GEMENGD NIEUWS.
THOLEN.
ZEEUWSCH-VLAANDEREN W.D.
VOORTDURENDE SPIONNAGE IN
BELGIE.
DE GROOTE BRITSCHE FILM
„REMBRANDT".
D00DENDAGB0EK VAN HET
VERKEER.
DUITSCHLAND.
BELGIE.
DUITSCHLAND.
POORTVLIET. In deze gemeente doet
zich bij vele landbouwers een ziekte on
der het jonge rundvee van Iongjacht
voor.
Daar deze ziekte meest door de eige
naars te laat wordt opgemerkt, heeft ze
meestal den dood tengevolge, hoewel
door het directe constateeren dezer
ziekte een inspuiting door den veearts
plaats heeft, in vele gevallen 't behoud
is. Men schrijft dit toe aan de vele re
gens die er in den laatsten tijd gevallen
zijn,
Vreemdelingenbezoek te Sluis,
De heer J. J. Moerman schrijft aan het
„Vad,":
,,Wie in deze dagen het anders zoo
stille Sluis, het mooie oude stadje in
Zeeuwsch-Vlaanderen bezoekt ziet zich
geplaatst in een centrum van toerisme
lederen dag brengen touringcars en
trams er honderden vreemdelingen aan:
Belgen, Duitschers, Franschen en
bovenals Engelschen. Hun aantal
mag dagelijks op 2000 geschat worden.
Op Donderdag stijgt dit getal in ver
band met de markt te Middelburg
tot drie a vierduizend.
Dit druk bezoek is voor een deel te
danken aan de organisatie van de Bel
gische Buurtspoorwegen en aan Belgi
sche reisbureaux, die in de Vlaamsche
badplaatsen veel reclame voor Sluis
maken. Zoo geven de Belgische Buurt
spoorwegen tegen matige prijzen kaar
ten af, waarmede de toeristen niet al
leen recht hebben op vervoer, maar te
vens op thee en cramique (het vermaar
de Sluizer krentenbrood). Belgische
reisbureaux organiseeren de tochtjes
zoodanig, dat de toeristen de heenreis
per tram of auto en de terugreis per
boot langs het kanaal van Sluis over
Damme naar Brugge kunnen doen. De
Sluizer zakenmenschen hebben de prij-
jzen voor consumptie, souvenirs, enzi
zooveel mogelijk aangepast bij die in
België. Zoo betaalt men er voor „thé
cramique" (d.i. een pot thee met vier
schijfjes krentenbrood met boter) 35
cent. In een uitstekend hotel vraagt men
voor pension f 3. Dat deze prijzen in het
algemeen niet te hoog geacht worden,
blijkt wel uit het feit, dat in de vorige
week, toen het aan de Vlaamsche kust
bijzonder druk was, tal van vreemde
lingen, ook Belgen, te Sluis logeerden
om vandaar uit dagelijks Knokke te be
zoeken.
Aan het douanekantoor te Sluis maakt
men het dezen bezoekers al heel gemak
kelijk. Men heeft 't daar in de zomer
maanden meer dan druk met vreemde
automobilisten, die ons land verder in
trekken, maar van wie zeer velen hun?
route over Sluis nemen om het merk
waardige stadje te bezichtigen. De ont
vanger van de douane deelde ons mede,
dat hij in de maanden Juni en Juli aan
deze toeristen in totaal niet minder dan
3500 Carnets de Passages et Douanes
had uitgereikt!
Ook het gemeentebestuur van Sluis is
diligent om het vreemdelingenbezoek
zooveel mogelijk ie bevorderen. Op het
stadhuis kunnen ce toeristen gratis een
keurig geillustreerden gids van Sluis en
omgeving verkrijgan.
Vooral in de middaguren, wanneer 't
bezoek het drukt is, biedt het stadje
een schilderachtijen aanblik. Aan de
haven, met haar oud-Hollandsche ge
veltjes, is het dan een komen en gaan
van honderden tójristen, Op hun hooge
stoepen en aan de kaden etaleeren de
Sluizer zakenmenschen hun spijzen en
dranken, waarvan vooral bij de Engel
schen de oude Bols zeer in den smaak
valt. Van de vele souvenirs vinden voor
al de klompen en lange pijpen veel af
trek,. Voor de Engelsche jongedames
schijnt in het bijzonder onze marechaus-
sée in haar kranige uniform een attrac
tie te vormen. Herhaaldelijk zagen we
één of meer misses een stoeren mare-
chaussée bij den arm nemen om zich
zoo door leden van haar reisgezelschap
te laten kieken, wat de Hollandsche po
litieman zich gemoelijk lit: welgevallen.
Tot omstreeks zes uui houdt de ge
zellige drukte aan. Dan gdven de chauf
feurs van de geweldige touringcars het
sein tot vertrek, keeren de toeristen
naar de Belgische badplaatsen terug' en
heerscht in Sluis weldra weer de vredige
rust, die eigen is aar, de oude stadjes in
ons mooi ZeeuwschVlaanderen".
Brandje.
RETRANCHEMENT, Door het spelen
van kinderen met lucifers ontstond gis
termorgen 11 uur een brandje bij den
werkman R. Debaere aan den grindweg
van Sluis naar Retranchement.
De kinderen schijnen, hoewel de moe
der zich thuis bevond, een doosje luci
fers bemachtigd te liebben, waarmede
ze achter het huis liepen en daar een
houtmijt mede in brand staken. Daar be
vond zich ook het dujvenhok van D, met
een vijftiental reisduiven, dat tot den
grond afbrandde met geheel zijn inhoud.
Door het kordaat omreden van eenige
werklieden, die aan den weg bezig wa
ren, kon een varken gered worden uit
een schuurtje naast de mijt. Behoudens
eenige materieele schade, liep alles nog'
goed af.
EEN VEEG TEEKEN.
(Van onzen correspondent).
De nieuwe Belgen zijin de bes
te medewerkers van de Gesta
po.
Brussel, 25 Augustus 1936.
Sedert geruimen tijd hoort men hier te
lande voortdurend over spionnageza-
ken, waarvan sommige een ernstig, an
dere eerder een onbeduidend karakter
hebben. Deze zaken kunnen stof geven
voor bewogen romans, indien men het
gegeven met wiat fantasie weet voor te
stellen en men schijnt er hier, van de
zijde van het publiek eerder nogal op
pervlakkige belangstelling voor te heb
ben, met slechts oog voor het avontuur
lijke, het spannende van het geval.
Nochtans toonen de meeste van deze
z,aken vooral aan dat de Duitsche agen
ten in België een groote bedrijvigheid
aan den dag leggen om achter zekere
geheimen van de landsverdediging te
komen en dat moet ten minste een veeg
teeken worden genoemd. Zoolang de in
ternationale veiligheid geen werkelijk
heid zal geworden zijn, zal men nergens
van de bedrijvigheid der heeren spion
nen volledig ontslagen zijn maar 'n paar
zeer ernstige zaken wijzen er hier op
dat hun activiteit hoe langer hoe stout
moediger wordt. Uit de meeste spion-
nagegevallen moet men vooral onthou
den dat de nieuwe Belgen, dat zijn de
gewezen Duitschers, bewoners van het
bij België in 1918 geannexeerde gebied
van Eupen-Malmédy-St. Vithus, de bes
te medewerkers zijn v.an de Duitsche
Gestapo. Verder moet men vaststellen
dat de Duitsche spionnen vooral be
langstelling hebben voor de versterkings-
werken aan de oostelijke grens. We
spreken van Duitsche spionnen omdat
andere spionnen hier niet aan het werk
zijn. Indien men rekening houdt met de
omstandigheid dat op tien spionnage-on-
dernemingen slechts een wordt ontdekt,
dat is ruchtbaar wordt door het slagen
van een onderzoek, dan mag men aan
nemen dat de Duitsche generale staf
reeds over heel w,at inlichtingen be
schikt nopens de Belgische defensie die
beter in de kartons van het ministerie
zouden gebleven zijn of in de kazemat
ten van de versterkingen.
Een tijdje geleden werd te Brussel 'n
jonge fraulein ontmaskerd die naar de
Belgische hoofdstad was gekomen zoo
genaamd óm een betrekking te zoeken.
Zij h/ad echter een valsch paspoort en
was op onhandige manier in contact ge
komen me; een taxichauffeur, die de
onderneming door zijn gebrek aan spits
vondigheid deed mislukken. De speur-
brigade van het Brusselsche parket had
echter geduld genoeg geoefend om ,-ils
resultaat te bereiken dat de broer van
de fraulein die de verbinding met de
Gestapo tot stand bracht, bij een be
zoek te Brussel kon worden ingerekend.
Er volgden bekentenissen en het bleek
dat de fralein reeds in voeling was ge
komen met enkele personen die behoor
den tot de Belgische militaire lucht
vaart, zonder overigens veel kwaad te
kunnen stichten, 't Meisje had blijkbaar
beroemde spionnen willen navolgen,
doch haar romantisme is slecht geëin
digd en vroeger dan zij dacht.
Nu onlangs w,as er ook nog een ge
val te Tervuren, waar een bediende
van het postkantoor er achter kwam
dat een gewezen soldaat van het garni
zoen correspondentie voerde met een
,adres te Keulen. Er werd een onderzoek
gedaan en het bleek dat de man wel
degelijk in dienst stond van de Gesta
po. Hij vertelde dat hij in contact was
gekomen met iemand die hem voorstel
de spionnagewerk te verrichten, toen
Bijzonderheden omtrent het
scenario.
In de studios van de London Film te
Denham beginnen de opnamen voor de
groote film „Rembrandt", gebaseerd op
het leven van onzen grooten Nederland-
schen meester, hun voltooiing te nade
ren.
Eerst thans vernemen wij nadere bij
zonderheden omtrent het door Carl
Zuckmayr, in samenwerking met La-
jos Biro uitgewerkte scenario voor de
film, die onder leiding van Alexander
KorcU tot stand komt.
Zooals met de meeste historische
films het geval is worden gewoonlijk
slechts het hoofdmotief en enkele vast
staande anecdotische bijzonderheden
omtrent het leven van den hoofdpersoon
aan de werkelijKneid ontleend, terwijl
de scenario-schrijver voor het overige
zijn fantasie den teugel laat laat en
daarbij dikwijls meer of minder ver van
de historie afdwaalt. Dat dit ook bij
de Rembrandt-film het geval zal zijn kan
dus niemand verbazen, en men dient
dus af te wachten op welke wijze die
momenten in het leven van Rembrandt
v,an Run, waaromtrent de geschied
schrijvers ons nauwkeurig hebben inge
licht en die op zichzelf al voldoende
dramatische spanning boden om zonder
afwijking van de werkelijkheid in een
moderne film te worden weergegeven
zijn geïnterpreteerd.
De aanvang v,an de film toont ons
Rembrandt op het hoogtepunt van zijn
roem; rijk, vrijgevig, op het verkwisten
de af, populair in de zeven provinciën
hij als soldaat juist een straf had ge
kregen die hij nief had verdiend en dat
hij om zich te wreken en ook omdat hij
geldnood had op het voorstel was inge
gaan. Hij had nadien nog een onderhoud
gehad, met den vertegenwoordiger van
den Duitschen dienst te Rotterdam en
daar had hij ook geld ontvangen. De
inlichtingen die men hem vroeg waren
niet van bijzonderen aard maar belang
rijker moesten volgen. Intusschen had
hij echter den legerdienst verlaten en
was het hem moeilijker geworden.
Deze en ,andere gevallen behooren
eerder tot de onbeduidende reeks. An
ders is het echter met de spionnage aan
de oostelijke grens. Hier wordt zooals
men weet hard gewerkt aan den forten-
bouw en zoo is gebleken dat de Duit
schers in bezt zijn gesteld, te Aken,
van de plannen van de koepels van het
nieuwe fort te Battice. Een werkm,an,
afkomstig üiit het geannexeerde ge
bied, die aan het fort-werkzaam is, was
er in geslaagd 's nachts de plannen te
stelen en was hiermee vertrokken, door
heen de bosscheh naar Aken.
Hier had hij afspraak met de Gestapo
en deze fotografeerde de plannen, waar
na de arbeider met de stukken terug
keerde naar Battice om alles opnieuw
op zijn plaats te brengén. Doch bij zijn
aankomst aan het fort werd hij ingere
kend door de Belgische marechaussee.
Deze was gewaarschuwd geworden
door een medeplichtige van den spion,
die op het laatste oogenblik wroeging
had gekregen en zijn maat aan de galg
klapte. Aan loochenen viel niet te den
ken, vermits men de plannen op hem
vond. Doch het verraderswerk was
reeds volbracht.
Nog niet zoo heel lang geleden werd
te Aken overigens een volledige ten
toonstelling gehouden van foto's van de
nieuwe Belgische versterkingswerken
aan de Oostgrens. Als men weet hoe al
les goed is bewaakt door de marechaus
see dan kon men verbaasd zijn over de
tentoonstelling, indien men niet wist dat
de Gestapo over alle mogelijke midde
len beschikt om haar doel te bereiken
en dit ook hardnekkig nastreeft.
Binnen een maand zullen voor het as
sisenhof te Luik ook nog drie personen
terecht staan, intellectueelen, die aan
den Duitschen dienst inlichtingen van
belang over de legerorganisatie hebben
verschaft. Steeds tegen goede en klin
kende belooning. De Duitschers weten
hun mannen te kiezen en te vinden. De
ze zaak kwam ook aan het licht door
het feit dat een van de medeplichtigen
op het laatste oogenblik wantrouwen?
kreeg, of liever bang werd voor de ge
volgen en zijn gewezen commandant
ging waarschuwen. Hij beweerde dan
dat hij zich met het zaakje slechts had
ingelaten om na té gaan wat er zou
worden gedaan door de anderen, en
om daarna allen te kunnen ontmaske-
ïen. Deze voorstelling van zaken moet
ingang hebben gevonden want de man
wordt niet vervolgd. Het proces zal
echter vermoedelijk met gesloten deu-
len plaats hebben.
De laatste, zeer ernstige zaak is deze
welke nu pas is ontdekt, na een lang
durig onderzoek en welke nog tot ver
rassingen zou kunnen leiden. Het is een
zaak waarvan het centrum gevestigd is
te Kelmis (Calamine) vroeger neutraal
gebied dat om de vijf jaar Duitsch en
Belgisch bestuur kreeg maar sedert den
oorlog volledig bij België 'is ingelijfd.
Een soldaat uit Kelmis, die te Beverloo
diende voor de veld- en schietoefenin
gen, had 't aan boord gelegd dat hij een
foto liet maken van hem en zijn vrien
den met een mitrailleurgeweer aan de
voeten. Deze foto toonde hij aan een
en de wereld aan zijn voeten. Het is in
de periode, dat Rembrandt ,al zijn ge
luk en inspiratie vindt bij Saskia, voor
hem de idealiseering van de vrouw.
Juist in de periode als Rembrandt de
eervolle opdracht heeft gekregen tot 't
schilderen van het Korporaalschap van
Kapitein Banning Cocq, op welk schil
derij hij volgens het scenario de voor
naamste officieren van de garde zal
vereeuwigen, sterft Saskia. De film
toont Rembrandt's wanhoop en in som
bere stemming sluit hij zich op en werkt
verder aan het groote schilderij, welks
onthulling, alweer volgens het scena
rio, een groote gebeurtenis z,al worden,
waar heel Amsterdam op wacht en die
door den burgemeester zal geschieden.
De film toont dan het lang verwachte
moment, als het gordijn wordt wegge
trokken en de officieren, in plaats van
het gebruikelijke schutterstuk hun ge
zichten fel belicht of weggedoken in de
schaduw nauwelijks herkennen. De la
ter beroemde „Nachtwacht" is oorzaak
van een feilen twist en van hoon voor
Rembrandt, die langzamerhand afglijdt
langs den maatschappelijken ladder, ver
armt, schulden krijgt en versombert.
Hij zwerft terug naar het ouderlijke
huis, zijns vaders molen bij Leiden,
doch hij vindt ook hier geen rust, keert
terug naar Amsterdam en ontmoet d,an
Hendrickje Stoffels, in wie hij voelt
opnieuw een vrouw gevonden te heb
ben, die hij kan idealiseeren en die
hem kan inspireeren. Opnieuw ontwaakt
nu zijn genie en een nieuwe periode van
geluk breekt aan, doch dit wordt be
dreigd door de jaloersche huishoudster
Geertje Dirx, die hem door zijn moei
lijkste tijden heeft heengeholpen en
th,ans van de tusschen den schilder en
vriend te Kelmis en weldra kwam er
een complot tot stand om het mitral-
leurgeweer in bezit te krijgen en het
over de grenzen naar Keulen te bren
gen. Tot driemaal toe werd een expe
ditie gedaan naar Beverloo, per auto
om den soldaat te helpen in zijn po- j
gingen om het mitralleurgeweer te ont-
vreemden. Men had zelfs gezorgd voor
militaire vermommingen. De derde maal
slaagde de soldaat, Meessen zoo heet
hij, er in, door een onvoorzien appel
voor te wenden, een geweer uit de le
gerplaats te doen verdwijnen. Het werd
per taxi eerst naar Kelmis gebracht,
daar uiteen genomen en vervolgens
over de grens gesmokkeld naar de eer
ste huizen van Aken, waar Gestapo-
agenten hen afwachtten, om het stuk
verder zonder moeilijkheden naar Keu
len, naar de centrale over te brengen.
De Gestapo had niet minder dan 25.000
Fransche frank over voor den buit, als
mede 5.000 Belgische frank. Duidelijk is
nog niet hoe de justitie er is achter ge
komen. De hoofddaders hebben reeds
bekend, nadat zee,r compromitteeren-
de stukken in hun huis waren gevonden.
Men vermoedt echter dat de gearres
teerden uit de zaak van Battice uit de
school hebben geklapt en dat zij nog an
dere inlichtingen hebben gegeven, die
voor de Belgische speurpolitie van be
lang zouden kunnen zijn. Er zijn in deze
zaak reeds acht aanhoudingen verricht
en er zullen nog meer arrestaties vol
gen. Intusschen hebben de Duitschers j
reeds de plannen van fortkoepels in
hun bezit, een mitralleurgeweer en wie
weet wat nog. Zij zullen misschien wel
dra nog een volledige batterij te Keu
len kunnen ten toon stellen.... In alle
zaken vindt men personen terug uit het
geannexeerde gebied die steeds in
Duitschen dienst hebben gewerkt maar
eerst nu worden ontmaskerd.
Intusschen wordt er door de leger-
commissie van de Kamer gepalaberd
over de landsverdediging, terwijl men
er niet eens in slaagt deze tegen spion-
nengevaar te beschermen. Deze ge
schiedenissen zijn geen fantasie en het is
juist wegens de moeilijkheden van den
tijd dat men goed doet er al het belang
aan te hechten dat ze verdienen.
BUilÊBUttó,
WEES VOORZICHTIG MET BEN-
ZINE! Zaterdagavond was de 17-ja-
rige G. K. te Rotterdam be
zig zijn haar te wasschen in een em
mer benzine. Hij had een brandende si
garet op het aanrecht in den keuken
gelegd. De benzine vatte vl,am en in 'n
oogenblik stonden zijn haren en klee
ding in lichter laaie. K. had de te
genwoordigheid van geest onmiddellijk
zijn hoofd onder de waterkraan te hou
den, terwijl zijn moeder met doeken zijn
brandende kleeding doofde.
De jongen bekwam zeer ernstige
brandwonden in het gelaat en aan het
bovenlichaam. Hü is in ernstigen toe
stand naar 't ziekenhuis aan den Cool-
singel overgebracht. De moeder be
kwam brandwonden aan de handen. Zij
werd in het ziekenhuis ,aan den Cool-
singel verbonden.
Ede: 1 doode.
Gistermiddag is tijdens een verkeers
opstopping te Ede de ongeveer 25-jarige
mej. A, uit Veenendaal uit de file van
wielrijdsters genaakt en tegen een auto
bus gebotst. Zij werd ernstig gewond,
dat zij kort daarna aan de gevolgen is
overleden.
Hendrickje Stoffels ontstane verhou
ding mededeeling doet aan de kerkva
ders van Hendrickjes kerk, die haar
daarop excommuniseeren.
Rembrandt wenscht nu met Hendrick
je te trouwen, doch in het testament
van S.askia heeft de clausule gestaan,
dat haar geheele vermogen, dat Rem
brandt heeft geërfd, overgaat op hun
beider zoon Titus, wanneer Rembrandt
hertrouwt. Het vermogen is echter al
verloren en ,als Rembrandt probeert
met nieuwe schilderijen het geld bijeen
te brengen, komen de schuldeischers
hem steeds dwars zitten.
Hendrickje ziet echter kans de moei
lijkheden op te lossen en als de dag,
waarop zij kunnen trouwen, nadert,
wordt haar een kind geboren, aan de
gevolgen waarvan zij' korten tijd latev
sterft, Rembrandt opnijeuw alleen en
vereenzaamd achterlatend.
Evenals de regisseur Alexander Korda
heeft ook de vervuiler v,an de hoofdrol
Charles Laughton in Nederland en in
het bijzonder in Amsterdam tal van
bijzonderheden en ook de sfeer in het
algemeen voor deze Rembrandt-film
bestudeerd. De rol van Hendrickje Stof
fels wordt gespeeld door Els,a Lan-
chester, die van d8 huishoudster Geer
tje Dirx door Gertrude Lawrence en
van Rembrandt's zoon Titus door John
Bryning. Voorts treden in de film nog
op de figuren van kapitein Banning
Cocq, van Rembrandt's leerling Govaert
Flink, van Jan Six, van di\ Tulp, en
tal van anderen waaronder, burgemees
ters en regenten van Amsterdam, ou
derlingen, figuren uit de Arnsterdamsche
Jodenbuurt, Arnsterdamsche burgers
enz.
HOE DE WERELD DENKT OVER DE
VERLENGING VAN DEN DIENSTTIJD.
Het Oostenrijksch „Weltblatt" schrijft
met betrekking tot de verlenging van
den diensttijd in Duitschland, dat de
versterking van het Duitsche leger neer
komt op een versterking van de wacht
tegen het bolsjewisme, en dat het een
garantie voor den vrede beteekent. In
geen geval moet men in dezen maatregel
een oorlogsbedreiging zien van Spanje
en allen uitvoer van oorlogsmateriaal
naar het Iberische schiereiland heeft ver
boden, op hetzelfde oogenblik, dat zij
den tweejarigen diensttijd afkondigde,
beteekent dat Duitschland in elk geval
sterk wil zijn, doch in een bijzonder ge
val er op staat vreedzaam te zijn.
Gezaghebbende Engelsche kringen
trachten het belang van de verlenging
van diensttijd in Duitschland als van min
der draagwijdte voor te stellen. Zij wij
zen er op, dat door de „recruten-arme
jaren" en door het feit, dat tal van jonge
Duitschers reeds verbintenissen voor
twee jaar hebben aangegaan, de verlen
ging van diensttijd de Duitsche effectie
ven niet zoozeer vergroot als op papier
lijkt. Men verheelt echter de psycholo
gische uitwerking van dit decreet niet,
dat zijn neerslag vindt in een toeneming
der spanning tusschen Berlijn en Mos
kou.
De Britsche diplomatie zal niet in ge
breke blijven haar invloed te gebruiken
om zooveel mogelijk den weerklank van
de Duitsche beslissing te verzwakken.
In Brussel was het tot tot nu toe nog
niet mogelijk van officieele zijde een ver
klaring te verkrijgen. Men was hier ech
ter niet verwonderd over dezen maat
regel. Hoewel niet gericht tegen België,
houdt de kwestie blijkbaar op internatio-
naal-politiek gebied verband met de
Fransch-Russische betrekkingen en hun
ontwikkeling tengevolge van de Duitsch-
Russische spanning.
De rechtsche afgevaardigde van Parijs,
Fernand Laurent, heeft den president
van de Fransche legercommissie in de
Kamer een brief gezonden, waarin hij
vraagt deze commissie zoo spoedig mo
gelijk bijeen te roepen om den minister
van oorlog, Daladier, te hooren over de
consequenties van het besluit.
Laurent wijst er in zijn brief verder
op, dat de socialistische collega's in deze
commissie hebben voorgesteld een sub
commissie te benoemen, welke belast is
met het bestudeeren van de mogelijkheid
van 'n nieuwe groepeering van de strijd
macht om te komen tot een vermin
dering van den diensttijd van het
Fransche leger, zonder de veiligheid van
het land aan te tasten.
Nog onder den indruk van het groote
proces tegen Zinowjef c.s. heeft de open
bare meening en de pers in Rusland nog
slechts in geringe mate gereageerd op
de verlenging van den diensttijd in
Duitschland.
De eerste teekenen wijzen er wel op,
dat dit besluit van Hitier groote emotie
wekken zal onder de bevolking, die er
toe neigt Duitschland te beschouwen als
een vijand, die bewaakt moet worden.
De „Prawda", het eenige blad, dat gis
teren is verschenen, schrijft:
„Men weet thans, waarom het Duit
sche rijk een campagne voerde tegen de
z.g. bewapeningen van Rusland. Hitier
wil de komst van den Europeeschen oor
log verhaasten."
De verlenging van den diensttijd in
Duitschland werd in Tsjecho-Slowakije
kalm ontvangen; de pers wijst er echter
op, dat de reden, die officieel wordt op
gegeven om dezen maatregel te recht
vaardigen, het bolsjewistisch gevaar,
slechts 'n voorwendsel schijnt
te z ij n.
DE MILITAIRE DIENST.
In de gemengde commissie voor den
militairen status heeft de vroegere mi
nister van landsverdediging Crockaert
de aandacht gevestigd op den ernst der
situatie: het probleem van een algemee-
nen oorlog doet zich thans voor. Duitsch
land, aldus spreker, beschikt door het
verlengen van den dienstplicht tot twfe
jaar over geweldige effectieven. Frank
rijk heeft eveneens reeds een militairen
dienstplicht van twee jaar en ook ande
re landen getroosten zich opofferingen
voor hun landsverdediging.
Tenslotte nam de commissie een dag
order aan, waarin het principe van den
algemeenen verplichten militairen dienst
wordt bekrachtigd.
KOSTEN EN BATEN VAN DE
OLYMPIADE.
De kosten overtreffen de baten
Het oeconomische weekblad „Volks-
wirt" publiceert, naar de „Times" uit
Berlijn verneemt, eenige interessante
mededeelingen over de financieele zijde
van de Olympische Spelen. Deze hebben
Duitschland meer geld gekost dan er uit
het buitenland heen werd gebracht. De
buitenlanders gebruikten Registermar-
ken, die betaald worden uit geld dat
Duitschland aan het buitenland schuldig
is, en zij consumeerden goederen die
Duitschland moest invoeren. Zij gaven
ook niet zooveel Register-marken uit dat
de Duitsche schuld veel is verminderd'
Van de 350,000 particuliere kamers wer
den er maar 60.000 door vreemdelingen
in gebruik genomen, en niet voor de vol
le veertien dagen der spelen.
Aan entrée-gelden werd 7.5 millioen
ïv