DE ONBUIGZAMER
KRONIEK van den SAG.
Vereeniging tot verbetering
van het geitenras in Zeeland.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 16 JANUARI 1936. No. 13.
WALCHEREN.
ZEEUWSCH-VLAANDEREN W.6.
Ivan,
etels
ma-
luit-
ct.
Mbg.
De Japanners van de vlootcon-
ferentie weggeloopen. Zij
konden hun zin niet krijgen en
riskeeren liever een bewape
ningswedloop. De waarschu
wingen van den minister van
financiën hebben niet gebaat.
Er zal Engeland nu vermoe
delijk veel aan gelegen zijn, tot
een spoedige liquidatie van den
oorlog in Oost-Afrika te ko
men.
Engeland heeft op 't oogenblik aan het
hoofd van het departement van buiten-
landsche zaken een knap en doortas
tend man. Het kan zoo iemand op die
plaats uitstekend gebruiken, nu de po
litieke situatie in de wereld van span
ning trilt. Zoo langzamerhand lijkt het
Italiaansch-Abessijnsch conflict het sta
dium te naderen, dat beslissend zal zijn
voor zijn afloop. We hebben eergisteren
op deze plaats betoogd, waarom men
moet hopen, dat die afloop niet catastro-
phaal voor het Italiaansche volk zal
zijn. Op Eden zal het wellicht vooral
aankomen, zulk een ramp te verhinde
ren. Hij heeft dat natuurlijk niet in de
hand, maar er rust een groote verant
woordelijkheid op hem. Zeer waarschijn
lijk zal Eden zelf met hart en ziel een
spoedig einde van den Oost-Afrikaan-
schen oorlog begeeren. De militaire
maatregelen, die zijn land in de Middel-
landsche zee heeft meenen te moeten
treffen, komen het niet bijster gelegen.
Meer en meer wordt Engeland's aan
dacht in beslag genomen door de ont
wikkeling van den toestand in het Verre
Oosten. Het laat zich aanzien, dat het
binnen betrekkelijk korten tijd, daar
ginds erger zal gaan spannen, dan de
laatste jaren ooit het geval is geweest.
De bruuske wijze, waarop de Japanners
van de vlootconferentie te Londen zijn
weggeloopen, laat hierover nauwelijks
eenigen twijfel meer. Zoolang zij nog
aan de beraadslagingen deelnamen, kon
men een geringe hoop koesteren, dat een
compromis gevonden zou worden, met
een politieke ontspanning als onmiddel
lijk gunstig gevolg. Het is nu gebleken,
dat Tokio onverbiddelijk zijn gang zal
gaan, dat het een wedloop in het bou
wen van vloten wil riskeeren, om zijn
politiek tot verwerving eener opper
macht in het Verre Oosten te verwezen
lijken. Anders kan het wegloopen van
de vlootconferentie niet verklaard wor
den.
Wat de Japanners eischten was voor
Engeland en de Ver. Staten onaanvaard
baar. Zij wilden, dat een algemeen maxi
mum voor de grootte der vloten zou
worden vastgesteld, een tonnage-cijfer
dus, dat geen enkele mogendheid zou
hebben mogen overschrijden. Japan had
dan allengs zijn maritieme macht tot die
grens kunnen uitbreiden, in het rustige
besef, dat de anderen het niet zouden
vermogen te overtroeven. De eisch
kwam dus neer op den ouden eisch van
pariteit met Engeland en de Ver, Sta
ten. Het bleek Tokio echter, dat Lon
den en Washington niets van het voor
stel wilden weten.
De terugroeping was, hoewel men het
succes der vlootconferentie nooit hoog
heeft kunnen aanslaan, een verrassing,
omdat een dag te voren, de Japansche
delegatie nieuwe instructies heette te
hebben ontvangen. De Japansche regee
ring zou besloten zijn, aldus werd Maan
dag bericht, wat water bij den wijn te
doen. Zulks vooral op aandrang van den
minister van financiën, Takahasji, die
zijn hart vast houdt over het drijven der
militairen. De Japansche schatkist is nu
reeds permanent zoowat leeg. Waar
moet het heen, als het land genoodzaakt
wordt tegen Engeland en Amerika op te
bouwen? Minister Takahasji's waarschu
wingen blijken echter voor doovemans
ooren gesproken te zijn. De financieele
moeilijkheden ten spijt, zetten de drij
vers door.
De overblijvende deelnemers aan de
vlootconferentie (Amerika, Engeland,
Frankrijk en Italië) zullen de beraad
slagingen voortzetten, Dat heeft natuur
lijk wel degelijk zin. Zij zullen b.v. een
regeling kunnen ontwerpen inzake de
onderlinge sterkteverhouding hunner
vloten. Vooral voor Frankrijk en Italië,
die reeds jarenlang over de vraag kib
belen, of hun zeestrijdkrachten even
groot moeten zijn, dan wel of Frankrijk
een zeker overwicht toekomt, zou een
dergelijke overeenkomst van beteekenis
zijn. De oorlog in Oost-Afrika maakt de
zaak, die anders wellicht vrij gemak
kelijk geregeld had kunnen worden, rij
kelijk gecompliceerd. De aanwezigheid
van zooveel Engelsche en Fransche oor
logsbodems in de Middellandsche zee
zal het humeur der Italiaansche delega
tie niet ten goede komen.
Voor 't overige zal een afspraak tus-
schen de vier overblijvenden nooit cate
gorisch kunnen zijn. Ze zal zoo noodig
elk willekeurig oogenblik als 't ware
uitgerekt moeten kunnen worden, al
naar gelang de vrijbuiter Japan daartoe
aanleiding geeft. En dat zal hij zonder
twijfel. De eenige reden van het wegloo
pen is immers in het Verre Oosten op
politieken roof uit te kunnen gaan. De
haast, waarmee Engeland reeds maan
denlang zijn militaire macht uitbreidt,
houdt verband met deze ontwikkeling.
Eden zal beseffen, dat het nuttig voor
Engeland moet zijn, zijn handen zoo spoe
dig mogelijk vrij te krijgen voor de ver
dediging van zijn belangen in het Verre
Oosten. Voor het Italiaansche volk kan
dat een geluk bij een ongeluk worden.
door
J. S. FLETCHER.
27).
I3«'
ioet
Hij keerde zich om en liep naar het
hek. Toen hij reeds eenige schreden ver
was, kwam Hoyland hem achterop.
„Meneer Carsdale", zei hij. „Ik vraag
niets voor mezelf en zal dat nooit doen
van wien ook, Maar mijn oude vader en
moeder.ik zeg u, dat die het niet over
leven zullen, als ze hier vandaan moeten.
Heb met hen een beetje medelijden-
Laat hen hier hun dagen eindigen. Het
zal werkelijk niet zoo lang meer duren.
Ze gaan allebei hard achteruit. Geef hun
uitstel tot.tot het zoover is.en dan.
nou dan zal ik zelf hier vandaan gaan,
zoodra ze begraven zijn. Kijk nu toch
naar mijn ouden vader daar!zijn eenige
plezier is nog te zitten kijken naar die
dingen, die hem van ouds zoo bekend
zijn wat zou het voor hem zijn, be-
denkt u dat toch eens, als hij ergens an-
ders heen moestl"
„Het zou anders heel wat beter voor
hem zijn als hij niet langer in zoo'n
dompig' en vochtig huis behoefde te
wonen, als het hier is", zei Oliver door
loopend, zonder zich te laten vermur
wen. „Hij zou een heel nieuw leven be
ginnen, als je mijn voorstel wilde opne
men volgens de vriendelijke bedoeling,
waarmee het gedaan is en als je hem zijn
KOUDEKERKE. Woensdagavond werd
het huwelijksgeschenk van Zoutelande
aan mejuffrouw Schaap, verloskundige
te Koudekerke overhandigd. Het comité
hiervoor gevormd was geheel tegen
woordig. Mevrouw Oosthoek bood het
geschenk met enkele toepasselijke woor
den aan. Het bestond uit een schilder
stuk van het dorp Zoutelande met zee
en duinen," geschilderd door den heer
V. d. Zee, Aan den achterkant van 't
schilderstuk stond een dankbetuiging
van de Zoutelandsche moeders voor al
den arbeid door mej. Schaap gedurende
zoovele jaren verricht. Mej. Schaap be
tuigde hare dankbaarheid voor het ge
schenk en de avond werd verder gezel
lig doorgebracht. Het geschenk was nog
voorafgegaan door een kleine bloemen
hulde,
VROUWENPOLDER. Dinsdagmiddag
hield het „veefonds" onder voorzitter
schap van den heer L. Duvekot Sz., zijn
jaarvergadering. Uit het jaarverslag van
den secretaris-penningmeester, den heer
M. Louwerse, bleek, dat in het verloo-
pen jaar van de 55 bij het fonds aange
sloten leden 309 stuks vee waren ver
zekerd, dat in 1935 in totaal 12 nood-
slachtingen hebben plaats gehad, waar
van er 4 werden goedgekeurd en 8 af
gekeurd en dat aan vergoeding is moe
ten worden uitbetaald voor de goedge
keurde dieren ruim 431 en voor de af
gekeurde ruim 525. Als bestuurslid
werd herkozen de heer M. Louwerse.
Tot bode werd herbenoemd de heer C.
Polderman en tot slager werd wederom
de heer P. Schoe aangewezen.
VROUWENPOLDER. Dinsdagavond
hield het „Varkensfonds" zijn jaarverga
dering, onder voorzitterschap van den
heer S, Melse. Uit het jaarverslag van
den secretaris-penningmeester, den hr.
laatste dagen liet slijten in een keurig,
nieuw huis. Maar er zijn nu eenmaal
menschen op de wereld, die niet weten,
wat het woord dankbaarheid beteekent!"
Hoylands gezicht betrok en het had er
allen schijn van, dat hij in een vlaag van
woede zou uitbarsten. Maar hij bedwong
zich plotseling en keek Carsdale recht
in de oogen.
„Best, meneer Carsdale!" zei hij- „Ik
zal het goed onthouden. Niets vergeten!"
Oliver gaf er geen antwoord op. Hij
ging het bosch weer door, uit zijn hu
meur en spijtig gestemd. Wat had zoo'n
kerel als die Hoyland sentimenteel te
zijn? Sentimenteel zijn was een weelde
voor hen, die het betalen konden.. Abe
Hoyland deed beter op zijn eigen zaak
te letten en te werken. Kwestie van ge
voel!.. er was al veel te veel g'evoel
aan die paar bunders land verknoeid.
Matthew Scarpe was ook al met ge
voelskwesties aangekomen! En die ouwe
heks, die Miriam, zou er ook zeker mee
komen aandragen., en....
En juist op dat oogenblik trad Miriam
hem van achter een boschje kreupelhout
tegemoet. Oliver deed een stap achter
uit, toen hij haar zag.
De vrouw was doodsbleek van woe
de, haar oogen schoten vuur en haar va
le lippen waren opgetrokken als die van
een nijdigen hond. En even onverwachts
als ze verschenen was, begon ze ook te
spreken, terwijl ze haar verweerde
werkhanden tegen den verleider van
haar zoon ophield-
L. Duvekot Sz., bleek, dat 5 noodslach-
tingen in 1935 hebben plaats gehad,
waarvan er 1 werd goedgekeurd en 4
werden afgekeurd en dat de ontvangsten
hebben bedragen ruim 72 en de uitga
ven ruim 41, zoodat er een goed slot
is van ruim 30. Als bestuurslid werd
in de plaats van den heer S, Melse, die
zich niet meer herkiesbaar had gesteld,
gekozen de heer J. Louwerse Pz. Tot
bode werd herbenoemd de heer J. Lou
werse en tot slager de heer P. Schoe.
Het tarief van het spek werd evenals
vorig jaar vastgesteld op resp. 10, 20
en 30 pet.
WATERLANDKERKJE. De varken s-
,assurantie alhier hield Woensdagavond
in het lokaal van Z. Versprille zijn al-
gemeene vergadering. In 1935 waren
125 varkens verzekerd tot een geza-
mentlijk bedrag van f 8995 (gemiddeld
f 72 per varken). Acht nieuwe leaen
hadden zich in 1935 aangemeld, zoocfut
de vereeniging thans bestaat uit 70 le
den, Over 1935 waren de inkomsten
176, uitgaven 168, saldo 7. Voor
gestorven varkens was er f 51 uitbe
taald. De kas is belegd bij de rijkspost
spaarbank en beloopt op het oogenblik
aan kapitaal plus rente over 1935 de
som van f 1651.
De heer Iz. van de Berge, aftredend
bestuurslid, werd bij acclamatie herko
zen.
De Jaarvergadering. Groote
vooruitgang in ledental en aan
tal geiten. Financieele re
sultaten nog niet afdoende ver
beterd.
Woensdagmiddag 'nield de vereeniging
tot verbetering van het geitenras in
Zeeland haar jaariijksche algemeene
vergadering in een der zalen van „De
Eendracht" te Middelburg, onder voor
zitterschap van mr. P. Dieleman. De
vice-voorzitter, de heer Rottier, zeide,
dat het bestuur des morgens mr. Diele
man opnieuw voor 3 jaar tot voorzitter
had gekozen. (Applaus.) De voorzit
ter deelde vervolgens mee, dat de ver
eeniging op 31 December j.l. 3140 leden
telde, en daardoor de tweede plaats in
nam onder de Zeeuwsche vereenigingen,
alleen de Z.L.M. heeft er meer: ongeveer
5500. Het aantal geiten steeg tot 5321,
het was in 1913 nog maar 2200; het is
hier dus vooruitgegaan. Maar in heel
Nederland ging het achteruit van 21200
tot 19600. De kwaliteit der dieren is veel
verbeterd. Er zijn nu 64 afdeelingen; se
dert 1934 zijn er 1768 leden bijgekomen.
In 57 plaatsen werden keuringen gehou
den, waarop in totaal 1514 dieren wa
ren aangevoerd. Op het fokstation zijn
de stallen veranderd; er is meer ruimte
gekomen. De gezondheidstoestand van
den veestapel is goed.
Dank bracht spr. aan den secretaris,
den heer J. Versluys Szn,, te Seroos-
kerke (W.) voor alles wat hij doet voor
de vereeniging; dank ook aan de leden,
de provincie en het rijk voor de mede
werking, maar zeer in het bijzonder aan
den heer Sietema. Enkele personen
zonden bericht van verhindering, o.a.
de heer Zwagerman, die om gezondheids
redenen in het buitenland vertoeft.
Jaarverslag.
Hierna bracht de heer V e r s 1 u y s
het jaarverslag uit, waarin hij het een
bijzonderheid noemde, dat de vereeni
ging werkgelegenheid heeft en daarbij
resultaat en medewerking heeft verkre
gen. Voor het komende jaar zijn reeds
20 volbloedlammeren aangevraagd. Goed
is het gezien van den Zeeuwschen werk
„Zoo, ben je bezig het stukje land te
bekijken, dat je mijn zoon afgetroggeld
hebt?" vroeg ze met een grijnslach, die
Oliver haar bijna ontsteld deed aanzien.
„Ga je gang! Kijk goed uit je oogen!
Geniet er van!.Maar kijk mij ook eens
aan! Ik heb je wat te vertellen! Ik weet,
wat je denkt.ik kan in je gemeene
hersens en in je valsche hart zien. Ik
weet, als had je het me zelf verteld, wat
je plannen zijn.ik snap ze volkomen
.plannen voor de toekomst.en je bent
al een man van zestig jaar. Luister eens!
bouw maar.je zult toch nooit wo
nen in wat je gebouwd hebt!.. Voer je
plannen uit., en je zult ze in duig'en
zien vallen! Verbeeld je, dat je hier le
ven brengt., en je brengt niets anders
dan den dood!.. Zoo zeker dat water
daar stroomt, Carsdale, zoo zeker komt
dood en teleurstelling en de mislukking
van de plannen op je af!"
Oliver had onder haar woorden zijn
hoofd hoog opgericht, en toen hij sprak,
was zijn stem droog en zakelijk.
„Ik zal je eens vertellen, hoe de zaak
staat, vrouw Scarpe Ik zal ditmaal je
dreigementen over het hoofd zien....
maar ik zal je ook iets vertellen. Jij
loopt op mijn grond, maak dat je er af
komt!"
Maar voordat hij uitgesproken was,
had Miriam zich al omgedraaid. Ze keek
snel om zich heen, liep dwars door de
weiden heen en klauterde vlug tegen
den omringenden rotswand op. De och
tend was nog niet voorbij, toen zij haar
man, dat bij versobering der levensom
standigheden, andere factoren worden
ingeschakeld, die het levensonderhoud
zoo belangrijk kunnen verstevigen.
Uit de reeds door den voorzitter ge
noemde cijfers blijkt volgens spr., dat
hij niet te optimistisch was, toen hijvvoor
1934 een toename met 150 leden en
1000 geiten ried; dit werd 606 en 1409.
Een woord van dank bracht de secre
taris aan de heeren Zwagerman en Sie
tema, de adviseurs en aan de volijverige
commissie van toezicht op het fokstati
on. In de provincie waren in den dek-
tijd omstreeks half October 90 bokken
geplaatst. De vereeniging had toen nog
8 jonge en twee oudere dieren in re
serve, de bokkenstapèl bestaat uit 100
dieren. Het vorig jaar was dat 70, De
klachten waren zeer gering, al waren
er enkele gegronde onder. Over het al
gemeen is de verzorging der bokken
goed, al zijn er ook hier uitzonderingen.
Vooral door te veel maïs te voeren,
wordt een bok te vet en het gevolg is
dat hij ook te lui wordt. De secretaris
uitte den wensch, dat de jeugdige heer
P. Joziasse te Gapinge, lid der com
missie van toezicht op het fokstation,
die reeds maanden ziek is, spoedig ge
heel herstelle.
Van de 1514 dieren, die op de keurin
gen werden aangevoerd, waren 1048
melkgeiten, 50 overloopers en 416 lam
meren. Er waren 1152 ongehorend en
362 gehorend; 1094 wit en 426 van an
dere kleur.
De vrees dat de ongehorende en ge
kleurde richting zal predomineeren, is
voorloopig wel iets voorbarig. In het
Prov. stamboek werden ingeschreven 47
melkgeiten, 481 aanbevelingskaarten
voor de fokkerij werden uitgereikt, in het
prov. jongveeregister werden 123 vol
bloedlammeren ingeschreven. Tentoon
stellingen vonden dit jaar niet plaats,
wel werden in Renesse en Oostburg
kringkeuringen gehouden. Melkcontröle
werd dit jaar zeer weinig uitgevoerd,
met het oog op de financiën der P.V.
Het ligt in de bedoeling om dit het vol
gende jaar weer voort te zetten voor
alle nieuwe bokkenmoeders. De secreta
ris hoopte, dat de pogingen om den fi-
nancieelen toestand te verbeteren, re
sultaat zullen hebben.
Betreffende het fokstation wordt nog
medegedeeld, dat er dit jaar 6 melkgei
ten werden gehouden, van eigen geiten
werden 9 bokjes, 5 geitjes en 5 kweeën
geboren, uit de provincie kocht de ver
eeniging 36 bokjes van de leden. Aan
de leden werden 5 geitjes verkocht,
waaraan later er een kwee bleek te zijn,
het betrokken lid krijgt nu gratis een
ander geitje. Als doorgangshuis ontving
het station 98 dieren en er gingen er
35 uit.
Jaarrekening 1935 P.V. en Fok
station.
Naar aanleiding van 't rapport door 't
bcekhoudbureau der Z.L.M. uitgebracht
over de rekeningen wees de voorz. er op,
dat al is het tekort op de rekeningen in
1935 gestegen van 944 tot 1383, de
financieele toestand d,er vereeniging
toch gezond is te noemen.
Over 1935 moeten nog enkele posten
tot een bedrag van f 86 geind worden,
er blijft dan een som van f 351 als ver
meerdering van het tekort. Maar dan
moet rekening worden gehouden met 't
in 1935 aanschaffen van boekjes en re
glementen, die nog voor jaren voldoende
in voorraad zijn. Verder is er f 300 uit
gegeven voor extra propaganda enz. in
1935, f 160 voor verbetering der stallen,
f 185 voor afschrijving op de schuld aan
de Z.L.M, en f 100 aan den heer Tak.
Daarbij zijn er meer bokken en zoo
komt spr, tot een feitelijk voordeelig
saldo van f 385, Men moet nog f 410
inhalen en aflossen.
De positie is dus goed te noemen, al
zal met grooten zorg verder ge
werkt moeten worden. Spr. overweegt
huiskamer binnen trad en haar zoon met
zijn derde kruik bier voor zich zag zit
ten. Matthew had zich bar terneergesla
gen gevoeld en had zijn troost bij het
biervat gezocht.
„Ik heb gehoord, dat je een boerderij
ergens in het laagland wilt hebben", zei
Miriam, alsof ze tot een vreemde sprak.
„En., als dat eens zoo was?" bromde
Matthew.
„Ga dan maar! Ga er een zoeken!
Neem je geld mee., het is bloedgeld!
Ga.wanneer je maar wilt. Ik blijf hier,
waar ik getrouwd ben! Er zal wel ie
mand gevonden worden, die me begra
ven zal, als het zoover is. Maar jij., der
uit! Weg met je.. Ik wil je nooit meer
zien, hoor je!"
HOOFDSTUK XI.
Vóór wat, hoort wat
Gedurende de week, die volgde op
hun vrij gemoedelijke scheiding, deed
Oliver geen enkele poging om met zijn
zoon in verbinding te komen. Als Louis
het dan het beste gevonden had om van
elkaar te gaan, dan moest het maar
zoo zijn! Oliver was er de man niet
naar om zich op te dringen aan men
schen, die een anderen weg wilden
gaan dan hijzelf. Hij gaf geen antwoord
op den brief van Louis en, omdat hij, na
zijn ruzie met Bickerdyke, niet meer in
de club kwam, was er ook niet veel
kans, dat ze elkander zouden ontmoe
ten, De werkplaats, waar Louis zich met
een extra rijkssubsidie aan te vragen
voor het wegwerken van dit tekort, aat
is ontstaan door de propaganda voor
dit sociale werk.
Mede op voorstel van Schouwen-
Duiveiand, die de rekeningen contro
leerde, werd die van de vereeniging
vastgesteld op f 4711 in ontvang en uit
gaat en een kwaad slot van f 887 en die
van het Fokstation met resp. f 3342 en
f 317,
Ook de begrooting'en voor 1936 gin
gen zonder meer onder den hamer door,
en hebben een eindcijfer van resp. f 4525
voor de vereeniging en f 3055 voor het
fokstation met geraamde tekorten van
f 835 en f 335.
De voorzitter gat de verzekering, dat
het bestuur alles zal doen om binnen
de begroooting te blijven, zoo noodig
door overschrijvingeen van post op post.
Rentelooze aandeelen.
Het voorstel van het bestuur om te
trachten rentelooze aandeelen te plaat
sen van f 5 en f 2,50 werd na toelicüting
op een vraag van Axel en uiteenzetting
dat het gaat om te komen tot een rente
looze schuld, ter vervanging van de be
staande rentegevende en ter voorziening
in kasgeld, aangenomen.
Grenzen der vereenigingen-
Het voorstel om te komen tot de be
paling, dat als er verschil van meening
is over de vraag tot welke vereeniging
bepaalde leden behooren en waar zij
met hun geit naar den bok mogen gaan;
het dag. bestuur zal beslissen met ge
legenheid tot beroep op het algemeen
bestuur, gaf aanleiding tot verschillende
opmerkingen, waarop de voorzitter tel
kens antwoordde, dat 't alleen geldt ge
vallen waarin men onderling niet tot
overeenstemming kan komen. Ook kwam
de kwestie der nog aanwezige wilde
bokken aan de orde, waarbij bleek dat
van bestuurszijde alles wordt gedaan om
met medewerking van de politie en de
kantonrechters met meer succes op te
treden zoowel tegen de houders van
wilde bokken als tegen hen, die met hun
geiten naar die dieren gaan Het voor
stel werd aangenomen met alleen Axel
tegen.
Z.h.s. werd aangenomen het voorstel
om den prijs voor aan te koopen bokjes
voor 1936 ongewijzigd te laten.
Geitenkeuringen,
Hierna bracht de heer Sietema het
verslag over de keuringen uit. De in
drukken zijn dezen zomer in het alge-
me ongunstig geweest, spr. zou haast
zeggen zeer gunstig. Er komen geen
berichten meer, dat men een keuring
niet noodig heeft of dat dag en uur
niet gunstig waren, terwijl vaak later
bleek, dat de leden er anders overdach
ten dan het bestuur. Toch kwam het
dit jaar nog eenmaal voor en wel in
een der uithoeken van Schouwen en
Duivel.and, daar waar het Zijpe over
gaat in de Grevelingen, dat er noch
bes+uur, noch leden, noch geiten aan
oproep gehoor hadden gegeven. Te
Hengstdijk kwamen maar 11 dieren, in
Koewacht slechts 4 geitjes; en ook te
Aardenburg hoefde men maar 4 bees}-
jes te keuren; te St. Jansteen kwamen
maar 3 geiten en ook Nieuwvliet be
hoorde tot de keuringen met islechte
opkomst. Daartegenover staan Eiker
zee met 70, Zierikzee met 64, Seroos-
kerke en Aagtekerke met 63, de nieu
we vereeniging Boudewijnskerke met
60 dieren enz.
Niettegenstaande de crisis is de op
komst sedert 1927 gestegen met 40 pet.
Wat betreft de kwaliteit zegde spr.. dat
het wel heel moeilijk is eenig algemeen
oordeel daarover te geven. Bij de oude
re vereenigingen is de kwaliteit der
lammeren veel beter dan eenige jaren
geleden en ook onder de oudere tfei+en
komen belangrijk minder afwijkende
dieren voor, dan vroeger. In de nieuwe
zijn uitvinding bezig hield, lag aan het
andere einde, der stad, ver van de fa
briek van zijn vader en hij was niet ge
wend, zich evenals zijn vader veel op
straat te laten zien. Als die twee el
kander trouwens op staat of op de
Markt zouden ontmoet hebben, dan zou
den ze elkaar volstrekt niet onaange
naam bejegend hebben.... ze zouden
heel vriendschappelijk een paar woon
den hebben gewisseld en even koeltjes
afscheid hebben genomen, als ze elkaar
hadden begroet. Louis begreep zijn va
der en Oliver, al begreep hij zijn zoon
dan ook niet volkomen, had toch een
zeker ontzag voor hem en beschouwde
hem als een verstandig jongmensch. En
Oliver had eerbied voor iedereen, die
zich van de gewone massa wist te on
derscheiden, al was het in nog zoo'n on-
beteekenend ding.
Maar op het eind van die week kwam
hij aan het ontbijt en overviel miss
Benia, zoodra ze alleen waren, met een
rechtstreeksche vraag. Zoo vormelijk hij
ook aan het diner was, zoo gewoontjes
verlangde hij het ontbijt, waarbij hij dan
ook van tafeldienen niet wilde weten.
En uit zijn aard was hij in den vroegen
morgen ook het meest mededeelzaam en
Benia wist uit ondervinding, dat hij. als
hij iets op zijn hart had, dit steeds aan
het ontbijt vertelde.
(Wordt vervolgd).