KRONIEK van den DAG. öe grijze dame KUNST EN WETENSCHAP, TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 6 NOVEMBER 1935 No. 262. HENRY SETON MERR1MAN. Zeeuwsche Vereeniging voor Luchtvaart. m HAAS' Azijn zóó goed, Dat hij élk voldoet! Een conflict tusschen Polen en Tsjecho-Slovakije», Allerhan de grieven, die de betrekkingen Ieelijk hebben vertroebeld. De eigenlijke oorzaak is het oude probleem van Teschen. Het lijkt bijna onmogelijk dit er fenisje van den wereldoorlog te liquideeren. De Poolsche regeering heeft de vorige week te Praag een protest-nota laten overhandigen tegen verschillende inci denten, die zich den laatsten tijd aan de Poolsch-Tsjechische grens moeten heb ben voorgedaan. Volgens Poolsche lezing is de grens herhaaldelijk door Tsjechische douane-ambtenaren en grenswachten overschreden. Een paar dagen geleden ontplofte te Teschen op Tsjechisch ge bied een helsche machine, die een dou ane-kantoor beschadigde en zeer ver moedelijk door een Pool ter plaatse was neergelegd, zoodat de regeering te Praag ook reden heeft met een protest-nota voor den dag te komen, Deze zaken staan niet op zichzelf. Al maandenlang hapert er iets aan de be trekkingen tusschen Polen en Tsjecho- Slovakije. Telkens hoort men van on aangenaamheden, alsof deze beide vol ken er van weerskanten op uit zijn, me kaar stelselmatig te verbitteren. On langs is den Poolschen consul te Ostrau zijn exequatuur (officieele erkenning) ontnomen, omdat hij propaganda tegen de Tsjechische regeering zou hebben ge maakt. Polen beantwoordde dit prompt met eenzelfden maatregel ten aanzien van de Tsjechische consuls in Posen en Krakau, hoewel dezen feitelijk niets ten laste kon worden gelegd; eenvoudige re presaille dus. Het is zelfs al zoover ge komen, dat te Warschau geen Tsjechi sche gezant en te Praag geen Poolsche meer wordt aangetroffen. Zij zijn om gel dige redenen teruggeroepen (eervolle mutaties), doch het geeft te denken, dat men naliet opvolgers te benoemen. Bei de gezantschappen worden nu waarge nomen door zaakgelastigden. De oorzaak van al deze onaangenaam heden is het feit, dat noch Polen, noch Tsjecho-Slovakije tevreden zijn met de grens, die getrokken is dwars door het gebied van Teschen, den uitlooper van het mijnbekken van Duitsch-Silezië. Voor den oorlog behoorde dit gebied tot Oostenrijk-Hongarije Bij het opstellen van de vredesvragen vormde de vraag, aan welk land Teschen toegewezen moest worden, een formidabel probleem. De Polen eischten op economische gron den toewijzing van het gebied aan den nieuwen Poolschen staat; de Tsjechen stelden daartegenover, dat de meerder heid der bevolking Tsjechisch was en dus bij den nieuwen staat Tsjecho-Slova kije moesten worden ingelijfd. Hoewel de heeren, die de nieuwe landkaart van Europa vaststelden, reeds blijken had den gegeven voor geen klein geruchtje vervaard te zijn en onder het motto: buitverdeeling desnoods rigoureuze, dwaze., beslissingen te kunnen nemen, werd op dit punt een oplossing tot later verschoven. Men besloot in 1920 een volksstemming te houden, welke over 't lot van het gebied zou beslissen. Alevel toen de datum, waarop het referendum was uitgeschreven, in zicht kwam, ont brandden er bloedige gevechten tusschen beide partijen, met het gevolg, dat de volksstemming niet kon doorgaan. De gezantenraad, die toentertijde als een college van scheidsrechters in diverse internationale aangelegenheden fungeer de, hakte hierop de knoop door. De bei de landen kregen elk de helft van het omstreden gebied. Polen trok daarbij echter aan het langste eind, want het mijnbekken van Ostrau, waar het de heeren te Warschau vooral om te doen was, viel Tsjecho-Slovakije ten deel. De Tsjechen waren echter evenmin tevre- door 52). „Maar wat wilt ge verzekeren?" vroeg Luke. „Voordeel" hernam Carr fluisterend. „Dat wordt dag'elijksch gedaan polis- bewijs van belang". „Wat is polisbewijs van belang?" „Het beteekent, dat zij je verzekering geldig verklaren, of je iets aan boord van het schip hebt of niet. Wettig is het niet, maar dat weten zij, als zij de po lis onderteekenen en zij weten ook, dat zij geruïneerd zouden zijn, als zij wei gerden een „eere-polis" te betalen. Ik zeg u immers, dat zij geen verstand van zaken hebben, en onderlinge gemeen schap bestaat tusschen hen niet. De een wantrouwt den ander, en allen ver tellen zij elkaar leugens over hun winst en verlies. Als ik voordeel verzeker, be hoef ik slechts te zeggen, dat ik geld zal verliezen, als het schip haar bestem ming niet bereikt en haar lading niet veilig lost. De lading kan v,an mij zijn; ik kan haar willen koopen of verkoopen, dat weet niemand, en de onderteeke naars vragen er niet naar. Zij steken hun premie in den zak en, moeten zij bet,alen en denken zij dat zij bedrogen zijn, dan houden zij hel ">ór zich, want ieder man is zijns buurmans vijand." den. Zij zagen in de verdeeling een mis kenning hunner historische rechten. Tot op den dag van vandaag is zoo wel aan Poolsche, als aan Tsjechische zijde de ontevredenheid over de beslis sing van den gezantenraad levendig ge bleven. De Polen geven echter in het openbaar het luidruchtigst lucht aan hun gevoelens. De laatste maanden op een wijze, die bedenkelijk mag heeten. Door voortdurend actie te voeren, verbeelden ze zich aan te kunnen toonen, dat Te schen tot hun gebied behoort. Zij pogen de bevolking van het Tsjechische deel op te ruien tegen de regeering te Praag, en beweren, dat de Poolsche elementen er worden onderdrukt. Een en ander heeft thans geleid tot de onverkwikkelijke spanning in de betrekkingen tusschen Warschau en Praag. Deze doet zich ook gevoelen op de ge- heele politieke situatie in Midden-Euro pa Dat Polen in het afgeloopen jaar toe nadering tot Duitschland zocht, staat met het PoolschTsjechische conflict in ver band (daargelaten dan, dat deze toena- dering sinds korten tijd weer op losse schroeven lijkt te staan) Tsjecho-Slova kije papte in verband hiermede maar al te graag aan met Sovjet-Rusland, aldus een tegenwicht tegen een eventueel Duitsch-Poolsch gevaar zoekend. Voors hands ziet het er niet naar uit, dat het conflict ernstige internationale gevolgen zal krijgen, doch aan den anderen kant zal het ontzettend moeilijk zijn, er een oplossing voor te vinden. Er is geen en kei compromis denkbaar, dat beide par tijen zou kunnen bevredigen. (Ingez. Med.) Consolidatievergadering te Goes. De „Zeeuwsche Vereeniging voor Luchtvaart" vérgaderde Dinsdagmiddag in het Grand Theater te Goes. De voorzitter, de heer C. A. van Woelderen burgemeester van Vlis- singen, opende de vergadering met een woord van welkom, waarbij spreker er op wees, dat bedoeling was op deze ver gadering de reeds getroffen belangrijke besluiten vast te leggen. Voorts uitte spr. zijn genoegen over de groote belang stelling. Bij de vaststelling der uit te brengen stemmen wees de v o o r z. er op, dat de hoofdbestuursleden niet mogen stemmen voor de afdeelingen. Deze bepaling is getroffen om zooveel mogelijk belang stelling voor de vergaderingen te wek ken. Het Hoofdbestuur werd vervolgens ge machtigd tot het zoo spoedig mogelijk samenstellen van een huishoudelijk re glement. De v o o r z. merkte daarbij op, dat het gebruikelijk en beter is, als de afdeelingen wachten met het vaststellen van een huishoudelijk reglement, tot zulks ook door het hoofdbestuur gedaan is De v o o r z. besprak dan de verande ring die het hoofdbestuur onderging. De meeste oude leden keerden terug. Spr. uitte er zijn spijt over, dat men er enke len moest missen. In het bijzonder dacht spr. hierbij aan dr. Smeding, die zooveel heeft bijgedragen tot de totstandkoming en verdere ontwikkeling der Zeeuwsche „Maar weten zij dan niets van cyclo nen?" vroeg Luke. „Mijn goede vriend, zij kennen nau welijks het verschil tusschen Calcutta en Bombay. Het meerendeel gelooft, dat een cycloon hetzelfde is als een pas saatwind, en niet één op de tien zou het verschil kunnen zeggen tusschen een brik en een barquantine." Luke lachte half overtuigd. De man was zoo open en eerlijk, dat er niets heimelijks of sulws kon liggen in zijn redeneering. „Het klinkt wel heel eenvoudig", zei hij. „Het is verd. eenvoudig! Zoo ook de onderteekenaars; maar dat gaat ons niet aan. Weet je, wat het gev,al is, Fitz Henry? Welnu, in eiken handel is een zeker aantal dwazen, om door de verstandi- gen te worden verschalkt. Bij marine verzekering is dat aantal groot. Alle verzekering is niet meer dan een wed denschap en wedden is een kwestie van verstand. Wij zetten meer verstand in het spel dan de andere knaap, daarom winnen wij." Met zwierig gebaar bediende hij zich van marmelade. Luke merkte ternauwer nood de ongedwongen overgang van ..ik" in „wij". Hij had geen plan een vennootschap te opperen in deze gemak kelijke manier van geldmaken, maar het vennootschap scheen zich vanzelf reeds te hebben gevormd. „Maar Carr zweeg, met n,adruk een lepel in de hoogte houdend. „Maar, mijn jongen, wij hebben kapitaal noodig, vereeniging voor de Luchtvaart. Spr. memoreerde de vruchtbare samenwer king, uitte er zijn spijt over, dat dr. Sme ding zich terug heeft getrokken, en bracht hem dank voor al hetgeen hij voor de vereeniging deed. (Applaus.) De v o o r z. merkte vervolgens op, dat dr. Smeding als redacteur van „De Vlie gende Leeuw", verbonden blijft aan 't hoofdbestuur. Spr. wekte daarbij op, dit blad zooveel mogelijk, vooral ook door middel van advertenties, te steunen Bij de verkiezing van een voorzitter, welke nu plaats had, werd de heer C. A. van Woelderen als zoodanig gekozen, met 16 stemmen, 2 stemmen waren uit gebracht op mr. Van Dusseldorp, 1 op den heer Cock. De nieuwe hoofdbestuurs leden namen daarop aan de bestuurs tafel plaats- De v o o r z. zeide bij deze installatie, dat door de getroffen reorganisatie de weg geëffend is, om de luchtvaart in Zee land zooveel mogelijk te bevorderen. De vereeniging telt zes afdeelingen, en met trots kan vermeld worden, dat Zee land de eerste provincie is, die een pro vinciale vereeniging voor luchtvaart be zit. Als er één provincie met de lucht vaart gebaat is, aldus spr., dan is het de onze met haar eilanden en afzonderlijke deelen. Voorts spoorde spr. aan, de wis selwerking tusschen de afdeelingen zoo krachtig mogelijk te doen zijn. Het is hard noodig, dat er nog meer belang stelling voor de luchtvaart in Zeeland gewekt wordt. We moeten begrijpen, dat deze lijn de eenige is, die haar dienst in het binnenland ook des winters on derhoudt. En deze dienst is noodig en voor vele deelen een uitkomst. Spr. spoorde aan. de ambitie voor 't vliegen wakker te houden en wees er op, dat alle nieuwe verkeersmiddelen in iun groeitijd perioden van malaise had den. Spr. verwachtte echter een spoe dige opleving, en deed een beroep, spe ciaal op hoofdbestuursleden en afdee- lingsbesturen, om deze opleving te be vorderen. Spr. besloot met het nieuwe hoofdbestuur voor geïnstalleerd te ver klaren. Bij de rondvraag informeerde de heer I. van Melle te Breskens, welke oorzaken er kunnen zijn voor de inzin king op de Zeeuwsche Luchtlijn. Het hoogere tarief? En kunnen die oorzaken mogelijk weggenomen worden? De hr A. van der P ,a a u w, chef der afdeeling Handel en Vervoer van de K.L.M. complimenteerde den voorzitter met deze vergadering. Er is geen provincie, waar zooveel belang stelling voor de luchtvaart bestaat als Zeeland, vooral ook bij de hoogste .au toriteiten. Voor de vereeniging is een hooge taak weggelegd, aldus spr., en toch moet men niet te hoog reiken, want er moet nog zooveel van onder-at opgebouwd worden. Zooals reeds opge merkt moet allereerst, meer belangstel ling voor de luchtvaart gewekt worden. Inderdaad vertoonde de Zeeuwsche luchtlijn een inzinking, al komt er weer wat opleving en daarmede de hoop, dat deze inzinking een tijdelijke is geweest. De oorzaken van dergelijke inzinkingen weet men eigenlijk niet. Men ziet ze overal. Intusschen houdt de K.L.M. zich gaarne voor adviezen aanbevolen. De tarieven zijn, volgens een internationaal resluit, dezen zomer wel gewijzigd, doch daarna weer beduidend verlaagd. Lager can men niet. Spr. zeide verder, dat de K.L.M. zich met hand en tand zal weren om den Zeeuwschen dienst ook gedurende den winter te handhaven, en deed daarbij nogmaals een beroep op steun van de Z.V.L met welke de K.L.M. gaarne tot in lengte van dagen zal samenwerken. Spr. beantwoordde tenslotte nog een paar opmerkingen van den hr I. van VLelle- Mr. R. M. van Dusseldorp, bur gemeester van Goes, zegde den voor wij moeten over vijftig duizend pond kunnen beschikken." „Ik vrees, dat ik nog over geen vijftig duizend stuivers kan beschikken", zei de Luke. Carr keek hem doordringend aan. Toen w,as er een korte stilte, terwijl Carr zijn marmelade en toast verorber de. „O, jawél, dat kun je beslist", zeide hij daarna op zachten toon. „Ons beiden zou het even weinig moeite ko6ten om vijftig duizend pond los te krijgen, ftls om te knipoogen. En als wilde hij aan- toonen hoe gemakkelijk dit laatste was, keek hij op en sloot, vertrouwelijk zijn linkeroog. „Je bent een zeeman", ging hij voort, „en nog wel een kranig zeeman. Je kent de gevaren van de diepte. Het zou geen bezwaar voor je zijn te zeggen wanneer de „Croonah" weer zoo in 't nauw zou worden gebracht als gisteren. Al wat jé te doen hebt, is slecfits een enkel woord aan mij te seinen. Mijn te legram-adres is „Simple-Londen." Stel, dat je seint „Milksop", Dat klinkt zoo onschuldig, we konden „Milksop" vast stellen. Binnen vierentwintig uur zou ik vijftig duizend op de „Croonah" heb ben in Londen, Glasgow, Liverpool, New York, Parijs en Duitschland overal verspreid, weet je. In vier of vijf dagen gaat de „Croonah" naar den grond, en wij hoozen uit, uw naam wordt nooit bekend begrepen?" Er volgde een oogenblik van stilte. „Begrepen?" herhaalde Carr bijna fluisterend. zitter dank voor zijn woorden bij de in stallatie van het nieuwe bestuur. Wij verheugen ons, aldus spr., dat U ons zult blijven leiden, en zullen zeker naar ons vermogen in het belang der lucht vaart werkzaam zijn. Daar gevoelen we ons ook toe gedrongen ziende naar het werk van onze voorgangers. Eigenlijk vinden we het bed gespreid. „Gij, de hr Smeding en anderen, hebben de Ver opgebouwd, en we zullen gaarne onze krachten geven om op den ingeslagen weg verder te gaan." Vrachtvervoer. Dr. S. S. Smeding, hield hierna een causerie over „Zefcland en het vracht vervoer door de lucht". Spr. zeide zulks in verband met zijn alarmkreet in de M. Ct- van Maan dag 1.1. dat bedoeling van zijn cau serie niet was, dat vooral het vrachtver voer opgevoerd moet worden, al zal de K.L.M. dat zeker ook gaarne zien. Pas sagiersvervoer is hoofdzaak, maar men denkt zoo licht aan dif vervoer alleen, terwijl toch ook het vrachtvervoer van belang is. Spr. uitte voorts de meening, dat men, voor het ideale vrachtvervoer, zou moeten komen tot een formule, welke bestaat uit vier factoren, n.l.: ge wicht, volume, waarde, snelheid. Het ideale vervoer licht gewicht, klein volume, hooge waarde is ongetwij feld bankpapier van 1000; hetzelfde, als zwaarder gewicht: diamant, snij bloemen zouden vallen onder groot vo lume, licht gewicht; groenten, sla b.v., of toffees, onder licht gewicht en middel matige waarde, enz. Spr. wees er voorts op, dat het cou- rantenvervoer door de lucht reeds een bealngrijke factor geworden is. Op de Zeeuwsche luchtlijn bedroeg dit voor 1933 9300 kg en voor 1934: 47..500 kg. Sinds 1931 nam het totale vrachtver voer op de Z.L.L. als volgt toe: 1931: 850 kg; 1932 2914 kg; 1933: 14.931 kg en 1934: 54600 kg. Voor de fa. Vfcn Melle werd verder in 2 reizen 2100 kg suikerwaren naar Amsterdam vervoerd. Dr. Smeding besloot deze causerie met de vertooning van eenige lantaarn plaatjes, betrekking hebbende op het vrachtvervoer op de Z.L.L. en het vlieg tuig kortelings door de fa. Van Melle aangeschaft. Nadat de voorzitter den spreker zijn dank betuigd h,ad voor zijn voordracht, sprak de hr U. F. M. Del- laert, havenmeester van Schiphol, over den Aanleg van vliegvelden. Spr. wees er allereerst op, dat het aan leggen van vliegvelden één der grootste vraagstukken is van dezen tijd Het vliegveld van de Gebr. Wright was een vlak terrein met een houten loodsje, doch met het ontwikkelen der luchtvaart werden ook zwaardere eischen aan de terreinen gesteld. Thans bedragen de kosten van een vliegveld 15 a 20 pet. van de totaal-kosten. Een klein vliegveld komt op 1 a 2 millioen gulden, een mid delmatig op 3 a 5 en een groot op 7 a 9 millioen, in theorie. In de praktijk komt men er nog niet met dat bedrag. Spr, behandelde vervolgens de eischen aan een goed vliegveld te stellen wat betreft: afmetingen, startbanen, plaat sing restaurant, station en loodsen, be bouwing omgeving, wegverbindingen, licht- en radiobakens, enz. Spr. deelde daarbij mede, welke plan nen er bestaan tot uitbreiding van Schip hol en illustreerde elk onderdeel van zijn verhandeling met een aantal lan- tarnplaatjes, die oude en nieuwe toe standen toonden, en de plattegronden van de vliegvelden te Hamburg, Londen, Parijs, Berlijn, etc. Wat 't grootte vraagstuk betreft van het landen bij mist, merkte spr. op, dat dit met eenige jaren wel geheel opgelost zou zijn. De v o o r z. zegde den spr. dank voor zijn verhandeling en sloot daarna deze vergadering met een laatste opwekking om het verkeer op de Z.L.L. zoo krach tig mogelijk te bevorderen en te steu nen Luke keek op. Hij ontmoette Carr's oogen en wist, dat hij met een schurk te doen had. Het vreemde was, dat hij zich in woede voelde ontsteken. De ge dachte aan Agatha liet hem niet los. Een hoekje was er op de stoomboot, dat hem bijna heilig was de kleine ruimte achter het dekhuisje, waar hij een oogenblik van intensief geluk had gesmaakt toen hij Agath,a in de armen hield toen zij hem had gezegd, dat zij' niet arm kon zijn. Carr stond op en wierp, met het hem eigen grootsch gebaar, zijn servet op ta fel. „Je fortuin zou gemaakt zijn", zeide hij. „Het is de moeite waard om er over te denken." Hij trok zijn schouders naar achteren een eigenaardigheid van veel zwaar ge bouwde mannen, die neiging hebben corpulent te worden knikte en liet hem alleen. De geheele lengte van de groote kajuit liep hij door, terwijl hij in den zak van zijn jas naar zijn sigaren koker zocht, en luid en hartelijk hier en daar een groet wisselde met kennissen onder de passagiers. Hij. was bemind terwille van de ronde Britsche openhar tigheid, die hij aankweekte en die wordt verondersteld, het ruiterlijk teeken van een eerlijk hart te zijn. Aan zijn groot plan scheen hij niet langer te denken, dat liet hij aan Luke over aan Luke, die het woord „Milksop" niet meer uit zijn gedachten kon verdrijven, het stond daar, blijkbaar, onuitwischbaar gegrift. Hij liet Luke alleen met zijn strijd te gen een groote verzoeking, alleen en (Ingez. Med.) Natuurkundig: Gezelschap. Lezing van dr. Paul Julien uit Utrecht over „De Pygmeën van het Itoeriwoud" (een anthropologische expeditie naar de dwergvolken in Centraal Afrika). Spreker bereist Afrika voor het bloed onderzoek, d.w.z. het bepalen van het percentage van hen, die behooren tot een der 4 groepen, aangeduid door nul, A, B, AB. Het blijkt dat de pygmeën het laagste percentage van groep nul vertoonen, terwijl de boschjesmannen, met wie men ze wel eens op een lijn stelt een zeer hoog percentage van bloedgroep nul bezitten. Aangezien sommigen die bloedgroep nul wel beschouwen, als die van den primitieven mensch, is het zonderling, dat juist de pygmeën, die zoo dicht bij den primitieven mensch staan, zoo'n klein percentage van die groep hebben, In 1870 zijn de pygmeën herontdekt door Schweinfurt. Een Egyptische pha- rao maakt er reeds melding van in het jaar 2300 v. Chr., terwijl ze ook bij Ho merus en Herodotus besproken worden. De kleur is geel bruin in tegenstelling met die der negers, die meer naar het zwart gaat. Behalve het gewone neger haar, is de huid met dons bedekt. Er zijn verschillende soorten pygmeën in de oerwouden van Centraal Afrika, vanaf 300 km bewesten het Albertmeer tot aan de Westkust van Afrika. Spre ker behandelt de Eté pygmeën van het Itoeriwoud, gelegen in de waterschei ding tusschen Nijl en Kongo. Ze leven van opbrengst jacht en plantaardig voedsel, waarvan het oerwoud slechts zeer weinig oplevert. Een blanke zou hier zeker honger lijden. Hun gemiddelde lengte is van man nen 144,5, voor vrouwen 136,8 cm. Het gebrekkige slecht verteerbare voedsel maakt, dat de kinderen tot hun vijfde jaar door de moeder gezoogd worden. Niettegenstaande hierdoor het kinder aantal gedrukt wordt, bestaat er toch voor uitsterven geen gevaar, aangezien het een gezond volk is in tegenstelling met de negers, die een hoog percentage aan ziekten, als syphilis en elephantiasis vertoonen. De afhankelijkheid van de negers, die hun bananen en andere producten ver koopen, heeft tengevolge, dat ook de pygmeënvrouwen gaarne bij de negers als arbeidsters in dienst gaan. De vrouw is, zoowel bij pygmeën als bij negers de arbeidskracht. De pygmeën bouwen pri mitieve hutten en zwerven van de eene plek naar de andere door het oerwoud, ver van gebaande wegen. Daarom moet de reiziger, die ze wil opzoeken, te voet door het oerwoud gaan en door ge schenken hun vertrouwen winnen. On der die geschenken spelen, zout, tabak, katoen een voorname rol. Heeft men eenmaal hun vertrouwen, dan zijn ze ook gul met hun gaven. Spreker ont ving een groote mand gebraden- termieten cadeau, die voor een blan ke minder aantrekkelijk, maar voor een pygmee een bizondere lekkernij zijn. De pygmeën leven in groepen van 20 a 80, van welke groepen elk een blijvend geheel vormt. Alles wat meegebracht wordt van jacht door de mannen en. zwaar gehandicapt, w,ant Luke Fitz Henry zat als gekneld in een schroef, door zijn hartstochtelijke liefde voor Agatha. Niet alle mannen kunnen zoo liefhebben. Slechts enkelen zijn v,atbaar voor diepe hartstocht. Dit is even zeld zaam als het genie. Een genie is iemand die gewoonlijk in alles mislukt, behalve is zijn eigen speciale lijn. De man, die hartstochtelijk bemint, moet inderdaad een goed man zijn, als zijn liefde hem niet tot een schurk maakt. HOOFDSTUK IX. De kamer van den redacteur. Graaf de Lloseta en John Craik za ten te zamen in de kamer van den re dacteur van de „Commentator". Het was een rustig vertrek, met dubbele ra men en een blijvende geur van tabaks rook. Een leege theekop stond op tafel bij John Craik's elleboog. „Goede Hemel!" had Cipriani de Llo seta uitgeroepen toen hij d,at zag. „Om elf uur 's morgens!" „Moet de hersens uit de slaap schud den", was het antwoord. „Dat zou ik niet met een theelepel doen", had de Lloseta geantwoord, en toen ging hij zitten om de drukproef na te lezen van Eva's vierde artikel over „Spanje en Spaansch Leven.' Een half uur hadden zij zoo bij elkaar gezeten in vriendschappelijk zwijgen, slechts nu en dan onderbroken door een krachtige Spaansche vervloeking, die naar het hoofd van den drukker werd geslingerd. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1935 | | pagina 5