Sir Basil Zaharoff
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
Maatregelen tegen strate
gische overvallen.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 10 AUGUSTUS 1936, N». 187.
Naar nationalisatie van de
Fransche oorlogsindustrie.
•iKanonnenkoopman En Gros"
MIDDELBURG.
GOES.
MBawmB&jaaB&amjesui
De Fransche Senaat heeft Zaterdag,
gelijk onlangs de Kamer, haar goedkeu
ring gehecht aan het wetsontwerp „tot
nationalisatie der oorlogsindustrie in
Frankrijk". De Senaat bracht er een paar
onbeteekenende wijzigingen in aan, zoo
dat de zaak opnieuw in de Kamer aan de
orde zal moeten komen. Het lijdt echter
geen twijfel, dat deze zich met de wij
zigingen accoord verklaart. Practisch is
de zaak dus in kruiken en kannen. Trou
wens het stond te verwachten, dat er
merkwaardig genoeg niet veel oppositie
tegen het belangrijke wetsontwerp zou
worden ingebracht. Op de overgroote
meerderheid van het parlement bleken
de argumenten der weinige tegenstan
ders: dat de oorlogsindustrie niet zon
der gevaar aan den staat overgeleverd
kan worden en dat men geen inbreuk
op het recht van den particulieren eigen
dom mag maken, geen vat te hebben, j
In beide Huizen is het voorstel er met
vlag en wimpel doorgegaan. Blum c.s.
mogen thans de fabrieken waar oorlogs
tuig wordt vervaardigd onteigenen
(tegen behoorlijke vergoedingen natuur
lijk) of onder curateele van den staat
stellen.
Men kan over allerhande rechtskwes
ties denken, wat men wil, één ding kun
nen die gedachten nooit op zij zetten:
dat de particuliere fabricage van wapens
en munitie op zichzelf een eigenaardig
gevaar voor den vrede oplevert. Overal
waar een tipje van den sluier werd op
gelicht welke de handelingen der wapen
fabrikanten bedekt over het alge
meen zorgen zij er wel voor, dat die slui
er behoorlijk dicht blijft kreeg men
een blik in waarlijk verbijsterende prak
tijken. Men herinnert zich wellicht nog
het geval van den Amerikaanschen sena
tor Shearer, die een enkele jaren gele
den aan de ontwapeningsbesprekingen te
Genève deelnam en, zooals later aan het
licht kwam, door de Amerikaansche oor
logsindustrie gesubsidieerd werd om er
toe bij te dragen, dat er geen ontwape-
ningsaccoord tot stand zou komen.
Skoda in Tsjechoslowakije stookte in
dertijd tusschen Roemenië en Rusland,
ten einde op die manier groote orders
voor kanonnen bij de Roemeensche re
geering te verwerven. De Fransche ka-
nonnenfabrieken van SchneiderCreu-
zot, en het Comité des Forges, welke laat
ste zoowat de geheele Fransche metaal
industrie controleert, hebben groote be
langen in het buitenland en, naar men
aanneemt, zelfs bij Krupp. Tijdens den
oorlog moet het Comité des Forges heb
ben voorkomen dat de Franschen de
Duitsche stellingen in het door de Duit-
schers bezette bekken van Longwy, wel
ke ernstig nadeel aan de Fransche linies
toebrachten, krachtig bombardeerden,
omdat de mijnen en fabrieken in dat bek
ken aan het Comité des Forges behoor
den.' Daar de oorlogsindustrie zich ook
op de aanmaak van alle mogelijke ge
wone producten van metaal-arbeid,
auto's, tractors, verkeersvliegtuigen en
allerhande werktuigen heeft toegelegd,
beheerscht zij in de meeste landen een
goed deel van het geheele industrieele
leven en oefent reeds daardoor een groo
te macht uit. Bovendien bezitten, met
name in Frankrijk, de oorlogsindustrieën
zeer veel invloed op de pers. De Wendel,
president van het Comité des Forges,
regent van de Banque de France, en
eigenaar van een groot staalbedrijf, be
zit het Parijsche „Journal des Débats"
en benevens naar men aanneemt, een
groot deel der aandeelen van de
„Temps".
Ook de befaamde heer Zaharoff, over
wien in ons blad momenteel een feuille
ton loopt, heeft heel wat dingen gepres
teerde welke als „misdaad" gekwalifi
ceerd moesten kunnen worden. Het is
duidelijk, dat industrieelen met een der
gelijke macht veel kunnen bijdragen tot
het verloop van zaken in de wereld, ter
wijl het een zeer ongezonde toestand is,
dat hun welvaart voor een deel althans
afhangt van het voortduren van de on
rust in die wereld. Schneider Creuzot
heeft er misschien nog beter bij geboerd
dan Krupp, toen in 1933 in Duitschland
Hitier aan de macht kwam! Naarmate
de onrust in de wereld voortduurt en
verergert, neemt de afzet van de produc
ten der oorlogsindustrie toe.
De leuze, dat de oorlogsindustrie uit
de handen der particulieren moet wor
den getrokken, is na den wereldoorlog
krachtig aangeheven. Daartegenover
vreezen velen echter, dat het dan in ge
val van nood, dus van oorlog, uiterst
moeilijk zou zijn om legers en vloten van
het noodige te voorzien. Een staatsbe
drijf dat voldoende reserves zou bezit
ten om plotseling zijn productie te ver
veelvoudigen zou niet alleen over ge
weldige reserves aan materieel, maar
ook aan geoefend personeel moeten be
schikken, hetgeen zulk een bedrijf op
ontzaglijke lasten zou brengen, nog af
gescheiden van het overal voorkomende
verschijnsel, dat overheidsbedrijven toch
al duurder in het gebruik zijn dan par
ticuliere, Een particuliere industrie, die
zich in vredestijd ook toelegt op de ver
vaardiging van allerlei werktuigen die
met oorlog niets uit te staan hebben,
kan haar bedrijf, de ervaring heeft dit
geleerd, vrij gemakkelijk geheel op de
fabricage van oorlogsmateriaal toeleg
gen. Een staat welke haar oorlogsindu
strie nationaliseert, zou, ten opzichte
van staten die dit niet doen, dus een
achterstand krijgen. Weliswaar is op
deze redeneeringen het een en ander
af te dingen, maar van de zijde der oor
logsindustrie is er ook wel deugdelijk
voor gezorgd, dat ze met klem van re
denen wijd verbreid werden en'millioe-
nen, die in principe voor nationalisatie
der oorlogsindustrie zijn, aan het wan
kelen hebben gebracht.
Hoe een en ander werkelijk moge zijn,
Frankrijk heeft thans de eerste stap op
den door sommigen zoo gevaarlijk ge-
achten weg gezet. Afgewacht moet wor
den, op welke wijze Blum c.s. in de prak
tijk van de hun verstrekte volmachten
gebruik zullen maken. Vermoedelijk zul
len ze het voorzichtigjes aan doen, aan
gezien drastisch ingrijpen niet alleen des-
organiseerend zou kunnen werken, doch
bovendien den staat (de onteigeningen
moeten uit de schatkist betaald wor
den!) veel geld zou kosten. Als de com
munisten de regeerings tenminste niet
overhaast op het ingeslagen pad voort
drijven.
4). -
Van Boekarest tot de eerste
Griieksche onderzeeboot.
lien dagen bevond Zaharoff zich al in
Boekarest, maar hem ontbrak de lust
om den koning of den eersten minister
te zien; meer interesseerde hij zich voor
enkele voorname officieren en politici.
Generaal Gortsjakof had namelijk te
kennen g'egeven, dat hij het juist zou
vinden, wanneer de Roemeensche troe
pen ontwapend werden en daarop had
de koning geantwoord: „Mijn troepen
zouden zich laten verpletteren, maar
niet zich laten ontwapenen".
Het waren dus de militairen, die be
keerd moesten worden, zeker geen alle-
daagsch verschijnsel! Oorlog was er nog
niet, maar de Russen toonden zich be-
geerig een aanval te wagen en was het
zaak om aan te toonen, dat het mate
riaal van Nordenfeldt eerste klas werk
was.
Tijdens den Balkanoorlog had Zaha
roff zich danig geweerd, zij het dan niet
als soldaat. De Turksche nederlaag had
de Balkanbrand niet geheel gebluscht en
wanneer Griekenland niet meedeed, was
dat het resultaat van het streven der
grooten, die niet graag zien, dat de
kleinen de door hen opgebouwde toe
komst in de war sturen. Maar oorlog is
niet noodzakelijk om den wapenhandel
•in stand te houden, althans zoo wii men
DE CONCENTRATIE BIJ HET
BIJZONDER ONDERWIJS.
Het Eerste Kamerlid Drooglever For-
tuyn (lib.) heeft de volgende vragen
gericht tot den minister van onderwijs,
kunsten en wetenschappen:
Heeft het overleg, gepleegd in de
staatscommissie, benoemd bij Kon. be
sluit van 11 Februari 11., reeds tot con
clusie gehad, dat gelet op de ver
klaring dienaangaande van den voorzit
ter v.an den raad van ministers in de
vergadering van de Tweede Kamer van
20 December 11. de concentratie van
bijzondere scholen zal kunnen worden
verwezenlijkt op een wijze, die de te
gen paragraaf 12 van het ontwerp tot
verlaging van de openbare uitgaven
voor het onderwijs ingebrachte bezwa
ren ondervangt en is de commissie er
het doen voorkomen en Zaharoff wist
deze theorie, die door de Romeinen al
uitgevonden is, uitmuntend te verdedi
gen: Si vis pacem paras bellum. Wie
den vrede wil, bereide zich ten oorlog,
In zijn vaderland, luisterde men graag'
naar hem, Hij was een der profeten, die
ook in eigen land geëerd worden, hoe
wel hij veel vijanden had. Maar die ston
den machteloos tegenover zijn aanzien.
Dien middag was de Roemeensche af
faire afgesloten en Zaharoff had zich
voor de zooveelste maal een goed ver
tegenwoordiger van Nordenfeldt getoond.
Hij geniet nu een betere behandeling
dan hij van zijn oom te Galata gehad
heeft. Zijn salaris is herhaaldelijk ver
hoogd, zijn reputatie als koopman wordt
steeds grooter.
Nordenfeldt fabriceerde, Zaharoff
verkocht, beiden bevonden zich er wel
bij. Wanneer de verkoop begon af te ne
men, vond Nordenfeldt iets nieuws uit,
waarmee dan nieuwe successen geboekt
werden, Zoowel de fabrieken in Enge
land als die in Zweden werkten op volle
kracht. De Dartfordsche en Bilbaosche
werkplaatsen rendeerden.
Van Boekarest begaf Zaharoff zich
naar Athene, waar zijn vriend Lampsas
hem in het hotel „Grande Bretagne"
hartelijk ontving. Basil bevond zich nu
in andere omstandigheden dan toen hij
Lampsas zijn nood klaagde en die hem
geld moest leenen, opdat hij zich zou
kunnen staande houden. Men kent het
rijmpje waarin voorkomt: „Mijn vader
is mijn beste vriend". Zaharoff kon hier
in geslaagd een voorstel- te formuleeren
met betrekking tot de wet van 4 Augus
tus 1933?
Zoo neen, kan dan, gelet op de me-
dedeeling, door den voorzitter van den
raad van ministers in dezelfde vergade
ring ged,aan, dat, indien het overleg dei-
commissie niet binnen korten tijd tot 'n
oplossing zou leiden, die voor regeering
en staten-generaal aanvaardbaar zou
blijken, de regeering zelfstandig met 'n
voorstel zou komen, desnoods met een
al dan niet gewijzigde indiening van de
bepalingen van paragraaf 12, zoodanig
voorstel spoedig worden tegemoet ge
zien?
De ,,N. R. Crt." meldt, dat plannen
bij het legerbestuur bestaan tot beveili
ging van ons land tegen strategische
overvallen. Daartoe zullen, in deze
plannen, grenstroepen worden aangewe
zen, wier standplaatsen zich bij IJssel en
Maars bevinden. De kernpunten van dg
verdediging zijn de kazematten.
Deze plannen beoogen dus in de per
soneelsbezetting te voorzien van de
grensverdediging, waarvan de materi-
eele uitrusting voor een belangrijk deel
door de bewapende kazematten wordt
gevormd. Wij hebben in de afgeloopen
maanden telkens melding gemaakt van
de aanbesteding van den bouw van deze
verdedigingspunten. Deze bevinden zich
zoowel in het Oosten als in het Zuiden
van het land. Zoo zijn bijv. aan de Maas,
waar zij de grens tusschen Noord-Bra
bant en Gelderland vormt, kazematten
in aanbouw te Heusden, Hedel, Grave
en Ravesteijn. In het Oosten des lands:
bij Buggenum, Roermond, Venlo, Oef
feit, Katwijk, Nijmegen, Westervoort,
Deventer, Zutphen, Kampen, Zwolle.
Wij zouden niet durven beweren, dat
deze opsomming volledig is. Zij geeft
echter een indruk van de ontworpen
verdedigingslinie, welke van het Noor
den naar Zuiden loopt om met de Maas
in Westelijke richtig af te buigen.
In dit verband brengen wij nogmaals
aldus de „N. R. Ct" verder, in herin
nering, wat minister Colijn, bij de verde
diging van het weerfonds in de Twee
de Kamer, over dén aard van de grens-
beveiliging te berde heeft gebracht. Wat
de afwerende taak der grenstroepen be
treft, merkte de minister op:
Met even grooten nadruk als dit ge
schied is door sommige leden in deze
Kamer, die het woord hebben gevoerd,
wensch ik op den voorgrond te stellen,
dat de maatregelen, die beoogd wor
den door dit ontwerp, tegen niemand in
het bijzonder zijn gericht, dat zij uit
sluitend ingegeven zijn door wat Neder
land zelf voor zijn eigen behoefte noo-
dig oordeelt. Wanneer men zich gaat
overgeven aan gissingen, dat dit voor
stel wel verband zal houden met een
verschijnsel in dit land, of met een an
der verschijnsel in een ander land, dan
wensch ik daartegenover met grooten
nadruk te verklaren, dat al dergelijke
gissingen er volkomen naast zijn. Onze
verhouding tot al onze naburen is goed
en wij verdenken ook geen enkele van
die naburen, dat zij een opzettelijke
aanranding van onze souvereiniteits-
rechten op het oog hebben.
„Een snelle bezetting van onze mobi
lisatiecentra is, als er nabij de grens
niets tegen wordt gedaan, inderdaad
niet uitgesloten en daarom is dit een van
de punten, waaraan de regeerig groote
aandacht blijft schenken. Daarentegen
moeten nu dienen in de allereerste
plaats de te bouwen kazematten. Er is
op varieeren door te zeggen: „Mijn va
derland is mijn beste klant".
Op een budget van twintig millioen
stonden zestien millioen voor bewape
ning aangegeven Men had een leening
van honderd millioen moeten sluiten om
de uitgaven voor het leger te kunnen
•bestrijden. Van deze honderd millioen
moest een gedeelte terechtkomen in de
zakken van Nordenfeldt en Zaharoff.
Dat was in dit geval niet zoo moeilijk,
want Nordenfeldt had een nieuwe uit
vinding gedaan: de onderzeeboot, dat
wil zeggen: de eerste bruikbare onder
zeeboot. Nordenfeldt heeft hieraan een
hooge onderscheiding van wege de
Zweedsche reg'eering te danken. Maar 't
zakelijke gedeelte moest door Zaharoff
gedaan worden. De groote naties voel
den er niet veel voor, om deze zonder
linge constructies aan hun vloot toe té
voegen. De admiraals herinnerden zich
den voorvader van den onderzeeboot te
goed, die tijdens de secessie-oorlog na
zijn eerste duik in de diepte nooit meer
gezien werd.
Een ongeweten patriottisme schijnt
zich op het juiste moment van Zaharoff
te hebben meester gemaakt: hij wensch-
te dat Griekenland de eerste onder
zeeër zou bezitten. Daarom begaf hij
zich naar Athene en nam zijn intrek bij
zijn vriend Lampsas. Vierentwintig uur
later had hij een onderhoud met koning
Georges. Men zegt, dat een der eerste
zinnen, die Zaharoff tot den vorst ge
richt zou hebben, aldus luidde: „U heeft
me toentertijd gratis een welwillende
gevraagd ik herinner mij niet goed
meer door welken spreker waar zul
len deze kazematten worden gebouwd.
Men zal mij ten goede houden dat ik
op deze vraag geen antwoord geef, al
thans niet in bijzonderheden. Laat ik dit
zeggen, die kazematten zullen worden
gebouwd op alle punten, waar ze noo-
dig zijn, en daarbij zal geen onder
scheid worden gemaakt tusschen de
landsgrenzen van ons land. Dit antwoord
gaat zoover als ik op dit punt gaan
kan.
„Die kazematen moeten dus dienen
om een verrassenden opmarsch in ons
land zoolang te kunnen tegenhouden,
dat de mobilisatie daarlachtler een
geregeld verloop zal kunnen hebben,
Hoe gewichtig dit punt is, laat zich in
een vergadering als deze, die publiek is,
natuurlijk moeilijk in den breede uiteen
zetten; maar ik geloof ook niet, dat dit
noodig is. Wij weten, dat wij een leger
hebben, dat, wanneer dit noodig is, van
te voren nog eerst heelemaal moet wor
den gevormd in zijn organisaties, waar
in het moet optreden en dat met die
vorming zekere tijd gemoeid is, waar
van men zeker niet met zekerheid zeg
gen kan, dat wij over dien noodigen
tijd beschikken, wanneer wij niets doen
om zelf eenige ruimte op dit gebibed te
verschaffen.
En dan zal men zich ook eens moeten
indenken, welk een merkwaardige toe
stand ontstaan zou, wanneer men jaar in
jaar uit een bedrag van een 80 millioen
voor zijn defensie had betaald en dat
men in de ure van het gevaar tot de
ontdekking zou moeten komen, dat men
door het uitsparen van betrekkelijk
kleine bedragen dat apparaat niet eens
in werking zou kunnen stellen".
Tot zoover minister Colijn.
Over de organisatie van de grensver
dediging is nog niet meer bekend dan
in hoofdlijnen is gemeld. Over de con
crete plannen tot dislocatie van de be
trokken troepen evenmin. Een oordeel
over de vraag, in hoeverre de bescher
ming van de mobilisatie in het Zuiden
en het Oosten des lands werkelijk zal
worden bereikt, zou dus voorbarig zijn
EEN MOOIE LAATSTE KERMISDAG.
Het is Zaterdag den geheelen dag
mooi, niet te warm zomerweer geble
ven en dit heeft zeker krachtig mede-
geholpen aan het zeer drukke bezoek,
dat reeds des middags maar voor,al in
de avonduren op het kermisterrein
heerschte en welke drukte zeer welkom
was aan de kermisexploitanten, die nu
hun inkomsten van de week belangrijk
zagen toenemen. Er waren verscheiden
inrichtingen, die ,al heel goede zaken
maakten.
Het zal voor hen en vpor de duizen
den, die zich tegen middernacht op de
Markt en in de inrichtingen en café's
bevonden, niet prettig zijn geweest toen
de politie met zachte, doch vastbera
den hand de noodige wenken uitdeelen-
de: eerst geen muziek meer, toen de
kermisinrichtingen sluiten en daarna de
café's; even over half een was alles af
geloopen. Wel bleven er ook toen nog
verschillende personen ronddolen of za
gen zij toe bij de eerste werkzaamheden
van 't afbreken der inrichtingen, die
tot gevolg hadden, dat Zondagmorgen
reeds veel verdwenen was van wat de
kermis had gevormd.
Ongeregeldheden kwamen niét voor,
waar dit dreigde wist de politie steeds
erger te voorkomen.
Zondagmorgen vroeg heeft de gemeen-
gastvrijheid betoond". Dat zou op de ge
schiedenis met de Garbelaansche gevan
genis hebben geslagen,
Hoe dit echter zij: Zaharoff verkocht
de eerste Nordenfeldtsche onderzeeboot
aan Griekenland
Bij Etienne Skouloudis werd dien
avond druk over den grooten dienst ge
sproken, die Basil Zaharoff aan zijn va
derland had bewezen. Onder degenen,
die hem roemden, was menigeen, die
tien jaar tevoren tot zijn hevigste vijan
den had behoord. De handigsten ver
klaarden, dat zij weliswaar vroeger
nooit gedacht hadden, dat hij liet zoo
ver zou brengen, maar dat zij hem altijd
een charmante jongen hadden gevon
den.
Onder de gasten bevond zich een ge
zette dame, niet onknap, maar haar
beste tijd voorbij. Skouloudis maakte
Zaharoff op haar attent en vroeg hem,
of hij haar herkende. Zaharoff slaagde
daar niet in. Het bleek Ceres te zijn, de
schoone, jonge vrouw, die hem toenter
tijd niet meer wilde zien, Zij was ge
trouwd met een Atheensche reeder, en
was moeder van eenige kinderen,
Het debuut van de mitrailleuse,
Nordenfeldt werd op zekeren dag on
aangenaam verrast door een uitvinding
van een van zijn concurrenten. Mr.
Majdm. Deze had een wapen gecon
struéerd, waarmee hij in een minuut
meer schoten kon afvuren dan Norden
feldt in 5 minuten met zijn beste kanon.
Hiram Maxim stamde af van de Huge
noten, die in de 18de eeuw naar Ameri-
telijke reinigingsdienst gedurende enke
le uren een flinke schoonmaak gehou
den op de Markt en omgeving. Zij had
in de Langedelft minder werk, omdat
men er dit jaar de rommelmakende pa
lingkooplieden had geweerd, mede ten
gerieve van hen, die een plaats pach
ten op de Markt.
De kermis 1936 behoort tot het ver
leden, hebben wij goed gezien, dan is
zij zeker niet minder druk geweest dan
haar laatste voorgangsters, en hebben
ook de exploitanten niet minder suc
ces gehad.
EEN AANRIJDING.
Zaterdagmidag had op het Stations
plein een aanrijding plaats, waarvan de
21-jarige D. wonende aan den Ouden
Vlissingschen weg de dupe werd. Hij
kwam met zijn motorrijwiel van huis en
reed met een kalmen gang de bocht
naar de brug door om voor het hek, dat
juist gesloten werd te wachten totdat
het weer geopend zou worden. Juist op
hetzelfde moment schoot een der bus
sen van de stoomtram Walcheren, die
voor het station geparkeerd stond
vooruit en de motorwielrijder kwam met
de bus in botsing en te vallen. Hij wil
de opstaan, maar kon niet en moest
door toegeschoten personen naar het
terras voor de stationskamer worden
gedragen. Hier bleek hij een groote won
de voor aan het rechterbeen te hebben.
Door telefonische waarschuwing, was
toen de brug weer dicht was, dr. Pel
ter plaatse, die overbrenging van D, per
auto n,a een voorloopige verbinding, naar
het gasthuis noodzakelijk achtte. De
dokter kon niet zeggen of het been al
of niet gebroken was, dit zou in het
gasthuis nader worden vastgesteld.
Een agent v,an politie hoorde D. en
enkele getuigen en maakte van een en
ander procesverbaal op.
RAADSVERGADERING,
De Raad van Goes zal Donderdag 13
Aug. a.s. des middags te twee uur in
openbare vergadering bijeen komen.
Gasthuis-administrateur,
B. en W. bieden den Raad, ter benoe
ming van een administrateur voor het
Gasthuis de volgende door het Gasthuis-
bestuur ingezonden voordracht aan:
1. G. M. den Herder; 2. J. Geleedst,
beiden te Goes.
Tevens stellen B. en W. voor, na over
leg met het Gasthuisbestuur, de zeker
heidsstelling voor den Gasthuisadmini
strateur op 10.000 te bepalen.
Ambtenaar Burgerlijken Stand.
B. en W. stellen voor, mr. J. W. Goed-
bloed op zijn verzoek ontslag te verlee-
nen als ambtenaar van den burgerlijken
stand en in zijn plaats te benoemen den
heer A. de Roo, wethouder dezer ge
meente.
Ontslagaanvrage gemeente
ontvanger.
B. en W. stellen voor, den heer B. Jan-
se Bzn. op zijn verzoek eervol ontslag
te verleenen, ingaande 14 Jan. 1937, als
gemeente-ontvanger, onder dankbetui
ging voor de aan de gemeente bewezen
diensten.
Reclame vergunningsrecht.
De heer A. Jacobs, caféhouder, wo
nende Groote Markt 4, maakte bezwaar
tegen zijn aanslag in 't vergunningsrecht
voor deii verkoop van sterken drank in
het klein voor het dienstjaar 19361937.
Door den schatter der dranklokalen,
in wiens handen B. en W. dit bezwaar
schrift om advies hebben gesteld, werd
gerapporteerd, dat de heer Jacobs me
dedeelt, geen boekhouding te voeren en
ook geen facturen of quitanties te kun
nen toonen, waaruit eenig aannemelijk
cijfer omtrent zijn omzet kan worden ge
produceerd.
Onder deze omstandigheden meenen
ka emigreerden, Hij had zijn fabriek te
Sangerville. In zijn prille jeugd wilde hij
zeeman worden, maar zijn vader, die
eigenaar was van een zagerij verzette
zich daar hardnekkig tegen en deed hem
in de leer bij een wagenmaker. Hiram
voelde niets voor dit beroep en zocht
een betrekking bij een rijtuigbouwer,
die hem met schilderwerk belastte.
Hoewel hij erg zijn best deed,- hield hij
het ook bij zijn tweeden patroon niet
uit. Hij las te veel, Vervolgens nam hij
verschillende baantjes waar, hij werd
o.m. kellner, Blijkbaar wilde hij geen in
breuk op de traditie maken: in Amerika
moet ieder groot man krantenjongen,
kellner of schoenpoetser geweest zijn.
Hij zou ook bokser zijn geworden, wan
neer "n ervaren manager hem de beoefe
ning van de noble art niet ten sterkste
had afgeraden.
Daarna begon hij zich op uitvinden
toe te leggen en weldra had hij de eer
ste patenten op zijn naam gebracht: een
brandbluschapparaat, een gastoestel en
een stoompomp. Maxim was al zeer be
kend, toen hij zich in 1880 naar Europa
begaf, waar hij triomf behaalde met zijn
systeem voor electrische verlichting, dat
te Parijs voor het eerst in toepassing
werd gebracht. Frankrijk begiftigde hem
met het legioen van eer. Daarna vestig
de hij zich in Engeland om zich aan de
perfectionneering van vuurwapenen te
wijden. De uitvinding van het machine
geweer was zoowel een revolutionaire
daad als een verbetering.
(Wordt vervolgd.)