I
Zita.
KRONIEK van den DAB.
BINNENLAND.
ZEELAND.
]am~maken een feest!
Znt velgerechten maken hef huishonden gemakkelijker en goedkooper
?eer! De
fWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE COURANT) VAN VRIJDAG 26 JUNI 1936.
No. 149.
De uitvoering der
crisis-uitvoerwet.
tegen verstoring van de
zondagsrust.
MIDDELBURG.
VUSSIHGEN.
proeftocht .,jan van brakel".
nederlandsche spaarbank-
bond,
william le queux.
ie m.s.l
telian-]
1360.
ÏMil-
[-25
[ken.
[Zee,
[alië,
fee",
LK.
in
rika.
:aux.
I
I
HE sleep-
Ttuwe Mei-
|ie sapp. si-
ik. Fruith.
I, Telefoon
gekookte
gebraden
|ide. Fijne
Dokvleesch
[Beugelink,
Tel. 273.
Ins
n wij een
choco-
e soorten.
Luxe doo-
nb., J. J.
delburg.
gebraden
an gehakt,
A. J. de
(aat L 77,
28 c. p.
)ond, aard-
sinaasapp.,
It conc. pr.
Ió6 M'burg
(•achten he-
Interlock
ige pijpen)
)ordeeIigen
/erkoopen.
84, Mbg,
fken, goot-
wit met
[0 cent per
maanden.
Noordstr.
■■■«■es
ilMINBBQ
aan den
[burg, ten
ge toeval-
rpleegd te
den Boer.
TWEEëRLEI POLITICI.
De in de journalistiek geldende
overoude regel dat men fatsoenshalve
bij de beoordeeling' van politici niet met
twee maten behoort te meten, heeft zijn
goed recht Toch is deze richt
snoer onvoldoende. Want er zijn
twee soorten politici, die uit een
moreel oogpunt zoover van elkaar
staan, dat het onrechtvaardig zou zijn
wanneer men bij de beoordeeling van
hen dezelfde maatstaf zou aanleggen. Er
zijn namelijk lieden die in de politiek
materieel verarmden en er zijn ook ve
len die zich juist in de politiek verrijkt
hebben. Tusschen deze twee uitersten
staan dan diegenen, die zich na hun
politieke loopbaan ongeveer in denzelf
den staat, wat het materieele dan be
treft, bevinden als daarvoor. Hoogstens
redden zij uit het politieke leven een
appeltje voor den dorst wanneer de
oude dag aan zal breken.
De partij spreekt hier niet mee. Geen
enkele partij kan het privilege voor zich
opeischen slechts opofferingsgezinde en
onbaatzuchtige politici in haar midden
te hebben. Al maakt ieder voor zich op
het geschikte oogenblik daar dan aan
spraak op. Hebzucht en het afzien van
profijt zijn ongeveer gelijk verdeeld over
alle politieke partijen. Wie dit niet er
kennen wil, bedriegt zichzelf en ande
ren,
Poincaré, Léon Blum en Baldwin
bv. zijn als welgestelde of zelfs als rijke
lieden hun politieke loopbaan aange
vangen. Wanneer zij aan het eind van
hun carrière voldoende overgelegd heb
ben om den ouden dag zorgeloos tege
moet te zien, dan zijn zij tevreden ge
stemd.
Van Laval, Tardieu, Millerand en an
deren is het een publiek geheim dat zich
gedurende hun politieke leven- de mil-
lioenen voor hen opstapelden. Daartus-
schen zijn dan verschillende politici die
voor den aanvang en na het beëindigen
van hun politieke loopbaan zoo goed
als niets bezaten of ten hoogste voor
den ouden dag eenige spaarpenningen
vergaren konden.
Degenen die door de politiek verarmd
zijn kennen elkaar en zullen voor elkan
der ook steeds op de bres staan. In En
geland heeft een tegenstander in de po
litiek voor „papa" Baldwin alle respect,
omdat hij weet dat Baldwin van zijn
oorlogswinst vrijwillig een hooge som
belasting als aanvulling voldeed. De
andersdenkende weet ook dat deze eer
tijds rijke man zich in dienst van zijn
land totaal ruïneerde.
Het is ook bekend welk een weder-
zijdsche achting Raymond Poincaré en
Léon Blum (hoewel in politicis antipoden)
voor elkander hadden. Een aardige ge
schiedenis wordt daarvan verteld.
Het was in den tijd dat Poincaré se
nator was toen in de „Ami du Peuple",
van Léon Blum geschreven werd, dat
hij door een interventie in een Kamer
commissie een groot olieconcern van
dienst had willen zijn. Teneinde den
lasteraar voor 't voetlicht te brengen
wilde Blum achter den naam en den
persoon van den werkelijken auteur ko
men en niet met een strooman voor den
dag treden. Want de juridische kans
voor een procedure zou dan niet gunstig
zijn. Toen Poincaré van het plan hoorde,
liet hij Blum door middel van een be-
vrienden senator weten, dat, wanneer
Blum een advocaat van gezag noodig
had, hij zich gerust tot hem kon wen
den. Hij zou het zich tot een eer reke
nen voor Blum te pleiten. „Blum behoort
tot de weinigen die zich in de politiek
geruïneerd hebben en ik kan het niet
aanzien dat lieden van zulk een eer
baarheid aan brutale lasteraars overge
leverd zijn", aldus Poincaré.
Blum was getroffen door dit aanbod
doch maakte er met dank aan Poincaré
geen gebruik van, In onzen slechten tijd
zijn feiten als de genoemde een zeld-.
zaamheid. In een land waar zij mogelijk
zijn behoeft men in ieder geval niet te
wanhopen, meende Blum.
Wie durft nu te beweren, dat men
niet af en toe met twee maten meten
zal?
werken
De zuivelorganisaties
niet langer mee.
In December 1931, dus kort voordat
er crisisregelingen met betrekking tot
den uitvoer van zuivelproducten getrof
fen werden, besloten de drie Neder-
landsche organisaties van zuivelprodu
centen, t.w. de Alg. Ned. Zuivelbond, de
Ver. voor Zuivelindustrie en Melkhygi
ëne en de Bond van Kaasproducenten,
tezamen over te gaan tot de vorming
van het crisis-zuivelbureau, teneinde
daarin alle mogelijkheden onder oogen
te zien, om nuttig werkzaam te zijn in
verband met de zeer bijzondere econo
mische omstandigheden op zuivelgebied.
Korten tijd daarna bleek, dat de Ne-
derlandsche regeering regelingen voor
den uitvoer van zuivel- en melkproduc
ten zou moeten treffen, aangezien een
der belangrijke landen, waarnaar Ne
derland zijn zuivelproducten exporteert,
overging tot contingenteering van den
invoer dier'producten.
Het genoemde crisis-zuivelbureau
heeft zich toen onmiddellijk ter be
schikking van de regeering gesteld, om
behulpzaam te zijn bij het tot stand
brengen en uitvoeren van deze export-
regelingen, De regeering heeft van dit
aanbod gebruik gemaakt en sedert dien
de regelingen in handen gegeven van het
genoemde crisis-zuivelbureau. Welis
waar was de formeele constructie, die
zich bovendien in den loop der jaren
eenigszins wijzigde, deze, dat genoemd
crisis-zuivelbureau slechts als advi-
seerend lichaam optrad, in werkelijk
heid was de taak van dit bureau vee
omvangrijker, daar niet alleen advisec-
rend, doch in belangrijke mate ook
met vollefdige instemming der regee
ring uitvoerend werd opgetreden.
Voor korten tijd openbaard zich ech
ter een ernstig verschil van inzicht tus
schen den minister van handel, nijver
heid en scheepvaart en het crisis-zui
velbureau. De minister toch sprak den
wensch uit, dat een zeker percentage
van alle uitvoercontingenten niet vol
gens een stelsel zou worden verdeeld
onder de exporteurs, doch afzonderlijk
zou worden gereserveerd ter uitreiking
aan bepaalde bedrijven, die, naar het
oordeel van den minister, daarvoor in
aanmerking komen.
Het crisis-zuivelbureau stelde zich
op het standpunt, dat een dergelijke uit-
deeling van contingenten buiten iederen
zakelijken grondslag om, niet alleen tot
hoogst ongewenschte verschijnselen
aanleiding zou geven, maar bovendien
door haar stelselloosheid voor genoemd
bureau volkomen onuitvoerbaar is.
Nadat gebleken was, dat niettemin de
minister op boven aangegeven weg
wenscht voort te gaan, zijn de in het
crisis-zuivelbureau samenwerkende or
ganisaties tot de slotsom gekomen, dat
zij iedere bemoeienis met deze, naar
haar inzicht verwerpelijke, regeling van
ww
de hand moeten wijzen, met het gevolg,
dat zij zich met ingang van 1 Juli a.s.
hebben teruggetrokken uit de regeling
van den uitvoer van zuivel- en melk
producten naar contingenteerende lan
den ingevolge de crisis-uitvoerwet.
Uit den aard der zaak betreuren zoo
wel het crisis-zuivelbureau als de drie
daarin samenwerkende organisaties het
buitengewoon, dat zij deze houding heb
ben moeten aannemen, doch het stand
punt van den minister liet geen andere
keuze meer open. Het was hun onmoge
lijk onder deze omstandigheden zich met
deze werkzaamheden te blijven belasten.
HM. de Koningin is gistermiddag
te 5 h 29 uit Apeldoorn aan het Staats
spoorstation te 's Gravenhage aangeko
men en heeft zich per auto naar den
Ruigenhoek begeven, teneinde daar
korten tijd haar intrek te nemen,.
Het centraal bestuur der drie a.r.
kiesvereenigingen, het bestuur der chr.
hist, kiesvereeniging, het bestuur der af-
deeling van de staatkundig gerefor
meerde staatspartij en het bestuur der
afdeeling van de chr. dem. unie, alle té
Hilversum, spreken er in een motie,
welke ter kennis is gebracht van het be
stuur der A.V.R.O., den burgemeester
van Hilversum en den minister van bin-
nenlandsche zaken hun afkeuring over
uit, dat het bestuur van de A.V.R.O, op
Zondag 5 Juli a.s. te Hilversum een
feestdag organiseert, welke met zich
meebrengt, dat de Zondagsrust wordt
verstoord.
DE onrust in frankrijk..
De avonddienst van de k.L.M.
op Parijs gaat niet door.
In verband met de moeilijke toestan
den, welke den laatsten tijd in Frank
rijk geschapen zijn, heeft de K.L.M. be
sloten haar aangekondigden avond
diensten op Parijs en van Parijs naar
Amsterdam tot nader order uit te stel
len. De binnenlandsche toestand in
Frankrijk is niet bevorderlijk gebleken
voor het vreemdelingenverkeer. De
middagdienst op Parijs, welke met in
gang van 1 Juli voor de uitbreiding van
het zomerluchtnet was geprojecteerd,
blijft gehandhaafd.
Een jubileum.
Heden is het 25 jaar geleden, dat de
tuinbaas A. J. Mulder bij gemeentewer
ken in dienst trad.
De jubilaris werd hedenmorgen ont
vangen door den wethouder, den heer
Onderdijk en directeur, den hr. Jansen,
en ontving namens de gemeente de ge
bruikelijke gratificatie.
De medewerkenden van de „schuur"
boden een zilveren horloge aan.
Muzikale wandeling.
De Signaalafdeeling van „Achilles" en
het Pijperkorps „Juliana" zullen mor
genavond een muzikale wandeling door
een deel der stad maken. Het vertrek
is bepaald op half acht van het clublo
kaal van „Juliana" in de Singelstraat.
De tocht zal gaan langs de volgende
route: Singelstraat, Spanjaardstraat,
Balans, Wagenaarstraat, Bree, Zuidsin
gel, Heerengracht, Krommeweele,
Vlasmarkt, Markt, Noordstr. Hofplein,
Wagenaarstraat, Balans, Korte- en Lan
ge Burg, rond de Markt, Lange- en
Korte Delft, Dam Noordzijde, Brak
straat, Korte en Lange Singelstraat,
Hier einde bij het beginpunt.
De op de werf der Kon. Mij., de Schel
de te Vlissingen gebouwde politiekrui-
ser „Jan van Brakel", die tevens mij-
nenlegger is, heeft Donderdagmiddag van
kwart voor twee tot kwart voor vijf een
technischen proeftocht gedaan en alles
bleek toen in orde te zijn. Daarop kon
overeenkomstig de opdracht van den
Chef van het Marine materieel, schout
bij Nacht A. Vos, het schip in dienst
worden gesteld.
Voor deze plechtigheid waren gasten
aan boord gekomen, o.w. wij opmerkten
het gemeentebestuur van Vlissingen, 'n
vertegenwoordiger van den ondercom
mandant der marine, de vlootaalmoeze-
nier, de directeur van het Nederlandsch
Loodswezen, den garnizoenscommandant
van Middelburg; den kapitein der Kon.
marechaussee en de dames Vos, Pol
dermans en de Jong van Beek en Donk,
laatstgenoemde heeft destijds de laat
ste beletselen van het schip weggenomen
bij het te water laten.
De commandant van het nieuwe vaar
tuig, de eerste luitenant ter zee jhr. J.
F. W. de Jong van Beek en Donk, heeft
er in een toespraak tot de bemanning
van zijn bodem er opgewezen, dat het
opnemen van het schip als klein rad in
het groote raderwerk der marine, groote
beteekenis heeft. De bemanning dient
niet persoonlijk spr., den admiraal of
den minister, bij volmaakte samenwer
king en medewerking, die spr,. van haar
zal eischen, maar de gemeenschap, het
Nederlandsche Volk en dus ook zich
zelf. Dit vraagt zelfrespect, die voor
namelijk tot uiting moet komen in
groote plichtsbetrachting zoowel in als
buiten dienst.
Spr. stelde een driewerf hoera op
H.M'. de Koningin in.
Hierna werden vlag en wimpel ge-
heschen, onder het geweer presenteeren
of salueeren der aanwezigen, terwijl de
civiele gasten het hoofd ontblootten.
De commandant heeft tenslotte dank
gebracht aan allen, die aan het schip
medewerkten en vervolgens hebben de
gasten het schip bekeken.
Het schip, dat de Vulcanus moet ver
vangen, is voorzien van de nieuwste
technische mogelijkheden, en is dan ook
een groote aanwinst voor de marine.
Het is 955 ton groot, met als hoofdaf
metingen 58,70 m lang, 10 m breed en
3,95 m diepgang. Hee schip kan 15 mijl
loopen, dank zij de aanwezigheid van
twee stoommachines van 800 pk.
De verblijven, zoowel voor de offi
cieren, als voor de onder-officieren,
voor de korporaals en voor de man
schappen voldoen uitstekend.
Zorg 'i zomers dat U het heele jaar door zalige,
zelfgemaakte jams op tafel kunt brengen. Begin nu
met de aardbeien, ga door met kersen, bessen en
al het andere versche fruit. In 10 minuten gereedi
Geen Inkoken. Het volle behoud van geur, kleur, ge
wicht en voedingswaarde. Goedkooperl GezonderI
Recepten bij elke verpakking. Opekta Droog 15 ct.
per pakje, dubbelpakjes 28 ct. Opekta Vloeibaar
60 ct. per flesch.
MAAK ZELF JAM MET
NATULlR-9*,eerm,
IN 10 MINUTEN
Ned. Opekta MIJ. Singel 400, Tetef. 37059Amsterdam-C.
(Ingez. Med.)
Aan den vooravond van den heden in
hotel Britannia te Vlissingen te houden
een en dertigsten Spaarbankdag, had
Donderdagavond de officieele ontvangst,
in de raadzaal ten stadhuize plaats.
De burgemeester, de heer C. A. van
Woelderen, heette de ruim 300 leden
vertegenwoordigend 90 van de ruim 180
aangesloten spaarbanken welkom en
herinnerde er aan, dat ook in 1919 ter
gelegenheid van de viering van het 100-
jarig bestaan van de Vlissingsche Spaar
bank te Vlissingen is vergaderd en in
1927 te Middelburg.
Het hernieuwd bezoek wordt op hoo-
gen prijs gesteld wegens de zeer sym-
phatieke zegenbrengende doelstelling en
arbeid van den bond in het algemeen,
en wegens de sterke reputatie van op
gewektheid en onderlinge vriendschap.
Eene schoone taak is vooral ook in
den tegenwoordigen tijd voor den bond
weggelegd, de bevordering van het spa
ren, want het „Geld spielt kleine Rol-
le", dat o.a. onze Oostelijke buren in
den tijd van den wereldoorlog verkon
digden, heeft in deze ongelukkigen tijd
nog op velen vat. Dat de bond vol over
tuiging op de bres staat voor het behoud
van een gaven gulden strekt hem volgens
spr. tot eer,.
De Vlissingsche Nutsspaarbank heeft
den spaarzin .van de nijvere bevolking
krachtig bevorderd en spr. wijdt woor
den van groote waardeering aan die in
stelling, aan haar voorzitter, dr. Ver
maas, haar bestuur en den directeur, den
heer Kamermans. Spr. wensciite allen
prettige dagen te Vlissingen toe
De voorzitter van den Spaarbankbond
de heer mr Jacq. Duthil te Rotterdam,
zeide, dat het altijd prettig is zoo onf-
vang'en te worden en met zulke woorden
als >'an buigemeester Van Woelderen,
maar ook in een plaats met een spaar
bank als die te Vlissingen, die geen tee
kenen van ouderdom draagt, In de 15e
eeuw werd er reeds gespaard al waren
er nog geen spaarbanken, maar het is
gebleken uit het opgraven van een flesch
met Gentsche munten, welke vondst
wijst op een straf den Gentenaren op
gelegd. Een der onderdeelen van zulke
straffen was dat zulkeen munt dan in
waarde achteruitging bv. van 64 tot 42,
een devaluatie dus reeds in dien tijd.
Nu is er volop gelegenheid geld op
NEERLANDS ZUIVEL VOEDT U COEDI
(Ingez. Med.)
asasHHS^at
door
18).
Paul Loven beloofde dat.
„U gaat terug naar Golder's Green en
houdt het oog op de buren. En als ik
iets bijzonders hoor, zal ik het u onmid
dellijk laten weten",.
Gerald keerde naar zijn eenzaamheid
terug. Hij hield streng de wacht, doch
dien avond gebeurde er niets. Noch Ta-
rangul, noch Stephanie verschenen. Als
Loukoff iets deed, deed hij dat alleen.
Den volgenden dag omstreeks tien uur
verliet de Slavoniër het huis. Er was
wellicht weer iets op til Wellicht zou
de avond weer iets nieuws brengen.
Den geheelen dag voor het raam zit
ten, dat was hem onmogelijk, dat zou
hem gek maken; geduldig wachten op
zulk een wijze ging' boven zijn krachten.
Hij besloot een eind te gaan wandelen
in die richting van High Barnet,
En dan kwam weer de moeilijkheid
met juffrouw Briggs, verschansd in haar
keuken. Als hij weer voor luistervink
moest gaan spelen, wat moest hij dan
nu doen met haar?
Hij kon niet onmiddellijk weer een
bioscoopgang voorstellen. Een kind zou
dan begrijpen, dat hij haar met een be
doeling weer uit het huis wilde hebben
Hij zou nu zijn eerste plan om haar in
vertrouwen te nemen, moeten uitvoeren
en hopen, dat dit goed zou gaan. Hij zou
haar moeten zeggen, dat hij een detec
tive was en dat zijn voorgewende zwak
heid een voorwendsel was in het belang
der justitie met de bedoeling om een
schurk te ontmaskeren.
Hij nam een tram naar High Barnet.
Daar g'ing hij een wandeling maken in
de prachtige Hadleighbosschen. Daarna
was het tijd om naar zijn woning terüg
te keeren.
Juffrouw Briggs opende de deur toen
'hij belde. Haar lachend gezicht keek nu
eenigszins onrustig.
„Er wacht een jongen op u in de
spreekkamer, mijnheer Maxwell. Hij
wacht al van vier uur af. Hij zegt dat
hij een belangrijken brief voor u heeft
en dat u die persoonlijk moet geven"
„Dank u", zei Gerald kort. Zijn pol
sen klopten iets vlugger, hoewel hij zich
over het algemeen goed wist te be-
heerschen. Ongetwijfeld een bericht van
Pau Loven.
Zijn veronderstelling w,as juist. Een
slanke jongen ston i bij zijn binnenkomst
op. Hij gaf hem een brief; op de enve
loppe herkende hij Loven's welbekend
schrift.
De inhoud luidde:
„Zooals ik vermoedde. H.tet drietal
kwam hedenmorgen bijeen Jn de bar
van Miajestic. Tarangul en Stephanie zijn
met den middagtrein vertrokken, de
eenste naar Weenen, De koffers van
de vrouw zijn bestemd voor Parijs, De
ge-
episode van het gebroken glas is,
loof ik, voorbij."
Het w,as echt iets voor Paul Loven,
den ijverigen, jongen diplomaat te pla
gen.
Hij zond den jongen met een fooi weg
en ging naar zijn kamer om te overleg
gen, wat hem nu te doen stond.
Tarangul's bezoek ,aan Londen was
geëindigd. De zending van Stephanie
was eveneens afgeloopen. Loukoff bleef
voorloopig, maar Loukoff zou niet over
luid denken, ,al stond ook Gerald den
geheelen avond te luisteren.
Er was dus geen reden om nog langer
in deze omgeving te blijven. Hij moest
dus van Golder's Green afscheid ne
men en een boos gezicht van zijn ver
huurster iaanvaarden.
Alles bijeen genomen had hij met deze
overhaaste reis dus niet veei bereikt
Het was bevestigd dat Salcedo was ge
dood door Stephanie en dat de belang
rijke stukken vermoedelijk in goede
handen waren in ieder geval niet in
handen van de geheime vijanden.
Hij gevoelde er veel voor om Stepha
nie naar Parijs te volgen. In die stad
had hij vele vrienden en een vermom
ming had hij daar niet noodig. Hij had
veel van Stephanie gehoord, doch hij
had h,aar slechts een paar maal gezien.
En hij was er zeker van, dat Stephanie
hem alleen kende van hooren-zeggen.
Misschien vergat hij een oogenblik dat
er dingen bestonden als foto's en dat de
Hongaarsche gelukzoekster er één in
haar bezit kon hebben. Wellicht beging
hij thans een domheid.
Hij begon met juffrouw Briggs onmid
dellijk over zijn vertrek te spreken.
„Er is iets vervelends gebeurd", leg
de hij uit. „Die jongen bracht mij een
zeer gewichtigen brief. Ik ben eigenlijk
nog niet in staat om te reizen, maar
ik moet op reis voor een hoogst belang
rijke zaak: Ik moet morgenochtend ver
trekken".
Juffrouw Briggs trok een onvriende
lijk gezicht. Zij had eenige vermoedens
omtrent haar huurder gekregen en be
grepen, dat hij niet was, wat hij voor
gaf te zijn in het kort, er was iets
geheimzinnigs met hem.
„Ik had g'edacht, mijnheer Maxwel,
«lat u zeker twee of drie weken zou
blijven."
„Ja, dat was ook mijn plan. Doch al
mijn plannen zijn in duigen gevallen
door dien vervelenden brief. Maar juf
frouw Briggs, daaronder zult u niet lij
den na de goede zorgen, die u ,aan mij
heeft besteed. Ik zal aannemen, dat ik
deze kamer voor een maand heb ge
huurd en als u mij morgen mijn reke
ning geeft, houdt u dan daarmede re
kening."
De uitdrukking op het gezicht van de
jonge vrouw veranderde plotseling. Zij
meesmuilde en ging heen. Zij had altijd
wel geweten, dat mijnheer Maxwell een
heer wajs. De kamerverhuursters in
Golder's Green huizen zijn niet altijd
onbewuste engelen.
Den volgenden morgen vertrok hij met
zijn bagage uit Belvedere Road no. 20"
en bracht die naar het depot van het
Charing-Cross-station. Daarna nam hij
een t,axi naar Soho om nog een onder
houd te hebben met Paul Loven,
„Natuurlijk begrijpt u wel dat ik naar
Parijs vertrek om Stephanie Ghika na
te gaan", waren zijn eerste woorden.
Loven keek eenigszins bedenkelijk.
„Zal het u veel geven? Zoudt u niet
meer kansen hebben in Weenen, waar
de samenzwering uitgebroed wordt?"
Danecourt had een feit niet verteld
dat Tarangul er op gepocht had, dat hij
hem uit Weenen zou laten zetten, zoo
dra hij dat noodig vond. Als zij hem
daar kwijt wilden zijn, zouden zij ge
makkelijk daarvoor een middel vinden.
Hij vond het niet noodig dit aan Loven
te vertellen.
„Ik heb vele goede vriennden in Pa
rijs aan wie ik desnoods kan overlaten
om Raar na te gaan", zeide hij. „Ik kan
daaraan niet veel tijd besteden, want
ik moet naar Weenen terug".
Loven scheen alles te weten en ieder
een te kennen. „Er is in Parijs een
vrouw, die bijna de wederga is van Ste
phanie. U begrijpt, dat ik geen ver
trouwen van u vraag, maar ik geloof dat
ik vrij goed kan raden."
„Natuurlijk weet u het", antwoordde
Gerald ongeduldig. „Een oude vriendin
v,an ons beiden. Wij behoeven daarom
geen doekjes te winden."
(Wordt vervolgd).
