DE ONBUIGZAMEN.
zoet,
voedt U goed!
KRONIEK van den DAG.
Stel Uw maaltijd voor Kerstmis
jaar zoo samen:
't Zij warm of
Neerlands
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 23 DECEMBER 1935. No. 302.
MIDDELBURG.
Ook U zult het zeker ervaren:
GOES.
WALCHEREN.
De hopelooze vlootconierentie.
Onoverbrugbare tegenstelling
tusschen Japan en Amerika en
Engeland. De Japanneezen
houden aan den eisch der ge
lijkheid vast. Engelsch voor
stel, om een surrogaat-verdrag
te sluiten.
De vlootconierentie te Londen, die
moet probeeren voor het 't volgend jaai
afloopend verdrag van Washington een
nieuwe overeenkomst tot beperking der
zeestrijdkrachten in de plaats te stellen,
heeft kerstvacantie genomen tot 6 Janu
ari a.s, Toen enkele weken geleden de
beraadslagingen begonnen, hebben wij
op deze plaats uiteengezet, dat de ge
delegeerden der vijf groote zeemogend
heden (Engeland, Amerika, Japan,
Frankrijk en Italië) naar de oplossing
van een schier onoplosbaar probleem
zouden moeten zoeken. Het verloop van
de conferentie is tot dusver in overeen
stemming daarmede ontmoedigend ge
weest.
De Japanneesche afgevaardigden ei-
schen een vloot voor Japan op, die even
groot is als die van Amerika en Enge
land. Wordt daarin toegestemd, zeide
ze, dan komt 't er ons niet veel op aan,
hoe ze ingericht moeten worden. Men
kent de bedoelingen van Japan. Het wil
baas worden in het Verre Oosten. Met
een vloot, die niet behoefde onder te
doen voor de Amerikaansche en de En-
gelsche, zou het die hegemonie min of
meer automatisch bereikt hebben. Im
mers ter verdediging hunner belangen
in het Verre Oosten, kunnen Amerika
en Engeland slechts een deel hunner
zeestrijdkrachten afstaan. De bescher
ming van het eigen grondgebied en, wat
Engeland betreft, van velerlei andere
belangen in de wereld, staat den beiden
landen niet toe, zeer groote machten in
de Chineesche wateren bijeen te trek
ken, Op 't oogenblik (het verdrag van
Washington bepaalt, dat de Japannee
sche vloot zich tot die der anderen moet
verhouden als 5 3) kan er theore
tisch van evenwicht sprake zijn. Bij ge
lijkheid van sterkte zou Japan in de
meerderheid zijn.
Engeland en Amerika hebben cate
gorisch de Japanneesche eischen van de
hand gewezen. Ze denken er niet aan,
Japan als 't ware de vrije hand in het
Verre Oosten te geven. De laatste we
ken heeft de Engelsche regeering dat
een paar maal duidelijk onder woorden
gebracht. Ze sprak met bijzonderen na
druk van gevaren in den Pacific, geva
ren, die haar bezorgd maken. De Japan-
neezen weten, wat dat beteekent. Als
men niet tot een compromis komt, zal
een wedstrijd in het bouwen van vloten
worden ontketend. Zeer waarschijnlijk
zou Japan, met zijn armoede, dien wed
strijd verliezen.
De Amerikanen staan op het stand
punt, dat de verhouding 5 3 gehand
haafd moet worden (de Engelschen zijn
desnoods bereid in een iels gunstiger
verhouding voor Japan toe te stemmen)
en stellen tegelijkertijd voor, de in het
verdrag van Washington bepaalde maxi
male tonnages van alle categorieën met
20 te verminderen. De Japanneezen
zien in dit voorstel, naar de N. R. Crt.
schrijft, een slimmigheidje. Zij bezitten
n.l. ongeveer alles aan tonnage, waarop
zij recht hebben; de Amerikanen echter
zijn met hun aanbouw vrij aanzienlijk
onder het hun toegestane maximum ge
bleven. Het resultaat van de regeling
zou zijn, dat Japan gedwongen werd een
belangrijk aantal kostelijke schepen te
sloopen, terwijl Amerika er in zekere
categorieën nog had kunnen bijbouwen.
De regeling zou het slechts veel goed-
kooper voor de Amerikanen hebben ge
maakt, om van den hun toegestanen
voorsprong op Japan werkelijk partij te
trekken. Men zegt, dat de Japanneezen
n*ef eens vriendelijk zijn geweest, toen
zij dit voorstel verwierpen.
door
J. S. FLETCHER.
9).
I.ouis voelde zich getrokken tot het
doen van uitvindingen. Hij was er mee
begonnen op een leeftijd, dat andere
jongens met proppenschieters speelden.
Als hij een stuk speelgoed kreeg, begon
hij met het uit elkaar te nemen. Hij had
een hekel aan leeren, maar voor wis
kunde en bouwkundig' teekenen had hij
een groote handigheid. Na drie jaar op
e®n college gestudeerd te hebben, wist
hij zijn vader over te halen hem er van
daan te nemen en hem naar een techni
sche school in een naburige stad te stu
ren. Daar werkte hij met noesten vlijt
t°t zijn achttiende jaar, toen zijn vader
er bij hem op aandrong, dat hij naar Ox
ford of Cambridge zou gaan studeeren,
Louis had er heelemaal geen zin in en
kreeg weer zijn zin. Hij studeerde twee
jaar aan het Armstrong-college te New
Castle. Nu was hij al weer een jaar thuis
cn Oliver wist, dat hij bezig was aan
een machine, die een groote omwente-
hng op industrieel gebied brengen moest
wat, wist hij niet precies. Ergens in een
donker straatje van Halfirfn had hij een
werkplaats, met een speciaal gemaakt
slot afgesloten; niemand, zelfs Oliver
niet, was ooit binnen die werkplaats ge
5
Hoezeer de gedelegeerden ter confe-
rentie zelf inzien, dat hun pogingen
waarschijnlijk geen succes zullen heb
ben, blijkt uit een voorstel der Engel
schen, dat er alleen op berekend is, een
al te verwoede bouwwedstrijd te voor
komen.
Volgens dit voorstel moeten de landen
hun plannen voor een reeks van jaren
vaststellen en die dan aan de anderen
meedeelen, Bindend hoeven deze plan-
ïen niet onder alle omstandigheden te
zijn. Maar van ieder wijziging zou even
eens mededeeling gedaan moeten wor
den.
Dit is natuurlijk niet meer dan het
surrogaat van een vlootverdrag, dat in'
de praktijk vermoedelijk slechts een
zeer geringe rem op den bouwwedstrijd
zou beteekenen.
De controverse tusschen Japan en
Engeland-Amerika beheerscht de con
ferentie. Tal van andere problemen, die
een algeheel welslagen in den weg
staan, worden er door op den achter
grond gedrukt. Slechts een er van, is
tot dusver ter sprake gekomen: de kwes
tie der duikbooten. Engeland, dat in den
wereldoorlog heeft ervaren, welk een
machtig wapen de onderzeeër beteekent
'voor landen, die geen geld hebben om
kostbare kruisers en slagschepen te
bouwen, zou deze gevaarlijke „sluip
moordenaars" het liefst totaal afschaf-
fen. Frankrijk en Italië echter wenschen
er een heelenboel. Op den duur zal aan
deze zaak wel een mouw gepast wor
den, daar Engeland van een flinke ster
ke Fransche zeemacht eer voor- dan
nadeel kan verwachten. Tenminste zoo
lang ze gemeenschappelijke belangen te
verdedigen hebben.
De opbrengst van de collecte die
Zaterdagmiddag voor versterking van
de k,as der Commissie voor ontspanning
der werkloozen is gehouden, heeft
f 117,93 opgebracht.
De commissie verzocht ons, dank te
brengen aan allen, die hebben mede
gewerkt tot het bereiken van dit resul
taat.
Een afscheid.
Zaterdag tegen het einde van den
schooltijd hebben het personeel en de
kinderen van school C, alsmede de le
den der oudercommissie zich in een der
lokalen der school vereenigd om af
scheid te nemen van mej. H. C. J. P,
Esink, onderwijzeres aan die school, die
na .een diensttijd van ruim 43 jaren de
school gaat verlaten.
Namens het personeel heeft het hoofd
der school, de heer F. A. Rosendaal 't
woord gevoerd, namens de oudercom
missie de heer C. van Sluijs en n,amens
den Bond van Nederlandsche Onderwij
zers, de heer C. Roelands, De scheiden
de had verschillende geschenken in ont
vangst te nemen. Nadat door de kin
deren nog een afscheidslied was ge
zongen, bedankte mej. Esink .aangedaan
voor de hartelijke woorden en de mooie
geschenken.
Tentoonstelling instituut voor
arbeidersontwikkeling.
Zaterdagmiddag had in een der be
nedenlokalen van het Volksgebouw „De
Gouden Poorte" de opening plaats van
de tentoonstelling uitgaande van het
Instituut voor Arbeiders Ontwikkeling.
De voorzitter, de heer P. M.
Ba ij ens, heette de belangstellenden
welkom en wees er op dat er vroeger
ook wel aan ontwikkeling was gedaan
doch, dat in zijn tegenwoordigen vorm
dit werk ruim 10 jaar geleden is aan
gepakt. De tentoonstelling heeft nu ten
doel iets te kunnen toonen van de re
sultaten voor zoover dit mogelijk is. Dit
zijn de gebouwen van Natuurvrienden
weest, behalve Louis zelf en een vreem
de, eigenaardige man, Naplor Bew ge
naamd, dien hij als eenigen helper en
vertrouweling had aangenomen. In het
huis van zijn vader had hij een kamer, die
hij als bibliotheek en studeerkamer ge
bruikte, een kamer, volgepropt met
technische boeken en vreemde modellen
van machinedeelen, waar Oliver nooit
zonder een zekere angst binnen ging-
Hij zelf had in zijn tijd ruimschoots ge- j
bruik gemaakt van de nieuwste machi- I
nes en had een grooten eerbied voor de
mannen, die in staat waren zulke ver
nuftige dingen te bedenken, waardoor
het werk zooveel vergemakkelijkt werd,
maar hij zelf was niet in staat om ook
slechts een krukas of vliegwiel te be
denken en hij begreep niet, waar zijn
zoon zooveel vindingrijkheid vandaan
had gehaald,
In bouw en uiterlijk was Louis het
evenbeeld van zijn moedereen
kleine, donkere vrouw. M'aar de geest
van die moeder had zich nooit verhe
ven boven de beslommeringen van keu
ken en provisiekast en zoo was Oliver
tot de gevolgtrekking gekomen, dat,
men mocht dan al spreken van erfelijk
heid, het meeste toch van allerlei onge
kende omstandigheden moest afhangen,
Hoe de Natuur werkte, daar kwam je
toch nooit achter. Zijn taak in het leven
was nu eenmaal geweest: geld maken.,
de taak van Louis John zou naar alle j
waarschijnlijkheid zijn: machines maken.
enz., maar de meeste resultaten zijn ver
borgen in de geesten van de leden. Spr.
heette in het bijzonder welkom den voor
zitter van den plaatselijken raad den hr.
P, Ph. Paul, die zich bereid had ver
klaard de tentoonstelling te openen en
ook den heer Klooster die na de ope
ning de aanwezigen langs het tentoon
gestelde zou leiden
Hierna verkreeg de heer Paul het
woord en zeide, dat de oprichting van
het instituut reeds van 11 jaar geleden
dateert. Het verheugt spr. zeer tot de
opening te zijn genoodigd, omdat daar
uit blijkt de goede verhouding van het
instituut tot de moderne arbeidersbe
weging. Reeds in 1914 en 1917 nam de
politieke partij maatregelen inzake de
ontwikkeling en in 1922 traden ook de
leden van het N, V. V. tot de commis
sie toe. De Sociale Gids van November
1924 bracht ter zake veel lezenswaar
dig, en is te vinden in de openbare lees
zaal. Spr, vond gelegenheid op te wek
ken tot een druk bezoek aan die lees
zaal. Niettegenstaande subsidies is de
financieele toestand van het insituut
niet gunstig.
Het doel is vooral opvoeding van het
kader.
Het instituut organiseert ook arbei
dersavondscholen, en houdt lezingen,
filmavonden, enz. Daarnaast zijn ont
staan de vereenigingen van natuurvrien
den, die later een onderdeel van het in
stituut werden.
Ook bij de ontwikkeling der jeugdige
werkloozen verleend het instituut me
dewerking en bij het Plan van den Ar
beid is ook voor het instituut een groo
te plaats ingeruimd, Spr. is overtuigd,
dat de plaatselijke arbeidersbeweging
alles zal doen wat mogelijk is ter zake
van de tekorten en het wegwerken daar
van Spr, vraagt of men wel voldoende
het werk waardeert van. het instituut en
begrijpt, dat het er om te doen is zich
ook sterker te maken tegenover de
meerdere kennis, die men veelal aan
treft bij tegenstanders. Men moet die
kennis niet over, maar ook niet onder
schatten. Men heeft veel in eigen hand
en zoo ook voor de toekomst. Men
is vol idealen, maar moet ook rekenen
dat men in een moeilijken tijd leeft. Om
die te overwinnen moet men eigen
kracht en die der arbeidersbeweging
niet onderschatten. Men kan nu zien
wat gedaan wordt voor de geestelijke
wapens van de leden en met de hoop,
dat vele een kijkje zullen komen nemen,
verklaarde spr. de tentoonstelling voor
geopend.
De v o o r z. bracht den heer Paut
dank voor zijn woorden en vooral ook
voor den toegezegden financieelen steun.
Hierna begaf men zich naar de bo
venzaal en konden alle, voorgeleid door
den heer Klooster zich overtuigen wat
Instituut en Natuurvrienden bereiken.
Het was een belangrijke verzameling,
waarover reeds in ons nummer van Vrij
dag een en ander is vermeld,
ZEEUWSCH VLAAMSCHE
TRAMWEGMAATSiCHAPPIJ N.V.
Zaterdagmiddag was in St. Joris een
vergadering belegd v,an de aandeelhou
ders der N.V. Zeeuwsch-Vlaamsche
Tramwegmaatschappij N.V.
Het ging om het voorstel tot afschrij
ving van 85 pet. op de aandeelen.
Er waren niet voldoende aandeel
houders aanwezig en ook was niet een
voldoend deel v,an het aandeelenkapi
taal tegenwoordig.
Hierom werd de vergadering ver
daagd tot Zaterdag 18 Januari.
WERKLOOSHEID.
Bij de Arbeidsbeurs stonden \Zater-
dag ingeschreven: geheel werkloos: bar
mannen en 26 vrouwen; gedeeltelijk
werkloos: 64 mannen en 5 vrouwen; niet
werkloos: 8 mannen en 1 vrouw.
Algemeen totaal vorige week 1 na
bijgekomen 46, afgegaan 39, over 1040
Louis zat aan zijn teekenfafel een
diagram te maken volgens een ruwe
schets uit zijn zakboekje, toen zijn va
der binnen trad. Hij keek op van zijn
werk en knikte glimlachend tegen hem,
want al hadden ze weinig overeenkomst
op verstandelijk gebied, ze konden het
toch altijd goed met elkaar vinden.
„Zoo jongen!" zei Oliver. „Alweer
thuis, zie ik- Plezier gehad?"
Louis wees op zijn teekening'.
„Ik heb gevonden, wat ik rioodig had.
Zaterdag! Daar ging het om. Is uw gast
al weg.kon u nog al met hem opschie
ten?"
„Een heel gezellige kerel", antwoord
de Oliver, zich in een leunstoel naast den
haard neerzettend, zoodat hij achter zijn
zoon zat en een sigaar opstekend,
„Ik geloof, dat ik voor het eten nog
net een sigaar rooken kan. Ja, Rawlin-
son is een prettige vent., jammer, dat
je hem niet ontmoet heb. Maar., na zijn
vertrek heb ik heel wat onaangenaam
heden gehad, erger dan ooit te voren..
Ik ben juist even bij je gekomen., om
er over te praten
Een poos'e hoorde men niets dan het
schuren van het potlood over het papier.
Toen zei Louis doodbedaard:
„Ja, ik heb er over gehoord- Toen ik
van het station kwam. ben ik even in de
Club geweest. Er werd over het gebeur
de gesprokenhet spijt me voor u. Wi:
zijn nu eenmaal geen menschen, om zulk,
soort dingen licht op te nemen. Wij gaan
Kerstmaaltijd
Sneeuwsoep
Gebraden
Kaaslapjes
Aardappelen
Groenten
Appelmoes met
Slagroom
Beschuitjes
met Kaas
Recept Sneeuwsoep (voor 4 personen)
1 L. melk, theekopje room, 2 eieren, wat vanillesuiker,
een citroenschil, wat gemalen noten of amandelen.
Klop de eidooiers en roer ze door de melk en room, voeg de vanille
suiker en geraspte citroenschil toe, strooi de noten of amandelen er
over en bedek de soep met vlokken stijfgeklopte eiwit-sneeuw.
Recept Gebraden Kaaslapjes (voor 4 personen);
1 pond vette kaas, ons bloem, 1 kopje melk, paneermeel.
Meng melk en bloem, wentel de ongeveer J tot 1 cm dikke plakjes
kaas hierdoor en daarna door paneermeel. In heete boter vlug goud
bruin bakken en goed warm eten.
(Knip dit uit)
(Ingez. Med.)
ONZE RIJWIELPADEN.
Ware hindernis banen.
Evenals in vele steden laten de rij
wielpaden in de bebouwde kom voor
zoover ze er hier en daar zijn veel te
wenschen over.
In de binnenstad heeft men hier en
daar een smalle strook kleine steentjes
aan den kant van straat of weg, maar
die strook heeft dan een onbepaald be
gin en eind. Langs de singels, aan den
kant van het water, is het rijwielpad
langer en ook duidelijker afgebakend.
De toestand is op velé plaatsen echter
zeer slecht. Vooral aan den Westsingel.
Aan den Oostsingel ziet men ook op
vele plaatsen gaten in het rijwielpad, en
het rijwielpad langs de Voorstraat is ge
heel onberijdbaar.
Toch zouden wij op deze feiten niet
wijzen, als ze de ergste waren, want al
is de veiligheid van het verkeer er niet
mee gebaad, al te gevaarlijk wordt de
toestand op de bedoelde wegen er ook
niet door, omdat het niet de drukste
verkeerswegen zijn en er in den regel
met matigen gang gereden wordt.
Heel wat gevaarlijk is de toestand
echter op den wel zeer drukken en
snellen verkeersweg MiddelburgBerr
gen op Zoom voor zoover deze door
Goes leidt. Langs den Rijksweg is of
wordt voor uitstekende fietspaden ge
zorgd van Middelburg af tot even in
Goes, mciar dan komen er plotseling een
paar leelijke obstakels.
Op den hoek van de ScheHestraut,
tegenover het Ravelijn, staat een sta
len paal precies midden in het rijwiel
pad en aan dien paal bevindt zich een
een bordje met het opschrift: „Rijwiel
pad". Het lijkt alsof die paal tracht ook
op gevoelige wijze aan den wielrijder
kenbaar te maken, dat hij hen iets te
zeggen heeft!
Enkele tientallen meters verder ko
men de Schengestraat, zusterlijk naast
naast elkaar, op den besproken grooten
verkeersweg uit. Ons inziens zou net in
alle opzichten verkieselijk zijn, als de
groote verkeersweg, met daar langs het
rijwielpad, ir. volle breedte door liep.
Dit is echter niet het geval, de bestra
tingen van Schengestraat en Westsingel
snijden het geasfalteerde rijwielpad en
vinden hun einde tegen de goede klin
kerbestrating van den grooten verkeers
weg. En nu zou die alleen een technische
en aesthetische fout zijn, wanneer de
drie hier samenkomende wegdekken van
gelijke kwaliteit waren, doch dit is juist
allesbehalve het geval. De bestrating
van den verkeersweg is goed, het as-
phaltdek van het rijwielpad eveneens,
doch de bestratingen van Schengestr.
en Westsingel, die dit rijwielpad plot
seling onderbreken, zijn eigenlijk onbe
recht op ons doel af, als we wat willen
hebben.en als we het dan niet krij
gen.... nou, dan is de teleurstelling al
tijd heel erg voor ons. Ik begrijp, hoe u
het voelt., ik zou het net zoo voelen!.,
't is heel hard!"
Oliver gaf zich geen tijd om de be
doeling van die woorden geheel te door
gronden. Hij was er zich vagelijk van be
wust, dat er iets van een waarschuwing
in doorklonk, maar voor het oogenblik
hield hij zich aan de oppervlakkige be-
ieekenis van de woorden en was er
dankbaar voor, dat zijn zoon met hem
meevoelde.
„Jazeker", zei hij. „Maar wat denk je
nu wel van een kerel als dien Joe Bic-
kerdyke? Om een vriend zulk een sme-
rigen streek te leveren! Wat is jouw
meening over h m?"
Alvorens antwoord te geven, leg'de
Louis zijn potlood weg, trok een doos
sigaretten naar zich toe en stak er be
daard een op. Nadenkend bleef hij wel
een minuut lang zitten rooken, al rond
starend en Oliver vroeg zich af, wat hij
wel zat te denken. De bedaarde en af
gemeten manier van doen, die Louis er
op na hield, ergerde zijn vader meer dan
eens.
„Zoo oppervlakkig bekeken", zei hij
eidelijk, „zou ik zoo zeggen, dat Joe
Bickerdyke in dit geval als een gluiperige
slang had gehandeld en als een lafaard.
Maar als ik er een beetje dieper in door
denk, dan moet ik zeggen, dat hij pre
gaanbaar. De keien van deze bestrating,
de z.g. „kinderhoofdjes" vormen een op
pervlakte dat aan een miniatuur heu
vellandschap doet denken.
De gevolgen van den omschreven toe
stand zijn duidelijk: de wielrijder, die
plotseling dit heuvellandschap voor zich
ziet, maakt plotseling een sierlijke
zwenking naar links, om op den ver
keersweg zijn tocht te vervolgen, tot het
rijwielpad weer zijn loop langs den ver
keersweg vervolgt.
Er zijn op dit rijwielpad langs den
grooten verkeersweg door Goes nog
meer aanmerkingen te maken. Zoo staat
er ergens ook nog een lantaarn onge
veer middenin; langs de v, d. Spiegel
straat staan de boompjes vrijwel pre
cies midden in het ruim een meter
breedte rijwielpad, enz. En al die ob
stakels hebben hetzelfde gevolg: die
wielrijder wijkt plotseling van den rech
ten weg het rijwielpad af, en
komt daardoor op het deel weg voor het
groote verkeer
Dat dit herhaaldelijk gevaar oplevert
is wel duidelijk, omdat de wielrijder
zich niet altijd eerst op de hoogte stelt
of er soms een motor of auto achter hem
komt, en omdat de motor- of autorijder
er niet altijd op bedacht is, dat de voor
hem rijdende wielrijder plotseling na.ir
links zal zwenken.
We hebben ud alles ter plaatse ge-
constateer I en bevonden, dat van 'le
liën wielrijders, die Schengestraat pas
seerden, er zeven linksaf den autoweg
op zwenkten, één reed onversaagd recht
door over de kinderhoofdjes; één deed
dit ook, doch blijkbaar gewaarschuwd
door het signaal van een achter hem
komende auto, en één sloeg den hoek
cm.
Het komt ons voor, dat verbetering
van één en ander dringend gewenscht
en een eisch voor veilig verkeer is
Het „dooden dagboek van het ver
keer" komt toch wel vol!
GAPINGE. Vrijdagavond hield de
Kolenvereeniging, onder voorzitterschap
van den heer Jac. Suurmond, hare jaar
vergadering. Aanwezig waren 35 leden.
Uit het door den secretaris uitgebrachte
jaarverslag bleek, dat de Vereeniging er
goed voor staat en het ledental steeds
toenemende is. Dit verslag werd goedge
keurd, evenals dat van den penning
meester, waaruit bleek dat de vereeni-
gign er ook financieel goed voorstaat.
Over 1935 is een goed slot gemaakt van
ruim f 172- Er is een voorraad in het
pakhuis aanwezig, vertegenwoordigende
een waarde van ruim f 567. In 1935 wer
den aangekocht 1630 hl eierkolen en 521
hl stukkolen, samen 2151 hl en 8000 kg
bruinkolen.
cies gedaan heeft, wat ik van hem ver
wachten kon".
„Hè?.. Hoe meen je?"
„Wat zoudt u dan wel verwachten
van iemand uit Halfirth, die in de at
mosfeer hier is grootgebracht en opge
voed?" vroeg Louis met iets, dat veel
op bijtende spot geleek. „Zijn we niet
allemaal zoo opgebracht? Wat denken
we anders dan: Ieder voor zich en de
hemel voor ons allen? Wat denkt een
man in Halfirth anders van den dag af,
dat hij tandjes krijgt? Misschien zelfs
nog eerder? Geld! Geld! Is hij niet de
handigste, die een ander een das kan
omdoen? Is het hier niet de eenige vei
lige weg, waarop je eer en aanzien kunt
verwerven, om geld te maken, macht in
handen te krijgen en je buurman te be
dotten? J'oe Bickerdyke is een typisch
oroduct van zijn omgevingdat is alles.
Hij is niet beter of s'echter dan wie an
ders ook. Hij is een inboorling van deze
vallei, vader, anders niet!"
„Maar ik zou Joe Bickerdyke nooit
zoo behandeld hebben, als bij dat mij ge
daan heeft", antwoordde zijn vader stijf
hoofdig. „Ik zal niets zeggen van een
man, die zijn best doet voor zichzelf.,
.geordende liefde begint bij zichzelf!"..
Daar houd ik bet bij! Maar.ik zou hem
toch nooit aangedaan hebben, wat hij mij
heeft geleverd!"
(Wordt vervolgd.)
