor uit te geven. De helft der kosten zullen drukken op de fondsen zelf, wat dus Wil zeggen, contributie verhooging, de andere helft op de deelnemers, dus de doktoren, en apothekers, die dit door hoogere hono raria en hoogere medicijn prijzen zullen afwentelen op de fondsen,, Het opvoedend werk der vereenigin gen voor ziekenhuisverpleging zal ver loren gaan door bedanken van vele le den. Dit z,al een moreel nadeel zijn, maar ook een schadepost voor de ge meenten, die toch weer bij moeten sprin gen in vele gevallen. Het is dan ook vol gens spr. veel beter de ziekenfondsen en de vereenigingen voor ziekenhuis verpleging en deze zonder welsfands- grens, gescheiden te houden, Deze ver eenigingen zijn uit en door het volk zelf tot stand gekomen en het is niet noodig haar nu onder curateele te stellen o.a. van vroedvrouwen, die met doktoren en apothekers in den Centr,alen Raad zit ting zouden nemen. Het gaat bij het fe deratiebestuur om het zelfbehoud der vereenigingen. Spr. wees er op, dat men de verdere regelingen voor de Ziekenfondsen ook in de wet vastlegt en o.a. dat deze per jaar 1 pet, reserve moeten maken, maar voor de vereenigingen voor Ziekenhuis verpleging laat men de z,aak bij algemee- 11 11 iwmt. Als Uw spijsvertering niet-goed werkt, dan hoopen vergiften zich op in Uw lichaam, dan voelt Ge U ellendig, dan gaat Gfj er grauw, groezelig uitzien, oud voor Uw tijd! Maak Schoon Schip, neemt: Zij bevatten 'n bijzondere samenstelling, ge heel afwijkend van andere laxeer-middelen. Zij bevatten bovendien stoffen om Uw bloed, Uw lever en Uw ingewanden te reinigen, i Werken langzaam en voorzichtig, schaden Uw darmen niet en verbeteren Uw gestel. Wilt Gij langzaam laxeeren, neem er één! Wilt Gij snel en goed purgeeren, dan twéé Eenmaal geprobeerd, dan zijt gjj overtuigd, 't Is een vondst van Apotheker Dumont, Prettig innemen, want Gfj proeft niets. Per koker van 12 stuks 60 ct. Overal verkrijgbaars nen maatregel van bestuur beslissen en hangt het dus van den persoon van den minister en zijn inzichten af wat hij wil voorschrijven. Het wetsontwerp en ook de toelichting zeggen niet, dat de ver eenigingen moeten verdwijnen, maar hei komt er toch vrijwel op neer. Het gaat voor ,alles op meer invloed van de Maatschappij tot Bevordering der Ge neeskunde. Daartegen moet men zich verzetten en oppassen dat de welstands- grens niet veranderd wordt. Het doel van de federatie is niet zich te verzetten tegen een ziekenverzor- gingswet, doch men kan d e niet slikken als zij nu wordt voorgesteld. Gezien de vele studeerenden zijn in de toekomst steeds meer artsen te wachten en zij hebben zeker recht op een goed beèiaan, maar dat moet men hen niet langs de zen weg trachten te brengen. De beide artikelen van het ontwerp slaande op de vereenigingen voor Z'e- kenhuisverpleging nader besprekende wees spr. er op, dat bij Ziekenfondsen de ziekenhuisverpleging toch afzonderlijk z,al moeten worden beheercf en hij vroeg zich af waarom dan geen afzonderlijke vereeniging kan bestaan. Spr. ziet in 't ontwerp een leeg pompen van de ver eenigingen ten bate der fondsen, het ontwerp is dan ook zoo onaanvaardbaar en de vrees der speciaL'sten, dat zij in het gedrang zullen komen, is overbodig. De Centrale Raad moet niet zoo wor den samengesteld, dat de wolf toezicht zal g.aan houden op het schaap. Het gaat niet tegen een wet, doch tegen deze we'. Spr. hoopte dat de aanwezigen zich eenstemmig zouden verklaren voor een nader in te dienen motie. Na de pauze werd eerst gelegenheid gegeven vragen te stellen of opmerkin gen te maken. De heer Maas van Biervliet meende er nog eens nader op te moeten wijzen, dat men bij aanvaarding van de wet weer een scheidingslijn zal trekken, tus schen hen, die beneden de welstands- grens der ziekenfondsen vallen en hen, die er boven zijn. Men zal de bokken van de schapen scheiden juist in een tijd, dat men eensgezindheid moet be vorderen. De heer Stolk gaf ook toe dat men niet weet waar de vereenigingen zullen blijven, en nu men alles doet om te ver eenigen, maakt men een nieuwe schei dingslijn. En juist op het gebied der barmhartige samarithaan. Men moest nog meer tegen deze plannen opkomen en dit ligt ook op den weg der gemeen tebesturen. Men heeft in de vereenigin gen samen de reserves opgebouwd en De Belgische regeering is veelszins ondernemend op 't oogenblik. Na de surprise van koning Leopold's rede over de buitenlandsche en militaire po litiek, heeft zij Vrijdagavond bij monde van mr. Spaak, den (socialistischen) mi nister van buitenlandsche zaken, een vinnigen strijd tegen het fascisme, hier rexisme geheeten, aangekondigd. Het tijdstip dezer aankondiging was zonder twijfel goed gekozen. De redevoering van den koning verhoogde de populari teit der regeering. Wat zij inhield leef de sinds lang in het Belgische volk. Geen enkel blad heeft een voortzetting der oude buitenlandsche politiek durven be pleiten. Een gevoel van opluchting maakte zich van den gemiddelden Belg meester, toen hij het besluit tot liquida tie der Fransche oriënteering vernam. Hij vond, dat het goed was zoo, en zijn waardeering voor het kabinet-Van Zee land nam toe. Deze „goodwill" tracht de regeering nu blijkbaar te exploiteeren voor haar binnenlandsche politiek. De rede van mr. Spaak zal men moeten beschouwen als de inzet van een groote actie voor 't behoud van de democratie tegen allen, die door buitenlandsche exempelen besmet den een of anderen vorm van „autoritair régime" voorstaan. De regee ring zal zich niet in een hoek laten du wen, verkondigde de minister van bui tenlandsche zaken. Zij raapt de hand schoen op, die haar van fascistische zijde werd toegeworpen. De overeenkomst, welke Rex met de Vlaamsche nationalisten heeft gesloten, schijnt tot dezen stap den stoot te heb ben gegeven. Hoewel voorloopig aan 't zonderlinge verbond o.i. niet al te veel beteekenis mag worden toegekend de opportuniteit ligt er wat erg dik boven op heeft het de politieke gemoederen in België danig aangegrepen. Een bewe ging, welke in staat blijkt water en vuur (in casu de Waalsche die-hards en de Vlaamsche nationalisten) naar het uiter lijk te vereenigen, is iets zoo ongekends voor het Belgische volk, dat het er door van zijn stuk raakte. De politieke tegen stellingen kunnen er voorloopig niet dan door toegespitst worden. Rex zal zich nu energiek aan het Vlaamsche volk wij den, waarin het dusver geen voet aan den grond kon krijgen. Het Vlaamsch- nationale verbond moet Degrelle als hef boom voor zijn politieke propaganda die nen. Ook het Verdinaso, een afgeschei den groep Vlaamsche nationalisten met nationaal-socialistische ideologieën en voor 't overige strevend naar een „Diet- schen staat" waartoe ook Nederland zou moeten behooren, gaat zich naar alle waarschijnlijkheid met Rex lieeren. Tegen deze combinatie en aan den an deren kant tegen de communisten wil de regeering zich dus met kracht teweer stellen. Zij laat den politieken strijd niet over aan de drie partijen (socialisten, roomsch-katholieken en liberalen), uit welker samengaan ze voortkwam, doch neemt zelf de leiding in handen, zich vereenzelvigende met „de democratie". Op t oogenblik valt niet te zeggen, op welke wijze zij den strijd denkt te voeren. Er is tweeërlei afweer mogelijk: een positieve en een negatieve. Bij de eerste valt de nadruk op het begrip: zelf- herziening; bij de tweede wordt alle heil gezocht in een felle critiek op den tegenstander. De eerste achten wij de juiste, d.w.z. de eenige, die baat kan brengen. De „democratie" is o.i. zoo zwaar met zonden beladen, dat zij zich aan een louteringsproces moet onder werpen, wil ze 't veege lijf redden. Dat naar het Engelsch van PAUL TRENT. 50). Ralph schreef haastig een -briefje, waarin hij het hoofd van zijn afdeeling mededeeling deed van de noodige feiten en hem vertelde, dat hij beloofd had, dat Antonio zijn straf kwijt gescholden zou worden, wanneer hij de vereischte in lichtingen zou verschaffen. Hij las het briefje aan Antonio voor, die goedkeu- rend kniktci „Dat is mij voldoende, mijnheer". „Goed. Verzegel de enveloppe en stop hem in je zak en dan doe je beter met te verdwijnen". Intusschen had Grafton geduldig op een teeken van de prinses zitten wach- en. Verscheidene uren gingen echler voorbij, voordat Taylor kwam vertellen, dat de dame verlost wilde worden, Graf ton ging naar de bewuste hut, waar het 'uik geopend werd, waarna hij haar aansprak, „In orde, Philip. Ik heb hier genoeg van. Ik zal genoegen nemen met dertig procent, maar hoe kan ik er op aan, dat ik het ooit zal krijgen, als ik je in staat stel om de obligaties in handen te krijgen? Ik vertrouw je niet", zei ze droogjes. „In die moeilijkheid zal ik trachten te voorzien) Onder deze omstandigheden kan ik zelf"3e obligaties niet gaan halen en ben ik dus wel gedwongen iemand anders te vertrouwen, Antonio is de eenige persoon, die er voor in aanmer king komt. Ik kan niemand anders be denken, behalve Taylor, en ik geloof niet, dat zijn uiterlijk hem geschikt maakt voor dit karweitje, noch dat hij genoeg tact of intelligentie er voor heeft. Dus moet het wel Antonio zijn. Ik geloof nietr dat hij ons zal verraden,. Bovendien moeten wij wel iemand vertrouwen. Wij vertrouwen elkaar niet, maar hebben misschien wel vertrouwen in een derde. Je kent mij nu al heel lang en je kunt mij er onmogelijk van beschuldigen, dat ik je ooit te kort gedaan heb. Ik zou er nu maar uitkomen, dan gaan we naar je hut. Het duurt niet lang meer voor wij Sark bereiken en ik wil de documenten klaar hebben, zoodat wij Antonio alleen maar behoeven af te zetten en onmiddel lijk weer kunnen wegvaren. Ik moet bekennen, dat ik een beetje zenuwach tig ben in deze buurt en mij niet op mijn gemak zal voelen, voordat wij weer in volle zee zijn en de Hebriden langs stoo- men",. „Goed. Je hebt mij in je macht, maar, om je de waarheid te zeggen, geloof ik, dat-Antonio een doortrapte schurk is en ons er in zal laten vliegen als hij kan", zei de, prinses, vol verachting. „Ik ben geneigd het met je eens te zijn, maar ik zal alle mogelijke voor zorgsmaatregelen nemen. Dat risico moeten wij nu maar loopen, dus kom maar mee, lieve", Een half uur later was de machtiging opgesteld en door de prinses geteekend. Antonio werd ontboden en de machti ging werd hem, te zamen met den sleu tel, overhandigd. Hij ontving uitvoerig opdracht hoe te handelen als hij de obli gaties in zijn bezit had en hij beloofde plechtig zijn bevelen te zullen opvolgen. De schemering begon te vallen, toen de Emerald de kust van Sark naderde. Antonio stapte in de kleine motorboot over en werd snel naar den oever ge bracht. De Italiaan slaakte een zucht van' verlichting, toen hij de boot naar het jacht zag terugkeeren Hij was genood zaakt tot den volgenden morgen op het eiland te blijven, daar er njet eerder 'n boot naar Guernsey vertrok. Hij bracht een rusteloozen nacht door en ging reeds een half uur voor het vertrek van de boot aan boord. Hij had den vorigen avond onmiddellijk na aankomst een telegram aan Eva Leighton verzonden, waarin hij haar mededeelde, dat hij den volgenden morgen naar Guernsey over stak en dat hij, zoodra hij in Londen te- rug was, onmiddellijk naar haar flat toe zou komen, Hij bracht zijn valies aan boord en maakte het zich gemakkelijk, Nu zag hij een toekomst vol rijkdom en geluk voor .zich en zijn scherpe geest trachtte een middel te bedenken om zich de obliga ties te kunnen toeëigenen. Hij vermoed de echter, dat dit te veel gevaar met zich mee zou brengen. Waarschijnlijk zou hij wel een overeenkomst kunnen sluiten, een zeker percentage van de waarde kunnen eischen, als vergoeding voor de hulp, die hij verleend had. De motorboot had een paar mijlen af gelegd, toen de motor onheilspellende geluiden begon te maken en langzamer hand stil hield. In den beginne was An tonio in het geheel niet bezorgd, doch toen het oponthoud reeds een half uur geduurd had, kwam er een angstige uit drukking op zijn gezicht en sprak hij den kapitein aan, Het bleek, dat er een be langrijke reparatie moest plaats hebben en dat er niet de minste kans op was, dat zij Guernsey nog op tijd voor de Londensche paket zouden bereiken, An tonio vloekte hardop, doch gelukkig in het Italiaansch, want de taal, die hij ge bruikte, was zeer gepeperd. Er was evenwel niets aan te doen en hij zou gedwongen zijn tot den volgenden mor gen in Guernsey te blijven. Na een oponthoud van bijna twee uur, was de motorbootjn staat verder te va ren en bereikte ten slotte Guernsey, Na- uurlijk koos Antonio het beste hotel, want het beste was nog niet goed ge noeg voor hem, en bestelde, met een verfijnden smaak, dien de ober ten zeer ste bewonderde, een uitstekend maal. De wijn werd eveneens met de groot ste zorg gekozen, waarna hij zijn zeer gezonde eetlust, volkomen wist te be vredigen, Toen hij zijn maal beëindigd had deed hij een dutje en daarna wan delde hij de stad in. Hij was toevallig juist in de buurt van de haven, toen een Engelsche torpedojager binnenstoomde, doch toonde hiervoor slechts een oogen blik belangstelling. Hij stond te peinzen over de vredige toekomst, die hij tegemoet ging en over den tijd, waarop hij getrouwd zou zijn met de vrouw, die hij zoo hartelijk lief had. Voor het eerst van zijn leven, dacht Antonio nog aan iemand anders dan aan zichzelf. Zijn droomerijen werden ech ter wreed verstoord want zijn arm werd stevig beet gegrepen en toen hij zijn hoofd omdraaide, herkende hij tot zijn groote verbazing, hoofd-inspecteur Gra ves. „Antonio, jij bent precies de man, dien ik zoek", zei Graves vroolijk, „Wat wilt u van mij? Ik heb geen kwaad gedaan", antwoordde de Italiaan, met schrik in zijn stem, „Ik moet je alleen maar even spreken. Ga mee we zullen een rustig plekje zoeken om te praten". „Maar ik wil niet mee. Ik ga niet mee", riep Antonio, ,,U vergist zich, mijnheer. U gaat mee en u zult rustig mee gaan. Hardy, neem jij zijn anderen arm". „Laat mijn armen los Ik zal om hulp roepen, „Dat zal je niet veel geven, mijn vriend Laat ik je een raad geven ga. mee zonder herrie te maken. Ik kan je wel vertellen, dat de hoafd-commissaris, sir Charles Travers, er ook is. Denk je, dat de autoriteiten van dit snerteiland je bescherming zullen verleenen?"

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1936 | | pagina 5