De nood te Yerseke.
Zwinnestrijd.
KRONIEK van den HM.
fWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE M1DDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN VRUDAG 31 JANUARI 1936.
No. 26.
Een vierde deel der bevolking werkloos. De
Oesfercultuur vrijwel vernietigd. Eigenbe
lang en zelfzucht de wortels van het kwaad
onzer maatschappij, aidus burgemeester Gun
ning.
M.S.S.-cachets
géén geneesmiddel
een middel voor
inwendige zuivering
Bezien wij thans de zaak iets meer van den
landbouw- en waterstaatkundigen kant
Als het Zwin zal worden afgesloten, dan is de
eerste vraag: wat krijgen we hierdoor? de twee
de: hoe moet de afsluiting geschieden? de derde:
wat moet zij kosten? de vierde: wie moet het
betalen?
Ons interesseert in dit opzicht natuurlijk al-
!e„en' Nederland bij bedijking aan gronden
rt u- j Nederlandsche deel van dit Zwin-
gebied is domeingrond; het is, nauwkeurig ge-
nn'jM3,6 ha klei£rond en 19,1 ha zandgrond;
ae kleidikte varieert er van 5—60 cm. Aangezien
de zandgronden 1525 cm boven het gemiddeld
hoogwater in de Wielingen (1,75 m N.A.P.)
liggen, is op dit zand geen noemenswaarde aan
slibbing van klei te verwachten.
De vraag hoe de afsluiting moet geschieden, is
eenvoudig te beantwoorden met: door een dijk.
Weliswaar wilde de gemeenteraad van Retran-
chement het met werkloozen, door kunstmatige
duinvorming, trachten te bewerkstelligen, maar
op grond van ons hieromtrent verstrekte inlich
tingen van ter zake uitermate deskundige zijde
mogen wij hier wel vaststellen, dat deze wijze
van afsluiting technisch onuitvoerbaar is
te achten, gelijk ook Belgische experimenten,
voor 1912 ondernomen, afdoende bewijzen.
Aangezien evenwel de afsluiting zich over een
betrekkelijk korten afstand zou behoeven uil te
strekken den mannen van het vak kan v/el
worden overgelaten te bepalen hoe en waar
zou deze niet zoo verbazend duur behoeven te
worden; met een 50.00075.000 zou dat ver
moedelijk zoo ongeveer wel bekeken zijn.
Hiermede is de derde vraag meteen beant
woord.
De vierde vraag stelt ons echter voor een vrij
ingewikkeld probleem. Het zal namelijk een
ieder duidelijk zijn, dat, wanneer zekfer water
staatkundig werk een kleine 33 ha grond op
Nederlandsch en een 140 ha grond op Belgisch
gebied van aard doet veranderen, het kwalijk
denkbaar is dat Nederland zich alléén deze uit
gaven zou kunnen en mogen getroosten, zelfs
niet wanneer, gelijk hier het geval is, de afsluit
dijk geheel op Nederlandsch grondgebied zou
komen te liggen. Nu zijn te dezer zake regelingen
te treffen, en dan zou overeenstemming over een
verdeeling dezer kosten met Belgische belang
hebbenden verkregen moeten worden, zoo dat
ons land ongeveer 1/5 en België 4/5 der kosten
van bedijking zou moeten dragen.
Het zou onze schatkist dan een 10.000 a
15.000 kunnen kosten.
Tenslotte de zij het van zeer plaatselijk
belang zijnde, schoon daarom niet te minachten
kwestie der werkverschaffing. Daarvan stelle
men zich toch niet al te veel voor: het werk zou
des zomers moeten geschieden en de werkloos
heid is in deze, immers hoofdzakelijk landbou
wende, streken, een meer specifiek winterver-
schijnsel.
Bovendien zal het aantal man-uren in het leg
gen van dit dijkje niet zoo groot zijn, dat het een
factor van beteekenis bij dit vraagstuk wordt;
het blijft, niet alleen uit een oogpunt van alge
meen belang bezien een oogpunt, dat uiter
aard het zwaarst moet wegen maar ook meer
locaal bekeken, een secundaire factor.
i
De diplomatieke bedrijvigheid j
te Londen na koning George's
uitvaart. Eden praat met
Von Neurath. Koning Ed
ward ontvangt Litwinof! Een
bittere pil voor Hitier. Weer
geruchten over toenadering tus-
schen Duitschïand en Italië.
De begrafenis van Koning George V
heeft te Londen een uitgelezen gezel
schap politici bijeen gebracht. Meer dan
tegenwoordig te Genève mogelijk is: im
mers Duitschïand kan zich niet met goed
fatsoen door een prominente figuur in de
Volkenbondsstad laten vertegenwoordi
gen. Het is daardoor moeilijk voor de
Èngelschen en Franschen, of wie dan
ook, om bv. Von Neurath, den Duitschen
minister van buitenlandsche zaken of
een van de andere politieke coryphee-
en uit Berlijn te spreken te krijgen. Er
moet altijd een officieele reis aan te pas
komen en daar houden de heeren niet
erg van, aangezien zooiets teveel in de
gaten loopt en teveel beteekenis krijgt.
De uitvaart van Koning George V vorm
de nu echter een ongezochte gelegen
heid, om de schade een beetje in te ha
len. Eden heeft zich die kans niet laten
ontglippen. Na de plechtigheden te Lon
den en Windsor was hij onmiddellijk
weer de ondernemende staatsman, die
met Flandin den nieuwen Franschen mi
nister van buitenlandsche zaken, een
langdurig onderhoud had, die met Titu-
lescu, den sluwen Roemeen sprak en
met Litwinof, den niet minder sluwen
Rus het noenmaal gebruikte. En dan on
derhield hij zich met Von Neurath;
met dezen vooral. De Duitsche minister
zal niet minder dan Eden. zoo'n gesprek
begeerd hebben. Von Neurath is in lan
gen tijd niet buiten Duitschïand geweest.
Men kreeg in het afgeloopen jaar, en
trouwens ook reeds daarvoor, wel eens
den indruk, dat Hitier zich niet veed
meer aan hem gelegen liet. Von Ribben-
trop, Führer's speciale boodschapper,
trad meer en meer op den voorgrond.
Von Neurath, die geen nationaal-socia-
list is, raakte wat op den achtergrond.
Toen in Belgrado de vermoorde koning
Alexander werd uitgedragen, werd
Duitschïand door Goering vertegenwoor
digd; en Goering was opnieuw present
bij de begrafenis van den verleden jaar
gestorven Poolschen dictator Pilsoedski,
Blijkbaar leek het Hitier minder ge-
wenscht, dezen medewerker, die in En
geland niet bijster gezien is, op Londen
los te laten. De bezadigde Von Neurath
was voor Koning George's uitvaart re
presentatiever.
Over hetgeen de Duitsche minister
met Eden besproken heeft, kan men zich
in allerhande gissingen verdiepen. Voors
hands heeft dat echter niet den minsten
zin. Er is niets van uitgelekt. Alleen
meent de diplomatieke medewerker van
de „Daily Telegraph" te weten, dat Von
Neurath o.a de verzekering zou hebben
gegeven, dat zijn regeering niet van plan
is, garnizoenen te leggen in de gede
militariseerde Rijnzone. Den laatsten tijd
gingen er geruchten, dat dit voornemen
te Berlijn bestond. Zooals men weet is
een van de bepalingen van het Verdrag
van Versailles, dat Duitschïand geen
versterkingen langs den Rijn dus vlak bij
de grens met Frankrijk mag inrichten.
Deze bepaling kan men gerust weer een
van de stommiteiten noemen, waarvan
het Verdrag van Versailles overloopt.
De Franschen hebben een gordel van on-
deraardsche gewapend betonnen vestin
gen en forten aan hun zijde van de grens
gebouwd. Met welk recht kan men het
zelfde den Duitschers ontzeggen? Maar
daar gaat het nu niet om. Het gerucht
bovengenoemd had gedaan wat des ge-
ruchts is; onrust gezaaid. De Franschen
schenen al weer op hun achtersten zol
der te geraken. En ook Engeland toon
de zich geprikkeld, niet omdat men er
de zaak op zichzelf zoo vreeselijk erg
vindt, maar omdat ze nog weer meer hei
bel zou geven, en er voorshands voor de
Britten heibel genoeg is (Oost-Afrika,
Egypte). Het zou dan ook in geen geval
verstandig van Hitier geweest zijn, om
op dit moment eigengereid de twee
de streep door 't Verdrag van Versail
les te halen. Het lijkt waarschijnlijk, dat
de man van de „Daily Telegraph" zijn
verhaal niet uit den duim gezogen heeft,
De Russische volkscommissaris van
buitenlandsche zaken, Litwinof, is be
halve met Eden, ook met. den En
ge schen koning in hoogst eigen persoon
in contact geweest. Edward VIII heeft
hem bij zich ontboden. Uit den aard der
zaak heeft dit onderhoud veel opzien
gebaard. Van den nieuwen Èngelschen
vorst wordt gezegd, dat hij (in politicis)
nog al conservatief is aangelegd. Als dat
waar is, zal voor hem echter ook moe
ten gelden, dat zaken zaken zijn. De ge
wiekste Rus zal de eer zonder twijfel
op hoogen prijs hebben gesteld. Maar
wat denkt men er te Berlijn van? Ver
moedelijk heeft het onderhoud in ver
band gestaan met de politieke ontwik
keling in het Verre Oosten, waar de
Russische en Engelsche belangen gelij-
delijk door Japan met voeten getreden
worden. Desondanks blijft de zaak voor
Hitler, die Litwinof niet kan luchten of
zien, een ietwat bittere pil.
Behalve uit Londen komen er interes
sante berichten over diplomatieke be
sprekingen uit Rome. De eenen kruisen
zoo'n beetje de anderen. Reuter wil we
ten, dat er een verbetering van de be
trekkingen tusschen Italië en Duitsch
ïand tot stand gekomen, of althans in de
maak is. Von Hassel, de Duitsche am
bassadeur te Rome, heeft een paar da
gen geleden weer eens een bezoek bij
Mussolini afgestoken. Hij begaf zich
daarna naar Berlijn, Vermoedelijk weet
Reuter niet veel meer dan deze feiten
en heeft hij de rest aan zijn speculee-
rende fantasie ontleend. Zoolang Oosten
rijk blijft, wat het nu is, en men te Ber
lijn de gedachte van een Anschlusz niet
heeft afgeschreven, is een werkelijke
verzoening tusschen Mussolini en Hitier
uitgesloten. Italië heeft er teveel belang
bij, dat het Duitschïand niet tot buurman
krijgt. Het van Oostenrijk gekaapte
Zuid-Tirol werd dan een wankelbaar be
zit.
YERSEKE. Woensdag vergaderde de
Raad, onder voorzitterschap van burge
meester Gunning. Afwezig wethouder
Scheele.
De burgemeester opende de eerste
vergadering van dit jaar met een .rede,
waarin wij het volgende ontleenen:
M,ag ik beginnen U van harte geluk
te wenschen U en Uwe verwanten met
het Nieuwe jaar. Ik weet dat voor velen
Uwer, of moet ik zeggen voor allen, het
afgeloopen jaar er een is geweest van
bijzondere beproeving. Moge het Nieu
we jaar U heil en zegen brengen.
Als wij den toestand van onze gemeen
te nagaan d,an treft ons een buitenge
woon somber beeld.
De werkloozenzorg strekte zich uit
over rond 250 gezinnen, dat is lA van
onze burgerij, en vorderde een bedrag
van bijna f 50,000 waarvan ongeveer
de helft voor steun en de helft voor
werkverschaffing.
Voor het eerst sinds jaren is het be
volkingscijfer, dat langzaam maar regel
matig' placht te stijgen achteruit geloopen
en wel met plm. 1 pet. Van een normale
stijging met plm. 50 zijn we gedaald tot
een achteruitgang van plm. 40. Vestiging,
geboorte en sterfte, bleven normaal, maar
het .aantal vertrekkenden nam sterk toe.
Enkele gezinnen verlieten Yerseke met
terwoon, om zich elders een bestaan te
zoeken, maar zeer vele alleenstaande
personen, vooral dienstboden en eenige
employés van elders afkomstig, wer
den ontslagen en keerden naar hun
ouderlijke woonplaats tterug. Dit ver
schijnsel toont schril den snellen achter
uitgang v.an de financieele positie van
de burgerij.
Nog somberder geluid laat het haven
bedrijf ons hooren. Laten wij het verla
den van suikerbieten en pulp welke
artikelen geen verband houden met den
economischen toestand van onze ge
meente buiten beschouwing, dan
blijkt dat het goederenvervoer in onze
haven in 1 jaar tijds van ruim 4 mill,
tot ruim 2 mill, kg is teruggeloopen, 'n
vermindering dus van bijna de helft
welk moet worden toegeschreven aan
verminderde koopkracht en verminderde
bedrijvigheid.
Al de rampspoed houdt ten nauwste
verband met de vernietiging van onze
oestercultuur. In 1933 bedroeg de toen
reeds met 50 pet. gedaalde totale ver
zending nog 18 mill, stuks, in f934 12
mill, in het afgeloopen jaar slechts 9
mill. De Eng. markt, tot voor kort ons
beste afzetgebied, ging totaal verloren.
De laatste 3 jaren geven als uitvoercij-
fer daarheen, 1% millioen, 3 mill, en Y<
mill., het laatste halfjaar slechts een on-
noozele 135,000 welke nog voor 'n be
langrijk deel naar Ierland gingen. De
handel op Londen ligt dus geheel st»j.
De oorzaak hiervan is, dat op de Engel
sche banken thans met succes Fransche
oesters worden gezaaid en de eigen cul
tuur van Engelsche oesters bezig is zich
te herstellen, terwijl Frankrijk zijn over
vloed van gaafschelpige oesters naar En
geland loost.
Ook onze 2de groote afnemer, Beltfië
voorzag zich voor een belangrijk deo'
van eigen en Fransche oesters. De cij
fers over de laatste 3 jaren zijn 7, 6 en
4 mill.
Is de productie van 1930—1935 terug
geloopen met 75 pet., de opbrengst in
geld over dezelfde periode verminder
de met 90 pet. En alsof dit alles nog niet
erg genoeg ware, moet geconstateerd
worden, bat de voorraad oesters uitgeput
is, dat de oesterstand is vernietigd, dal
de oesterbanken zijn geruïneerd.
Met dankbaarheid kan intusschen wor
den gemempreerd dat door de regeering
op groote schaal pachtvermindering
wordt toegekend, en een ton is beschik
baar gesteld tot verbetering van den toe
stand. Maar wat beteekenen deze drup
pels in een ledigen emmer? (al vermin
dert dit onze dankbaarheid niet).
De crisismaatregelen in verband met
de mosselkweekeri; hebben dit bedrijf
dat verliesgevend was, thans weer voor
velen loonend gemaakt, andere zijn er
ernstig door gedupeerd. Of het verstan
dig is ook den mosselhandel meer en
meer te reglementeeren moet ernstig
betwijfeld worden. Op het gevaar, dat
daardoor de mosselverkoop van onze
burgers in België in het gedrang zal ko
men, is herhaalde malen gewezen. Het
verlies van de werkgelegenheid voor
een honderdtal van onze gezinnen zou
een te dure pijp zijn. We mogen ver
trouwen dat onze regeering dit in het
oog houdt.
Wanneer wij dit alles overzien, dan
behoort er werkelijk moed toe het jaar
dat voor ons ligt in te tijgen, naar het
woord van Willem den Zwijger; „rustig
te midden der golven". Het ergste is
wel, dat, ook al stond onze voornaamste
nijverheid de oestercultuur, er beter
voor, de toestand ongunstig zou blijven.
We leven nu eenmaal in een maat
schappij die wankelt op hare grond
vesten, die opgetrokken is, volgens een
stelsel dat geen stand houdt. We noe
men ons een Christelijk volk en wij ver
beelden ons te leven in een Chhristelijke
Maatschappij, maar ons economisch
stelsel is gegrondvest op eigen belang
en zelfzucht, die wij weten dat zeer
goed uit den booze zijn, om het even
of deze zelfzucht zich beperkt tot het
eigenbelang of dat van de familie tot het
belang van de eigen klasse of tot het be
lang van de eigen natie. De vraag is:
voor welk doel leven wij eigenlijk welk
doel jagen wij na? Is het om een goed
bestaan te hebben, een gunstige balans
voor onze zaak, een goede positie voor
onze kinderen, rechten voor onze klasse,
machtsontplooiing voor onze natie!
Maar dit alles is zelfzucht, het gaat des
noods ten koste van een ander, het
hemd is immers nader dan de rok, het
verleidt ons menigmaal tot een leugen
tje: Om bestwil noem wij dat, maar is
dit evengoed geen zonde, geen leugen?
Of is het doel van ons leven, om God
de Allerhoogste Majesteit te gehoorza
men, te leven volgens de wetten van Je
zus Christus van eerlijkheid, onzelfzuch
tigheid, en liefde. Laten we ons er nu
niet afmaken met te zeggen, dat kan
niet. Gaat het leven volgens de wetten i
van de zelfzucht zoo best? Christus zegt:
Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zij
ne Gerechtigheid (leef naar mijn recht,
m'n wetten) en al het andere wordt U j
toegeworpen. Gelooven wij hem?
Wat wankelt, wat ons ontvalt, is het
geloof in levenswetten, die niet waar
zijn. Dat blijkt overduidelijk. De toestand
is onhoudbaar. Laten wij er dan ook niet j
aanvast houden, niet vertrouwen op ons
kapitaal, ons bedrijf, onzen arbeid, ons
inzicht, alsof wij daarbij veiliger zouden j
zijn dan bij God. Laten wij ons toever-
trouwen aan de waarachtige levenswet-
ten. Ik weet wel, dit is voor velen een
dwaasheid en een ergernis. Mijn erva
ring is echter, dat deze wetten stand
houden en ik sta daarin niet alleen. Ik
geloof in Jesu Christi en dus ook in Zijn
Wetten en daarom hoop ik dat gij allen
met mij in dit vertrouwen het nieuwe
jaar met moed en met dankbare blijd
schap wilt intreden.
Wethouder Scheele berichtte, dat hij
door opname in 't ziekenhuis de verga
dering niet kon bijwonen. Namens den
Raad sprekende wenscht de v o o r z.
wethouder Scheele volledige beterschap
toe.
Ged. Staten hebben de beslissing over
de gemeentebegrooting 1936 verdaagd.
Besloten werd een lapje grond aan
de Damstraat (de grond van de vroege
re Schaapskooi) te huren voor 2.50
per jaar.
Een voorstel tot verbetering van de
opritten Burenpolder en haven in werk
verschaffing tot een bedrag van 4200
(arbeidsloonen 2600) werd aangeno
men. Natuurlijk moeten Ged. Staten en
de minister nog hun goedkeuring daar
aan hechten. Het geheel is een jnooie
werkverschaffing. Het zand mag door
werkelooze schippers gehaald worden
voor 0,90 den ms, 0.30 voor de boot
0.30 voor den schipper 0.30 voor den
knecht, dit is de gewone vrachtprijs, die
voor zand wordt betaald. De dagloonen
zijn 2 per dag.
Het nieuwe reglement van orde voor
den Raad werd artikelsgewijze voorge
lezen, Uit principe moet de heer O s-
sewaarde protesteeren tegen
de opening van de vergaderingen met
gebed. Hij meende, dat iedereen het
recht heeft een opinie dien ,aangaande
te hebben. Spr. respecteert ook anders
denkenden.
De heer Cornelisse, Daa-
ne en Verboom vonden beter
dit artikel maar zonder stemming aan te
nemen. De zaak van het gebed achtte
de heer Verboom te teer, om er
over te discussieeren.
De heer Ossewaarde wilde
evenwel stemming. Voor: rechtsch, tegen
Ossewaarde en De Jager, blanco Ver
boom en Koomiun.
Het is de gewoonte de raadsvergade
ringen altoos een kwartier later te be
ginnen dan op de raadsagenda vermeld.
Bijna allen willen dit „prinsen-kwartier
tje" handhaven. Aldus met alg. st. be
sloten.
Volgens het nieuwe reglement van
orde moet een voorstel, wil het in behan
deling gebracht worden, door minstens
2 leden worden ondersteund.
De heeren Bom en Osse
waarde wilden liever dat een man
voldoende is.
De V o o r z, nam het voorstel
Ossewaarde over.
Bij de rondvraag kwamen verschillen
de kleine wenschen naar voren.
De heer de Jager informeer
de of de menschen die in 1935 door een
natuurramp hun pannen met oesterbroed
en hun uitgezaaide oesters hebben ver
speeld, nog kans hebben van het eene
of andere comité schadevergoeding te
krijgen.
De V o o r z. zeide dat hij bij ver
schillende comité's en instanties had
aangeklopt, maar geen schadevergoeding
had kunnen krijgen. Dit kwam omdat
de statuten en reglementen van het wa
tersnoodcomité zich tegen schadever
goeding verzetten. Indien de ramp groo-
ter ware geweest, meer slachtoffers had
geëischt, dan was schadevergoeding niet
uitgesloten.
De Raad zegde de heer Bom, moest
een uittreksel van de Nieuwjaarsrede
van den voorz. ter lezing zenden naar
de ministers, dan konden die eens deug
delijk onder den indruk komen van den
toestand in deze gemeente.
zijn
doch
(Ingez. Med.)
RAAD VAN KLOETINGE.
Plaatsing in een hoogere steun-
klasse afgewezen, Ged- Sta
ten handhaven hun eisch tot be
zuiniging op de begrooting.
De Raad gaat er nogmaals niet
op in,
KLOETINGE. De Raad kwam Don
derdag in openbare vergadering bijeen.
Voorzitter burgemeester Zandee.
De voorz. opent de vergadering met
zijn beste wenschen aan de leden voor
het nieuwe jaar, Spr. memoreerde de
veranderingen die de Raad in 1935 on
derging. De bevolking nam toe met 13
personen en bestaat thans uit 2098 zie
len. Onder de werkloosheid had ook
Kloetinge steeds meer te lijden.
Weth. Eversdijk beantwoordde de
gelukwenschen van den voorz. namens
den Raad.
De voorz. deelde vervolgens mede,
dat de minister van soc, zaken schreef,
dat de gemeente niet in een hoogere
klasse voor den steun geplaatst kan wor
den, daar wel een collectief contract be
staat, dat hoogere loonen noemt, doch
gebleken is, dat deze geenszins algemeen
betaald worden. Spr, deelde verder me
de, dat 45 werkzoekenden staan inge
schreven. 10 werkloozen zijn 3 weken
te werk gesteld met 50 pet, toeslag op
het loon. De rioleering aan den Heer-
nisseweg werd reeds gedeeltelijk verbe
terd, Nog eenige andere arbeiders voer
den kleine werkzaamheden met toeslag
uit. Spr. vraagt of eventueel op dezen
weg voortgegaan kan worden. (Geen der
leden had bezwaren.)
Besloten wordt tot verkoop van een
boom aan de Oostzijde van het Markt
veld.
Eisch tot bezuiniging.
B. en W. stelden voor, enkele posten
der gemeentebegrooting 1936 te verla
gen, tot totaal 1227.51, daar Ged. Sta
ten eischten, dat de post opgenomen ba
tige sloten, met 1123.57 verlaagd zou
worden, In een vorige raadsvergadering
hield de Raad zijn beslissing in deze
aan, en protesteerde tegen de eischen
van Ged. Staten. Het college bleef even
wel bij zijn eisch, weshalve B. en W.
voorstelde er aan te voldoen.
De voorz. merkte op, dat het voor
B. en W. niet prettig is, dusdanig onder
curateele te staan. Spr. geloofde niet,
dat het batig saldo, dat B. en W. opna
men, te groot was. Intusschen raden B
en W. thans aan, de bedoelde bezuini
gingen aan te brengen.
De hr. Hoogstrate speet het, dat
al weer de gemeentelijke autonomie aan
banden gelegd wordt. Volgens spr. wet
tigt deze tijd het aanwenden van een
deel der batige sloten. Spr. zal er thans
echter niet tegen zijn, omdat er geen
belastingverhooging voor noodig is.
De voorz. merkte op, dat Ged. Sta
ten voordien nog nimmer in de gemeen
tehuishouding hebben ingegrepen.
De hr. B 1 o m a a r d betreurde de be
slissing van Ged. Staten eveneens, en
vroeg, of Kloetinge in de toekomst nog
wel een begrooting zal kunnen samen
stellen, die aan Ged. Staten voldoet?
Zullen ze niet steeds zwaarder eischen
stellen? Spr. blijft tegen de bezuinigin
gen
De hr. S t r a u b merkte op, dat Ged.
Staten in hun schrijven opmerken, dat
in de toekomst gebroken moet worden
met het benutten der batige sloten, als
dit de bedoeling is, zou hij tegen G.S.
willen zeggen: kom zelf hier maar zit
ten, Spr. zal tegen stemmen.
De voorz. en weth. Eversdijk
geloofde niet, dat Ged. Staten bedoelen,
dat in het geheel niets van de batige
sloten gebruikt zal mogen worden.
De hr. Buitenhuis zeide, door 't
schrijven van Ged. Staten wel iets wijzer
geworden te zijn, dan de vorige maal.
Ged. Staten sturen er nu heen, om de
gewone uitgaven zooveel mogelijk door
de g'ewone inkomsten te laten dekken.
Maar kunnen Ged. Staten zulk een ge
dragslijn niet tevoren aanraden. Het
mankeert er nu nog maar aan, dat Ged.
