DE GOUDEN RAT
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
Bericht
LIKAAN,
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 7 OCTOBER 1936. No. 237.
Caleidoscoop.
Het uitwijzingsconflict met
Duitschland.
De economische besprekingen te
Genève.
ïssjfssasEffi
(el
tmammmm
gen extra
vintulpen
Irgeet-mij-
ple collec-
C. de
lagt voor
|M. Grind
I. Tulpen
(teleurstel-
ken. C. de
NDHOUT»
n, bossen,
enfabriek
felef. 277.
kleur-
;en proef,
sl betaald
zoek was.
rozen en
189 Zand.
te veel
voordee
reeweg D
s h. Gort-
maat kunt
Dekker.
TARWE
ïrd met 9,
't Zand
ordt niets
voorraad
i spoedig
erte. Boy,
rdam, ter
rinses Ju-
f 2.50 p.
eer J. P.
8, M'burg.
LIKAAN,
rpen, 2
naar Rot-
aarten bij
ravenstr.,
ê-
den Boer,
Hitier heeft een paar jaar geleden
voor de boeren het jaarlijksche feest
Van den oogst ingesteld; te vieren op
den Buckeberg bij Goslar. Het wil een
agrarische wapenschouw zijn. Landbou
wers uit alle deelen des Rijks moeten
acte de présence geven. Het hoogtepunt
vormt steeds een toespraak van den
Ffihrer zelf.
Zondag j.l. was de groote dag er weer.
Hitler schold het buitenland een beetje
uit, dat devalueert loonen verhoogt
weer devalueert enz. enz. In tegen
stelling met Duitschland, waar iedereen
werk heeft en ondersteld wordt tamelijk
gelukkig te zijn. Verder konden de boe
ren hun hart ophalen niet aan ploegen
e» eggen, maai- en dorschmachines
maar aan ronkende bommenwerpers, ge
vechtsvliegtuigen en pantserwagens.
Agrarische wapenschouw.
Te Londen wilden in de volksbuurten
van 't Eastend de fascisten van Mosley
(voormalig socialist) een optocht houden.
Het Eastend wordt grootendeels be
woond door marxisten en Joden. De be
woners vatten de demonstratie op als
een provacatie, wierpen barricaden op
en noodzaakten de politie met geweld
in te grijpen. Het was anders een bloed
bad geworden. Nu bleef het bij een klop
partij, waarvan de oogst enkele tiental
len gewonden en ongeveer 100 arrestan
ten was. De Engelsche regeering zal ver
moedelijk maatregelen nemen, teneinde
dit soort van dingen voortaan te kunnen
voorkomen. De gemiddelde Engelschman
schudt zijn hoofd: beperking van de vrije
meeningsuiting in het land, dat sinds
eeuwen zoo prat op zijn vrijheden gaat....
a i
Te Parijs hielden de communisten een
betooging. De regeering stond haar toe,
nadat ze een paar dagen te voren een
meeting van de fascistische „Parti social
francais" (leider kolonel de la Rocque)
had verboden. De kolonel gaf daarom zijn
aanhangers bevel het communistische
feest zoo mogelijk te verstoren. Eenige
tienduizenden agenten en soldaten wa
ren echter op de been gebracht, om dit
te beletten. Ze slaagden er in. Maar de
eerzame Fransche burger begrijpt niet,
waarom een communistische betooging
weï, een fascistische niet mag plaats
vinden in een republiek, welke nog
steeds de „rechten van den mensch" van
den abt Siéyès in haar vaandel heeft
staan
Te Dantzig is de nat.-soc. regeering
mei nieuwe woede tegen de socialisti
sche arbeiders van leer getrokken. On
geveer 100 hunner werden gearresteerd.
Vermoedelijk zullen nu de laatste res
ten van alles wat „oppositie" heet, wor
den uitgeroeid; althans de georganiseer
de resten. Zelfs de nazi's hebben nog
geen middel kunnen ontdekken om de
menschen het gewone denken te verbie
den. Alleen maar het hardop denken.
In Oostenrijk is een scheuring in de
burgerwachten ontstaan. De Weensche
burgerwachten hebben majoor Fey tot
hun dictatorialen leider uitverkoren. De
burgerwachten in de overige steden en
i« de provincies stootten Fey uit en
zwoeren opnieuw trouw aan Prins Star
hemberg. Het schijnt, dat de laatste nu
bezig is Fey langs een omweg ter zijde
te stellen. Het Italiaansche agentschap
Stefani wist dezer dagen althans te ver
tellen, dat een onderzoek zal worden in
gesteld naar de rol, welke Fey bij den
moord pp bondskanselier Dollfuss heeft
gespeeld. Het schijnt, dat tegenstanders
van den majoor meenen te kunnen be-
naar het Engelsch van
PAUL TRENT.
40).
^ir Charles Travers was in geen al te
oest humeur, doch weigerde niet toen
Carruthers hem een whisky-soda aan
bood. Gravers vertelde hem wat er ge
beurd was en hij vloekte binnensmonds,
toen hl) hoorde hoe het de „Emerald"
gelukt was weg te komen.
„Het is onbegonnen werk om nu uit te
varen om naar haar te zoeken," riep hij
ongeduldig.
„Alle seinposten langs de kust heb
ben opdracht ons telefonisch bericht te
sturen, als zij de „Emerald" te zien krij
gen. We zullen wel gauw iets hooren,"
merkte sir Ralph Mather op.
Hij bleek een ware profeet te zijn,
want binnen het kwartier deelde de
kustwacht van Bill of Portland aan de
Admiraliteit mede, dat een schip, be
antwoordend aan de beschrijving van de
„Emerald", juist zichtbaar aan den ho
rizon, gepasseerd was.
„Het feit, dat zij zich met zoo'n bui
tengewone snelheid verplaatst wijst er
wel op, dat het het schip is, dat wij
zoeken", zei Carruthers met een vragen-
den blik naar zijn Opperbevelhebber,
die knikte en onmiddellijk werd het sein
van vertrek gegeven.
„Wel, tot ziens en goed succes", zei
sir Ralph Mather, toen hij naar de loop-
wijzen, dat hij destijds minister van
binnenlandsche zaken verzuimd heeft
maatregelen, welke het drama wellicht
hadden kunnen verhinderen, te nemen.
De oorzaken van dit schisma moet
men vooral in persoonlijke kwesties zoe
ken. Starhemberg en Fey verdragen me
kaar al sinds jaren slecht. Niet zonder
reden beweert de laatste, dat de eerste
een man met veel nukken, maar zonder
veel capaciteiten is. De eerste heeft ech
ter evenveel recht om den laatste te ver
wijten, dat hefmet zijn moreele kwalitei
ten niet heelemaal in orde schijnt. Oos
tenrijk kan nog heel wat met deze beide
mannen beleven, maar naar alle waar
schijnlijkheid niet veel goeds.
Een tamelijk willekeurige greep uit de
gebeurtenissen der laatste dagen heb
ben we willen doen. Niet om er een be
paalde politieke conclusie aan te ver
binden, maar om te laten zien, hoe ru
moerig en tot handtastelijkheden bereid
het menschdom van dezen tijd is.
Nog geen oplossing gevonden.
Naar men weet, is in Berlijn gevestigd
de Nederlandsche Burg'ervereeniging
„Hollandia", welke vereeniging tracht
voeling te houden met Nederlanders in
de Duitsche hoofdstad en de goede ver
standhouding tusschen Nederland en
Duitschland te bevorderen.
Toen dan ook de Duitsche regeering
de bekende represaille-maatregelen had
getroffen en naar aanleiding van de uit
wijzing van vier Duitschers uit Neder
land, vier willekeurige te Berlijn woon
achtige Nederlanders aanzegging had
den gekregen, het land te verlaten, heeft
deze vereeniging onmiddellijk overleg,
zoowel met Duitsche als Nederlandsche
autoriteiten gepleegd, met het doel, in-
I rekking van dit besluit van de Duitsche
regeering te verkrijgen.
De vier uitgewezenen wa-en allen I'd
van „Hollandia" en het spreekt dus„van-
zelf, dat deze vereeniging het als haar
plicht beschouwde, de belangen dezer
vier leden in dit geval tot de hare te
moeten maken. Bovendien rezen zeer
verontrustende vragen, als: wanneer
zullen nu wij, overige leden van „Hoi-
'andia", aan de beurt komen? En zal de
rechtspositie van Nederlanders in Ber
lijn thans niet ernstig geschaad worden?
Tot op den dag van heden is het niet
gelukt voor deze kwestie een bevredi
gende oplossing te vinden. „Hollandia"
meende, dat het gewenscht was, dat
twee leden der vereeniging als haar af
gevaardigden de zaak nog eens met de
Nederlandsche regeering gingen spre
ken. De heeren W. H, A. de Heer en C.
D. Homburg werden daartoe aangewe
zen en hebben thans een week in Ne
derland vertoefd, gedurende welk ver
blijf zij besprekingen hebben gevoerd
zoowel op het ministerie van buiten-
landsche zaken, als op het ministerie
van justitie.
In een onderhoud, dat een verslagge
ver van het A.N.P, met hen heeft gehad,
hebben zij eenige mededeelingen over
den stand van zaken gedaan
De heeren hebben den indruk gekre
gen, dat de toekomst voor hen, die door
het uitwijzingsbesluit van de Duitsche
regeering zijn getroffen, weinig roos
kleurig is. De heele zaak komt neer, al
dus onze zegslieden, op een prestige
kwestie. Immers de Duitsche regeering
heeft aan haar verzoek aan de Neder-
plank liep en tot verbazing van ieder
een, behalve Graves en Hardy, schudde
de hoofdcommissaris hem de hand en
maakte geen aanstalten om hem te vol
gen.
De loopplank werd ingehaald, de tou
wen los geworpen en de torpedojager
stoomde snel weg. De commandant acht
te het raadzaam om ten Oosten van het
eiland Wight te varen, daar zij dan min
der last van de scheepvaart zouden heb
ben en met de grootst mogelijke snel
heid door zouden kunnen varen.
Sir Charles Travers klom op de brug
en verzocht Graves hem te volgen, waar
na hij met den commandant de waar
schijnlijke positie van het jacht besprak.
Het was duidelijk, dat zij in staat was
om ongeveer dertig knoopen te loopen
en daar er waarschijnlijk een kwartier
verstreken was sinds de boodschap van
verzonden was, moest zij nu on
getwijfeld anderhalf uur varens voor zijn.
Carruthers was het met Graves eens,
dat hun bestemming, naar alle waar
schijnlijkheid, Rusland was en achtte de
mogelijkheid groot, dat de „Emerald"
spoedig koers zou zetten naar het Ka
naal en misschien naar de kust van
Frankrijk zou oversteken daar zij daar
eerder aan de aandacht zouden ontsnap
pen dan in de Britsche wateren. Dien
overeenkomstig werd in Zuid-Oostelijke
richting gevaren, om het jacht den pas
af te snijden, wanneer het trachtte deze
manoeuvre uit te voeren
Om ongeveer zeven uur zou de duister
nis beginnen te vallen en hun eenige
kans lag in hun buitengewone snelheid.
landsche regeering, een nader onder
zoek in te stellen naar de motieven, die
tot de uitwijzing der vier Duitschers
hebben geleid, het bekende dreigement
gekoppeld, vier Nederlanders over de
grens te zullen zetten, hetwelk voor
onze regeering aanleiding was. op het
verzoek tot een dergelijk onderzoek
niet in te gaan.
De Nederlandsche regeering is nog'
steeds van meening, dat het eerste
woord in deze kwestie thans door
Duitschland moet worden gesproken.
De Duitsche regeering daarentegen, is
naar onze zegslieden meenden, van oor
deel, dat de Nederlandsche regeering
ten onrechte een „beleefde mededee-
ling" van een lid van het Duitsche ge
zantschap in Den Haag als een dreige
ment heeft opgevat en dat zij niet eer
der in onderhandeling kan treden over
deze kwestie, voordat de Nederlandsche
regeering van haar kant daartoe het
initiatief heeft genomen.
Met allen eerbied voor het standpunt
van onze regeering, hebben de afge
vaardigden van „Hollandia" de Neder
landsche regeering in ernstige overwe-
ging gegeven, of de belangen van vier
Nederlandsche families in Berlijn moeten
worden opgeofferd aan een prestige
kwestie Het is hun vaste overtuiging,
dat de Duitsche regeering wel genegen
zou zijn aan een voor de uitgewezenen
gunstige oplossing mede te werken.
Ook zijn zij van meening, dat de Ne
derlandsche regeering zich steeds te
weinig heeft ingelaten met de rositie
van Nederlanders in Berlijn. De heer.
Homburg lichtte deze stelling met eeni
ge voorbeelden toe. Hij verzekerde, dat
zijn vader indertijd na een 22-jarig ver
blijf in Berlijn, genoodzaakt was, het'
land te verlaten omdat tegen hem drie
maal proces-verbaal is opgemaakt.
Het betrof een auto-aanrijding, een
belastingzaak en een kwestie van onge
oorloofde concurrentie. Slechts lichte
overtredingen, maar Nederlanders, die
driemaal voor een dergelijk feit verba
liseerd zijn, worden nu eenmaal over de
grens gezet. De heer Homburg kreeg
toen een jaar om zijn zaken te regelen,
hij was fabrikant in olieën en vetten en
moest het land verlaten, terwijl hem
slechts was toegestaan, tien mark mede
te nemen. De zaak van den heer Hom
burg sr. is thans in handen van zijn zoon.
,,Ik heb", zoo vertelde de heer Hom
burg jr., „tweemaal een overtreding be
gaan. Ik kreeg tien mark boete voor 'n
auto-aanrijding en vijftig mark voor on
eerlijke concurrentie Als mijn vrouw nu
eens na 7 uur (sluitingstijd van winkels
in Berlijn) inkoopen zou doen, of mijn
kinderen zouden ergens een ruit in
gooien, dan zou de Duitsche regeering
in haar recht zijn, als ze mij het lanc
uitwees. Het is dan ook volstrekt niet
uitgesloten, dat dit zou geschieden". De
heeren hebben zich herhaaldelijk afge
vraagd, waarom de Nederlandsche re
geering nooit aanleiding heeft gezien om
dergelijke gevallen eens met de Duitsche
regeering te bespreken.
Wat de vier uitgewezen Nederlan
ders betreft, werd het volgende meege
deeld:
De heer Stapels vertoeft thans nog in
Berlijn, omdat een der uitgewezen
Duitschers wegens ziekte nog in Neder
land is. De overige drie uitgewezenen
verblijven thans in ons land. Tandarts
Hess woont op kamers in Den Haag. Hij
mag hier geen practijk uitoefenen, om
dat hij geen Nederlandsche diploma's
heeft en leeft van een kleine, hem van
staatswege verleende, toelage. De heer
Van Lith Harrebomee woont in Gouda.
Hij leeft van een pensioen en zou kans
op een Nederlandsche betrekking heb
Het weer was nog steeds zeer kalm en
er was geen vleugje wind. Nadat zij
Portsmouth verlaten hadden, was er een
lichte mist op komen zetten, die langza
merhand dichter begon te worden. Juist
toen sir Charles op het punt stond om
alle hoop op te geven, kon men in de
verte een rookwolkje onderscheiden, 'n
Onderzoek met een scherpe telescoop
toonde aan, dat het de „Emerald" kon
zijn. Zij scheen naar Frankrijk koers te
zetten en dit gevoegd bij het feit, dat zij
een zeer groote snelheid had, deed ver
moeden dat het het gezochte schip was.
Er werd naar den hoofdmachinist ge
seind de snelheid nog meer op te voe
ren, wat deze binnensmonds deed vloe
ken, want hij had reeds al het mogelijke
gedaan om de twee turbines tot een
maximum prestatie op te voeren,
Spoedig waren zij in staat om te con-
stateeren dat de „Shirke" de snelste van
de beide schepen was, want langzaam
kwamen zij naderbij, totdat er geen twij
fel meer bestond of het achtervolgde
schip was de „Emerald".
„Zij kan ons niet meer ontkomen,"
zei Carruthers met voldoening.
Sir Charles glimlachte, terwijl Graves
stond te grinniken.
De comandant had echter niet met de
mogelijkheid van een ongeluk rekening
gehouden. Plotseling werd het lichte tril
len van het schip merkbaar minder en de
commandant telefoneerde dadelijk naar
beneden, naar de machinekamer. De
„chef" vertelde hem, dat verscheidene
platen van de turbines geheel gesmolten
waren, iets wat licht kan gebeuren, zelfs
ben. Naar men zich zal herinneren,
werkte hij in Berlijn als vertaler op een
nieuwsbureau. De heer Peters, eens een
welgesteld kunsthandelaar in Berlijn,
woont thans in Amsterdam en leeft,
evenals de heer Hess van de hem van
staatswege verstrekte toelage, die hem
niet in staat zal stellen in ons land een
zaak te vestigen. Zijn vrouw zet den
kunsthandel in Berlijn voort. Er doet
zich hierbij nog een moeilijkheid voor.
De heer Peters was lid van de Kultur-
kammer van welke instelling alle kunst
handelaren lid moeten zijn. Mevrouw
Peters is dat niet en het is de vraag, of
zij het kan worden. De heer Homburg
achtte het niet uitgesloten, dat het ook
mevrouw Peters op den duur onmoge
lijk zou worden gemaakt, den kunsthan
del in Berlijn te blijven voortzetten.
„Wij kunnen „Hollandia" weinig
hoopvols mededeelen, als wij haar
straks rapport moeten uitbrengen over
onze besprekingen in Nederland. Wij
hadden echter ook niet verwacht, met
een definitieve oplossing naar huis te
gaan. Het is slechts onze bedoeling ge
weest, nogmaals de aandacht van de
Nederlandsche regeering voor deze
kwestie te vragen en haar de opvatting
van de Nederlandsche kolonie te Berlijn
over te brengen. De Nederlandsche ko
lonie blijft van meening, dat aan de
waardigheid van de Nederlandsche re
geering geen afbreuk mag worden ge
daan, maar dat het onderhavige geschil
niet van zoo groot belang is, dat het
bestaan van vier families er aan moet
worden opgeofferd".
Rede van mr. Van Lanschot.
In de tweede commissie van de Vol
kenbondsvergadering, die zich bezig
houdt met oeconomische en financieele
aangelegenheden, heeft gister de Neder
landsche gedelegeerde, mr. Van Lanschot
het woord gevoerd.
'Mr, Van Lanschot heeft er op gewe
zen, dat de Nederlandsche regeering in
het verleden de handhaving van de aan
den gouden standaard gebonden munt-
politiek ook ter wille van financieele
waardigheid en niet slechts uit oecono
mische overwegingen heeft noodig ge
acht. Prijsgeven van deze politiek oor
deelde zij slechts geoorloofd in geva'
van overmacht en volstrekte noodzake
lijkheid. Deze noodzakelijkheid was ge
boren op het oogenbl'k, dat Nederlanc
het eenige land was geworden, da' de
pariteit van zijn munt op het vroegere
peil had gehouden.
De Nederlandsche regeering beschouwt
't Amerikaansch-Engelsch-Fransche ac-
coord als een voordeel in dezen zin, dat
het leiden kan tot een vergemakkelijking
van de gele:delijke algemeene afschaf
fing van de handelsbelemmeringen, Zij
wenscht niets liever dan een zoo spoe
dig mogelijke beëindiging van een onge
zonden en kunstmatigen toestand. Van
de Nederlandsche regeering kan men
echter niet verwach'en, dat zij het initi
atief neemt tot een eenzijdige afschaf
fing van door haar vroeger genomen
maatregelen. Wel w'l zij medewerken
aan pogingen in die richting.
Van Nederlandsche zijde zal de af
schaffing van contingenten mogelijk wor
den jegens landen, die hetzelfde doen
en aldus een compensat e bieden.
In dit verband begroette mr. Van Lan
schot met belangstelling de goede be
doelingen, die de Engelsche gedelegeer
de gisteren had geuit. Maar men moet
niet vergeten, dat er nog een andere zij
de aan het vraagstuk is, een zeer be
langrijke: die van de preferentieele rech
ten en van de douanerechten. De Ne
derlandsche regeering moet ten aanzien
Thans naast goudgele ook witte Purol.
Dit wrijft onzichtbaar weg en daarom
is Purol (wit) zoo bijzonder aangenaam
voor de verzorging van het gelaat.
Zelfde prijzen. Doos 30, Tube 45 ct.
Bij Apothekens en Drogisten.
(Ingez. Med.)
wanneer de machines van tevoren goed
zijn nagezien, vooral als de turbines on
der hoogen druk staan. Het was niet noo
dig om Carruthers te vertellen wat dit
beteekende, want hij wist maar al te
goed, dat 't niet mogelijk zou zijn een
groote snelheid te bereiken voordat de
turbines gedemonteerd waren geweest.
Iedereen begreep, dat onder deze om
standigheden een verdere achtervolging
nutteloos zou zijn. Onmiddellijk werden
er draadlooze berichten uitgezonden, in
de hoop dat een of ander snel oorlogs
schip dat in de buurt was ze zou op
vangen en hun te hulp zou komen. Aan
den opperbevelhebber te Portsmouth
werd een relaas gestuurd, waarin uitge
legd werd wat er gebeurd was, met het
verzoek alle schepen, waarvan bekend
was, dat zij in de nabijheid waren, of de
zelfde koers volgden als de „Emerald",
een volledige beschrijving van deze te
geven, met de opdracht haar op te hou
den.
Niettegenstaande het defect aan de
turbines, bleek de torpedojager nog in
staat om ongeveer twintig knoopen te
loopen en na nader overleg werd beslo
ten de „Emerald" te volgen en te trach
ten haar zoo lang mogelijk in het oog te
houden. Natuurlijk was iedereen bitter
teleurgesteld en Carruthers nog meer
dan de anderen. Er gebeurde verder
niets bijzonders, totdat zij hun prooi uit
het oog verloren en naar Portsmouth
koers zetten.
Carruthers diep den officier-machinist
bij zich in zijn hut.
,WeI, chef, hoeveel tijd zal het kosten
van haar bereidwilligheid om contingen
ten af te schaffen jegens de landen, die
hetzelfde doen, een voorbehoud maken
ten opzichte van die landen, die door
een sterke deviezencontrole de beta
lingsmogelijkheid beperken.
Mr. Van Lanschot bepleitte de benoe
ming van een commissie, die de moge
lijkheid tot afschaffing van de tariefsbe
lemmeringen zal bestudeeren en daarom
trent voorstellen zal publiceeren. Neder
land is tegen de bijeenroeping van een
groote internationale conferentie.
De Nederlandsche regeering blijft van
oordeel, dat het duurzame belang van 't
land het best gediend zal worden door
het stelsel van den internationalen gou
den standaard. Tot herstel van dit stel
sel wil zij medewerken, Nederland kan
zich niet terstond aan een bepaalde
goudpariteit binden, doch moet zich, ge
let op de omstandigheden .volkomen vrij
heid van handelen voorbehouden.
HUWELIJKSGESCHENK VAN DE
KONINKLIJKE LANDMACHT.
Naar wij vernemen zal door de ko
ninklijke landmacht een geschenk wor
den aangeboden aan Prinses Juliana en
Prins Bernhard, bij gelegenheid van hun
aanstaand huwelijk.
In dit geschenk zal zoowel wat de
daaraan ten grondslag liggende symbo
liek als wat de vervaardigers en de ge
bruikte materialen betreft, de bijzon
dere verhouding van het leger, zijne ge
schiedenis en zijn materiaal tot het huis
van Oranje vertolkt worden.
De gelegenheid tot deelnemen aan 't
geschenk zal zich niet beperken tot de
thans in actieven dienst zijnde officieren,
onder-officieren, korporaals en dienst
plichtigen, maar ook zich uitstrekken
tot alle oud-beroeps-officieren en onder
officieren en tot hen, die, hoewel met
groot verlof zijnde, nog deel uitmaken
van de koninklijke landmacht
WIJZIGING CRISISHYPOTHEEK-
AFLOSSINGSWET.
Bij de Tweede Kamer is ingediend
een wetsontwerp tot wijziging en aan
vulling van de crisishypotheek-aflos-
singswet 1936.
Bij de mondelinge behandeling in de
Tweede Kamer van de crisishypotheek-
aflossingswet 1936 is door de regeering
toegezegd, dat, indien mocht blijken, dat
tengevolge van genoemde wet hypo
theekbanken minder aflossing zouden
ontvangen dan noodig was om haar in
staat te stellen haar eigen aflossingsver
plichtingen op haar obligatie'eeningen
na te komen en artikel 5 van het vaste-
lastenontwerp, hetwelk een voorziening
terzake trof, niet tot stand zou komen,
er maatregelen zouden worden voorbe
reid om te voorkomen, dat de hypo
theekbanken door dezen gang van za
ken in ongelegenheid zouden geraken.
Na de intrekking van laatstgenoemd
ontwerp, is de regeering te rade gewor
den de regeling, vervat in artikel 5 van
genoemd ontwerp, betreffende de voor
waarden van obligatieleeningen, uitge
geven door grondcredietinstellingen, als
zelfstandig ontwerp in te dienen. In ver
band met den nauwen samenhang van
deze materie met de crisis-hypotheek-
aflossingswet 1936, meent te regeering
de onderhavige zegeling zonder be-
om die vervloekte turbine van jou in
orde te brengen? Je bent me een mooie
chef om me op zoo'n manier in den steek
te laten", zei hij op bitteren toon.
„Niets aan te doen. Dat kun je nu een
maal verwachten van die turbines. Zoo
iets kon bij de vroegere stoommachines
niet gebeuren. Natuurlijk heb ik na uw
laatste order den druk zooveel mogelijk
verhoogd en het is niet eerlijk de tur
bine heelemaal de schuld te geven. Ik
heb gedacht dat we het er maar op wa
gen moesten; dat dat uw bedoeling was",
zei de officier-machinist rustig.
„Natuurlijk, ik weet wel dat je niet de
minste schuld hebt. Hoe lang zal het du
ren om het ding weer in orde te maken,
denk je?"
„Het is geen groot karwei. We kunnen
op één schroef doorvaren en dadelijk
met de reparaties beginnen."
„Goed. Laat onmiddellijk met het
werk beginnen. Wacht even, ik moet je
nog wat vragen. Stel, dat je terug gaat
tot een snelheid van, laten we zeggen,
tien knoopen, denk je, dat de noodige
herstellingen dan verricht zouden kun
nen zijn, vóór we Portsmouth bereiken?
Ik bedoel dit, ik ben hier nu mee be
gonnen en wil het ook wel tot een goed
einde brengen. Ik heb liever niet, dat de
hoofdcommissaris op een andere boot
overstapt en dat een andere kerel in
mijn plaats er mee door gaat. Denk je,
dat je het gedaan zult kunnen krijgen?"
vroeg de commandant bezorgd.
(Wordt vervolgd)