DE ONBUIGZAMEN. KRONIEK van den OAG. BINNENLAND. Ruim 50 millioen voor verbetering der weermacht TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBÜRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 6 JANUARI 1936. No. 4. De Tweede Kamer in meerderheid voor het wetsontwerp. guw weer I 50 - 35 20 ct Roosevelt's vrijmoedige nieuw jaarsboodschap. Overbodige critiek. Zal er niet veel van het petroleum-embargo komen? Velen achten het niet eens meer noodig. De weinig be nijdenswaardige positie van maarschalk Baldoglio. Met een voor staatslieden ongewone vrijmoedigheid heeft de president der Ver. Staten in zijn nieuwjaarsboodschap aan het Congres zijn meening gezegd over zekere regeeringsstelsels in Euro pa. Hij vatte ze samen onder de aandui ding: autoriair. Voor Rome en voor Ber lijn zijn dit geen prettige woorden ge weest. Roosevelt liet er een verdeeling van de wereld in vredelievende en oor logszuchtige staten aan voorafgaan. On geveer 90 pet. van de landen behooren tot de eerste groep; 10 pet, tot de laat ste. Dit zijn dan: Duitschland, Italië, Hongarije en Japan. Hij hekelde het, dat deze mogendheden blijkbaar hun poli tieke en territoriale verlangens langs gewelddaidgen weg zoeken te bevredi gen. Omdat zij geen geduld genoeg heb ben, om den langeren weg van het recht te bewandelen. Voor twee staten geldt dit inderdaad: Japan en Italië hebben naar de wapens gegrepen. Waartoe was het echter noodig, ook Duitschland on der verdenking van agressieve bedoe lingen te brengen? Dat het nazi-régime in beginsel bereid is, zijn toevlucht tot geweld te nemen, daar is vrijwel ieder een van overtuigd. Maar men mag ook aannemen, dat het voorshands niet licht vaardig den vrede zal verstoren. De po litieke toestand in de wereld is niet gunstig voor een door Duitschland te ontketenen oorlog. Dat weet Berlijn zelf het allerbest. Daarom was het niet ver standig van een zoo hoog geplaatst ie mand als de president der Ver. Staten, den Duitschers, zonder hen bij name te noemen, een veeg uit de pan te geven. Zulks temeer niet, nu de peroratie ver gezeld ging van de mededeeling, dat Amerika geen vinger zal uitsteken, om Europa de moeilijkheden te boven te helpen komen. Deze mededeeling was de teleurstellendste utt het geheele, iet wat wilde, betoog. Men kan er zich het hoofd over bre ken, wat Roosevelt bewogen heeft, om te spreken, zooals hij sprak. In Italië, waar men uit den aard der zaak geprik keld is, over de critiek op de „autoritai re regeeringsstelsels", voelt men zich niettemin wat opgelucht. Uit Roosevelt's woorden nopens Amerika's absolute neu traliteit leidt Rome af, dat Amerika zich niet met het petroleum-embargo wil in laten. Al zal 't wetsontwerp, om den pre sident de bevoegdheden tot beperking van den olie-uitvoer etc. naar oorlogvoe rende landen te verleenen, vermoedelijk wel worden aangenomen. Misschien is deze Italiaansche zienswijze wel juist. Na Roosevelt's rede lijkt alles wat dit betreft op losse schroeven te staan. Intusschen echter mag niet vergeten worden, dat de president er klaarblijkelijk op uit was, de kool en de geit te sparen. Van belanghebbende Amerikaansche zijde wordt nijdig actie tegen een petroleum- embargo gevoerd. Vele olie-leveranciers willen zich de extra-winst, die een leve ring aan Italië afwerpt, niet ontzeggen. Hun portemonnaie is hun dierbaarder dan een zeker ideaal. In het congres hebben deze lieden hun aanhang. De president moest rekening met dit feit houden. Voor 't overige bestaat ook nog onzekerheid over den juisten tekst van het wetsontwerp. Zoolang deze niet be kend is, kan moeilijk eenig oordeel uit gesproken worden. Men zal hebben a: te wachten, hoe de beraadslagingen in het Congres verloopen. In officieele kringen te Londen wordt een gereserveerde houding ten aanzien van Roosevelt's boodschap aangenomen. door J. S. FLETCHER. 18). Terwiji hij daar zoo zat te piekeren en na te denken, herinnerde Oliver zich verscheidene min of meer ware verha len, die er over de familie Scarpe en dat stukje land in omloop waren. Heel oude menschen hadden ze aan hem verteld. De eene zei, dat de Scarpes eigenaars van dat stukje land waren van den tijd van Hendrik den Zevenden af; anderen zeiden; al van voor de oorlogen tusschen de Roode en de Witte Rozen. Ontwijfelbaar stond het vast, dat er sedert eeuwen en eeuwen Scarpes als j°°r'ifn op da* s*uk ®and gewoond had den. Maar er waren nog andere verhalen uit later dagen. De verschillende heeren van Ryvedale hadden steeds naar het bezit van dat stukje land gestreefd om de geheele vallei hun eigendom te kun nen noemen. Oliver's vader had vaak verteld, dat de vijfde lord Ryvedale dat stuk land van Scarpe zoo graag wil de hebben, dat hij op zekeren dag in eigen persoon op bezoek was gegaan bij Scarpe op zijn hoeve en daar aangebo den had om den vloer van dat vertrek, yvaarin ze zaten, met goudstukken te bedekken, als hij dat land daarvoor koopen kon. Scarpe had gelachen en ge zegd, dat hij er eens over denken zou als de goudstukken op hun kant werden Vermoedelijk zal zij daar wel eenige te leurstelling hebben gewekt, al schijnen vele Engelschen dan ook tot de meening te gaan overhellen, dat het misschien maar beter is, een petroleum-embargo nog maar wat op te schorten. De moei lijkheden, waarvoor Italië zich geplaatst ziet, worden met den dag grooter. Alles loopt Mussolini tegen, ook op het oor logsterrein. „We krijgen hem zonder olie-embargo wel klein", denken vele En gelschen nu. Daar ziet het inderdaac naar uit. Maarschalk Badoglio heeft reeds wekenlang geen enkel succes van belang kunnen overseinen. Zijn positie is niet benijdenswaardig. Hij moet tot de genen behooren, die verleden jaar Mus solini ernstig voor een oorlog in Abes synië hebben gewaarschuwd. Was zijn benoeming tot opperbevelhebber in O. Afrika de „belooning" voor dezen wel gemeenden raad? Veel krijgsmansroem lijkt er voorloopig niet voor hem weg gelegd. Generaal De Bono is weggeroe pen precies op het moment, dat de op marsch der Italianen geheel tot stil stand was gekomen, in het Noorden, zoo wel als in het Zuiden, Men verwachtte dat maarschalk Badoglio energieker zou laten optreden. Het tegendeel is veeleer het geval geweest. De laatste weken moesten de Italianen terrein prijs geven, Dit een en ander geeft veel te denken Verschenen is het Voorloopig Ver slag der Tweede Kamer nopens het wetsontwerp tot instelling van een weerfonds (53.4 millioen gulden leenen in 4 jaar te verwerken ten bate van le ger en vloot en in 20 jaar af te lossen). Verschillende Kamerleden kunnen zich (om principieele redenen) niet met dit voorstel vereenigen, maar tegenover hen staat een meerder heid, die het toejuicht. Sommige tegen standers zien den internationalen toe stand niet zoo donker in als de regee ring en wijzen op lichtpunten als het EngslschiDuitsche vlootaccoord en den invloed van den Volkenbond, in welks vredeswerk zij meer vertrouwen heb ben dan blijkbaar de regeering heeft Nederland moet niet meedoen aan den bewapeningswedloop, ons land kan toch niet de bewapening zoo hoog op voeren, dat het in staat zal zijn een aanval van een grootere mogendheid te keeren. Nederland kan volstaan met een weermacht, in staat de binnen- landsche orde te handhaven en de Vol kenbondsplichten te vervullen. Sommi ge dezer leden speurden in het voorge stelde een toegeven aan fascistische drijven. De meeste voorstanders sluiten zich hiertegenover bij de overwegingen der regeering aan, en wijzen in het bijzonder op de verhoudingen in het Verre Oos ten (Japan?) Men moge betreuren dat de te groote zuinigheid, welke sinds 1918 ten opzichte van de weermacht werd betracht, thans tot bijzondere uit gaven dwingt, doch het verdient toe juiching, dat de regeering er in deze omstandighedden met voortvarendheid naar streeft, de gevechtswaarde van de weermacht tot de vereischte hoogte op te voeren. Van toegeven aan fascistisch drijven is hierbij geen sprake. In het bijzonder wordt er op gewezen, dat ons land in het Zuiden en in het Oosten van natuurlijke grenzen versto ken is, zoodat de vrees niet ongegrond gezet. Dat verhaal mocht dan waar zijn of niet.het bleef in elk geval een feit, dat de eene Scarpe na den andere alle pogingen weerstaan, en ieder aanbod afgeslagen had en dat het stukje weide grond, het bosch en het oude huis je nog steeds in het bezit van de familie die in het bezit kwam van de oude Hei- de-Hoeve en 't daarbij behoorende land, kon zeggen, dat de vallei van Ryvedale aan hem en aan mylord behoordeen kon er bij voegen, dat^de Scarpes er het eerst waren geweest, het bezit hadden gedeeld met de oude monniken, wier landerijen de lords gekregen hadden van den tyrannieken Tudorvorst, Voordat Oliver Carsdale van zijn zit plaats op de rotspunt opstond, had hij zijn besluit gemaakt. Wat aan anderen mislukt was, zou hem lukken. Dat stukje land, tevergeefs begeerd door iederen lord van Ryvedale, zou hij in handen krijgen. Dat was de eerste en noodzake lijke stap in de richting van zijn wraak nemingen op Bickerdyke. Zoo zat hij plannen te maken, totdat het loeien der sirénen in de verschillen de spinnerijen der stad het uur van het ontbijt aankondigdenacht uur. Hij ging snel huiswaarts en toen hij aan het ont bijt zat, stuurde hij Marja met een bood schap weg. „Ga tegen den koetsier zeggen, dat ik vanmorgen de coupé niet noodig heb", zei hij. „Heelemaal niet noodig.. niet voor vanavond in elk geval". Toen ze weg was, wendde hij zich tot is, dat eenig land in de zwakheid van onze verdedigingsmiddelen een aanlei ding zou vinden om met behulp van gemotoriseerde eenheden een strategi- schen overval op onze militaire en eco nomische verdedigingscentra te doen of om zich naar een ander land een door tocht te forceeren. Het standpunt, dat Nederland toch niet in staat is zich te verdedigen, is trouwens ook verlaten door hen, die eens nationale ontwapening voorston den. Is men eenmaal zoover gekomen, dan behoort men er thans ook toe me de te werken, dat wij in staat zijn een aanval te keeren en dit te eerder, waar wij ondanks den Volkenbond in het be gin geheel op eigen kracht zullen zijn aangewezen. Verscheiden leden die wel uitbreiding der weermacht willen, achten fondsvor ming echter een ontjuist middel ter be reiking van het gestelde doel. Leenings- geld mag slechts gebruikt worden ten behoeve van productieve wecken, die ten minste zoolang dienst doen als de looptijd van de leening duurt. Een an der bezwaar tegen fondsvorming is, dat hierdoor beslist wordt over een uitgave van 53.4 millioen, in vier jaren te ver werken. Kan niet van jaar tot jaar over de uitvoering van het plan beslist wor den? Verscheiden andere leden achten het niet uitgesloten, dat over vier jaren, wanneer het geheele bedrag van het fonds zal zijn verwerkt nieuwe uitgaven voor de materieele uitrusting zouden noodig zijn, maar dan blijft nog gedu rende 16 jaar de druk van rente en af lossing der leening bestaan. In verband hiermede werd van eenige zijden ver korting van den looptijd der leening be pleit. Welk bedrag, werd voorts gevraagd, zal in de eerste 20 jaar moeten worden uitgegeven voor onderhoud en ver nieuwing van het nieuwe materieel? Uitbreiding van het aantal oorlogssche pen zal daarbij gepaard moeten gaan met uitbreiding van het marineperso neel. In verband met een en ander vroegen sommige leden of ten behoeve van het fonds niet een bijzondere leening zou kunnen worden aangegaan tegen ver laagde rente, gelijk men in Engeland met een beroep op de nationale gevoe lens der burgerij een leening ten be hoeve der weermacht tegen zeer lage rente heeft kunnen sluiten. Tot hun leedwezen hebben vele leden in de memorie van toelichting een uit eenzetting gemist van de gevolgen, wel ke de voorgestelde verbeteringen op materieel gebied zouden hebben ten aanzien van het personeelvraagstuk. De weermacht behoort een harmonisch ge heel te zijn: een aantal mannen van te weinig materieel voorzien, gelijk thans het geval is, is even verkeerd als een hoeveelheid materieel met te weinig mannen om het te bedienen, zooals het zal worden wanneer dit wetsontwerp zonder meer wet wordt. Vooropstellende, dat de organisatie van het leger geheel los staat van het werkloosheidsprobleem, meenen eenige leden, dat bij uitbreiding van het cont'n- gent menigeen aan den demoraliseeren den invloed van de werkloosheid zou worden onttrokken, waarbij tegenover de hoogere kosten voor het contingent verlaging van steunuitgaven zal komen te staan. De vraag werd gesteld, welke troe pen zullen worden bestemd voor de be zetting van de te bouwen kazematten ter verdediging van de groote rivier overgangen. Sommige leden, het initiatief der re geering waardeerend, betwijfelen of 't aangevraagde bedrag wel voldoende zal zijn om in de geheele materieele behoef te te voorzien. Volgens eenige leden is de opzet van het fonds onzuiver, omdat van de 53,4 millioen 22,4 millioen voor de zeemacht zal worden gebruikt, o.m. voor den bouw van twee onderzeebooten, een flottieljeleider en een artillerie-instruc tieschip, welke niet noodig zijn voor de kustverdediging. Ten slotte zouden eeni ge leden gaarne vernemen, welke voor nemens de regeering zijn ten aanzien van de kustverdediging: hoever denkt de regeering te gaan? „OPGELEGDE" AUTOMOBIELEN. Er behoeft geen personeele be lasting meer voor betaald te worden. De K.N.A.C. schrijft ons: Met bijzondere waardeering zullen de automobilisten kennis nemen van het besluit van den minister van financiën van 2 Januari jl., waardoor het moge lijk is buiten gebruik gestelde automo bielen met een of meer looden of ze gels te verzegelen. Sedert de crisis vele automobilisten het gebruiken van de automobiel on mogelijk maakte, is er een groote moeilijkheid ontstaan over de vraag, op welke wijze het buiten gebruik stellen kon geschieden. Reeds in Januari 1932 heeft het bestuur van de K.N.A.C. aan den minister van financiën een adres gezonden, waarin er op werd gewezen dat zeer veel automobilisten zich ge- Met pörapluie en regenjas probeert ledereen zich tegen het barre, gure weer te wapenen. Denk er aan, uw kee} te beschermen Wybert voorkomt verkoudheid en keel* ontsteking 1 (Ingez. Med.) door de K.N.A.C. werd aanbevolen en thans ongetwijfeld voor velen een groote vereenvoudiging zal beteekenen. HET HANDELSVERDRAG MET AMERIKA EN DE FRUITTEELT. Voor- en nadeden. Ir. Van der Kroft, rijkstuinbouwcon- sulent, zet in „De nieuwe Veldbode" de noodzaakt zagen hun automobiel buiten voor_ en nadeelen van het nieuwe han- gebruik te stellen, maar dat het voor delsverdrag met de Ver Staten voor on- hen, om niet in de personeele belasting zc fru;H„Pit nifpon te worden aangeslagen niet voldoende ffij fruittelerszijde be- was zonder meer tot die buiten ge- _;l„ a h „u bruikstelling over te gaan. Volgens 'n on^twifald een achteruitgang, arrest van den Hoogen Raad w.as de j Men heeft z.i. toch van die zijde in de houder dan niet langer als belasting-aa*ste 'aren met groote energie toege- plichtig aan te merken wanneer hij hete^d °P de voorziening van de binnen- motorrijtuig had afgeschaft of wanneer j i.,.50 Êcc*urende z°o lang mo- hij niet langer den wil had het overeen- éehjken tijd, het fruitsortiment oordeel- komstig zijn bestemming te gebruiken. kundig gewijzigd, een groot aantal fruit- Afschaffing was echter wegens de daar-bewaarplaatsen en koelhuizen gebouwd, mede gepaard gaande verliezen zeer en door een moderne wijze van telen moeilijk, terwijl de normen ontbraken de kwaliteit van het ooft en daarmede waaruit het voornemen van buiten ge-1 de bewaarbaarheid belangrijk opge- bruikstelling zoü kunnen blijken. Invoerd. haar adres wees de K.N.A.C. op de mo-j De heer Van der Kroft zou het ech- gelijkheid om een der vitale onderdee-( ter niet redelijk achten het handelsver - len van het motorrijtuig te doen yerze- drag' alleen van fruittelerszijde te bezien, gelen. Een merkwaarigde toestand ont- De regeering heeft ook met andere be stond, doordat sommige inspecteurs ge-; langen rekening te houden en voor de noegen namen met het demonteeren kweekers van bloembollen, tuinzaden en van onderdeelen en den betrokkene telers van sluitkool aanzienlijke tarief- niet aansloegen, terwijl anderen afschaf fing eischten. In Augustus 1933 is daarop een be paling van den minister van financiën verlagingen verkregen. Maar ze heeft bovendien de aan Ame rika op het gebied der fruitteelt gedane concessies met veel overleg vastgesteld. gevolgd, welke th,ans ook nog geldt en De iode van j Maart tot j Juli waar_ waarbij de mogelijkheid van teruggaaf het VQOr j0n 0n verlaagde van belasting voor de met gebruikte larief zaI -elde^ is zóó [ekozen< dat on- auto werd opengesteld, indien de auto i i ftj I gedeeltelijk werd gedemonteerd en'ze fraiüeelt er de minste concunent.e daardoor voor een vol belastingjaar bui-i w. T ten gebruik werd gesteld. In het belas- ^as dd üJdvak op 1 Jan ingegaan, tingbiljet, dat vóór 20 Januari moet zijn1 de gevolgen zouden heel wat ernstiger ingevuld, moet schriftelijk mededeelingj Z1P geweest Verder voorkomt de li- worden gedaan van het feit, dat de auto! mlet van 13,500 ton appelen en 2300 ton niet in gebruik zal zijn gedurende het Peren dat een opslag in Juni plaatsvindt geheele belastingjaar. Tevens moet de!van appels, wat voor onze vroeg'ere plaats worden opgegeven waar de auto soorten een te zware concurrentie zou van zal ondervinden. staat en het feit d,at de auto gedemon teerd is. Voors neemt men de verplich ting op zich de auto niet naar een andere bergruimte over te brengen zon der voorkennis en toestemming van den betreffenden inspecteur der direc te belastingen. Men wordt dan nog wel aangeslagen voor het bedrag, dat bij in- gebruikhouding zou moéten worden betaald, maar n.a een bevredigende con trole en een daartoe ingediend ver zoek wordt, aan het einde van het be lastingjaar, het betaalde gerestitueerd. Volgens de thans bekend gemaakte beslissing, welke een aanvulling is van bovengenoemde bepaling behoeft men 3us in het vervolg de ,auto niet meer te demonteeren, maar kan met verzege ling worden volstaan. Een maatregel, welke reeds in 1932 Benia en schoof haar den brief van Louis over tafel toe, „Dat zal je alles vlugger uitleggen, dan ik doen kan", zei hij. „Het is net, zooals ik je gisteravond zei.die jongen wil zijn eigen weg gaan- Mooi zoohij en ik zullen het niet opgeven. Hij moet zijn zin dan maar doen.en ik doe, wat i ik wil. Geen reden om drukte over te maken, Benia! Nou dan., luister eens. j Louis zal zijn knecht, Bew, sturen, om zijn boeken en zoo meer te halen. Laat 3ew alles meenemen, wat er op de ka mers van Louis is. Dan is dat af en klaar. Ik wil er liever niets meer over hooren- snap je?" Benia begreep het maar al te goed., en gaf den brief terug, na hem in stilte gelezen te hebben. „En dan nog wat", vervolgde Oliver, een groot stuk koude ham afsnijdend, j „Ik kom vandaag thuis lunchen. Zeg dat in de keuken. Precies om twee uur. Ik i ga vanmorgen een wandeling op de hei maken., ik heb een boodschap dien kant uit. Maarom twee uur ben ik thuis- Hij ontbeet verder af op zijn gewone rustige manier, zocht dan een flinken wandelstok op in de hall, deed zijn ge- j wone morgenronde door stallen en tui- l nen en ging dan door het park de heide j op, langs een schapenpad, dat door het heidekruid liep naar de uiteinde der vallei. Het was nog geen negen uur en voor den middag had Oliver het er op gezet een zaak van belang tot stand te brengen. Het schapenpad bracht hem naar een punt op de heide, waar hij neer kon kij ken op het reusachtige waterreservoir, dat vooral door zijn toedoen gebouwd was ten bate der stad. Onwillekeurig bleef hij even staan, om het resultaat van zijn arbeid en moeite te bekijken en zichzelf geluk te wenschen over zijn in zicht en doortastendheid. De ingenieurs, die het reservoir gebouwd hadden, zou den de eersten zijn om te erkennen, dat ze veel aan het vernuft en het doorzicht van Oliver Carsdale te danken hadden. Oliver had zoowel oor gehad voor het praktische als voor de schilderachtige ligging. Toen het plan voor den water toevoer zoo goed als af was, had hij er op aangedrong'en, dat het natuurschoon der Ryvedale vallei zoo min mogelijk geschonden zou worden. Aan de bovenzijde van het dal ont lastten zich verscheidene kleine stroomp jes en- beekjes en zochten zich een weg tusschen dicht begroeide rotsspleten naar de rivier. Oliver had er op aange drongen, dat dit alles onbeschadigd blij ven zou en dat was volgens hem moge lijk, zooals hij toen met klem beweerd had, door ergens in de vallei een groo- ten dam te bouwen, zoodat zich een vergaarbekken vormde, dat, als het een maal volgeloopen was, meer op een meertje dan op een kunstmatig gevormd reservoir zou gelijken. De ingenieurs waren het met zijn plannen eens geweest en hadden die keurig uitgevoerd, zoo beteekenen. Wel acht hij de basis-1934 voor de toegestane hoeveelheden wat aan den hoogen kant. Terwijl het sy steem van meestbegunstiging waarschijn lijk ten gevolge zal hebben, dat de Bel gische Keulemansappelen na 1 Maart van de verlaging zullen profiteeren. Bo vendien drukken door het nieuwe tarief van invoerrechten en het compenseeren- de invoerrecht in verband met de om zetbelasting in totaal 18 pc't. invoer rechten op de buitenlandsche appelen. Bezien uit een algemeen standpunt, acht ir- Van der Kroft het nieuwe ver drag een schrede op den weg naar meer internationaal handelsverkeer, bij welk systeem ons land is groot geworden. dat wandelaars, die het Ryvedale Reser voir van de Zuidzijde naderden, het voor een gewoon meertje aanzagen, met weelderige begroeide oevers, totdat ze aan de noordzijde gekomen, tot hun ver wondering een reusachttigen steenen dam zagen, gebouwd met alle hulpmid delen der moderne techniek. Oliver, die veel in zijn leven gereisd had, was steeds geneigd zijn reservoir te vergelijken met de meeste kleine Engelsche meertjes en die vergelijking in het voordeel van dat reservoir te laten uitvallende lui uit Halfirth behoefden volgens hem niet naar Ryvedale of Grasmere te gaan om een mooi en romantisch water te zien. ze hadden het immers vlak bij de hand! En dien morgen bleef hij geruimen tijd met g'enoegen staan kijken naar de ver schillende schilderachtige plekjes., het stille watervlak, de rotsparijen, de groe pen eiken en pijnboomen, het oude dorp je Ryvedale, dat tegen den anderen oe ver gebouwd lag, de purperen heide, die alles omgaf en de eenzame hoeven, die hier en daar hun schoorsteenen en ste vige daken boven de heideheuveltjes uitstaken. Alles was hier toch, zoo dacht hij voor de zooveelste maal bij zichzelf, net even mooi als in Cumberland of Kil- larney en het zou mooier zijn, als hij maar een paar bergen in het landschap had kunnen plaatsen. Maar daar dit on mogelijk was, stelde hij zich er mee te vreden, zooals het nu er uitzag. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1936 | | pagina 5