KRONIEK van den DAG.
öe grijze dame
KUNST EN WETENSCHAP,
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 6 NOVEMBER 1935
No. 262.
HENRY SETON MERR1MAN.
Zeeuwsche Vereeniging voor
Luchtvaart.
m
HAAS' Azijn zóó goed,
Dat hij élk voldoet!
Een conflict tusschen Polen en
Tsjecho-Slovakije», Allerhan
de grieven, die de betrekkingen
Ieelijk hebben vertroebeld.
De eigenlijke oorzaak is het
oude probleem van Teschen.
Het lijkt bijna onmogelijk dit er
fenisje van den wereldoorlog te
liquideeren.
De Poolsche regeering heeft de vorige
week te Praag een protest-nota laten
overhandigen tegen verschillende inci
denten, die zich den laatsten tijd aan de
Poolsch-Tsjechische grens moeten heb
ben voorgedaan. Volgens Poolsche lezing
is de grens herhaaldelijk door Tsjechische
douane-ambtenaren en grenswachten
overschreden. Een paar dagen geleden
ontplofte te Teschen op Tsjechisch ge
bied een helsche machine, die een dou
ane-kantoor beschadigde en zeer ver
moedelijk door een Pool ter plaatse was
neergelegd, zoodat de regeering te Praag
ook reden heeft met een protest-nota
voor den dag te komen,
Deze zaken staan niet op zichzelf. Al
maandenlang hapert er iets aan de be
trekkingen tusschen Polen en Tsjecho-
Slovakije. Telkens hoort men van on
aangenaamheden, alsof deze beide vol
ken er van weerskanten op uit zijn, me
kaar stelselmatig te verbitteren. On
langs is den Poolschen consul te Ostrau
zijn exequatuur (officieele erkenning)
ontnomen, omdat hij propaganda tegen
de Tsjechische regeering zou hebben ge
maakt. Polen beantwoordde dit prompt
met eenzelfden maatregel ten aanzien
van de Tsjechische consuls in Posen en
Krakau, hoewel dezen feitelijk niets ten
laste kon worden gelegd; eenvoudige re
presaille dus. Het is zelfs al zoover ge
komen, dat te Warschau geen Tsjechi
sche gezant en te Praag geen Poolsche
meer wordt aangetroffen. Zij zijn om gel
dige redenen teruggeroepen (eervolle
mutaties), doch het geeft te denken, dat
men naliet opvolgers te benoemen. Bei
de gezantschappen worden nu waarge
nomen door zaakgelastigden.
De oorzaak van al deze onaangenaam
heden is het feit, dat noch Polen, noch
Tsjecho-Slovakije tevreden zijn met de
grens, die getrokken is dwars door het
gebied van Teschen, den uitlooper van
het mijnbekken van Duitsch-Silezië.
Voor den oorlog behoorde dit gebied tot
Oostenrijk-Hongarije Bij het opstellen
van de vredesvragen vormde de vraag,
aan welk land Teschen toegewezen
moest worden, een formidabel probleem.
De Polen eischten op economische gron
den toewijzing van het gebied aan den
nieuwen Poolschen staat; de Tsjechen
stelden daartegenover, dat de meerder
heid der bevolking Tsjechisch was en
dus bij den nieuwen staat Tsjecho-Slova
kije moesten worden ingelijfd. Hoewel
de heeren, die de nieuwe landkaart van
Europa vaststelden, reeds blijken had
den gegeven voor geen klein geruchtje
vervaard te zijn en onder het motto:
buitverdeeling desnoods rigoureuze,
dwaze., beslissingen te kunnen nemen,
werd op dit punt een oplossing tot later
verschoven. Men besloot in 1920 een
volksstemming te houden, welke over 't
lot van het gebied zou beslissen. Alevel
toen de datum, waarop het referendum
was uitgeschreven, in zicht kwam, ont
brandden er bloedige gevechten tusschen
beide partijen, met het gevolg, dat de
volksstemming niet kon doorgaan. De
gezantenraad, die toentertijde als een
college van scheidsrechters in diverse
internationale aangelegenheden fungeer
de, hakte hierop de knoop door. De bei
de landen kregen elk de helft van het
omstreden gebied. Polen trok daarbij
echter aan het langste eind, want het
mijnbekken van Ostrau, waar het de
heeren te Warschau vooral om te doen
was, viel Tsjecho-Slovakije ten deel. De
Tsjechen waren echter evenmin tevre-
door
52).
„Maar wat wilt ge verzekeren?" vroeg
Luke.
„Voordeel" hernam Carr fluisterend.
„Dat wordt dag'elijksch gedaan polis-
bewijs van belang".
„Wat is polisbewijs van belang?"
„Het beteekent, dat zij je verzekering
geldig verklaren, of je iets aan boord
van het schip hebt of niet. Wettig is het
niet, maar dat weten zij, als zij de po
lis onderteekenen en zij weten ook, dat
zij geruïneerd zouden zijn, als zij wei
gerden een „eere-polis" te betalen. Ik
zeg u immers, dat zij geen verstand van
zaken hebben, en onderlinge gemeen
schap bestaat tusschen hen niet. De
een wantrouwt den ander, en allen ver
tellen zij elkaar leugens over hun winst
en verlies. Als ik voordeel verzeker, be
hoef ik slechts te zeggen, dat ik geld zal
verliezen, als het schip haar bestem
ming niet bereikt en haar lading niet
veilig lost. De lading kan v,an mij zijn;
ik kan haar willen koopen of verkoopen,
dat weet niemand, en de onderteeke
naars vragen er niet naar. Zij steken
hun premie in den zak en, moeten zij
bet,alen en denken zij dat zij bedrogen
zijn, dan houden zij hel ">ór zich, want
ieder man is zijns buurmans vijand."
den. Zij zagen in de verdeeling een mis
kenning hunner historische rechten.
Tot op den dag van vandaag is zoo
wel aan Poolsche, als aan Tsjechische
zijde de ontevredenheid over de beslis
sing van den gezantenraad levendig ge
bleven. De Polen geven echter in het
openbaar het luidruchtigst lucht aan hun
gevoelens. De laatste maanden op een
wijze, die bedenkelijk mag heeten. Door
voortdurend actie te voeren, verbeelden
ze zich aan te kunnen toonen, dat Te
schen tot hun gebied behoort. Zij pogen
de bevolking van het Tsjechische deel op
te ruien tegen de regeering te Praag, en
beweren, dat de Poolsche elementen er
worden onderdrukt. Een en ander heeft
thans geleid tot de onverkwikkelijke
spanning in de betrekkingen tusschen
Warschau en Praag.
Deze doet zich ook gevoelen op de ge-
heele politieke situatie in Midden-Euro
pa Dat Polen in het afgeloopen jaar toe
nadering tot Duitschland zocht, staat met
het PoolschTsjechische conflict in ver
band (daargelaten dan, dat deze toena-
dering sinds korten tijd weer op losse
schroeven lijkt te staan) Tsjecho-Slova
kije papte in verband hiermede maar al
te graag aan met Sovjet-Rusland, aldus
een tegenwicht tegen een eventueel
Duitsch-Poolsch gevaar zoekend. Voors
hands ziet het er niet naar uit, dat het
conflict ernstige internationale gevolgen
zal krijgen, doch aan den anderen kant
zal het ontzettend moeilijk zijn, er een
oplossing voor te vinden. Er is geen en
kei compromis denkbaar, dat beide par
tijen zou kunnen bevredigen.
(Ingez. Med.)
Consolidatievergadering te
Goes.
De „Zeeuwsche Vereeniging voor
Luchtvaart" vérgaderde Dinsdagmiddag
in het Grand Theater te Goes.
De voorzitter, de heer C. A. van
Woelderen burgemeester van Vlis-
singen, opende de vergadering met een
woord van welkom, waarbij spreker er
op wees, dat bedoeling was op deze ver
gadering de reeds getroffen belangrijke
besluiten vast te leggen. Voorts uitte
spr. zijn genoegen over de groote belang
stelling.
Bij de vaststelling der uit te brengen
stemmen wees de v o o r z. er op, dat de
hoofdbestuursleden niet mogen stemmen
voor de afdeelingen. Deze bepaling is
getroffen om zooveel mogelijk belang
stelling voor de vergaderingen te wek
ken.
Het Hoofdbestuur werd vervolgens ge
machtigd tot het zoo spoedig mogelijk
samenstellen van een huishoudelijk re
glement. De v o o r z. merkte daarbij op,
dat het gebruikelijk en beter is, als de
afdeelingen wachten met het vaststellen
van een huishoudelijk reglement, tot
zulks ook door het hoofdbestuur gedaan
is
De v o o r z. besprak dan de verande
ring die het hoofdbestuur onderging. De
meeste oude leden keerden terug. Spr.
uitte er zijn spijt over, dat men er enke
len moest missen. In het bijzonder dacht
spr. hierbij aan dr. Smeding, die zooveel
heeft bijgedragen tot de totstandkoming
en verdere ontwikkeling der Zeeuwsche
„Maar weten zij dan niets van cyclo
nen?" vroeg Luke.
„Mijn goede vriend, zij kennen nau
welijks het verschil tusschen Calcutta
en Bombay. Het meerendeel gelooft, dat
een cycloon hetzelfde is als een pas
saatwind, en niet één op de tien zou het
verschil kunnen zeggen tusschen een
brik en een barquantine."
Luke lachte half overtuigd. De man
was zoo open en eerlijk, dat er niets
heimelijks of sulws kon liggen in zijn
redeneering.
„Het klinkt wel heel eenvoudig", zei
hij.
„Het is verd. eenvoudig! Zoo ook
de onderteekenaars; maar dat gaat ons
niet aan. Weet je, wat het gev,al is,
Fitz Henry?
Welnu, in eiken handel is een zeker
aantal dwazen, om door de verstandi-
gen te worden verschalkt. Bij marine
verzekering is dat aantal groot. Alle
verzekering is niet meer dan een wed
denschap en wedden is een kwestie van
verstand. Wij zetten meer verstand in
het spel dan de andere knaap, daarom
winnen wij."
Met zwierig gebaar bediende hij zich
van marmelade. Luke merkte ternauwer
nood de ongedwongen overgang van
..ik" in „wij". Hij had geen plan een
vennootschap te opperen in deze gemak
kelijke manier van geldmaken, maar het
vennootschap scheen zich vanzelf reeds
te hebben gevormd.
„Maar Carr zweeg, met n,adruk
een lepel in de hoogte houdend. „Maar,
mijn jongen, wij hebben kapitaal noodig,
vereeniging voor de Luchtvaart. Spr.
memoreerde de vruchtbare samenwer
king, uitte er zijn spijt over, dat dr. Sme
ding zich terug heeft getrokken, en
bracht hem dank voor al hetgeen hij
voor de vereeniging deed. (Applaus.)
De v o o r z. merkte vervolgens op, dat
dr. Smeding als redacteur van „De Vlie
gende Leeuw", verbonden blijft aan 't
hoofdbestuur. Spr. wekte daarbij op, dit
blad zooveel mogelijk, vooral ook door
middel van advertenties, te steunen
Bij de verkiezing van een voorzitter,
welke nu plaats had, werd de heer C. A.
van Woelderen als zoodanig gekozen,
met 16 stemmen, 2 stemmen waren uit
gebracht op mr. Van Dusseldorp, 1 op
den heer Cock. De nieuwe hoofdbestuurs
leden namen daarop aan de bestuurs
tafel plaats-
De v o o r z. zeide bij deze installatie,
dat door de getroffen reorganisatie de
weg geëffend is, om de luchtvaart in Zee
land zooveel mogelijk te bevorderen. De
vereeniging telt zes afdeelingen, en met
trots kan vermeld worden, dat Zee
land de eerste provincie is, die een pro
vinciale vereeniging voor luchtvaart be
zit. Als er één provincie met de lucht
vaart gebaat is, aldus spr., dan is het de
onze met haar eilanden en afzonderlijke
deelen. Voorts spoorde spr. aan, de wis
selwerking tusschen de afdeelingen zoo
krachtig mogelijk te doen zijn. Het is
hard noodig, dat er nog meer belang
stelling voor de luchtvaart in Zeeland
gewekt wordt. We moeten begrijpen,
dat deze lijn de eenige is, die haar dienst
in het binnenland ook des winters on
derhoudt. En deze dienst is noodig en
voor vele deelen een uitkomst.
Spr. spoorde aan. de ambitie voor 't
vliegen wakker te houden en wees er
op, dat alle nieuwe verkeersmiddelen in
iun groeitijd perioden van malaise had
den. Spr. verwachtte echter een spoe
dige opleving, en deed een beroep, spe
ciaal op hoofdbestuursleden en afdee-
lingsbesturen, om deze opleving te be
vorderen. Spr. besloot met het nieuwe
hoofdbestuur voor geïnstalleerd te ver
klaren.
Bij de rondvraag informeerde de heer
I. van Melle te Breskens, welke
oorzaken er kunnen zijn voor de inzin
king op de Zeeuwsche Luchtlijn. Het
hoogere tarief? En kunnen die oorzaken
mogelijk weggenomen worden?
De hr A. van der P ,a a u w,
chef der afdeeling Handel en Vervoer
van de K.L.M. complimenteerde den
voorzitter met deze vergadering. Er is
geen provincie, waar zooveel belang
stelling voor de luchtvaart bestaat als
Zeeland, vooral ook bij de hoogste .au
toriteiten. Voor de vereeniging is een
hooge taak weggelegd, aldus spr., en
toch moet men niet te hoog reiken,
want er moet nog zooveel van onder-at
opgebouwd worden. Zooals reeds opge
merkt moet allereerst, meer belangstel
ling voor de luchtvaart gewekt worden.
Inderdaad vertoonde de Zeeuwsche
luchtlijn een inzinking, al komt er weer
wat opleving en daarmede de hoop, dat
deze inzinking een tijdelijke is geweest.
De oorzaken van dergelijke inzinkingen
weet men eigenlijk niet. Men ziet ze
overal. Intusschen houdt de K.L.M. zich
gaarne voor adviezen aanbevolen. De
tarieven zijn, volgens een internationaal
resluit, dezen zomer wel gewijzigd, doch
daarna weer beduidend verlaagd. Lager
can men niet.
Spr. zeide verder, dat de K.L.M. zich
met hand en tand zal weren om den
Zeeuwschen dienst ook gedurende den
winter te handhaven, en deed daarbij
nogmaals een beroep op steun van de
Z.V.L met welke de K.L.M. gaarne tot
in lengte van dagen zal samenwerken.
Spr. beantwoordde tenslotte nog een
paar opmerkingen van den hr I. van
VLelle-
Mr. R. M. van Dusseldorp, bur
gemeester van Goes, zegde den voor
wij moeten over vijftig duizend pond
kunnen beschikken."
„Ik vrees, dat ik nog over geen vijftig
duizend stuivers kan beschikken", zei
de Luke.
Carr keek hem doordringend aan.
Toen w,as er een korte stilte, terwijl
Carr zijn marmelade en toast verorber
de.
„O, jawél, dat kun je beslist", zeide
hij daarna op zachten toon. „Ons beiden
zou het even weinig moeite ko6ten om
vijftig duizend pond los te krijgen, ftls
om te knipoogen. En als wilde hij aan-
toonen hoe gemakkelijk dit laatste was,
keek hij op en sloot, vertrouwelijk zijn
linkeroog.
„Je bent een zeeman", ging hij voort,
„en nog wel een kranig zeeman. Je
kent de gevaren van de diepte. Het zou
geen bezwaar voor je zijn te zeggen
wanneer de „Croonah" weer zoo in 't
nauw zou worden gebracht als gisteren.
Al wat jé te doen hebt, is slecfits een
enkel woord aan mij te seinen. Mijn te
legram-adres is „Simple-Londen." Stel,
dat je seint „Milksop", Dat klinkt zoo
onschuldig, we konden „Milksop" vast
stellen. Binnen vierentwintig uur zou ik
vijftig duizend op de „Croonah" heb
ben in Londen, Glasgow, Liverpool, New
York, Parijs en Duitschland overal
verspreid, weet je. In vier of vijf dagen
gaat de „Croonah" naar den grond, en
wij hoozen uit, uw naam wordt nooit
bekend begrepen?"
Er volgde een oogenblik van stilte.
„Begrepen?" herhaalde Carr bijna
fluisterend.
zitter dank voor zijn woorden bij de in
stallatie van het nieuwe bestuur. Wij
verheugen ons, aldus spr., dat U ons
zult blijven leiden, en zullen zeker naar
ons vermogen in het belang der lucht
vaart werkzaam zijn. Daar gevoelen we
ons ook toe gedrongen ziende naar het
werk van onze voorgangers. Eigenlijk
vinden we het bed gespreid. „Gij, de
hr Smeding en anderen, hebben de Ver
opgebouwd, en we zullen gaarne onze
krachten geven om op den ingeslagen
weg verder te gaan."
Vrachtvervoer.
Dr. S. S. Smeding, hield hierna een
causerie over „Zefcland en het vracht
vervoer door de lucht".
Spr. zeide zulks in verband met
zijn alarmkreet in de M. Ct- van Maan
dag 1.1. dat bedoeling van zijn cau
serie niet was, dat vooral het vrachtver
voer opgevoerd moet worden, al zal de
K.L.M. dat zeker ook gaarne zien. Pas
sagiersvervoer is hoofdzaak, maar men
denkt zoo licht aan dif vervoer alleen,
terwijl toch ook het vrachtvervoer van
belang is.
Spr. uitte voorts de meening, dat
men, voor het ideale vrachtvervoer,
zou moeten komen tot een formule,
welke bestaat uit vier factoren, n.l.: ge
wicht, volume, waarde, snelheid. Het
ideale vervoer licht gewicht, klein
volume, hooge waarde is ongetwij
feld bankpapier van 1000; hetzelfde,
als zwaarder gewicht: diamant, snij
bloemen zouden vallen onder groot vo
lume, licht gewicht; groenten, sla b.v., of
toffees, onder licht gewicht en middel
matige waarde, enz.
Spr. wees er voorts op, dat het cou-
rantenvervoer door de lucht reeds een
bealngrijke factor geworden is. Op de
Zeeuwsche luchtlijn bedroeg dit voor
1933 9300 kg en voor 1934: 47..500 kg.
Sinds 1931 nam het totale vrachtver
voer op de Z.L.L. als volgt toe: 1931:
850 kg; 1932 2914 kg; 1933: 14.931 kg
en 1934: 54600 kg. Voor de fa. Vfcn
Melle werd verder in 2 reizen 2100 kg
suikerwaren naar Amsterdam vervoerd.
Dr. Smeding besloot deze causerie
met de vertooning van eenige lantaarn
plaatjes, betrekking hebbende op het
vrachtvervoer op de Z.L.L. en het vlieg
tuig kortelings door de fa. Van Melle
aangeschaft.
Nadat de voorzitter den
spreker zijn dank betuigd h,ad voor zijn
voordracht, sprak de hr U. F. M. Del-
laert, havenmeester van Schiphol, over
den
Aanleg van vliegvelden.
Spr. wees er allereerst op, dat het aan
leggen van vliegvelden één der grootste
vraagstukken is van dezen tijd Het
vliegveld van de Gebr. Wright was een
vlak terrein met een houten loodsje,
doch met het ontwikkelen der luchtvaart
werden ook zwaardere eischen aan de
terreinen gesteld. Thans bedragen de
kosten van een vliegveld 15 a 20 pet. van
de totaal-kosten. Een klein vliegveld
komt op 1 a 2 millioen gulden, een mid
delmatig op 3 a 5 en een groot op 7
a 9 millioen, in theorie. In de praktijk
komt men er nog niet met dat bedrag.
Spr, behandelde vervolgens de eischen
aan een goed vliegveld te stellen wat
betreft: afmetingen, startbanen, plaat
sing restaurant, station en loodsen, be
bouwing omgeving, wegverbindingen,
licht- en radiobakens, enz.
Spr. deelde daarbij mede, welke plan
nen er bestaan tot uitbreiding van Schip
hol en illustreerde elk onderdeel van
zijn verhandeling met een aantal lan-
tarnplaatjes, die oude en nieuwe toe
standen toonden, en de plattegronden
van de vliegvelden te Hamburg, Londen,
Parijs, Berlijn, etc.
Wat 't grootte vraagstuk betreft van
het landen bij mist, merkte spr. op, dat
dit met eenige jaren wel geheel opgelost
zou zijn.
De v o o r z. zegde den spr. dank voor
zijn verhandeling en sloot daarna deze
vergadering met een laatste opwekking
om het verkeer op de Z.L.L. zoo krach
tig mogelijk te bevorderen en te steu
nen
Luke keek op. Hij ontmoette Carr's
oogen en wist, dat hij met een schurk
te doen had. Het vreemde was, dat hij
zich in woede voelde ontsteken. De ge
dachte aan Agatha liet hem niet los.
Een hoekje was er op de stoomboot,
dat hem bijna heilig was de kleine
ruimte achter het dekhuisje, waar hij
een oogenblik van intensief geluk had
gesmaakt toen hij Agath,a in de armen
hield toen zij hem had gezegd, dat
zij' niet arm kon zijn.
Carr stond op en wierp, met het hem
eigen grootsch gebaar, zijn servet op ta
fel.
„Je fortuin zou gemaakt zijn", zeide
hij. „Het is de moeite waard om er over
te denken."
Hij trok zijn schouders naar achteren
een eigenaardigheid van veel zwaar ge
bouwde mannen, die neiging hebben
corpulent te worden knikte en liet
hem alleen. De geheele lengte van de
groote kajuit liep hij door, terwijl hij in
den zak van zijn jas naar zijn sigaren
koker zocht, en luid en hartelijk hier en
daar een groet wisselde met kennissen
onder de passagiers. Hij. was bemind
terwille van de ronde Britsche openhar
tigheid, die hij aankweekte en die wordt
verondersteld, het ruiterlijk teeken van
een eerlijk hart te zijn. Aan zijn groot
plan scheen hij niet langer te denken,
dat liet hij aan Luke over aan Luke,
die het woord „Milksop" niet meer uit
zijn gedachten kon verdrijven, het stond
daar, blijkbaar, onuitwischbaar gegrift.
Hij liet Luke alleen met zijn strijd te
gen een groote verzoeking, alleen en
(Ingez. Med.)
Natuurkundig: Gezelschap.
Lezing van dr. Paul Julien uit Utrecht
over „De Pygmeën van het Itoeriwoud"
(een anthropologische expeditie naar
de dwergvolken in Centraal Afrika).
Spreker bereist Afrika voor het bloed
onderzoek, d.w.z. het bepalen van het
percentage van hen, die behooren tot
een der 4 groepen, aangeduid door nul,
A, B, AB. Het blijkt dat de pygmeën
het laagste percentage van groep nul
vertoonen, terwijl de boschjesmannen,
met wie men ze wel eens op een lijn
stelt een zeer hoog percentage van
bloedgroep nul bezitten.
Aangezien sommigen die bloedgroep
nul wel beschouwen, als die van den
primitieven mensch, is het zonderling,
dat juist de pygmeën, die zoo dicht bij
den primitieven mensch staan, zoo'n
klein percentage van die groep hebben,
In 1870 zijn de pygmeën herontdekt
door Schweinfurt. Een Egyptische pha-
rao maakt er reeds melding van in het
jaar 2300 v. Chr., terwijl ze ook bij Ho
merus en Herodotus besproken worden.
De kleur is geel bruin in tegenstelling
met die der negers, die meer naar het
zwart gaat. Behalve het gewone neger
haar, is de huid met dons bedekt. Er
zijn verschillende soorten pygmeën in
de oerwouden van Centraal Afrika,
vanaf 300 km bewesten het Albertmeer
tot aan de Westkust van Afrika. Spre
ker behandelt de Eté pygmeën van het
Itoeriwoud, gelegen in de waterschei
ding tusschen Nijl en Kongo. Ze leven
van opbrengst jacht en plantaardig
voedsel, waarvan het oerwoud slechts
zeer weinig oplevert. Een blanke zou
hier zeker honger lijden.
Hun gemiddelde lengte is van man
nen 144,5, voor vrouwen 136,8 cm. Het
gebrekkige slecht verteerbare voedsel
maakt, dat de kinderen tot hun vijfde
jaar door de moeder gezoogd worden.
Niettegenstaande hierdoor het kinder
aantal gedrukt wordt, bestaat er toch
voor uitsterven geen gevaar, aangezien
het een gezond volk is in tegenstelling
met de negers, die een hoog percentage
aan ziekten, als syphilis en elephantiasis
vertoonen.
De afhankelijkheid van de negers, die
hun bananen en andere producten ver
koopen, heeft tengevolge, dat ook de
pygmeënvrouwen gaarne bij de negers
als arbeidsters in dienst gaan. De vrouw
is, zoowel bij pygmeën als bij negers de
arbeidskracht. De pygmeën bouwen pri
mitieve hutten en zwerven van de eene
plek naar de andere door het oerwoud,
ver van gebaande wegen. Daarom moet
de reiziger, die ze wil opzoeken, te
voet door het oerwoud gaan en door ge
schenken hun vertrouwen winnen. On
der die geschenken spelen, zout, tabak,
katoen een voorname rol. Heeft men
eenmaal hun vertrouwen, dan zijn ze
ook gul met hun gaven. Spreker ont
ving een groote mand gebraden-
termieten cadeau, die voor een blan
ke minder aantrekkelijk, maar voor een
pygmee een bizondere lekkernij zijn.
De pygmeën leven in groepen van 20 a
80, van welke groepen elk een blijvend
geheel vormt. Alles wat meegebracht
wordt van jacht door de mannen en.
zwaar gehandicapt, w,ant Luke Fitz
Henry zat als gekneld in een schroef,
door zijn hartstochtelijke liefde voor
Agatha. Niet alle mannen kunnen zoo
liefhebben. Slechts enkelen zijn v,atbaar
voor diepe hartstocht. Dit is even zeld
zaam als het genie. Een genie is iemand
die gewoonlijk in alles mislukt, behalve
is zijn eigen speciale lijn. De man, die
hartstochtelijk bemint, moet inderdaad
een goed man zijn, als zijn liefde hem
niet tot een schurk maakt.
HOOFDSTUK IX.
De kamer van den redacteur.
Graaf de Lloseta en John Craik za
ten te zamen in de kamer van den re
dacteur van de „Commentator". Het
was een rustig vertrek, met dubbele ra
men en een blijvende geur van tabaks
rook. Een leege theekop stond op tafel
bij John Craik's elleboog.
„Goede Hemel!" had Cipriani de Llo
seta uitgeroepen toen hij d,at zag. „Om
elf uur 's morgens!"
„Moet de hersens uit de slaap schud
den", was het antwoord.
„Dat zou ik niet met een theelepel
doen", had de Lloseta geantwoord, en
toen ging hij zitten om de drukproef na
te lezen van Eva's vierde artikel over
„Spanje en Spaansch Leven.'
Een half uur hadden zij zoo bij elkaar
gezeten in vriendschappelijk zwijgen,
slechts nu en dan onderbroken door een
krachtige Spaansche vervloeking, die
naar het hoofd van den drukker werd
geslingerd.
(Wordt vervolgd).