Sir Basil Zaharoff KRONIEK van den DAG. BINNENLAND. Maatregelen tegen strate gische overvallen. ZEELAND. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 10 AUGUSTUS 1936, N». 187. Naar nationalisatie van de Fransche oorlogsindustrie. •iKanonnenkoopman En Gros" MIDDELBURG. GOES. MBawmB&jaaB&amjesui De Fransche Senaat heeft Zaterdag, gelijk onlangs de Kamer, haar goedkeu ring gehecht aan het wetsontwerp „tot nationalisatie der oorlogsindustrie in Frankrijk". De Senaat bracht er een paar onbeteekenende wijzigingen in aan, zoo dat de zaak opnieuw in de Kamer aan de orde zal moeten komen. Het lijdt echter geen twijfel, dat deze zich met de wij zigingen accoord verklaart. Practisch is de zaak dus in kruiken en kannen. Trou wens het stond te verwachten, dat er merkwaardig genoeg niet veel oppositie tegen het belangrijke wetsontwerp zou worden ingebracht. Op de overgroote meerderheid van het parlement bleken de argumenten der weinige tegenstan ders: dat de oorlogsindustrie niet zon der gevaar aan den staat overgeleverd kan worden en dat men geen inbreuk op het recht van den particulieren eigen dom mag maken, geen vat te hebben, j In beide Huizen is het voorstel er met vlag en wimpel doorgegaan. Blum c.s. mogen thans de fabrieken waar oorlogs tuig wordt vervaardigd onteigenen (tegen behoorlijke vergoedingen natuur lijk) of onder curateele van den staat stellen. Men kan over allerhande rechtskwes ties denken, wat men wil, één ding kun nen die gedachten nooit op zij zetten: dat de particuliere fabricage van wapens en munitie op zichzelf een eigenaardig gevaar voor den vrede oplevert. Overal waar een tipje van den sluier werd op gelicht welke de handelingen der wapen fabrikanten bedekt over het alge meen zorgen zij er wel voor, dat die slui er behoorlijk dicht blijft kreeg men een blik in waarlijk verbijsterende prak tijken. Men herinnert zich wellicht nog het geval van den Amerikaanschen sena tor Shearer, die een enkele jaren gele den aan de ontwapeningsbesprekingen te Genève deelnam en, zooals later aan het licht kwam, door de Amerikaansche oor logsindustrie gesubsidieerd werd om er toe bij te dragen, dat er geen ontwape- ningsaccoord tot stand zou komen. Skoda in Tsjechoslowakije stookte in dertijd tusschen Roemenië en Rusland, ten einde op die manier groote orders voor kanonnen bij de Roemeensche re geering te verwerven. De Fransche ka- nonnenfabrieken van SchneiderCreu- zot, en het Comité des Forges, welke laat ste zoowat de geheele Fransche metaal industrie controleert, hebben groote be langen in het buitenland en, naar men aanneemt, zelfs bij Krupp. Tijdens den oorlog moet het Comité des Forges heb ben voorkomen dat de Franschen de Duitsche stellingen in het door de Duit- schers bezette bekken van Longwy, wel ke ernstig nadeel aan de Fransche linies toebrachten, krachtig bombardeerden, omdat de mijnen en fabrieken in dat bek ken aan het Comité des Forges behoor den.' Daar de oorlogsindustrie zich ook op de aanmaak van alle mogelijke ge wone producten van metaal-arbeid, auto's, tractors, verkeersvliegtuigen en allerhande werktuigen heeft toegelegd, beheerscht zij in de meeste landen een goed deel van het geheele industrieele leven en oefent reeds daardoor een groo te macht uit. Bovendien bezitten, met name in Frankrijk, de oorlogsindustrieën zeer veel invloed op de pers. De Wendel, president van het Comité des Forges, regent van de Banque de France, en eigenaar van een groot staalbedrijf, be zit het Parijsche „Journal des Débats" en benevens naar men aanneemt, een groot deel der aandeelen van de „Temps". Ook de befaamde heer Zaharoff, over wien in ons blad momenteel een feuille ton loopt, heeft heel wat dingen gepres teerde welke als „misdaad" gekwalifi ceerd moesten kunnen worden. Het is duidelijk, dat industrieelen met een der gelijke macht veel kunnen bijdragen tot het verloop van zaken in de wereld, ter wijl het een zeer ongezonde toestand is, dat hun welvaart voor een deel althans afhangt van het voortduren van de on rust in die wereld. Schneider Creuzot heeft er misschien nog beter bij geboerd dan Krupp, toen in 1933 in Duitschland Hitier aan de macht kwam! Naarmate de onrust in de wereld voortduurt en verergert, neemt de afzet van de produc ten der oorlogsindustrie toe. De leuze, dat de oorlogsindustrie uit de handen der particulieren moet wor den getrokken, is na den wereldoorlog krachtig aangeheven. Daartegenover vreezen velen echter, dat het dan in ge val van nood, dus van oorlog, uiterst moeilijk zou zijn om legers en vloten van het noodige te voorzien. Een staatsbe drijf dat voldoende reserves zou bezit ten om plotseling zijn productie te ver veelvoudigen zou niet alleen over ge weldige reserves aan materieel, maar ook aan geoefend personeel moeten be schikken, hetgeen zulk een bedrijf op ontzaglijke lasten zou brengen, nog af gescheiden van het overal voorkomende verschijnsel, dat overheidsbedrijven toch al duurder in het gebruik zijn dan par ticuliere, Een particuliere industrie, die zich in vredestijd ook toelegt op de ver vaardiging van allerlei werktuigen die met oorlog niets uit te staan hebben, kan haar bedrijf, de ervaring heeft dit geleerd, vrij gemakkelijk geheel op de fabricage van oorlogsmateriaal toeleg gen. Een staat welke haar oorlogsindu strie nationaliseert, zou, ten opzichte van staten die dit niet doen, dus een achterstand krijgen. Weliswaar is op deze redeneeringen het een en ander af te dingen, maar van de zijde der oor logsindustrie is er ook wel deugdelijk voor gezorgd, dat ze met klem van re denen wijd verbreid werden en'millioe- nen, die in principe voor nationalisatie der oorlogsindustrie zijn, aan het wan kelen hebben gebracht. Hoe een en ander werkelijk moge zijn, Frankrijk heeft thans de eerste stap op den door sommigen zoo gevaarlijk ge- achten weg gezet. Afgewacht moet wor den, op welke wijze Blum c.s. in de prak tijk van de hun verstrekte volmachten gebruik zullen maken. Vermoedelijk zul len ze het voorzichtigjes aan doen, aan gezien drastisch ingrijpen niet alleen des- organiseerend zou kunnen werken, doch bovendien den staat (de onteigeningen moeten uit de schatkist betaald wor den!) veel geld zou kosten. Als de com munisten de regeerings tenminste niet overhaast op het ingeslagen pad voort drijven. 4). - Van Boekarest tot de eerste Griieksche onderzeeboot. lien dagen bevond Zaharoff zich al in Boekarest, maar hem ontbrak de lust om den koning of den eersten minister te zien; meer interesseerde hij zich voor enkele voorname officieren en politici. Generaal Gortsjakof had namelijk te kennen g'egeven, dat hij het juist zou vinden, wanneer de Roemeensche troe pen ontwapend werden en daarop had de koning geantwoord: „Mijn troepen zouden zich laten verpletteren, maar niet zich laten ontwapenen". Het waren dus de militairen, die be keerd moesten worden, zeker geen alle- daagsch verschijnsel! Oorlog was er nog niet, maar de Russen toonden zich be- geerig een aanval te wagen en was het zaak om aan te toonen, dat het mate riaal van Nordenfeldt eerste klas werk was. Tijdens den Balkanoorlog had Zaha roff zich danig geweerd, zij het dan niet als soldaat. De Turksche nederlaag had de Balkanbrand niet geheel gebluscht en wanneer Griekenland niet meedeed, was dat het resultaat van het streven der grooten, die niet graag zien, dat de kleinen de door hen opgebouwde toe komst in de war sturen. Maar oorlog is niet noodzakelijk om den wapenhandel •in stand te houden, althans zoo wii men DE CONCENTRATIE BIJ HET BIJZONDER ONDERWIJS. Het Eerste Kamerlid Drooglever For- tuyn (lib.) heeft de volgende vragen gericht tot den minister van onderwijs, kunsten en wetenschappen: Heeft het overleg, gepleegd in de staatscommissie, benoemd bij Kon. be sluit van 11 Februari 11., reeds tot con clusie gehad, dat gelet op de ver klaring dienaangaande van den voorzit ter v.an den raad van ministers in de vergadering van de Tweede Kamer van 20 December 11. de concentratie van bijzondere scholen zal kunnen worden verwezenlijkt op een wijze, die de te gen paragraaf 12 van het ontwerp tot verlaging van de openbare uitgaven voor het onderwijs ingebrachte bezwa ren ondervangt en is de commissie er het doen voorkomen en Zaharoff wist deze theorie, die door de Romeinen al uitgevonden is, uitmuntend te verdedi gen: Si vis pacem paras bellum. Wie den vrede wil, bereide zich ten oorlog, In zijn vaderland, luisterde men graag' naar hem, Hij was een der profeten, die ook in eigen land geëerd worden, hoe wel hij veel vijanden had. Maar die ston den machteloos tegenover zijn aanzien. Dien middag was de Roemeensche af faire afgesloten en Zaharoff had zich voor de zooveelste maal een goed ver tegenwoordiger van Nordenfeldt getoond. Hij geniet nu een betere behandeling dan hij van zijn oom te Galata gehad heeft. Zijn salaris is herhaaldelijk ver hoogd, zijn reputatie als koopman wordt steeds grooter. Nordenfeldt fabriceerde, Zaharoff verkocht, beiden bevonden zich er wel bij. Wanneer de verkoop begon af te ne men, vond Nordenfeldt iets nieuws uit, waarmee dan nieuwe successen geboekt werden, Zoowel de fabrieken in Enge land als die in Zweden werkten op volle kracht. De Dartfordsche en Bilbaosche werkplaatsen rendeerden. Van Boekarest begaf Zaharoff zich naar Athene, waar zijn vriend Lampsas hem in het hotel „Grande Bretagne" hartelijk ontving. Basil bevond zich nu in andere omstandigheden dan toen hij Lampsas zijn nood klaagde en die hem geld moest leenen, opdat hij zich zou kunnen staande houden. Men kent het rijmpje waarin voorkomt: „Mijn vader is mijn beste vriend". Zaharoff kon hier in geslaagd een voorstel- te formuleeren met betrekking tot de wet van 4 Augus tus 1933? Zoo neen, kan dan, gelet op de me- dedeeling, door den voorzitter van den raad van ministers in dezelfde vergade ring ged,aan, dat, indien het overleg dei- commissie niet binnen korten tijd tot 'n oplossing zou leiden, die voor regeering en staten-generaal aanvaardbaar zou blijken, de regeering zelfstandig met 'n voorstel zou komen, desnoods met een al dan niet gewijzigde indiening van de bepalingen van paragraaf 12, zoodanig voorstel spoedig worden tegemoet ge zien? De ,,N. R. Crt." meldt, dat plannen bij het legerbestuur bestaan tot beveili ging van ons land tegen strategische overvallen. Daartoe zullen, in deze plannen, grenstroepen worden aangewe zen, wier standplaatsen zich bij IJssel en Maars bevinden. De kernpunten van dg verdediging zijn de kazematten. Deze plannen beoogen dus in de per soneelsbezetting te voorzien van de grensverdediging, waarvan de materi- eele uitrusting voor een belangrijk deel door de bewapende kazematten wordt gevormd. Wij hebben in de afgeloopen maanden telkens melding gemaakt van de aanbesteding van den bouw van deze verdedigingspunten. Deze bevinden zich zoowel in het Oosten als in het Zuiden van het land. Zoo zijn bijv. aan de Maas, waar zij de grens tusschen Noord-Bra bant en Gelderland vormt, kazematten in aanbouw te Heusden, Hedel, Grave en Ravesteijn. In het Oosten des lands: bij Buggenum, Roermond, Venlo, Oef feit, Katwijk, Nijmegen, Westervoort, Deventer, Zutphen, Kampen, Zwolle. Wij zouden niet durven beweren, dat deze opsomming volledig is. Zij geeft echter een indruk van de ontworpen verdedigingslinie, welke van het Noor den naar Zuiden loopt om met de Maas in Westelijke richtig af te buigen. In dit verband brengen wij nogmaals aldus de „N. R. Ct" verder, in herin nering, wat minister Colijn, bij de verde diging van het weerfonds in de Twee de Kamer, over dén aard van de grens- beveiliging te berde heeft gebracht. Wat de afwerende taak der grenstroepen be treft, merkte de minister op: Met even grooten nadruk als dit ge schied is door sommige leden in deze Kamer, die het woord hebben gevoerd, wensch ik op den voorgrond te stellen, dat de maatregelen, die beoogd wor den door dit ontwerp, tegen niemand in het bijzonder zijn gericht, dat zij uit sluitend ingegeven zijn door wat Neder land zelf voor zijn eigen behoefte noo- dig oordeelt. Wanneer men zich gaat overgeven aan gissingen, dat dit voor stel wel verband zal houden met een verschijnsel in dit land, of met een an der verschijnsel in een ander land, dan wensch ik daartegenover met grooten nadruk te verklaren, dat al dergelijke gissingen er volkomen naast zijn. Onze verhouding tot al onze naburen is goed en wij verdenken ook geen enkele van die naburen, dat zij een opzettelijke aanranding van onze souvereiniteits- rechten op het oog hebben. „Een snelle bezetting van onze mobi lisatiecentra is, als er nabij de grens niets tegen wordt gedaan, inderdaad niet uitgesloten en daarom is dit een van de punten, waaraan de regeerig groote aandacht blijft schenken. Daarentegen moeten nu dienen in de allereerste plaats de te bouwen kazematten. Er is op varieeren door te zeggen: „Mijn va derland is mijn beste klant". Op een budget van twintig millioen stonden zestien millioen voor bewape ning aangegeven Men had een leening van honderd millioen moeten sluiten om de uitgaven voor het leger te kunnen •bestrijden. Van deze honderd millioen moest een gedeelte terechtkomen in de zakken van Nordenfeldt en Zaharoff. Dat was in dit geval niet zoo moeilijk, want Nordenfeldt had een nieuwe uit vinding gedaan: de onderzeeboot, dat wil zeggen: de eerste bruikbare onder zeeboot. Nordenfeldt heeft hieraan een hooge onderscheiding van wege de Zweedsche reg'eering te danken. Maar 't zakelijke gedeelte moest door Zaharoff gedaan worden. De groote naties voel den er niet veel voor, om deze zonder linge constructies aan hun vloot toe té voegen. De admiraals herinnerden zich den voorvader van den onderzeeboot te goed, die tijdens de secessie-oorlog na zijn eerste duik in de diepte nooit meer gezien werd. Een ongeweten patriottisme schijnt zich op het juiste moment van Zaharoff te hebben meester gemaakt: hij wensch- te dat Griekenland de eerste onder zeeër zou bezitten. Daarom begaf hij zich naar Athene en nam zijn intrek bij zijn vriend Lampsas. Vierentwintig uur later had hij een onderhoud met koning Georges. Men zegt, dat een der eerste zinnen, die Zaharoff tot den vorst ge richt zou hebben, aldus luidde: „U heeft me toentertijd gratis een welwillende gevraagd ik herinner mij niet goed meer door welken spreker waar zul len deze kazematten worden gebouwd. Men zal mij ten goede houden dat ik op deze vraag geen antwoord geef, al thans niet in bijzonderheden. Laat ik dit zeggen, die kazematten zullen worden gebouwd op alle punten, waar ze noo- dig zijn, en daarbij zal geen onder scheid worden gemaakt tusschen de landsgrenzen van ons land. Dit antwoord gaat zoover als ik op dit punt gaan kan. „Die kazematen moeten dus dienen om een verrassenden opmarsch in ons land zoolang te kunnen tegenhouden, dat de mobilisatie daarlachtler een geregeld verloop zal kunnen hebben, Hoe gewichtig dit punt is, laat zich in een vergadering als deze, die publiek is, natuurlijk moeilijk in den breede uiteen zetten; maar ik geloof ook niet, dat dit noodig is. Wij weten, dat wij een leger hebben, dat, wanneer dit noodig is, van te voren nog eerst heelemaal moet wor den gevormd in zijn organisaties, waar in het moet optreden en dat met die vorming zekere tijd gemoeid is, waar van men zeker niet met zekerheid zeg gen kan, dat wij over dien noodigen tijd beschikken, wanneer wij niets doen om zelf eenige ruimte op dit gebibed te verschaffen. En dan zal men zich ook eens moeten indenken, welk een merkwaardige toe stand ontstaan zou, wanneer men jaar in jaar uit een bedrag van een 80 millioen voor zijn defensie had betaald en dat men in de ure van het gevaar tot de ontdekking zou moeten komen, dat men door het uitsparen van betrekkelijk kleine bedragen dat apparaat niet eens in werking zou kunnen stellen". Tot zoover minister Colijn. Over de organisatie van de grensver dediging is nog niet meer bekend dan in hoofdlijnen is gemeld. Over de con crete plannen tot dislocatie van de be trokken troepen evenmin. Een oordeel over de vraag, in hoeverre de bescher ming van de mobilisatie in het Zuiden en het Oosten des lands werkelijk zal worden bereikt, zou dus voorbarig zijn EEN MOOIE LAATSTE KERMISDAG. Het is Zaterdag den geheelen dag mooi, niet te warm zomerweer geble ven en dit heeft zeker krachtig mede- geholpen aan het zeer drukke bezoek, dat reeds des middags maar voor,al in de avonduren op het kermisterrein heerschte en welke drukte zeer welkom was aan de kermisexploitanten, die nu hun inkomsten van de week belangrijk zagen toenemen. Er waren verscheiden inrichtingen, die ,al heel goede zaken maakten. Het zal voor hen en vpor de duizen den, die zich tegen middernacht op de Markt en in de inrichtingen en café's bevonden, niet prettig zijn geweest toen de politie met zachte, doch vastbera den hand de noodige wenken uitdeelen- de: eerst geen muziek meer, toen de kermisinrichtingen sluiten en daarna de café's; even over half een was alles af geloopen. Wel bleven er ook toen nog verschillende personen ronddolen of za gen zij toe bij de eerste werkzaamheden van 't afbreken der inrichtingen, die tot gevolg hadden, dat Zondagmorgen reeds veel verdwenen was van wat de kermis had gevormd. Ongeregeldheden kwamen niét voor, waar dit dreigde wist de politie steeds erger te voorkomen. Zondagmorgen vroeg heeft de gemeen- gastvrijheid betoond". Dat zou op de ge schiedenis met de Garbelaansche gevan genis hebben geslagen, Hoe dit echter zij: Zaharoff verkocht de eerste Nordenfeldtsche onderzeeboot aan Griekenland Bij Etienne Skouloudis werd dien avond druk over den grooten dienst ge sproken, die Basil Zaharoff aan zijn va derland had bewezen. Onder degenen, die hem roemden, was menigeen, die tien jaar tevoren tot zijn hevigste vijan den had behoord. De handigsten ver klaarden, dat zij weliswaar vroeger nooit gedacht hadden, dat hij liet zoo ver zou brengen, maar dat zij hem altijd een charmante jongen hadden gevon den. Onder de gasten bevond zich een ge zette dame, niet onknap, maar haar beste tijd voorbij. Skouloudis maakte Zaharoff op haar attent en vroeg hem, of hij haar herkende. Zaharoff slaagde daar niet in. Het bleek Ceres te zijn, de schoone, jonge vrouw, die hem toenter tijd niet meer wilde zien, Zij was ge trouwd met een Atheensche reeder, en was moeder van eenige kinderen, Het debuut van de mitrailleuse, Nordenfeldt werd op zekeren dag on aangenaam verrast door een uitvinding van een van zijn concurrenten. Mr. Majdm. Deze had een wapen gecon struéerd, waarmee hij in een minuut meer schoten kon afvuren dan Norden feldt in 5 minuten met zijn beste kanon. Hiram Maxim stamde af van de Huge noten, die in de 18de eeuw naar Ameri- telijke reinigingsdienst gedurende enke le uren een flinke schoonmaak gehou den op de Markt en omgeving. Zij had in de Langedelft minder werk, omdat men er dit jaar de rommelmakende pa lingkooplieden had geweerd, mede ten gerieve van hen, die een plaats pach ten op de Markt. De kermis 1936 behoort tot het ver leden, hebben wij goed gezien, dan is zij zeker niet minder druk geweest dan haar laatste voorgangsters, en hebben ook de exploitanten niet minder suc ces gehad. EEN AANRIJDING. Zaterdagmidag had op het Stations plein een aanrijding plaats, waarvan de 21-jarige D. wonende aan den Ouden Vlissingschen weg de dupe werd. Hij kwam met zijn motorrijwiel van huis en reed met een kalmen gang de bocht naar de brug door om voor het hek, dat juist gesloten werd te wachten totdat het weer geopend zou worden. Juist op hetzelfde moment schoot een der bus sen van de stoomtram Walcheren, die voor het station geparkeerd stond vooruit en de motorwielrijder kwam met de bus in botsing en te vallen. Hij wil de opstaan, maar kon niet en moest door toegeschoten personen naar het terras voor de stationskamer worden gedragen. Hier bleek hij een groote won de voor aan het rechterbeen te hebben. Door telefonische waarschuwing, was toen de brug weer dicht was, dr. Pel ter plaatse, die overbrenging van D, per auto n,a een voorloopige verbinding, naar het gasthuis noodzakelijk achtte. De dokter kon niet zeggen of het been al of niet gebroken was, dit zou in het gasthuis nader worden vastgesteld. Een agent v,an politie hoorde D. en enkele getuigen en maakte van een en ander procesverbaal op. RAADSVERGADERING, De Raad van Goes zal Donderdag 13 Aug. a.s. des middags te twee uur in openbare vergadering bijeen komen. Gasthuis-administrateur, B. en W. bieden den Raad, ter benoe ming van een administrateur voor het Gasthuis de volgende door het Gasthuis- bestuur ingezonden voordracht aan: 1. G. M. den Herder; 2. J. Geleedst, beiden te Goes. Tevens stellen B. en W. voor, na over leg met het Gasthuisbestuur, de zeker heidsstelling voor den Gasthuisadmini strateur op 10.000 te bepalen. Ambtenaar Burgerlijken Stand. B. en W. stellen voor, mr. J. W. Goed- bloed op zijn verzoek ontslag te verlee- nen als ambtenaar van den burgerlijken stand en in zijn plaats te benoemen den heer A. de Roo, wethouder dezer ge meente. Ontslagaanvrage gemeente ontvanger. B. en W. stellen voor, den heer B. Jan- se Bzn. op zijn verzoek eervol ontslag te verleenen, ingaande 14 Jan. 1937, als gemeente-ontvanger, onder dankbetui ging voor de aan de gemeente bewezen diensten. Reclame vergunningsrecht. De heer A. Jacobs, caféhouder, wo nende Groote Markt 4, maakte bezwaar tegen zijn aanslag in 't vergunningsrecht voor deii verkoop van sterken drank in het klein voor het dienstjaar 19361937. Door den schatter der dranklokalen, in wiens handen B. en W. dit bezwaar schrift om advies hebben gesteld, werd gerapporteerd, dat de heer Jacobs me dedeelt, geen boekhouding te voeren en ook geen facturen of quitanties te kun nen toonen, waaruit eenig aannemelijk cijfer omtrent zijn omzet kan worden ge produceerd. Onder deze omstandigheden meenen ka emigreerden, Hij had zijn fabriek te Sangerville. In zijn prille jeugd wilde hij zeeman worden, maar zijn vader, die eigenaar was van een zagerij verzette zich daar hardnekkig tegen en deed hem in de leer bij een wagenmaker. Hiram voelde niets voor dit beroep en zocht een betrekking bij een rijtuigbouwer, die hem met schilderwerk belastte. Hoewel hij erg zijn best deed,- hield hij het ook bij zijn tweeden patroon niet uit. Hij las te veel, Vervolgens nam hij verschillende baantjes waar, hij werd o.m. kellner, Blijkbaar wilde hij geen in breuk op de traditie maken: in Amerika moet ieder groot man krantenjongen, kellner of schoenpoetser geweest zijn. Hij zou ook bokser zijn geworden, wan neer "n ervaren manager hem de beoefe ning van de noble art niet ten sterkste had afgeraden. Daarna begon hij zich op uitvinden toe te leggen en weldra had hij de eer ste patenten op zijn naam gebracht: een brandbluschapparaat, een gastoestel en een stoompomp. Maxim was al zeer be kend, toen hij zich in 1880 naar Europa begaf, waar hij triomf behaalde met zijn systeem voor electrische verlichting, dat te Parijs voor het eerst in toepassing werd gebracht. Frankrijk begiftigde hem met het legioen van eer. Daarna vestig de hij zich in Engeland om zich aan de perfectionneering van vuurwapenen te wijden. De uitvinding van het machine geweer was zoowel een revolutionaire daad als een verbetering. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1936 | | pagina 5