ZEEUWSCH
ZONDAGSBLAD
MKIH6H1
\AM DE PROVINCIALE ZEEUVSCHE MIDDELBURGSCHE COUPAhTl
16 Mei 1936
UIT SLOOTLAND.
Carnaval..
NAAR BED.
VOOR DE KLEINTJES
Naar Bed
DE KAARSENBOOM.
RAADSELHOEKJE.
OPLOSSING DER RAADSELS
UIT 'T VORIGE NUMMER,
VOOR GROTEREN.
(Bazel).
(Chur).
VOOR KLEINEREN.
OM OP TE LOSSEN.
VOOR GROTEREN.
xxxxxxxxx
x-
VOOR KLEINEREN:
J. Nagel.
BRIEFGESCHRIEF
JAN EN JEWANNES.
IV.
Drie kikkertjes, drie makkertjes, Ze dansen en ze zingen steeds.
Die hebben dolle pret
En 't is toch kikker
carnaval
Een puntmuts opgezet.
Daarbij een masker voor
gedaan.
Leuk zien die drie er uit
Wie 't zijn Wel, Rond-Oog,
vriendje Groen
En Spring-in-'t Veld, die guit
Hoe vrolijk klinkt hun lied
Van Kwak-Kwaak! Kwak-Kwaak!
Kwak-Kwaak-Kwaak
Je kent het, is het niet
Drie kikkertjes, drie makkertjes,
Die dansen poot aan poot,
Want kikkerfeest is 't overal:
In 't weiland en de sloot
Zeven heeft de klok geslagen.
Riet, Lies, Jaapje, nu naar bed
Gauw, hoor naar het
Lakenstraatje
Uit is voor vandaag de pret. -
Juffrouw Deken ligt te wachten,
Want die dekt je heel graag toe,
Kussen zegt: Leg hier je
hoofdje,
Slaap maar lekker, je bent
moe
't Duurt niet lang, of de drie
kleuters
Reizen af naar Dromenland,
Stijf houdt kleine Jaap zijn
vriendje,
Bruine Béri, in de hand.
Slaap maar lekker, morgen spelen
Jullie uitgerust en blij.
Zelfs in 't poppenledikantje
Slapen kleuters op een rij.
O, Moeder, kijk eens In de tuin
Staat toch zo'n mooie boom
Een boom met honderd kaarsjes
wel.
Nee, nee, het is geen droom
't Zijn witte kaarsjes allemaal.
Die staan zo goed rechtop.
Och Moeder, 'k zie 't aan je
gezicht:
Je denkt, dat ik je fop
Kijk zelf dan even voor het raam
Zie je de boom nu staan
Wat denk je, zou elk kaarsje ook
Eén keertje branden gaan
Of blaast de wind ze dan weer
uit
Dat zou toch jammer zijn
Die kaarsjes zijn zo helderwit
Moes, vindt je ze niet fijn
Wat Noem je 't een kastanje
boom
En is die naam heus goed
Ik denk toch stellig, dat het
een.
Een kaarsenboom zijn moet
Carla Hoog,
1. Sebastopol. Soest, Loes, plas,
Bas, staal, bes.
A
L
V
A
L
A
A
N
V
A
A
N
A
N
N
A
3. Ik dacht, dat je Coba zelf ge
sproken had verleden week.
Hoorde je ook, wat hun beter
bevalt: buiten wonen of in de
stad (Thun).
Weet u, waarom ik lach?
raadt het gemakkelijk
Zij begreep niet, wat Jaap er
mee te maken had.
(Perm en Aken).
Hoe heten die bloemen, Tante
Anna Mien sprak er wel
over, maar wist de naam er
niet van. (Amiens),
4. Kar, a, vaan; karavaan.
1. Klaprozen.
2. Een vat of ton.
3. P Primula,
arm
vlieg
P r i, m u 1 a
slurf
e 1 f
a
4. Schol, schop.
1. Mijn geheel wordt met 12 let
ters geschreven en noemt een
modern verkeersmiddel.
De 6, 7, 10, 11 is een rivier in
Duitschland.
8, 9, 3, 11, 7 is een keizerrijk.
Een 1, 2, 10, 12, 5 is een insect.
Een 1, 4, 11 is een poel of plas.
9, 4, 3, 11 is een jongensnaam.
2, Kruisraadsel,
Op de beide kruisjeslijnen komt
de naam van een stad in En
geland.
X
X
X
X
X
X
X
lo rij een medeklinker.
2o de naam van een maand.
3o een bouwvallig over
blijfsel.
4o een grote klomp ijs.
5o 't gevraagde woord.
6o een dorp op de Veluwe.
7o een zaaibloem.
8o iets, waarmee soms een
tuin of stuk land mee af
gezet is.
9o een medeklinker.
3. Verborgen dieren.
Tante kwam u gisteren mooie
bloemen brengen. (2)
,Heb je in de nieuwe zaak al
fruit gekocht
Weet je, dat daar een deur ge
maakt wordt (2)
Heb je fraaie knikkers Dit zijn
de grootste', U raadt niet, hoe
veel ik er heb
In het park waren drie bomen
omgewaaid.
4. Mijn eerste kun je eten,
Mijn tweed' en derde saam,
Die vormen altijd hoogten.
Ze dragen meest een naam.
En mijn geheel Dat vindt je
In Gelderland. Zoek goed
En zeg dan, wat het antwoord
Van 't raadsel wezen moet.
1. Vul deze 9 vakjes in met
1A2E102M2R1S
maar doe het zó, dat je van
links naar rechts en van bo
ven naar beneden leest:
lo rij een lichaamsdeel.
2o een soort stok.
3o een scherp voorwerp.
2. Waar smaakt een koekje het
lekkerst
3. Ik ben nooit klein, maar geef je
mij een ander hoofd, dan word
ik een deel van je gezicht.
4. Schrijf onder elkaar:
lo iets, wat warmte en licht ver
spreidt.
2o een meisjesnaam.
3o een deel van je mond.
4o een heel klein plantje, dat je
vooral in het bos aantreft,
maar ook wel in een bloem
pot.
De beginletters vormen, van bo
ven naar beneden gelezen, de
naam van een vis en de 4
woorden bestajan alle uit 3
letters.
Geen Hoop
Toekomst
geen
Het voorjaar brengt de weder
geboorte der natuur. Paschen was
vanouds daarin het hoogtepunt.
Van Paschen tot Pinksteren ont
rukt de natuur zich aan de ban
den der wintersche versterving.
Als de vijftigste dag na het Op-
standingsfeest aangebroken is staat
de natuur in haar bruidstooi.
Voorjaar wedergeboorte, zoo
heeft men het van oudsher gezien.
Let maar op de oude folkloristi
sche gebruiken voor den Paasch-
tijd. In menigerlei vorm komt het
alles ons zeggen: de natuur wordt
wedergeboren; het voorjaar is ge
komen; het nieuwe leven.
Dat voelde men vroeger beter
dan thans.
In den loop der eeuwen heeft
de voortschrijdende techniek veel
van de hardheid van den winter
weten te overwinnen. Maar wat
zij niet vermocht was: de doodsch-
heid der natuur te breken; het le
ven in stand te houden; eerder uit
den doodslaap te doen ontwaken.
Dat sprak van zelf. Want van het
onstaan aller dingen af lag in de
scheppingsorde den gang der
jaargetijden opgesloten. Daaraan
valt nu eenmaal niet te tornen. En
het is zeer zeker goed voor den
mensch, dat hij ervaren moet, dat
aan zijn kennen en zijn kunnen
grenzen gesteld worden.
Zoo moet hij telken jare op
nieuw in den winter wachten op
de lente. Hij weet wel, dat het
voorjaar komen zal. Zoo is zijn
wachten niet zonder hoop. Wach
tende staart hij niet in het duister.
Hij weet: het komt. In zijn hopen
ligt de toekomst vast verankerd.
w
De kracht der hoop is de toe
komst. V
Die zonder hoop is heeft geen
toekomst meer.
Zonder toekomst is: afgeleefd;
afgerekend; afgeboekt; levend
dood. ,,Een mensch is zoo oud als
hij zich voelt". Ligt daarin niet de
zelfde gedachte opgesloten Al
worden de haren grijs en al klimt
het getal der levensjaren als
een mensch nog maar een paar
idealen heeft om voor te leven
dan heeft hij hoop, omdat hij voor
uit ziet in de toekomst.
Onze oude wereld lijdt ontzag
lijk onder de crisis; duizenden en
millioenen staan alom leeg aan
de markt. Voor hen is geen plaats
in het groote productieproces.
Maar de groote economen, ge
zamenlijk op congressen en ieder
voor zich in zijn studeerkamer
trachten den weg te vinden om uit
het moeras te geraken; den weg
naar een betere toekomst.
En de man, die werkloos met
de handen in den schoot zit; de
zakenman, wiens bedrijf niet wil
floreeren zij zoeken middelen
om omhoog te komen. Zij hopen
op een betere toekomst.
Er is dreiging van oorlog. En de
vi edesvrienden getuigen tegen
oorlogsgeweld en strijden voor een
wereldorde, waarin geen plaats
wezen zal voor den krijgsgod
de bétere toekomst, waarin de
zwaarden zullen worden omge
smeed tot ploegscharen. En hoe
donker de tijd ook moge wezen, zij
zien vooruit in een betere toe
komst. Zij hopen; zij kunnen ho
pen, omdat zij in die toekomst ge-
looven.
Waar geloofd wordt in de toe
komst, daar is hoop.
Waar geen hoop meer is, daar is
geen toekomst.
Daar staat men voor een muur;
hoog, alsof die zich in de wolken
Verliest; hard als van gewapend
beton. Hier is de dood zonder de
gedachte van Paschen; van op
standing; van eeuwig leven.
Wie voor dien muur staat, die
heeft feitelijk alles verloren: ver
leden, want wat zal het verleden
hem leeren; heden, want wat nut
het hem te leven; en de toekomst,
die is reeds dood voor hem nog
eer die aanbreekt. Dat moet wel
een heel ongelukkig mensch we
zen
Maar juist dat ongeluk doet wel
heel duidelijk zien, hoe groot en
hoe heerlijk de hoop is. En hoe
waar ons goede oude spreekwoord
is: waar leven is, daar is hoop
Maar ook: waar hoop is, daar is
leven, daar is toekomst.
TUSSCHEN
Poeldurp, Meie 1936.
Vriend Jewannes
Dat me nog nooit egad Van
't voorjaer zei Jaonetje: ,,ik weet
nie of da 'k schoone maeke za, ja
of nee. Vee zin 'k 'r nie in, da
kan 'k j' eerelik vertelle." 'k
Zegge: „nie schoone maeke Wat
zumme noe gaen ete „Nee",
zei ze, „je weet ommers toch nie,
oe lank da 't nog duurt." „Wat
duurt vroog ik. „E, je kan gin
krante in je 'n anden pakke of je
leest van oorelog en aolderlei oore-
logs ieselik-eden. Van daeg' of
merrege ei je 't en dan is aol m'n
schoonmaekmoeite voe de poes".
En wat nog nooit gebeurd is, Je
wannes, ik nog dol egad om z' an
de gank te kriegen. As dat noe
toch nie treurig is, dan mo je 't mè
zegge. De eenvoudigste menschen
raeke glad buten d'r eigen mie
aol dat gepraot en geschrief over
orelogen. Ik dienke wel is bie m'n
eigen, of 't nie goed zou weze, dat
de kranten d'r d'r mond is 'n bitje
over ieuwe, want mie aol dat ge
schrief maeke ze de menschen op
'n ende glad zot. Gevaer Dat kan
best weze, mè dae wor toch ok nie
dag uut dag in eschreve over 't ge
vaer voe tiefus of koleera of zoo
en toch beweere de geleerde lui,
dat de locht stikvol zit mie bees-
jes, die je zoo'n doodelikke ziekte
ielk oogenblik op je lief kunne
jaege. Mè wae zou 't goed voe we
ze as t'r ielk oogenblik groote ar
tikels in de kranten stienge over
'l besmettingsgevaer Dienk jie
nie, Jawannes, dat de menschen
d'r aol mè onrusteger en ongerus
ter deur worre bouwe? Op d n lan
gen duur zou d'n elt van 't
menschdoim in z'n ood raeke;'-
Jaonetje maekt d'r eigen noe a
zenuwachtig as ze d'r over dienkt,
da m'n agauw die naemaek gas-
anval uut de locht zulle zie ver-
toone en ze vloog verschrikt
overènde in bedde toen da z' op 'n
nacht de Seppelien deur de locht
oorden roenke. En nae da 'k uut
de Middelburgsche krante emor-
ken was t'er op Meliskerke 'n
gemeenteraedslid, die d'r nie over
te spreken was, da ze die oefe-
nienge op rn Zaetterdagaevend
zouwe gaen ouwe. Ie was t'r be
nauwd voe, da ze d'r 'n stiksje
van de Zondag bie zouwe pakke
en vertoonegen op Zondag Mè
de voorzitter stelde 'n gerust mie
de verzekerienge, dat 'r nog tied
genoegt over zou, schiete om,
vóór da 't Zondag was, 'n bitje van
de schrik te bekommen Ier op
Poeldurp oor je d'r nie vee over
praote. Toon de Puut zei: ,,'k
baele zakken gereed ligge om voe
't raem van 't achteruus 't angen
saevens, want dae bin gin veinsters
an. Mè wae da 'k in tied van nood
zou motte krupe, dat weet 'k we-
rèntig nie. 'n Kelder 'k nie, zoo
min as de meeste ier op 't durp.
Niks as onder de bèsties in d'n
uzen en da 's niks, want as m'n
kot in brand vliegt, dan gae de
bèsties d'r ok an en dan bin me
tóch 't bokje. En in d'n trasbak,
dat zou ok nie gae as t'r 'n bitje
vee waeter in stieng en a stieng
d'r nie vee in: laet ik mie m'n
wuuf en vier guus noe is in d'n
trasbak krupe Nee, nee, voe de
durpen motte ze de gas anvallen
mè thuus ouwe, want dan bluuft 'r
mè 'n ienkelde kelderbezitter over.
Voornaemelik boeren :dus en wat
zouwe die motte begunne as aol d'
errebeiers dood-egast waere
Dat zei de Puut. Nae da 'k uut
joe brief op maeke, Jewannes, ei
jie d'r nie vee moed op, dat de re-
geeregen van de landen d'r belof
ten nae zulle komme om in 'n
meugelikken oorlog mie gasbom
men te werken. En dan dienk je
naturelik over de Iteljaanders.
Kiek is ier Jewannes, as j' aol je
vertrouwen verliest, ja, dan schiet
'r niks meer over. De Volkebond
ei in dit geval nie uutewerkt, wat
of de menschen d'r van verwacht
ten, mè daerom zou ik nog nie
graag zegge: „doek noe de Volke
bond mè op." Ie is nog gin twintig
jaer oud en ie wier op-ericht, toen
da 't gebulder van de kenonnen
om zoo te zeggen nog deur de
locht trilden. Welk verstandig
mensch kon verwachte, dat deur
de Volkebond noe ineens aolles
vrede op aerde zou weze. Dien
Bond a z'n gebreken, net zoo goed
as aolle menschewerk en da's nie
onoverkommelik as de regeeregen
van de landen mè begriepe, da 't
dan noe tied is om die fouten en
tekortkommegen wig te werken en
om d'r van te maeken gin praot-
gezelschap mie feest op feest, mè
'n werkelikken Bond van de Vol
ken. Want ik voe mien geloove
nie dat, de Volken over 't aolge-
meen zoo oorlogsuchtig bin, as dat
de kranten je soms wies zouwe
wille maeke. En ik geloove, dat 'n
goéd geregelde Volkebond wè de-
gelik vee goeds uut kan werke. Ik
nog wèl vertrouwen, 't Kristen-
dom vecht noe agauw twintig
eeuwen voe vrede en voe liefde
en voe.... kristelik-eid en nóg
bin me d'r belange nie. Mè is t'r
daerom in aol dien tied gin groote
zegen van uut egae. En één van
de takken van d'n boom van 't
Kristendom kan de Volkenbond
weze en dien tak kan en zal
nae mien meenege schoone
vruchten draege. En noe d'
Iteljaanders dezen oorlog ewonne.
Dae zu me vadder over zwiege,
want ja, as je dae nae kiekt, dan
zou je de moed verlieze. Z' 't
ewonne, mè zoo, dat eel de wae-
reld d'r foèi tegen zeit, 't Moor-
denaerswerk is klaer. Noe stae d'r
'n boel gereed om te zeggen: „zie
je 't wè, wat beteekent die Vol
kebond noe." Me dan zeg ik: „ze
ker, de Volkebond ei ier in dit
eeste moeilikke geval nie ebrocht,
wat owe me dochte en verwacht
ten, mè uut dezen toestand kunne
ze leere en dae kan allicht 'n ster
keien, "n beteren, 'n gezonderen
Bond uut voe d'n dag komme"
De keizer van Abessinië is t'r van
deur. Wat bin die keizers en d'r
soort toch slumme kaerels As de
grond te werm wordt, dan zegge
ze ajuu en ze maeke, da ze tiedig
in 'n aar land in veilegeid komme
om idaererremoe te lien
Nee, wach mè Dan za je 't nie
goed wete. Die negus ei goed voe
z'n eigen ezurgd. Ie nam op z'n
vlucht mè eventjes onderd en
fuuftig kiloos goud mee en twelf-
onder kilo zuiver en zeven luuk-
sche autoos. En 'k gloove, dat 'r 'n
paer wagons mie geld voe z'n ver-
zonde wiere. Onderd staele kis
ten Vast nie mie ouwe rommel
En van te voren eit 'n 'n prachtig
uus in Iengeland laete koope. Dae
kan 'n in gae weune. En wien za
zegge oevee geld dat 'n uut staend'
eit op butenlansche banken. M'n
dus nie ongerust te wezen, dat
'n an 't een of 't are gebrek zal
Slum Vreed En noeHees 'k da
ze de konek van Italië, keizer
van Abessenië maekten. Wist jie.
Jewannes, dat 'r in Italië nog 'n
konek was Dae begin ier vee
gebrek an drienkwaeter te kom-
