=2* GOESCHE C0U2ANT£üü
Koningin Wilhelmina, Prinses Juliana en Prins
Benno spreken tot het Nederlandsche volk.
NUMMER 213.
TWEE BLADEN.
WOENSDAG
9 SEPTEMBER 1936. EERSTE BLAD.
179e JAARGANG.
Rede van de Koningin.
Hedenmiddag te 12 h 45 heeft
H.M. de Koningin via de beide
zenders de volgende toespraak
tot haar volk in en buiten Euro
pa gericht:
Ingezetenen van alle deelen
des rijks.
De bladen hebben u gisteren
de blijde tijding kond gedaan
van de verloving mijner dochter
met Prins Bernhard van Lippe-
Biesterfeld.
In groote en beslissende
oogenblikken in mijn leven en
in dat der mijnen, gevoel ik mij
meer dan ooit met u nauw ver
bonden, dank zij uw innig mede
leven met ons in lief en leed.
Het is voor mij daarom eene
diep gevoelde behoefte in dit
gelukkig oogenblik, waarop ik,
vergezeld van het van blijd
schap stralend verloofd paar
voor den zender sta, enkele
woorden tot u te richten, opdat
gij in ruime mate zoudt kunnen
deelen in onze vreugde.
Ik kan u niet zeggen, hoe
dankbaar ik ben, dat deze ver
loving eene is, die uitsluitend
berust op beiderzijdsche gene
genheid, de beste waarborg
voor eene gelukkige toekomst.
Het is mij eene voldoening,
hieraan te kunnen toevoegen,
dat ik de keus mijner dochter
van harte toejuich en eene alles
zins verstandige acht, gezien de
goede eigenschappen, die mijn
aanstaande schoonzoon bezit.
Ofschoon hij onlangs eerst
den leeftijd van 25 jaar bereikte,
heeft hij blijk gegeven, een de
gelijk en hard werker te zijn,
Aanstonds na voltooiing van
zijn studie in de rechten in zijn
vaderland, heeft hij werk ge
zocht en gevonden op econo
misch gebied. Een jaar geleden
werd hij te werk gesteld te Pa
rijs en het lag in de bedoeling,
de daar aangevangen arbeid en
studie te Amsterdam voort te
zetten. Zijn verloven gebruikte
hij voor buitenlandsche reizen
tot verdere ontwikkeling; hij be
zocht o.a, Nederland en Ma
rokko.
Waar het slechts mijne bedoe
ling is, het verloofde paar bij u
in te leiden, wensch ik dit thans
aan het woord te laten komen.
Ik besluit met den uit het hart
opwellenden wensch, dat Juli
ana en Bernhard door het sma
ken van een groot eigen geluk
in ruime mate de kunst mogen
verstaan, anderen gelukkig te
maken en tot een zegen te zijn
en veel, zeer veel voor ons volk
in al zijn geledingen te kunnen
doen.
Daartoe sterke hen God.
Rede Prisises Jüüana.
Vervolgens sprak de Prinses
als volgt:
Hoe kan ik u beschrijven, wat
een blij moment het voor mij is,
u mijn verloofde voor te kunnen
stellen.
Ik ben heel gelukkig, nadat
wij elkander in den loop van dit
jaar in alle stilte heel goed heb
ben leeren kennen. Het eerst
ontmoetten wij elkaar in de win
tersport, daarna herhaalde ma
len hier in het land, tenslotte
onlangs in de bergen. Geleide
lijk aan zijn wij het samen eens
geworden en wel zeer ééns.
Nu wij uit deze stilte plotse
ling gekomen zijn in de feest
vreugde te onzer eere giste
ren nog geheel onopgemerkt rij
dende naar mijn ouderlijk huis
nu maken wij uren mee, die
onder de mooiste van ons ge
meenschappelijk leven gere
kend zullen blijven. Wij staan
verrast en overweldigd door
wat ons hier opwachtte en ik
dank u bij dezen hartelijk voor
dit alles en tevens voor mijn
deel van de tallooze schriftelijke
en telegrafische gelukwenschen
en het paradijs van bloemen,
die wij hier gevonden hebben,
en wat sindsdien nog steeds
aangegroeid is.
Mijn verloofde wil zich eerst
nog eenigen tijd rustig wijden
aan de studie van ons land en
zijn overzeesche gewesten en
die, geleid door zijn persoonlij
ken aanleg, speciaal van de eco
nomische zijde aanvatten.
Wij zijn zoo gelukkig en ont
vangen zooveel blijken van har
telijk medeleven, dat onze
grootste wensch is, zooveel mo
gelijk geluk te verspreiden waar
wij de mogelijkheid zullen vin
den, dit te doen.
Thans zal mijn verloofde eeni-
ge woorden tot u spreken,
Rede Prins Bernhard.
In de eerste plaats een woord
van innigen dank voor de harte
lijke ontvangst, welke mij in Ne
derland ten deel is gevallen. Ik
begrijp natuurlijk volkomen, dat
die hartelijkheid in de allereer
ste plaats de Prinses geldt en
niet mij, die voor u een onbe
kende ben. Maar toch heb ook
ik reeds zoovele hartelijke ge
lukwenschen ontvangen, dat ik
niet kan nalaten, er hier mijn
diepgevoelden dank voor uit te
spreken.
Maar ik wil trachten, mij zoo
spoedig mogelijk met mijn toe
komstig vaderland vertrouwd te
maken. En ik hoop, dat men mij
rustig den tijd zal willen laten,
om mij hier in allerlei belangen
in te werken.
Ik hoop, dat wij dan na twee
cf arie maanden kunnen trou
wen.
Ik ben heel gelukkig en mijn
streven zal er op gericht zijn,
mijne aanstaande vrouw tot een
werkelijken steun in het leven
te zijn,
In mijne betrekkingen met het
Nederlandsche volk neem ik mij
voor, mij te laten leiden door
het voorbeeld van de zoo bijzon
dere verhouding, welke van
ouds bestaat tusschen Neder
land en het Huis van Oranje,
De Prins spreekt Neder
landsen.
Aan de uitzending dezer drie
vorstelijke redevoeringen, ging
het door een koor prachtig ge
zongen eerste couplet van het
Wilhelmus vooraf, terwijl aan
het slot het „Lang zullen ze le
ven" werd aangeheven.
Prins Benno hield zijn toe-,
spraak in de Nederlandsche
taal; weliswaar met een Duitsch
accent, doch vlot en met voor
treffelijke intonatie. Het lijdt, na
wat wij hoorden, voor ons geen
twijfel meer, dat mettertijd de
toekomstige Prins-Gemaal onze
moeilijke taal op vorstelijke
wijze zal leeren beheerschen.
Zijn rede zal op eiken luisteraar
een uitstekenden indruk hebben
gemaakt,
De uitzending geschiedde van
het Haagsche P.T.T,-kantoor
uit. Op den weg daarheen en
toen zij terugkeerden, zijn de
vorstelijke personen weer luide
toegejuicht door een duizend
koppige menigte.
Een défilé voor de Koningin en
het jonge paar, waaraan letter
lijk geen einde kwam.
L
MiDDELBURGSCHE COURANT
•^rXT
Dagblad Voor Middelburg, Goes en agent-
ichap Vlissingen f 2.30, elders 2.50 per
kwartaal Week-abonn. in Middelburg en
Goes 18 ct. p. w. Advertentiën 30 ct. per
regel, Ingez. mededeelingen 60 ct. p. r.
Bij contr. voor beide veel lager; tar. op aanvr.
Uitgeefster Naamlooze Vennootschap „De Middelburgsche Courant"; Bureaux Lange Sint Pieterstraat te Middelburg.
Telefoon Redactie 269, Administratie 139 Postrekeni ng no. 43255 Kantoor te GOES: Turfkade, telefoon 17.
Aangesloten by het Bureau voor Publiciteitswaar de der Vereeniging de Nederlandsche Dagbladpers.
Familieberichten en dankbetuigingen 1—-2.
regels f 2.10, elke r. ra. 30 ct. Rubriek
„Kleine Advertentiën", ten hoogste 6 regelt,
a 75 ct. by vooruitbetaling Adv. met
„Brieven" of „Bevragen bureau dezer cots-
rant" 10 ct. extra Bewysnommers 5 cml.
rae&MK y: r-'.'a
Ik heb gezegd,
Na de geestdriftige uitingen van na-
tionalen zin in den namiddag (zie 2e
blad) hebben de inwoners der residentie
gisteravond opnieuw op ondubbelzinni
ge wijze van hun belangstelling en
vreugde over de verloving van onze
Prinses met prins Bernhard blijk gege
ven. Duizenden en duizenden Hagenaars
zijn langs het Koninklijk Paleis aan het
Noordeinde getrokken om H. M. de Ko
ningin, Prinses Juliana en Prins Bern
hard hartelijk toe te juichen.
Van de binnenstad uit trokken zij,
voorzien van een oranjestrikje, -speldje
of -bloem naar het Paleis aan het Noord
einde. Op het ruime plein zochten de
velen een goed plaatsje, in afwachting
van de dingen, die zouden gebeuren, Tot
ongeveer acht uur gelukte het de poli
tie den rijweg vrij te houden., Tot dat
tijdstip had men geduldig gewacht. En
degenen, die er niet in slaagden hun ge
duld meester te blijven en op vertrouwe
lijke wijze bij de politie informeerden,
wat er zou gaan gebeuren, moesten toch
teleurgesteld worden, omdat de politie
het ook niet wist. En met de drukte,
want onafgebroken hield de stroom van
belangstellenden aan, steeg de spanning.
Ook het voorplein vulde zich geleidelijk
met jong en oud. Om goed half negen,
toen eerst de Koningin, en even later de
Prinses met haar verloofde zich voor de
verlichte vensters vertoonden^- stgeg uit
de compacte menigte een machtig ge
juich op, dat aanzwol tot een ovatie.
Men wilde steeds meer naar voren drin
gen, en de politie, die in groote getal
sterkte onder leiding van den hoofd
commissaris aanwezig was, had de
grootste moeite de massa tegen te hou
den.
Terwijl in de verte muziek weerklonk,
verschenen de vorstelijke personen ver
volgens op het balcon. Het enthousias
me steeg ten top en spontaan werd het
Wilhelmus en daarna „lang zullen ze le
ven" gezongen.
Prins Bernhard von LippeBiesterfeid, de toekomstige
onzer Kroonprinses.
gemaal
Op hetzelfde oogenblik verscheen' de
kop van den stoet van de duizenden,
die gevolg hadden gegeven aan den op
roep van de afdeeling Den Haag van het
Nationaal Jongeren Verbond om in op
tocht met fakkels langs het Paleis te
trekken.
Het bestuur van de Haagsche afdee
ling van het N.J.V. opende den stoet.
Dit bestuur droeg een bloemstuk, voor
stellende het N.J.V. embleem, waarin
oranje-orchideeën verwerkt waren.
Vervolgens kwam de muziek van het 3e
half regiment huzaren, gevolgd door tal
looze belangstellenden.
In de eerste rijen liepen kolonel Die-
mont, de regimentscommandant en ver
schillende huzarenofficieren mede. Bij
het Paleis aangekomen begaven het be
stuur van de afdeeling Den Haag van
het N.J.V. en het hoofdbestuurslid, mr..
O. Verdoorn, zich naar binnen om het
jonge paar een bloemenhulde te bren
gen. Tijdens het défilé verbleven de be
stuursleden van het N.J.V. op het bal
kon van het Paleis.
Zoowel de Koningin als de Prinses
onderhielden zich eenige oogenblikken
met den voorzitter der afdeeling Den
Haag van het N, J, V., mr. Bautz.
Plet muziekkorps van de huzaren stel
de zich op het voorplein o pen bracht
van tijd tot tijd vaderlandsche liederen
ten gehoore, terwijl de feestgangers jui
chend en jubelend, in dichte rijen van
8 en 10, voorbij trokken.
Hartelijk wuifden de beide verloof
den, die er zeer opgewekt uitzagen, den
Hagenaars toe. Ook H. M. de Koningin
wuifde hartelijk.
Om goed half tien, dus bijna reeds 'n
uur lang, had het voorbijtrekken van
den stoet geduurd, en nog steeds was
het einde niet in zicht. Zoover men zien
kon, het was overal zwart van de men-
schen.
De bedoeling was, dat achter het
bestuur de verschillende vereenigingen,
die aan dit défilé deelnamen, zouden
aansluiten. De enorme belangstelling
langs den weg, dien de stoet volgde
(Nassauplein, Javastraat, Zeestraat,
Noordeinde) was oorzaak, d,at dit-, plan
spaak liep. Want de duizenden, d e
langs den weg stonden geschaard, sloten
vóór de vereenigingen bij den stoet aan.
zoodat eerst ruim een uur, nadat de
eersten langs het paleis waren getrok
ken, de vereenigingen aan de beurt
kwamen. De pol.tie bleek in dit geval
niet bij machte het geweldige enthousi
asme in de gewenschte banen te leiden.
De muziekkorpsen, die bij sommige
vereenigingen, zooals het N. J, V. en
de padvinders, waren ingedeeld, stelden
zich naast het muziekkorps v,an de hu
zaren op en maakten beurtelings mu
ziek. Het publiek bleef voortdurend jui
chen en z'ngen en vormde ook spreek
koren door het spellen van de namen;
Juliana en Benno,
Omstreeks elf uur heeft de politie
aan deze spontane betooging een einde
gemaakt. Ter hoogte van de Oranje
straat vormde zij een cordon, waardoor
de stoet, waarvan het einde nog niet
in het zicht was, werd ontbonden. Het
muziekkorps der huzaren speelde het
Wilhelmus. Allen zongen het volkslied
uit volle borst mede. Nog eenmaal bracht
de menigte de Koningin en het jonge
paar een langdurige ovatie en weer
klonk luide: Leve de prinses, leve de
Koningin en in spreekkoor: Benno.
Hierna trokken de vorstelijke perso
nen zich terug.
Voorafgegaan door de verschillende
muziekkorpsen, verspreidde de menigte
zich. Zeer velen trokken dansende en
zingende naar de binnenstad, waar de
café's en restaurants goede zaken
maakten.
Slechts met moeite kon men op de
terrassen op het buitenhof een plaatsje
krijgen.
Den Haag vierde tot zeer laat de ver
loving van onze Kroonprinses.
Prins Benno heeft op het Paleis zijn
intrek genomen.
Het v/as hedenochtend in de omgeving
van het Paleis betrekkelijk rustig. D,at
wil niet zeggen, dat er geen publiek
was. Dit stond tegenover het paleis,
onder den ouden kastanjeboom, te
wachten of er vanmorgen nog Tts bij
zonders zou gebeuren.
Voortdurend kwamen gezanten en
hooggeplaatste landgenooten. maar ook
eenvoudige inwoners van Den Haag,
aan het Paleis, om de felicitatieregisters
te teekenen en op deze wijze uiting te
geven aan hun blijdschap over de vor
stelijke verloving.
Den geheelen ochtend door werden
bloemstukken ten paleize bezorgd en
bijkans zonder tusschenpoos reden de
