MIDDELBURGSCHE LEGER EN VLOOT. COURANT Indië als afzetgebied voor Nederland. Voor kleine tuinen. IH0EZON8EN STUfööEff. GAS EN DE MENSCH. Hoe kunnen de Nederlandsche Zuivelproducten aan ons dage lijksch menu ten goede komen? Raar misverstand. Er is echter nog we! per spectief. WAAR IS WERK? wel. De beelden spreken vooral in de eerste helft een sprankelende, luchtige taal. De dialogen, hoewel soms vrij lang, belemmeren de vlotte vaart weinig. Een paar kleine gedeelten uitgezonderd, is het temDO voortdurend dat van het ver- efschte alegretto. Mariene Dietricht blijkt zich daar, al doende, beter thuis in te voelen. De erotische geladenheid, die haar spel in vrijwel alle voorgaande films kenmerkte, heeft het veld moeten ruimen. Gary Cooper brengt aan het slot Ma deleine, zoo heet het jonge meisje, dat Mariene uitbeeldt, tot een zekeren in keer. Een merkwaardige pendant kan men dat vinden van het geval met Mar iene zelf. College Rhythm, De film vóór de pauze vertelt van twee studenten, die antipoden zijn, en allerlei rare dingen beleven en doen. Te veel en te raar, om na te vertellen. Een Paramount-product, dat op z'n zwaar Amerikaansch grappig en boei end en opvoedend en Joost mag weten wat nog meer, probeert te zijn. Bij beschikking van den minister van defensie ad interim, is de le luite nant der mariniers G. Wilhelmy Damsté gedetacheerd bij de legerplaats te Hars kamp, ter beschikking gesteld; zijn de volgende plaatsingen gelast; met 16 Mei a.s.: de kapitein-luitenant ter zee P. A. Willemsen eervol ontheven van het be vel over de marinekazerne te Willems oord en ter beschikking gesteld; de luit. ter zee le kl. jhr. N. J. C. Versluys tij delijk belast met het bevel over de ma rinekazerne te Willemsoord. zeggen: „ik bemoei mij niet daarmede ik risqueer het wel, want het zal zoon vaart niet loopen," Maar zoo iemand zou zeker niet handelen als de groote en geloovige strijder O. Cromwell, yvien de woorden in den mond gelegd zijn Bidt God en houdt het kruit droog.' Men gaat toch ook op zij voor een aan rennende auto, men gaat toch ook over een brug als men een kanaal dwars over moet en men sluit zijn huis, als men uitgaat. Met een stevigen kolenschop of een bak zand kan men een brandbom on schadelijk maken. Maar een brand blus- schen in een stad, die aan luchtaan vallen blootstaat en waar bovendien blaartrekkend mosterdgas in de stra ten kan zijn, grenst aan het onmogelijke Mosterdgas kan men volledig vernië- tigen, maar men moet weten hoe. Het is een stof, die zeer te duchten is, als men er onervaren tegenover staat; maar de gevaren slinken weg bij een grondig leeren kennen van de eigenschappen Menschen leert U verweeren tegen gas, ook ter wille van Uwe huisgenoo- ten, voor wier bestaan Ge toch ook ver antwoording draagt. Voorzorg is hier beter dan redding! Dr. J. Dekker te Middelburg schrijft ons: In 1784 heeft de Maastrichtsche apo theker Jan Pieter Minckelers (1748 1824) voor het eerst een gas (door hem uit steenkolen bereid) gebruiklt voor verlichting. In 1783 had Minckelers door verhitting van steenkool in een ge weerloop „overvloedig ontvlambare lucht" verkregen. Stellig is door tijdge- nooten gelachen om M-'s uitvinding. Toch heeft deze een zegetocht over de gansche aarde volbracht en een goed deel der nu levende menschheid heeft het hoogtepunt van dien tocht aan schouwd. En nog beteekent het lichtgas voor onze samenleving heel veel, ook al moet het op vele punten wijken voor de electriciteit. Hoeveel licht en warm te is er door lichtgas in de woonruimten dér menschen gebracht sinds 1784? Wanneer men de vraag zoo stelt, moet men wel tot het besef komen dat Minckelers uitvinding een groote zegen geworden is voor de menschheid. In het begin der 20ste eeuw begon een ander gas voor ons belangrijk te worden n.l. de vergaste benzine in de motoren der auto's, vliegmachines, enz. „Vol gas' beteekent een snelle en ge makkelijke verplaatsing. Stellig en ze ker wederom een schitterende over winning op de materie, maar eene, waaraan ook wel bezwaren verbonden zijn. Maar toen kwam 1915. En op één dag sneuvelden aan het West-front duizen den Canadeezen eveneens door gas; wel niet door lichtgas, maar toch door stoffen in gasvorm, bijv. chloor. Het woord gas werd een verschrikking voor den man in de loopgraaf. Men zon op tegenweer. Allereerst werd een pas sief verweermiddel gevonden in 't fil- treeren van in te ademen lucht door stoffen, die de giftige substanties tegen houden, bijv. in het gasmasker. Dezer dagen heeft men in ons land ook proe ven genomen met het tegengaan van het binnendringen van gifgassen bijv. in een ziekenhuis door in de zalen een hooge- ren luchtdruk te ontwikkelen; er be staan ook gasmaskers, die op dat prin cipe berusten. Het actief verweer ligt voor een groot deel, op militair terrein en moet dus aan het leger worden over gelaten. Thans is men zoover, dat er een vrij uitgebreide litteratuur bestaat over oorlogsgassen. Het is goed, dat nenri Dunant, die de „Roode Kruis '- idee in de wereld bracht en wiens ar beid de Conventie van Genève ten ge- volge had (1864), dit niet meer beleeft. •Men kan zich moeilijk voorstellen, dat °e gasoorlog in overeenstemming is met den oees{ van deze conventie. Maar enslotte: dit gas is er en wij hebben ei rekening mede te houden. Ook de i'et-combattanten. Evengoed als een stad politie onder- 10udt tot afweer van ongerechtigheid, brandweer paraat heeft en regels m°\ straatverkeer vaststelt, er een regeling komen voor af- buro- Van 'ucbtgevaar. Want voor de ^(bevolking dreigt het gaseuvel VaJu'[ de lucht. kan men met een zeker fatalisme door MARTINE WITTOP KONING. Het Zuivelbureau heeft door zijn pro paganda in schrift, woord en beeld de Nederlandsche huisvrouw reeds aardig wat recepten aangebracht, die haar in staat stellen niet alleen tot het klaarma ken van smakelijke schotels en het zor gen voor de noodige afwisseling in haar menu, maar vooral ook tot het verhoo- gen van de voedingswaarde der dage- lijksche maaltijden. Ze heeft op de verschillende demon straties gerechten geproefd en gewaar deerd, waarvan haar de bereiding dui delijk was verklaard en voorgedaan; ze heeft over quaesties, die haar nog niet geheel helder waren, vragen mogen stel len, die afdoend beantwoord werden; ze heeft in dag-, week- of maandblad aller lei wenken en uiteenzettingen kunnen lezen, die het door haar gehoorde en aanschouwde vastlegden, of die haar wanneer ze biet in staat was een voor dracht of een demonstratie bij te wo nen het gemis van deze hulpmidde len kwamen vergoeden; ze heeft zelfs als blijvend bezit zich het aardige recep tenboekje kunnen aanschaffen, dat men den titel „Van eigen land'"'-en onder motto „Voedt U goed" door het Zuivel bureau te 's-Gravenhage is samenge steld „ten gerieve van alle huisvrouwen van de stad en het platteland." Maar nu volgt de practijk, het in toe passing brengen van al deze raadgevin gen met het doel de nationale voeding te laten profiteeren van onze Neder landsche zuivelproducten. We kunnen dat doen door zoo nu en dan het receptenboekje eens te raad plegen en er hetzij voör onze huis genooten, hetzij voor onze gasten iets smakelijks uit klaar te maken. Maar we kunnen ons er óiök stelsel matig toe zetten om dagelijks in onze maaltijden de voordeelen te brengen, waarvan de goed begrepen raadgevingen ons hebben gesproken met dien ver stande dus, dat er geen dag omgaat, waarop niet de waarde van melk, van kaas en van boter door ons met vol be grip te hulp wordt geroepen ten bate van de gezinsvoeding. Dat systeem verdient de meeste aan beveling, omdat er geen sporadische maar een doorloopende hulp van ver wacht mag worden. Het zal er in hoofd zaak op neerkomen, dat we b.v, aan bet begin van elke week een lijst opmaken van de maaltijden, die we voor de komende zeven dagen zullen kiezen in verband natuurlijk met de diverse levensmiddelen (groenten en vruchten speciaal) die juist in dien tijd voordeelig te krijgen zijn. Omslachtig? Niet zoo heel erg. We kunnen de op gave beschouwen als een interessante „puzzle" op huishoudelijk gebied en waarschijnlijk putten we uit de juiste oplossing van het probleem meer voldoe ning dan ons het succes van de een of andere kruiswoord- of schaakpuzzle zou brengen. Daarbij komt nóg iets. De eerste po ging zal ons natuurlijk wel wat tijd kos ten maar het „aldoende leert" komt zelden sterker uit dan bij het logisch in elkaar zetten van menu's: de „kijk er op" wordt na eenige oefening blijvend verkregen en het opmaken van het week-menu gaat dan om zoo te zeggen vanzelf. Vergeet u daarbij ook niet, dat dit weekschema meteen een einde maakt aan de onzekerheid, waarin we ons an ders iederen dag opnieuw bevinden, als het komt tot de steeds terugkeerende vraag: „Wat zullen we eten?" We heb ben ons lijstje, maar in te zien en de keus is zonder hoofdbreken vastge steld. Om mijn bedoeling nog eenigszins te verduidelijken, hoop ik in een volgend artikeltje een paar voorbeelden van 'n dergelijk week-schema te geven en u aan de hand daarvan opnieuw te door dringen van de waarheid: „Neêrlands Zuivel voedt u goed!" (Van onzen Indischen correspondent). Batavia, April De reis, welke mr. Hart, de diiecteur van 't departement van Economische Zaken te Batavia naar Holland heeft ge maakt, zal, naar te hopen is, veel mis verstand omtrent Indië als afzetgebied uit den weg 5' hebben geruimd, In nog veel te veel kringen wordt Indië be schouwd als 'n land, waar mislukte Hol landers maar een emplooi moeten zoe ken en alle artikelen, welke Holland niet goed kwijt kan, aan den man behooren te worden gebracht. Of zulk een afzet mogelijk is, gaan de ze nieuwlichters niet na. Zij beschou wen Indië als een bodemloos vullesvat voor Holland, dat daar alles in kan de- poneeren, wat het kwijt wil wezen. Een paar jaar geleden kregen we zoo hier een mijnheer, die het Nederlandsch fabrikaat zou pousseeren. Hij had een paar koffertjes met monsters bij zich om een tentoonstelling in te richten. Hij was echter niet zoo dom, of hem bleek alras, dat een importeurshuis van mid delmatige grootte, meer Hollandsche ar tikelen aan de markt bracht, dan hij in zijn taschje had. Daarop volgde een poging van een kweeker, ik meen uit Beverwijk, om hier Hollandsche groenten te importee ren. Hij zond in de koelkamer van een der schepen een aardige partij, welke natuurlijk onverkoopbaar bleek, omdat Hollandsche groente hier voor 'n tiende van den prijs te verkrijgen is, dien onze man wel moest vragen, wilde hij alleen zijn kostprijs goed maken. Enkele maanden geleden gingen er stemmen op om Hollandsche melk in va ten naar Indië te zenden. Mijn hemel! Melk naar Indië! Bandoeng beleeft al sedert een paar jaar een melkcrisis, ge boren uit een overvloed van melk, die niet kwijt te raken is. Het vraagstuk heeft nog geen oplossing gevonden. Dat de melk, welke op bedoelde wijze ver stuurd zou worden, voor de gezondheid schadelijk bleek, was natuurlijk slechts een bijomstandigheid. Indië is nu één maal goed genoeg voor alles wat Hol land niet hebben kan. De melk is niet aan ons voorbijgegaan, of er werden pogingen aangewend om Hollandsche eieren naar Indië te sturen. De prijs van een Hollandsch ei weet ik op het oogenblik niet nauwkeurig, maar hier is een zg. raskippenei voor 4 cent te krijgen. Een product van de ajam kost nog Veel minder. Op Java bestaat een overvloed van eieren en in de bui tenbezittingen voeren China en Singa pore millioenen stuks voor een bedrag waartegen een Hollandsch ei ;het Velé malen moet afleggen. Hef vermakelijke van deze poging is, dat enkele maanden geleden in het Hollandsche weekblad Handelsberichten" een zeer uitvoerig stuk heeft gestaan over den invoer van eieren in Ned.-Indië. Maar kennis ne men van hetgeen omtrent Indië gepubli ceerd wordt, was natuurlijk niet noodig. Holland had eieren te veel, dus die maar naar Indië. Het zal nog jaren duren, voordat het grootste deel van in het moederland omtrent Indië bestaande misverstand, uit de wereld geholpen is en daarom moet het betreurd worden, dat de po ging om reizen naar Indië te organisee- ren tot mislukking gedoemd schijnt, niet wegens de kosten, doch wegens gebrek aan belangstelling. Een van de bladen hier maakte naar aanleiding van het be richt over een gebrek aan animo de op merking, dat de Hollanders vermoedelijk willen wachten totdat Indië niet meer van Nederland is. Dan wordt een trip hierheen een reis naar het buitenland, krijgt daardoor een deftig cachet en vindt belangstelling. Misschien komt over enkele jaren verbetering. Het reizen in Indië is voor iemand, die niet overal overdreven luxe wenscht, werkelijk zoo duur niet. Ik heb een paar jaar terug het denk beeld opgeworpen om een troepje jon gelui hier te laten rondtrekken, waarbij zij van goedkoope middelen van ver voer gebruik moesten maken en in goed- toope hotels slapen. Toen zijn aan en- tele zijden in Holland, waar men In dië van de laatste 6 jaren niet meer ken de, bezwaren gemaakt. Het reizen in 'n autobus zou niet gaan! Maai;, hoofdamb tenaren, die op tournee gaan mogen in streken waar geen trein rijdt, geen auto declareer en als er een autobusdienst be staat. En dan zouden opgeschoten jon gelui niet in een bus mogen reizen? In een behoorlijk Europeesch hotel tomt een gast voor 3.50 per dag on der, alles inbegrepen. Het aantal Euro peanen, dat 3e klas reist, neemt hand over hand toe. Werkelijk een reisgezel schap, dat geen overdreven eischen stelt, behoeft niet duur uit te zijn om toch veel te genieten. Onlangs bracht een gezelschap van 60 Australische jongens een bezoek aan 3atavia. Zij kwamen omstreeks 9 uur aan en vertrokken in den middag om 6 uur. Zij kregen een uitnemend maal om 1 uur, thee om vier, konden zwemmen en werden uren lang door Batavia en omstreken rondgetoerd. Totale kosten bedroegen slechts 135 of nog geen 2 per hoofd. i Maar zoo lang in Holland nog de meening bestaat, dat hier achter eiken boom een tijger loert, aan eiken boom tak minstens één aap hangt en we da gelijks ons huis van de slangen moeten bevrijden, zal van een aanhoudend ge- zelschapsbezoek aan Indië wel niets ko men. Er is op het gebied van wederzijdsch begrijpen nog zooveel te doen. Enkele jaren geleden zijn Indische vruchten per koelkamer naar Holland gezonden, om daar een zeer matig ont haal te vinden, wat te begrijpen is. In de eerste p(laats is den Hollander het eten van Indische vruchten vreemd hij zal gewoonlijk niet weten, hoe ze open te maken maar daarbij komt dat wat den smaak betreft de Holland sche vruchten het eigenlijk van de Indi sche winnen. Niets gaat toch boven een goede meikers, een goudreinet, gele pruimen, peren. We hebben hier wel de mangga, de sawoe, de djeroekde lima de mangistan en de poelassan, om maar enkele te noemen, maar als vrucht stel ik ze alle beneden de zooeven genoem de Hollandsche producten. Dat 'n Hol lander er niet aan wilde, kan ik me in denken en een Indischman moet in Hol land niets van deze vruchten hebben, wegens den schrikbarend duren prijs Ik betaalde in Holland,, voor een man gistan, die hier de 10 voor 2 Yi cent te krijgen zijn en dat is nog duur, het lieve bedrag van 40 cent per stuk! Op het gebied van Indische vruchten naar Holland is m.i. niet veel te doen, mogelijk wel op dat van de bloemen, maar dit terrein ligt, nog zoo goed als braak. De heer Dakkus heeft in zijn radio lezingen over orchideeëjn, welke ook naar Holland zijn uitgezonden, de aan dacht gevestigd op bloemen en planten, die hier voor enkele centen te verkrij gen zijn, maar waarvoor in Europa exorbitante prijzen worden gevraagd. Een ankrek boelan, de gewone witte orchidee kost hier langs de deur als plantje op 'n stuk hout of mos 2 lA tot 3 cent. In een prijscourant van een groo- ten Parijschen bloemist, zag ik een der gelijke plant te koop aangeboden voor 300 franc en indien hij bloemen droeg liefst 500 franc! Ben ik goed ingelicht, dan wordt in Holland voor een enkele bloem 2,50 gevraagd. Nu is Voor het kweeken van orchi deeëh in Hólland een kas noodig en niet iedere bloemenliefhebber bezit er een maar mét wat handigheid is er in veel gevallen toch wel een samen te stellen. Centrale verwarming wordt tegenwoor dig in vele huizen aangetroffen en een kas, waar Indische bloemen tot ontwik keling komen, behoeft niet meer dan 60 graden warmte, omdat deze warmte con stant is en evenveel uitwerking heeft a(s de veel höogere, maar tevens zoo wis selende Indische temperatuur. Het overzenden van de plantjes gaat ge makkelijk. In mandjes kunnen zij, geheel drooggelegd, worden overgezonden. De soorten, die in eën gelijkmatige warmte het geheele jaar zouden doorbloeien, moeten op bepaalde tijden „droog" wor den gezet, om ze voor uitputting te vrij waren. Er zijn hier ook soorten, welke een zeer zorgvuldige behandeling be hoeven, het overzenden van deze lijkt minder gewenscht. Met de eenvoudige en sterke soorten zou een begin kun nen worden gemaakt. Naar ik meen te weten, zijn er slechts zeer enkele kweekers van bloemen in Holland, die planten en zaden uit In dië laten komen. Waarom zou de ern stige amateur ook niet eens een poging wagen? Indien hij een kas heeft, komt het nemen van een proef hem op niet meer dan op enkele guldens te staan. Mei in den bloementuin. Lang bleef het dit voorjaar kc.ud. maar nu schijnt toch eindelijk de zrmer nabij. We merken net direct aan de groei en bloei van tal van planten Het is alsof de planten hebben staan wach ten op deze kentering in het weer. We maken er gebruik van om tal van plan ten die we tervri'le van tiet koude weer nog binnen hielden, nu af te harden en juiten te plaatsen. Zoo nemen we nu de ramen van de vroegst gezaaide leeu wenbekken of Antirrhinum, Papaver nu- dicaule, Asters, Afrikanen of Tagetes, eenjarige anjelieren, violieren, Nemesia, e.a. om deze na eenige dagen een plaats je te geven in onzen bloementuin. Hier tunnen ze de nu uitgebloeide Primula veris en andere vroege Primulasoorten vervangen. Deze primulasoorten kunnen we nu scheuren en op een goed gespit en bemest bed uitplanten, liefst op een ïalf beschaduwde plaats. In het najaar planten we ze dan met een kluit weer in den bloementuin Nu bloeien de laag- blijvende Phlox setaceasoorten volop en wie deze met bloempjes overdekte zodenvormende vaste plant in kleuren als: wit, rose, lila, blauw en tal van tusschentinten voor het eerst ziet, wil ze zeker ook in den tuin hebben. Nu is het echter niet de geschikte .tijd om deze te planten; wacht daarmede tot aan het najaar. Hetzelfde geldt voor de nu met bloemen overladen variëteiten van Saxifraga decipiens, een laagblijvende, mosachtige steenbreeksoort in kleuren als: wit, (geel, rose en donkerrood, V,an niet geheel winterharde planten als: Gun- nera, Gynerium of pampasgras, Romneya of Californische papaver, Crinum, Knip- hofia of vuurpijl e.a. nemen we nu het winter dek geheel weg. Het zware win- terdek bestaande uit droge turfmolm of droog blad hadden we reeds aanmerke lijk verlicht of weggenomen en vervan gen door wat dennentakken of fijn rijs om het jonge groen tegen nachtvorst te beschermen. Nu kan ook dit weg. Het is ook tijd om de Dahliaknollen uit te planten. De meeste lezers weten wel dat het geen aanbeveling verdiend om groote knollen uit te planten. We krijgen dan te veel stengels die natuurlijk door de beperkte ruimte zwakker blijven, en het gevolg is kleinere bloemen, en slap pe steelen. Daarom scheuren we de grootere knollen, ook al hebben we er genoeg. Zorg echter dat aan elk gedeel te een stuk van de wortelhals met een of meer oogen aanwezig is. In deze maand worden ook weer enkele bloem soorten gezaaid, nl. de tweejarige soor ten. Dit zijn o.a- Campanula medium, Lunaria biennis of judaspenning. Hes- peris matronalis of bloem van damast, Agrostemma of prikneusje, Dianthus barbatus of duizendschoonen en Alys- sum saxatile. A. G, De onhoudbare toestand van den Ouden Vlissingschen Weg. Daar alle wegen op het eiland Wal cheren in goed berijdbaren staat ver- keeren en de Oude Vlissingsche Weg, toch zeker geen doode verkeersweg ge noemd mag worden, temeer aangezien hierop aangewezen zijn inwoners van Oost- en West Souburg'Ritthem en een gedeelte van de gemeenten Koude- kerkeMiddelburg, alsook Vlissingen zoo is het een schandaal te noemen, dat in den tegenwoordigen tijd een weg al is het dan een tertiaire in zo'n toe stand verkeert. Er zijn waarschijnlijk nog menschen die niet weten, dat er op zeer veel plaatsen kuilen en gaten in het wegdek zijn van pl.m. 1 dm diep en dat vracht auto's b.v. verscheidene malen veeren gebroken hebben, die anders nog langen tijd mee hadden kunnen gaan. Het is dan ook .levensgevaarlijk ,met auto's en rijwielen over dezen weg te rijden;" om van wandelaars nog maar te. zwijgen, daar alels zich op het voetpad begeeft op het stuk Abeele-Middelburg. Dinsdagavond zal te Souburg' een vergadering gehouden worden, waarvan het doel is,1 stelling' te nemen tegen den onhoudbareh toestand en tot aigeheele verbetering van het wegdek te komen. Hoogachtend, De commissie van actie ter ver- n betering van den Ouden Mid- delb,—Vliss. Rijweg. ONTVANGEND BOEKEN. „De gelukzalige eilanden". Een reisgids naar Madeira, de (Canarische eilanden en de Azoren door mr. W. J. van Balen. Geïllustreerd. Uitgegeven door Van Holkema en Warendorf te Amsterdam. „Strijders voor het leven", door Paul de Kruif. Uit het Amerikaansch vertaald door J, H. Pauls. Tweede goed koope druk en geïllustreerd. Het boek verhaalt van den strijd door de mannen der wetenschap tegen den dood. De schrijver begint met Semmelweis, ver telt van Spencer, die de Rocky Moun tains' vlek-typhus bestudeerde, Evans, de melkonderzoeker, Mc Coy, die het raadsel der papegaaienziekte oploste, Schaudinn, dien verwoeden bacteriën- jag'er, de zonnedokters Finsen, Rollier en Strandberg etc. Deze uitgave ver scheen bij Van Holkema en Warendorf te Amsterdam. Bij dezelfde uitgevers verscheen voorts: „Deliplanter", door J. Kleian. 't Boek verhaalt van een jongeman die door een cultuur maatschappij naar Deli wordt gezonden de moeilijke eer ste jaren in Indië en de desillusie wanneer hij naar het vaderland terugkeert. De districts-arbeidsbeurs voor de ge meenten tusschen Ooster- en Wester Schelde te Middelburg zendt ons de volgende aanvragen binnenland; VENLO, eerste modiste-verkoopsier, bekend met alle voorkomende werk zaamheden in het modiste-vak, R. K., indiensttreding n.o.t.k., prima kracht, flink salaris en kost en inwoning, tevens huiselijk verkeer, bij gebleken geschikt heid voor vast. ZEVENBERGEN, bekw. zeepzieder, dadelijk, loon n.o.t.k. HENGELO (O.), 4 bekw. electrische lasschers, niet ouder dan 35 jaar, in diensttreding n.o.t.k., 50 cent per uur, voor onbep. tijd. MAASTRICHT, kerkorgelbouwer, dadelijk, 60 cent per uur, voor 1 maand. LEEUWARDEN, banketbakker, moet volledig met het vak op de hoogte zijn, dadelijk 2530 voor onbep. tijd,

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1936 | | pagina 7