11
KRONIEK van den DAG.
DE GOUDEN RAT
BINNENLAND.
ZEELAND,
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN VRIJDAG 4 SEPTEMBER 1936. No. 209.
ims-
•end
Sten.
leer»
Nog
|t het
rijzen
Koloniale politiek zonder
koloniën.
BELGIE STUURT OP
ZELFSTANDIGHEID AAN.
MIDDELBURG.
VUSSINGEN.
ZUID-BEVELAHD.
27—30,
Victo-
3- pa~
Eier-
ïwe id.
h 12—
100 kg.
J27, To-
enen 2
fg; Pa-
Derver-
ler, 7
11 a »*tt
iiDMia
kilo 20 c.
Jjes, spi-
Fran-
tn 25 ct,
D. Jo-
^'burg.
F» gebra-
en ge-
Slageri/
brdstraat
ÏRSTR.,
|h. Bout,
en var-
Is. Prima
s.
smaak,
bt. Nico-
sch ver-
klf pond.
lte Gort-
psperen.
ct., 2 ko.
Smelt-
15 ct.,
Hoog-
steeds
bekende
:hte var
end, C.
ldelburg.
lams-
fn. Krip-
Slagerij
bi. Telei.
Stel U eens voor dat ergens aan een
Nederlandsch ministerie een afdeeling
voor de Noordpool bestond. Of voor de
klapperboomencultuur in Nederland
Dat zou grappigwezen.
Maar: als Nederland eens zonder Ne
derlandsch Indië kwam te zitten, dan
zouden we met het oog op de toekomst
ons ministerie van koloniën toch wel
voorloopig laten voortbestaan vermoe
delijk. En ware Nederland zonder Indië
dan nog een staat van beteekenis
wat, tusschen twee haakjes, zeer be
paald niet het geval zou wezen!
dan zou zulk een ministerie van ko
loniën zonder koloniën wel eens niet
zonder zin kunnen wezen.
In deze positie verkeert Duitschland
zoon beetje. Het heeft wel geen mini
sterie voor koloniën, maar toch wel een
officieele instantie die zich er mee be
moeit. Al heeft het dan geen duimbreed
koloniën.
De hoofdman der officieele bemoeie
nis met Duitschlands nog ontbre
kende koloniën is de generaal Von Epp,
Rijksstadhouder voor Beieren, leider
van de afd. koloniale politiek der nat-
soc. partij en leider van den Duit-
schen Kolonialen bond. Genenaal Von
Epp verklaart nu in een artikel, dat ge
publiceerd wordt in de „Europaische
Revue", dat Duitschland weer koloniën
wil hebben. Maar: het wil slechts zijn
oude koloniën opeischen, welke het
bij het Verdrag van Versailles werden
ontnomen..
Om zich economisch te herstellen,
moet Duitschland, aldus de generaal,
koloniale gebieden hebben, welke het
de grondstoffen moeten verschaffen, die
het noodig heeft.
De generaal motiveert dit standpunt
als volgt:
1. Het Duitsche volk heeft een voor
deze bevolking te eng gebied.
2. Dit gebied verschaft eenige grond
stoffen, welke van essentieel belang zijn
niet,
3. Duitschland verkeert zonder kolo
niën in een positie van den tweeden
rang.
4. De door Sir Samuel Hoare voorge
stelde grondstoffenconferentie houdt
geen rekening met de Duitsche eischen
inzake koloniale gebieden.
Wanneer Duitschland nu koloniën op-
eischt, zoo vervolgt de generaal Von
Epp, dan denkt het daarbij slechts aan
de koloniën, welke bij het Verdrag van
Versailles onder volkenbondsmandaat
werden geplaatst.
De Dhitsche koloniale beweging
wenscht enkel en alleen de teruggave
dezer vroegere Duitsche koloniën, en
het recht voor Duitschland over deze
zijn voormalige koloniale bezittingen te
beschikken. Deze legitime aspiratie, al
dus Von Epp, raakt alzoo g e e n e n -
kelen ander en staat.- Men
moet de koloniale onrechtvaardigheid,
Duitschland aangedaan bij art. 119 van
het Verdrag van Versailles, eenvoudig
weer ongedaan maken.
De waarde der Duitsche Koloniën
werd niet berekend bij de herstelbe
talingen.
Duitschland beschouwt dus zijn aan
vrage om terugverkrijging van zijn vroe
gere koloniën als volkomen gemoti
veerd, aldus besluit de generaal Von
Epp zijn artikel. Hij voegt daaraan toe,
dat de geopperde bezwaren, als zou
Duitschland als gevolg van zijn rassen-
wetgeving geschiktheid om te koloni-
seeren missen, niet opgaan. ,,De terug
gave van de Duitsche koloniën zou
Duitschland in staat stellen zijn werk
loosheid geheel te doen verdwijnen, de
bevroren credieten gemakkelijker li
quide te maken, en op deze wijze bij te
dragen tot den wereldvrede.
En de positie van het blanke ras in
de wereld zou er door worden ge
sterkt".
Voor wie erkent, gelijk wij reeds
meermalen erkenden, dat het Verdrag
van Versailles voor Duitschland hoogst
onrechtvaardig en voor Europa hoogst
onverstandig was, is deze redeneering
van den Duitschen koloniaal-man toch
niet a priori verwerpelijk!
De ijnternationale toestand en
België Meer en meer is de
openbare meening te vinden
voor een politiek van vol
strekte neutraliteit,
(Van onzen Brusselschen
correspondent).
Brussel, 1 Sept.
Wij wezen er al eerder op hoe in
België zich een beweging begint af te
teekenen voor een onafhankelijker po
sitie inzake de buitenlandsche politiek
van het land dan tot nu toe het geval
is geweest. Minister Spaak heeft, met
zijn ophefmakende rede voor de bui
tenlandsche pers voor velen de oogen
geopend en de buitenlandsche gebeurte
nissen, de burgeroorlog in Sp.anje, de
uitbreiding van de Duitsche bewapening
de revolutionnaire geest met al zijn
avonturen die men met de stakingen
heeft leeren kennen, hebben de rest
gedaan. De ministers zijn veelal met va
cantie geweest en nu gaat het politieke
leven weldr,a herbeginnen. Dat deze ge
moedstoestand zal tot uiting komen
staat vast. Er is een natuurlijke drang
naar meer veiligheid en helt is ,alsof
men al de fouten die in de naoorlogsche
periode werden gemaakt is gaan ont
dekken Wat hierbij natuurlijk het meest
op den voorgrond komt is de verhouding
van België tot Frankrijk, Toen minis
ter Spaak, lid van de socialistische par
tij, zijn rede hield, wist hij ongetwijfelc
wel welk een weerklank deze hebben
zou, ook in het buitenland, en men mag
het als vaststaande beschouwen dat ook
de eerste minister wel wist wat zijn
minister van buitenlandsche z.aken zou
vertellen. De storm 'is uitsluitend langs
socialistische zijde opgegaan, omdat
Spaak het nationaal belang op den voor
grond heeft geplaatst terwijl de ,alge-
meene raad van de Belgische socialis-
fische partij thans in de bepaling van de
buitenlandsche politiek zich uitsluitend
leiden laat door de belangen v/an de
internationale, waarva de toekomst niet
bijzonder rooskleurig is. In zijn verde
diging voor den algemeenen raad heeft
Spaak eigenlijk van zijn rede niets inge
trokken, alleen zeggende dat collectie
ve veiligheid steeds een ideaal blijft
waarvan de verwezenlijking dient na
gestreefd te worden. Hoe dan ook zijn
toespraak was te beschouwen als een
proefballon, om de reakties te kunnen
nagaan. En nu de politieke machine, n.a
de vacantierust opnieuw aan het draai
en zal gaan, zal men eindelijk wel moe
ten uitpakken met besluiten en maatre
gelen, die slechts van dien aard kunnen
zijn dat de internationale positie van
België wordt versterkt in een geest van
neutrale onafhankelijkheid.
Men heeft hier, terecht of ten onrech
te, den indruk dat het gevaar met groo-
te schreden nadert en men holt om zoo
te zeggen den weg langs die leiden moet
naar een veiliger huis, waarover het on
weer heen drijven zal zonder onheil te
en
BoMi
naar het Engelsch van
12.
geloof, dat het noodzakelijk is.
1.e. ls, ^ati die daar met idat jonge
meisje danst? Diee daar dicht bij die pi
laar, dm nu met zijn partner fluistert."
„Dat is imjn nieuwe secretaris. Hij
heet Captain Desbrook. Waarom vraag
je dat?
,,Ik heb hem in den oorlog onder een
anderen naam gekend. Hij was toen een
der bekwaamste agenten van den Brit-
schen Geheimen Dienst. Het lijkt mij
beter, dat hij mij hier niet ziet. Ik zal
maken dat ik weg kom"
„Ben je hier volkomen zeker van?"
vroeg Grafton gebiedend.
„Vergis ik mij dikwijls? Toen ik hem
ontmoette, was zijn naam Brookley. Ik
raad u aan op uw hoede te zijn. Goe
den nacht," zei Petroff kortaf en ver
liet de lounge.
Grafton keerde in gedachten verdiept
naar het tafeltje in de eetzaal terug. Na
een paar minuten was de dans geindigd
en zetten Ralph en Jane zich weer bij
hen aan het tafeltje. Grafton had de
Prinses een teeken gegeven en vroeg
haar nu ten dans.
„Heb jij iets aaan Desbrook verklapt?
Bedenk goed, wat je zegt. Ik heb zoo
even ontdekt), dat hij gedurende den
oorlog lid was van den Éngelschen Ge
heimen Dienst en het is best mogelijk,
dat hij ons bespionneert.
Heb jij je mond voorbijgepraat?"
vroeg hij kortaf.
„Dat geloof ik niet."
„Je moet niet gelooven, Ik wensch 'n
precies antwoord op mijn vraag."
„Het is mogelijk dat ik meer gezegd
heb, dan bepaald wenschelijk was. Je
hadt mij niet voldoende ingelicht. Ik ver
keerde in den waan; dat hij een der on
zen was."
„Driedubbele dwaas, die 'je bent. Ik
moet onmiddellijk handelen. Wij zullen
naar hen terug gaan," riep hij en hield
op met dansen,
„Desbrook, het spijt mij, dat ik je
moet storen, maar ik heb een paar din
gen met je te bespreken,. Ga even mee
naar het kantoor," zei hij tot Ralph, die
onmiddellijk opstond en zijn werkgever
volgde.
Grafton zette zich aan de tafel en be
gon een brief te schrijven en Ralph
merkte op, dat hij in het Russisch
schreef. De enveloppe was geadresseerd
aan Captain Brockdorf en was in het
Engelsch geschreven.
„Je moet dezen brief naar den kapi
tein van mijn jacht brengen, dat in de
Thames ligt. Hier is een fluitje. Je moet
naar de Robert Kade gaan en hier drie
maal kort op blazen. Dan zal er een
boot komen om je naar het jacht te
stichten. Dit komt nog niet tot uiting
door regeeringsmaatregelen, doch men
mag overtuigd zijn dat Van Zeeland er
niet de man naar is om den huidigen
toestand lijdelijk te ondergaan. De be
volking van België wenscht in geen en
kel avontuur te worden betrokken en
minister Spaak heeft het goed gezegd
toen hij heeft betoogd dat de volkeren
zich niet kunnen verbinden dan tot
datgene wat zij psychologisch kunnen
aanvaarden. Welnu: men ziet hier het
gevaar vooral in het verbond van
Frankrijk met Rusland en de grootste
vrees is dat men België zou kunnen be
schouwen als zijnde bij een dergelijk
verbond betrokken. Men heeft het sta
dium bereikt waarin de geesten rijp zijn
om geleidelijk de politieke banden die
België aan Frankrijk verbinden, los te
knoopen. De ferkelijkheid is onafwend
baar en de Franschen zullen dezen toe
stand slechts kunnen aanvaarden zon
der het recht te hebben er België een
verwijt van te maken. Men zal zelfs
moeten erkennen dat België tot het al
lerlaatste oogenblik heeft gewacht, ge
hecht als het is aan een oude vriend
schap, die ongetwijfeld door den we
reldoorlog is versterkt geworden, waar
bij nog komt dat Frankrijk op econo
misch gebied België nooit heeft ver
wend. De Vlaamsche leiders hebben
steeds de leuze verkondigd dat België
zich los moest werken van Frankrijk
maar men moet wel erkennen dat zulks
niet krachtig genoeg is gebeurd. Indien
een man als Van Cauwelaert, wiens
prestige nu is aangetast door de cam
pagnes van Degrelle en „De Schelde",
op het oogenblik dat de politiek van
Barthou Frankrijk in de armen dreef
van Sovjet-Rusland, op een krachtige
en plechtige manier tegen de gevolgen
van dit bondgenootschap voor België
had gewaarschuwd en had betoogd dat
Vlaanderen geen enkele Belgische re
geering zou volgen, waneer het hier
door ooit in een conflict werd meege
sleept, dan had men in de Wetstraat on
getwijfeld reeds vroeger rekening ge
houden met den werkelijken toestand.
Het is een feit dat men hier ernstig
streeft naar een verbetering van de
betrekkingen met Duitschland. Een blad
als de katholieke „Libre Belgique",
waarvan een groot gezag uitgaat komt
op voor deze politiek. Deze moet sa
mengaan met afwijzing van de groote
verplichtingen die België op zich heeft
genomen toen het is toegetreden tot
het Locarnopact. Waarborgen zooals de
ze die België op zich genomen heeft
door dit verdrag worden te gevaarlijk
geacht, in het licht van de huidige ge
beurtenissen. Dat vooral van Vlaamsche
zijde tevens wordt opgekomen voor de
volledige opzegging van het Fransch-
Belgisch militair accoord, al is het dan
van zuiver defensieven aard, en al is
het slechts een afspraak tusschen gene
rale staven, dat spreekt van zelf. Men
wil een politiek volgen waardoor Bel
gië op gelijken voet Duitschland en
Frankrijk behandelt, met als voornaam
ste oogmerk buiten elk geschil te blijven
indien dit andermaal in Europa moest
uitbarsten. Men ziet in dat Duitschland
vooral het communistische gevaar
vreest, komende uit het Oosten en er
belang bij heeft in den rug gedekt te
zijn. Van daar overigens ook de veran
dering van toon sedert enkele maanden,
in de Duitsche pers, wat België betreft.
Indien Frankrijk een politiek wil vol
gen waardoor het in een dergelijk con
flict wordt meegesleept, dan is dit voor
zijn rekening. Wat hierbij van belang
wordf geacht is de omstandigheid dat
België met Duitschland steeds belang
rijke economisch^ betrekkingen heeft
gehad omdat de Belgische en Duitsche
economie in een zekere mate elkander
aanvullen, terwijl van Fransche zijde
brengen. De kapitein zal je verder in
structies geven. Ik vrees, dat je je vrien
den vanavond niet meer zien zult. Ik
zal je wel excuseeren. Dat is alles'",
eindigde Grafton beslist).
„Ik zou mijn vrienden graag even
willen goeden nacht wenschen."
,,Dat zal ik wel voor je doen. Trek 'n
tweed pak aan, M'n chauffeur zal je naar
de kade rijden. De auto staat klaar.
Er is geen tijd te verliezen. Ga maar
gauw."
Ralph aarzelde, doch slechts een on
deelbaar oogenblik, want hij kon geen
enkel excuus bedenken om Jane goe
den nacht te gaan zeg'gen. Bovendien
was het de eerste maal, dat hij werke-»
lijk een opdracht kreeg, sinds hij was
aangenomen en het zou niet aangaan nu
te aarzelen.
„Uitstekend, mijnheer. Heeft u eenig
idee, wanneer ik terug kan zijn?"
,,Je kunt dadelijk terug komen Maar
ga onmiddellijk weg,. Die brief is van 't
grootste belang."
Desbrook haastte zich naar zijn flat
en trok zijn smoking uit. Toen hij in de
badkamer zijn handeen stond te was-
schen, glipte de zeep tusschen zijn vin
gers weeg en viel op den grond. Hij
deed een stap vooruit, trapte er op en
gleed uit. Om zich voor vallen te be
hoeden, greep hij zich aan het hand#
doeken-rekje vast, dat aan den muur
bevestigd was en toen hij zijn even
wicht hervonden had, merkte hij tot zijn
het traditioneele protectionisme voor
de Belgische economie slechts hinderlijk
is geweest en nog is.
In het licht van dezen toestand is de
positie van de socialistische ministers in
de regeering nogal delicaat. Men heeft
het hen tot dusver reeds zeer kwalijk
genomen dat zij, dat zijn vooral Vander-
velde en Delattre, op een zoo opvallen
de wijze partij hebben gekozen voor het
Spaansche „frente popular".
Deze overwegingen toonen aan dat
in de orienteering van de Belgische po
litiek spoedig een wijziging komen kan
En wat hierbij als voorbeeld wordt ge
steld, onder meer door een blad als
„La Libre Belgique", is Polen, dat, on
danks de Fransche vriendschap, het ook
beter heeft geacht het op een accoordje
te gooien met Hitier dan op een voet
van vijandschap met hem te gaan le
ven. De vraag is of dit alles zal gaan
zonder moeilijkheden voor de huidige
Belgische regeering.
ALLE POLITIEKE OPTOCHTEN
VERBODEN.
De burgemeester van Almelo, mr. M.
Sichterman, heeft alle politieke op
tochten in deze gemeente verboden. Als
eerste viel onder dit verbod de S.D.A.P.
die een optocht wilde organiseeren in
verband met de gewestelijke „plan
meeting" in Deventer. Een conferentie
tusschen den burgemeester en vertegen
woordigers der moderne arbeidersbewe
ging leverde geen resultaat op, de bur
gemeester handhaafde zijn verbod, hoe
wel de S.D.A.P. op het standpunt staat,
dat hiermede een grondwettelijk recht
wordt aangetast.
Door dit verbod zal ook van een 1
Mei-optocht niets kunnen komen.
STEUN AAN BOOMKWEEKERS.
In de Staatscourant is opgenomen
de „Crisis - boomkweekerscrediet - be
schikking 1936." Krachtens deze be
schikking wordt uit het landbouwirisis-
fonds voor de credetverleening aan de
bij de Nederlandsche sierteelt-centrale
aangesloten boomkweekers een crediet
beschikbaar gesteld van f 1.250.000.
DE NOODTOESTAND IN HET
SLAGERSBEDRIJF.
In den Haagschen „Dierentuin" is de
zer dagen een gemeenschappelijke ver
gadering gehouden van de besturen van
den Ned, Slagershond en den R.K. Han-
zebond van Slagerspatroons, met eeni
ge genoodigden, in verband met den
noodtoestand, waarin het slagersbedrijf
is komen te verkeeren.
Voor deze vergadering hadden de
beide besturen het volgende urgentie
program voor het slagersbedrijf opge
steld:
1. Afschaffing, althans zoo ver mogelij
ke verlaging der crisisheffingen en ver
mindering der crisüslasten die op het
slagersbedrijf drukken.
2. Stopzetting van de overheidsdistri
butie van vleeschproducten in gecon-
serveerden vorm.
Zoo noodig vervanging daarvan door
distributie van versch vleesch met al-
geheele inschakeling van het slagersbe
drijf.
3. Maatregelen tegen de economisch
onverantwoorde overmatige vestiging in
het slagersbedrijf,
4. Tegengaan van de sloopende con
currentie in het slagersbedrijf, op grond
slag van de wet op de ondernemers
overeenkomsten.
5. Spoedige indiening van het wets
ontwerp tot wijziging der vleeschkeu-
ringswet, o.m. ter stopzetting der be
voorrechte positie die het grootbedrijf
bij de tegenwoordige uitvoering der
groote verbazing', dat er een deur zicht
baar geworden was. Hij bekeek het rek
je en vond de veer, die het mechanisme
in beweging moest zetten,. Hij had geen
tijd om op verder onderzoek uit te gaan,
maar glimlachte grimmig, terwijl hij de
deur sloot, toen hij bedacht dat de Prin
ses op deze wijze zijn flat was binnen
gekomen. Als hij weer terug was, zou hij
die lift eens grondig onderzoeken.
Dé telefoon rinkelde en hij nam den
hoorn van den haak. Het was .Grafton
die wenschte te weten of hij al ver
trokken was en hem nogmaals op het
hart drukte zich te haasten. Ralph
'Vond de Rolls Royce op hem staan
wachten bij den ingang van de club.
„Robert Kade en vlug wat", zei
Ralph tegefi den chauffeur, terwijl hij 'n
vluchtigen blik wierp op den armelijk
uitzienden man, die de deur van de au
to voor hem open hield.
„Een stuivertje alsjeblieft, meneer."
Ralph glimlachte toen hij den man een
shilling gaf.
„Nogal een slechte vermomming",
mompelde hij bij zichzelf, terwijl de
auto wegreed.
Wat kon de reden ervan zijn, om een
zoo zorgvuldig verborgen lift aan te
brengen in het flatgebouw? Waarschijn
lijk kwam de lift beneden bij de club
uit. Had hij de club eigenlijk wel hee-
lemaal gezien? Hij dacht van niet en
besloot de zaak grondig te onderzoe
ken, als hij terug was, De auto reed
vleeschkeuringswet, nog steeds inneemt
en afdoende onderdrukking van de zg.
uitponderij van vleesch, afkomstig van
huisslachtingen en verkocht wordend in
lokaliteiten, die niet aan den eisch der
wet voldoen,
RIJKSCONTROLE OP MENG
VOEDERS,
Het hoofdbestuur van den Alg, Ned.
Molenaarsbond heeft aan den direc
teur-generaal van den landbouw ver
klaard te zijn voor de instelling van een
rijkscontrole op mengvoeders. De uit
voering ware ,aan provinciale instanties
op te dragen. Inschakeling bij den land-
bouwvoorlichtijngsdienst acht de bond
van het hoogste belang, terwijl in de
Rijkscontrole noch aan de coöperatie,
noch aan den handel een overwegende
positie moet worden verschaft. Geen
aanslag mag voorts worden gedaan op
het bestaansrecht van welken molenaar
ook. In de keuze der grondstoffen wel
ke voor mengmeel mogen worden be-
bruikt, late men de mengers vrij, be
houdens dan voor minderwaardige
grondstoffen. Alvorens mengsels in den
handel te brengen behoeven zij de goed
keuring v,an de provinciale deskundigen
op het gebied van veevoeding, bv. van
consulenten bij den Rijksvoorlichtings
dienst. De kosten van de controle wor
den gezamenlijk gedragen door produ
cent en consument.
Coöperaties en handelaren leveren
voortaan hun artikelen af onder dezelf
de controle-eischen.
DE UITWIJZING DER
NEDERLANDERS UIT DUITSCHLAND
Protestvergaderng van den
Vrijheidsbond.
De afdeeling Amsterdam van de „Li
berale Staatspartij „De Vrijheidsbond"
heeft op Dinsdag 8 September a.s, des
avonds te acht uur, naar aanleiding van
de uitwijzing der vier Nederlanders
uit Duitschland, een groote openbare
protestvergadering uitgeschreven in
Bellevue. Het woord zal worden ge
voerd door de leden der Tweede Ka
mer mr. G, A. Boon en dr. I. H. J. Vos,
zoomede door prof. mr. C. W. de Vries.
Ook zal waarschijnlijk het woord wor
den gevoerd door den partij-voorzitter,
het lid der Tweede Kamer, mr. W. C.
Wendelaar.
De gister gehouden collecte voor
den christelijken arbeid in de weermacht
„Pro Rege" bracht op 113.75.
HET COLLEGE VAN B. EN W.
In verband met het feit, dat het col
lege van B. en W. thans in plaats van
uit vier, maar uit twee personen be
staat, omdat de heer De Meij is overle
den en de heer Laernoes in verband met
de voorgekomen fraudes zijn functie
voorloopig niet vervult, heeft ten twee
den male een nadere verdeeling van
werkzaamheden plaats gehad. De bur
gemeester, de heer C. A. van Woelde-
ren, heeft thans behalve gemeentewer
ken, ook de financiën onder zijn beheer
genomen en de heer W. P. Edelman,
wethouder van onderwijs, nam daarnaast
sociale zaken.
HANSWEERT. Voor het op 12 Sept.
a.s. te houden festival ter eere van het
50-jarig bestaan van „Scheldegalm" be
staat veel belangstelling. De commissie
heeft bij de burgerij een mooi bedrag op
gehaald voor het feestvieren. Dertien
muziekgezelschappen uit omliggende ge
meenten zullen hieraan meewerken. Er
zal 's avonds een groot vuurwerk worden
afgestoken. De heer J. L. de Groof, zoon
door allerlei nauwe straatjes in het East
End en het was duidelijk, dat de chauf
feur den weg door en door kende. Ein
delijk stopten zij op de kade, d ie
schaarsch verlicht werd door een paar,
gaslantaarns.
„Wacht op mij, ik kom dadelijk te
rug", zei Ralph tegen den chauffeur, en
terwijl hij de fluit te voorschijn haalde,
gaf hij er drie stooten op, zooals was
afgesproken. Eenige minuten daarna zag
hij eenige lichten op de rivier verschij
nen en kon hij de omtrekken van een
klein 'Jacht onderscheiden. Even later
hoorde hij het geronk van een motor en
verscheen ••een kleine sloep, die met
groote snelheid de kade naderde.
„Ik heb een boodschap voor den ka
pitein, van mr. Grafton", zei Desbrook
tot den man in het bootje..
„Best mijnheer. Ik zal u naar de boot
brengen", was het beleefde antwoord.
Ralph bekeek het jacht nauwkeurig,
toen zij naderbij kwamen en de fraaie
lijnen van de boot streelden zijn zee
mansoog. Hij maakte uit het type van
schorsteenen op, dat zij door Diesel
motoren gedreven werd. Haar tonnen-
maat was ongeveer 500 en zij was blijk
baar gebouwd met het doel om een
groote snelheid te kunnen bereiken.
Zoodra hij op het dek stapte, kwam cr
een Jman in uniform op hem toe en
Ralph legde hem 't doel van zijn komst
uit
(Wordt vervolgd).