GEMENGD NIEUWS. THOLEN. ZEEUWSCH-VLAANDEREN W.D. VOORTDURENDE SPIONNAGE IN BELGIE. DE GROOTE BRITSCHE FILM „REMBRANDT". D00DENDAGB0EK VAN HET VERKEER. DUITSCHLAND. BELGIE. DUITSCHLAND. POORTVLIET. In deze gemeente doet zich bij vele landbouwers een ziekte on der het jonge rundvee van Iongjacht voor. Daar deze ziekte meest door de eige naars te laat wordt opgemerkt, heeft ze meestal den dood tengevolge, hoewel door het directe constateeren dezer ziekte een inspuiting door den veearts plaats heeft, in vele gevallen 't behoud is. Men schrijft dit toe aan de vele re gens die er in den laatsten tijd gevallen zijn, Vreemdelingenbezoek te Sluis, De heer J. J. Moerman schrijft aan het „Vad,": ,,Wie in deze dagen het anders zoo stille Sluis, het mooie oude stadje in Zeeuwsch-Vlaanderen bezoekt ziet zich geplaatst in een centrum van toerisme lederen dag brengen touringcars en trams er honderden vreemdelingen aan: Belgen, Duitschers, Franschen en bovenals Engelschen. Hun aantal mag dagelijks op 2000 geschat worden. Op Donderdag stijgt dit getal in ver band met de markt te Middelburg tot drie a vierduizend. Dit druk bezoek is voor een deel te danken aan de organisatie van de Bel gische Buurtspoorwegen en aan Belgi sche reisbureaux, die in de Vlaamsche badplaatsen veel reclame voor Sluis maken. Zoo geven de Belgische Buurt spoorwegen tegen matige prijzen kaar ten af, waarmede de toeristen niet al leen recht hebben op vervoer, maar te vens op thee en cramique (het vermaar de Sluizer krentenbrood). Belgische reisbureaux organiseeren de tochtjes zoodanig, dat de toeristen de heenreis per tram of auto en de terugreis per boot langs het kanaal van Sluis over Damme naar Brugge kunnen doen. De Sluizer zakenmenschen hebben de prij- jzen voor consumptie, souvenirs, enzi zooveel mogelijk aangepast bij die in België. Zoo betaalt men er voor „thé cramique" (d.i. een pot thee met vier schijfjes krentenbrood met boter) 35 cent. In een uitstekend hotel vraagt men voor pension f 3. Dat deze prijzen in het algemeen niet te hoog geacht worden, blijkt wel uit het feit, dat in de vorige week, toen het aan de Vlaamsche kust bijzonder druk was, tal van vreemde lingen, ook Belgen, te Sluis logeerden om vandaar uit dagelijks Knokke te be zoeken. Aan het douanekantoor te Sluis maakt men het dezen bezoekers al heel gemak kelijk. Men heeft 't daar in de zomer maanden meer dan druk met vreemde automobilisten, die ons land verder in trekken, maar van wie zeer velen hun? route over Sluis nemen om het merk waardige stadje te bezichtigen. De ont vanger van de douane deelde ons mede, dat hij in de maanden Juni en Juli aan deze toeristen in totaal niet minder dan 3500 Carnets de Passages et Douanes had uitgereikt! Ook het gemeentebestuur van Sluis is diligent om het vreemdelingenbezoek zooveel mogelijk ie bevorderen. Op het stadhuis kunnen ce toeristen gratis een keurig geillustreerden gids van Sluis en omgeving verkrijgan. Vooral in de middaguren, wanneer 't bezoek het drukt is, biedt het stadje een schilderachtijen aanblik. Aan de haven, met haar oud-Hollandsche ge veltjes, is het dan een komen en gaan van honderden tójristen, Op hun hooge stoepen en aan de kaden etaleeren de Sluizer zakenmenschen hun spijzen en dranken, waarvan vooral bij de Engel schen de oude Bols zeer in den smaak valt. Van de vele souvenirs vinden voor al de klompen en lange pijpen veel af trek,. Voor de Engelsche jongedames schijnt in het bijzonder onze marechaus- sée in haar kranige uniform een attrac tie te vormen. Herhaaldelijk zagen we één of meer misses een stoeren mare- chaussée bij den arm nemen om zich zoo door leden van haar reisgezelschap te laten kieken, wat de Hollandsche po litieman zich gemoelijk lit: welgevallen. Tot omstreeks zes uui houdt de ge zellige drukte aan. Dan gdven de chauf feurs van de geweldige touringcars het sein tot vertrek, keeren de toeristen naar de Belgische badplaatsen terug' en heerscht in Sluis weldra weer de vredige rust, die eigen is aar, de oude stadjes in ons mooi ZeeuwschVlaanderen". Brandje. RETRANCHEMENT, Door het spelen van kinderen met lucifers ontstond gis termorgen 11 uur een brandje bij den werkman R. Debaere aan den grindweg van Sluis naar Retranchement. De kinderen schijnen, hoewel de moe der zich thuis bevond, een doosje luci fers bemachtigd te liebben, waarmede ze achter het huis liepen en daar een houtmijt mede in brand staken. Daar be vond zich ook het dujvenhok van D, met een vijftiental reisduiven, dat tot den grond afbrandde met geheel zijn inhoud. Door het kordaat omreden van eenige werklieden, die aan den weg bezig wa ren, kon een varken gered worden uit een schuurtje naast de mijt. Behoudens eenige materieele schade, liep alles nog' goed af. EEN VEEG TEEKEN. (Van onzen correspondent). De nieuwe Belgen zijin de bes te medewerkers van de Gesta po. Brussel, 25 Augustus 1936. Sedert geruimen tijd hoort men hier te lande voortdurend over spionnageza- ken, waarvan sommige een ernstig, an dere eerder een onbeduidend karakter hebben. Deze zaken kunnen stof geven voor bewogen romans, indien men het gegeven met wiat fantasie weet voor te stellen en men schijnt er hier, van de zijde van het publiek eerder nogal op pervlakkige belangstelling voor te heb ben, met slechts oog voor het avontuur lijke, het spannende van het geval. Nochtans toonen de meeste van deze z,aken vooral aan dat de Duitsche agen ten in België een groote bedrijvigheid aan den dag leggen om achter zekere geheimen van de landsverdediging te komen en dat moet ten minste een veeg teeken worden genoemd. Zoolang de in ternationale veiligheid geen werkelijk heid zal geworden zijn, zal men nergens van de bedrijvigheid der heeren spion nen volledig ontslagen zijn maar 'n paar zeer ernstige zaken wijzen er hier op dat hun activiteit hoe langer hoe stout moediger wordt. Uit de meeste spion- nagegevallen moet men vooral onthou den dat de nieuwe Belgen, dat zijn de gewezen Duitschers, bewoners van het bij België in 1918 geannexeerde gebied van Eupen-Malmédy-St. Vithus, de bes te medewerkers zijn v.an de Duitsche Gestapo. Verder moet men vaststellen dat de Duitsche spionnen vooral be langstelling hebben voor de versterkings- werken aan de oostelijke grens. We spreken van Duitsche spionnen omdat andere spionnen hier niet aan het werk zijn. Indien men rekening houdt met de omstandigheid dat op tien spionnage-on- dernemingen slechts een wordt ontdekt, dat is ruchtbaar wordt door het slagen van een onderzoek, dan mag men aan nemen dat de Duitsche generale staf reeds over heel w,at inlichtingen be schikt nopens de Belgische defensie die beter in de kartons van het ministerie zouden gebleven zijn of in de kazemat ten van de versterkingen. Een tijdje geleden werd te Brussel 'n jonge fraulein ontmaskerd die naar de Belgische hoofdstad was gekomen zoo genaamd óm een betrekking te zoeken. Zij h/ad echter een valsch paspoort en was op onhandige manier in contact ge komen me; een taxichauffeur, die de onderneming door zijn gebrek aan spits vondigheid deed mislukken. De speur- brigade van het Brusselsche parket had echter geduld genoeg geoefend om ,-ils resultaat te bereiken dat de broer van de fraulein die de verbinding met de Gestapo tot stand bracht, bij een be zoek te Brussel kon worden ingerekend. Er volgden bekentenissen en het bleek dat de fralein reeds in voeling was ge komen met enkele personen die behoor den tot de Belgische militaire lucht vaart, zonder overigens veel kwaad te kunnen stichten, 't Meisje had blijkbaar beroemde spionnen willen navolgen, doch haar romantisme is slecht geëin digd en vroeger dan zij dacht. Nu onlangs w,as er ook nog een ge val te Tervuren, waar een bediende van het postkantoor er achter kwam dat een gewezen soldaat van het garni zoen correspondentie voerde met een ,adres te Keulen. Er werd een onderzoek gedaan en het bleek dat de man wel degelijk in dienst stond van de Gesta po. Hij vertelde dat hij in contact was gekomen met iemand die hem voorstel de spionnagewerk te verrichten, toen Bijzonderheden omtrent het scenario. In de studios van de London Film te Denham beginnen de opnamen voor de groote film „Rembrandt", gebaseerd op het leven van onzen grooten Nederland- schen meester, hun voltooiing te nade ren. Eerst thans vernemen wij nadere bij zonderheden omtrent het door Carl Zuckmayr, in samenwerking met La- jos Biro uitgewerkte scenario voor de film, die onder leiding van Alexander KorcU tot stand komt. Zooals met de meeste historische films het geval is worden gewoonlijk slechts het hoofdmotief en enkele vast staande anecdotische bijzonderheden omtrent het leven van den hoofdpersoon aan de werkelijKneid ontleend, terwijl de scenario-schrijver voor het overige zijn fantasie den teugel laat laat en daarbij dikwijls meer of minder ver van de historie afdwaalt. Dat dit ook bij de Rembrandt-film het geval zal zijn kan dus niemand verbazen, en men dient dus af te wachten op welke wijze die momenten in het leven van Rembrandt v,an Run, waaromtrent de geschied schrijvers ons nauwkeurig hebben inge licht en die op zichzelf al voldoende dramatische spanning boden om zonder afwijking van de werkelijkheid in een moderne film te worden weergegeven zijn geïnterpreteerd. De aanvang v,an de film toont ons Rembrandt op het hoogtepunt van zijn roem; rijk, vrijgevig, op het verkwisten de af, populair in de zeven provinciën hij als soldaat juist een straf had ge kregen die hij nief had verdiend en dat hij om zich te wreken en ook omdat hij geldnood had op het voorstel was inge gaan. Hij had nadien nog een onderhoud gehad, met den vertegenwoordiger van den Duitschen dienst te Rotterdam en daar had hij ook geld ontvangen. De inlichtingen die men hem vroeg waren niet van bijzonderen aard maar belang rijker moesten volgen. Intusschen had hij echter den legerdienst verlaten en was het hem moeilijker geworden. Deze en ,andere gevallen behooren eerder tot de onbeduidende reeks. An ders is het echter met de spionnage aan de oostelijke grens. Hier wordt zooals men weet hard gewerkt aan den forten- bouw en zoo is gebleken dat de Duit schers in bezt zijn gesteld, te Aken, van de plannen van de koepels van het nieuwe fort te Battice. Een werkm,an, afkomstig üiit het geannexeerde ge bied, die aan het fort-werkzaam is, was er in geslaagd 's nachts de plannen te stelen en was hiermee vertrokken, door heen de bosscheh naar Aken. Hier had hij afspraak met de Gestapo en deze fotografeerde de plannen, waar na de arbeider met de stukken terug keerde naar Battice om alles opnieuw op zijn plaats te brengén. Doch bij zijn aankomst aan het fort werd hij ingere kend door de Belgische marechaussee. Deze was gewaarschuwd geworden door een medeplichtige van den spion, die op het laatste oogenblik wroeging had gekregen en zijn maat aan de galg klapte. Aan loochenen viel niet te den ken, vermits men de plannen op hem vond. Doch het verraderswerk was reeds volbracht. Nog niet zoo heel lang geleden werd te Aken overigens een volledige ten toonstelling gehouden van foto's van de nieuwe Belgische versterkingswerken aan de Oostgrens. Als men weet hoe al les goed is bewaakt door de marechaus see dan kon men verbaasd zijn over de tentoonstelling, indien men niet wist dat de Gestapo over alle mogelijke midde len beschikt om haar doel te bereiken en dit ook hardnekkig nastreeft. Binnen een maand zullen voor het as sisenhof te Luik ook nog drie personen terecht staan, intellectueelen, die aan den Duitschen dienst inlichtingen van belang over de legerorganisatie hebben verschaft. Steeds tegen goede en klin kende belooning. De Duitschers weten hun mannen te kiezen en te vinden. De ze zaak kwam ook aan het licht door het feit dat een van de medeplichtigen op het laatste oogenblik wantrouwen? kreeg, of liever bang werd voor de ge volgen en zijn gewezen commandant ging waarschuwen. Hij beweerde dan dat hij zich met het zaakje slechts had ingelaten om na té gaan wat er zou worden gedaan door de anderen, en om daarna allen te kunnen ontmaske- ïen. Deze voorstelling van zaken moet ingang hebben gevonden want de man wordt niet vervolgd. Het proces zal echter vermoedelijk met gesloten deu- len plaats hebben. De laatste, zeer ernstige zaak is deze welke nu pas is ontdekt, na een lang durig onderzoek en welke nog tot ver rassingen zou kunnen leiden. Het is een zaak waarvan het centrum gevestigd is te Kelmis (Calamine) vroeger neutraal gebied dat om de vijf jaar Duitsch en Belgisch bestuur kreeg maar sedert den oorlog volledig bij België 'is ingelijfd. Een soldaat uit Kelmis, die te Beverloo diende voor de veld- en schietoefenin gen, had 't aan boord gelegd dat hij een foto liet maken van hem en zijn vrien den met een mitrailleurgeweer aan de voeten. Deze foto toonde hij aan een en de wereld aan zijn voeten. Het is in de periode, dat Rembrandt ,al zijn ge luk en inspiratie vindt bij Saskia, voor hem de idealiseering van de vrouw. Juist in de periode als Rembrandt de eervolle opdracht heeft gekregen tot 't schilderen van het Korporaalschap van Kapitein Banning Cocq, op welk schil derij hij volgens het scenario de voor naamste officieren van de garde zal vereeuwigen, sterft Saskia. De film toont Rembrandt's wanhoop en in som bere stemming sluit hij zich op en werkt verder aan het groote schilderij, welks onthulling, alweer volgens het scena rio, een groote gebeurtenis z,al worden, waar heel Amsterdam op wacht en die door den burgemeester zal geschieden. De film toont dan het lang verwachte moment, als het gordijn wordt wegge trokken en de officieren, in plaats van het gebruikelijke schutterstuk hun ge zichten fel belicht of weggedoken in de schaduw nauwelijks herkennen. De la ter beroemde „Nachtwacht" is oorzaak van een feilen twist en van hoon voor Rembrandt, die langzamerhand afglijdt langs den maatschappelijken ladder, ver armt, schulden krijgt en versombert. Hij zwerft terug naar het ouderlijke huis, zijns vaders molen bij Leiden, doch hij vindt ook hier geen rust, keert terug naar Amsterdam en ontmoet d,an Hendrickje Stoffels, in wie hij voelt opnieuw een vrouw gevonden te heb ben, die hij kan idealiseeren en die hem kan inspireeren. Opnieuw ontwaakt nu zijn genie en een nieuwe periode van geluk breekt aan, doch dit wordt be dreigd door de jaloersche huishoudster Geertje Dirx, die hem door zijn moei lijkste tijden heeft heengeholpen en th,ans van de tusschen den schilder en vriend te Kelmis en weldra kwam er een complot tot stand om het mitral- leurgeweer in bezit te krijgen en het over de grenzen naar Keulen te bren gen. Tot driemaal toe werd een expe ditie gedaan naar Beverloo, per auto om den soldaat te helpen in zijn po- j gingen om het mitralleurgeweer te ont- vreemden. Men had zelfs gezorgd voor militaire vermommingen. De derde maal slaagde de soldaat, Meessen zoo heet hij, er in, door een onvoorzien appel voor te wenden, een geweer uit de le gerplaats te doen verdwijnen. Het werd per taxi eerst naar Kelmis gebracht, daar uiteen genomen en vervolgens over de grens gesmokkeld naar de eer ste huizen van Aken, waar Gestapo- agenten hen afwachtten, om het stuk verder zonder moeilijkheden naar Keu len, naar de centrale over te brengen. De Gestapo had niet minder dan 25.000 Fransche frank over voor den buit, als mede 5.000 Belgische frank. Duidelijk is nog niet hoe de justitie er is achter ge komen. De hoofddaders hebben reeds bekend, nadat zee,r compromitteeren- de stukken in hun huis waren gevonden. Men vermoedt echter dat de gearres teerden uit de zaak van Battice uit de school hebben geklapt en dat zij nog an dere inlichtingen hebben gegeven, die voor de Belgische speurpolitie van be lang zouden kunnen zijn. Er zijn in deze zaak reeds acht aanhoudingen verricht en er zullen nog meer arrestaties vol gen. Intusschen hebben de Duitschers j reeds de plannen van fortkoepels in hun bezit, een mitralleurgeweer en wie weet wat nog. Zij zullen misschien wel dra nog een volledige batterij te Keu len kunnen ten toon stellen.... In alle zaken vindt men personen terug uit het geannexeerde gebied die steeds in Duitschen dienst hebben gewerkt maar eerst nu worden ontmaskerd. Intusschen wordt er door de leger- commissie van de Kamer gepalaberd over de landsverdediging, terwijl men er niet eens in slaagt deze tegen spion- nengevaar te beschermen. Deze ge schiedenissen zijn geen fantasie en het is juist wegens de moeilijkheden van den tijd dat men goed doet er al het belang aan te hechten dat ze verdienen. BUilÊBUttó, WEES VOORZICHTIG MET BEN- ZINE! Zaterdagavond was de 17-ja- rige G. K. te Rotterdam be zig zijn haar te wasschen in een em mer benzine. Hij had een brandende si garet op het aanrecht in den keuken gelegd. De benzine vatte vl,am en in 'n oogenblik stonden zijn haren en klee ding in lichter laaie. K. had de te genwoordigheid van geest onmiddellijk zijn hoofd onder de waterkraan te hou den, terwijl zijn moeder met doeken zijn brandende kleeding doofde. De jongen bekwam zeer ernstige brandwonden in het gelaat en aan het bovenlichaam. Hü is in ernstigen toe stand naar 't ziekenhuis aan den Cool- singel overgebracht. De moeder be kwam brandwonden aan de handen. Zij werd in het ziekenhuis ,aan den Cool- singel verbonden. Ede: 1 doode. Gistermiddag is tijdens een verkeers opstopping te Ede de ongeveer 25-jarige mej. A, uit Veenendaal uit de file van wielrijdsters genaakt en tegen een auto bus gebotst. Zij werd ernstig gewond, dat zij kort daarna aan de gevolgen is overleden. Hendrickje Stoffels ontstane verhou ding mededeeling doet aan de kerkva ders van Hendrickjes kerk, die haar daarop excommuniseeren. Rembrandt wenscht nu met Hendrick je te trouwen, doch in het testament van S.askia heeft de clausule gestaan, dat haar geheele vermogen, dat Rem brandt heeft geërfd, overgaat op hun beider zoon Titus, wanneer Rembrandt hertrouwt. Het vermogen is echter al verloren en ,als Rembrandt probeert met nieuwe schilderijen het geld bijeen te brengen, komen de schuldeischers hem steeds dwars zitten. Hendrickje ziet echter kans de moei lijkheden op te lossen en als de dag, waarop zij kunnen trouwen, nadert, wordt haar een kind geboren, aan de gevolgen waarvan zij' korten tijd latev sterft, Rembrandt opnijeuw alleen en vereenzaamd achterlatend. Evenals de regisseur Alexander Korda heeft ook de vervuiler v,an de hoofdrol Charles Laughton in Nederland en in het bijzonder in Amsterdam tal van bijzonderheden en ook de sfeer in het algemeen voor deze Rembrandt-film bestudeerd. De rol van Hendrickje Stof fels wordt gespeeld door Els,a Lan- chester, die van d8 huishoudster Geer tje Dirx door Gertrude Lawrence en van Rembrandt's zoon Titus door John Bryning. Voorts treden in de film nog op de figuren van kapitein Banning Cocq, van Rembrandt's leerling Govaert Flink, van Jan Six, van di\ Tulp, en tal van anderen waaronder, burgemees ters en regenten van Amsterdam, ou derlingen, figuren uit de Arnsterdamsche Jodenbuurt, Arnsterdamsche burgers enz. HOE DE WERELD DENKT OVER DE VERLENGING VAN DEN DIENSTTIJD. Het Oostenrijksch „Weltblatt" schrijft met betrekking tot de verlenging van den diensttijd in Duitschland, dat de versterking van het Duitsche leger neer komt op een versterking van de wacht tegen het bolsjewisme, en dat het een garantie voor den vrede beteekent. In geen geval moet men in dezen maatregel een oorlogsbedreiging zien van Spanje en allen uitvoer van oorlogsmateriaal naar het Iberische schiereiland heeft ver boden, op hetzelfde oogenblik, dat zij den tweejarigen diensttijd afkondigde, beteekent dat Duitschland in elk geval sterk wil zijn, doch in een bijzonder ge val er op staat vreedzaam te zijn. Gezaghebbende Engelsche kringen trachten het belang van de verlenging van diensttijd in Duitschland als van min der draagwijdte voor te stellen. Zij wij zen er op, dat door de „recruten-arme jaren" en door het feit, dat tal van jonge Duitschers reeds verbintenissen voor twee jaar hebben aangegaan, de verlen ging van diensttijd de Duitsche effectie ven niet zoozeer vergroot als op papier lijkt. Men verheelt echter de psycholo gische uitwerking van dit decreet niet, dat zijn neerslag vindt in een toeneming der spanning tusschen Berlijn en Mos kou. De Britsche diplomatie zal niet in ge breke blijven haar invloed te gebruiken om zooveel mogelijk den weerklank van de Duitsche beslissing te verzwakken. In Brussel was het tot tot nu toe nog niet mogelijk van officieele zijde een ver klaring te verkrijgen. Men was hier ech ter niet verwonderd over dezen maat regel. Hoewel niet gericht tegen België, houdt de kwestie blijkbaar op internatio- naal-politiek gebied verband met de Fransch-Russische betrekkingen en hun ontwikkeling tengevolge van de Duitsch- Russische spanning. De rechtsche afgevaardigde van Parijs, Fernand Laurent, heeft den president van de Fransche legercommissie in de Kamer een brief gezonden, waarin hij vraagt deze commissie zoo spoedig mo gelijk bijeen te roepen om den minister van oorlog, Daladier, te hooren over de consequenties van het besluit. Laurent wijst er in zijn brief verder op, dat de socialistische collega's in deze commissie hebben voorgesteld een sub commissie te benoemen, welke belast is met het bestudeeren van de mogelijkheid van 'n nieuwe groepeering van de strijd macht om te komen tot een vermin dering van den diensttijd van het Fransche leger, zonder de veiligheid van het land aan te tasten. Nog onder den indruk van het groote proces tegen Zinowjef c.s. heeft de open bare meening en de pers in Rusland nog slechts in geringe mate gereageerd op de verlenging van den diensttijd in Duitschland. De eerste teekenen wijzen er wel op, dat dit besluit van Hitier groote emotie wekken zal onder de bevolking, die er toe neigt Duitschland te beschouwen als een vijand, die bewaakt moet worden. De „Prawda", het eenige blad, dat gis teren is verschenen, schrijft: „Men weet thans, waarom het Duit sche rijk een campagne voerde tegen de z.g. bewapeningen van Rusland. Hitier wil de komst van den Europeeschen oor log verhaasten." De verlenging van den diensttijd in Duitschland werd in Tsjecho-Slowakije kalm ontvangen; de pers wijst er echter op, dat de reden, die officieel wordt op gegeven om dezen maatregel te recht vaardigen, het bolsjewistisch gevaar, slechts 'n voorwendsel schijnt te z ij n. DE MILITAIRE DIENST. In de gemengde commissie voor den militairen status heeft de vroegere mi nister van landsverdediging Crockaert de aandacht gevestigd op den ernst der situatie: het probleem van een algemee- nen oorlog doet zich thans voor. Duitsch land, aldus spreker, beschikt door het verlengen van den dienstplicht tot twfe jaar over geweldige effectieven. Frank rijk heeft eveneens reeds een militairen dienstplicht van twee jaar en ook ande re landen getroosten zich opofferingen voor hun landsverdediging. Tenslotte nam de commissie een dag order aan, waarin het principe van den algemeenen verplichten militairen dienst wordt bekrachtigd. KOSTEN EN BATEN VAN DE OLYMPIADE. De kosten overtreffen de baten Het oeconomische weekblad „Volks- wirt" publiceert, naar de „Times" uit Berlijn verneemt, eenige interessante mededeelingen over de financieele zijde van de Olympische Spelen. Deze hebben Duitschland meer geld gekost dan er uit het buitenland heen werd gebracht. De buitenlanders gebruikten Registermar- ken, die betaald worden uit geld dat Duitschland aan het buitenland schuldig is, en zij consumeerden goederen die Duitschland moest invoeren. Zij gaven ook niet zooveel Register-marken uit dat de Duitsche schuld veel is verminderd' Van de 350,000 particuliere kamers wer den er maar 60.000 door vreemdelingen in gebruik genomen, en niet voor de vol le veertien dagen der spelen. Aan entrée-gelden werd 7.5 millioen ïv

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1936 | | pagina 7