KRONIEK van den DAS.
BINNENLAND.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAM DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE COURANT) VAN VRIJDAG 20 MAART 1936. No. 68.
HET DROOGDOK TE
MIDDELBURG.
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Inkrimping van binnenlandsche
K.L.M.-lijnen.
M. S. S.- cachets
MIDDELBURG.
Onrustig Spanje. Er worden
weer kerken en kloosters in
brand gestoken. Het anar
chisme viert zijn politieke lus
ten bot. Naar een Sovjet-ré
gime? De toestand lijkt be
denkelijk.
Als de besprekingen te Londen niet
zooveel aandacht in beslag hadden ge
komen, zou er de laatste dagen zeer
waarschijnlijk heel wat meer nieuws
dan nu verschenen zijn over den poli-
lieken toestand in Spanje. Men steekt
daar weer kerken en kloosters en wo-
stingen van autoriteiten in brand, en
schiet mekaar op straat dood Een jaar
of wat geleden, toen koning Alfonso het
veld moest ruimen en Spanje een repu
bliek werd, gebeurde hetzelfde, evenals
la October 1934 tijdens den opstand in
Asturië.
Spanjaarden schijnen graag met vuur
om te gaan. In de 16e en 17e eeuw lie
ten ze er menschen in verteren, bij mas
sa's. Onze Nedrlandsche voorouders
wisten er van mee te praten. Brandsta
pels laaiden toen weliswaar ook buiten
het gebied, waar Karei V en Philips II
den scepter zwaaiden op, dech hun aan
tal stond in geen verhouaing tot het
aantal Spaansche. De inquisitie was van
Spaansche komaf en verrichtte haar
werk het grondigst, waar ze zich in han
den van Spanjaarden bevond.
De brandstichtingen, waaraan de be
woners van het Iberisch schiereiland
(althans een deel hunner en dan zeer ze
ker niet het beste deel) zich thans te
buiten gaan, zijn tegen de kerk gericht,
wier inquisitie eens zoozeer de vlammen
als terchtstellingsmiddel minde. Politie'
ke haat van het laagste allooi kan het
slechts zijn, dat zich op deze wijze ma
nifesteert. Voor 't overige loopt Spanje's
jongste geschiedenis ten deze parallel
met de Russische uit de jaren 1917 en
vervolgens. Ook in Rusland werd de
kerk voor een bolwerk van conservatis
me en onderdrukking aangezien, dat uit
geroeid dient de worden. Wellicht speelt
dit sinistere voorbeeld een rol in wat
thans en reeds eerder zich in Spanje vol
trok. Een deel der Spaansche arbeiders
is anarchistisch; ze zweren bij het Rus
sische bolsjewisme, dat hen inspireert.
Spanje kan nog heel wat beleven, als de
regeering er niet in slaagt den revoluti-
oimairen geest te temmen.
I ot dusver was 't nieuws te schaarsch,
om een duidelijk inzicht in de situatie te
kunnen krijgen. Vermoedelijk moet men
aannemen, dat het slechts een betrek
kelijk kleine groep extremistert is, dat
zich aan de _r.k. bedehuizen vergrijpt.
Wat dan echter te denken van de auto
riteiten, die deze terreur niet met ge
weld te lijf schijnen te gaan? Na de
jongste verkiezingen, die aan de burger
lijke radicalen en de socialistische en
anarchistische en communistische arbei
ders een flinke meerderheid in het par
lement verschaften, werd een regeering
gevormd door de burgerlijke radicalen,
onder leiding van den bekenden politi
cus Azana. Voelt hij zich niet bij machte
het anarchisme den kop in te drukken?
Vreest hij, dat geduchte maatregelen te
gen de brandstichtende extremisten een
opstand der arbeiders tengevolge zou
den hebben? Lenin heeft eens voorspeld,
dat Spanje de tweede Sovjet-staat in
Europa zou worden. Het begint er meer
en meer op te lijken wij wezen er on
langs reeds op dat hij gelijk zal krij
gen.
door
CHR. HONDIUS,
o
En zoo zal dan dan binnen korten tijd
het onoogelijke machinegebouw aan het
begin van de Dwarskade verdwijnen en
de oude toestand van vóór 1875 terug-
keeren, waardoor het stadsbeeld aan
den ingang der haven geen geringe ver
betering zal ondergaan.
Onwillekeurig richten zich de gedach
ten van ouden van dagen terug tot de
vorige eeuw en herinneren zij zich de
veranderingen, die in onze stad plaats
grepen in de tweede helft van de 19e
eeuw. Wat kon het daar druk en le
vendig zijn aan de Dwarskade, die nu
zoo doodsch en eenzaam is met het ledi
ge voordok en de hooge Kaaimuren.
Toen was het heel anders, zoowel
hier als aan de tegenoverliggende Rot-
terdamsche kade: het lossen en laden,
het aankomen en wegvaren van aller-
jei vaartuigen bracht hier levendig
heid en vertier.
Nog zie ik in mijne verbeelding daar
vóór 't bekende huis ,,De Steenrots",
toen een drukke winkel in scheepsbe-
noodigdheden, 'n trotsche Oost Indië-
vaarder „het Zeepaard" of de „Luctor
ot emergo" en aan de overzijde één of
meer Engelsche kolenbrikken liggen,
terwijl de fraaie Zierikzeesche rader
stoomboot gemeerd lag aan den kop der
Uw,arskaai, waar nu het stoomgemaal
staat.
Vat kon ei een drukte heerschen bij
de aankomst en het vertrek der Rot-
terdamsche boot; toen de eenige gelegen
heid, die ons eiland in gemeenschap
bracht met de overige deelen van or.s
Sinds de abdicatie van koning Alfons is
't op het Iberisch- schiereiland voortdu
rend luidruchtig geweest. Nadat eerst
een tijdje de radicalen en socialisten
aan de touwtjes hadden getrokken,
kwam er een reactie. De partijen van
het midden en van rechts behaalden een
stembusoverwinning en togen aan het
werk, om op hun wijs de Spaansche re
publiek te besturen: Resultaat: opstand
in Asturië, die stroomen bloeds deed
vloeien. Een oogenblik trad de heer Gil
Robles, leider der z.g. Ceda (R. K.
Volksactie) op den voorgrond. Hij zou
een sterke figuur zijn en men doodverf
de hem reeds als toekomstig dictator,
Bij de jongste verkiezingen heeft Gil
Robles echter het pleit verloren. Voor-
loopig althans. De partijen van links
verwierven opnieuw de meerderheid.
Zooals de zaken nu staan, kan men
slechts vreezen, dat Spanje een onrus-
tigen en bloedigen tijd tegemoet gaat,
tenzij de regeering er heel spoedig in
slaagt, haar gezag te herstellen. Of-ten-
zij een staatsgreep een militaire dicta
t%ur zou weten te vestigen. Spanje is
een land, waar dit (getuige wijlen Pri
mo de Rivera) mogelijk moet heeten. Of
is het leger inmiddels ook al te radicaal
geworden?
I Iw 7anuwon komen tot rust- kal*
yjrl LCIIUWCII meeren en worden
daarbij tevens gesterkt door 't gebruik van
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drog.
(Ingez. Med.)
Bezuiniging noodig wegens ach
teruitgaand passagiersvervoer,
De Nederlanders zijn he'i
meest beducht geworden.
Naar de N.R.C. verneemt, heeft de
K.L.M. besloten om bij den aanvang van
het a.s, zomerseizoen de binnenlandsche
luchtlijnen Amsterdam-Rotterdam-Eind
hoven en AmsterdamTwente niet ver
der te exploiteeren.
Deze maatregel is noodzakelijk ge
worden in verband met enkele noodza
kelijke bezuinigingen. In verband hier
mee zal ook eenig personeel moeten
worden ontslagen. In de eerste plaats
op de vliegvelden te Eindhoven en
Twente en verder, naar verluidt zal ook
nog wel aan eenig meerder personeel
den dienst worden opgezegd.
De K.L.M. zoekt voorts naar verschil
lende mogelijkheden tot verdere be
zuiniging. Deze bezuinigingen zijn voor
al noodzakelijk geworden door een sterk
achteruitloopen van het passagiersver
voer op verschillende luchtlijnen van de
K.L.M. Vooral in de tweede helft van
1935. Een uitzondering mogen genoemd
worden de lijnen op de Indië en op Scan
dinavië. Een merkwaardigheid is ook
nog, dat het vooral het Nederlandsche
publiek is, dat minder van de vliegma
chines is gaan gebruik maken In totaal
werd op een gegeven oogenblik een
achteruitgang genoemd van 40 tot 45
pet. van de Nederlanders, terwijl op de
lijn AmsterdamLonden op een gege-
land en aansluiting gaf aan het spoor-
wégnet.
Gewoonlijk stond een schare van
menschen, waaronder natuurlijk vele
nieuwsgierigen, de aankomst der boot
die dagelijks \an en naar Rotterdam
voer en aan de tuschenveren passa
giers en goederen laadde en loste, af te
wachten.
En als de boot eindelijk in de bocht
der haven zichtbaar werd, kou men aan
het aantal vlaggetjes aan den gaffel zien
of er veel passagiers voor Vlissingen
waren en dus ééne diligence voldoende
was of dat er „bijwagens" noodig wa
ren.
En dan 't ontschepen der passagiers,
die door wachtende familieleden wer
den afgehaald, want een bootreis naar
Rotterdam was toen voor velen een
heele gebeurtenis; reisgezelschappen
naar Zwitserland of Noorweger kende
men nog niet.
't Gebeurde ook wel, dat een oorlogs
schip, een zoogenaamde monitor, een
schip voor kustverdediging, voor enkele
dagen aan de Dwarskade meerde en
dan liep de halve bevolking, vooral de
jongere te hoop om eens van nabij met
het leven aan boord kennis te maken,
waardoor de lust werd opgewekt om
dienst te nemen bij onze marine. Ook
dat gaf drukte en levendigheid in deze
buurt.
Er was toen geen bateau-port, die de
kaai afsloot, maar zonder eenige brug te
moeten passeeren konden de schepen
hier ligplaats vinden.
Aan 't einde van de Dwarskade te
genover de Schuiivlotstraat bevond zich
een basculebrug, voormaals een schil
derachtige ophaalbrug, die toegang ga
ven tot het „smalkaaitje" zooals 't nu
droge dok toen in den volksmond ge
noemd werd.
ven oogenblik bovendien een achteruit
gang van ongeveer 30 tot 25 pet. van de
Engelsche reizigers zou zijn geconsta
teerd. Dit laatste is niet te wijten aan 't
feit, dat twee Engelsche Mijen onlangs
diensten begonnen van Londen over
Amsterdam naar Scandinavië, want de
ze Engelsche vliegmachines vliegen nog
wel haast leeg.
Hoe dan de achteruitgang te verklaren?
Er wordt veelal gezegd, dat het een
terugslag is op de ongevallen, die in
de eerste helft van 1935 bij de K.L.M.-
diensten zijn voorgekomen en die een
deel van het Nederlandsche publiek
blijkbaar minder air-minded" hebben
gemaakt. De reactie erop schijnt slechts
langzaam te zijn begonnen, maar fiogal
lang te hebben doorgewerkt en een
bekende K. L. M,-vlieger zeide tot ons:
De Nederlanders zijn ons het meest on
trouw geworden; het komt ons piloten
voor, dat dit een vertraagde reactie is
op den tegenslag van verleden jaar. Er
zijn daarentegen ook personen in de
luchtvaart die meer geneigd zijn te ge-
looven, dat ook de crisis in het zaken
leven een groote rol speelt in de ver
mindering van het passagiersvervoer.
Er zijn gelukkig ook symptomen, die
er op wijzen, dat een langzaam herstel
niet uitgesloten is.
Op bepaalde lijnen is dat herstel zich
blijkbaar reeds aan het voltrekken. Bo
vendien wijzen de statistieken er het
publiek op, dat vliegen met de K. L.
M. zoo veilig is, als men zich m,aar den
ken kan. De belangstelling voor de
luchtvaart op zichzelf schijnt bovendien
niet geleden te hebben, gezien de bui
tengewone toeneming van het bezoek
aan de luchthavens, dat zich in verhou
ding tot andere jaren tot aan het einde
v,an 1935 heeft gehandhaafd.
Onderhandelingen met de be
trokken gemeenten.
Van andere zijde verneemt de N.
R. C.
De K. L, M. is in onderhandeling ge
treden met de betrokken gemeenten
van de vliegvelden Twente en Wel
schap bij Eindhoven over een dubbel-
daagschen dienst gedurende de drie zo
mermaanden. Onderhandeld wordt over
de vraag, of het niet op den weg van
deze gemeenten ligt in de exploitatie
kosten van deze beide lijnen te gemoe!
te komen
Met Groningen is reeds overeenstem
ming bereikt en ook staat reeds vast, dat
de lijn op Zeeland verlengd zal worden
naar Knocke-Zoute in Beltfië. De beslis
sing inzake Twente en Eindhoven zal
niet lang meer op zich laten wachten.
DE STEUNUITKEERINGEN AAN
KLEINE BOEREN-
Op de vragen van den heer Van der
Sluis luidende:
1. Is het den minister bekend, dat veel
kleine boeren niet voor de steunuit-
keering in aanmerking kunnen komen,
omdat zij, doordat hun reclame nog niet
is ingediend, of behandeld, niet kunnen
overleggen een bewijs van niet aange
slagen zijn in de rijksinkomstenbelasting
1935—1936?
2. Is het den minister bekend, dat,
doordat het aan de boeren verstrekte
invulformuiier den fatalen datum van 1
Maart vermeldde, deze boeren 'zijn gaan
meenen, dat thans de kans op een steun-
verleening voor hen definitief is afge
sneden?
3. Is de minister bereid te bevorderen
dat indien nog gunstig op bezwaarschrif
ten wordt beschikt, daarna in te dienen
steunaanvragen alsnog in behandeling
zullen worden genomen?
Ook daar was toen vertier, vooral in
de wijde kom, die gedempt werd, het
tegenwoordige damplantsoentje, waarin
in vorige eeuwen zelfs zeeschepen la
gen zooals een plaat in- Smallegange s
Kroniek ons te zien geeft. Maar later
lagen daar voornamelijk de kleinere
marktschepen tegenover de graanbeurs.
Maar dit alles veranderde na 1875,
toen deze kade en de Dwarskade tot
droogdok werden bestemd.
Maar was er dan toch zooveel reden
om zulk een schoon gedeelte onzer ka
den daaraan op te offeren?
Naar veler meening zeer zeker.
Immers de buitenlandsche handel van
Middelburg was zeer achteruitgegaan,
nu ook de nieuwe haven van 1817 zoo
zeer was aangeslibt, dat koopvaardij
schepen slechts bij hoogen vloed en dan
slechts na gedeeltelijke lichting der la
ding, de haven konden bevaren. Bij eb
be liep zij bijna geheel droog, zoodat
zelfs binnenschepen op den vloed moes
ten wachten om binnen de stad te ko
men.
Wel bestonden ef nog enkele reede-
rijen, die zeeschepen in de vaart hiel
den, maar hun getal verminderde steeds.
Ook op de scheepswerven was dif
van noodlottigen invloed; het bloeien
de scheepsbouw-bedrijf van vroeger
raakte geheel in verval, waardóór ta
van werklieden broodeloos werden.
Nu de Hollandsche steden door spoor
wegen met het buitenland verbonder
waren, terwijl Zeeland daarvan versto
ken bleef, werd deze provincie met alge-
heelen ondergang van handel en nijver
heid bedreigd.
Wel waren reeds in 1840 poginger
aangewend om Zeeland en in 't bijzonder
Walcheren en Zuid-Beveland uit hun
isolement te verlossen door het aan
leggen van een spoorlijn naar Noord-
heeft de minister van landbouw en
visscherij geantwoord:
1. Ten aanzien van de eerste vraag
kan ondergeteekende mededeelen, dat
bij de behandeling van aanvragen om 'n
geldelijke uitkeering uit het landbouw
crisisfonds van personen, wier bezwaar
schrift teg'en den hun opgelegden aan
slag in de Inkomstenbelasting 1935/1936
nog niet afgehandeld blijkt te zijn, de
beslissing op bedoeld bezwaarschrift
wordt afgewacht.
Personen, die alsnog tegen den hun
opgelegden aanslag reclameeren en wier
aanslag dientengevolge vernietigd wordt
kunnen desgewenscht alsnog een aan
vragen indienen.
2. Ten aanzien van de tweede vraag
kan ondergeteekende mededeelen, dat
op elk aan belanghebbenden toegezon
den aanvraagformulier het tijdstip is
aangegeven, waarop dit formulier on
derteekend moet zijn teruggezonden,
welk tijdstip afhankelijk is van den da
turn van verzending van het formulier,
3. Ondergeteekende kan, onder ver
wijzing naar het bovenstaande deze
vraag bevestigend beantwoorden.
Besmettelijke ziekten.
In de week van 8 tot en met 14 Maart
kwamen in onze provincie voor 7 ge
vallen van roodvonk, nl 3 te Zuiddor
pe, 2 te Wolfaartsdijk, 1 te Boschkapel-
le en 1 te IJzendijke en 1 geval van fe-
bris typhoïdea te Arnemuiden.
EEN ONVERKWIKKELIJK GEVAL
Geleur met een armlastige,
waaraan door de Kroon een
einde wordt gemaakt.
Dat het met de uitvoering der Armen
wet nog niet altijd even vlot verloopt,
moge blijken uit het onderstaande on
verkwikkelijke geval, waaraan tenslotte
door de Króón een einde is gemaakt
door aanwijzing van de gemeente, wel
ke de kosten van armenverzorging moest
dragen.
Eind November 1930 werd in het St
Antoniusgesticht te Oostburg verpleegd
een onder curateele staand persoon,
waarvan de kosten werden gedragen
door den verpleegde en de te Stavenisse
wonende curatrice. Van 1 Januari 1934
af was echter de curatrice niet meer
in staat de verpleegkosten voor haren
curandus te betalen. De directeur van
genoemd gesticht vroeg aan het gemeen
tebestuur van Stavenisse om verder be
taling der verpleegkosten, waarop dat
bestuur op advies van Ged. Staten
van Zeeland aanraadde zich te wen
den tot het gemeentebestuur van Oost
burg.
De kwestie was er en op 7 Mei 1934
begon de verpleegde dit aan den lijve
te merken. De directeur van het ge
sticht liet hem namelijk op dien datum
brengen naar zijn curatrice te Stavenis
se. Nadat B. en W. van Stavenisse aan
het gemeentebestuur van Oostburg had
den gevraagd om de kosten van verzor
ging voor rekening te nemen van de ge
meente Oostburg, werd de patiënt op
3 Juli 1934 door de curatrice weer naar
het gesticht te Oostburg gebracht om op
4 Juli d.a.v. wederom door of vanwege
den burgemeester van Oostburg naar
Stavenisse te worden teruggebracht. Op
dienzelfden dag (4 Juli) liet de burge
meester van Stavenisse de patiënt weer
naar Oosthprg terugbrengen, waar hij
Brabant, m,aar bezwaren van allerlei
aard, ook staatkundige vanwege de
afdamming van Kreekrak en Sloe hiel-
cen deze plannen tegen.
Toen reeds koesterde men van een
spoorwegverbinding met het achterland
groote verwachting; daaraan herinnert
ons o a. de „Nieuwe Poort" op den Ko
rendijk. Tegenover de Nieuwstraat zou
een brug komen, die toegang zou ver-
leenen naar het station, dat in de na
bijheid van de Segeersbuitenbrug zou
komen te staan; de Konmgsbrug besiond
niet en de voormalige rolbrug tegenover
de Segeerstraat was sedert lang verwij
derd; wel bestond er nog een ophaal
brug tegenover de gevangenis, de zoo
genaamde „Platte brug."
Als er van iemand gezegd werd, dat
hij over de „Platte brug" gebracht was,
wist iedereen wat dit beteekende. Maar
het zou nog ruim 20 jaren duren, eer
uitvoering werd gegeven aan de groot-
sche plannen.
Eerst in 1866 voteerden de Staten-Ge-
neraal de gelden voor het graven van
een groot scheepvaartkanaal door Wal
cheren met sluizen te Vlissingen en
Veere en den aanleg van een spoorweg
van Vlissingen naar Roozendaal na af
damming van Sloe en Kreekrak.
Met groote blijdschap werd dit be
sluit te Middelburg vernomen en schit
terende feesten, o.a. een allegorische
mtoeht, die den komenden opbloei van
handel en scheepvaart voorstelde, alles
door de vereeniging „Uit 't Volk voor
't Volk" op touw gezet, gaven aan deze
vreugde uiting, in het jaar 1867, toen de
werkzaamheden een aanv.ang hadden
genomen met het maken van een dam
iri de stadsvest tegenover de Winter-
straat om een anderen toegang naar
ien Vlissingschen weg te bekomen,
want de prachtige Vlissingsche poort
moest worden .afgebroken, omdat het
Volg de M.S.S.-gewoonte
Houdt Uw ingewanden
zuiver. Maak daar een ge
woonte van. 't Is een eisch
der inwendige hygiëne,
neem daarom eiken Vrijdag
(Ingez. Med.)
voorloopig weer in het ziekenhuis werd
opgenomen.
Men vond het toen blijkbaar welletjes
en de patiënt werd sindsdien met rust
gelaten, al wordt de strijd op papier nog
wat voortgezet. Thans is door de Kroon
beslist, dat de kosten van verpleging in
het Sint Antoniusgesticht van 4 Juli '34
af komen ten laste der gemeente Oost
burg.
DE BATEAU PORTE VERDWIJNT.
Gedurende de maanden April, Mei en
Juni zal men om van de Rotterdamsche
Kade naar de Rouaansche Kad-e te ko
men, zich een omweg moeten getroos
ten Men zal dan de Bateau porte niet
meer kunnen passeeren. Deze verdwijnt
voor altijd.
Zooals men zich zal herinneren deden
B. en W. verleden jaar na langdurige
onderhandelingen met de N.V. Kon. Mij.
de Schelde, die nog tot 1977 huur van
het Dok zou heben te betalen, het voor
stel om de overeenkomst in 1895 met
de Schelde gesloten te ontbinden. Een
der voorwaarden daarbij was dat de
Schelde voor hare rekening de zgn, ba
teau porte zou vervangen door 'n nieuwe
brug van 8 m (rijvlak 5 m en aan beide
zijden een voetpad van 1 m.)
Dit voorstel nam de Raad in zijn ver
gadering van 24 Juli 1935 aan en thans
zal tot de uitvoering van de werken, en
dus ook van het maken van de nieuwe
brug, worden overgegaan. Dit is de re
den van de afsluiting van dezen over
gang, welke voor velen enkele, weken
een handicap zal zijn.
PROVINCIALE ZEEUWSCHE
VEREENIGING TOT BESTRIJDING
DER TUBERCULOSE.
Donderdagmiddag hield de Provin
ciale Zeeuwsche Vereeniging tot bestrij
ding der Tuberculose haar jaarvergade
ring in de bovenachterzaal van St, Joris
te Middelburg.
De voorz., de heer C. A van Woel-
deren, zag in de niet drukke opkomst
een bewijs van vertrouwen in het be
stuur.
De secretaris, dr. C Orbaan,
herinnerde in zijn jaarverslag aan het
overlijden van den heer C. E Plugge
die het Groene Kruis in het bestuur te-
genwoordigde. Het aantal artsen, dat
zich in Zeeland met kracht aan sociaal
geneeskundig werk wijdt, is niet over
matig groot. Dit geldt vooral vopr de
ouderen. Een woord van oprechten dank
voor alles wat deze pionier in Zeeland
heeft gedaan is volgens den secretaris
hier dus wel op zijn plaats..
In de plaats van mr. R M. van Dus-
seldorp, wezen Ged. Staten eerst den
heer G. van de Putte, later den heer A.
D F. van der Wart aan als vertegen
woordiger in het bestuur Het Groene
Kruis wees voor wijlen den heer Plugge,
nieuwe kanaal juist de plaats, waar de
poort stond, doorsneed.
Wel betreurden velen het, dat dit
prachtige poortgebouw moest worden
afgebroken, maar men getroostte zich
dit offer met het oog op de welvaart,
die alles zou vergoeden.
Trouwens men voelde in die dagen
weinig voor historische gebouwen, want
ittzelfde lot onderging in die dagen ook
de oude Dampoort, een niet minder fraai
gebouw met klokketoren en uurwerk
da! niet iq den weg stond, maar alleen
gesloopt werd, omdat het van de stads
kas kosten van onderhoud eischte.
Ware het kanaal in onzen tijd ge
graven, dan zou men zeker daaraan een
andere richting hebben gegeven om de
Vlissingsche poort te kunnen behouden
of men had haar afgebroken, om haar
elders te herbouwen, gelijk te Vlissin
gen met het zoogenaamde „beelden
huis" geschiedde, dat door uitbreiding
der Werf De Schelde gesloopt werd, maar
nu weer in zijn ouden luister op een'
andere plaats prijkt en den lof van de
weelde en de bouwkunst onzer vade
ren in herinnering brengt.
En zoo z.agen we „de polderjongens"
hier komen om zich in de van stroo
gebouwde keeten in de weide aan den
Ses>eerssingel tijdelijk woning te maken,
Een groote „keet" die op het uit
hangbord den naam: „De vroolijke pol
derjongen" te lezen gaf, was de verza
melplaats 's avonds en des Zondags en
het kon daar wel w,at al te lustig toe
gaan, wanneer de harmonica haar wel
luidende tonen deed hooren en de zuur
verdiende penningen aan sterken drank
werden geofferd.
Hoeveel schoppen klei zijn toen door
die nijvere handen vergraven, want de
thans in gebruik zijnde machinale delf-
machines kende men nog niet.
(Slot volgt).