AR 36 ITTE RE KRONIEK van den DAG. Met dé Nederlandsche Roode Kruis Ambulance in Abessy me. DE PAGODE TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE*GOESCHE COURANT) VAN VRIJDAG 27 MAART 1936. No. 74. b 3.95 BURG De Abessijnen hebben eer der een teveel dan een te kort aan zelfvertrouwen. Het soepbord, dat als ondersteek gebruikt werd. „Goedaardige krankzin nigheid". M. S. S.-cachets ie met bruin. fij vele dellen. koekjes? Ide. Klets- |ereid. Be- Sukkel, blburg'. [enleverw, 15, ger. bt 15, bo- Jrst 20, le- half pd, |270, Mbg. tortelen, |f spercie- Il8, 14. 10 papp. 8 of 25 ct. p, Istr., Mbg. torgen op Ie kleuren leent. Hy- 1 per bos, 10 cent. [goedkoop 1 ct., cote- Ipen 30 ct. Indeau 45 (jnse, Gra- I'burg, met uw Zij t gij 3 ij ons en lellen. Al- Haven I bol. ishoofdk., sief. var- Ifijne boe- Je Pagter, iM'burg, renwinke- ra" knak- fe smaas- 1, L. Burg |or 25 ct, apapp. 28 Ier kg. Ci- Ipsla 10 c, Imaill. art, Ikookpan- ftnnen, af- tot lage It. L. van [105, Mbg. lï Pracht Pia's, aza- iten mor- |burg, i! Heden fcorteering It U iets lis kijken, Iddelburg. bndvlees? ph. 30 ct,, ct,, lap- rosb, 45, Jde Steur, Itr.Mbg. ■■«««O UIMUCO ïerameu- s (Trans- prijs (re- ede), no, vraagt renleden. wenscht. Bureau snieheng- Ludwig chimmel- 6 dek- le Buck, van de zijn ter t comité a.s. van ,De Ver- Boe- De vlootconferentie aan haar eind gekomen, Een accoord bereikt, nadat Japan en Italië de plaat hadden gepoetst. 't Hek van den dam voor een be wapeningswedloop. Woensdag heeft in de Queen Anne Salon van het St. Jampes-paleis te Lon den de slotvergadering van de vlootcon :erentie plaats gevonden. In het politie ke rumoer van de laatste weken was men het bestaan van deze eindelooze bijeenkomst haast vergeten. Ettelijke maanden heeft ze geduurd. In den be ginne had men er veel belangstelling voor, kon men met een soort moed van ale wanhoop hopen, dat er iets terecht zou komen van de bedoelingen, waar mee ze was bijeengeroepen: het sluiten van een overeenkomst tusschen de vijf groote zeemogendheden (Engeland, Amerika, Japan, Frankrijk en Italië) ter beperking van de maritieme bewapenin gen. Na enkele weken liep het echter al falikant mis: Japan hield vast aan zijn eisch van een even groote vloot als Amerika en Engeland. Toen der Japan- sche regeering bleek, dal daar niets van kon komen, riep ze haar vertegenwoor digers terug. Hoewel voortzetting der beraadslagingen nu weinig zin meer had, bleven de overige vier deelnemers door praten. Blijkbaar wilden ze dan toch nog tot een of ander accoord zien te komen, dat eenigszins een remmenden invloed op den bewapeningswedloop zou kun nen uitoefenen. Edoch, voor het zoover was, kwam er een nieuwe kink in den kabel: Mussolini liet opeens weten, dat hij geen enkele overeenkomst zou onder teekenen, zoolang tegen Italië sancties zouden worden toegepast. Daarmee wa ren er twee van de vijf deelnemers af gevallen. Het had nu natuurlijk nog min der zin, om verder te delibereeren, maar zie: het geschiedde toch, Engeland, Amerika en Frankrijk namen Mussolini's mededeeling voor kennisgeving aan en gingen over tot de orde van den dag. Wie durft beweren, dat er in onzen lijd geen koelbloedigheid meer bestaat, koelbloedigheid, die den zeeheld niet misstaan? Jammer is het misschien, dat men op den eenmaal ingeslagen weg niet nog verdere vorderingen heeft ge maakt. Het zou een historisch pheno- meen van de eerste orde geworden zijn. na Italië had b.v. Frankrijk kunnen weg- loopen, tenslotte Engeland en dan had oom Sam in een paroxysme van koel bloedigheid een dot van een accoord met zichzelf kunnen sluiten; dollars ge noeg aan den overkant van den Oceaan. Veel duurder dan nu, zou men in geen geval uitgekomen zijn. De overeenkomst die de drie overblijvers thans gesloten hebben, houdt n.l. in, dat ze mekaar elk jaar zullen meedeelen, hoe het er met hun vloten voorstaat (uitwisseling van bouwprogramma's dus); en dat ze voor bepaalde scheepstypen zekere grenzen niet zullen overschrijden (zoo is de ma ximum-tonnage voor slagschepen b.v. op 35.000 ton bepaald). Op zichzelf heeft dit accoord als dam tegen een uitbrei ding der bewapeningen niet veel te be- teekenen; zijn waarde wordt echter nog geringer, doordat Japan en Italië er niet aan meedoen. In de praktijk is thans ook wat de zeestrijdkrachten aangaat het hek van den dam. Alleen het gebrek aan geld bij sommige staten (als Japan) zal misschien kunnen voorkomen, dat in 'n razend tempo de vloten al maar grooter en sterker bewapend worden. Wat in- tusschen een vrij schrale troost mag hee- ten. Voor Europa is van belang, dat men in de overeenkomst ook nog een clau sule ten aanzien van den duikbooten oorlog heeft opgenomen. Hierin staat, dat de duikboolen zich in haar actie te gen koopvaardijschepen moeten hou den aan de internationale rechtsregelen, die ten aanzien van oorlogsschepen; welke de oppervlakte bevaren, gelden. In het bijzonder zullen zij geen koop vaardijschip tot zinken mogen brengen of onklaar maken zonder eerst de opva renden en de papieren in veiligheid te hebben gesteld, uitgezonderd in geval van «voortgezette weigering om te stop pen of actieven weerstand tegen het doorzoeken van het schip. Deze bepaling heeft echter alleen waarde voor het geval een oorlog reeds is uitgebroken. De wereld had er meer aan gehad, als de heeren te Londen er in geslaagd waren, betere maatregelen tegen het uitbreken van een gewa pend conflict te treffen. Dr. A. van Schelven schrijft ons uit Dessié, d.d. 24 Februari Onze unit gaat morgen vertrekken. We gaan noordwaarts, onze eerste unit achterna. Die is n.l. reeds 10 dagen ge leden vertrokken; doordat wij op eenige onderdeelen uit Addis moesten wach ten, en tevens eenigszins rekening moesten houden met de plannen der regeering, is ons vertrek vertraagd. Met deze karavaan van 100 muildie ren, is onze ambulance-eenheid, voor ze ker twee maanden, onafhankelijk van verdere aanvoer van onze basis. Daar de sterfte onder de muildieren in het Noorden zeer groot is, hebben wij op advies van Dr. Junod een grooter aan- transport onmogelijk: men zou méér menschenlevens verliezen op de glib berige bergpaden dan dat men gewon den veilig overbracht. In dien tijd zullen de Abessijnen dus zelf in hun gewonden- verzorging" dienen te voorzien. En daar op zullen ze ook door ons dienen te worden voorbereid. Alle soldaten hebben steeds in eigen onderhoud te voorzien; velen nemen daarom hun vrouw of een slavin mee, om voor hen te zorgen, en het eten te koken etc. 1 Elk heeft een kleinen reserve-voorraad meel bij zich: is die op, dan is hij aan de genade van het land overgegeven. Het leven is hard in dit land. Is het aan den anderen kant dan niet begrijpelijk dat op den duur het enthousiasme onder de troepen slinkt? en dat af en toe het persoonlijk contact met den keizer noodig is, om het zelfvertrouwen er in te houden! In het algemeen gesproken, heeft men hier echter eerder met een te veel dan een tekort aan zelfvertrouwen te ma ken. Van nature een krijgszuchtig volk, is hun moed niet weinig versterkt dooi de successen, die zij in de laatste eeuw hebben kunnen boeken. De nederlaag te gen de Engelschen onder Lord Napier in 1868 is vergeten; doch niet hun over winningen op de Egyptenaren en Der- wishen in 1875 en 1876, en op de Italia nen bij Adoea in 1896. Hun land is onder Menelik II zoo vergroot, dat zij geen uitbreiding van gebied zelfs wenschen. Hun afgod is nog steeds Mënelik, de groote krachtige strijder Haile Selasse, de huidige heer- scher, echter regeert door zijn sterken geest; hij heeft leger en luchtmacht ge organiseerd - zoo veel als mogelijk was in dezen korten, tijd; het volk ziet de directe voordeelen van het vormen der moderne oorlogsmethoden, en on derwerpt zich daarom aan zijn regime. Wij moeten nu zien, wat we met dit menschen-materiaal kunnen uitrichten. Tot nu toe hebben wij alleen ervaring opgedaan met onze bedienden en ver plegers. De laatsten vooral zijn heerlijk- origineel in hun opvattingen. Natuur lijk hebben we geen gelegenheid gehad, den menschen eenig begrip bij te bren gen omtrent hygiëne. Een der eerste lessen was, dat een mensch zich was- tal dieren genomen, dan direct noodig I schen moet. Een Abessijn wascht zich was. I alleen de voeten, en dit alleen uit vrees Deze groote sterfte wordt ten deele|voor besmetting met de zandluis, die verklaard door het onvoldoende voed- (eelijke ontstekingen aan de onderste sel, ten deele ten gevolge van de zwa re marschen, die in het bergterrein van hen gevergd worden. Alle muildieren in het Noorden zijn door de regeering ge- requireerd, zoodat we, om eenige ze kerheid te hebben, dat wij ons kostbaar materiaal niet wegens transportmoeilijk- extremiteiten geven kan. Mannen en vrouwen dragen een hemd met zul-ke nauwsluitende mouwen, dat zij er maar één keer in hun leven in kunnen ko men, en er pas uitkomen, als het als vodden er af te trekken is; en een wijde broek, die aan kuit en enkels even heden in den steek moeten laten, eenl naUw toeloopt als 't hemd aan de pol groote reserve aan levende materie I sen Welnu, het gevolg v,an onze eerste moeten meenemen Deden^ we dit niet,l|es was> Jat den geheelen dag door de dan zouden we daar in de bergen als! ééne ploeg de ander afwisselde bij hef Door MARJORIE BOWEN. 19), Vaar madame de Bellegarde wist dat zij spoedig aan Timothy Carless zou openbaren dat hij tegen niemand kwade gevoelens behoefde te koesteren en zij antwoordde losjes; O, we zijn allen veel te beschaafd voor iets van dien aard. Miss Stalling scheen zich terug te trekken; zij merkte niet ter zake op: De Pagode schijnt mij een vreemde plaats om uit te kiezen voor een picnic. O zeide madame de Bellegarde, de Pagode.' Zij had bepaald, dat de kamers in den linker vleugel zouden zijn voor Timo thy Carless; zij hoopte dat hij die zou aannemen zonder er zich op te laten voorstaan. Nu ging zij naar die ledige kamers kijken, ging alleen, toen ieder een anders in het kasteel sliep. Zij draaide 'de lichten bijna vrees achtig op, alsof zij een indringster was en keek rond met een genoegen dat zoowel heimelijk als bitter was; zij droeg n mand donkere, bedauwde, roode ro- ren, welke zij den geheelen dag in haar eigen kamer had bewaard voor dit oogenblik, en nu ging zij zacht door de eerste kamer met de edele, glimlachen de. blonde schilderijen en de vorstelijk" meubelen van goudbrons en ingelegd werk. naar de slaapkamer, welke, even- als haar slaapkamer, uitzag op de A masse. ratten zitten opgesloten, indien we ons wegens gevaar, plotseling zouden moeten verplaatsen. Een verdere opgave voor ons is, hoe het transport der gewonden zal moe ten geschieden. Want ik meen, dat ik handenwasschen. Gewerkt kon er niet meer worden. Riep men ze voor het een of ander karweitje, dan- gebaarden ze heftig en wezen op de pomp en gin gen rustig door met wasschen. Op het laatst moest met geweld aan deze orgie het u reeds verteld heb: noch onze am-1 van zelfreiniging een einde worden ge- bulance, noch de Engelsche of Zweed-1 maakt. sche, hebben eigenlijke gevechtsverwon- den in behandeling gehad. Tot nu toe Hadden alle buitenlandsche ambulances óf verwonden van luchtbombardementen óf zieken van het platteland, opgeno men en beh,andeld. Natuurlijk hebben deze evengoed recht op medische hulp, doch het eigenlijke doel van onze uit zending is toch, de verzorging op ons te nemen van hen, die aan het gevechts front hun leven inzetten voor hun va derland. De oplossing van dit vraag stuk zullen wij zoo dicht mogelijk trach ten te benaderen. In den tegentijd is in het'Noorden elk Zijn kamer scheen zelfs nog eenzamer en lediger dan de andere; madame de Bellegarde nam snel de tuberozen uit de Sèvres-vazen op den schoorsteen, verving die door de roode rozen en haastte zich weg zonder rond te kijken het was een 'lange weg het kasteel rond naar heur eigen vertrekken en terwij! zij ging, van galerij tot galerij, van ka mer tot kamer, luisterde zij naar haar eigen bedeesde voetstappen, die zich spoedden door de eenzaamheid en stil te. HOOFDSTUK VIII. Miss Stalling was buitengewoon be nieuwd om Timothy Carless te zien; zij vond dat madame de Bellegarde een zeer wonderbaarlijk wezen was en zi- kon zich niet goed het type van man voorstellen, dat deze uitverkoren vrouw zoo betooverd had, welke, naar miss Stalling geloofde alle recht en alle legenheid had om zeer kieskeurig te- zijn. Madame de Bellegarde had hem nooit beschreven en als zij eenig portret van dezen begunstigden jongen man bezat, miss Stalling had het niet gezien; zij on derstelde dat hij zeer verschilde van haar vriend Magnus Farryner, die zoo volkomen gefaald had hem te verdrin gen, en zij was lichtelijk en in 't geheim bevooroordeeld tegen hem; hij was noch van den leeftijd noch van den rang van madame de Bellegarde, noch was hij miss Stalling was ervan overtuigd ook maar half zoo ..aardig" als mr. De eerste dagen moesten we ons met emailwerk, dat nog niet geheel uitge pakt was, eenigszins behelpen. Bepaal delijk was het den verplegers moeilijk, het onderscheid te doen kennen tus schen een soepbord en een ondersteek. Hoe dikwijls zagen wij dan niet, dat deze vergissing gemaakt werd, en dat een soepbord, voller dan het de zaal binnengebracht werd, deze weer verliet! Men moet voor 't vak van verpleger als man toch wel 'n bepaalden knobbel hebben; bij een zoo vrijgevochten volk als de Abessijnen kan men dezen echter Farryner, drie welonderscheiden pun ten tegen hem; maar miss Stalling wilde niet afkeerig zijn van deze gewichtige persoonlijkheid, want zij wenschte bo ven alles het geluk van madame de Bel legarde. Het was misschien omdat zij altijd zoo sterk het geluk van anderen had ge- wenscht, dat miss Stalling, op een leef tijd van' over de zeventig jaren, terug zag op een leven zoo ontbloot van per soonlijke genoegens, zoo rijk aan gees telijk, maar onvruchtbaar aan stoffelijk genot. Het was verbazend hoeveel goedheid, hoeveel lieftalligheid miss Stalling an deren had gegeven én hoe bedroefd weinig anderen haar hadden gegeven, maar zij dacht er nooit over op die wij ze; zij was buitengewoon dankbaar voor dat weinige en geloofde dat zij meer had ontvangen dan haar toekwam. Welk een genoegen bijvoorbeeld ont leende zij nu aan de gedachte van het plezier der kleine Robinetta Sarsfield! Met welk een blijdschap las en her las zij den geestdriftigen bedankbrief van het meisje, en welk een overvloei ende genegenheid voelde zij jegens ma dame de Bellegarde dat zij die dubbele vreugde gaf aan haarzelf en aan Robinetta en terwijl de vrouwe van het kasteel zoo nauwlettend we weelde rige suite voor Timothy Carless, was miss Stalling bezig met liefde de kleine kamer naast de hare gereed te maken voor Robinetta Sarsfield en zij schil derde zich de verwondering en opwin ding van het meisje af bij zulk een om- moeilijk verwachten. Daarom de voort durende strijd van onzen verpleger v d. Honing om deze verplegers zelfs het allernoodzakelijkste werk te laten doen Veelal vinden zij het verspillen van kracht, om iemand met één been in Ie ven te willen houden. Zoo iemand toch heeft voor 'n primitieve maatschappij als hier geen waarde meer; hem „met menschlievendheid behandelen" ge lijk art. 1 van de conventie van Genève 1929 het uitdrukt is in zijn oogen 'n soort werk voor goedaardige krank zinnigen. Zoo voeren we dagelijks opnieuw strijd tegen vooroordeelen en gemak zucht. We bevinden ons hier in Dessié in de oorlogszone. Geen journalisten wor den noordelijker dan hier toegelaten. Verschillende vertegenwoordigers van buitenlandsche bladen zijn daarom in arren moede maar weggetrokken, daar ze na weken wachten het vergeefsche van het verkrijgen van een paspoort voor dit gebied inzagen. Want nie mand tenzij hij tot het leger behoort wordt toegestaan, zonder paspoort te reizen; welk een administratieve romp slomp dit geeft, begrijpt een ieder. Zelfs wij, die in Addis van allerlei paperassen en paspoorten voorzien werden, hebben voor onzen tocht noordwaarts nieuwe paspoorten noodig. En dat alles vordert tijd en ge duld De eerste heeft in dit land geen waarde de laatste moet men als waardevol pand aankweeken. Postverbinding van hier naar het Noorden bestaat practisch niet. Ik heb me daarom beijverd, vóór ons vertrek nog iets te laten hooren. Men moet in onze positie als neutraal mensch zéér voorzichtig zijn in zijn oordeelen, en mag vele dingen, die juist ook voor de lezers van belang zijn, niet neerschrij ven. Daarom moeten onze reisbrieven noodgedwongen wel zeer oppervlakkig blijven: het maakt het schrijven er van echter niet gemakkelijker. Een volgend maal hoop ik u iets te berichten van de ervaringen onzer am bulance-voorposten in de oorlogszone. Vanmorgen kwam uit Addis Abeba 't telegrafisch bericht, dat de schrijver van bovenstaand artikel, dr. Van Schelven, toch vrij ernstig gewond werd bij den overval van bandieten op zijn karavaan. Dr. Van Schelven bevindt zich thans op weg naar Nederland. Denkelijk veroor looft zijn gezondheidstoestand hem niet, nog langer in het ongunstige klimaat van Abessynië te vertoeven Red. PRINSES JULIANA OP DE ZUID- AFRIKAANSCHE TENTOONSTEL LING TE AMSTERDAM, Gistermiddag om .vier uur heeft Prin ses Juliana een bezoek gebracht aan de Zuidafrikaansche tentoonstelling, die gedurende eenige weken in het Carltcn- Hctel te Amsterdam wordt gehouden. De Zuidafrikaansche gezant leidde LI. K. H. rond langs de verschillende in zendingen, waarvoor de Prinses groote belangstelling toonde. Na afloop van de ze rondleiding werd in een nevenzaal de thee gebruikt, waarna de Prinses met gevolg om vijf uur de tentoonstelling verliet. In de Vijzelstraat voor het Carlton- Hotel hadden zich vele belangstellenden verzameld, die de Prinses bij haar ver trek hartelijk toejuichten. GROOT VERLOF DIENSTPLICHTIGEN. In sommige dagbladen is vermeld, dat de dienstplichtigen van den motordienst geving, want dit wist evenals miss Stalling zelf niets van de weelde en het gem,ak, welke madame de Bellegarde mr. Farryner en waarschijnlijk mr. Charless verwachten en aannamen als vanzelfsprekend. Miss Stalling had zelf heimelijk zorg over de kleeren van het kind natuur lijk zou haar gastvrouw nooit aan zoo iets denken, maar zou Robinetta's gar derobe Ruzè de Bellegarde waardig zijn Als miss Stalling het geld had ge- bad, zou zij een stapel mooie zijden kleeren hebben gekocht en die op het kleine bed met de fraaie, rose tafgordij nen hebben gelegd, maar haar midde len waren beperkt op het dubbeltje af en zij was geschoold in de controle van haar edelmoedige aandriften, een ge schooldheid welke haar pijnlijke erva ring was geweest. Natuurlijk zou een enkele wenk aan madame de Bellegarde kwistige gaven voor het meisje te voorschijn hebben ge bracht maar miss Stalling kon dien wenk niet geven, Zij sprak zelfs in het geheel niet van het meisje, omdat zij voelde dat Robi netta zoo erg onbelangrijk was voor haar gastvrouw, die bovendien zoo ge heel in beslag genomen werd door de gedachte aan dien anderen gast. Hij kwam van Parijs met den Borde- aux-express-trein en de donkerblauwe limousine van madame de Bellegarde j bracht hem naar het kasteel in den vroe- gen namiddag; zij was in den tuin toen; zij den wagen over de gracht hoorde1 rijden en stoppen op het statieplein en Werken Uw ingewanden SsJftys normaal Stel er dan prijs opZorg dat dit zoo blijft. Het regelmatig gebruik der M. S. S.-cachets voorkomt stoornissen, die ook bU U plotseling kunnen optreden (Ingezf Med. voor wie de eerste oefening begin April eindigt voorloopig" in werkelijken dienst moeten blijven. Bij het departement van defensie wordt echter verzekerd, dat hieromtrent nog geen beslissing is geno men. Zoodanige beslissing zal vermoe delijk eerst in het begin van de volgen de week kunnen worden verwacht. Het zelfde geldt ten opzichte van andere dienstplichtigen, wier eerste oefening eveneens in het begin van April eindigt. DE BEGRAFENIS VAN DE SLACHT OFFERS VAN DE UIVER. Naar gemeldt wordt zal Woensdag middag te Amsterdam de begrafenis plaats hebben van een deel van de slachtoffers van het vliegtuig Uiver, die met het s s, Rabenfels uit Basra te Rot terdam verwacht worden. De stoffelijke resten zullen in de aula van Zorgvlied worden opgesteld. Het stoffelijk overschot van gezagvoer der Beekman zal reeds Woensdagmor gen 11 uur op de familiebegraafplaats te Muiderberg ter aarde worden besteld STORMLANTAARNS De minister van waterstaat heeft aan de Commissarissen der Koningin het volgende geschreven inz,ake het gebruik van stormlantaarns. Ingevolge art. 62 bis, derde lid, en art. 63, eerste lid, van het motor- en rijwielreglement moeten transportrijwie len. waarmede over een weg wordt ge reden, en rij- en voertuigen geen motor rijtuigen of rijwielen zijnde, bij donker voorzien zijn van twee witte voorlichten en een rood achterlicht, zoolang zij zich op een verharden weg bevinden. De lan taarns mogen naar haar zijkanten geen gekleurd licht en naar haar achterzijde geen licht uitstralen Dit voorschrift wordt herhaaldelijk overtreden. De oorzaak is', dat veelvuldig gebruik wordt gemaakt van zgn. stormlantaarns, welke naar al le zijden hetzij wit, hetzij rood licht uitstralen. Wel tracht men soms, door allerlei hulpmiddelen aan bedoeld voor schrift te voldoen, b.v. door een deel van de lantaarn met gekleurd of onge kleurd papier te bedekken, maar die hulpmiddelen zijn in den regel niet af doende, temeer omdat de lantaarn dik wijls aan één punt zoo is opgehangen, dat zij draait en het licht dus niet steeds naar de voorgeschreven of toe gelaten richting gekeerd is. De politie zal aan de naleving van de betreffende voorschriften nauwkeurig de hand hou den. Gen.-majoor J. F. de Meester, f Te Velp is, 82 jaar oud, overleden de oud-hoofdintendant generaal-majoor J, F. de Meester. APOTHEKEN. Van Zaterdagavond 9 uur af .is des nachts en Zondag den geheelen dag te Middelburg geopend de apotheek- Van de Garde, Korte Noordstraat. ïaar moed ontviel haar; zij vroeg miss Stalling hem tegemoet te gaan en zoo mogelijk zijn houding jegens haarzelf te ontdekken Maar wat gaalt u doen vroeg miss Stalling, een beetje opgewonden. Wegloopen, antwoordde de andere vrouw met 'n huiverenden glimlach. Ik ga naar boven naar de watervallen zeg hem dat ik niet zeker was van het uur van aankomst of wat ge maar wilt. Maar Madame de Bellegarde viel in de re de met iets v,an wanhoop. Ik heb een aanmoediging noodig ik kan hem niet ontmoeten zonder een aanmoediging.... Nooit had haar vriendin haar zoo vernederd gezien; zij wrong haar han den als een kind; nieuwe lijnen ver toonden zich op haar gelaat zij had zeker 'te veel blanketsel, dat zelfs in de schaduw van haar lichten, grooten ïoed zichtbaar was, gebruikt, en haar canten japon was te zorgvuldig, te kost baar, haar parels waren te talrijk voor het zonlicht. Miss Stalling zag al deze gebreken in een oogopslag en gordde zich aan voor haar taak. Heel goed. U gaat een wandeling doen en kijken naar de watervallen en komit terug voor de thee. Ik durf zeg gen, dat ik wel best met mr. Carless zal opschieten. (Wordt Vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1936 | | pagina 5