Vreest geen Examen
GEMENGD NIEUWS.
STATEN-CKNERAAL
'7„.;
AUTORIJDEN MET DE POST.
LONDEN BEGROET HAILE
SELASSIë.
,en Cary Grant vertolken op eminente
wijze de beide hoofdrollen.
De jonge graai.
Wanneer Anny Ondra op haar beken
de vroolijke, ondeugende manier door
een film heen trippelt, is een gezellige,
vlotte film gewaarborgd. Vooral wan
neer zij, zooals hier geschiedt, gesecon
deerd wordt door Hans Soehnker als
Flint de leeraar en Hans Junkermann als
de oude graaf.
Waar het dan eigenlijk om gaat, doet
er weinig toe. Ditmaal is zij de eene
helft van de „Two Fellows", muzikale
clowns, dien het niet bepaald voor den
wind gaat. De andere helft is haar va
der, van huis uit graaf, doch wegens zijn
huwelijk met een paardrijdster door den
ouden graaf dood verklaard. Anny gaat
het terrein bij den ouden graaf verken
nen, echter als jonge graaf. Zij komt in
een hopelooze situatie door zich op haar
leeraar te verlieven, doch zoo moeten
wij haar juist hebben, nietwaar? Ten
slotte komt alles toch nog op zijn pootjes
terecht.
CITY.
Vier und ein halber Musketier,
Om Felix Bressart kan men van het
komische viertal, dat in deze film op
treedt, het meest lachen. Hij speelt de
rol van een professor, die door en door
geleerd is, maar niet de geringste men-
schenkennis bezit en zich in gezelschap
allerverschrikkelijkst onhandig gedraagt.
Door de amoureuze perikelen zijner
eenige dochter, komt hij op het gladde
ijs van een mondain cabaret terecht. Zijn
verschijning daar op zichzelf is al vol
doende voor lachwekkende tafereelen
Het wordt echter nog veel mooier als hij
zich aan champagne te buiten gaat. In
het waardige gezelschap van Szöke Sza-
kall, die ook al aan den dorstigen kant
blijkt, raakt meneer de professor ten
slotte geheel van de kook. Een roeke-
looze ondernemingslust maakt zich dan
van hem meester en zijn thuiskomst ge
schiedt in een stijl, die van het profes
sorale volkomen gespeend is.
Ook Szöke Szakail laat den toeschou
wer danig lachen. Zijn komisch talent
krijgt in deze film volop gelegenheid
zich te ontplooien. In den beginne is hij
de bemoeial, die het met den besten wil
ter wereld niet kan laten, zijn neus te
steken in zaken, die hem niets aangaan.
Uitstekend wordt dat gespeeld. Otto
Wallburg en Ernst Verebes dragen er
dan nog het een en ander toe bij, om de
pret grandioos te maken.
Er loopt natuurlijk door al de grap
jasserij heen een röode romantische
draad. De dochter van den professor en
de „kapelmeester" van de 4K< musketiers
spinnen deze met z'n beidjes. Het gaat
hun goed af.
„Grün ist die Heide."
De film, die vóór de pauze draait, is
van geheel anderen aard. Een novelle
van Hermann Löns, den bekenden Duit-
schen schrijveró7er de -natuur -Jen-dan
in 't bijzonder over het leven der dieren
in bosch en heide) ligt er* aan tem grpnd-
slag. Het verhaal SpéèlF zich:-ihf een
boschrijke streek (die prachtig werd ge
fotografeerd) af. Een houtvester en zijn
assistent zijn op jacht naar een gewiek-
sten, onbekenden strooper. Hij blijkt, wat
de toeschouwer veel eerder ervaart dan
de beide mannen die het op het witte
doek zoo graag willen weten geen ar
men drommel te zijn, die uit nood han
delt, doch een notabele van het dorp.
En hij bedrijft het kwaad uit een soort
van hartstocht, gemengd met gevoelens
van wraak over verloren bezit. Dit ver
leent een tragisch karakter aan het ge
val, dat daardoor niet anders dan tra
gisch mocht eindigen. Consequent wordt
die tragiek aanvaard.
De film is boeiend en bevat als
reeds- aangeduid prachtige staaltjes
van goede fotografie. Theodoor Loos,
Camilla Spira, Peter Voss en Fritz Kam
pers spelen op vaak aangrijpende
wijze de hoofdrollen.
TWEEDE VERDUISTERINGSPROEF
TE AMSTERDAM.
Vermindering van spanning op
lichtnet tot 60 volt leverde dit
maal goede resultaten.
Voor de tweede maal is met het oog
op de bescherming van de hoofdstad te
gen luchtgevaar in den nacht van Vrijdag
op Zaterdag te Amsterdam een proef
genomen met verduistering van een
stadsgedeelte door vermindering van de
spanning op het electrische lichtnet tot
60 volt, waarna men uit de lucht heeft
waargenomen welk effect deze maatre
gel had wat de orienteeringsmogelijkhe-
den voor vijandelijke vliegtuigen be
treft.
Uit de lucht kregen de waarnemers
den indruk, dat al het licht, zoowel op
straat als op de huizen, volledig gedoofd
was, en het eenige dat viel waar te ne
men waren de blauwe lichten der auto's
die hun lampen met te weinig doorschij
nend papier hadden afgeschermd.
Zoowel op een hoogte van 300 meter
als op 800 meter hoogte viel in het ver
duisterde gebied geen enkel kunstlicht
waar te nemen.
Na terugkeer in de stad heeft de com
mandant van de brandweer hoofd van
den Lbd., de heer C. Gordijn, er zijn
groote voldoening over
0 uitgesproken,
dat het mogelijk is gebleken, de stads-
m^ken1"^ uit de lucht onzichtbaar te j bij de Militaire Luchtvaart-afdeeling zal
maken z o n d e r de bevolking geheelblijven gehandhaafd.
in het duister te zetten, wat tijdens een
luchtaanval z.i. niet alleen het reddings-
en hulpwerk zou bemoeilijken, maar bo
vendien een paniekstemming zou kun
nen bevorderen of veroorzaken.
Kapitein Van Riesen, verklaarde dat
het in Amsterdam beproefde systeem
geheel nieuw was en ook nog nooit in
het buitenland was geprobeerd. In oor
logstijd was het echter gewenscht, dat
men de straatverlichting permanent
gedoofd hield, of althans zoover
verduisterd als thans was geschied. Wil
de men het maatschappelijke leven in
oorlogstijd niet geheel lam leggen, dan
moest men de burgeres zoo lang moge
lijk hun normale lichtsterkte in a
woning laten houden, doch er zorg
voordragen dat dit licht niet naar bui
ten kon uitstralen. Op het moment, dat
dan het alarm werd gemaakt dat er
luchtgevaar aanwezig was, kon men dan
ten overvloede ook voor de huisverlich
ting tot verlaging van de spanning over
gaan. Een belangrijk onderdeel van de
luchtbeschermig was dan ook voor de
hoofdstad zoowel als voor het geheele
land het beschikbaar zijn van een goed
georganiseerde en een feilloos en snel
werkende waarschuwingsdienst, die al
arm zou maken zoodra vijandelijke
vliegtuigen onze grens zouden over
schrijden.
RUMOER BIJ COLPORTAGE.
Colporteurs hebben gisteravond op de
Elandsgracht en op de Nassaukade te
Amsterdam den boel op stelten gezet.
Op de Elandsgracht groepte een groo
te menigte bijeen, die niets moest heb
ben van de colportage
De politie met motoren en ruiters
heeft de menigte enkele malen met den
gummistok verspreid,
Ook op de Nassaukade schoolde een
menigte samen. Hier verscheen een uit-
rukauto met een detachement; zij dreef
den volksoploop, die naar schatting een
500 man bedroeg, uiteen.
MISHANDELING IN DE DUINEN.
De 46-jarige P. uit Egmondaan
Z e e is in alle vroegte in de duinen door
een onbekend gebleven persoon aange
vallen en zwaar gewond.
P. was er met twee kameraden op
uitgetrokken om meeuweneieren te
zoeken. Op een gegeven oogenblik be
vond P. zich alleen en werd hij aange
houden door iemand, die voorgaf van de
politie te zijn. Daar P. dit niet geloofde
verzocht hij den onbekende, zijn politie
penning te toonen. Deze gaf. daaraan
géén gevolg, doch ging onverhoeds P.
niet een knuppel te lijf. Voordat hij óp
tegenweer bedacht was, werd P. tegen
den gropd geslagen en bleef bewuste
loos liggen, Toen hij weer bijkwam wist
hij, hoewel hevig bloedende, zijn kame
raden Te bereiken, die hem naar een
dokter vervoerden. Het bleek, dat de
onverlaat, die P. aanviel, zijn slachtof
fer dusdanig bewerkt had, dat zijn juk
been verbrijzeld was en zijn oog bijna
uit de kas puilde.
Omtrent de. motieven van dezen aan
slag tast men geheel in het duister, P.
had zijn aanvajler nooit eerder gezien,
zoodat van wraakneming geen sprake
kan zijn.
LIJK OP DE SPOORBAAN GEVONDEN.
Vrijdagmorgen vroeg is door den ma
chinist van den eersten trein Alkmaar
Heilo op de spoorbaan het afschuwelijk
verminkte lijk gevonden van een 44-ja-
rig'e employé van de St. Willebrordus-
stichting te Heilo.
De man is vermoedelijk Donderdag
avond, door de duisternis misleid, door
den laatsten trein naar Alkmaar over
reden en gedood
HET ONGELUK MET DE „KRIEL".
Naar het (Indische) „Nieuws van den
Dag" vernam, is het lang niet onwaar
schijnlijk dat het vliegongeluk bij Ban
doeng (Java), waarbij mevrouw van
Lierop het leven verloor en het sport-
vliegtuig de „Kriel" van de N.-I. Vlieg
club verloren ging, voor den onfortuin-
lijken vlieger, den sergeant-vlieger K.,
onaangename gevolgen zal hebben.
In het rapport, dat door de, door het
Bureau Luchtvaart van het departe
ment van Verkeer en Waterstaat inge
stelde officieele commissie van onder
zoek is uitgebracht, moet zeer duidelijk
tot uiting zijn gekomen, dat bij het on
geluk geen sprake is geweest van mo-
torpech, doch dat het ongeluk geheel op
rekening moet worden gesteld van laag
vliegen, waarbij de vlieger geen erg'
heeft gehad in den ter plaatse van het
ongeluk op een 30 meter hoogte zich
bevindenden hoogspanningskabel,
In dit geval, zoo vernam het blad, is
het niet uitgesloten dat de factor „roe
keloos vliegen" en dus: ,,dood door
schuld" onder oogen moet worden ge
zien, waardoor de auditeur-militair een
behandeling van dit ongeval naar den
Krijgsraad kan verwijzen.
Ook door den officier van justitie is
een onderzoek ingesteld, onafhankelijk
van het hierboven bedoelde commisso
riaal onderzoek, dat na conclusie even
eens bij den auditeur-militair werd in
gediend
De mogelijkheid bestaat derhalve, dat
sergeant K. voor den Krijgsraad zal
worden verdaagd.
Voorts vernemen wij, dat ook de mo
gelijkheid groot is, dat sergeant K. niet
TWEEDE KAMER.
(Vervolg van gisteren).
De Vaste Lasten-
De heer Sneevliet (rev. soc.)
zegt, dat personen uit hoogere regionen
reeds hun voordeelen doen met pogin
gen tot voorbereiding van devaluatie
(gemompel). Spr. acht deze regeering
niet onbekwaam om de zware lasten
scherper aan te tasten. Spr. constateert
onwil.
Waarom eigenlijk wil men van de
diensten der vroegere eenvoudige huur-
commissie geen gebruik maken? Werk
ten deze tezeer ten bate der huurders?
Moeten er daarom kantonrechters en
huurkamers aan te pas komen? Zal men
na verwerping dezer wetsontwerpen
maar heelemaal niets meer doen aan de
vaste lasten?
Spr.'s bezwaren tegen de landbouw-
hypotheekwet zijn minder groot dan die
tegen het vasten lasten-ontwerp.
De heer Van Houten (chr. dem.)
is van oordeel, dat deze wetsontwerpen
een voorbeeld zijn van de slappe een
zijdige aanpassingspolitiek der regee
ring'. De regeering wijst den weg naar
consequente deflatie af. Ze ziet blijk
baar slechts heil in incidenteel ingrij
pen,, Men zal er op deze wijze niet La-
men. Het vaste lasten-ontwerp laat nn
de kern de vaste lasten ongemoeid. Als
spr. na aanneming van het amendement-
Drees z'n stem aan 't vastelasten-ont-
werp zou geven, is 't niet uit instemming
met hetgeen de regeering doet t.o.v,, de
vaste lasten.
Stellig is er een meerderheid in de
Kamer voor devaluatie.
Spr, zegt;, dat vrijwillige devaluatie
blijkens hetgeen 't buitenland leert, op
leving tengevolge kan hebben. Kan
deze regeering consequente deflatie
niet tot stand brengen, dan is
devaluatie de eenige uit
weg. Spr. geeft aan de eerste de
voorkeur, m,aar vreest, dat het daarvoor
te laat is.
Het landbouwhypotheek-ontwerp is
voor spr. acceptabel, omdat het sanee
ring brengt voor althans een aantal der
landbouw-bedrijven.
Spr. acht een staatshypotheekbank
onmisbaar.
Spr. dringt aan op spoedige verschij
ning van de memorie van antwoord in
zake de pachtwet, in welken geest de
minister van justitie een t p e-
z e g g i n g doet, door te zeggen: «U
krijgt bot»® bij de viseha' r
Der hèer Van Houten hoopt, d,at het
dan geen mélange zal zijn!
De heer K o <0 i nj^a n (v.d.) sluit
zich aan bij het amendement van den
heer Dteès.
Er gaat' weerkeen stuk gemeenterecht
verloren, in elk geval is het een tijde
lijke aantasting van dat recht.
De h'eer V a n D i s (staatk. ger.)
zegt, dat behoorlijke verlaging van vas,-
te lasten zou leiden tot het weder ren
dabel m,aken van tal van bedrijven. Het
beleid der regeering heeft te dezer zake
groote teleurstelling opgeleverd. De
werkloosheid neemt toe, de draagkracht
van het volk vermindert. Doch de cu
mulatie van inkomsten en pensioenen
uit" de publieke kassen blijft bestaan.
De maatregelen der regeering hebben 't
leven steeds duurder gemaakt. Spr. k.an
zich voorstellen dat velen, door de
tweeslachtige houding der regeering,
aandringen op devaluatie. Bij de huur-
verlagingen is geen sprake van lasten
verlaging, doch v,an lasten-verschuiving.
Ook de drukkende lasten der verzeke-
rings-wetgeving moeten verdwijnen
Met beide ontwerpen kan spr. niet
medegaan.
De heer W ij n k o o p (comm.)
ziet in de rede van den heer Goseling
de leuze: laat den boel maar waaien.
Die heeft de devaluatie aangemoedigd
onder voorgevea, een landsbelang tö
dienen. Maar daarmede heeft hij be
wust het landsbelang in het gezicht ge
slagen. Spr. herinnert aan de duidelijke
woorden van minister Colijn, vroeger te
dezer zake gesproken.
De R.K. fractie doet niet anders, dan
tegemoet komen .aan de kapitalistische
elementen, met voorbijgaan van de boe
ren. Alleen de communistische fractie
is de spreekbuis van de boeren in ons
and. [Is de heer Wijnkoop niet de man
van 't onsterflijke woord: „Ons is niets
te dol!"? Red.]
Spr. herhaalt, dat er blijkens het vo«r-
aeeld van het buitenland v,an d e v a-
uatie niets dan nadeel
te verwachten, politiek
want er is een middel dat U kalm houdt
en waardoor Uw geest helder blijft.
Mijnhardt s Zenuwtabletten behoeden
U voor zenuwachtigheid. Ze zijn ver-
krijgbaar in kokers van 75 ct. bij Apo
j thekers en Drogisten.
(Ingez, Med.)
en economisch. Spr.'s fractie zal alles
doen om devaluatie tegen te g,aan.
Niets doen", dat is het resulteat van
de eerste staatsmansrede van den heer
Goseling. E'n worden beide wetsont
werpen verworpen, de regeering blijft
toch. Ze wil niets doen, evenals de heer
Goseling.
Spr. bepleit een eenheidsfront der ar-
seiders.
De minister van financiën, de heer
Oud, betreurt, dat de ontvangst der
ontwerpen niet beter is geweest. Daar
mede zegt spr. niet, dat de regeering
van deze ontwerpen een halszaak zal
maken. Ze zag ze liever aangenomen.
Spr, hoopt dat in de volgende vergade
ring nader te mogen aantoonen.
Nieuwe verbinding met Zee
land, Een lange rit om
de post uit de nachttreinen
vroeg te doen bezorgen. Van
den nacht in den dag.
(Van onzen «-redacteur)
Honderd vijf en vijftig kilometer is
de afstand van 's-Hertogenbosch naar
Vlissingen, welke een auto der poste
rijen iederen nacht nu sedert 15 Mei
met steevaste regelmaat aflegt, om de
post van de nachtposttreinen, bestemc
voor Westelijk Noordbrabant en een
deel van Zeeland, te vervoe
ren. Het is de grootste afstand, die in
het schema der verschillende postauto
diensten is opgenomen.
Om 2.42 in den nacht komt de trein
die in Utrecht aansluiting op het nacht-
net heeft gehad, op het Bossche stati
on binnen. Dan staan in de postwagens
de zakken voor de auto naar Zee
land al weer gereed en in korten
tijd is de auto, die tot vöor het post-
rijtuig op het perron' is komen te rij
den, ermee gevuld. Het is, of de corres
pondenten elders in den lande spoedig
de lucht van deze nieuwe aansluiting
hebben gekregen, want telkens gaat er
meer post in mee en de gewone post
auto, die nu nog op deze route rijdt,
zal misschien na eenigen tijd te klein
blijken te zijn.
Toch is het lang niet alle nachtpost
voor Zeeland, die met dezen autodienst
vervoerd wordt. Er is nog een andere
auto, een die van Roosendaal naar
Vlissingen rijdt en die tevens het
voordeel heeft, dat ermee in alle plaat
sen de 1ste bestelling gehaald wordt. Dit
laatste is met den nieuwen autodienst
uit Den Bosch, nog niet het geval.
Maar de auto uit Roosendaal bevat al
leen de nachtpost uit het Westen
des lands en de post van de laatste dag
posttreinen uit de rest van Nederland,
Om. 3.07 brengt een postauto .deze uit
Roosendaal verder, Zeeland in.
Onze autO' uit den Boseh is pas an
derhalf) uur later in Roosendaal.
Wanneer enkele bootdiensten wat
later konden' vertrekken, zou heel Zee
land nog door den tweeden autodienst
wordep bestreken en aldus in het nacht-
posttreinennet worden opgenomen.
Daarover is de postadministratie in on
derhandeling en men hoopt het binnen
korten tijd zoo vèr te brengen, dat het
ideaal der nachtverbindingen werke
lijkheid wqrdt: een brief, waar ook des
avonds gepost, wordt in elke willekeu
rige plaats van Nederland met de eer
ste bestelling bezorgd.
Kan dan straks misschien deze eer
ste verbinding van Rotterdam uit wor
den gemist? Geen sprake van! Zeeland
is er meer georiënteerd op Rotterdam
en het Westen dan op de rest van Ne
derland. Er komt dus met de eerste
auto veel meer post mee dan met de
onze en het is voor de verschillende
postkantoren van het grootste belang,
dezen vootraiJ tijdig in bet bezit te
hebben.
Niettemin is deze nieuwe verbinding
ook nu reeds een belangrijke aanwinst.
Eiken nacht tusschen twee werkdagen
maakt deze auto zijn honderd vijf en
vijftig kilometertjes en met mooi weer,
zooals wij het troffen, is het in dezen
tijd van het jaar een genot om erin
mee te rijden.
„Ja, met zulk weer gaat het wel",
vertelt de chauffeur, zijn oog op den
weg gericht, die door de schijnwerpers
van onze auto helder verlicht wordt.
„Maar met mist of gladde wegen is het
lastiger, vooral omd.at we op vaste
aanfluitingen moeten rijden. Gelukkig
is er in den nacht niet veel verkeer,
zoodat de kans op ongelukken niet zoo
groot is.
Nu is het echter droog weer met een
bewolkte lucht, doch goed uitzicht. We
hebben Brabants hoofdstad al ver ach
ter ons gelaten en naderen Tilburg,
waarvan de lichten zich al tegen den
donkeren hemel .afteekenen.
Voor het postkantoor stoppen we
even om een deel van onze vracht, dat
vooraan ligt, uit te laden. We krijgen
er een paar nieuwe zakjes voor in de
plaats. En dan g.auw maar weer op weg
naar Breda, want we hebben nog een
grooten afstand voor den boeg.
Deze stad vormt een belangrijk knoop
punt in het nachtelijk postvervoer per
,auto. Als we bij het expeditiekantoor
komen, staan er reeds vele auto's te
wachten, die post hebben aangebracht
en straks weer met post zullen ver
trekken. Hier wisselt onze auto ook van
chauffeur, zoo,als vroeger van postpaar
den werd verwisseld op een langen;
tocht. Voor onzen eersten metgezel, die
zijn dienst met dezen rit beëindigde,
was het „nog zoo laat", voor onzen
nieuwen geleider, die de plaats van zijn
collega komt innemen, is het „al zoo
vroeg". Hij begint zijn dienst bij vieren
met een ritje van Bred,a naar Vlissin-
ge en terug.
Veel postzakken hebben we al afge
geven en er weinige voor teruggekre
gen. Verder gaan we, naar Roosendaal,
waar douane-kommiezen de wegen dag
en nacht bewaken en het nu al bijna
dag is. Wanneer we even later Wouw
p.asseeren, kunnen de lichten van onze
auto uit. Bergen op Zoom vergt even
een kort oponthoud en dan buigen we
af, om over den Kreekrakdam Zuid-
Beveland te bereiken. Langs bloeiende
bremstruiken en aspergebedden, langs
groene weide- en bouwlanden en door
donkere bosschen zijn we zoo in de
vruchtbare landauwen van Zeeland ge
komen.
m
De wegen zijn hier de laatste jaren
veel verbeterd. Bochten zijn weggeno
men en verbreedingen zijn aangebrach'.
Maar bruggen kunnen nog steeds een
leelijk oponthoud geven. We treffen 't
echter. De Schoorsche brug over het
kanaal door Zuid-Beveland is juist
dichtgedraaid om de postbode uit Hans-
weert over te laten komen, die ons
komt ontlasten van eenige zakken voor
deze plaats en voor de overzijde, het
oqsten van Zeeuwsch-Vlaanderen. Het
is wel eens voorgekomen, dat onze
chauffeur een kwartier op hem moest
wachten, wanneer er juisT een lange
sleep door het kan,aal ging. Dan staan
de twee postambtenaren ieder aan 'n
kant van het water en de post mag
ook niet maar zoo worden neergezet,
zij moet persoonlijk worden .afgegeven.
En ziet, de brug bij Vlake, die we
over moeten, is ook juist dicht gedraaid.
Eerder dan de dientstregeling aangeeft
zijn we in Goes, maar de besteller
staat ons hier al aan den kant van den
weg met zijn karretje Op te wachten.
Dat is een makkelijke regeling, die veel
tijd bespaart. Ook in Middelburg zijn
we te vroeg. En d,an gaan we nog met
het laatste restje naar Vlissingen, een
kippen-eindje. We staan nog vóór half
zeven op de binnenplaat® van het Vlis-
singsche postkantoor, waar we p,as om
6,35 behoeven aan te komen. Des te
beter voor de bestellers, die de post
nog moeten uitzoeken. Het einddoel
is bereikt. We hebben Zeeland de post
uit verschillende deelen van on® land
gebracht en overal zwermen straks ide
bestellers uit met ónze brieven, die we
zoo trouw met een n,achtelijken autorit
hebben aangevoerd.
Een overwinnaar, zou niet
geestdriftiger zijn toegejuicht.
(V a n b h z- e n correspondent).
Vandaag is een langverwachte gast
de stad binnen gekomen. Hailé Selas
sie, vefslagerl heerscher, is met dave
rende toejuichingen door tienduizenden
Londen/aars aan Waterloo-station ver
welkomd; ong'eveer op hetzelfde moment
dat .een nog enthousiaster ontvangst
ten deel viel aan maarschalk Badoglio,
te Rome. s
Wanneer Hailé Selassë als overwin
naar was gekomen had hij geen harte
lijker welkom kunnen verwachten, uren
van te voren stond buiten het station
al een menigte, die zoo snel aangroeide
dat het verkeer moest worden omge
legd, De toegang leek om vier uur in
den namiddag wel een revolutieterrein.
Tientallen agenten en rechercheurs zijn
tot twee maal toe vlak voor het hek
dat het perron afsloot teruggedrongen,
tot op het laatst reden overvalwagens
met versterking aan om de menigte in
bedwang te houden. Toen de extra-rij
tuigen voorreden, waarin de vorst zicht
baar werd, ging luid gejuich op, dat
nog aangroeide toen Hailé Selassië het
perron betrad, dat gereserveerd was
voor de vertegenwoordigers van de re
geering, de Abessynische legatie en en
kele vereenigingsbesturen. Vaag over
de velé hoofden heen konden wij waar
nemen hoe dr. Martin, de grijze Abes
synische vertegenwoordiger in Londen,
verschillende personen voorstelde,
waarna het gezelschau in de auto's
stapte.
Dit .alles is niet zoo vlug gegaan of
wij hebben een blik op den persoon
van den negus kunnen slaan, die niet
groot ia, maar rijzig voordoet door het
ange donkere gewaad, en imponeert
door het werkelijk prachtige profiel.
Men heeft reeds kunnen lezen dat de
negus tijdens zijn verblijf hier twee hui
zen tot zijn beschikking heeft, aan el
kaar grenzende panden in Princes Ga
te, ten Zuiden van Hyde Park, door
den tuin met elkander verbonden. Het
een is het gebouw der Abessynische le
gatie, het ander behoort toe aan den
schatrijken Arabischen financier sir
Elly Kadoorie.
Het huis van sir Ellie, hoewel van bui
ten niet opvallend., is van binnen schit
terend ingericht. De hal is uitgevoerd
in zwart en wit marmer, het trappen
huis is van wit marmer. Overal zijn de
vloeren bedekt met oude Perzische ta
pijten, die vele duizenden ponden waard
zijn, want sir Elly is een groot kunst
liefhebber en verzamelaar. Zijn verza
meling Chineesch jade b.v., moet de
mcoiste ter wereld zijn, deze is echter
uitgestald in zijn huis in Sjanghai.
De statige slaapkamer, die men voor
Hailé Selassië heeft ingericht bevat 'n
oud Fransch bed., rijk ingelegd en ver
guld, met een vergulde kroon.
