DE ONBUIGZAMER KRONIEK van den SAG. Vereeniging tot verbetering van het geitenras in Zeeland. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 16 JANUARI 1936. No. 13. WALCHEREN. ZEEUWSCH-VLAANDEREN W.6. Ivan, etels ma- luit- ct. Mbg. De Japanners van de vlootcon- ferentie weggeloopen. Zij konden hun zin niet krijgen en riskeeren liever een bewape ningswedloop. De waarschu wingen van den minister van financiën hebben niet gebaat. Er zal Engeland nu vermoe delijk veel aan gelegen zijn, tot een spoedige liquidatie van den oorlog in Oost-Afrika te ko men. Engeland heeft op 't oogenblik aan het hoofd van het departement van buiten- landsche zaken een knap en doortas tend man. Het kan zoo iemand op die plaats uitstekend gebruiken, nu de po litieke situatie in de wereld van span ning trilt. Zoo langzamerhand lijkt het Italiaansch-Abessijnsch conflict het sta dium te naderen, dat beslissend zal zijn voor zijn afloop. We hebben eergisteren op deze plaats betoogd, waarom men moet hopen, dat die afloop niet catastro- phaal voor het Italiaansche volk zal zijn. Op Eden zal het wellicht vooral aankomen, zulk een ramp te verhinde ren. Hij heeft dat natuurlijk niet in de hand, maar er rust een groote verant woordelijkheid op hem. Zeer waarschijn lijk zal Eden zelf met hart en ziel een spoedig einde van den Oost-Afrikaan- schen oorlog begeeren. De militaire maatregelen, die zijn land in de Middel- landsche zee heeft meenen te moeten treffen, komen het niet bijster gelegen. Meer en meer wordt Engeland's aan dacht in beslag genomen door de ont wikkeling van den toestand in het Verre Oosten. Het laat zich aanzien, dat het binnen betrekkelijk korten tijd, daar ginds erger zal gaan spannen, dan de laatste jaren ooit het geval is geweest. De bruuske wijze, waarop de Japanners van de vlootconferentie te Londen zijn weggeloopen, laat hierover nauwelijks eenigen twijfel meer. Zoolang zij nog aan de beraadslagingen deelnamen, kon men een geringe hoop koesteren, dat een compromis gevonden zou worden, met een politieke ontspanning als onmiddel lijk gunstig gevolg. Het is nu gebleken, dat Tokio onverbiddelijk zijn gang zal gaan, dat het een wedloop in het bou wen van vloten wil riskeeren, om zijn politiek tot verwerving eener opper macht in het Verre Oosten te verwezen lijken. Anders kan het wegloopen van de vlootconferentie niet verklaard wor den. Wat de Japanners eischten was voor Engeland en de Ver. Staten onaanvaard baar. Zij wilden, dat een algemeen maxi mum voor de grootte der vloten zou worden vastgesteld, een tonnage-cijfer dus, dat geen enkele mogendheid zou hebben mogen overschrijden. Japan had dan allengs zijn maritieme macht tot die grens kunnen uitbreiden, in het rustige besef, dat de anderen het niet zouden vermogen te overtroeven. De eisch kwam dus neer op den ouden eisch van pariteit met Engeland en de Ver, Sta ten. Het bleek Tokio echter, dat Lon den en Washington niets van het voor stel wilden weten. De terugroeping was, hoewel men het succes der vlootconferentie nooit hoog heeft kunnen aanslaan, een verrassing, omdat een dag te voren, de Japansche delegatie nieuwe instructies heette te hebben ontvangen. De Japansche regee ring zou besloten zijn, aldus werd Maan dag bericht, wat water bij den wijn te doen. Zulks vooral op aandrang van den minister van financiën, Takahasji, die zijn hart vast houdt over het drijven der militairen. De Japansche schatkist is nu reeds permanent zoowat leeg. Waar moet het heen, als het land genoodzaakt wordt tegen Engeland en Amerika op te bouwen? Minister Takahasji's waarschu wingen blijken echter voor doovemans ooren gesproken te zijn. De financieele moeilijkheden ten spijt, zetten de drij vers door. De overblijvende deelnemers aan de vlootconferentie (Amerika, Engeland, Frankrijk en Italië) zullen de beraad slagingen voortzetten, Dat heeft natuur lijk wel degelijk zin. Zij zullen b.v. een regeling kunnen ontwerpen inzake de onderlinge sterkteverhouding hunner vloten. Vooral voor Frankrijk en Italië, die reeds jarenlang over de vraag kib belen, of hun zeestrijdkrachten even groot moeten zijn, dan wel of Frankrijk een zeker overwicht toekomt, zou een dergelijke overeenkomst van beteekenis zijn. De oorlog in Oost-Afrika maakt de zaak, die anders wellicht vrij gemak kelijk geregeld had kunnen worden, rij kelijk gecompliceerd. De aanwezigheid van zooveel Engelsche en Fransche oor logsbodems in de Middellandsche zee zal het humeur der Italiaansche delega tie niet ten goede komen. Voor 't overige zal een afspraak tus- schen de vier overblijvenden nooit cate gorisch kunnen zijn. Ze zal zoo noodig elk willekeurig oogenblik als 't ware uitgerekt moeten kunnen worden, al naar gelang de vrijbuiter Japan daartoe aanleiding geeft. En dat zal hij zonder twijfel. De eenige reden van het wegloo pen is immers in het Verre Oosten op politieken roof uit te kunnen gaan. De haast, waarmee Engeland reeds maan denlang zijn militaire macht uitbreidt, houdt verband met deze ontwikkeling. Eden zal beseffen, dat het nuttig voor Engeland moet zijn, zijn handen zoo spoe dig mogelijk vrij te krijgen voor de ver dediging van zijn belangen in het Verre Oosten. Voor het Italiaansche volk kan dat een geluk bij een ongeluk worden. door J. S. FLETCHER. 27). I3«' ioet Hij keerde zich om en liep naar het hek. Toen hij reeds eenige schreden ver was, kwam Hoyland hem achterop. „Meneer Carsdale", zei hij. „Ik vraag niets voor mezelf en zal dat nooit doen van wien ook, Maar mijn oude vader en moeder.ik zeg u, dat die het niet over leven zullen, als ze hier vandaan moeten. Heb met hen een beetje medelijden- Laat hen hier hun dagen eindigen. Het zal werkelijk niet zoo lang meer duren. Ze gaan allebei hard achteruit. Geef hun uitstel tot.tot het zoover is.en dan. nou dan zal ik zelf hier vandaan gaan, zoodra ze begraven zijn. Kijk nu toch naar mijn ouden vader daar!zijn eenige plezier is nog te zitten kijken naar die dingen, die hem van ouds zoo bekend zijn wat zou het voor hem zijn, be- denkt u dat toch eens, als hij ergens an- ders heen moestl" „Het zou anders heel wat beter voor hem zijn als hij niet langer in zoo'n dompig' en vochtig huis behoefde te wonen, als het hier is", zei Oliver door loopend, zonder zich te laten vermur wen. „Hij zou een heel nieuw leven be ginnen, als je mijn voorstel wilde opne men volgens de vriendelijke bedoeling, waarmee het gedaan is en als je hem zijn KOUDEKERKE. Woensdagavond werd het huwelijksgeschenk van Zoutelande aan mejuffrouw Schaap, verloskundige te Koudekerke overhandigd. Het comité hiervoor gevormd was geheel tegen woordig. Mevrouw Oosthoek bood het geschenk met enkele toepasselijke woor den aan. Het bestond uit een schilder stuk van het dorp Zoutelande met zee en duinen," geschilderd door den heer V. d. Zee, Aan den achterkant van 't schilderstuk stond een dankbetuiging van de Zoutelandsche moeders voor al den arbeid door mej. Schaap gedurende zoovele jaren verricht. Mej. Schaap be tuigde hare dankbaarheid voor het ge schenk en de avond werd verder gezel lig doorgebracht. Het geschenk was nog voorafgegaan door een kleine bloemen hulde, VROUWENPOLDER. Dinsdagmiddag hield het „veefonds" onder voorzitter schap van den heer L. Duvekot Sz., zijn jaarvergadering. Uit het jaarverslag van den secretaris-penningmeester, den heer M. Louwerse, bleek, dat in het verloo- pen jaar van de 55 bij het fonds aange sloten leden 309 stuks vee waren ver zekerd, dat in 1935 in totaal 12 nood- slachtingen hebben plaats gehad, waar van er 4 werden goedgekeurd en 8 af gekeurd en dat aan vergoeding is moe ten worden uitbetaald voor de goedge keurde dieren ruim 431 en voor de af gekeurde ruim 525. Als bestuurslid werd herkozen de heer M. Louwerse. Tot bode werd herbenoemd de heer C. Polderman en tot slager werd wederom de heer P. Schoe aangewezen. VROUWENPOLDER. Dinsdagavond hield het „Varkensfonds" zijn jaarverga dering, onder voorzitterschap van den heer S, Melse. Uit het jaarverslag van den secretaris-penningmeester, den hr. laatste dagen liet slijten in een keurig, nieuw huis. Maar er zijn nu eenmaal menschen op de wereld, die niet weten, wat het woord dankbaarheid beteekent!" Hoylands gezicht betrok en het had er allen schijn van, dat hij in een vlaag van woede zou uitbarsten. Maar hij bedwong zich plotseling en keek Carsdale recht in de oogen. „Best, meneer Carsdale!" zei hij- „Ik zal het goed onthouden. Niets vergeten!" Oliver gaf er geen antwoord op. Hij ging het bosch weer door, uit zijn hu meur en spijtig gestemd. Wat had zoo'n kerel als die Hoyland sentimenteel te zijn? Sentimenteel zijn was een weelde voor hen, die het betalen konden.. Abe Hoyland deed beter op zijn eigen zaak te letten en te werken. Kwestie van ge voel!.. er was al veel te veel g'evoel aan die paar bunders land verknoeid. Matthew Scarpe was ook al met ge voelskwesties aangekomen! En die ouwe heks, die Miriam, zou er ook zeker mee komen aandragen., en.... En juist op dat oogenblik trad Miriam hem van achter een boschje kreupelhout tegemoet. Oliver deed een stap achter uit, toen hij haar zag. De vrouw was doodsbleek van woe de, haar oogen schoten vuur en haar va le lippen waren opgetrokken als die van een nijdigen hond. En even onverwachts als ze verschenen was, begon ze ook te spreken, terwijl ze haar verweerde werkhanden tegen den verleider van haar zoon ophield- L. Duvekot Sz., bleek, dat 5 noodslach- tingen in 1935 hebben plaats gehad, waarvan er 1 werd goedgekeurd en 4 werden afgekeurd en dat de ontvangsten hebben bedragen ruim 72 en de uitga ven ruim 41, zoodat er een goed slot is van ruim 30. Als bestuurslid werd in de plaats van den heer S, Melse, die zich niet meer herkiesbaar had gesteld, gekozen de heer J. Louwerse Pz. Tot bode werd herbenoemd de heer J. Lou werse en tot slager de heer P. Schoe. Het tarief van het spek werd evenals vorig jaar vastgesteld op resp. 10, 20 en 30 pet. WATERLANDKERKJE. De varken s- ,assurantie alhier hield Woensdagavond in het lokaal van Z. Versprille zijn al- gemeene vergadering. In 1935 waren 125 varkens verzekerd tot een geza- mentlijk bedrag van f 8995 (gemiddeld f 72 per varken). Acht nieuwe leaen hadden zich in 1935 aangemeld, zoocfut de vereeniging thans bestaat uit 70 le den, Over 1935 waren de inkomsten 176, uitgaven 168, saldo 7. Voor gestorven varkens was er f 51 uitbe taald. De kas is belegd bij de rijkspost spaarbank en beloopt op het oogenblik aan kapitaal plus rente over 1935 de som van f 1651. De heer Iz. van de Berge, aftredend bestuurslid, werd bij acclamatie herko zen. De Jaarvergadering. Groote vooruitgang in ledental en aan tal geiten. Financieele re sultaten nog niet afdoende ver beterd. Woensdagmiddag 'nield de vereeniging tot verbetering van het geitenras in Zeeland haar jaariijksche algemeene vergadering in een der zalen van „De Eendracht" te Middelburg, onder voor zitterschap van mr. P. Dieleman. De vice-voorzitter, de heer Rottier, zeide, dat het bestuur des morgens mr. Diele man opnieuw voor 3 jaar tot voorzitter had gekozen. (Applaus.) De voorzit ter deelde vervolgens mee, dat de ver eeniging op 31 December j.l. 3140 leden telde, en daardoor de tweede plaats in nam onder de Zeeuwsche vereenigingen, alleen de Z.L.M. heeft er meer: ongeveer 5500. Het aantal geiten steeg tot 5321, het was in 1913 nog maar 2200; het is hier dus vooruitgegaan. Maar in heel Nederland ging het achteruit van 21200 tot 19600. De kwaliteit der dieren is veel verbeterd. Er zijn nu 64 afdeelingen; se dert 1934 zijn er 1768 leden bijgekomen. In 57 plaatsen werden keuringen gehou den, waarop in totaal 1514 dieren wa ren aangevoerd. Op het fokstation zijn de stallen veranderd; er is meer ruimte gekomen. De gezondheidstoestand van den veestapel is goed. Dank bracht spr. aan den secretaris, den heer J. Versluys Szn,, te Seroos- kerke (W.) voor alles wat hij doet voor de vereeniging; dank ook aan de leden, de provincie en het rijk voor de mede werking, maar zeer in het bijzonder aan den heer Sietema. Enkele personen zonden bericht van verhindering, o.a. de heer Zwagerman, die om gezondheids redenen in het buitenland vertoeft. Jaarverslag. Hierna bracht de heer V e r s 1 u y s het jaarverslag uit, waarin hij het een bijzonderheid noemde, dat de vereeni ging werkgelegenheid heeft en daarbij resultaat en medewerking heeft verkre gen. Voor het komende jaar zijn reeds 20 volbloedlammeren aangevraagd. Goed is het gezien van den Zeeuwschen werk „Zoo, ben je bezig het stukje land te bekijken, dat je mijn zoon afgetroggeld hebt?" vroeg ze met een grijnslach, die Oliver haar bijna ontsteld deed aanzien. „Ga je gang! Kijk goed uit je oogen! Geniet er van!.Maar kijk mij ook eens aan! Ik heb je wat te vertellen! Ik weet, wat je denkt.ik kan in je gemeene hersens en in je valsche hart zien. Ik weet, als had je het me zelf verteld, wat je plannen zijn.ik snap ze volkomen .plannen voor de toekomst.en je bent al een man van zestig jaar. Luister eens! bouw maar.je zult toch nooit wo nen in wat je gebouwd hebt!.. Voer je plannen uit., en je zult ze in duig'en zien vallen! Verbeeld je, dat je hier le ven brengt., en je brengt niets anders dan den dood!.. Zoo zeker dat water daar stroomt, Carsdale, zoo zeker komt dood en teleurstelling en de mislukking van de plannen op je af!" Oliver had onder haar woorden zijn hoofd hoog opgericht, en toen hij sprak, was zijn stem droog en zakelijk. „Ik zal je eens vertellen, hoe de zaak staat, vrouw Scarpe Ik zal ditmaal je dreigementen over het hoofd zien.... maar ik zal je ook iets vertellen. Jij loopt op mijn grond, maak dat je er af komt!" Maar voordat hij uitgesproken was, had Miriam zich al omgedraaid. Ze keek snel om zich heen, liep dwars door de weiden heen en klauterde vlug tegen den omringenden rotswand op. De och tend was nog niet voorbij, toen zij haar man, dat bij versobering der levensom standigheden, andere factoren worden ingeschakeld, die het levensonderhoud zoo belangrijk kunnen verstevigen. Uit de reeds door den voorzitter ge noemde cijfers blijkt volgens spr., dat hij niet te optimistisch was, toen hijvvoor 1934 een toename met 150 leden en 1000 geiten ried; dit werd 606 en 1409. Een woord van dank bracht de secre taris aan de heeren Zwagerman en Sie tema, de adviseurs en aan de volijverige commissie van toezicht op het fokstati on. In de provincie waren in den dek- tijd omstreeks half October 90 bokken geplaatst. De vereeniging had toen nog 8 jonge en twee oudere dieren in re serve, de bokkenstapèl bestaat uit 100 dieren. Het vorig jaar was dat 70, De klachten waren zeer gering, al waren er enkele gegronde onder. Over het al gemeen is de verzorging der bokken goed, al zijn er ook hier uitzonderingen. Vooral door te veel maïs te voeren, wordt een bok te vet en het gevolg is dat hij ook te lui wordt. De secretaris uitte den wensch, dat de jeugdige heer P. Joziasse te Gapinge, lid der com missie van toezicht op het fokstation, die reeds maanden ziek is, spoedig ge heel herstelle. Van de 1514 dieren, die op de keurin gen werden aangevoerd, waren 1048 melkgeiten, 50 overloopers en 416 lam meren. Er waren 1152 ongehorend en 362 gehorend; 1094 wit en 426 van an dere kleur. De vrees dat de ongehorende en ge kleurde richting zal predomineeren, is voorloopig wel iets voorbarig. In het Prov. stamboek werden ingeschreven 47 melkgeiten, 481 aanbevelingskaarten voor de fokkerij werden uitgereikt, in het prov. jongveeregister werden 123 vol bloedlammeren ingeschreven. Tentoon stellingen vonden dit jaar niet plaats, wel werden in Renesse en Oostburg kringkeuringen gehouden. Melkcontröle werd dit jaar zeer weinig uitgevoerd, met het oog op de financiën der P.V. Het ligt in de bedoeling om dit het vol gende jaar weer voort te zetten voor alle nieuwe bokkenmoeders. De secreta ris hoopte, dat de pogingen om den fi- nancieelen toestand te verbeteren, re sultaat zullen hebben. Betreffende het fokstation wordt nog medegedeeld, dat er dit jaar 6 melkgei ten werden gehouden, van eigen geiten werden 9 bokjes, 5 geitjes en 5 kweeën geboren, uit de provincie kocht de ver eeniging 36 bokjes van de leden. Aan de leden werden 5 geitjes verkocht, waaraan later er een kwee bleek te zijn, het betrokken lid krijgt nu gratis een ander geitje. Als doorgangshuis ontving het station 98 dieren en er gingen er 35 uit. Jaarrekening 1935 P.V. en Fok station. Naar aanleiding van 't rapport door 't bcekhoudbureau der Z.L.M. uitgebracht over de rekeningen wees de voorz. er op, dat al is het tekort op de rekeningen in 1935 gestegen van 944 tot 1383, de financieele toestand d,er vereeniging toch gezond is te noemen. Over 1935 moeten nog enkele posten tot een bedrag van f 86 geind worden, er blijft dan een som van f 351 als ver meerdering van het tekort. Maar dan moet rekening worden gehouden met 't in 1935 aanschaffen van boekjes en re glementen, die nog voor jaren voldoende in voorraad zijn. Verder is er f 300 uit gegeven voor extra propaganda enz. in 1935, f 160 voor verbetering der stallen, f 185 voor afschrijving op de schuld aan de Z.L.M, en f 100 aan den heer Tak. Daarbij zijn er meer bokken en zoo komt spr, tot een feitelijk voordeelig saldo van f 385, Men moet nog f 410 inhalen en aflossen. De positie is dus goed te noemen, al zal met grooten zorg verder ge werkt moeten worden. Spr. overweegt huiskamer binnen trad en haar zoon met zijn derde kruik bier voor zich zag zit ten. Matthew had zich bar terneergesla gen gevoeld en had zijn troost bij het biervat gezocht. „Ik heb gehoord, dat je een boerderij ergens in het laagland wilt hebben", zei Miriam, alsof ze tot een vreemde sprak. „En., als dat eens zoo was?" bromde Matthew. „Ga dan maar! Ga er een zoeken! Neem je geld mee., het is bloedgeld! Ga.wanneer je maar wilt. Ik blijf hier, waar ik getrouwd ben! Er zal wel ie mand gevonden worden, die me begra ven zal, als het zoover is. Maar jij., der uit! Weg met je.. Ik wil je nooit meer zien, hoor je!" HOOFDSTUK XI. Vóór wat, hoort wat Gedurende de week, die volgde op hun vrij gemoedelijke scheiding, deed Oliver geen enkele poging om met zijn zoon in verbinding te komen. Als Louis het dan het beste gevonden had om van elkaar te gaan, dan moest het maar zoo zijn! Oliver was er de man niet naar om zich op te dringen aan men schen, die een anderen weg wilden gaan dan hijzelf. Hij gaf geen antwoord op den brief van Louis en, omdat hij, na zijn ruzie met Bickerdyke, niet meer in de club kwam, was er ook niet veel kans, dat ze elkander zouden ontmoe ten, De werkplaats, waar Louis zich met een extra rijkssubsidie aan te vragen voor het wegwerken van dit tekort, aat is ontstaan door de propaganda voor dit sociale werk. Mede op voorstel van Schouwen- Duiveiand, die de rekeningen contro leerde, werd die van de vereeniging vastgesteld op f 4711 in ontvang en uit gaat en een kwaad slot van f 887 en die van het Fokstation met resp. f 3342 en f 317, Ook de begrooting'en voor 1936 gin gen zonder meer onder den hamer door, en hebben een eindcijfer van resp. f 4525 voor de vereeniging en f 3055 voor het fokstation met geraamde tekorten van f 835 en f 335. De voorzitter gat de verzekering, dat het bestuur alles zal doen om binnen de begroooting te blijven, zoo noodig door overschrijvingeen van post op post. Rentelooze aandeelen. Het voorstel van het bestuur om te trachten rentelooze aandeelen te plaat sen van f 5 en f 2,50 werd na toelicüting op een vraag van Axel en uiteenzetting dat het gaat om te komen tot een rente looze schuld, ter vervanging van de be staande rentegevende en ter voorziening in kasgeld, aangenomen. Grenzen der vereenigingen- Het voorstel om te komen tot de be paling, dat als er verschil van meening is over de vraag tot welke vereeniging bepaalde leden behooren en waar zij met hun geit naar den bok mogen gaan; het dag. bestuur zal beslissen met ge legenheid tot beroep op het algemeen bestuur, gaf aanleiding tot verschillende opmerkingen, waarop de voorzitter tel kens antwoordde, dat 't alleen geldt ge vallen waarin men onderling niet tot overeenstemming kan komen. Ook kwam de kwestie der nog aanwezige wilde bokken aan de orde, waarbij bleek dat van bestuurszijde alles wordt gedaan om met medewerking van de politie en de kantonrechters met meer succes op te treden zoowel tegen de houders van wilde bokken als tegen hen, die met hun geiten naar die dieren gaan Het voor stel werd aangenomen met alleen Axel tegen. Z.h.s. werd aangenomen het voorstel om den prijs voor aan te koopen bokjes voor 1936 ongewijzigd te laten. Geitenkeuringen, Hierna bracht de heer Sietema het verslag over de keuringen uit. De in drukken zijn dezen zomer in het alge- me ongunstig geweest, spr. zou haast zeggen zeer gunstig. Er komen geen berichten meer, dat men een keuring niet noodig heeft of dat dag en uur niet gunstig waren, terwijl vaak later bleek, dat de leden er anders overdach ten dan het bestuur. Toch kwam het dit jaar nog eenmaal voor en wel in een der uithoeken van Schouwen en Duivel.and, daar waar het Zijpe over gaat in de Grevelingen, dat er noch bes+uur, noch leden, noch geiten aan oproep gehoor hadden gegeven. Te Hengstdijk kwamen maar 11 dieren, in Koewacht slechts 4 geitjes; en ook te Aardenburg hoefde men maar 4 bees}- jes te keuren; te St. Jansteen kwamen maar 3 geiten en ook Nieuwvliet be hoorde tot de keuringen met islechte opkomst. Daartegenover staan Eiker zee met 70, Zierikzee met 64, Seroos- kerke en Aagtekerke met 63, de nieu we vereeniging Boudewijnskerke met 60 dieren enz. Niettegenstaande de crisis is de op komst sedert 1927 gestegen met 40 pet. Wat betreft de kwaliteit zegde spr.. dat het wel heel moeilijk is eenig algemeen oordeel daarover te geven. Bij de oude re vereenigingen is de kwaliteit der lammeren veel beter dan eenige jaren geleden en ook onder de oudere tfei+en komen belangrijk minder afwijkende dieren voor, dan vroeger. In de nieuwe zijn uitvinding bezig hield, lag aan het andere einde, der stad, ver van de fa briek van zijn vader en hij was niet ge wend, zich evenals zijn vader veel op straat te laten zien. Als die twee el kander trouwens op staat of op de Markt zouden ontmoet hebben, dan zou den ze elkaar volstrekt niet onaange naam bejegend hebben.... ze zouden heel vriendschappelijk een paar woon den hebben gewisseld en even koeltjes afscheid hebben genomen, als ze elkaar hadden begroet. Louis begreep zijn va der en Oliver, al begreep hij zijn zoon dan ook niet volkomen, had toch een zeker ontzag voor hem en beschouwde hem als een verstandig jongmensch. En Oliver had eerbied voor iedereen, die zich van de gewone massa wist te on derscheiden, al was het in nog zoo'n on- beteekenend ding. Maar op het eind van die week kwam hij aan het ontbijt en overviel miss Benia, zoodra ze alleen waren, met een rechtstreeksche vraag. Zoo vormelijk hij ook aan het diner was, zoo gewoontjes verlangde hij het ontbijt, waarbij hij dan ook van tafeldienen niet wilde weten. En uit zijn aard was hij in den vroegen morgen ook het meest mededeelzaam en Benia wist uit ondervinding, dat hij. als hij iets op zijn hart had, dit steeds aan het ontbijt vertelde. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1936 | | pagina 5