DE OHBUSGZAMEN. KRONIEK van den DAG. ZEELAND. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE ADDDELBUKGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 13 JANUARI 1936. No. 16, De vrijzinnig-democraten zullen de samenwerking verbreken. MIDDELBURG. Een karakterschets van Laval Hij maakt zich niet druk over beginselen en geeft geen duit om Volkenbondsidealen Zijn behendigheid in het lavee- ren heeft hem tot dusver voor een échec behoedt. In een Engelsch blad, de „New Sta tesman", verscheen dezer dagen een ka rakterschets van Laval, den Franschen minister-president. Laval heeft in het afgeloopen jaar een groote rol in de in ternationale politiek gespeeld, een rol, die hem vrienden, maar vermoedelijk heel wa' meer vijanden bezorgd heelt. Naast zijn evoluties op het slappe koord der buitenlandsche staatkunde trokken bovendien zijn kundige zetten in het schaakspel van Frankrijk's binnenland- sche politiek de algemeene aandacht, speelde het klaar dat het parlement zich voor een half jaar terugtrok, en trof toen de noodzakelijke maatregelen voor een voorloopig financieel herstel. Na afloop dezer operatie, die zijn populari teit geen goed had gedaan („aanpas sing" maakt nu eenmaal niet populair) wist hij de aanvallen op zijn bewind zoo gewiekst te pareeren, dat zijn kabinet overeind bleef. Voor Frankrijk, waar ministers over heel wat geringer aange legenheden plegen te struikelen, was dat een klein wonder. Het verleen de Laval de faam van een diplomaat met uitzonderlijke gaven. De „New Sta tesman" nu vertelt het volgende over hem: Bij het uitbreken van den oorlog werd Laval beschouwd als een gevaarlijk re- volutionnair. Hij stond op een lijst van menschen van wie de staatspolitie dacht dat het verstandig aon zijn hem in de gevangenis te stoppen. Met Laval kwam het zoover niet en hij kon een werkzaam aandeel nemen aan arbeiders- en vre desbewegingen en conferenties voor zoover deze tijdens den oorlog waren toegelaten. Al z ui hij niet langer soci alist zijn, men moet niet te veel gewicht hechten aan een wisseling van inzicht, die in het land van Clemenceau en Mil- lerand meer voorkomt dan in dat van Ramsay MacDonald en J. H. Thomas. Het kan zelfs zijn, dat hij nog een echte pacifist is en dat hij oprecht was toen hij bij het begin van het Abessijnsche con flict tegen zijn vrienden zeide, dat hij, wat er ook gebeuren mocht, nooit zijn naam zou zetten onder een bevel tot mobilisatie. Van zijn loopbaan is niet alles bij het publiek bekend. Twaalf jaar geleden was hij een arm man, nu is hij rijk. De bronnen van zijn rijkdom zijn het onder werp van velerlei gissing. Hij is advo- kaat geweest, maar hij heeft zijn geld niet als advokaat gemaakt. Hij is eerst bekend geworden als een van die talent volle politici, die achter de schermen werken en langzamerhand een reputatie van bekwaamheid opbouwen. Hij toonde waartoe hij in staat was toen hij onge veer zeven jaar geleden minister van ar beid werd. Laval is niet een man, die leest of zich om beginselen druk maakt. Hij ver laat zich op persoonlijke bekwaamheid, niet op kennis of eenig bepaald doel tenzij dan, dat Laval zal slagen. Hij heeft groot gezag verworven door de rustige oplossing die hij aan het Saar- vraagstuk heeft weten te geven, terwijl veel menschen geneigd waren te denken dat het tot oorlog kon leiden. Hij Be kroonde dit succes met het front van Stresa, dat hem zeer groote populariteit bezorgde omdat het voor Frankrijk de vriendschap van Italië won en naar het leek voor goed het oude geschil over Tunis uit de wereld hielp en het Frank- door J. S. FLETCHER. 24). rijk mogelijk maakte zijn troepen van de Italiaansche grens weg te nemen. Wat Lavai's politiek in het Abessijn sche geschil betreft, zelfs nadat de Ita liaansche invasie in Abessynië was be gonnen, twijfelde hij er niet aan of er zou een schikking bereikt kunnen wor den. Bij moeilijkheden zegt Laval's instinct dat hij moet trachten tijd te winnen. Hij houdt er geen lange-baan-politiek op na, is gemakkelijk-onverschillig voor over wegingen van algemeene moraliteit en geeft geen duit om Volkenbondsidealen of om verplichtingen, die hij kan hebben aangegaan. Hij heeft geen overmatigen last van eerbied voor de waarheid en is een meester in de kunst van het be handelen van de pers. Hij let op de gol ving van de openbare meening en tracht steun te vinden bij deze of gene groep, al naar zijn positie van het oogenblik dit voorschrijft. Het opmerkelijkste bewijs van zijn handigheid is, dat hij eigenlijk nooit met iemand kibbelt. Hij weet ge ruchten rond zich te verspreiden, zoo dat niemand weet, wat hij moet gcloo- ven en welke leugen van hem en welke van iemand anders is. Gemiddelde Franschen, die van poli tici een overdreven geringen dunk heb ben, steunen hem, omdat, zoo zeggen zij hij waarschijnlijk niet erger is dan ande re politieke schelmen. Toch zou Laval, ondanks al zijn loos heid in de afgeloopen weken zijn geval len, indien niet de leiders van links er de voorkeur aan hadden gegeven, dat hij zou aanblijven boven zelf het bewind te aanvaarden vóór de algemeene ver kiezingen van dit voorjaar. Hoe dit zij, Laval blijft zich op den top bewegen, daartoe juist genoeg steun vindend bij een of andere groep, zooals een bal in de lucht wordt geworpen door water, dat door een fontein wordt opgeworpen. Indien de kwestie van de con centratie bij het bijzonder on derwijs niet tot een bevredi gende oplossing komt. Het hoofdbestuur van den Vrijzinnig- Democratischen Bond heeft in zijn op 4 Januari gehouden vergadering de voor die partij door het uitsel der concentra tie bij het bijzonder onderwijs ontsta ne situatie besproken. Bij de beraad slagingen bleek, dat er algemeen ern stige teleurstelling bestond over he.t feit,] dat, na de door de openbare school ge-; brachte offers, de „rechterzijde" in de! Kamer de door de Regeering voorge-j stelde billijke oplossing heeft afgewe-j zen. Algemeen bleek men van meening, jj dat het voor voortzetting der samen- werking onontbeerlijk moet worden ge-; acht, dat zéér spoedig, in elk geval bin-j nen enkele maanden, deze kwestie tot- een oplossing wordt gebracht, welke 'tj rechtsgevoel van de voorstanders van: de openbare school bevredigt. De secretaris van den Bond, mr. L. G. van Dam, wijdt in „De Vrijzinnig- Democraat" een korte beschouwing over die bespreking. Hij schrijft: „Van groot belang voor de staatkun dige toestand van ons l,and kan de me ning blijken, welke in ons Hoofdbestuur blijkt te heerschen, zooals men in de Rubriek Uit de Partij kan lezen, om trent de gerezen moeilijkheden ten aan zien van de concentratie der bijzondere scholen. Algemeen bleek men de me ning te deelen, die, blijkens de verkla- Maar het moest nu nog aan Miriam verteld wordenen Matthew zat daarvoor in de benauwdheid. Als regel kwam hij vroeg van de markt thuis. Maar bij deze gelegenheid bleef hij lang in de herberg zitten. Zonder te veel te drinken, had hij toch flink wat naar bin nen geslagen en voordat hij de heide opreed, wipte hij nog even in een an dere herberg binnen. Toen hij eindelijk het eenzame huis op de hei bereikte, was hij meer suf dan vroolijk en Miri am, die al te bed lag, deed niet andfers dan hem wel te rusten toeroepen, toen hij de trap opstommelde om n,aar bed te gaan. Ze behoorde tot die vrouwen, die nooit iets met een man bespreken als we weten dat hij wat gedronken heeft. Maar ze bleef wakker liggen, tot ze zeker wist, dat Matthew v.ast lag! te slapen en ging toen stilletjes naar j zijn kamer, haalde zijn jas daar weg en' op haar eigen kamer teruggekeerd, be-1 gon ze de z,akken te doorzoeken. Bij het licht van een kaars bekeek ze het re keningboekje van de bank. Hij had dienl dag zesduizend driehonderd pond laten j bijschrijven! Miriam Scarpe was een vrouw v.an vlug begrip en scherp inzicht. Heel haar; leven had ze de zaken gedreven.... dat had ze tijdens het leven van haar m,an gedaan en ze had zich niet anders verbeeld, dan dat ze op haar zoon een even greoten invloed had. Haar man ring van de voorzitter van de minister raad, onze V. D. ministers hebben te kennen gegeven, nl., dat op korte ter mijn de kwestie bevredigend moet zijn opgelost, wil. voortzetting der s,arqen- werking mogelijk zijn. De term „korte termijn" werd, blijkens het verslag der H., B.-vergadering, nader gepreciseerd als „binnen enkele maanden." Men weet dus nu, dat in onze partij de algemeene opinie is, dat met de al of niet bevredigende oplossing van deze kwestie binnen enkele maanden de voortzetting der samenwerking met onze partij staat of valt. Reeds eerder werd er op gewezen, hoe door deze kwestie ons rechtsge voel is geschokt; tegenover de offers door het openbaar onderwijs gebracht handhaven de voorstanders van het bij zonder onderwijs een starre afwijzing Moge men er in slagen een oplossing te vinden, die het rechtsgevoel van de voorstanders van de openbare school bevredigt! Slaagt men daarin niet, dan is het duidelijk, dat de samenwerking niet door ons is verbroken! Het odium daarvan rust dan op de rechterzijde.' VERKEERDE PRAKTIJKEN. De omzetbelasting dient door het koopend publiek betaak te worden. Het is de bedoeling van den wetge ver geweest, dat de omzetbelasting niet door den fabrikant of door den weder- verkooper zal worden gedragen, maar >aan het koopend publiek in rekening zal worden gebracht. Gebleken is echter, dat de omzetbe lasting in strijd met de bedoeling, vaak zwaar drukt op de bedrijven, wijl de winkeliers die belasting voor hun reke ning nemen, hetzij uit concurrentie overwegingen, hetzij door den consument gedwongen. Deze omstandigheid is voor den middenstandsraad aanleiding geweest, aan de middenstandsbonden in overwe ging te geven hun leden te wijzen op het onjuiste van zoodanige concurren tie, die bovendien oncontroleerbaar is, en aan dezen met aandrang te verzoe ken daarvan af te zien, daarbij het ver trouwen uitsprekend, dat dan ook de ongeorganiseerden die gedragslijn zul len volgen, en dat, mochten onverhoopt sommigen blijven voortgaan met te an nonceeren, dat omzetbelasting niet wordt berekend, hopend daardoor klan ten te trekken, de consumenten zich juist van zoodanige winkeliers zullen afwenden. In de tweede plaats heeft de midden standsraad er de bonden op gewezen, dat veel antipathie tegen de omzetbe lasting bij het koopend publiek k,an worden voorkomen, indien allen bij het in rekening brengen van de omzetbe lasting eenzelfde methode volgen. Naar het den Raad voorkomt, ware het wenschelijk, dat de geheele mid denstand besloot de omzetbelasting in den prijs te calculeeren en niet rafzon- derlijk uit te trekken bij levering aan particulieren, tenzij de belasting in den vorm van opgeplakte zegels is voldaan De middenstandsraad vertrouwt, dat door een en ander zal worden bereikt, dat de omzetbelasting door de consu menten zal worden betaald. PATRIMONIUM. De 52ste algemeene vergade ring. Onder presidium van het lid van de Tweede Kamer den heer C, Smeenk uit Arnhem, is Zaterdag in het gebouw voor Chr. sociale belangen te Utrecht de 52ste algemeene vergadering ge houden van het Ned. werkliedenver bond Patrimonium. De voorzitter heeft een kort ope ningswoord gesproken, waarin hij accen tueerde dat deze vergadering noodza- had nimmer iets gedaan zonder haar eerst te raadplegen en ze h,ad Matthew geleerd, de voetstappen van zijn vader te volgen. Ze kon zich onmogelijk voor stellen, dat haar zoon ooit iets doen zou buiten haar voorkennis en voor zoover ze wist, had hij zelfs nooit een schaap verkocht, zonder met haar over den prijs te praten. En toch hier stond, dat hij nu in het bezit was van een som van ruim zesduizend pond, waar zij niets van afwist! Hoe was hij daaraan gekomen? Ze behoefde zich die vraag geen twee-I maal te stellen. Carsdale! Dat was de} uitleg! Nu wist ze, waarom Carsdale j twee dagen geleden naar de hoeve ge- komen was en waarom hij Matthew op' de heide achterop gegaan was. Wat er precies tusschen die twee was afgehan deld, wist ze natuurlijk nietmaar ze voelde een afschuwelijke angst voor de waarheid en ze ging dien nacht niet meer naar bed. Matthew vond haar in de huiskamer reeds wachten, toen hij den volgenden morgen vroeg beneden kwam. Ze stond' voor het raam, waardoor de opkomen de zon juist begon te schijnen en het I was voor hem gelukkig, dat het licht op hemzelf viel en niet op de sombere woeste oogen zijner moeder en op haar lijkbleek gezicht. Maar hij zag toch da delijk dat er iets aan de hand was en hij schrok er van. Op dat oogenblik schoot het hem te binnen hoe Miriam hem eens met een esschen stok had afgeranseld, tot hij er bijna bewusteloos van pijn bij neerviel., en die stok stond nog in een hoek en onwillekeurig keek hij er naar. Miriam zocht steun tegen de venster bank, maar ging recht op haar doel af. „Waar heb jij die zesduizend pond vandaan, die je gisteren bij de bank hebt gestort?" vroeg ze. „Voor den dag er mee! En geen leugens, Matthew. ik ben je moeder!" De drank werkte bij Matthew nog na en hij voelde zich suf en tevens krib- berig, ondanks zijn angst voor haar. „Nou jadat is gauw gezegd", bromde hij onwillig. „Ik zou het u van morgen toch verteld hebbenIk heb er over gedacht mijn land te verkoo- pen en. „Jouw land?" zei Miriam. „En dat terwijl ik nog leef?" „Het is mijn land', hernam Matthew koppig en norsch. „Ik ken de wet net zoo goed als wie ook! Na vaders dood is het van mij geweest en van niemand anders en ik heb toch zeker recht om met zijn eigendom te doen wat ik wil is het zoo of niet? Ik heb het zeldzaam voordeelig verkocht. vr,aag het maar aan Hargreaves. hij heeft het me gis teren zelf nog gezegd, dat ik een bof- fert was, om meer dan zesduizend pond voor dat stukje land te krijgen...." „Is.... 't gebeurd?" vroeg Miriam. „Ja.... 't is verkocht!" „Wat.... heb jij het.... verkocht?" „Dat zeg ik toch. en bar voordee lig ook", mompelde hij. „Kijk eens...." „En ,aan dien kerel?" onderbrak Mi riam hem bijna fluisterend. „Aan Oliver Carsdale? Ja of neen?" „Hoor eens.als u nu bedaard wilt zijn en geen ruzie maken", zei Matthew, „dan zal ik het u allemaal vertellen. Kijk. kelijk in dezen tijd van het jaar gehou den moest worden omdat de Kon. goed keuring op de st,atuten dezer dagen af loopt. De aftredende voorzitter en secreta ris, de heeren C. Smeenk en W. J. Bos senbroek, zijn bij enkele candidaatstel- ling herkozen. De vergadering heeft daarna de wij zigingen van de statuten en het huis houdelijk reglement van het verbond goedgekeurd. In de middagvergadering heeft de heer J. Hollander uit Den Haag, vice- voorzitter v,an het verbond, gesproken over: „Patrimoniums taak in moeilijke dagen." Jecovitol levertraan wetenschappelijk de beste levertraan voor U en Uw kind. Verkrijgbaar M| apothekers en dro gisten f 0.75 per flacon. AANVARING OP DE WESTER SCHELDE. Het Amerikaansche s.s. „West Ca- mak" dat uit zee kw,am met bestemming voor Gent is gisteren op de Wester Schelde nabij de Braakman in aanva ring gekomen met het Duitsche s.s. „Planet" dat uit Antwerpen komend, behalve vracht ook passagiers vervoer de. Het Amerikaansche schip maakt water en is op eigen kracht aan den grond gezet. De aan boord van het schip aangerichte schade is aanzienlijk: het heeft een groot gat aan bakboordzijde. Sleepbooten zijn bezig met pompen. De „Planet" ligt voor anker. Het vaartuig zal vermoedelijk naar Antwerpen terug- stoomen. CRISISCOMITé. Rekening en verantwoording plaatse lijk crisis-comité over December 1935. Wek coll. f 48.55, school G f 5.25, wek. coll. f 43.77, J. H. J. f 0.50, P. V f 1, fa. R. A. P. f 1, fa. P. f 1, P. B. f 2.50, wed. B.-v. d. P. f 0.25, F. d. H, f 0.50, P. D. B. f 0.50, P. A. f 0.30, W. J. B. f 1, A. H. M. f 0,25, E. Ch. C. f 0,50, wed. S. T. f 0.25, J. E. S. f 0.25, wed. W. P. H.—V. f 5, J. A. A. f0.25, M. S. f 0.25, P. W. H. f 0.50, J. F. H. f 2, W. G. f 0.50, J. d. K. f 2.50, Gez. d. J. f 0.50, P. J. B. f 1, J. J. O. f 0.50, H. v. M. f 1, J. H. H. f 0.50, Ds. A. L. f 1, fam. N. F. D. f 2.50, F. M. f 2.50, P. S. f 1, E. J. P. f 2.50, A. D. f 0.50, C. d. V. f 0.50, S. B. f 5, mej. D. f 0.50, M. L. P. f 0.50, wek. coll. f 57.74, J. H. C. f 1, wek. coll. f 49.62, door bemiddeling van ds.. C. F. N. f 10. De opbrengst van de gehouden collec te in het City Theater ten bate van het crisis-comité bedraagt 21.83. Werkloosheid. Bij de arbeidsbeurs alhier stonden Za terdag ingeschreven: geheel werkloos 983 mannen en 27 vrouwen; gedeeltelijk werkloos 75 mannen en 5 vrouwen; niet werkloos 6 mannen en 1 vrouw. Algemeen totaal vorige week 1082, bijgekomen 46, afgegaan 31, over 1097. VRIJZINNIG DEMOCRATISCHE BOND. Oprichting afdeelingen van de V.D.J.O. Zaterdagavond had de afdeeling Mid delburg van den Vrijz, Dem. Bond een bijeenkomst van leden en jonge geintro- duceerden belegd in de bovenvoorzaal van St- Joris, waarbij ook het bestuur der Federatie, de Statenfractie en par tijgenoten uit de omgeving aanwezig waren. De voorzitter der afdeeling, de heer W. de Graaf, wees in zijn openings woord op de moeilijke tijden, die het aan de regeerders niet mogelijk maken volgens hun eigen politieke programma's te werk te gaan, maar die eischen, dat (Ingez. Med.) Maar Miriam schudde onwillig het hoofd. „Is het heelemaal af?.de stukken geteekend?het geld betaald? alle wettelijke rompslomp klaar?" vroeg ze, nog steeds hopend op een uitweg. „Heb je dat allemaal al voor elkaar ge bracht?" „Ik zeg u toch, dat het afgedaan is en dat het geld op de bank ligt?" brom de Matthew. „Als u nu eens even be daard wilde. Miriam had juist thee gezet en zich een kop ingeschonken. Die stond naast haar op tafel en ze nam hem op en wil de hem aan haar lippen brengen. Maar voordat ze zoover was, veranderde ze van meening en wierp de thee in den brandenden haard. „Jij hebt verkocht, wat jouw voorou ders honderden jaren zorgvuldig be waard hebben!" zei ze met een blik op haar zoon, die hem deed ineenkrimpen. „Jij hebt je geboorterecht verkocht! Jij bent nu een man zonder landJij jij.... bent niks meer!" En zonder een woord meer liep ze hem voorbij, de trap op naar haar ka mer. Hij hoorde h,aar daar wat heen en" weer scharrelen en na een poosje kwam ze beneden. Ze had zich gekleed om uit te gaan in verschoten ouderwetsche kleeren, die jarenlang in lavendelbloe sems bewaard gelegen hadden. Zwijgend verliet ze het huis en Matthew, haar door het venster nakijkend, z.ag, dat ze met gebogen hoofd de richting van de stad insloeg. Toen ze uit het gezi was, bemerkte hij pas. hoe brandend droorf 7Ïf.: keel was. Hij nam een kruik p en liep naar het biervat in den k'el- men allen samen werkt om door de moeilijke tijden heen te komen. De af deeling heeft gemeend haar steun te moeten verleenen aan de pogingen van het hoofdbestuur van de Vrijz. Dem- Jongeren-Organisatie om ook in Zeeland, vaste voet te verkrijgen. Hierna verkreeg dr. J. C- Deering uit Utrecht het woord om te spreken over „De Democratie een kostelijk his torisch nationaal bezit". Spr. zeide, dat de moeilijke toestan den van thans een gevolg zijn van den onoprechten oorlog en den onoprechten vrede. En nu de leiders der regeeringen niet in staat zijn de moeilijkheden als bekwame dokters op te lossen, komen andere, als echte kwakzalvers en kon digen met groot gebaar middelen aan, die daarbij nog geimporteerd zijn. Als Mussert en zijn trawanten zich willen doen voorkomen als zijnde de oprechten nazaten van de eerste Oranjes en zij als een g'oed voorbeeld noemen den strijd tusschen de patriotten en de prinsgezin- den, dan wijst spr. er op, dat dit reeds heelemaal verkeerd is, want de Prins- gezinden keken naar de overzijde van de Noordzee of ook wel naar Duitsch- land en de Patriotten zochten steun bij het „vrijheid, gelijkheid en broeder schap" en haalden ten slotte de over- heerschers binnen de grenzen, Spr- schetste nu aan de hand van tal van voorbeelden, hoe de democratie door alle eeuwen heen diep in het Ne- derlandsch volkskarakter is geworteld gebleven. Laat men die los, dan worden vrijheden, als die der drukpers, die van den godsdienst, van het onderwijs, van persoon en goederen bedreigd. Men zie slechts naar de landen waar het fascis me hoogtij viert en ga maar eens na wat er van den Duitschen rechtstaat is over gebleven. Spr. wekte oud en jong op pal te blij ven staan voor de vrijheid en de demo cratie. Hierna werd een smalfilm van de landdagen en het kamp van de V.D.J.O. vertoond, waaruit bleek hoe men daan het aangename aan het nuttige en leer zame verbindt. In de pauze werd de thee aangeboden en na de pauze déclameerde mevrouw E. J. van den Broeck e-d e Man uit Aardenburg uit het werk „de Veen- soldaten". De begaafde spreekster gaf een met zorg gekozen bloemlezing, uit dit zoo aangrijpende verhaal van het ellendige leven in de gevangenissen en nog meer in het concentratiekamp. Diep onder den indruk hoorden allen onder ademlooze stilte naar al dit ver schrikkelijke, dat zulk een diepe aanklacht inhoud tegen wat verre van de demo cratie af staat- Ten slotte heeft dr. D e e r i n g op nieuw het woord gevoerd en er de jeug dige aanwezigen opgewezen, dat de V.D.J.O. geen bijwagen van den V.D.B, is, maar alleen bedoelt de jongeren voor te bereiden voor het behoud van onze democratische staatsinstelling, hen vrij latend hun keuze te doen als zij tot den leeftijd van kiezer zijn opgegroeid- De der. „Ze gaat iemand er duchtig van langs geven", dacht hij bij zichzelf, terwijl hij zat te drinken. „Ik heb het wel tegen Carsdale gezegd!" Miriam liep vlug de heide over, tot ze aan den straatweg kwam. Ze liep dien al even vlug langs en stond in Hal- firth op den stoep van het kantoor van Hargreaves, voordat diens klerken er nog waren. In de wachtkamer bleef ze zitten wachten tot de advocaat zelf op kantoor kwamen toen ze bij hem op zijn kantoor zat, stelde ze hem slechts één vraag. „Ja, dat is afgedaan", antwoordde hij. Het land is op het oogenblik eigen dom v,an mijnheer Carsdale. Heelemaal in orde, vrouw Scarpegisteren af gesloten. Maar er is geen enkele reden voor u, om er Miriam stond op en liep naar de deur, wendde zich daar om en keek den rechtsgeleerde aan. „U begrijpt er niets van!" zei ze be daard. „Dat doen jullie menschen nooit. Maarjullie hebt iete anders dan dat land alleen onder elkaar ver kwanseld, toen je dien koop tot stand hebt gebracht!" Ze ging even vlug weg als ze geko men was en keerde terug naar het een zame huis op de heide. Maar toen ze bij Ryvedale op de hei kwam, bb»tef zé even staan en keek omlaag in de vallei naar het verloren erfdeelen daar, wandelen '1 over r"~ -as verworven eigender:, zag ze Carsaa,-. toefen. En meteen liep ze omlaag de vaiii: 'r- - ging regelrecht op hem toe. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1936 | | pagina 5