jem/m
De grijze dame
KRONIEK vaa den DAG.
BINNENLAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GQESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 14 NOVEMBER 1935. No. 269,
PERSKRONIEK.
«twffr iVïir Bï I ifcfcfl
Opnieuw heibel in het Verre
Oosten Japan voelt zich be-
leedigd door zekere gebeurte
nissen te Sjanghai Een ulti
matum aan Nanking Tege
lijkertijd wordt de „onafhanke
lijkheid" van Noord-China ge-
ëischt Het middel, dat erger
blijkt dan de kwaal.
Terwijl men hier in Europa zit te hou
den en te keeren met het Italiaansch-
Abessijnsch conflict, komen er uit het
Verre Oosten weer eens zorgelijke be
richten over Japan. In Sjanghai, China's
grootste havenstad is een Japansche
marinier vermoord en er hebben de
laatste dagen in dezelfde stad anti-Ja
pansche betoogingen plaats gehad,
waarbij o.a. een paar winkelruiten wer
den ingeslagen. Het antwoord van Ja
pan op dit „gemengde nieuws" is een
soort van ultimatum geweest, waarin
van de Chineesche regeering de opspo
ring en veroordeeling van den (onbe
kenden) moordenaar en onmiddellijke
onderdrukking der opstootjes woeden
geëischt, terwijl voorts eenige honder
den Japansche soldaten te Sjanghai ont
scheept zijn. Een paar jaar geleden heeft
men 't beleefd, dat om niet geldiger re
denen dan thans de Japanners een deel
van Sjanghai in puin schoten en tiental
len Chineezen lieten sneuvelen. De
herinnering daaraan is, wat het gebeur
de van nu zoo angstwekkend maakt.
Het staat te bezien, dat de Chineesche
regeering den man, die den Japanee-
schen marinier doodschoot, zal vinden.
Zoo niet, zullen de Japaneezen dan op
nieuw Sjanghai een „afstraffing" toe
dienen?
Er is nog meer. De aanvoerders van
het Japanneesche leger, dat in Noord-
China de orde bewaart, hebben geëischt,
dat dit Noord-China een onafhankelijke
republiek zal worden, naar het voor
beeld van Mantsjoerije. Dit nadat de
laatste weken reeds verscheiden Chi
neesche potentaten op bevel van Tokio
werden verwijderd en vervangen door
elementen, die Japan welgezind zijn.
Men zal zich herinneren, dat er onlangs
een boerenopstand in Noord-China heeft
gewoed. Deze revolutie was legen Ja
pan gericht. Een groot deel van net
Chineesche volk kan het n;et zetten, 3at
de Chineesche regeering te Nanking
zich door Tokio de wet laat voorschrij
ven. De Chineesche regeering voelt zich
echter niet in staat het Japanneesche
imperalisme de voet dwars te zetten.
De zotste eischen willigt ze in. Waar de
bevolking legen deze politiek opstaat,
wordt geweld gebruikt. China is een
raar land.
Als gezegd hebben de Japanneezen
thans geëischt, dat Noord-China van de
rest van het Chineesche rijk wordt los
gemaakt en zelfbestuur krijgt De be
doeling is natuurlijk van Noord-China
een Japanneesche vazalstaat te maken,
zooals dat met Mantsjoerije is gebeurd
Japan is onverzadiglijk. Het zoekt, als
Italië, de oplossing van zijn binnenland-
sche moeilijkheden in gewelddadige ex
pansie. Tot dusver bracht die politiek
echter niet de minste baat. Mantsjoerije
is een mislukking voor Japan geworden.
De „ordebewaring" daar kost Tokio
schatten gelds; het profijt blijkt vrijwel
nihil te zijn. In Japan zelf begint men
dat aan den lijve te voelen. Men mort
er reeds tegen de expansie-pohliek
Echter de moeilijkheden worden door
dat gemor evenmin opgelost. Het ;s een
toestand om van te rillen. Men onder
neemt de eene wanhopige daad na de
andere, om uit de ellende te komen,
maar raakt er daardoor juist dieper in.
(Met dit voorbeeld voor oogen is Mus
solini toch zijn Oost-Afrikaansch avon
tuur begonnen). Wat het einde er van
zijn zal? Dat ligt in den schoot der toe-
door
HENRY SETON MERRIMAN.
59).
Luke had reeds zijn mond aan de
spreekbuis. Aan den wachthebbenden
machinist zeide hij, dat hij vooruit moest
stoomen; hij kende het gevaar als de
„Croonah" zou achteruitglijden en zin
ken.
In wonderbaarlijk korten tijd verdron
gen de menschen zich op dek. Sommigen
stonden bleek en kalm in het schemerig
licht van den vroegen morgen; anderen,
krankzinnig van angst, snelden van de
eene zijde naar de andere.
Het zonderlinge was, dat Luke alleen
op de brug bleef. De kapitein en de an
dere officieren bemoeiden zich met de
passagiers. De tweede officier bleef on
bewegelijk op zijn post; door een zwaai
van zijn arm beval hij de stuurlui aan het
stuurrad te blijven, ofschoon hij wist, dat
de „Croonah" nooit meer zou luisteren
naar haar roer; haar dagen reizen waren
voorbij-
In het doffe licht, dat nu begon te
verhelderen, keek Luke Fitz Henry neer
op de wilde verwarring op het dek en
hij zag', dat de discipline zich langzaam
deed gelden- Hij zag den kapitein het
commando voeren door zuiver indivi-
dueele kracht; hij zag de kwartiermees
ters, opgesteld over het dek, de passa
giers verder naar het achterste deel van
komst verborgen. Men kan er alleen
van zeggen, dat er in het Verre Oosten
nog veel geleden zal moeten worden.
Gewelddaden op gewelddaden stape
lende zal Japan zeer vermoedelijk
slechts het tegengestelde bereiken van
wat het beoogt. Verbetering lijkt slechts
een verstandige internationale samen
werking te kunnen brengen. Maar tot
dat inzicht schijnen sommige geesten
slechts langs den weg van een zeer bit
tere ervaring te geraken. Overigens
draagt Japan ten deze niet alleen
schuld. Welk land vergeet niet, dat het
laten leven een voorwaarde voor eigen
gezond leven beteekent?
Het samenvallen van de nieuwe Ja
panneesche actie met de moeilijkheden
ontstaan uit het Italiaansch-Abessijn-
sche conflict, kan toevallig zijn. Maar
het is ook mogelijk, dat men te To
kio gemeend heeft, een nieuwen slag te
moeten slaan, nu o.a. de handen van En
geland zijn gebonden. In de huidige om
standigheden kan Japan zich nog meer
veroorloven dan in de afgeloopen jaren.
Het zou niet verbazingwekkend zijn,
dat die wetenschap Tokio weer tot
avontuur prikkelt.
EEN MISSTAND.
Waaraan zoo spoedig mogelijk
wat gedaan behoort te worden.
Men schrijft aan de N-R.C.:
In het voorloopig verslag van de be
grooting van defensie wordt de goede
geest bij de weermacht, tijdens de in 't
najaar gehouden groote oefeningen ge
roemd, maar tevens er op gewezen, dat
velen van de mannen, die hun plicht
vervullen voor het vaderland, bij terug
keer van hun herhalingsoefeningen, hun
plaats bij den werkgever zien ingeno
men. Een reserve-luitenant vond bij een
door hem ingesteld onderzoek bij een
regiment niet minder dan 27 gevallen
van ontslag. De werkgever maakt van
de herhalingsoefeningen gebruik om
zijn werknemer te ontslaan en een jon
gere, goedkoopere kracht aan te nemen.
Ook wel heeft hij tijdens de groote oefe
ningen van de weermacht, zijn zaken
plotseling zoodanig gereorganiseerd, dat
voor zijn werknemer die slechts 13
of 17 dagen het werk moet verlaten, dat
hij dikwijls vele jaren in het belang van
zijn „baas" heeft verricht na het ver
vullen van den wettelijk voorgeschre
ven plicht met opoffering van zijn va-
cantie, geen plaats meer is.
Gevallen zijn bekend, dat een werk
nemer daag's voordat hij van zijn herha
lingsoefeningen zal terugkeeren, bericht
krijgt, dat er geen plaats meer voor hem
is, terwijl hem was verzekerd dat hij kon
terug komen.
Nu is het zeer moeilijk vooral in
de tegenwoordige tijdsomstandigheden
na te gaan, wat er van die reorganisatie
waar is- Toch zullen wel de, nog steeds
bij het Nederlandsche volk bestaande
bezwaren tegen den dienstplicht, gretig
worden aangegrepen om deze eens flink
te toonen.
Maar wanneer dan weer, als in 1914,
ons leg'er moet worden gemobiliseerd,
dan is er geen chocolade en zijn er geen
sigaren genoeg om toch maar „onze jon
gens" aan te moedigen hun plicht te
doen, om hun werkgevers flink te ver
dedigen tegen een vijand, die ons land
zou willen binnenrukken.
Kunnen de werkgevers er zich niet in
denken, dat zij door hun verkeerde wijze
van handelen in vredestijd „de geest" in
de weermacht bederven? Wanneer er
uiting wordt gegeven aan ontevreden
heid dan zijn zij het die de regeering
verwijten niet de noodige maatregelen
te hebben genomen tegen deze uitingen
maar zij vergeten dat zij zelf verant
woordelijk hiervoor zijn.
Ook de jongelieden, die voor hun eer
sten oefenplicht moeten opkomen, vin
den na terugkeer uit den dienst hun
plaats veelal bezet en dan nog wel door
mannen, die zijn afgekeurd of vrij ge
loot. Een physiek minder geschikte
wordt dus meer waard geacht dan ie
mand, die volkomen fRnk is en zijn
plichten voor het vaderland kan ver
vullen.
Deze onbillijkheid moet worden weg
genomen. Van regeeringswege dienen
maatregelen te worden genomen dat on'
ze dienstplichtigen zoowel zij, die hun
eersten oefenplicht, als zij die hun
herhalingsoefeningen vervullen be
hoed worden voor ontslag. Juist in den
tegenwoordigen tijd, waarin deze jonge
mannen, dikwijls na vele moeiten, een
betrekking hebben gekregen, moet het
niet kunnen voorkomen, dat men ten
gevolge van den eersten oefenplicht o:
van de herhalingsoefeningen zijn bestaan
weer ziet bedreigd-
Indien het echter onmogelijk is om
allen weer op hun plaats terug te nemen
dan zou de regeering mogelijk wel den
eisch kunnen stellen, dat zij, die hun
dienstplicht hebben vervuld vóór mpeten
gaan bij een plaatsing bij de werken
welke worden ondernomen door rijk of
gemeente om de werkloosheid te ver
minderen. Wij stellen ons voor, dat over
leg tusschen den minister van defensie
en den minister van sociale zaken hier
den juisten weg kan aangeven.
Het is noodzakelijk dat eindelijk maat
regelen worden genomen om een on
houdbaren toestand weg te nemen.
DISCONTOVERLAGING.
De Nederlandsche Bank verlaagt met
ing'ang van vandaag haar tarieven over
de geheele linie met Vi pet., zoodat het
wisseldisconto van heden af 3% pet. za.
bedragen.
(Reeds in een deel onzer vorige op
laag opgenomen geweest).
het schip drijven, om plaats te laten voor
het uitzetten van de booten.
Binnen enkele oogenblikken in
wonderbaarlijk korte tijdruimte begon
het reddingswerk. Een boot werd neer
gelaten, de bemanning gleed op haar
plaatsen, en een bepaald aantal dames
passagiers werd vlug van hand tot hand
langs de trap naar beneden gebracht.
De roeiriemen werden uitgeworpen.
Weg was zij en er ging een gejuich op
onder enkele van de passagiers. Men
kan nooit vooruit zeggen, wat menschen,
voornamelijk Engelschen, doen zullen als
zij werkelijk van aangezicht tot aange
zicht staan met den dood- De boot ging
Zuidwestwaarts naar de Carreiro do
Mosteiro. op Burling, de eenig mogelijke
landingplaats.
Luke voelde een hand op zijn arm en
keerde zich plotseling om. Het was een
kwartiermeester, buiten adem, doch
kalm.
„De kapitein laat u roepen. Ik zal op
de brug blijven".
Luke ging heen om aan het bevel te
gehoorzamen.
„Laat voortstoomen met volle
kracht", zeide hij, met een beweging van
zijn hoofd in de richting van de telegraaf
der machinekamer.
„Ja mijnheer", antwoordde de man.
•'Totdat het water in het fornuis
komt' voegde hij er in zichzelf bij, „en
dan is het met ons gedaan".
Vlug gleed Luke langs den ijzeren lad
der naar de lagere brug, die verlaten
was. Vandaar liep hij snel naar het ach-
HET DUITSCHE NAZI-RéGIME
GEKRAAKT.
Door den leider der Zwitser-
schenazi's.
De vorige week stond in de bladen
vermeld, dat dr. Hans von Wil, de op
richter en leider van de nationaal-socia-
listische partij in Zwitserland, na een
verblijf van twee jaren in Duitschland,
afkeerig geworden is van de Hitlerpartij
Dr. Hans von Wil is een bekende per
soonlijkheid, op wien de nationaal-socia-
listen zich herhaaldelijk beriepen. Daar
om, maar vooral om nu eens van iemand
die door de N. S. B. niet als partijdig
of bevooroordeeld kan worden genoemd,
te vernemen, wat het nationaal-socialis
me in Duitschland waard is, achten wij
het van belang hier het oordeel van dr
Hans von Wil, dat hij in de Zwitser
sche pers heeft gepubliceerd, letterlijk
te vertalen. Ziehier wat de Zwitsersche
„Fiihrer" schrijft:
„Met het oog op de toenemende
verscherping van den politieken strijd,
gevoel ik mij verplicht de volgende ver
klaring af te leggen:
Een tweejarig verblijf in het nationaal-
socialistische Duitschland en nauw ver
keer, zoo nu en dan met autoriteiten van
dat land, stellen mij in staat een objec
tief oordeel uit te spreken over de prac-
tische gevolgen van het nationaal-socia-
lisme voor het leven van den enkeling
en van de gemeenschap des volks.
1. Het door het nationaal-socialisme
verdedigde en door zijn geestverwanten
overgenomen toialiteitsprinciep van den
Staat leidt tot een rechteloosheid van
den eenling, zooals deze alleen maar
terdek- Toen hij langs de groote kajuit
kwam, stond hij plotseling tegenover
twee vrouwen; de eene trok de andere
voort of trachtte het te doen, naar de
groep passagiers, middenscheeps op el
kaar gepakt.
„U kunt gaan", zeide de jongste vrouw,
„als ge zin hebt". Ik wil wachten".
Luke bleef staan. De oudste der vrou
wen was blijkbaar razend van angst.
Zelfs had hij zich den tijd niet gegund 'n
peignoir aan te doen. Haar dunne grijze
haren fladderden in den wind. Zij was
dik en zag er belachelijk uit, zelfs toen
de dood haar wilde grijpen-
„Ga dan, moeder", zeide de jonge
vrouw, met verachting in haar stem.
„Agatha!" riep Luke uit. „Jij hier?"
„Ja, in Malta kwamen wij aan boord".
HOOFDSTUK XII.
Het einde van de „Croonah".
Zoo hard mogelijk kwam een man naar
Luke toe geloopen, pakte zijn arm en
riep:
„De kapitein roept u, mijnheer, on
middellijk!"
„In orde", antwoordde Luke. „Hier,
neem deze dame mee en zet haar in een
boot".
Mrs. Ingham-Baker klampte zich ra
deloos aan hen vast.
„Luke", kreunde zij, „je moet ons een
reddingboot verschaffen een heel
flinke- Een dergelijke veronachtzaming,
verdraag ik niet langer."
„Hier!" riep Luke den man toe. „Neem
denkbaar is in Aziatische despotensta-
ten of onder de absolute monarchiën der
middeleeuwen.
2. Het indertijd door velen als een
verbeterd historisch socialisme begroete
nationaal-socialisme heeft zich in zijn
practijk ontpopt als een systeem, dat
van het socialisme slechts misleidend
den naam draagt. De aan het nationaal
socialistische regiem van Duitschland
onderworpen arbeiders staan thans on
der een geestelijken zedelijken en mate-
rieelen druk, waarvan men zich volgens
Zwitsersche begrippen eenvoudig geen
voorstelling kan maken. Ik waag hierbij
niet te beslissen, welke druk het zwaar
ste is. Nationaal-socialisme, zooals'thans
heerschend in Duitschland, beteekent
voor elk producent een geweldige ver
slechtering zijner positie als eenling en
als deelgenoot van een oeconomische
groep. Van een rechtspositie der onzelf-
standigen kan, voor zoover de belangen
van den staat, die overal en onvoor
waardelijk zijn prioriteit doet gelden,
strijdig zijn met de belangen van den
eenling, in het tegenwoordige Duitsch
land niet meer gesproken worden.
Aan deze feiten wordt niets veran
derd door opvallende sociale maatrege
len; want deze hebben slechts tot doel
het behoud en de versterking der staats-
almacht.
3. Het beginsel „gemeenschapsbelang
gaat voor eigenbaat" wordt in de natio-
naal-socialistische praktijk overal ge
maakt tot precies het tegendeel van het
geen het arbeidende volk hiervan heeft
verwacht. Het belang der gemeenschap
wordt geheel vereenzelvigd met hetgeen
de oppermachtige nationalistische hee
rengemeenschap dienstig is. De totaal
opbrengst van den Duitschen arbeid
wordt in de eerste plaats als .gemeen
schappelijk nut" voor de behoeften en
de niet geringe aanspraken van deze
heerengemeenschap verdeeld; met de
poovere rest moet het geheele overige
deel van het zestig-millioenen-volk huis
houden.
4. Het kapitalisme en de renteslaver-
nij hebben in 't Derde Rijk vormen aan
genomen, waarin een zuiver kapitalisti
sche staat zijn ideaal moet zien. Naast
de particuliere kapitalisten en rente
trekkers staat thans in Duitschland de
staat, die principieel een soort van op-
per-eigendom doet gelden over het ge
heele vermogen en inkomen des volks.
Een vernietiging der renteheerschap
pij valt dus niet te verwachten, wel het
tegendeel.
5. Sinds de nationaal-socialistische
staat de principieel door hem bestreden
Joodsche grootkapitalisten met materi-
eele doeleinden onverbiddelijk heeft
vervolgd, is het voor denkende menschen
zinloos geworden, om te strijden tegen
Joodsch geldimperialisme. Sinds de nat.-
socialistische staat bij de bestrijding van
op zich zelf staande Joodsche misbrui
ken voor eiken Jood principieel onrecht
schept, dus de grondslagen der mensche-
lijke gerechtigheid met voeten treedt,
dwingt hij, zelfs dengene, die van Jood
sche zijde ernstig onrecht ondervond,
om zich, in naam der boven alles staan
de menschelijke gerechtigheid, met de
Joden solidair te verklaren in de on
voorwaardelijke afwijzing der nationaal-
socialistische vervolgingsmethode.
6. De door den nationaal-socialisti-
Jeeovitol levertraan wetenschappelijk
de beste levertraan voor U en Uw kind.
Verkrijgbaar bij apothekers en
drogisten f 0.75 per flacon.
(Ingez. Med.)
haar mee!"
„Kom maar mee, juffrouwzeide de
man met een vertrouwelijk knipoogje,
,ik zal je wel een reddingboot verschaf
fen, houd er den moed maar in!"
En in het schemerig licht van de lamp
der kajuitstrap bleven Luke en Agatha
alleen.
„Waarom heb je mij niet laten weten,
dat je komen zou?" vroeg hij scherp.
Met verwilderde oogen keek hij rond;
zij waren geheel alleen.
„Ik had geen tijd- Wij haalden de boot
juist een uur geleden".
Zij was buitengewoon klam. Beiden
schenen te vergeten, hoe ieder oogen-
blik, dat verloren ging. het gevaar voor
hun deed toenemen.
„Waarom ben je% gekomen?" vroeg hij.
Zij keek hem aan met een blik, die
ïem alles om zich heen deed vergeten.
„Omdat ik niet langer buiten je kon."
Hijgend en snel ging zijn ademhaling.
Enkele_ oogenblikken vergaten zij le
ven en dood. Zij deden meer zij tart
ten den dood; want een liefde als deze
moet sterker zijn dan enkel het einde
van het leven. En het goede en krach
tige in de natuur van Agatha Ingham-
Baker, dat schuil ging achter haar we-
reldschgezindheid, kon slechts door Lu-
te Fitz Henry naar de oppervlakte
worden gebracht.
Rondom hen gierde huilend en kreu
nend de wind door het want; het beu
ten der golven tegen de zijde van de
veroordeelde „Croonah", vervulde de
ucht met onheilspellend geluid de
diepe stem v,an een machtig element,
^.-nteuuls lil
Bij het overwegen van de vraag, met
welke premie wij onzen lezers in De-
cember-maand zoo van St. Nico-
laas tot de Kerstdagen een genoe
gen zouden kunnen bereiden, stond
voorop dat het iets schoons en iets
goeds, iets van blijvende schoonheids-
waarde dus, moest wezen.
Tenslotte is, na afwegen van 't voor
en tegen der verschillende mogelijk
heden, onze keuze op de reproductie
van een schilderstuk gevallen.
schen staat, in strijd met de. christelijke
beginselen, toegepaste vernietigingsme
thode (ik spreek uitdrukkelijk van me
thode!) is den dragers eener wereldbe
schouwing onwaardig. Ik heb ontelhare
malen beleefd, dat bij religieus-politieke
conflicten de uitdaging uitging van den
staat en dan bovendien nog van onbe
schaafde vertegenwoordigers zonder be
grip van verantwoordelijkheid. Wie door
een nieuwe wereldbeschouwing 't chris
tendom ter zijde wil schuiven, moet voor
al kunnen beschikken over een practi-
sche moraal „en over een menschenlief-
de, die ten minste aan die van den chris
ten gelijkwaardig zijn. Dit is echter bij
de meeste dragers der zoogenaamde na
tionaal-socialistische wereldbeschouwing
in geen enkel opzicht het geval.
Als oprichter van 't „Nationale Front
en van den „IJzeren Bezem" (twee na^
tionaal-socialistische groepen in Zwit
serland) richt ik daarom tot alle vroe
gere en tegenwoordige kameraden, tot
allen, die met mij van het nationaal-so
cialisme iets beters hebben veirwacht
of thans nog verwachten, de dringende
waarschuwing: drijft politiek zoo als gij
wilt, kiest autoriteiten naar uw zin en
volgt wie gij verkiest, maar rent niet,
zooals het Duitsche volk, met open
oogen in den afgrond. In Zwitserland
mogen ook nog zoo ernstige misstanden
heerschen, deze zijn maar kinderspel
vergeleken bij de verschrikkelijke alge-
meene toestanden, waai in een volk
komt te verkeeren in een totalen staat,
volgens nationaal-socialistisch model."
Zietdaar aldus concludeert De
Volkskrant het oordeel van dr. Von
Wil, die in de gelegenheid was, twee ja
ren lang de praktijk van het nationaal-
socialisme in Duitschland van zeer na
bij, ook door voortdurend contact met
den „Fiihrer", te volgen: die als vurig
aanhanger van de nieuwe leer, naar hei
Derde Rijk als naar zijn Mekka is ver
trokken, maar er zóó ontnuchterd van
daan kwam. Dit oordeel is vernietigend
Dr. Von Wil het blijkt wel uit zijn
verklaringen is nog niet geheel van
de smetten der nieuwe wereldbeschou
wing genezen. Hij acht ze, anders toege
past, misschien nog heilzaam. Hij zal
vanzelf wel tot het inzicht komen, dat,
zooals ook zijn ervaring in Duitschland
bewees, de grondfout niet bij de toe
passing, maar bij het beginsel schuilf
Een slecht beginsel en dit is het na
tionaal-socialisme, volgens eenparig
oordeel van alle bevoegden kan nooit
door zijn toepassing bevredigen. Maar
dr. Von Wil heeft nuttig werk gedaan
door zijn waarschuwing. Daar zijn nu
eenmaal menschen, die zelfs het hoog
ste gezag op geestelijk gebied misken
nen en alleen te overtuigen zijn door
dat geen genade kent. Nog geen twintig
voet van hen verwijderd, streden man
nen en vrouwten als stomme, achter
volgde dieren voor het behoud van hun
armzalig leven worstelden, schreeuw
den, twistten over een onbeteekenen-
den voorrang van een enkele minuut,
bij het gaan in de booten. En op hon
derd ellen af stands van hen, buiten op
het donkere water, streed Agatha s
moeder, geslingerd uit een omvergewor
pen boot, haar laatsten strijd haar
dwaas, oud gezicht met verontwaardi
ging ten hemel gekeerd. Doch zij bei
den zagen van dit alles niets.
Alle daartoe geschikte mannen wa
ren noodig voor de booten en de kapi
tein met slechts twee officieren en en
kele stewards, verdedigde den doorgang
tegen de bestorming van de plotseling
door vrees bevangen bemanning in
boorlingen.
„Fitz Henry! Fitz Henry!" gilde de
oude kapitein. „In Gods naam, kom
hier!" Want Luke alleen had ontzag
onder de Indische matrozen.
Doch Luke en Agatha stoorden zich
aan niets. Deze menschen, deze levens,
waren hen totaal onverschillig. Een
hartstochtelijke liefde is immers het
toppunt van zelfzucht. Maar de gelui
den hoorden zij, zij hoorden het angstig
roepen van den kapitein, het roepen om'
den man, die hem nooit in den steek
had gelaten.
„Ik liet haar schipbreuk lijden voor
jou", zeide Luke in Agatha's gretige'
ooren. „Ik deed dit alles voor jou."
(Wordt vervolgd)
