ff FIT IX
De grijze dame
KRONIEK van den 9AG.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CR T.) VAN MAANDAG 4 NOVEMBER 1935. No. 260.
De sanctie-machine 18 Nov. op
volle kracht. Er is hard ge
werkt te Genève. Als alles
goed gaat zal een geweldig pre-
cedênt worden geschapen.
Een waarschuwing voor Laval,
Vermoedelijk was ze over
bodig.
HENRY SETON MERRIMAN.
WALCHEREN.
JUBILEUM A. JANSE.
Een hevig gevecht.
JUBILEUM JULIANA-SCHOOL.
£USD-BE¥ELAHQ.
RAAD VAN NISSE.
TH0LEN.
SPEEL- OF BOUWTERREIN?
(Wordt vervolgd)
- - -• - - - - r*". - - -
De coördinatie-commissie heeft Za
terdag te Genève uitgemaakt, dat alle
sancties tegen Italië op 18 Nov, (van
daag over 14 dagen) in werking moeten
zijn getreden. Twee maatregelen heb
ben de meeste landen al toegepast het
verbod van wapenuitvoer naar Italië en
het verbod van credielverleening. Over
14 dagen komen daar dan nog bij: het
boycot van alle Italiaansche producten
en het verbod, om bepaalde met name
genoemde grondstoffen en goederen aan
Italië te verkoopen. De door de coördi
natie-commissie ingstelde commissie van
18 blijft voorloopig te Genève bijeen, om
diverse technische problemen uit den
weg te ruimen en de lijst van goederen,
die niet aan Italië geleverd mogen wor
den, zoo mogelijk uit te breiden. O.a. wil
men beproeven dit verbod ook te laten
gelden voor petroleum en katoen, twee
producten, waarvan landen, die buiten
dén Volkenbond staan (de Ver. Staten
o.a.) de groote leveranciers zijn. Men
hoopt, te dezen aanzien tot een accoord
met die landen te kunnen komen. Vooral
een verbod van uitvoer van petroleum,
waaruit benzine wordt gefabriceerd, zou
van veel belang zijn. Men speculeert er
intusschen op, dat mocht zulks niet te
verwezenlijken zijn, Italië binnen afzien-
baren tijd tengevolge van de afsnoering
van zijn uitvoer, zoodanig zal verarmen,
dat het niet meer in staat zal zijn, de
noodige petroleum en andere onontbeer
lijke grondstoffen te koopen. Nu reeds
moet het een aanzienlijk deel van zijn
aankoopen met goud betalen en de
goudreserves zijn niet bijster groot meer.
Er zijn menschen, die meenen, dat de
Volkenbondsmolen eigenlijk veel te lang
zaam maalt. Wij gelooven, dat dezen
nog steeds vergeten, hoeveel er vast zit
aan het boycotten van een grooten staat.
De daarvoor noodzakelijke organisatie
stampt men maar niet een-twee-drie uit
den grond. Het is de eerste maal in de
geschiedenis der menschheid, dat dit
middel, om een geweldenaar mores te
leeren, wort toegepast. Men had voor
die toepassing niets anders op papier
dan de grondgedachte: art. 16 van het
Volkenbondspact. Voor de practijk dien
de alles nog uitgewerkt te worden. Wie
zich daar goed indenkt, zal erkennen,
dat te Genève hard is gewerkt. In vier
weken tijds is men met al den voorbe
reidenden arbeid klaar gekomen. Zes
weken, nadat de Volkenbondsraad Italië
als aanvaller brandmerkte, kan de sanc
tie-machine in werking treden. Het is
meer, dan iemand, die zich de moeilijk
heden bewust was, had durven hopen.
Er zullen straks zonder twijfel nog strub
belingen voorkomen. Men krijgt natuur
lijk te stellen met particuliere pogingen,
om de verboden te ontduiken en oor
logswinst te maken. Ook vermoedelijk
met klachten van sommige landen, dat
zij, die in hun buitenlandschen handel 't
ergst getroffen worden, geen voldoende
compensatie van de andere deelnemers
krijgen. Voor al deze dingen zullen maat
regelen genomen dienen te worden. Na
hetgeen reeds te Genève is gepresteerd,
valt nauwelijks aan te nemen, dat zulks
niet zou lukken. In vervolg van tijd kan
dan blijken, dat men met elkaar een pre
cedent heeft geschapen, dat van gewel
dige beteekenis wordt voor de toekomst
van den Volkenbond. Men beschikt dan
over een machinerie, die tegen eventu-
eele toekomstige aanvallers niet eerst
meer hoeft te worden opgebouwd, doch
vrijwel onmiddellijk in werking kan wor
den gesteld. Welk een afschrikwekkende
gedachte voor hen, die het geweld een
door
50).
De dekken waren in volslagen duis
ternis, want de vallichten waren bedekt,
zelfs die van de machinekamer, en de
mannen aan het werk daar beneden in
de verstikkende hitte, wisten niet, wat
het volgend oogenblik zou brengen. Zij
hadden niets waaruit zij konden opma
ken, het tijdstip, waarop de cycloon zou
losbarsten over het schip. Want de laat
ste vijf minuten hadden zij zich met
beide handen vastgehouden, iedere se
conde verwachtend, te worden geslin
gerd tusschen de machinerie. "Nog was
er geen ademtocht wind. De duisternis
scheen een gele gloed,
was minder hevig. Achter de wolk
Joen overkwam allen een vreemd ge
voel van te worden opgetrokken, en
sterke mannen snakten naar adem. Het
was slechts een oogenblik. Maar het
was een gewaarwording, als werd de
atmosfeer opgezogen door de lucht, een
ledige ruimte op de oppervlakte van
de wateren achterlatend.
Plotseling, uitklinkend boven het ge
sis van den stoom, als een trompet in
den nacht, de stem van den kapitein,
Oud u gereed!" riep hij.
Luke keek naar beneden, naar de la-
ger geplaatste brug.
•.Houdt je aan iets vast", riep hij, en
bruikbaar en geoorloofd middel vinden
voor de verwezenlijking hunner aspira
ties.
Van de vergadering der coördinatie
commissie van Zaterdag j.l. valt nog te
vermelden, dat een groot aantal spre
kers duidelijk te verstaan heeft gegeven,
dat de verzoeningspogingen, die natuur
lijk zullen worden voortgezet, nooit een
resultaat zullen mogen opleveren, dat in
strijd is met den geest van den Volken
bond. Dit beteekende een waarschuwing
voor Laval. Duidelijk werd den Fran-
schen minister te verstaan gegeven, dat
hij niet te ver moet gaan met het aan
bieden van eventueele concessies aan
Mussolini.
Vermoedelijk waren deze waarschu
wingen echter overbodig. De eischen,
die Mussolini stelt, zijn voorshands toch
van dien aard, dat er niet eens over te
praten valt. De Duce is te ver gegaan
met zijn avontuur in Oost-Afrika. De
prijs, die hij noodig zou hebben, om het
zich nu nog te laten afkoopen, is veel en
veel te hoog. Immers zijn positie staat
op het spel en wat moet die hemzelf niet
waard zijn. Hiermee raken we dan weer
aan het fatale van de zaak; er zijn er al
zooveel menschen geweest, die zich
goden waanden. Welk een tragisch ta
fereel leverden altijd de gevolgen van
dien waan op.
BIGGEKERKE. Zaterdagmiddag heeft
het comité ter huldiging van den heer
A. Janse, hoofd der Chr. school alhier,
die zijn 25-jarig onderwijzersjubileum
vierde, in een daartoe belegde samen
komst den jubilaris uiting gegeven van
zijn groote dankbaarheid voor al den
arbeid, dien de heer Janse verrichten
mocht voor het Koninkrijk Gods. Hier
toe waren namens het comité aanwe
zig de heeren prof. Van Vollenhoven,
hoogleeraar aan de Vrije Universiteit
als voorzitter, en ds. M. Vreugdenhil van
Meliskerke als secretaris-penningmees
ter, terwijl verder waren gekomen mr.
H. Bijleveld te Amsterdam en de heer
A. Bloot van Gorcum, leden van het
Comité.
Namens het comité sprak prof. Vol
lenhoven, die niet den heer Janse wil
de huldigen, maar alleen gewagen wilde
van zijn arbeid, die spreker zag onder j
het licht van het Schriftwoord: „Zoo
gij u bekeeren wilt, o Israël, bekeer u
tot mij." Hij" herinnerde aan den strijd,
dien gevoerd moest worden en g.af den
heer Janse de verzekering, dat allen in
dien strijd medestreden en dat er van
die allen verscheidene zijn vrienden
zijn geworden. Prof. Vollenhoven eindig
de met den wensch dat de Heere den
arbeid van den heer Janse ook verder
mocht zegenen en dat er meer met hem
gaan medestrijden den grooten strijd te
gen den geest der eeuwen.
Hiern,a overhandigde hij den jubilaris
namens het comité een aantal boekwer
ken, waaronder de commentaar van
Calvijn en de Kerkgeschiedenis van
Mjiiller.
De heer Janse dankte met een enkel
woord en wees er op, dat hij al zijn ,ar-
beid had willen doen in Christus.
Ds Vreugdenhil overhandigde daarop
een album met de namen dergenen, die
hadden medegewerkt.
Mede gaven van hun belangstelling
blijk de afdeeling v,an „Patrimonium",
waarvan de heer Janse voorzitter is, na
mens welke sprak de heer Z. Roelse, en
de Zeeuwsche Bond van Jongelingsver-
eenigingen op Geref. Grondslag, waar
van de jubilaris eerelid is, namens welke
sprak de heer J. de Smit, afdeelings-se-
cretaris.
Voorts waren aanwezig de heeren Bir
terwijl hij sprak barstte de cycloon los
op het schip. Het is slechts te vergelij
ken met een heel harde slag. Langzaam
begon het schip te slingeren en scheen
nooit meer te zullen ophouden.
HOOFDSTUK VIII.
Het scheen of de zee met kracht werd
naar boven gestuwd, om dan in woeden
de razernij neer te storten op het ont
redderd schip. En in iedere golf, die
met luid gekraak ineenstortte over de
verschansingen was wilde hartstocht.
In het geloei van den storm werd een
zwak geluid van knetterend hout ver
nomen. Het dek helde dertig graden.
De booten, die aan bakboordzijde aan
hun davids hingen, waren onzichtbaar;
zij waren onder water. Richtte de „Croo-
nah" zich plotseling op als oud
mandwerk zouden zij worden uiteenge
rafeld.
De beide mannen op de beneden brug
stonden op de railing, met den rug te
gen het dek als tegen een muur. Het
knetterend geluid als van brekend luci
fershout, scheen v,an boven te komen.
Carr keek omhoog en zag den kapi
tein en Luke aan het stuurrad. Het
stuurhuis was ineengestort als een kaar
tenhuisje, en eenvoudig weggeblazen
met een van de stuurlieden. De andere
lag neergesmakt aan het uiteinde van
de nauwe brug.
Een oogenblik trok de duisternis op
en zagen de langstlevenden een nood
za, hoofd der Chr. school te Aagtekerke,
namens de vereeniging van Chr. onder
wijzers op Walcheren en verschillende
anderen, onder wie burgemeester Bos-
selaar van Aagtekerke, ds. Tunderman
van Vrouwepolder en ds. Visser van
Domburg.
O. EN W. SOUBURG. Vrijdag en Za
terdag is het 25-jarig bestaan der Juli
ana school gevierd. Vrijdagmorgen werd
begonnen met een onthaal der school
kinderen in „Rehoboth" waarvan de
zaal keurig versierd was in de kleuren
groen, zilver en oranje. Een groot por
tret in lijst van wijlen ds, L. C. Terne
den, de voornaamste stuwkracht bij het
stichten der school met een groenen
krans er onder vormde een stille hulde
aan de nagedachtenis van den harden
werker. Dat de ongeveer 190 schoolkin
deren in een opgewekte stemming ver
keerden spreekt vanzelf. Eenige fraaie
films. echt voor kinderen, vertoond
door den heer A, Kruithof bracht hen
vaak in extase. Den heer G. de Ru hoofd
der Julianaschool werd door de kinde
ren een fraaie koekkoekklok aangebo
den ter gelegenheid van zijn 30-jarig hu
welijk, eenige dagen geleden. Welk ge
schenk door hem onder dank werd aan
vaard. Als aandenken aan het schoolju-
bileum kreeg ieder kind een fraaie fo
to van zijn klas mede naar huis.
Des avonds tusschen 7 en 8 uur werd
in de Ned. Herv. Kerk een herdenkings
bijeenkomst gehouden, waar als spreker
optrad ds. L. C- Spijkerboer.
Spr. schetste niet de geboorte en den
groei van de Juliana-school, doch de
beteekenis van het bijzonder Christelijk
onderwijs en de wijze, waarop dit ge
geven moet worden. De Chr, school ver
beelde zich nimmer, aldus spr., dat on
derwijs volgens de Wet plus godsdienst
onderwijs en gebed, is Christelijk onder
wijs.
Op de Chr. school moet de jeugd wor
den geplaatst in de Vreeze Gods; daar
is de meester, met de kinderen. Klein
voor God. Het goede verband wordt er
gezien als gave van God, de ijver wordt
er geprikkeld, zonder dat de eerzucht
wordt gestreeld. De geschiedenis wordt
daar verteld, niet als een spel van men-
schelijke krachten maar als leiding Gods.
Van de Chr. school mag Christelijke op
voeding worden verwacht, opvoeding
van het kind dat door God in zijn ver
bond is opgenomen.
Om 8,15 werd een samenkomst van
genoodigden, leden der Vereeniging en
ouders van kinderen gehouden in Reho
both. Nadat de heer A. Boogaart de
vergadering op de gebruikelijke wijze
geopend had, bracht hij in herinnering
was ds. L. C- Terneden voor 't C.V.O,
had gedaan.
Verder deed hij mededeeling van ver
scheidene brieven met gelukwenschen;
dat de heer P. Polderman nog het eenige
bestuurslid is van de oprichting der ver
eeniging af; dat de heer De Ru 40 jaar
bij het onderwijs is, waarvan 25 jaar als
hoofd en 10 jaar te Souburg aan de Juli
anaschool. De secretaris, die een uitvoe
rig overzicht over de laatste 25 jaar uit
bracht, deelde o.a. mede, dat de heer
W. P. Calliber op 1 Nov. 1910 als hoofd
werd aangesteld, in diens plaats kwam
op 1 Oct. 1921 de heer A. Ballast, In
1925 werd deze opgevolgd door den
heer G. de Ru. Van ae gelegenheid om
de vereeniging te complimenteeren,
maakte o.a. gebruik jhr. H. A. v. Doorn,
burgemeester.Ds. P. J. Steinz, inspecteur
van het C.V.O.sprak hier na een woord
van gelukwensch, in zijn toespraak ge
wagende van de prettige verhouding tus
schen hem en de onderwijskrachten. Ds.
Spijkerboer sprak als voorzitter van den
kerkeraad. Hierna hield de heer J. van
Soelen, voorz. der feestcommissie, een
toespraak. Vervolgens aanbieding: bloe
men, een couvert met lijst, vermeldende
(Ing. Med.j
lottig schouwspel. Een van de booten
aan stuurboordzijde, nog slechts aan een
zijde aan de david bevestigd, werd door
den wind als een vlag recht overeind
gehouden boven het dek. Reeds klauter
den twee mannen naar de bovenste
brug om de plaats in te nemen van de
stuurlieden die dood waren.
Afgelost, sleepte Luke zich nu over
den grond naar den ladder, die van het
boven naar het benedendek voerde. En
kele oogenblikken later zag men hem
met een bijl hakken naar de touwen,
waarmee de boot nog vastzat aan de
david, Het waren er vier, want het was
een zware boot, door een takel gehou
den. Twee tegelijk sneed hij door: de
andere lieten onmiddellijk los. De boot
verdween zijwaarts als een wegrollen
de hoed en viel met geplas in de schui
mende zee.
De „Croonah" voelde zich blijkbaar
verlicht. Zij richtte zich iets op naar
loefzijde, maar haar railing aan lijzijde]
was nog onder water. Beneden in de S
spuitgaten, tusschen verwarde touwen'
en versplinterd hout, werden, verschei- j
dene donkere gedaanten, die meer op
bundels vuile lompen d,an op iets an- j
ders geleken, hupeloos heen en weer!
geslingerd. Doode en verdronken man-
nen waren het. Reeds waren de Euro-;
peesche matrozen aan het werk, som-
migen hakten weg al wat nutteloos was, j
anderen trachtten de doodelijk ver-
schrikte M,aleiers weg te sleepen naar
een plaats, waar het betrekkelijk veilig
was. Luke Fitz Henry nam het bevel
de namen van 7 nieuwe leden; een ge
denkalbum; 7 nieuwe leuningstoelen
voor de bestuurskamer en ten slotte in
vergulde lijst de beeltenis van Prinses
Juliana, waarna allen opstonden én spon
taan zongen het bekende „Mijn schild
ende betrouwen". Verder werd de avond
doorgebracht onder genot van verver-
schingen, afgewisseld door zang en leu
ke samenspraken.
Ook Zaterdag was „Rehoboth" weder
om overvol bezet door genoodigden,
oud-leerlingen en ouders van school
gaande kinderen en werd deze avond op
dezelfde aangename wijze doorgebracht
als Vrijdagavond, waarmede het 25-jarig
jubileumfeest der Julianaschool geëin
digd was.
ARNEMUIDEN. Onder leiding van
den heer C. Schroevers vergaderde de
B.V.L. afdeeling Arnemuiden in de
openbare school.
In verband met den 70sten verjaardag
van generaal Duymaer van Twist op 9
Nov. a.s. zijn de heeren C. Schroevers
en C. Boone Izn. afgevaardigd om de af
deeling op dien dag te vertegenwoordi
gen óp den te den Haag te houden toog-
dag ter eere van dezen verjaardag'.
Wegens gebrek aan een geschikt lo
kaliteit kon de klankfilm niet vertoond
worden. Dezen winter zal nog een ver
gadering gehouden worden waar dan
overste Bierman aanwezig zal zijn.
DOMBURG. De afdeeling Domburg
van den Ned. Chr. landarbeidersbond
hield Zaterdag' haar eerste winterverga
dering onder leiding van den heer J. van
Rotten.
Tot afgevaardigde voor den besturen
bond werd benoemd de heer L. Bas-
tiaanse; tot afgevaardigden voor het
district Walcheren de heeren J. van
Rotten, C. Geertse en C. Minderhoud.
Na de pauze hield de voorzitter een
lezing, getiteld: „De nieuwe maatschap
pij".
OOSTKAPELLE. Ongeveer vier weken
geleden is op de hofstede van de wed.
P. Melis alhier, komen aanloopen een
ongeveer 1 Vu jarige, zwart bonte vaars.
Tot op heden heeft de eigenaar van dit
beest zich nog niet aangemeld. De eige
naar van dit beest kan zijn eigendom te
gen betaling van de gemaakte onkosten
terug bekomen.
WESTKAPELLE. De collecte voor
het plaatselijk crisis-comité heeft al
hier opgebracht f 73.
WOLPHAARTSDIJK. Hiertoe uitge-
noodigd door de Vereen. T.A.V.E.N.U.
g,af professor A. W. Davold, illusionist
en telepaath te Rotterdam Vrijdagavond
een gastvoorstelling voor de ieden der
vereeniging. Verder Zaterdagmiddag
voor de jeugd en Zaterdagavond een
volksvoorstelling telkens in de groote
zaal van T.A.V.E.N.U.. die steeds ge
heel gevuld was. Sterke staaltjes wer
den vertoond: goocheltoeren en telepa-
tische experimenten. De talrijke belang
stellenden hebben volop genoten.
over deze mannen, zooals zijn plicht was
en werkte zelf mee met een onver
schrokkenheid, die ongeëvenaard was.
Slechts door teekens kon hij met zijn
kapitein van gedachten wisselen, spre
ken was onmogelijk, Het was een zee-
mansstrijd. Ieder deed wat hem voor
de veiligheid van het schip bevorder
lijk scheen. De „Croonah" was volko
men uitgerust voor mooi weer voor
gepoetst koper en gedweilde dekken
en gespannen zeilen maar voor slecht
weer met name voor een cycloon
was zij, gevaarlijkerwijze, van niet vol
doende manschappen voorzien. De hal
ve scheepsbemannning aan inboorlingen
was verlamd van angst, velen waren ge
dood, anderen verdronken, louter uit
onbekwaamheid voor hun werk.
De overige officieren van het schip
hadden hun handen meer dan vol. De
dokter was beneden in de kajuit om
ringd door een verw.arde menigte gil
lende vrouwen en doodsbleeke mannen;
de machinisten stonden op wacht op hun
gevaarlijke posten, in het hart van het
schip.
Carr keerde zich om en klauterde
langs de ijzeren ladder naar het boven
ste dek. Hij was half en half matroos
en geheel Engelschman. Bovendien, hij
kwam van Harrow4, waar een zekere
bulhondenboed wordt bijgebracht.
Luke, zwoegend, h,alf verblind door
schuim en zout water, ontdekte dadelijk,
dat er een krachtig man naast hem aan
het werk was. Tot hun middel in het
water, met grenzenloos gevaar voor hun
NISSE. Vrijdag vergaderde de Raad,
onder voorzitterschap van den burge
meester A. van der Poest Clement, vol
tallig.
De gemeentebegrooting 1936 werd be
handeld en voorloopig vastgesteld in
ontvangst en uitgaaf op 22107, met 'n
post van onvoorziene uitgaven van
1177.
Als standplaats voor woonwagens
werd aangewezen de grasvlakte tus
schen de nieuwe en oude bocht in den
Grintweg naar Heinkenszand. Deze zal
beplant worden met wilgenboomen.
Aan 't B.A. zal gevraagd worden den
kolentoeslag voor werklooze gezinnen
ter hand te nemen.
Men schrijft ons uit Tholen:
Tot vreugde van het overgroote deel
der Thoolsche burgerij werd vernomen,
dat Ged. Staten van Zeeland hun goed
keuring hadden onthouden aan hei
Raadsbesluit tot verkoop van het speel
terrein voor bouwgrond.
Het is overbekend, dat zeer weinigen,
buiten eenige belanghebbenden dan, met
bebouwing van het speelterrein ingeno
men waren.
Alle Raadsleden zijn, gezien hun acti
viteit, wel bezield geweest met goede
bedoelingen. Wie onzer zou daaraan
twijfelen? Maar het mag toch wel eenige
verwondering wekken, dat de meerder
heid van Tholen's Raad tot verkoop van
den bewusten grond besloot.
In het algemeen is een beschouwing
door derden, over een minder aangena
me plaatselijke aangelegenheid, die de
aandacht va nautoriteiten vraagt, niet
gewenscht. Dit onderwerp zou dan ook
niet zijn aangesneden, ware het niet, dat
de overtuiging zich had opgedrongen,
dat deze grondverkoop thans in een
sfeer is gekomen van onuitgesproken ja-
louzie. De mentaliteit van de verschil
lende bevolkingsgroepen in de gemeente
Tholen is daar borg voor.
Stille machten hebben gewerkt het
speelterrein op te ruimen, ten koste van
alles. Daar tegenover staan anderen die
hebben getracht deze ontruiming te voor
komen. Tholen heeft wel meer een tijd
gekend, dat gemeentezaken door stille
machten werden beheerscht. Het is te
wenschen dat de goede stad Tholèn voor
herhaling van zulk gedoe gespaard moge
blijven.
Een kort historisch overzicht moge
oorzaak en gevolg van dezen grondver
koop een weinig nader belichten.
Ongeveer een twintigtal jaren geleden
werd in de omgeving van het thans be
staande speelterrein „De School met den
Bijbel" gesticht. Niet lang daarna nam de
schooljeugd, tot ergernis van vele inge
zetenen, een gedeelte van de gemeente
wandeling aldaar als speelplaats in bezit.
Later verkreeg de schooljeugd, door wel
ken maatregel laten we hier buiten be
schouwing, de beschikking over het ver
nielde gedeelte van de wandeling. Boo-
men en heesiers, kortom, alles werd ge
rooid, gedachtig aan het spreekwoord.,
„Opgeruimd staat netjes". Om te kun-
leven, hakten zij te z,amen begaven zij
zich naar den voorsteven om den hoofd
officier en zijn dappere manschappen te
helpen, met het weghakken van de fok-
kemast en van de overblijfselen der boo
ten.
Zonder ophouden werkten deze on
verschrokken mannen gedurende de lan
ge uren v,an den nacht en weinig
hier passende, praktische bijzonderheden
met bepaalde tusschenpoozen brach
ten de stewards hun voedsel, terwijl
twee mannen telkens spiritualiën uit
deelden. Langzaam, voet voor voet, zet
ten zij het schip rechtop door den weer-
spannigen voorsteven voor den wind te
bri ngen, en ondertusschen klopten snel
de machines, ondertusschen schepten
v 1 durend de zwarte stokers kolen in
de ovens, ondertusschen hielden steeds
de machinisten wacht over hun ketels.
Het begon te dagen op een ontzag
wekkende zee- De wind nam af, de
nacht was voorbij en de gevreesde baai
had weer haar duizenden levens ge-
ëischt, want een cycloon veegt het vaar
tuig eenvoudig schoon als het schrift van
een lei. De „Croonah" was het mikpunt
geweest van een cycloon, heviger dan
sinds menschen-heugenis was voorgeko
men. Luke klauterde terug naar de
brug, waar de kapitein stond, zooals hij
den geheelen nacht had gestaan, bewe
gingloos. Zuiver bekwaamheid en een
groote ondervinding had de „Croonah"
gered.
