Het ontwerp van de nieuwe brug.
7 AKinKREEKOVERBRUGQING
KERK EN SCHOOL.
Rex en de Vlaamsche nationalisten hebben
mekaar gevonden.
Belangrijke politieke gebeurténis in België.
LENGTE PROFIEL
PERSKRONIEK.
Opruiers en Opscheppers.
K.ÖRTGENE
Wij geven hierboven een reproductie
van het ontwerp van den Prov. Water
staat voor de overbrugging van de Zand-
kreek. De onderste teekening geeft weer,
hoe de brug er uit zal zien; de bovenste,
hoe aan den Zuid-Bevelandschen oever
de toegangswegen zijn gedacht.
De brug is ontworpen ongeveer 300 m
bewesten de verbindingslijn der bestaan
de steigers.
Aan de Zuid-Bevelandsche zijde sluit
de brug met haar landhoofd aan tegen
den zeedijk van den Oosterlandpolder
bij dijkpaal 19, beoosten de inlaag, ter
wijl aan de Noord-Bevelandsche zijde het
landhoofd nabij den schorrand ontwor
pen is en anderzijds door een dam over
het schor verbonden wordt met den zee
dijk van den Willem Adriaanpolder,
even beoosten dijkpaal 6.
De overbrugging bevat van Noord
naar Zuid 3 stalen vakwerkbruggen, elk
ter theoretische lengte van 63.60 m, 1
stalen vakwerkbrug ter theoretische
lengte van 103.20 m (C—D), een beweeg
baar brugdeel met een vrije doorvaart-
wijdte van 21.75 m (DE) en 1 stalen
vakwerkbrug ter theoretische lengte van
63.60 m (EF).
De waterpas ontworpen groote over
spanning (CD) biedt een vrije door-
vaartwijdte van 100 m en een vrije door-
vaarthoogte bij gewoon hoogwater van
7.50 m.
De rijvloer verkrijgt een breedte van
5 m; met inbegrip der weerszijdsche
schampstrooken bedraagt de breedte tus-
schen de binnenkanten der hoofdliggers
6 m.
Buiten eiken hoofdligger der vaste
overspanningen wordt een rijwielpad uit
gebouwd, breed 1,25 m; dat aan de Oost
zijde voor de richting Kortgene en dat
aan de Westzijde voor de richting Wol-
faartsdijk.
Het beweegbare brugdeel wordt ge
vormd door een enkelvoudige rolbascu-
lebrug met electrische bewegingsinrich
ting en opzetinrichting, zoodat alle voor
het openen en sluiten te verrichten be
wegingen te zamen niet meer tijd ver-
eischen dan 4 minuten.
Ten behoeve van het land- en het
scheepvaartverkeer worden de noodige
seinen en seinlampen aangebracht.
De Noordelijke, buitendijks ruim 300 m
lange toegangsweg, sluit bij den Zuid
westhoek van de spuikom van den Wil
lem Adriaanpolder aan bij den te ver
beteren weg langs den Westelijken dijk
dier kom.
De Zuidelijke toegangsweg vangt aan
met een viaduct, wordt met een viaduct
over de trambaan geleid en sluit ver
volgens aan bij den Veerweg (bovenste
teekening).
De geheele lengte der overbrugging
voor het Noordelijke landhoofd tothet
tram-viaduct bedraagt ongeveer 560 m.
■a
Düitschland alleen reeds tot het uittre
den uit de nationale organisaties voert
en het beeld der eenheid nog meer ver
troebelt.
Maar zien we van zulke onaangename
verschijnselen af, dan moet toch gecon
stateerd worden, 'dat de „Nederlandsche
Bond in Düitschland" kranig werk ge
daan heeft en de groote eer verdient, dat
een groot Nederlander als minister De
Visser op het eerste en het tweede
Bondslustrum de feestredenaar w.as, en
dat ditmaal minister Slotemaker de Bru
ine in Essen de feestgangers zal toe
spreken.
Wellicht zullen vele lezers zich nog
herinneren, dat de prachtige laatste rede
van dr. De Visser, zoo kort vóór zijn
dood, uit Essen nog door de Nederland
sche r.adio werd doorgegeven, en dat
men toen aan zijn ontvangtoestel ook de
stemmen der Hollandsche kinderen in
Düitschland hooren kon, die voor vader
land en modertaal getuigden op zoo
ontroerende wijze, dat zeker in menig
Nederlandsch huisgezin (goed-Neder-
landsch huisgezin meen ik natuurlijk!)
even een tr.aantje zal zijn weggeveegd.
Wij in Essen, dat kan ik u verzekeren,
hebben van vreugde en ontroering wer
kelijk gehuild! En we schamen er ons
nog heden geen oogenblik voor. Integen
deel, We hopen straks, wederom in Es
sen, hetzelfde nog eens te mogen door
maken! Roland.
DE NIEUWE PASTOOR TE
MIDDELBURG.
Na door de heeren kapelaans, kerk
meesters en armmeesters aan den trein
te zijn afgehaald, reed de nieuwe
pastoor te Middelburg, de heer J, A.
oorham, tot nu toe te Ilpendam, gis
termiddagper auto naar de pastorie.
'fr y,er nieuwe herder welkom
heeten in zijn nieuwe woning, die
door tal van toegezonden bloemstukken
in een lusthof was herschapen.
Te kwart over acht had in de kerk
de plechtige installatie plaats. De kerk
was smaakvol versierd. Voorafgegaan
door talrijke geestelijken trad de
pastoor Voorman zijn kerk binnen.
Deken L. Dolle uit Goes, verrichtte
de voorgeschreven gebeden, bracht
dank en warme hulde aan pastoor J,
#Brügemann, die dertig jaar de parochie
bestuurd heeft, en die niets voor zijn
eigen huis, maar alles voor zijn kerk
over had. Spr. richtte daarop een
woord van gelukwensch tot den nieu
wen pastoor en tot de parochianen, en
wekte allen op trouw naar het woord
T an £en nieuwen voorganger te luiste
ren. ten plechtig lof besloot den avond,
Unnoodig te melden, dat de kerk tot in
-e uiterste hoeken gevuld was.
(Van onzen correspondent.)
Brussel, 8 October '36.
Het rexistische Kamerlid Pierre Daye
schreef in het jongste nummer van het
Parijsche orgaan ,,Je suis Partout" dat
men in België ondanks alles wat men
probeert met reuzenstappen naar onaf
wendbare veranderingen gaat. Over de
wijze waarop zij zouden gebeuren, zoo
voegde de voorzitter van de rexistische
Kamergroep er bij, kan nog niets worden
medegedeeld doch de gebeurtenissen
zullen elkander opvolgen in versnelden
gang.
De Belgische lezer moest zich afvra
gen wat deze woorden beteekenden.
zou er in België naar Spaansch voor
beeld, 'n staatsgreep worden gepleegd?
Zou men tracthen hier ook een autori
taire staat te vormen zooals men bezig
is dit op het Iberisch schiereiland te
doen? Vandaag kon op de vraag een
antwoord worden gegeven; in zekeren
zin, althans. Vanmiddag is in de Kamer
tusschen Léon Degrelle en Pierre Daye
eenerzijds, en de Vlaamsche nationalis
ten Romsee en Elias anderzijds, een
overeenkomst geteekend welke de be-
teekenis heeft van een waar politiek
verbond dat in de politieke kringen on
getwijfeld met groote nieuwsgierigheid
is onthaald geworden.
In velerlei opzicht kan het accoord
vérstrekkende politieke gevolgen heb
ben. Men weet hoe de Rexbeweging 'n
groot gedeelte van de openbare meening
in dit land heeft gewonnen. Het pro
gramma, hoe vaag ook geformuleerd,
steunt op autoritaire beginselen en is
hoofdzakelijk anti-marxistisch en anti-
parlementair. De door de inflatie en de
valuatie benadeelden, de middenstand
die verarmd is, de kleine burgerij en
kleine handelaars kortom al degenen
die ontevreden zijn met recht en reden
of zonder recht, al degenen die op de
plaats van een ander willen gaan zitten
en te ongeduldig zijn om hun tijd af te
wachten, al dezen hebben zich geschaard
rondom Degrelle, die in elk opzicht de
methodes van Hitler (foepast, in zijn
propaganda en in zijn politiek. Het is
onbetwistbaar dat de Rex-leider ook
wel eerlijke Leden naast zich heeft, men-
schen die er genoeg van hebben dat de
politiek allerlei geknoei moet dekken
en dat de Staat zijn woord breekt ten
opzichte van de kleine spaarders. Hij
heeft dan ook 22 afgevaardigden in de
Kamer gekregen bij de jongste parlemen-
laire verkiezingen. Men heeft gedacht
dat na de verkiezingen de beweging tot
stilstand zou gekomen zijn, doch dat is
niet het geval. Men zou ziende blind
moeten wezen om het tegenovergestelde
te beweren. Degrelle blijft meetings ge
ven in het land die door duizenden
worden bijgewoond. Alleen in Vlaande
ren was tot dusver de beweging zwak,
Ruim een maand geleden is onder
leiding van den rexistischen senator
Paul de Mont, in Vlaanderen bekend om
zijn radicale opvattingen, een rexistisch
dagblad verschenen ,,De Nieuwe Staat"
waarin ue rexistische denkbeelden wor
den verspreid. Maar het is opvallend
geweest hoe in dit blad een anderen
toon wordt aangeslagen over de Vlaam
sche vraagstukken dan :n het Fransche
Rexorgaan „Le Pays Réel". Er heersch-
te een bestendige dubbelzinnigheid. ,,De
Nieuwe Staat" stelde zich op vrijwel
federalistisch standpunt, zooals de VI.
nationalisten. In „Le Pays Réel" werd
nog steeds gesproken over het goed be
grijpen van het Vlaamsche standpunt, en
andere vaagheden!
Het weekblad „Nieuw Vlaanderen"
heeft hierop onlangs nog gewezen. Dit
orgaan, dat in de kringen van de radica
le Vlaamschgezinden nogal toonaange
vend is, noodigde Degrelle uit kleur te
bekennen. Dat heeft hij thans gedaan
door het accoord met de Vlaamsche na
tionalisten te sluiten. Na onderteekening
van het accoord werd een communiqué
verstrekt aan de pers, luidende dat Rex
en het Vlaamsche Nationaal Verbond
hun posities hadden geconfronteerd «n
dat dit onderzoek had geleid tot de er
kenning van zooveel gemeenschappelijke
punten in de wederzijdsche programma's
dat samenwerking voor een gemeen
schappelijke actie, o,m. tegen het com
munisme onder oogen kon worden ge
zien. Er is geen sprake van samensmel
ting der twee groepen, zoo luidt het
verder, maar van een toenadering welke
van essentieele beteekenis kan zijn.
Degrelle heeft voor het overige dege
nen, die hem vragen stelden verwezen
naar een artikel dat hij in „Le Pays
Réel" heeft gepubliceerd en naar den
tekst van een rede die door Paul de
Mont werd uitgesproken voor een zeer
talrijk Waalsch gehoor te Luik om hef
Vlaamsche standpunt van Rex uiteen te
zetten.
De basis van de samenwerking.
Het is een feit dat in den beginne
Degrelle in Vlaanderen slechts diegenen
heeft weten te vereenigen rondom zich
die voor den groeienden Vlaamschen op
gang als het ware uit de polit'ek wer
den weggecijferd, kortom de franskil
jons, Degrelle heeft ae zwakheid van
die positie ingezien en dit pleit wel voor
hem, zooals hij ook heeft ingezien dat
zonder de Vlamingen zijn beweging moet
mislukken. En thans ziet men Degrelle
als de bondgenoot van de Vlaamsche
nationalisten op een programma dat nog
niet lang geleden als anti-nationaal wevd
voorgesteld. Er is geen oplossing meent
hij thans, voor de Vlaamsche quaestie
buiten een gezonden federalen geest.
Wij moeten Vlaanderen, zonder eenige
'dubbelzinnigheid, zonder eenig voorbe
houd, zijn recht waarborgen op zëlfre-
geering en zelfbestuur, in juist dezelfde
mate als Wallonië.
In „De Nieuwe Staat" zijn Degrelle's
opvattingen verder uiteengezet. „Rex
zal spoedig aan het bewind gekomen zijn,
aldus Degrelle. Wij zullen dan den Staat
inrichten gelijk het hoort en we sturen
alle volksvertegenwoordigers naar huis
voor goed. We bouwen ons programma
op in orde en geluk, geholpen door
Vlamingen en Walen. Als Walen zijn
we naar Vlaanderen gegaan. Nu is daar
het feit dat Vlaanderen naar Rex komt.
Voor de Vlaamsche beweging was er
geen oplossing onder parlementair re
giem mogelijk. De mystiek van Rex
maakt de oplossing realiseerbaar, zoo
gauw Rex aan het bewind is. Hetzelfde
voor het sociale probleem. Rex heeft
België voor het oogenblik reeds van
het moskowitische volksfront verlost.
We zullen verder gaan en de corporatie
ve orde uit doen groeien over het ge
redde land. Vrije ontplooiingsmogelijk
heid van elk der beide kuituren, moet
er komen evenals onaanvechtbare ge
lijkheid van rechten bij Vlamingen als
bij Walen; een zeer breed opgevatte de
centralisatie van het land; versterking
van het provinciaal gezag, hoofdzakelijk
op schoolgebied; inrichting van nieuwe
politieke iichamen, bestemd om de na
tuurlijke ontplooiing van ieder der taal
groepen te bevorderen."
Het is dus deze verklaring die tol
grondslag van hte accoord dient, waar
bij de VI. nationalisten er zich toe ver
binden de nationale Belgische eenheid
onbesproken te laten evenals de quaestie
van de dynastie.
Er is zeker moed noodig om als Waal
in kringen die met duizenden vooroor-
deelen behept zijn, waar het de Vlamin
gen betreft en de Nederlandscïïe be
schaving die de hunne is, met een der
gelijke verklaring voor# den dag te ko
men. Het is de vraag wat degenen van
rechts zullen meenen die voor de Rex-
lijsten stemden zonder ooit te denken
dat zij de bondgenooten zouden worden
van de zoo gehate VI. nationalisten. Dat
kan voor Degrelle een ontgoocheling
worden, terwijl het ook overweging ver
dient dat Degrelle toegeeft, door dit
accoord, dat hij althans wat Vlaanderen
betreft, op een bondgenootschap aan
gewezen is en niet op eigen invloed kan
rekenen. Iedereen erkent evenwel dat
men hier tegenover een politiek feit
staal van grootbelang en dat Degrelle
handig manoeuvreert.
Naar het heet worden thans ook nog
stappen gedaan bij de katholieken en
liberalen om hun toetreding tot de
overeenkomst te krijgen. Moet dit dan
leiden tot een anti-marxistische meer
derheid? Sommigen zien er de voorbo-
l den in, vooral zij die den invloed van
de socialisten in de regeering zeer kwa
lijk nemen.
Wij zien in het accoord vooral een
verstandig besluit van Degrelle om in
vloed te krijgen in Vlaanderen, zooiets
als een propagandazet waarin hij een
meester is. Later, veel later, kan men
immers nog altijd zien wat er moet ge
beuren.
De N.S.B.-ers in de Zeeuwsche
Staten.
Wij lezen in „Het Nederlandsche
Volk", onafhankelijk, algemeen politiek
en economisch maandblad:
Er is in onzen tijd een politieke be
doening in den lande ontstaan, die zich
te allen kante uitslooft heur daden op
haar woorden in „toepassing" te bren
gen gelijk de spreekwoordelijke tang op
het spreekwoordelijke varken.
„Geen politiek gedoe meer", roept zij
uit. Maar bij haarzelve druipt alles er
van, en als ergens politieke munt uit te
slaan is, dan staat zij nergens voor,
„Zuivering van politieke zeden", zegt
zij. Maar als de burgemeester van een
Zuid-Bevelandsche gemeente geschorst
en ontslagen wordt, omdat hij door on
kunde en verregaande luiheid den boel
wanhopig in 't honderd liet loopen....
dan spreekt de Zeeuwsche N.S.B. ho
ningzoet van„een achtenswaardige
en degelijke jongeman, die met de beste
bedoelingen naar Zeeland kwam". Waar
om? Omdat zij anders immers de schuld
op dien slappeling zelf moesten werpen
en het „verdorven goddelooze revolu-
tionnaire stelsel" dezer dagen niet in
staat van beschuldiging kon stellen!
Zij roept om een „eerlijke betrouw
bare voorlichting gevende nationale
pers", doch wie het weekblad van die
bedoening geregeld volgt, houdt z'n
hart vast over wat dat worden zal....
Waarschijnlijk zal het in eerlijke zake
lijkheid wel zoo ongeveer op één lijn
staan met „Volk en Vaderland" en .Tri
bune".
Maar één ding verstaan de lieden dier
bedoening: hoe het klavier der volks
massa te bespelen! Dat gaat in twee O-
sleutels, n.l.: Opruien en Opscheppen,
Van het laatste hier enkele krasse
Zeeuwsche staaltjes.
Zeeland is den laatsten tijd hard ge
troffen door onaangename gebeurtenis
sen. Er zaten rotte plekken hier en daar,
waar het mes meedoogenloos in moest.
En ook zonder genade in gezet is. Zoo
scherp en hard zelfs, dat een vooraan
staand gemeentebestuurder zich van
wege al die ellende om hem heen van
kant gemaakt heeft.
Overheid en Justitie hebben geen oog
wenk geaarzeld haar plicht te doen. De
Zeeuwsche pers, zoowel van rechts, mid
den als links, heeft gedaan wat in eea
vrij land, taak en plicht van een vrije
