RECHTSZAKEN. Voor kleine tuinen. MARKTBERICHTEN. LEGER EN VLOOT. DE NIEUWE VERKEERSVOORSCHRIFTEN. Hoofdpijn, Kiespijn. WAAR IS WERK? Verkoopingen - Verpachtingen in Zeeland. AGENDA. ms tijtje wordt ontijdig beëindigd door 't uit breken van een oorlog. Alle gasten van de kleine gastvrouw worden door de moeders meegenomen. Haar vader ver trekt naar het front en Shirley blijft met haar moeder midden in het vijandelijk gebied achter. Door den vijand laat de kleinste rebel zich niet van de wijs bren gen. Erger wordt het wanneer haar moeder sterft en zij met haar vader door de stellingen van den vijand zich in vei ligheid moet brengen. Groote gevaren ontstaan, maar Shirley is zoo bijdehand dat zij zelfs den staatspresident op haar handje krijgt. En vanzelfsprekend krijgt' zij haar zin Zijn laatste commando» Twee cadetten van de Amerikaansche marine trachten elkaar de loef af te ste ken. De een wil niet voor den ander onderdoen. Wanneer een aardig meisje hun pad kruist krijgt men de poppen eerst recht aan 't dansen. Maar terwijl zij elkaar om den tuin leiden heeft een gepensionneerd officier een gezelligen dansavond. Deze laatste is zeer ge hecht aan zijn oorlogsschip waarop hij vroeger het bevel voerde. Dit is hem tot een obsessie geworden. De jonge cadetten houden den man nog al eens voor den mal. Als de oud-officier ver neemt dat zijn boot als doelwit voor de oefeningen der slagschepen dienen moet neemt hij het besluit het laatste com mando te geven. Een voltreffer van een der cadetten maakt dan aan alles een eind. Het is een film met luidruchtige cadetten en veel gemarcheer van troe pen. GRAND THEATER. Zwarte Rozen, De geschiedenis van deze film speelt zich af omstreeks het jaar 1900 en geeft een beeld van het verzet der Finnen tegen de Russische overheer- sching. We zien een geheime vergadering van opstandige Finnen, die door de komst van Russische kozakken gestoord wordt. Eén der Finnen (Willy Fritsch) dringt op zijn vlucht de villa van een Russi sche danserees (Lilian Harvey) binnen. Als de kozakken de villa willen onder zoeken, weet de d,anseres dit door mid del van den Russischen gouverneur (Wil ly Birgel), die een groot vriend van haar is te voorkomen. Beide jonge menschen vatten liefde voor elkaar op en de dan seres helpt den Fin zijn opdracht te vol voeren. De danseres breekt daarna ge heel met "baar Russischen bewonderaar en de nn schijnt zich verder geheel aan zijn beeldhouwkunst te wijden. In wer kelijkheid blijft hij echter nauw contact houden met zijn mede-opstandigen, We maken dan een imposant volks feest van de Finnen mede, en ook dit wordt door de kozakken verstoord, die er weer een flinke buit maken aan jonge mannen voor hun Russische mijnen. De Finnen zullen den Gouverneur echter dwingen om dezen gevangenen in vrij heid te stellen en hebben daartoe de opera bezet als er een ballet uitgevoerd wordt waarbij ook de gouverneur aan wezig is. Onze jonge Fin slingert den gouverneur de beschuldigingen van het Finsche volk in het gelaat, en gelast hem het bevel tot ontslag der gevange nen te teekenen. Doch de danseres heeft den gouverneur gewaarschuwd, en als op zijn wenk het scherm omhoog gaat, staan daar op het tooneel eenige tientallen kozakken met het geweer in den aanslag. De massa mag ongehinderd de opera verlaten, doch de geliefde van de danseres wordt gevangen genomen. Op haar voorspraak zal hij echter niet naar Siberië verbannen doch alleen uit het land gezet worden. Als het schip met den jongen Fin af zal varen, is de danseres op de kade. Zij zegt haar geliefde, dat ze hem spoe dig volgen zal, maar als deze datzelfde oogenblik van zijn gratie hoort, gaat hij vermoeden, wie de Russen in de opera gewaarschuwd heeft, en zonder haar te antwoorden vaart hij weg. Deze geschiedenis wordt gespeeld door een groot aantal zeer goede artisten, zoodat de drie hoofdpersonen, al be houden ze de leiding, toch niet teveel domineeren. En dit is, met de gave mass^-regie, de oorzaak van de grootelijk aantrekkelijk heid van deze film. De toeschouwer leeft niet alleen mede met de liefdes geschiedenis, doch hij leert de drie hoofdpersonen zien in het kader van de worsteling tusschen Finnen en Rus sen. Hij leeft mede met den idialis.ti- schen Fin, maar verplaatst zich tevens in de gevoelens van den gouverneur, die zich ook een persoonlijkheid toont, Zoo verlangt men hier geen „happy ending", en is men niet onvoldaan, als de toekomst nog vele vragen open laat Omdat elk onderdeel van deze knappe film opzichzelf boeit en even sterk de aandacht gevangen houdt, als waren de verfilmde, spannende belangwekkende gebeurtenissen, werkelijkheid. O, moeder die zeeman! Deze film uit het voorprogramma laat een hoop vroolijkheid en onzin z en uit het zeemansleven. De matroosjes zijn met verlof en zetten nu de blom metjes buiten. Dat daaraan ook de noo- dige aardige meisjes te pas komen spreekt welhaast vanzelf. Ondanks dat het alzoo een luchtige film is, spelen er toch een flink aantal goede artisten in mede, en is aan de regie veel zorg be steed. Zoo is ook deze amus/ante film er een die men met genoegen zal volgen. De A.N.W.Bacht de gewijzig de Motor- en Rijwielbeschik king een belangrijke schrede vooruit. Maar er zitten een paar feilen in. Dat vele weggebruikers kosten zullen moeten maken om te kunnen voldoen aan de nieuwe verlichtingseischen voor auto's, rijwielen, enz. zal natuurlijk vooral in deze moeilijke tijden verre van toegejuicht worden, zoo schrijft ons de A.N.W.B. Maar $aan den anderen kant mogen wij toch ook geenszins over het hoofd zien, dat het verkeer bij avond véél veiliger zal worden wanneer werkelijk alle voertuigen aan de nieu we eischen voldoen. En als wij dan ver der nog bedenken, dat de verkeerson gevallenstatistiek nog steeds stijgt als wij weten welke waarlijk angstwek kende kapitalen hierbij op het spel staan (afgezizen nog van de moreele ellende, die de ongelukken met zich brengen), dan komen wij toch wel tot het inzicht, dat de regeering moeilijk anders kon handelen dan zij gedaan heeft bij het samenstellen van de nieuwe verkeersregels, waarvan de uitvoerings voorschriften dezer dagen in de gewij zigde Motor- en Rijwielbeschikking zijn gepubliceerd. Na 1 Januari 1938 zullen alle koplam pen van auto's en motorfietsen en alle rijwielachterlichten moeten behooren tot een goedgekeurde soort en ten be wijze daarvan voorzien zijn van een merkteekentje. Insiders weten, hoe noo- dig deze maatregel is, welke in andere landen reeds lang bestaat. Duizenden koplampen geven onvoldoende licht om veilig te rijden en desalniettemin ver blinden zij nog fel, ook al heeft de be stuurder gedimd". Een officieele keu ring van de lampen (in combinatie met scherp omlijnde criteria voor het begrip „verblinding") is het eenige middel om den chaos op dit gebied uit te bannen. Dat men nu tegelijkertijd ook de plaats van de lichten nauwkeurig omlijnt, valt eveneens toe te juichen. Het zou zelfs goed zijn, indien de heel groote motor rijtuigen niet alleen verplicht werden aan de achterzijde een extra-licht te voeren, doch ook van voren onmiddellijk hun „ware gedaante" zouden verraden. Peze bepalingen zijn te uitvoerig en gedetailleerd om er in extenso op in te gaan (wie nadere inlichtingen mocht wenschen, kan die bij den A.N.W.B. ver krijgen). Over het geheel genomen, zijn wij het er volkomen mee eens, al ge voelen wij iets voor het argument, dat de overgangstermijn langer had kunnen zijn. Ook het roode rijwielachter licht moet als een groote verbetering worden beschouwd, vooral nu het gecombineerd moet zijn met een reflector, zoodat men indien het licht dooft toch nog eenige bescherming overhoudt (en er in elk geval niet slechter voorstaat dan thans het geval is). Dat men daarom ook het witte spatbord handhaaft, is uit stekend. Maar wij zijn heelemaal niet te spreken over de verplichting om het achterlichtje op dat witte spatbord te bevestigen! Hier heeft naar onze mee ning de wetgever het illustere voorbeeld van Homerus gevolgd en even gedom meld! Het is immers in de practijk niet mogelijk op het onsoliede stuk blik (dat het spatbord in vele gevallen is) een lantaarn deugdelijk te bevestigen en bo vendien maakt men het op deze wijze onmogelijk om de dynamo te voorzien van een iichtbron (welke dan juist uiter mate soliede en practisch kan zijn). Het achterspatbord is het meest kwetsbare deel van de fiets en dus het minst ge schikt om een lichtbron te dragen. Naar onze meening aldus den A.N.W.B. zal dit voorschrift ten spoedigste moeten worden gewijzigd, omdat het de men schen noopt momenteel nog geen rood achterlicht op hun fiets te monteeren. En wij zouden juist zoo gaarne zien, dat de meerderheid hiertoe met spoed over gaat, ook al is het pas na 1 Januari 1938 wettelijk verplicht. De nieuwe remvoorschriften zijn als een verbetering te beschouwen, wij zijn echter nog niet voldaan, want de eischen zijn nog altijd tamelijk laag te noemen. Op den duur zal men deze ongetwijfeld nog moeten opvoeren, zij het dan ook, dat dit slechts met een ruimen over gangstermijn mag geschieden om de weg gebruikers niet te dupeeren. Helaas mis sen wij de vermelding, dat de huidige eischen slechts als een eersten of schoon vrij belangrijken stap zijn te beschouwen. Daardoor zal men misschien gaan denken, dat zij op den duur niet strenger zullen worden en zich bij de constructie van de remsystemen slechts instellen op de huidige voorschriften. In- tusschen verhelen wij ons niet, dat dit toekomstmuziek is en.... dat wij ruim schoots voor het heden tevredén zouden kunnen zijn, indien werkelijk alle motor rijtuigen aan de thans gestelde eischen zouden voldoen. Toe te juichen valt ook, dat in het vervolg langs den weg zal blijken, waar een maximum-snelheidsvoorschrift ein digt. Maar ook te dezen aanzien zijn wij niet voldaan, want dezelfde eisch mag met het volste recht worden gesteld bij parkeerverboden, inhaalverboden enz. Het is beslist noodig ook het einde hier van aan de weggebruikers duidelijk te maken en dit kan op een eenvoudige manier gebeuren door de achterzijde van het bord te benutten, dat het ver bod aangeeft voor het uit tegenoverge stelde richting komende verkeer. Resumeerend willen wij niet nalaten onze ingenomenheid te betuigen met vele van de nieuwe voorschriften in de Mo tor- en Rijwielbeschikking. En thans zien wij vol verwachting uit naar de volgen de stappen, want de huidige wijziging is wel een belangrijke stap voorwaarts, maar ook niet meer dan dat. De wacht is nu o.m. op de nieuwe Wegenverkeers wet. Moge daarmee wat meer spoed worden betracht! pijnen te verdrijven is een Mijnhardi's Poeder. Per stuk 8 centdoos 45 cent. Bij Uw drogist. VERDUISTERING VAN EFFECTEN. Zooals reeds in het kort gemeld, stond gister voor de Middelburgsche recht bank terecht, als verdacht van verduis tering van effecten, n.l. een drietal rece- pissen van 1000 J. H. C. G., 34 jaar, destijds commissionair in effecten, wo nende te Middelburg, thans te St. Lau rens. De recepissen waren hem, in ver band met een conversie-transactie toe gezonden door de fa. Kol Co. te Am sterdam en hoorden toe aan C, J. de Vuyst te St. Laurens. Verdachte was verschenen en werd rechtskundig bijgestaan door mr. A. J. v. d. Weel advocaat te Middelburg. De benadeelde De Vuyst verklaarde herhaaldelijk aan verdachte om de re cepissen te hebben gevraagd. Verdachte had hem evenwel steeds gezegd dat de stukken er nog niet waren en hem op die manier aan het lijntje gehouden. Verdachte door den president onder vraagd, ontkende een en ander, en be weerde, dat De Vuyst had gezegd te willen wachten, tot de origineele stuk ken er waren. (Recepissen zijn bewijzen ter inwisseling van obligaties). G. H. Pool, bankiersbediende bij de firma Kol Co. te Amsterdam, ver klaarde dat er helaas ten kantore geen bevestigingen meer te vinden waren van de telefoongesprekken met verdachte. Een tweede bankiersbediende van het kantoor Kol Co. legde gelijkluidende verklaringen af. Desgevraagd door den President, ga ven beide getuigen toe, dat verdachte met minder kosten en moeite, met de Nederlandsche Bank had kunnen wer ken. f De getuige a décharge, mej. M. van Verre te Koudekerke, zeide jaren op het kantoor van de firma Reyers te Middelburg te hebben gewerkt. Alle recepissen werden door het kantoor naar Amsterdam gezonden. Op een vraag van den president, of het soms wel 8 of 9 maanden duurde voor de origineele stukken verkrijgbaar werden gesteld, antwoordde zij, zich dat tijdvak niet precies meer te herinneren. De Officier van Justitie aan het woord komend, releveerde in het kort de fei ten en zeide, dat het van, de benadeelde De Vuyst gewoonte was om vroeger als hij recipissen ontving, die in zijn safe, die hij bij de firma Reyers had, op te bergen. De Officier besprak verder de. door verdachte gevoerde transacties met Kol Co. en achtte de aan verdachte ten laste gelegde feiten bewezen. Vroe ger was de zaak van de firma Reyers een prachtige zaak en bloeide. Verdachte heeft de zaak op schandelijke wijze ka pot gemaakt, ook al door zijn weelde rige levenswijze. De officier eischt een gevangenisstraf van 9 maanden. De verdediger van verdachte ving zijn pleidooi aan met te wijzen op de cata strophe die verschillende banken heb ben getroffen. Zeeland kreeg in dat op zicht ruim zijn deel. Pleiter wierp de vraag op of verdachte in dit geval de grenzen van het civielrechtelijke is overschreden. Hij was van oordeel dat hem alleen gemis aan doorzicht k,an worden verweten. Ook besprak pleiter de manier van zaken doen door de groo te banken, om daarmede te laten blijken, dat die banken er voor zorgen steeds zoo veel mogelijk waardepapieren on der zich te houden ter dekking hunner met bankierskantoren loopende rekenin gen. Bovendien heeft het pleiter ten hoogste verwonderd, dat, in tegenstel ling met de vaste gewoonte, bij het kan toor Kol en Co. geen bevel ging is te verkrijgen van de toestemming van ver dachte om de in deze zaak bedoelde re cipissen, als onderpand van zijn loopen de rekening aan te wenden. Het kwam pleiter voor dat dit hier juist een hoogst belangrijk punt is, want volgens pleiter ligt het beslissende mo ment in de onderhavige strafzaak niet in de gesprekken die tusschen de Vuyst en zijn lasthebber zijn gevoerd, maar in de positie tusschen Van G. (verdachte) en het bankierskantoor Kol en Co. Op grond" van een en ander was plei ter van oordeel dat de rechtbank hier zal moeten vrijspreken. Subs, riep plei ter clement e voor den verdachte in. Dahliaknollen rooien en bewaren. De koude nachten der laatste dagen hebben aan den bloei van onze dahlia's en andere niet tegen vorst bestand zijnde bloemsoorten een einde gemaakt. Het is dit jaar wel erg vroeg want meeste ja ren konden we tot in November van de bloei der dahlia's genieten. We gaan de knollen nu rooien, en omdat dit deze keer betrekkelijk vroeg moet gebeuren kunnen we althans zorgen dat de knol len goed droog' worden opgeborgen, waardoor we ze beter kunnen overwin teren, We snijden de stengels op een hand breedte boven de knol af en aan een der stengelstompen bevestigen we het etiquet. Bij het rooien zorgen we dat de wortels niet worden afgebroken of afgestoken. Het beste kunnen we ze rooien met behulp van een stevige riek. Daarna moeten we de knollen een zoo danige plaats geven dat ze goed drogen en toch in koude nachten geen gevaar loopen van te bevriezen, Het beste kun nen we ze leggen in een bak waarvan de ramen overdag hoog op lucht staan of anders onder een afdak waar de wind flink onder door kan waaien. Bij drei gende nachtvorst nemen we onzen maat regel, want vorst verdragen de knollen niet. Zijn ze goed droog dan bergen we ze op, bv. in een droge vorstvrije kelder, Groote partijen kan men het beste op- kuilen. Daarvoor kiezen we een droge plek in onze tuin waar we geen last heb ben van het grondwater. De knollen worden dan aan alle zijden omgeven door een laag aarde ter dikte van 30 a 40 cm Enkele soorten hebben zeer zwakke knollen die gedurende den win ter licht verdragen. Deze kan men zeer goed bewaren in een kist gevuld met droog zand of droge turfmolm. Ook knollen van jknolbegonia's moteten nu uit den grond worden gehaald. De sten gels worden even boven de knol afge sneden, De aarde die tusschen de wor tels der knollen blijft hangen verwijde ren we niet geheel. We laten ook deze knollen eerst flink drogen waarna ze in een vorstvrije kelder kunnen worden* overwinterd. Ook de knollen van Gla diolen, Tigtida of Pavenia en de bollen van Galtenia oï Hyacinthus candicans worden nu uit den grond gehaald en op dezelfde wijze overwinterd. Verder in- specteeren we onzen tuin zorgvuldig om na te gaan of soms nog andere plan ten tegen deze eerste koude nachten moeten worden beveiligd Misschien staat hier of daar nog een Azalea, Calla, Dracaena of andere niet winterharde1 plant die we bijna hadden vergeten, A. G. ONTVANGEN BOEKEN. De dokter in Lapland. „Kan de dokter komen? door Einar Wallquist. Vrij uit het Zweedsch ver taald door G. J. Risselada-Garrer. In dit boek geeft de schrijver een boeiend relaas van zijn praktijk en het leven in Lapland. De dokter heeft in dit land met zijn wegenlooze streken zijn lange, don kere winter een avontuurlijk leven. Daar vertelt de schrijver ons in dit boek veel van. Het verscheen bij deN V. Uitgevers Mij. „Elsevier" te Amster dam. „Minderwaardigheidsgevoel en schoonheidsoperaties", De moreele en sociale waarde van aesthetische opera ties, door arts Annie Mulder van de Graaf, aesthetisch chirurgi Met een voorwoord van mevr. W. Wynaendts Francken-Dyserinck. Uitgave A. W, Bruna en Zn's, Uitg. Mij. te Utrecht Schaken. Bij A. W. Sythoff's Uitg, Mij. te Lei den is „Het officieel wedstrijdboek" van het internationaal meestertournooi te Zandvoort 1936 verschenen. In dit boek, uitgegeven met medewerking van het Comité zijn de partijen geanalyseerd door den wedstrijdleider H. Kmoch, Het esperanto B-examen, lees- en herhaling'sboekje voor vervolgcursussen en studieclubjes, door M. de Waard. Uitgave W, J. Thieme en Cie te Z u t- p h e n. Middelburg, 16 October. Op de groentenveiling deden: Winterposte- lein 14 c.; Veldsla 415 c.; Spinazie 6 17 c.; Postelein 1518 c.; Wagenaars- boonen 923 c.; Suikerboonen 18 c.; Stoksnijboonen 923 c., Stokprincessen- boonen 1721 c.; Kassnijboonen 24 40 c.; Spruiten 622 c.; Witlof 18 c.; Schorseneeren 10 c.; Koolrapen 23 c.; Peen 12 c.; Uien 12,5 c. alles per kg. Honing 29 c. per pot; Peterselie 36 c.; Kervel 3 c. alles per chip; Peen 25 c.; Rapen 13,5 c.; Kroten 1,52,5 c. alles per bos; S.avoye kool 13 c.; Roo de kool 12,5 c.; Boerekool 1,52 c.; Witte kool 0,81 c.; Prei 2,3 c.; alles per kg; Andijvie XA1 c,; Kropsla 13 c.; Knolselderij A—2 c.; Bloemkool 1,5 24 c., alles per stuk, Konijnen f 1,12, per stuk. Bloemen: Crorus-bollen 713 c.; Iris- bollen 18 c.; Narcisbollen 28 c.; Anemo- nenboflen 8 c.; Blauwe Druifjesbollen 1 c.; Tulpen 63 c. alles per 100 stuks; Be gonia 9 c.; Palmen 7 c.; Cyclamen 14 22 c. alles per pot; Chrysanten 11 c.; Pluimen 1—9 c. beide per bos. Bij Kon. besluit is, met 21 October a.s. de kapitein ter zee A C. Wakerlin eervol ontheven van het bevel over Hr. Ms. pantserschip „Hertog Hendrik" en het bevel over dien bodeem opgedra gen aan den kapitein ter zee H. Jolles, is de luit. ter zee le kl, J. J, Wichers eervol ontheven van de waarneming van het bevel over Hr, Ms. Wachtschip te Willemsoord en het bevel over dien bo dem opgedragen aan den kapitein ter zee Wakerlin en is met den 20 Oct. a, s. de kapitein-luit. ter zee J. Fruin eervol ontheven van de waarneming van het bevel over Hr. Ms opleidingsschip „Van Speijk" en het bevel over dien bodem opgedragen aan den kapitein-luit. ter zee H. J. Bueninck. De Districts-Arbeidsbeurs voor de ge meenten tusschen Ooster- en Wester Schelde zendt ons de volgende aanvra gen Binnenland: ROTTERDAM* hoedenmaker, be kend met het maken van heerenzijden hoeden, stukloon. EINDHOVEN, lederbewerker, be kwaam voor luxe damestasschen; dad., 2025 per week; voor vast. TERNEUZEN, voor klompenfabriek in Zeeuwsch-Vlaanderen, iemand die goed kan omgaan met de lintzaag; loon 1314 per week. ROTTERDAM, arbeider, die met het fabriceeren van staaflijsten en het ver mengen van de pate enz. op de hoogte is; het bekend zijn met de groondeer (trek) machine is gewenscht, doch geen vereischte, loon ca. 2530 per week. UTRECHT, autogeensnijder, speciaal belast met spectatorbank, indien niet gewerkt aan genoemde bank onnoodig te solliciteeren, dad. 5560 cent per uur; voor onbep. tijd. GRONINGEN, bekwam etaleur, moet geheel op de hoogte zijn met het etalee- ren van dameshoeden en tevens in staat zijn leiding te geven aan een dergelijk winkelbedrijf; dad. loon ca, 120 per maand. TILBURG, ervaren steno typiste, moet goed op de hoogte zijn met de Neder landsche, Duitsche en liefst ook met de Engelsche taal (spreken, schrijven ste nogrammen opnemen) indiensttreding en reiskosten n.o.t.k. loon tot 100 per maand naar gelang van geschiktheid en bekwaamheid, voor vast. Aanvragen Buitenland: Zuid-Afrika. Geplaatst kunnen worden in Zuid- Afrika eenige ervaren vaklieden voor marmerkleeding van muren, moeten er varen zijn in het polijsten en het op maat brengen van de marmeren platen, zoowel als in het aanbrengen van de platen a. d. muur, loon ruim 3 sh. per uur, voor goede vaklieden eenige jaren werk verzekerd, de ondern. zal zorg dargen dat de arb. in de Unie worden toegelaten, zij zullen moeten beschikken over reisgeld en eenige landingsgeld. Oct. 20 Middelburg, Hout, Batten. 21 Ritthem, Inspan, Terpstra. 23 Wolphaartsdijk, Huizen, v. Dissel 23 Wolphaartsdijk, Schorren, v. Dissel. 23 Oostkapelle, Huis en land, Blaupot ten Cat© 28 Goes, Inboedel, v. Dissel. 28 Boudewijnskerke, Inspan, Terpstra. 30 Domburg, Timmerm werkpl. Loeff. Nov. 4 Wemeldinge, Bouw- en weiland, Van Dissel. 4 Kapelle, Bouw- en weiland, v. Dissel. 11 Goes, Bouw- en weiland, v. Dissel 11 Middelburg, Antiquiteiten, Notarish. van geadverteerde of te adverteeren ver gaderingen, voorstellingen, uitvoeringen en andere bijeenkomsten. MIDDELBURG. ZO 18 Oct MA 19 Oct. Alg. Verg. Natuurk. Gezel schap; „De Vergenoeging" 16 h. GOES. ZA 17 Oct ZO 18 Oct MA 19 Oct BIOSCOPEN. ELECTRO, Midb. VR 16—DO 22 Oct.s „Zijn laatste commando" en „De Kleinste Rebel 20,00 h., ZO 15 h. en Wo 14,30 h. matinée. CITY, Midb. VR 16—DO 22 Oct! „Eerloos" en „Herfstmanoeuvres" 20,00 h.. ZO 15,00 h. matinée, GRAND THEATER, Goes VR 16 Oct.— Dl 20 Oct.; „Zwarte Rozen" en „O Moeder die Zeeman", 20,00 h Dl 15,00 h matinée. ALGEMEEN: ZA 17 Oct, Soirée dansante t. g. be zoek Hr. Ms. de Ruyter, „Britan nia" te Vliss. 20,30 h. ZA 17 en ZO 18 Oct. De Ruyter Feest avond, Pavilj. Wandelpier.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1936 | | pagina 8