DE GOUDEN RAT KRONIEK van den DAG. BINNENLAND. Bericht LIKAAN, TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 7 OCTOBER 1936. No. 237. Caleidoscoop. Het uitwijzingsconflict met Duitschland. De economische besprekingen te Genève. ïssjfssasEffi (el tmammmm gen extra vintulpen Irgeet-mij- ple collec- C. de lagt voor |M. Grind I. Tulpen (teleurstel- ken. C. de NDHOUT» n, bossen, enfabriek felef. 277. kleur- ;en proef, sl betaald zoek was. rozen en 189 Zand. te veel voordee reeweg D s h. Gort- maat kunt Dekker. TARWE ïrd met 9, 't Zand ordt niets voorraad i spoedig erte. Boy, rdam, ter rinses Ju- f 2.50 p. eer J. P. 8, M'burg. LIKAAN, rpen, 2 naar Rot- aarten bij ravenstr., ê- den Boer, Hitier heeft een paar jaar geleden voor de boeren het jaarlijksche feest Van den oogst ingesteld; te vieren op den Buckeberg bij Goslar. Het wil een agrarische wapenschouw zijn. Landbou wers uit alle deelen des Rijks moeten acte de présence geven. Het hoogtepunt vormt steeds een toespraak van den Ffihrer zelf. Zondag j.l. was de groote dag er weer. Hitler schold het buitenland een beetje uit, dat devalueert loonen verhoogt weer devalueert enz. enz. In tegen stelling met Duitschland, waar iedereen werk heeft en ondersteld wordt tamelijk gelukkig te zijn. Verder konden de boe ren hun hart ophalen niet aan ploegen e» eggen, maai- en dorschmachines maar aan ronkende bommenwerpers, ge vechtsvliegtuigen en pantserwagens. Agrarische wapenschouw. Te Londen wilden in de volksbuurten van 't Eastend de fascisten van Mosley (voormalig socialist) een optocht houden. Het Eastend wordt grootendeels be woond door marxisten en Joden. De be woners vatten de demonstratie op als een provacatie, wierpen barricaden op en noodzaakten de politie met geweld in te grijpen. Het was anders een bloed bad geworden. Nu bleef het bij een klop partij, waarvan de oogst enkele tiental len gewonden en ongeveer 100 arrestan ten was. De Engelsche regeering zal ver moedelijk maatregelen nemen, teneinde dit soort van dingen voortaan te kunnen voorkomen. De gemiddelde Engelschman schudt zijn hoofd: beperking van de vrije meeningsuiting in het land, dat sinds eeuwen zoo prat op zijn vrijheden gaat.... a i Te Parijs hielden de communisten een betooging. De regeering stond haar toe, nadat ze een paar dagen te voren een meeting van de fascistische „Parti social francais" (leider kolonel de la Rocque) had verboden. De kolonel gaf daarom zijn aanhangers bevel het communistische feest zoo mogelijk te verstoren. Eenige tienduizenden agenten en soldaten wa ren echter op de been gebracht, om dit te beletten. Ze slaagden er in. Maar de eerzame Fransche burger begrijpt niet, waarom een communistische betooging weï, een fascistische niet mag plaats vinden in een republiek, welke nog steeds de „rechten van den mensch" van den abt Siéyès in haar vaandel heeft staan Te Dantzig is de nat.-soc. regeering mei nieuwe woede tegen de socialisti sche arbeiders van leer getrokken. On geveer 100 hunner werden gearresteerd. Vermoedelijk zullen nu de laatste res ten van alles wat „oppositie" heet, wor den uitgeroeid; althans de georganiseer de resten. Zelfs de nazi's hebben nog geen middel kunnen ontdekken om de menschen het gewone denken te verbie den. Alleen maar het hardop denken. In Oostenrijk is een scheuring in de burgerwachten ontstaan. De Weensche burgerwachten hebben majoor Fey tot hun dictatorialen leider uitverkoren. De burgerwachten in de overige steden en i« de provincies stootten Fey uit en zwoeren opnieuw trouw aan Prins Star hemberg. Het schijnt, dat de laatste nu bezig is Fey langs een omweg ter zijde te stellen. Het Italiaansche agentschap Stefani wist dezer dagen althans te ver tellen, dat een onderzoek zal worden in gesteld naar de rol, welke Fey bij den moord pp bondskanselier Dollfuss heeft gespeeld. Het schijnt, dat tegenstanders van den majoor meenen te kunnen be- naar het Engelsch van PAUL TRENT. 40). ^ir Charles Travers was in geen al te oest humeur, doch weigerde niet toen Carruthers hem een whisky-soda aan bood. Gravers vertelde hem wat er ge beurd was en hij vloekte binnensmonds, toen hl) hoorde hoe het de „Emerald" gelukt was weg te komen. „Het is onbegonnen werk om nu uit te varen om naar haar te zoeken," riep hij ongeduldig. „Alle seinposten langs de kust heb ben opdracht ons telefonisch bericht te sturen, als zij de „Emerald" te zien krij gen. We zullen wel gauw iets hooren," merkte sir Ralph Mather op. Hij bleek een ware profeet te zijn, want binnen het kwartier deelde de kustwacht van Bill of Portland aan de Admiraliteit mede, dat een schip, be antwoordend aan de beschrijving van de „Emerald", juist zichtbaar aan den ho rizon, gepasseerd was. „Het feit, dat zij zich met zoo'n bui tengewone snelheid verplaatst wijst er wel op, dat het het schip is, dat wij zoeken", zei Carruthers met een vragen- den blik naar zijn Opperbevelhebber, die knikte en onmiddellijk werd het sein van vertrek gegeven. „Wel, tot ziens en goed succes", zei sir Ralph Mather, toen hij naar de loop- wijzen, dat hij destijds minister van binnenlandsche zaken verzuimd heeft maatregelen, welke het drama wellicht hadden kunnen verhinderen, te nemen. De oorzaken van dit schisma moet men vooral in persoonlijke kwesties zoe ken. Starhemberg en Fey verdragen me kaar al sinds jaren slecht. Niet zonder reden beweert de laatste, dat de eerste een man met veel nukken, maar zonder veel capaciteiten is. De eerste heeft ech ter evenveel recht om den laatste te ver wijten, dat hefmet zijn moreele kwalitei ten niet heelemaal in orde schijnt. Oos tenrijk kan nog heel wat met deze beide mannen beleven, maar naar alle waar schijnlijkheid niet veel goeds. Een tamelijk willekeurige greep uit de gebeurtenissen der laatste dagen heb ben we willen doen. Niet om er een be paalde politieke conclusie aan te ver binden, maar om te laten zien, hoe ru moerig en tot handtastelijkheden bereid het menschdom van dezen tijd is. Nog geen oplossing gevonden. Naar men weet, is in Berlijn gevestigd de Nederlandsche Burg'ervereeniging „Hollandia", welke vereeniging tracht voeling te houden met Nederlanders in de Duitsche hoofdstad en de goede ver standhouding tusschen Nederland en Duitschland te bevorderen. Toen dan ook de Duitsche regeering de bekende represaille-maatregelen had getroffen en naar aanleiding van de uit wijzing van vier Duitschers uit Neder land, vier willekeurige te Berlijn woon achtige Nederlanders aanzegging had den gekregen, het land te verlaten, heeft deze vereeniging onmiddellijk overleg, zoowel met Duitsche als Nederlandsche autoriteiten gepleegd, met het doel, in- I rekking van dit besluit van de Duitsche regeering te verkrijgen. De vier uitgewezenen wa-en allen I'd van „Hollandia" en het spreekt dus„van- zelf, dat deze vereeniging het als haar plicht beschouwde, de belangen dezer vier leden in dit geval tot de hare te moeten maken. Bovendien rezen zeer verontrustende vragen, als: wanneer zullen nu wij, overige leden van „Hoi- 'andia", aan de beurt komen? En zal de rechtspositie van Nederlanders in Ber lijn thans niet ernstig geschaad worden? Tot op den dag van heden is het niet gelukt voor deze kwestie een bevredi gende oplossing te vinden. „Hollandia" meende, dat het gewenscht was, dat twee leden der vereeniging als haar af gevaardigden de zaak nog eens met de Nederlandsche regeering gingen spre ken. De heeren W. H, A. de Heer en C. D. Homburg werden daartoe aangewe zen en hebben thans een week in Ne derland vertoefd, gedurende welk ver blijf zij besprekingen hebben gevoerd zoowel op het ministerie van buiten- landsche zaken, als op het ministerie van justitie. In een onderhoud, dat een verslagge ver van het A.N.P, met hen heeft gehad, hebben zij eenige mededeelingen over den stand van zaken gedaan De heeren hebben den indruk gekre gen, dat de toekomst voor hen, die door het uitwijzingsbesluit van de Duitsche regeering zijn getroffen, weinig roos kleurig is. De heele zaak komt neer, al dus onze zegslieden, op een prestige kwestie. Immers de Duitsche regeering heeft aan haar verzoek aan de Neder- plank liep en tot verbazing van ieder een, behalve Graves en Hardy, schudde de hoofdcommissaris hem de hand en maakte geen aanstalten om hem te vol gen. De loopplank werd ingehaald, de tou wen los geworpen en de torpedojager stoomde snel weg. De commandant acht te het raadzaam om ten Oosten van het eiland Wight te varen, daar zij dan min der last van de scheepvaart zouden heb ben en met de grootst mogelijke snel heid door zouden kunnen varen. Sir Charles Travers klom op de brug en verzocht Graves hem te volgen, waar na hij met den commandant de waar schijnlijke positie van het jacht besprak. Het was duidelijk, dat zij in staat was om ongeveer dertig knoopen te loopen en daar er waarschijnlijk een kwartier verstreken was sinds de boodschap van verzonden was, moest zij nu on getwijfeld anderhalf uur varens voor zijn. Carruthers was het met Graves eens, dat hun bestemming, naar alle waar schijnlijkheid, Rusland was en achtte de mogelijkheid groot, dat de „Emerald" spoedig koers zou zetten naar het Ka naal en misschien naar de kust van Frankrijk zou oversteken daar zij daar eerder aan de aandacht zouden ontsnap pen dan in de Britsche wateren. Dien overeenkomstig werd in Zuid-Oostelijke richting gevaren, om het jacht den pas af te snijden, wanneer het trachtte deze manoeuvre uit te voeren Om ongeveer zeven uur zou de duister nis beginnen te vallen en hun eenige kans lag in hun buitengewone snelheid. landsche regeering, een nader onder zoek in te stellen naar de motieven, die tot de uitwijzing der vier Duitschers hebben geleid, het bekende dreigement gekoppeld, vier Nederlanders over de grens te zullen zetten, hetwelk voor onze regeering aanleiding was. op het verzoek tot een dergelijk onderzoek niet in te gaan. De Nederlandsche regeering is nog' steeds van meening, dat het eerste woord in deze kwestie thans door Duitschland moet worden gesproken. De Duitsche regeering daarentegen, is naar onze zegslieden meenden, van oor deel, dat de Nederlandsche regeering ten onrechte een „beleefde mededee- ling" van een lid van het Duitsche ge zantschap in Den Haag als een dreige ment heeft opgevat en dat zij niet eer der in onderhandeling kan treden over deze kwestie, voordat de Nederlandsche regeering van haar kant daartoe het initiatief heeft genomen. Met allen eerbied voor het standpunt van onze regeering, hebben de afge vaardigden van „Hollandia" de Neder landsche regeering in ernstige overwe- ging gegeven, of de belangen van vier Nederlandsche families in Berlijn moeten worden opgeofferd aan een prestige kwestie Het is hun vaste overtuiging, dat de Duitsche regeering wel genegen zou zijn aan een voor de uitgewezenen gunstige oplossing mede te werken. Ook zijn zij van meening, dat de Ne derlandsche regeering zich steeds te weinig heeft ingelaten met de rositie van Nederlanders in Berlijn. De heer. Homburg lichtte deze stelling met eeni ge voorbeelden toe. Hij verzekerde, dat zijn vader indertijd na een 22-jarig ver blijf in Berlijn, genoodzaakt was, het' land te verlaten omdat tegen hem drie maal proces-verbaal is opgemaakt. Het betrof een auto-aanrijding, een belastingzaak en een kwestie van onge oorloofde concurrentie. Slechts lichte overtredingen, maar Nederlanders, die driemaal voor een dergelijk feit verba liseerd zijn, worden nu eenmaal over de grens gezet. De heer Homburg kreeg toen een jaar om zijn zaken te regelen, hij was fabrikant in olieën en vetten en moest het land verlaten, terwijl hem slechts was toegestaan, tien mark mede te nemen. De zaak van den heer Hom burg sr. is thans in handen van zijn zoon. ,,Ik heb", zoo vertelde de heer Hom burg jr., „tweemaal een overtreding be gaan. Ik kreeg tien mark boete voor 'n auto-aanrijding en vijftig mark voor on eerlijke concurrentie Als mijn vrouw nu eens na 7 uur (sluitingstijd van winkels in Berlijn) inkoopen zou doen, of mijn kinderen zouden ergens een ruit in gooien, dan zou de Duitsche regeering in haar recht zijn, als ze mij het lanc uitwees. Het is dan ook volstrekt niet uitgesloten, dat dit zou geschieden". De heeren hebben zich herhaaldelijk afge vraagd, waarom de Nederlandsche re geering nooit aanleiding heeft gezien om dergelijke gevallen eens met de Duitsche regeering te bespreken. Wat de vier uitgewezen Nederlan ders betreft, werd het volgende meege deeld: De heer Stapels vertoeft thans nog in Berlijn, omdat een der uitgewezen Duitschers wegens ziekte nog in Neder land is. De overige drie uitgewezenen verblijven thans in ons land. Tandarts Hess woont op kamers in Den Haag. Hij mag hier geen practijk uitoefenen, om dat hij geen Nederlandsche diploma's heeft en leeft van een kleine, hem van staatswege verleende, toelage. De heer Van Lith Harrebomee woont in Gouda. Hij leeft van een pensioen en zou kans op een Nederlandsche betrekking heb Het weer was nog steeds zeer kalm en er was geen vleugje wind. Nadat zij Portsmouth verlaten hadden, was er een lichte mist op komen zetten, die langza merhand dichter begon te worden. Juist toen sir Charles op het punt stond om alle hoop op te geven, kon men in de verte een rookwolkje onderscheiden, 'n Onderzoek met een scherpe telescoop toonde aan, dat het de „Emerald" kon zijn. Zij scheen naar Frankrijk koers te zetten en dit gevoegd bij het feit, dat zij een zeer groote snelheid had, deed ver moeden dat het het gezochte schip was. Er werd naar den hoofdmachinist ge seind de snelheid nog meer op te voe ren, wat deze binnensmonds deed vloe ken, want hij had reeds al het mogelijke gedaan om de twee turbines tot een maximum prestatie op te voeren, Spoedig waren zij in staat om te con- stateeren dat de „Shirke" de snelste van de beide schepen was, want langzaam kwamen zij naderbij, totdat er geen twij fel meer bestond of het achtervolgde schip was de „Emerald". „Zij kan ons niet meer ontkomen," zei Carruthers met voldoening. Sir Charles glimlachte, terwijl Graves stond te grinniken. De comandant had echter niet met de mogelijkheid van een ongeluk rekening gehouden. Plotseling werd het lichte tril len van het schip merkbaar minder en de commandant telefoneerde dadelijk naar beneden, naar de machinekamer. De „chef" vertelde hem, dat verscheidene platen van de turbines geheel gesmolten waren, iets wat licht kan gebeuren, zelfs ben. Naar men zich zal herinneren, werkte hij in Berlijn als vertaler op een nieuwsbureau. De heer Peters, eens een welgesteld kunsthandelaar in Berlijn, woont thans in Amsterdam en leeft, evenals de heer Hess van de hem van staatswege verstrekte toelage, die hem niet in staat zal stellen in ons land een zaak te vestigen. Zijn vrouw zet den kunsthandel in Berlijn voort. Er doet zich hierbij nog een moeilijkheid voor. De heer Peters was lid van de Kultur- kammer van welke instelling alle kunst handelaren lid moeten zijn. Mevrouw Peters is dat niet en het is de vraag, of zij het kan worden. De heer Homburg achtte het niet uitgesloten, dat het ook mevrouw Peters op den duur onmoge lijk zou worden gemaakt, den kunsthan del in Berlijn te blijven voortzetten. „Wij kunnen „Hollandia" weinig hoopvols mededeelen, als wij haar straks rapport moeten uitbrengen over onze besprekingen in Nederland. Wij hadden echter ook niet verwacht, met een definitieve oplossing naar huis te gaan. Het is slechts onze bedoeling ge weest, nogmaals de aandacht van de Nederlandsche regeering voor deze kwestie te vragen en haar de opvatting van de Nederlandsche kolonie te Berlijn over te brengen. De Nederlandsche ko lonie blijft van meening, dat aan de waardigheid van de Nederlandsche re geering geen afbreuk mag worden ge daan, maar dat het onderhavige geschil niet van zoo groot belang is, dat het bestaan van vier families er aan moet worden opgeofferd". Rede van mr. Van Lanschot. In de tweede commissie van de Vol kenbondsvergadering, die zich bezig houdt met oeconomische en financieele aangelegenheden, heeft gister de Neder landsche gedelegeerde, mr. Van Lanschot het woord gevoerd. 'Mr, Van Lanschot heeft er op gewe zen, dat de Nederlandsche regeering in het verleden de handhaving van de aan den gouden standaard gebonden munt- politiek ook ter wille van financieele waardigheid en niet slechts uit oecono mische overwegingen heeft noodig ge acht. Prijsgeven van deze politiek oor deelde zij slechts geoorloofd in geva' van overmacht en volstrekte noodzake lijkheid. Deze noodzakelijkheid was ge boren op het oogenbl'k, dat Nederlanc het eenige land was geworden, da' de pariteit van zijn munt op het vroegere peil had gehouden. De Nederlandsche regeering beschouwt 't Amerikaansch-Engelsch-Fransche ac- coord als een voordeel in dezen zin, dat het leiden kan tot een vergemakkelijking van de gele:delijke algemeene afschaf fing van de handelsbelemmeringen, Zij wenscht niets liever dan een zoo spoe dig mogelijke beëindiging van een onge zonden en kunstmatigen toestand. Van de Nederlandsche regeering kan men echter niet verwach'en, dat zij het initi atief neemt tot een eenzijdige afschaf fing van door haar vroeger genomen maatregelen. Wel w'l zij medewerken aan pogingen in die richting. Van Nederlandsche zijde zal de af schaffing van contingenten mogelijk wor den jegens landen, die hetzelfde doen en aldus een compensat e bieden. In dit verband begroette mr. Van Lan schot met belangstelling de goede be doelingen, die de Engelsche gedelegeer de gisteren had geuit. Maar men moet niet vergeten, dat er nog een andere zij de aan het vraagstuk is, een zeer be langrijke: die van de preferentieele rech ten en van de douanerechten. De Ne derlandsche regeering moet ten aanzien Thans naast goudgele ook witte Purol. Dit wrijft onzichtbaar weg en daarom is Purol (wit) zoo bijzonder aangenaam voor de verzorging van het gelaat. Zelfde prijzen. Doos 30, Tube 45 ct. Bij Apothekens en Drogisten. (Ingez. Med.) wanneer de machines van tevoren goed zijn nagezien, vooral als de turbines on der hoogen druk staan. Het was niet noo dig om Carruthers te vertellen wat dit beteekende, want hij wist maar al te goed, dat 't niet mogelijk zou zijn een groote snelheid te bereiken voordat de turbines gedemonteerd waren geweest. Iedereen begreep, dat onder deze om standigheden een verdere achtervolging nutteloos zou zijn. Onmiddellijk werden er draadlooze berichten uitgezonden, in de hoop dat een of ander snel oorlogs schip dat in de buurt was ze zou op vangen en hun te hulp zou komen. Aan den opperbevelhebber te Portsmouth werd een relaas gestuurd, waarin uitge legd werd wat er gebeurd was, met het verzoek alle schepen, waarvan bekend was, dat zij in de nabijheid waren, of de zelfde koers volgden als de „Emerald", een volledige beschrijving van deze te geven, met de opdracht haar op te hou den. Niettegenstaande het defect aan de turbines, bleek de torpedojager nog in staat om ongeveer twintig knoopen te loopen en na nader overleg werd beslo ten de „Emerald" te volgen en te trach ten haar zoo lang mogelijk in het oog te houden. Natuurlijk was iedereen bitter teleurgesteld en Carruthers nog meer dan de anderen. Er gebeurde verder niets bijzonders, totdat zij hun prooi uit het oog verloren en naar Portsmouth koers zetten. Carruthers diep den officier-machinist bij zich in zijn hut. ,WeI, chef, hoeveel tijd zal het kosten van haar bereidwilligheid om contingen ten af te schaffen jegens de landen, die hetzelfde doen, een voorbehoud maken ten opzichte van die landen, die door een sterke deviezencontrole de beta lingsmogelijkheid beperken. Mr. Van Lanschot bepleitte de benoe ming van een commissie, die de moge lijkheid tot afschaffing van de tariefsbe lemmeringen zal bestudeeren en daarom trent voorstellen zal publiceeren. Neder land is tegen de bijeenroeping van een groote internationale conferentie. De Nederlandsche regeering blijft van oordeel, dat het duurzame belang van 't land het best gediend zal worden door het stelsel van den internationalen gou den standaard. Tot herstel van dit stel sel wil zij medewerken, Nederland kan zich niet terstond aan een bepaalde goudpariteit binden, doch moet zich, ge let op de omstandigheden .volkomen vrij heid van handelen voorbehouden. HUWELIJKSGESCHENK VAN DE KONINKLIJKE LANDMACHT. Naar wij vernemen zal door de ko ninklijke landmacht een geschenk wor den aangeboden aan Prinses Juliana en Prins Bernhard, bij gelegenheid van hun aanstaand huwelijk. In dit geschenk zal zoowel wat de daaraan ten grondslag liggende symbo liek als wat de vervaardigers en de ge bruikte materialen betreft, de bijzon dere verhouding van het leger, zijne ge schiedenis en zijn materiaal tot het huis van Oranje vertolkt worden. De gelegenheid tot deelnemen aan 't geschenk zal zich niet beperken tot de thans in actieven dienst zijnde officieren, onder-officieren, korporaals en dienst plichtigen, maar ook zich uitstrekken tot alle oud-beroeps-officieren en onder officieren en tot hen, die, hoewel met groot verlof zijnde, nog deel uitmaken van de koninklijke landmacht WIJZIGING CRISISHYPOTHEEK- AFLOSSINGSWET. Bij de Tweede Kamer is ingediend een wetsontwerp tot wijziging en aan vulling van de crisishypotheek-aflos- singswet 1936. Bij de mondelinge behandeling in de Tweede Kamer van de crisishypotheek- aflossingswet 1936 is door de regeering toegezegd, dat, indien mocht blijken, dat tengevolge van genoemde wet hypo theekbanken minder aflossing zouden ontvangen dan noodig was om haar in staat te stellen haar eigen aflossingsver plichtingen op haar obligatie'eeningen na te komen en artikel 5 van het vaste- lastenontwerp, hetwelk een voorziening terzake trof, niet tot stand zou komen, er maatregelen zouden worden voorbe reid om te voorkomen, dat de hypo theekbanken door dezen gang van za ken in ongelegenheid zouden geraken. Na de intrekking van laatstgenoemd ontwerp, is de regeering te rade gewor den de regeling, vervat in artikel 5 van genoemd ontwerp, betreffende de voor waarden van obligatieleeningen, uitge geven door grondcredietinstellingen, als zelfstandig ontwerp in te dienen. In ver band met den nauwen samenhang van deze materie met de crisis-hypotheek- aflossingswet 1936, meent te regeering de onderhavige zegeling zonder be- om die vervloekte turbine van jou in orde te brengen? Je bent me een mooie chef om me op zoo'n manier in den steek te laten", zei hij op bitteren toon. „Niets aan te doen. Dat kun je nu een maal verwachten van die turbines. Zoo iets kon bij de vroegere stoommachines niet gebeuren. Natuurlijk heb ik na uw laatste order den druk zooveel mogelijk verhoogd en het is niet eerlijk de tur bine heelemaal de schuld te geven. Ik heb gedacht dat we het er maar op wa gen moesten; dat dat uw bedoeling was", zei de officier-machinist rustig. „Natuurlijk, ik weet wel dat je niet de minste schuld hebt. Hoe lang zal het du ren om het ding weer in orde te maken, denk je?" „Het is geen groot karwei. We kunnen op één schroef doorvaren en dadelijk met de reparaties beginnen." „Goed. Laat onmiddellijk met het werk beginnen. Wacht even, ik moet je nog wat vragen. Stel, dat je terug gaat tot een snelheid van, laten we zeggen, tien knoopen, denk je, dat de noodige herstellingen dan verricht zouden kun nen zijn, vóór we Portsmouth bereiken? Ik bedoel dit, ik ben hier nu mee be gonnen en wil het ook wel tot een goed einde brengen. Ik heb liever niet, dat de hoofdcommissaris op een andere boot overstapt en dat een andere kerel in mijn plaats er mee door gaat. Denk je, dat je het gedaan zult kunnen krijgen?" vroeg de commandant bezorgd. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1936 | | pagina 5