AR
36
ITTE
RE
KRONIEK van den DAG.
Met dé Nederlandsche
Roode Kruis Ambulance in
Abessy
me.
DE PAGODE
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE*GOESCHE COURANT) VAN VRIJDAG 27 MAART 1936. No. 74.
b 3.95
BURG
De Abessijnen hebben eer
der een teveel dan een te
kort aan zelfvertrouwen.
Het soepbord, dat als
ondersteek gebruikt werd.
„Goedaardige krankzin
nigheid".
M. S. S.-cachets
ie met
bruin.
fij vele
dellen.
koekjes?
Ide. Klets-
|ereid. Be-
Sukkel,
blburg'.
[enleverw,
15, ger.
bt 15, bo-
Jrst 20, le-
half pd,
|270, Mbg.
tortelen,
|f spercie-
Il8, 14. 10
papp. 8 of
25 ct. p,
Istr., Mbg.
torgen op
Ie kleuren
leent. Hy-
1 per bos,
10 cent.
[goedkoop
1 ct., cote-
Ipen 30 ct.
Indeau 45
(jnse, Gra-
I'burg,
met uw
Zij t gij
3 ij ons en
lellen. Al-
Haven I
bol.
ishoofdk.,
sief. var-
Ifijne boe-
Je Pagter,
iM'burg,
renwinke-
ra" knak-
fe smaas-
1, L. Burg
|or 25 ct,
apapp. 28
Ier kg. Ci-
Ipsla 10 c,
Imaill. art,
Ikookpan-
ftnnen, af-
tot lage
It. L. van
[105, Mbg.
lï Pracht
Pia's, aza-
iten mor-
|burg,
i! Heden
fcorteering
It U iets
lis kijken,
Iddelburg.
bndvlees?
ph. 30 ct,,
ct,, lap-
rosb, 45,
Jde Steur,
Itr.Mbg.
■■«««O
UIMUCO
ïerameu-
s (Trans-
prijs (re-
ede), no,
vraagt
renleden.
wenscht.
Bureau
snieheng-
Ludwig
chimmel-
6 dek-
le Buck,
van de
zijn ter
t comité
a.s. van
,De Ver-
Boe-
De vlootconferentie aan haar
eind gekomen, Een accoord
bereikt, nadat Japan en Italië
de plaat hadden gepoetst. 't
Hek van den dam voor een be
wapeningswedloop.
Woensdag heeft in de Queen Anne
Salon van het St. Jampes-paleis te Lon
den de slotvergadering van de vlootcon
:erentie plaats gevonden. In het politie
ke rumoer van de laatste weken was
men het bestaan van deze eindelooze
bijeenkomst haast vergeten. Ettelijke
maanden heeft ze geduurd. In den be
ginne had men er veel belangstelling
voor, kon men met een soort moed van
ale wanhoop hopen, dat er iets terecht
zou komen van de bedoelingen, waar
mee ze was bijeengeroepen: het sluiten
van een overeenkomst tusschen de vijf
groote zeemogendheden (Engeland,
Amerika, Japan, Frankrijk en Italië) ter
beperking van de maritieme bewapenin
gen. Na enkele weken liep het echter al
falikant mis: Japan hield vast aan zijn
eisch van een even groote vloot als
Amerika en Engeland. Toen der Japan-
sche regeering bleek, dal daar niets van
kon komen, riep ze haar vertegenwoor
digers terug. Hoewel voortzetting der
beraadslagingen nu weinig zin meer had,
bleven de overige vier deelnemers door
praten. Blijkbaar wilden ze dan toch nog
tot een of ander accoord zien te komen,
dat eenigszins een remmenden invloed
op den bewapeningswedloop zou kun
nen uitoefenen. Edoch, voor het zoover
was, kwam er een nieuwe kink in den
kabel: Mussolini liet opeens weten, dat
hij geen enkele overeenkomst zou onder
teekenen, zoolang tegen Italië sancties
zouden worden toegepast. Daarmee wa
ren er twee van de vijf deelnemers af
gevallen. Het had nu natuurlijk nog min
der zin, om verder te delibereeren, maar
zie: het geschiedde toch, Engeland,
Amerika en Frankrijk namen Mussolini's
mededeeling voor kennisgeving aan en
gingen over tot de orde van den dag.
Wie durft beweren, dat er in onzen
lijd geen koelbloedigheid meer bestaat,
koelbloedigheid, die den zeeheld niet
misstaan? Jammer is het misschien,
dat men op den eenmaal ingeslagen weg
niet nog verdere vorderingen heeft ge
maakt. Het zou een historisch pheno-
meen van de eerste orde geworden zijn.
na Italië had b.v. Frankrijk kunnen weg-
loopen, tenslotte Engeland en dan had
oom Sam in een paroxysme van koel
bloedigheid een dot van een accoord
met zichzelf kunnen sluiten; dollars ge
noeg aan den overkant van den Oceaan.
Veel duurder dan nu, zou men in geen
geval uitgekomen zijn. De overeenkomst
die de drie overblijvers thans gesloten
hebben, houdt n.l. in, dat ze mekaar elk
jaar zullen meedeelen, hoe het er met
hun vloten voorstaat (uitwisseling van
bouwprogramma's dus); en dat ze voor
bepaalde scheepstypen zekere grenzen
niet zullen overschrijden (zoo is de ma
ximum-tonnage voor slagschepen b.v.
op 35.000 ton bepaald). Op zichzelf heeft
dit accoord als dam tegen een uitbrei
ding der bewapeningen niet veel te be-
teekenen; zijn waarde wordt echter nog
geringer, doordat Japan en Italië er niet
aan meedoen. In de praktijk is thans ook
wat de zeestrijdkrachten aangaat het
hek van den dam. Alleen het gebrek aan
geld bij sommige staten (als Japan) zal
misschien kunnen voorkomen, dat in 'n
razend tempo de vloten al maar grooter
en sterker bewapend worden. Wat in-
tusschen een vrij schrale troost mag hee-
ten.
Voor Europa is van belang, dat men
in de overeenkomst ook nog een clau
sule ten aanzien van den duikbooten
oorlog heeft opgenomen. Hierin staat,
dat de duikboolen zich in haar actie te
gen koopvaardijschepen moeten hou
den aan de internationale rechtsregelen,
die ten aanzien van oorlogsschepen;
welke de oppervlakte bevaren, gelden.
In het bijzonder zullen zij geen koop
vaardijschip tot zinken mogen brengen
of onklaar maken zonder eerst de opva
renden en de papieren in veiligheid te
hebben gesteld, uitgezonderd in geval
van «voortgezette weigering om te stop
pen of actieven weerstand tegen het
doorzoeken van het schip.
Deze bepaling heeft echter alleen
waarde voor het geval een oorlog reeds
is uitgebroken. De wereld had er meer
aan gehad, als de heeren te Londen er
in geslaagd waren, betere maatregelen
tegen het uitbreken van een gewa
pend conflict te treffen.
Dr. A. van Schelven schrijft ons uit
Dessié, d.d. 24 Februari
Onze unit gaat morgen vertrekken.
We gaan noordwaarts, onze eerste unit
achterna. Die is n.l. reeds 10 dagen ge
leden vertrokken; doordat wij op eenige
onderdeelen uit Addis moesten wach
ten, en tevens eenigszins rekening
moesten houden met de plannen der
regeering, is ons vertrek vertraagd.
Met deze karavaan van 100 muildie
ren, is onze ambulance-eenheid, voor ze
ker twee maanden, onafhankelijk van
verdere aanvoer van onze basis. Daar
de sterfte onder de muildieren in het
Noorden zeer groot is, hebben wij op
advies van Dr. Junod een grooter aan-
transport onmogelijk: men zou méér
menschenlevens verliezen op de glib
berige bergpaden dan dat men gewon
den veilig overbracht. In dien tijd zullen
de Abessijnen dus zelf in hun gewonden-
verzorging" dienen te voorzien. En daar
op zullen ze ook door ons dienen te
worden voorbereid.
Alle soldaten hebben steeds in eigen
onderhoud te voorzien; velen nemen
daarom hun vrouw of een slavin mee,
om voor hen te zorgen, en het eten te
koken etc. 1 Elk heeft een kleinen
reserve-voorraad meel bij zich: is die
op, dan is hij aan de genade van het
land overgegeven. Het leven is hard
in dit land. Is het aan den anderen kant
dan niet begrijpelijk dat op den duur
het enthousiasme onder de troepen
slinkt? en dat af en toe het persoonlijk
contact met den keizer noodig is, om
het zelfvertrouwen er in te houden!
In het algemeen gesproken, heeft men
hier echter eerder met een te veel dan
een tekort aan zelfvertrouwen te ma
ken. Van nature een krijgszuchtig volk,
is hun moed niet weinig versterkt dooi
de successen, die zij in de laatste eeuw
hebben kunnen boeken. De nederlaag te
gen de Engelschen onder Lord Napier
in 1868 is vergeten; doch niet hun over
winningen op de Egyptenaren en Der-
wishen in 1875 en 1876, en op de Italia
nen bij Adoea in 1896.
Hun land is onder Menelik II zoo
vergroot, dat zij geen uitbreiding van
gebied zelfs wenschen. Hun afgod is
nog steeds Mënelik, de groote krachtige
strijder Haile Selasse, de huidige heer-
scher, echter regeert door zijn sterken
geest; hij heeft leger en luchtmacht ge
organiseerd - zoo veel als mogelijk
was in dezen korten, tijd; het volk ziet
de directe voordeelen van het vormen
der moderne oorlogsmethoden, en on
derwerpt zich daarom aan zijn regime.
Wij moeten nu zien, wat we met dit
menschen-materiaal kunnen uitrichten.
Tot nu toe hebben wij alleen ervaring
opgedaan met onze bedienden en ver
plegers. De laatsten vooral zijn heerlijk-
origineel in hun opvattingen. Natuur
lijk hebben we geen gelegenheid gehad,
den menschen eenig begrip bij te bren
gen omtrent hygiëne. Een der eerste
lessen was, dat een mensch zich was-
tal dieren genomen, dan direct noodig I schen moet. Een Abessijn wascht zich
was. I alleen de voeten, en dit alleen uit vrees
Deze groote sterfte wordt ten deele|voor besmetting met de zandluis, die
verklaard door het onvoldoende voed- (eelijke ontstekingen aan de onderste
sel, ten deele ten gevolge van de zwa
re marschen, die in het bergterrein van
hen gevergd worden. Alle muildieren in
het Noorden zijn door de regeering ge-
requireerd, zoodat we, om eenige ze
kerheid te hebben, dat wij ons kostbaar
materiaal niet wegens transportmoeilijk-
extremiteiten geven kan. Mannen en
vrouwen dragen een hemd met zul-ke
nauwsluitende mouwen, dat zij er maar
één keer in hun leven in kunnen ko
men, en er pas uitkomen, als het als
vodden er af te trekken is; en een wijde
broek, die aan kuit en enkels even
heden in den steek moeten laten, eenl naUw toeloopt als 't hemd aan de pol
groote reserve aan levende materie I sen Welnu, het gevolg v,an onze eerste
moeten meenemen Deden^ we dit niet,l|es was> Jat den geheelen dag door de
dan zouden we daar in de bergen als! ééne ploeg de ander afwisselde bij hef
Door MARJORIE BOWEN.
19),
Vaar madame de Bellegarde wist dat
zij spoedig aan Timothy Carless zou
openbaren dat hij tegen niemand kwade
gevoelens behoefde te koesteren en zij
antwoordde losjes;
O, we zijn allen veel te beschaafd
voor iets van dien aard.
Miss Stalling scheen zich terug te
trekken; zij merkte niet ter zake op:
De Pagode schijnt mij een vreemde
plaats om uit te kiezen voor een picnic.
O zeide madame de Bellegarde, de
Pagode.'
Zij had bepaald, dat de kamers in den
linker vleugel zouden zijn voor Timo
thy Carless; zij hoopte dat hij die zou
aannemen zonder er zich op te laten
voorstaan. Nu ging zij naar die ledige
kamers kijken, ging alleen, toen ieder
een anders in het kasteel sliep.
Zij draaide 'de lichten bijna vrees
achtig op, alsof zij een indringster was
en keek rond met een genoegen dat
zoowel heimelijk als bitter was; zij droeg
n mand donkere, bedauwde, roode ro-
ren, welke zij den geheelen dag in haar
eigen kamer had bewaard voor dit
oogenblik, en nu ging zij zacht door de
eerste kamer met de edele, glimlachen
de. blonde schilderijen en de vorstelijk"
meubelen van goudbrons en ingelegd
werk. naar de slaapkamer, welke, even-
als haar slaapkamer, uitzag op de
A masse.
ratten zitten opgesloten, indien we
ons wegens gevaar, plotseling zouden
moeten verplaatsen.
Een verdere opgave voor ons is, hoe
het transport der gewonden zal moe
ten geschieden. Want ik meen, dat ik
handenwasschen. Gewerkt kon er niet
meer worden. Riep men ze voor het een
of ander karweitje, dan- gebaarden ze
heftig en wezen op de pomp en gin
gen rustig door met wasschen. Op het
laatst moest met geweld aan deze orgie
het u reeds verteld heb: noch onze am-1 van zelfreiniging een einde worden ge-
bulance, noch de Engelsche of Zweed-1 maakt.
sche, hebben eigenlijke gevechtsverwon-
den in behandeling gehad. Tot nu toe
Hadden alle buitenlandsche ambulances
óf verwonden van luchtbombardementen
óf zieken van het platteland, opgeno
men en beh,andeld. Natuurlijk hebben
deze evengoed recht op medische hulp,
doch het eigenlijke doel van onze uit
zending is toch, de verzorging op ons
te nemen van hen, die aan het gevechts
front hun leven inzetten voor hun va
derland. De oplossing van dit vraag
stuk zullen wij zoo dicht mogelijk trach
ten te benaderen.
In den tegentijd is in het'Noorden elk
Zijn kamer scheen zelfs nog eenzamer
en lediger dan de andere; madame de
Bellegarde nam snel de tuberozen uit
de Sèvres-vazen op den schoorsteen,
verving die door de roode rozen en
haastte zich weg zonder rond te kijken
het was een 'lange weg het kasteel rond
naar heur eigen vertrekken en terwij!
zij ging, van galerij tot galerij, van ka
mer tot kamer, luisterde zij naar haar
eigen bedeesde voetstappen, die zich
spoedden door de eenzaamheid en stil
te.
HOOFDSTUK VIII.
Miss Stalling was buitengewoon be
nieuwd om Timothy Carless te zien;
zij vond dat madame de Bellegarde een
zeer wonderbaarlijk wezen was en zi-
kon zich niet goed het type van man
voorstellen, dat deze uitverkoren vrouw
zoo betooverd had, welke, naar miss
Stalling geloofde alle recht en alle
legenheid had om zeer kieskeurig te-
zijn.
Madame de Bellegarde had hem nooit
beschreven en als zij eenig portret van
dezen begunstigden jongen man bezat,
miss Stalling had het niet gezien; zij on
derstelde dat hij zeer verschilde van
haar vriend Magnus Farryner, die zoo
volkomen gefaald had hem te verdrin
gen, en zij was lichtelijk en in 't geheim
bevooroordeeld tegen hem; hij was noch
van den leeftijd noch van den rang van
madame de Bellegarde, noch was hij
miss Stalling was ervan overtuigd
ook maar half zoo ..aardig" als mr.
De eerste dagen moesten we ons met
emailwerk, dat nog niet geheel uitge
pakt was, eenigszins behelpen. Bepaal
delijk was het den verplegers moeilijk,
het onderscheid te doen kennen tus
schen een soepbord en een ondersteek.
Hoe dikwijls zagen wij dan niet, dat
deze vergissing gemaakt werd, en dat
een soepbord, voller dan het de zaal
binnengebracht werd, deze weer
verliet!
Men moet voor 't vak van verpleger
als man toch wel 'n bepaalden knobbel
hebben; bij een zoo vrijgevochten volk
als de Abessijnen kan men dezen echter
Farryner, drie welonderscheiden pun
ten tegen hem; maar miss Stalling wilde
niet afkeerig zijn van deze gewichtige
persoonlijkheid, want zij wenschte bo
ven alles het geluk van madame de Bel
legarde.
Het was misschien omdat zij altijd
zoo sterk het geluk van anderen had ge-
wenscht, dat miss Stalling, op een leef
tijd van' over de zeventig jaren, terug
zag op een leven zoo ontbloot van per
soonlijke genoegens, zoo rijk aan gees
telijk, maar onvruchtbaar aan stoffelijk
genot.
Het was verbazend hoeveel goedheid,
hoeveel lieftalligheid miss Stalling an
deren had gegeven én hoe bedroefd
weinig anderen haar hadden gegeven,
maar zij dacht er nooit over op die wij
ze; zij was buitengewoon dankbaar voor
dat weinige en geloofde dat zij meer
had ontvangen dan haar toekwam.
Welk een genoegen bijvoorbeeld ont
leende zij nu aan de gedachte van het
plezier der kleine Robinetta Sarsfield!
Met welk een blijdschap las en her
las zij den geestdriftigen bedankbrief
van het meisje, en welk een overvloei
ende genegenheid voelde zij jegens ma
dame de Bellegarde dat zij die dubbele
vreugde gaf aan haarzelf en aan
Robinetta en terwijl de vrouwe van
het kasteel zoo nauwlettend we weelde
rige suite voor Timothy Carless, was
miss Stalling bezig met liefde de kleine
kamer naast de hare gereed te maken
voor Robinetta Sarsfield en zij schil
derde zich de verwondering en opwin
ding van het meisje af bij zulk een om-
moeilijk verwachten. Daarom de voort
durende strijd van onzen verpleger v
d. Honing om deze verplegers zelfs het
allernoodzakelijkste werk te laten doen
Veelal vinden zij het verspillen van
kracht, om iemand met één been in Ie
ven te willen houden. Zoo iemand toch
heeft voor 'n primitieve maatschappij
als hier geen waarde meer; hem „met
menschlievendheid behandelen" ge
lijk art. 1 van de conventie van Genève
1929 het uitdrukt is in zijn oogen 'n
soort werk voor goedaardige krank
zinnigen.
Zoo voeren we dagelijks opnieuw
strijd tegen vooroordeelen en gemak
zucht.
We bevinden ons hier in Dessié in
de oorlogszone. Geen journalisten wor
den noordelijker dan hier toegelaten.
Verschillende vertegenwoordigers van
buitenlandsche bladen zijn daarom in
arren moede maar weggetrokken, daar
ze na weken wachten het vergeefsche
van het verkrijgen van een paspoort
voor dit gebied inzagen. Want nie
mand tenzij hij tot het leger behoort
wordt toegestaan, zonder paspoort te
reizen; welk een administratieve romp
slomp dit geeft, begrijpt een ieder. Zelfs
wij, die in Addis van allerlei paperassen
en paspoorten voorzien werden, hebben
voor onzen tocht noordwaarts nieuwe
paspoorten noodig.
En dat alles vordert tijd en ge
duld De eerste heeft in dit land geen
waarde de laatste moet men als
waardevol pand aankweeken.
Postverbinding van hier naar het
Noorden bestaat practisch niet. Ik heb
me daarom beijverd, vóór ons vertrek
nog iets te laten hooren. Men moet in
onze positie als neutraal mensch zéér
voorzichtig zijn in zijn oordeelen, en
mag vele dingen, die juist ook voor de
lezers van belang zijn, niet neerschrij
ven. Daarom moeten onze reisbrieven
noodgedwongen wel zeer oppervlakkig
blijven: het maakt het schrijven er van
echter niet gemakkelijker.
Een volgend maal hoop ik u iets te
berichten van de ervaringen onzer am
bulance-voorposten in de oorlogszone.
Vanmorgen kwam uit Addis Abeba 't
telegrafisch bericht, dat de schrijver van
bovenstaand artikel, dr. Van Schelven,
toch vrij ernstig gewond werd bij den
overval van bandieten op zijn karavaan.
Dr. Van Schelven bevindt zich thans op
weg naar Nederland. Denkelijk veroor
looft zijn gezondheidstoestand hem niet,
nog langer in het ongunstige klimaat
van Abessynië te vertoeven
Red.
PRINSES JULIANA OP DE ZUID-
AFRIKAANSCHE TENTOONSTEL
LING TE AMSTERDAM,
Gistermiddag om .vier uur heeft Prin
ses Juliana een bezoek gebracht aan de
Zuidafrikaansche tentoonstelling, die
gedurende eenige weken in het Carltcn-
Hctel te Amsterdam wordt gehouden.
De Zuidafrikaansche gezant leidde LI.
K. H. rond langs de verschillende in
zendingen, waarvoor de Prinses groote
belangstelling toonde. Na afloop van de
ze rondleiding werd in een nevenzaal
de thee gebruikt, waarna de Prinses met
gevolg om vijf uur de tentoonstelling
verliet.
In de Vijzelstraat voor het Carlton-
Hotel hadden zich vele belangstellenden
verzameld, die de Prinses bij haar ver
trek hartelijk toejuichten.
GROOT VERLOF DIENSTPLICHTIGEN.
In sommige dagbladen is vermeld, dat
de dienstplichtigen van den motordienst
geving, want dit wist evenals miss
Stalling zelf niets van de weelde en het
gem,ak, welke madame de Bellegarde
mr. Farryner en waarschijnlijk mr.
Charless verwachten en aannamen als
vanzelfsprekend.
Miss Stalling had zelf heimelijk zorg
over de kleeren van het kind natuur
lijk zou haar gastvrouw nooit aan zoo
iets denken, maar zou Robinetta's gar
derobe Ruzè de Bellegarde waardig
zijn
Als miss Stalling het geld had ge-
bad, zou zij een stapel mooie zijden
kleeren hebben gekocht en die op het
kleine bed met de fraaie, rose tafgordij
nen hebben gelegd, maar haar midde
len waren beperkt op het dubbeltje af
en zij was geschoold in de controle van
haar edelmoedige aandriften, een ge
schooldheid welke haar pijnlijke erva
ring was geweest.
Natuurlijk zou een enkele wenk aan
madame de Bellegarde kwistige gaven
voor het meisje te voorschijn hebben ge
bracht maar miss Stalling kon dien
wenk niet geven,
Zij sprak zelfs in het geheel niet van
het meisje, omdat zij voelde dat Robi
netta zoo erg onbelangrijk was voor
haar gastvrouw, die bovendien zoo ge
heel in beslag genomen werd door de
gedachte aan dien anderen gast.
Hij kwam van Parijs met den Borde-
aux-express-trein en de donkerblauwe
limousine van madame de Bellegarde j
bracht hem naar het kasteel in den vroe-
gen namiddag; zij was in den tuin toen;
zij den wagen over de gracht hoorde1
rijden en stoppen op het statieplein en
Werken Uw ingewanden
SsJftys normaal Stel er dan prijs
opZorg dat dit zoo blijft.
Het regelmatig gebruik der
M. S. S.-cachets voorkomt
stoornissen, die ook bU U
plotseling kunnen optreden
(Ingezf Med.
voor wie de eerste oefening begin April
eindigt voorloopig" in werkelijken dienst
moeten blijven. Bij het departement van
defensie wordt echter verzekerd, dat
hieromtrent nog geen beslissing is geno
men. Zoodanige beslissing zal vermoe
delijk eerst in het begin van de volgen
de week kunnen worden verwacht. Het
zelfde geldt ten opzichte van andere
dienstplichtigen, wier eerste oefening
eveneens in het begin van April eindigt.
DE BEGRAFENIS VAN DE SLACHT
OFFERS VAN DE UIVER.
Naar gemeldt wordt zal Woensdag
middag te Amsterdam de begrafenis
plaats hebben van een deel van de
slachtoffers van het vliegtuig Uiver, die
met het s s, Rabenfels uit Basra te Rot
terdam verwacht worden.
De stoffelijke resten zullen in de aula
van Zorgvlied worden opgesteld.
Het stoffelijk overschot van gezagvoer
der Beekman zal reeds Woensdagmor
gen 11 uur op de familiebegraafplaats te
Muiderberg ter aarde worden besteld
STORMLANTAARNS
De minister van waterstaat heeft aan
de Commissarissen der Koningin het
volgende geschreven inz,ake het gebruik
van stormlantaarns.
Ingevolge art. 62 bis, derde lid, en
art. 63, eerste lid, van het motor- en
rijwielreglement moeten transportrijwie
len. waarmede over een weg wordt ge
reden, en rij- en voertuigen geen motor
rijtuigen of rijwielen zijnde, bij donker
voorzien zijn van twee witte voorlichten
en een rood achterlicht, zoolang zij zich
op een verharden weg bevinden. De lan
taarns mogen naar haar zijkanten geen
gekleurd licht en naar haar achterzijde
geen licht uitstralen Dit voorschrift wordt
herhaaldelijk overtreden. De oorzaak is',
dat veelvuldig gebruik wordt gemaakt
van zgn. stormlantaarns, welke naar al
le zijden hetzij wit, hetzij rood licht
uitstralen. Wel tracht men soms, door
allerlei hulpmiddelen aan bedoeld voor
schrift te voldoen, b.v. door een deel
van de lantaarn met gekleurd of onge
kleurd papier te bedekken, maar die
hulpmiddelen zijn in den regel niet af
doende, temeer omdat de lantaarn dik
wijls aan één punt zoo is opgehangen,
dat zij draait en het licht dus niet
steeds naar de voorgeschreven of toe
gelaten richting gekeerd is. De politie
zal aan de naleving van de betreffende
voorschriften nauwkeurig de hand hou
den.
Gen.-majoor J. F. de Meester, f
Te Velp is, 82 jaar oud, overleden de
oud-hoofdintendant generaal-majoor J,
F. de Meester.
APOTHEKEN.
Van Zaterdagavond 9 uur af .is des
nachts en Zondag den geheelen dag te
Middelburg geopend de apotheek-
Van de Garde, Korte Noordstraat.
ïaar moed ontviel haar; zij vroeg miss
Stalling hem tegemoet te gaan en zoo
mogelijk zijn houding jegens haarzelf te
ontdekken
Maar wat gaalt u doen vroeg
miss Stalling, een beetje opgewonden.
Wegloopen, antwoordde de andere
vrouw met 'n huiverenden glimlach. Ik
ga naar boven naar de watervallen
zeg hem dat ik niet zeker was van het
uur van aankomst of wat ge maar
wilt.
Maar
Madame de Bellegarde viel in de re
de met iets v,an wanhoop.
Ik heb een aanmoediging noodig
ik kan hem niet ontmoeten zonder
een aanmoediging....
Nooit had haar vriendin haar zoo
vernederd gezien; zij wrong haar han
den als een kind; nieuwe lijnen ver
toonden zich op haar gelaat zij had
zeker 'te veel blanketsel, dat zelfs in
de schaduw van haar lichten, grooten
ïoed zichtbaar was, gebruikt, en haar
canten japon was te zorgvuldig, te kost
baar, haar parels waren te talrijk voor
het zonlicht.
Miss Stalling zag al deze gebreken
in een oogopslag en gordde zich aan
voor haar taak.
Heel goed. U gaat een wandeling
doen en kijken naar de watervallen en
komit terug voor de thee. Ik durf zeg
gen, dat ik wel best met mr. Carless zal
opschieten.
(Wordt Vervolgd).