ZEEUWSCH
ZONDAGSBLAD
29 Febr. 1936
i
s- i 8Ï
£-
Its
STOUTE BOBBIE.
ONS POESJE.
RAADSELHOEKJE.
OPLOSSING DER RAADSELS
UIT 'T VORIGE NUMMER.
VOOR GROTEREN.
(Sofia).
(Lugano).
(Rome
VOOR KLEINEREN.
1. Kalf, zalf, half.
Zaandam
OM OP TE LOSSEN.
VOOR GROTEREN.
DE KLEINE VLIEGENIER.
X
X
X
X
XXXXXXXXX
X
X
X
X
VOOR KLEINEREN.
schil kerk dag.
Ti
SAN DE PROVINCIALE ZEEUVSCHE MIDDELBURGSCHE COUDANT
BRIEFGESCHRIEF
JAN EN JEWANNES.
cr
a
Shf
I
a,
Q
o
o s
w» 2
UI O O I ui
g1g - «J
-t <-- sr* Si zr
o U
t-*-. ft)
Ss.#
a|srr S.£t?1 B*e.£s
«o_bp I» j«r ?r p p p. s 5 ?r
In zijn tafelstoel zit Pietje,
Morst met melk een grote
plas
Vlug komt Bobbie aangelopen.
Of 't een buitenkansje was
Want het hondje krijgt nu
daardoor
Melk Daar houdt hij zoveel
van 1
Alles likt hij keurig op en
Kijkt dan naar den kleinen man.
Die grijpt met zijn beide handjes
Stevig nu zijn beker vast,
Want.de rest is toch voor
Pietje
Stellig denkt hij:
Opgepast
Een ondeugend hondesnuitje
Stoot dan tegen 't bekertj' aan.
Moeder ziet het en zegt:
Bobbie,
Foei, zul jij 't eens laten
staan
Met de staart tussen de poten
Gaat dan Bobbie naar de haard,
Waar hij van de melk mag
dromen
Lange tijd nog likt zijn baard
We hebben een jong poesje.
Dat speelt toch wel zo graag
Zou je eens mogen kijken,
Als 'k 't aan je Moeder vraag
Een kluwen aan een draadje
Of zelfs een prop papier,
Daarmee heeft kleine Moortje
Altijd het meest plezier
Hij pakt het met zijn pootjes,
Dan springt het plots weer
weg
Moor doet de gekste sprongen.
Dat is zo enig, zeg
Wij willen ons lief Moortje
Niet missen. Voor geen goud
Want bij ons thuis is niemand,
Die niet van Moortje houdt.
Moes wil een kiekje maken.
Als 't lukt, komt 't in de krant.
Dan zien ze Moors portretje
Leuk hè in 't heele land!
O
1.Een kangoeroe.
2. Wormerveer. Rome, meer,
worm, roer, veer, oever.
3. Wie is de lieveling van Oom
Hans O, Fia, natuurlijk.
Vlug An, Otto komt er al aan
Wij lachen maar om Evert, als
als hij zich zoo aanstelt.
■Maar Eva laat je toch hartelijk
groeten(Reval).
4. Kar, mijn; karmijn.
2. [j K a Z a n
kwaad
staal
linde
adder
kraai
zomer
3. Paddenstoelen.
4. 29 Februari.
1, Mijn geheel wordt met 8 let
ters geschreven en noemt een
ziekte.
Tom ligt in zijn bed te dromen
Van de grote viiegmachien,
Waar je hem als je goed kijkt,
zeg
Als bestuurder wel zult zien.
In een ommezien reist Tommy
Naar Oom Willem in Japan,
Want hij komt, lang vóór het dag
wordt,
Al op zijn bestemming an
Dan naar Tante Do in Deli,
Dat is immers toch vlak bij!
Tom zal boven 't huis eerst
cirk'len.
Tante is natuurlijk blij
Hem te zien. Wat zal ze kijken!
En als hij teruggaat, neemt
Hij een aap, misschien wel twee
mee.
Zoo iets is daar heel niet
vreemd!
In Amerika 't is jammer!
Heeft hij geen familie, maar..
Toch gaat hij 'r een kijkje nemen.
Tommy denkt niet aan gevaar!
't Gaat wat best Zo n Oceaan-
tocht
In zijn mooie viiegmachien
Is een feest! Wat heeft hij nu al
Van de wereld veel gezien!
Straks heeft Tom wat te vertellen!
En op eensdaar is hij thuis!
Waar is de hangar gebleven?
Is er plots'ling iets niet pluis?
Met een schok wordt Tommy
wakker.
Want hij daalde.in zijn bed!
Dat is 't einde van zijn reizen
Uit is.'t met de vliegerspret!
't Arme vliegeniertje gilt zo
Moeder komt er haastig aan.
Tom zegt slaap'rig: Moeder,
'k wou graag
k wou graag
Weer opnieuw uit vliegen
gaan!
Moeder laat nu Tom wat drinken,
Dekt hem dan weer lekker toe
En zegt: Eerst moet je gaan
slapen,
Vliegeniertje, je bent moe!
Met een 5, 2, 1, 8 wordt gege
ten.
2, 4, 3, 6, 1, 7 is een plaats in
Drente.
Een 8, 1, 3, 6, 7 wordt slechts
door vorsten gedragen.
Een 5, 2, 4 heeft geen waarde.
Een 4, 6, 8 is een ligplaats voor
schepen.
2. Kruisraadsel.
Op de beide kruisjeslijnen komt
de naam van een plaats in
Zuid-Holland.
lo rij een klinker.
2o een nederige woning.
3o een ander woord voor
voorbeeld.
4o iets, wat op menige thee
tafel staat.
5o 't gevraagde woord.
6o een ander woord voor
armoedig.
7o iets, wat je dagelijks eet.
8o een lichaamsdeel van een
dier.
9o een medeklinker.
3. Verborgen rivieren in het bui
tenland.
Ik heb overal gezocht, maar An
na is nergens te vinden. (2)
Het nieuwe huis bevalt ons veel
beter dan het oude.
Kwam Jaap regelrecht uit school
vanmiddag
Dora verloor die gesp reeds
tweemaal.
Ik weet nog niet, wanneer het
feest gevierd wordt; het zal
echter nog in deze maand zijn,
4. Noem eens het kleinste koninkje
dat ooit nog heeft bestaan.
1. Maak eens een dag van:
2. Noem eens een heel klein
huisje,
Dat ramen heeft nbch deur,
Wil d' eigenaar naar buiten,
Dan maakt hij maar een
scheur
En boort zich door de wanden,
Doch hij keert nooit terug.
Noem mij dat kleine huisje
Nu maar eens heel, heel vlug
3. Mij eerste is een deel van een
tafel of kast, mijn tweede een
grote steen en mijn geheel een
bediende.
F
•ais
Dagtaak,.
Onze tijd is er een van veel be
wogenheid; iederen dag brengt de
courant nieuws van een overwel
digende belangwekkendheid. lede
ren dag lezen wij van een of an
dere gebeurtenis, die in de 19de
eeuw zoo eens in het kwartaal,
misschien zells eens in het jaar
voorkwam.
En toch gaat de eene week voor
bij en de andere komt en het leven
van allen dag schijnt ons vlak en
eentonig. Het blijft vervuld van
een groot aantal dagelijksche plich
ten, ons opgelegd, dan wel vrij
willig aanvaard. lederen dag dient
men het werk, dat ons toegewe
zen is, af te doen: de minister zoo
wel als de bode; de directeur zoo
wel als de jongste bediende; de
dame zoowel als de dienstbode.
Gebeurt het niet, och, dan stapelt
het werk zich op; er komt achter
stand, En met achterstand wordt
een hellend vlak betreden, waar
van een opgang naar beter zeer
moeilijk is.
Het is dus zaak, eiken dag de
voor ons liggende taak te voleindi
gen, Wanneer men dit als vaste ge
woonte aanneemt van jongs af, dan
kost dat iet zooveel inspanning.
Dan bemerkt men zelfs, dat de
dagtaak, hoe eenvoudig ook schij
nend, toch telkens weer anders is
en afwisseling geeft en gewoon
lijk ook bevrediging. Heeft men
eenmaal de gewoonte, ook in zijn
dagelijkschen arbeid datgene te
vinden, wat anderen in zoogenaam
de ontspanning moeten zoeken,
dan is het vrij gemakkelijk dit vol
te houden. Dan is het dagelijksche
leven niet meer eentonig, maar ten
volle waard, geleefd te worden.
Dan is er geen sprake van: hoe
raffel ik dit werk zoo snel moge
lijk af, om straks bridge of voet
bal te spelen. Neen, dan is het zoo
noodig: dezen brief schrijf ik nog
eens, er zijn een paar schrijffouten
in gekomen; of: wat zullen straks
de huisgenooten genieten van de
pudding, die ik nu fabriceer.
In Indisch verhalen komt een
mededeeling voor, dat God daar is,
waar in de felle zon een steenen
bikker in zijn sjofele kleeding en
bedekt met stof zijn werk doet.
Ligt in dit enkele beeld niet een
enorme hoogheid van geest De
Godszoeker, die stad en land af
loopt om te vinden, wat hij zoekt
en telkens en telkens weer teleur
gesteld wordt, voelt zich eindelijk
in tegenwoordigheid van zijn
Schepper bij het eenvoudigste
handwerk.
En ook in de Chineesche wijs
heid vindt men aangeteekend, dat
de volbrenging van de dagtaak
niet gering geschat moet worden.
Heeft niet China's groote gods
dienststichter gezegd: „Toen ik
jong was en opzichter der graan
schuren, moest ik zorgen, dat het
graan geregeld binnenkwam en
goed beheerd werd, anders
n i. e t. Toen ik Minister van Ju
stitie was in Loe, zorgde ik voor
de rechtspraak, anders niet.
Wat gedaan verdient te worden,
verdient dit ook g o e d te worden,
hoe eenvoudig het ook schijnt.
Wie dit bij iederen arbeid in acht
kan nemen, vindt stellig voldoe
ning in zijn werk.
Putter.
TUSSCHEN
Middelburg', Feberwaorie 36
Goeie vriend Jan
Wat bin me biie, da je wi zoö
verre bin, da je Jannetje voo kon
zeie, wa ze schrieve moch. Da
je ze lie schrieve, da je nog aol-
tied te bedde leit, is toch weren-
tig wel 'n bewies, da je lillijk an-
gepakt geweest bin. M' ope, da je
noe mè gauw êelegaere beter bin.
Mer in ielk geval raoie me je toch
an om flienk uut te zieken en
daerom bin m' ook zó blie, da j'
over je smisse nie ongerust oeft te
wezen. Me bedanke Jannetje van
self êel vriendelijk, da ze wille
schrieven eit. M'n verder den
brief wi mi vee belangstellienge
geleze. Me bin t er aordig mee
seens, oor, en daerom schrief 'k
noe mè drekt van m'n eige.
Jannetje za je wè gezeid dat
er 'n meneer mien d eêre ange-
daen eit om in de Zeeuw tegen 'n
deêl van m'n brief te schrieven.
Die meneêr is vast nog mer 'n
joenge man en dat dienk 'k, om
dat 'n z'n eige nie g'liek bluuft. Ie
zeit, dat 't mè geschrief is. Goed,
mè dan aod n d' er nie tegen in
moete gae: dan aod 'n dien Jewan
nes mer in z'n sop gaor moete lae-
te koke. Mer ie za dienke, dae bin
lezers van de Zeeuw, die da ge
schrief ook leze en Jewannes
g'liek gee. Noe,, as dat zoó is, dan
za dat zó bluve, wan ie eit eêle-
maele nie tegengesproke, wa 'k
van die Roömsche scholen ge
zeid Ie eit 't juust prontjes toe-
gegee, deu te probbeeren de be-
teêkenisse daevan te verslappen
deu te zeien, dat er vee getrouw
de meesters van d' openbaere
scholen gin kinders En noe zeit
'n, da 'k 'n aordige vondst gedaen
Goed, as 'n mè nie zeit, da 'k er
nae gezocht wan 't lag om zó te
zeien vó 't opraepen. Mé naer an-
leidienge van mien geschrief zal
ie dan dien Jewannes is mi ciefers
afmaeke. Ie schrieft, dat 't biezon-
der onderwies per kind en per
jaer 25 gulden goekoöper is as bie
't openbaer. En kiek, da zei mien
noe net niks, Neffen d' oórzaeke
daevan die 'k a geschreven za
'k er noe nog is één noeme. Da
verschil komt ook juust deu 't op-
effen van zoövee openbaere scho
len. Daedeur bin d'er 'n eêleboel
meest joenge ondermeesters op
wachgeld gezet. Zoö schiete van
self d' ouwere over. Die eb' oógere
traktementen deur ulder jaeren en
bin ook meestenties getrouwd en
guus. En deudien, dat er nog
in gin jaeren joenge ondermeesters
an de beurte komme, bluuft die
oórzaeke vö dier openbaer onder
wies per kind en per jaer nog lank
werreke. En dat opeflen van open
baere scholen werkt bovendien
nog in 't voordeel van de biezon
dere: op de leste is daedeur 't an-
tal guus toegenome en öort 't on
derwies per kind en per jaer goe
koöper. En kiek, as 't is zoó
verre moch komme, dat er in Ne
derland mè net één openbaere
schole was overgebleve, die dan
vanself om gin anstoöt te geen an
n zieweg't in 'n dicht bosch zou
moete stae, dan zou d er toch
werentig gin mensch mi kunne zeie
dat er zövee geld vö 't openbaer
onderwies wier uugegee. En dan
zou 't kunne gebeure, dat die goeie
man nog net zö ard van den to
ren zou kunne blaeze: op d' open
baere schole is 't onderwies per
kind en per jaer vee dierder as op
de biezondere.
Mer ie ao nog wat. Ie schrieft,
dat d' afrekeniengen van de bie
zondere scholen bienae overaol
laoger bin as die van d' openbaere.
Kiek, deu dat biena© zeit dat noe
eigentlijk ook wi niks. Zou ie dur-
reve zeie, dat op die ienkelde bie
zondere scholen 't geld vermost
oört? Ikke nie graog. Mè dan wei
op d' openbaere? Wi 'k daemee
noe zeie, dat die man 't recht nie
zou om 'n openbaere schole an
te klaegen, as dae mi geld gesme
ten oört Eêlemaele nie. 'k Zou
eêder zeie: da 's z'n plicht. As
t'er 'n openbaere schole is, wae
ze diere kolen stoke en ze kunne
de kooks bienae vö niks kriege,
dan moet 'n daerop wieze. En
öort 'n dat er 'n openbaere schole
gebouwd zal oöre mit 'n toren en
zoo, da j' eêst in 'n rume voör-
vloer binnen za komme en mit
aolderlei onnoödige versierienge
van binnen en van buten dan moet
'n op oöge bêenen nae 't staduus
of nae schepenskaemer vliege en
vraege, of dat noe nie 'n bitje min
der kan en anpursant vraege, of ze
nie is nae de biezondere scholen
wille gae kieke, oe zunig dat daer
aoles gebeurt.
Mei al aode noe die ciefers
waerde, dan zou 'k toch die goeie
man wel is wille vraege, of t'er
noe toch nie is ier of daer 'n paer
biezondere scholen bie mekaore
gebrocht zouwe kunnen oöre. En
noe ao 'k a gedocht an Grieps-
kerreke. Dae stieng jaeren achter
mekaore meester Endrikse en wie
ao dae noe ies op die man af te
langen. Mè dae wier erregensten
in Nederland deur 'n domenie van
d' openbaere schole gezeid, dat
die erreger was as.en de jan
neverflessche; en dat wier deu
meneer Loman en andere verstan
dige Kristelijke menschen wè te-
gengesprook', oor, mè vee men
schen laeze dat leste nie en zoö
voelde z' ook op Griepskerreke,
dat 't oög noodig was, dat daer 'n
biezondere schole kwam. En toen
d' openbaere schole eêlemaele op
gedoekt was, kwam d'er vanself
van de weeromstuit nog 'n andere
biezondere schole bie. En noe zou
'k wille, dat d' ouwentjes op
Griepskerreke, Griffermeerde en
van de staende kerreke, die sae-
men op d' openbaere schole ge-
gaen is bie mekaore kwaeme en
is gemoedelijk mee mekaore gien-
ge praote van vroeger. En da ze
dan saemen d' ouwers van de guus
van die twee scholen dudelijl:
maekte, dat mit 't voobeeld van
vroeger de twee scholen één bie
zondere Kristelijke schole zouwe
kunnen oöre. En as daebie iemend
'n stichtelijk woord zou wille spre
ke, zou 't naer anleidienge kunne
zien van I Kor. 1 13a. En noe mè
wi wat anders.
Jan, 'k eb 'n romanschen boek
over Weskappel geleze. De schrie-
ver zit om zö te zeien ook as 'n
rechter en aol degene, die in dien
beek wat doe of zeie, bin dan ge-
tugen. En de lezer moet dan 't
vonnis over Weskappel opmaeke.
En noe bin dat aolemaele van da
soort getugen, da 'k zegge moet,
dien boek ao wè kunnen eête:
Doenker Weskappel. Noe van
tweêen êen: dae deugt t'er gin één
op Weskappel, mè dan aod 'n er
mer eêlemaele over moete zwiege,
wan dan is dat durp 't beschrie-
ven nie waerd, of dae bin ook
nog goeie menschen, mè dan aod
'er op z'n schilderie licht en doen
ker moete weze en dan nog liefst
,'t doenker zoö, dat 't licht te beter
uukomt. Waerom is dien boek
geschreve? De schriever moet dat
is vlak uut zeie. 'k Eb oöre zeie,,
dat die schriever jaeren op Wes
kappel geweund eit en ie z' a 't
dan ook wè beter kenne as ik. Mè
'k dienke, dat 'n toch abbuus eit,
as 'n 't lae voörkomme, dat er op
Weskappel 'n kappittel uut den
biebel gelezen öort voo den eten.
Noe is da z'n eêste fout nie, oor.
'k Eb 'm d' er al is meer op één
getrappeerd. Ie eit is geschreve,
dat er vroeger zövee butenplae-
sen an de nieuwe Vlissiengsche
wegt gestaen En noe za jie me-
schien wè zeie, dat was 'n druk
fout: ie bedoelde d'ouwe wegt.
Mè da 's nie waere, wan ie schreef
daebie, dat noe langst die wegt
den eletriekschen trem riedt: en
da 's den nieuwen wegt. En ie laet
de menschen zoö gezeid in dien
boek boersch praote. 'k Kan d'er
nie over oördeêle, of 't Weskap-
pelsch is. Endrik docht eigentlijk,
dat 't Braebansch was. Mè 'k dur-
reve toch wè zeie, dat die schrie
ver abbuus eit, as 'n 'n boer in z'n
biebel „rien" lae leze, as t'er „rein"
staet. Da 's gemaekt boersch. En
noe eit er 'n meneer deu de rao-
dio gezeid, dat die schriever de
Zeeuwsche taele goed geschreven
eit en dat 'n daer over oördeêle
kan wan ie ao ook 'n stuit in Zee
land geweund. Laet die man toch
wiesder weze: je kent alleênig
Weskappelsch, a je dae gebore en
getoge bin. En daerom was 't ook
eêlemaele fout om die vrouwq,
die dae laeter was komme weune,
Weskappelsch te laete praoten. 'k
