Quaker
Havermout
De grijze dame
KRONIEK van den OAS.
OUAKER
MAAKTE
HET EERSTE
HAVERMOUT
TWEEDE BLAD VAN DË PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 31 OCTOBER 1935. No. 257.
GEMEENTERAAD VAN GOES.
Het einde der Brusselsche we
reldtentoonstelling. In totaal
zijn er 20 millioen bezoekers
geweest De kosten gedekt
Nieuwe plannen en afbraak
met muziek.
Zondag a.s. om middernacht zal het
afgeloopen zijn met de Brusselsche we
reldtentoonstelling. Dan zullen voor de
laatste maal de lampen gloeien, zal het
laatste vuurwerk worden afgestoken,
zal het laatste banket plaats hebben. De
tentoonstelling zal dien dag nog eens
schitterend versierd zijn met vlaggen en
wimpels. Allerhande muziekvereenigin--
gen uit het land zijn uitgenoodigd om
wandelconcerten te komen geven in al
le lanen, op alle hoeken, geheel den dag
door. In de feestzaal zal 's namiddags
een groot concert gegeven worden on
der leiding van den bekenden dirigent
Defauw. In Oud-Brussel zal het plezier
blijven duren tot waarschijnlijk later
dan middernacht. En Maandag wordt er
dan de bijl ingezet.
Het is het oogenblik om te onderzoe
ken wat de tentoonstelling is geweest.
De directeur-generaal, de heer Ch.
Fonck, die de kunst verstaat om met de
pers om te gaan, heeft hieromtrent ver
klaringen afgelegd en gezegd dat, op het
oogenblik van de sluiting ongeveer 20
millioen personen de hoogvlakte van
den Heizei, met zijn sprookjesstad, zui
len hebben bezocht. Men voorzag nooit
meer dan 10 millioen bezoekers. De de
valuatie heeft echter veel geholpen. De
heer Fonck heeft een klein kantoortje
op de tentoonstelling, maar van hieruit
heeft hij alle draden in handen en kan
hij desnoods tot de bezoekers spreken
langs de luidsprekers, zooals hij heeft
gedaan toen men hem het bericht bracht
van den dood van koningin Astrid. Er
zijn ook alle mogelijke statistieken aan
gebracht en zoo kon hij dadelijk mede
deelen dat er tot dusver precies 50
mooie dagen zijn geweest, 25 betrokken
en 25 regendagen. Een ander diagram,
over de bezoeken, toont aan dat de
massa steeds Zondags is gekomen. De
lijn zakt een beetje Maandags, zinkt let
terlijk in Dindags, stijgt weer een beetje
Donderdags, zakt weer Vrijdags om steil
naar omhoog te gaan Zaterdags en nog
steiler Zondags. En zoo was het iedere
week. Nooit is het bestuur voor een niet
voorziene moeilijkheid komen te staan
Men heeft er een klein oogenblikje
aan gedacht de tentoonstelling te ver
lengen, doch het plan, voor zoover het
dan mocht bestaan hebben, werd dade
lijk opgegeven. Inderdaad, het is bewe
zen dat een verlenging veelal een mis
lukking is. De tentoonstelling most in
schoonheid kunnen eindigen, met een
beetje spijt en verdriet omdat het nu ge
daan is. Dan blijft de goede herinnering
levendig. Vele gebouwen zijn overigens
niet opgericht met het oog op het gure
seizoen, noch wat verlichting, noch wat
verwarming betreft. Bovendien zijn de
meeste contracten van de deelnemers
ten overstaan van de tentoonstelling
zelf en van derden afgesloten voor een-
duur die tot 3 November gaat en een
verlenging zou slechts tallooze moeilijk
heden meebrengen. En dan is er nog het
feit dat het internationaal tentoonstel
lingsbureau 'n begin- en een einddatum
vaststelt en dat deze moeten worden ge
ëerbiedigd. De belangstelling in den
winter zou overigens toch niet dezelfde
zijn als in het afgeloopen zomerseizoen.
Wat de ontvangsten betreft moet men
zich geen illusies maken. Deze zullen
niet meer dan 35 millioen bedragen, ter
wijl de uitgaven 230 millioen beloopen.
De toegangsprijs werd opzettelijk vrij
taag gehouden om het bezoek te bevor
deren. Doch de uitgaven worden toch
ruimschoots gedekt door de concessies
door
HENRY SETON MERRIMAN.
47).
„Ik feliciteer je", zeide hij. „Toen ik
onlangs het genoegen had je te ontmoe
ten, vermoedde ik niet dat ik mij onbe
wust met een groot man onderhield
ge waart te bescheiden."
Onwillekeurig keek Fitz naar Eva, hij
begreep, dat de spreker een bijbedoeling
bad. Eva sloeg eenigszins nieuwsgierig
éraaf gude, als wilde zij zien hoe
hij Fitz zou begroeten; trouwens ieder
een in het vertrek had het oog op den
Spanjaard, die blijkbaar een factor in
het leven elk hunner was.
Het gesprek nam een algemeene wen
ding totdat mrs. Harrington naar binnen
ruischte en de bediende aankondigde
dat het diner gereed was.
Zij keek rond.
„Wat hebben wij weinig heeren", zei-
de zij. „Wij missen Luke, niet waar'"
Zij keek recht naar Agatha, die haar
blik met brutale onverstoorbaarheid be-,
antwoordde. Slechts in Luke's bijzijn
was zij onzeker. Was hij weg, dan durf
de zij het tegen de geheele wereldtop-
nemen.
„Ik heb Luke nooit gezien", zeide
Eva tot den graaf, die bevel had gekre
gen haar zijn arm aan te bieden. „Het
spijt mij zoo, dat ik hem misgeloopen
ben!"
Agatha, die voor hem uitliep op de
van het attractiepark, door de loterij
voor de tentoonstelling, door nog ande
re ontvangsten. De uitgaven zijn eigen
lijk niet reusachtig als men bedenkt dat
de tentoonstelling te Parijs, van 1937,1
die slechts veertig hektaren zal beslaan,
en minder beteekenis hebben zal, een
begrooting heeft v,an zes honderd milli
oen frank. Dat is het wat ook de buiten-
landsche deelnemers hebben opgemerkt,
namelijk dat zij nog nooit aan een ten
toonstelling van dezen aard hebben mee
gewerkt met zoo weinig kosten. Een
van de grootste buitenlandsche deelne
mers heeft betoogd dat de kosten te
Brussel slechts de helft zullen bedra
gen van de kosten die te Alntwerpen
werden gemaakt. Dat laat een goeden
indruk.
Voor België zelf en Brussel vooral is
economisch en moreel de tentoonstelling
een succes geweest zonder weerga. De
industrie en de handel heeft er een sti
mulans in gevonden, er werd werkgele
genheid verschaft aan duizenden en dit
schept weer blijmoedigheid, weer hoop
op betere tijden. Op toeristisch gebied
is de propaganda reusachtig geweest.
België is nu ongetwijfeld beter bekend
dan ooit.
De afbraak verschaft natuurlijk ook
werk. Tegen 15 Januari moet alles weg
zijn, om op 1 April het terrein volledig
in gereedheid te kunnen hebben voor
de Brusselsche jaarbeurs. Ongeveer
10.000 arbeiders zullen arbeid vinden
bij het sloopen van de paviljoenen en
bij den aanleg van de nieuwe wijken.
Men weet dat de groote paleizen zul
len blijven, evenals de groote lichtfon
tein, het stadion, het planetarium en het'
paviljoen van de stad Rome. En er zijn
ook al plannen gereed voor de oprich
ting van groote en luxueuse woningcom
plexen op het terrein. Tot den laatsten
dag zullen de 200 luidsprekers gehand
haafd blijven. Afbraak met muziek.
De nieuwe salarisregeling goed
gekeurd Verlaging der subsi
die voor de bewaarscholen
Hoogere schoolgelden.
De Raad dezer gemeente kwam
Woensdagavond in vergadering bijeen.
Voorzittetr burgemeester Van Dussel-
dorp. Alle leden zijn aanwezig.
Tot voorzitter van het Gasthuisbe-
stuur wordt herbenoemd de hr. A. Ver-
maire, met 9 st. tegen 4 st. op den heer
Thomassen.
Salarisherziening burgemeester
enz.
De hr. GOEMAN wijst er op, dat de
levenskosten thans hooger zijn, dan
vroeger. Dit omdat B. en W. in hun
voorstel om de salarisregeling van Ged.
Staten te aanvaarden, opmerken, dat
deze lager geworden zijn.
Het voorstel van B. en W. wordt hier
na z.h.st. aangenomen.
De hr. DE ROO merkt op, dat hem
veel in de nieuwe salarisregeling dui
delijker geworden is, na een onderhoud
met B. en W. Spr. vraagt den voorzitter
ook den Raad van de in deze gevoerde
besprekingen mededeeling te doen.
De VOORZ. wijst er op, dat men in
het algemeen op verschillend standpunt
kan staan, wat betreft de wijze van aan
passing aan de tijdsomstandigheden. De
regeering eischt in deze versobering van
den levensstandaard. Ged. Staten stel
de bepaalde eischen betreffende bezuini
gingen, en hoewel B.- en W. de regee
ring gaarne bij haar beleid willen steu
nen, meenen B. en W. nu toch tegen
verschillende punten stelling. De nieuwe
regeling inzake het werkloosheidssubsi-
diefonds kostte Goes een bedrag van
58000, waardoor Goes zelf in moeilijk
heden kwam. Goes krijgt er, als gewone
bijdrage, 13000 uit terug en vroeg als
trap, keerde zich om en keek haar met
een zonderlingen glimlach aan. Zij sloeg
of geen acht op den graaf, of zij onder
schatte zijn opmerkingsgave.
„Ge zoudt stellig van hem gehouden
hebben", zeide de Spanjaard.
Na eenig overleg over de tafelschik
king, werd ten slotte De Lloseta aan de
eene zijde van mrs. Ingham Baker ge
plaatst, terwijl de twee meisjes naast el
kaar tegenover 'hem zaten.
Fitz zat onderaan de tafel.
In den loop van het gesprek boog de
Spanjaard zich tot Agatha en zeide
„Hebt ge de „Commentator" van de
ze week al gezien, Miss Ingham Ba
ker?"
Een onverklaarbare stilte viel over
de verzamelde gasten. Eva Challoner's
gelaat verbleekte. Haar oogen werden
neergeslagen op haar bord. Niemand
keek naar haar behalve de graaf, en
zijn blik was vluchtig.
„Ja en natuurlijk heb ik de Spaan-
sche Schets gelezen. Ik geloof wel dat
heel Londen dat gedaan heeft. Ik heb
er lust door gekregen naar Spanje te
gaan."
Met haar allergewichtigst air keek
mrs. Ingham Baker naar den Spanjaard.
Agatha kon nog wel eens gravin wor
den een buitenlandsche, maar toch
een gravin. Fitz zag de Lloseta aan. Hij
besloot natuurlijk dat de graaf het ar
tikel geschreven had. Plotseling keerde
de Spanjaard zich tot hem en zeide
„En jij Fitz? Jij kunt er ook over mee
praten!"
En hva Challoner verried zichzelf
extra bijdragen 10.835 en 36.274. De
regeering wil dit laatste bedrag zoo
laag mogelijk houden, vandaar de ge
stelde eischen tot bezuiniging. Door B.
en W. werd een aangename maar zeer
hardnekkige strijd uitgevochten. En B.
en W. hebben op vele punten hun z
gekregen, doch niet op alle. Dit betrc
den strijd met Ged. Staten, maar
zwaartepunt ligt in den Haag. En het i
heel moeilijk de betreffende rijkscom
missie tot andere inzichten te brengen-
Spr. is zelf vele keeren in Den Haag ge
weest om zooveel mogelijk voor Goei
gedaan te krijgen. En dit had ook eci
resultaat. Spr. zette dan uiteen, hoe de
regeering de salarissen berekend
wenscht te zien. Hetgeen dat thans
voorgesteld wordt, is niet ontsproten
aan het brein van B. en W„ maar het
gevolg van een strijd, 'waarin B. en W.
trachtten voor de werklieden en amb
tenaren te bereiken hetgeen maar
eenigszins moge.ijk was. Spr. is uiter
mate bezorgd, dat er niet meer te be
reiken zal zijn. Spr. las hierna een
schrijven van Ged. Staten voor, waaruit
bleek, dat B. en W. gedwongen waren
de onderhavige voorstellen te doen.
De hr. VISSCHER merkt op, dat over
muntverzwakking in de stukken ge
waagd wordt, doch hij gelooft niet, dat
een kleine gemeente als Goes in dit op
zicht veel kan doen, Spr. wijst er dan
op, dat de regeering eischen stelt, om
dat Goes het bedrag terug noodig heeft,
dat ze eerst in het werkloosheidssubsi-
diefonds moet storten. Maar tensiotte
berust de beslissing toch bij den Raad,
en spr- hoopt, dat deze in elk geval zijn
eer zal ophoudan. Jn den regel zijn er
geen groote verschillen in den Goeschen
Raad. Thans gaat het er om, of bij de
bepaling der salarissen de juiste metho
de gevolgd is. Spr. meent, ook als min
derheid der Fin. Commissie, dat de be
rekening van Georganiseerd Overleg,
ook voor goedkeuring in aanmerking
kan komen. Spr. hoopt dat de Raad dit
standpunt deelen zal. Hij staat daarbij
tevens op het standpunt, dat voor het
technisch personeel geen verlaging noo
dig is.
De VOORZ. stemt toe, dat het wel en
wee van den gulden niet afhangt van
Goes. Maar de regeering stelt zich op
een bepaald standpunt, en als men het
daarmede eens is, dan volgt daar ook
uit, dat men de regeering zooveel moge-
ijk steunt. Wat betreft de f 58000 die
Goes moet afdragen, dit berust op een
wet, die geheel correct wordt toegepast,
en daar heeft men zich in te schikken.
Men mag in principe aannemen, dat de
Raad te beslissen heeft, praktisch is de
invloed die Ged. Saten en de reg'eering
uitoefenen buitengewoon zwaar- Wat de
gevolgde methode bij de berekening der
salarissen betreft, zegt spr., dat niet al
leen bepaalde methode voorgeschreven
werd door Ged. Staten, maar ook door
Den Haag. Spr. acht het mogelijk, dat
volgens deze methode te Vlissingen een
hoogere schaal bereikt wordt, omdat
daar een beduidende metaalindustrie is.
Hier werd nog een gunstige invloed
uitgeoefend door het aantal typografen.
Zou men te Kloetinge een dergelijke be
rekening maken, dan kwam men veel
ongunstiger uit doordat daar het aantal
landarbeiders den doorslag zou geven
De hr GOEMAN is tot de overtuiging
gekomen, dat Goes voldoet aan een ab
solute eisch, n.l., dat het loon aangepast
wordt aan het plaatselijk loonpeil- Als
er echter iets voor het technisch perso
neel gedaan kon worden, zou spr. dit
zeer op prijs stellen.
De hr CRUCQ zegt, dat de onderha
vige kwestie geen gemakkelijke is. Maar
spr. is toch nog niet voldaan. Toen de
particuliere loonen erg hoog waren, was
Goes erg zuinig om de loonen van het
gemeentepersoneel daarbij aan te pas-
Dat is ruim een halve eeuw geleden!
Sindsdien is het steeds beter, en steeds
lekkerder geworden. Thans maakt Quaker, die de
grootste ervaring heeft, zijn wereldbekend havermout
ook in Nederland. Nu kost 't slechts 22'/2 ct. per ponds-
pak (netto 500 gram). Proef het en vergelijk den smaak,
Quaker was er het eerste en bleef het beste.
Q U A K E R OATS GR AA N PR O D. U C..T E N<*N.V. - Rotterd dm
(Ingez. Med.)
volkomen. Toevallig lette niemand op
haar, behalve Cipriani de Lloseta, en hij
zag niet alleen, dat zij het beroemde ar
tikel geschreven h,ad, maar ook dat zij
Fitz lief had. De meening van Fitz al
leen had waarde voor haar. Door haar
vurig verlangen die te hooren, vergat
zij totaal haar geheim te bewaren.
„Jra", antwoordde Fitz, verbaasd waar
de graaf heen wilde. „Ik heb ze beide
gelezen natuurlijk. Ik hoop, dat er nog
meer volgen. De man is goed op de hoog
te van zijn onderwerp."
„Dat is hij", zeide de graaf, over de
tafel heen tegen Eva lachend.
Plotseling schenen de lippen van het
meisje droog en koortsig te worden, zij
moest ze bevochtigen. H,aar handen
beefden. Schijnbaar was zij vreeselijk
bang geweest voor de opinie, zoo arge
loos door den Spanjaard gevraagd.
De Lloseta veranderde nu eensklaps
van onderwerp. Hij h,ad ontdekt, al wat
hij weten wilde, en meer. Het was zijn
plan niet er verder op in te gaan.
In hoofdzaak was het de graaf, die 't
gesprek moest gaande houden. Eitz, in
den regel geen druk pr.ater, was nu op
merkelijk stil. Hij had niets te bieden,
dat tot het genot van het algemeen bij
droeg. Zijn opmerkingen waren kort en
onbeduidend. Blijkbaar waren zijn ge
dachten elders. Zijn houding jegens Eva
was beleefd, maar terughoudend. Een
paar maal had Eva hem gelegenheid ge
geven, terug te komen op voorvallen
uit het verleden, waarbij zij gemeen
schappelijk belang hadden, doch hij had
daar geen gebruik van gemaakt, Toe-
sen. Goes was erg laat met een steun
regeling, en van al die zuinigheid is men
nu de dupe- Spr. wijst er verder op, dat
de gemeente bij de berekening vier groe
pen onderscheidde, terwijl andere ge
meenten vijf groepen namen.
De VOORZITTER zegt, dat de hr
Crucq veel waars zeide over het ver
leden. Men wachtte steeds lang met de
aanpassing naar boven. Evenzoo is
Goes steeds zuinig beheerd, en daarom
is het nu zoo moeilijk, nog verder te
versoberen. Spr. heeft voorts de over
tuiging, dat overal hetzelfde systeem
van berekening moet worden toegepast.
De bonden willen de groep „ongeschool
den" eigenlijk brengen in de groep rou
tine-arbeid, maar de regeering heeft dat
verboden. Het is b.v. mogelijk, dat zij,
die in de groep „ongeschoolden" ge
plaatst zijn „routine" gekregen hebben,
maar men mag slechts rekening houden
met het feit, dat voor den betreffenden
arbeid in feite ongeschoolden gebruikt
kunnen worden. Men zegt ook, groep 5
is nog over, en Goes heeft getracht daar
bepaalde personen in te brengen, maar
dit werd niet toegestaan. Groep 5 is
slechts open voor gespecialiseerden. Een
electro-technicus behoort b.v. in groep
4; maar als die electro-technicus gespe
cialiseerd is op hoogspanning, komt hij
in groep 5. Spr. antwoordt den hr SI
MONS op een interruptie, dat geen
ambtenaar meer dan 10 pet. zal achter
uitgaan.
De hr DE ROO constateert, dat B.
en W. de conclusies der T. C. hebben
overgenomen.
(Zie in ons nummer van gisteren).
De VOORZ. beaamt dit.
De hr VISSCHER gelooft nog steeds
dat ook de zienswijze van georganiseerd
overleg voor goedkeuring in .aanmerking
kan komen.
De hr DF. ROO meent met zijn fractie,
dat het onderwerp thans wel uitgeput
vallig had Agatha dit opgemerkt. Al lang
h,ad Agatha Ingham Baker een zonder
ling vermoeden namelijk dat Eva en
Fitz elkander lief hadden. Toch had zij
hier absoluut geen reden toe. En niet
tegenstaande dat nam haar vermoeden
toe, en werd overtuiging.
Agatha was vroeg naar het salon ge
gaan, met het doel Fitz voor zich in
beslag te nemen. In de hal trof zij De
Lloseta, die met haar naar binnen ging.
Telkens als zij trachtte haar recht op de
aandacht van den eenigen aanwezigen
jongen man door blik of woord te doen
gelden, scheen De Lloseta met zijn som
beren glimlach tuschenbeide te komen.
Zoo ook aan tafel was het steeds Ci
priani d'e Lloseta, die haar tallooze klei
ne manoeuvres deed mislukken.
En Eva zag dit alles. Zij zag meer dan
de schrandere Spanjaard. Ten eerste,
omdat zij een vrouw was. Ten tweede,
omdat zij Fitz liefhad.
HOOFDSTUK VII.
Een Reis,
Het leven is tenslotte een gewoonte.
In die families, waar vliegende tering
erfelijk is, schijnen de opvolgende ge
slachten er aan gewoon, vroeg te ster
ven. Zij aanvaarden het, zonder zich te
beklagen, als vanzelf sprekend. Zeelie
den en andere menschen, die een ruw
en gevaarlijk leven leiden, schijnen deze
phiiosofische levensbeschouwing ook te
verkrijgen. Luke Fitz Henry verliet Lon
den en vertrok, op den daartoe bestem
den dag, weer met de „Croonah" naar
is. Als men hoort, wat B. en W. gedaan
hebben om tot een juiste berekening +e
komen, dan gelooft spr. niet, dat de
Raad B. en W. nog eens naar den Haag
moet sturen, en opnieuw te vragen, of
wel de juiste berekening gevolgd is. I),at
zou bijna zijn B. en W. van kwade trouw
verdenken. Men moet nu aannemen,
dat B. en W. bereikt hebben, wat maar
eenigszins te bereiken was.
De VOORZ. wijst er nog op, dat men
in den Haag niet gezegd heeft, dit is
een weg, maar dit is de weg- Men moet
er bij bedenken ,d,at als een begrooting
niet goedgekeurd wordt, men dan voor
schrijft, wat gedaan moet worden.
De hr ECKHARDT brengt lof zoowel
aan B. en W. als aan de Financieele
Commissie, voor wat zij in deze deden.
Men moet ook trachten zoolang mogelijk
zijn zelfstandigheid te bewaren.
De hr. V. D. DOES is nog niet over
tuigd, dat een eenigszins billijker bere
kening niet mogelijk is. Er worden an
dere gemeenten genoemd.
De VOORZ. merkt op, dat hij dan"
eerst zou moeten weten, of de begrootin
gen van die gemeenten op één lijn te
stellen zijn met die van Goes. B. en W.
zijn er volkomen van overtuigd, dat dit
een zeer ingrijpend voorstel is, dat voor
vele huisgezinnen moeilijkheden zal
brengen.
Wethouder GOEDBLOED wijst er
den hr. Crucq na een opmerking zij
nerzijds op dat B. en W. ook na de con
clusies van Georganiseerd Overleg nog
maals naar den Haag gingen, doch we
derom te hooren kregen, dat de door
hen gevolgde classificatie de juiste was.
Een andere zal niet goedgekeurd wor
den.
Hierna volgde een bespreking van di
verse persoonlijke salarissen.
Voor de stemming verklaren de hrn
Visscher, Crucq en v. d- Does, tegen de
klasse-indeeling te stemmen. Het ge-
zee, zonder ook maar in het minst tegen
het lot te morren.
Het was zeer hard voor hem weer
zoo spoedig van Agatha te scheiden, in
het eerste vuur van zijn hartstocht.
Maar hij verliet haar bijna gelukkig. Zijn
liefde voor haar nam steeds toe en vul
de zijn geheele bestaan. En niet die le
vens, die door duizenderlei genoegens
verbeuzeld worden, zijn de gelukkigste.
Dat is het krachtige leven, dat geheel
opgaat in een groot belang, zij het liefde
of zij het slechts geld verdienen.
Tot dusver was Luke eigenlijk een
man zonder doel geweest. Hij was een
uitstekend zeeman, niet omdat hi; er zich
op toelegde, maar alleen omdat zee
manschap hem aangeboren was, gepaard
met een onverstoorbaar gelijkmatig ze
nuwstelsel en volkomen onbevreesd
heid. Zoo gemakkelijk was het een goed
zeeman te zijn, dat hij zelfs de voldoe
ning niet had, zich te moeten inspan
nen. Zijn hart was leeg. Wel had hij de
zee, maar zijn liefde tot haar was on
bewust. Was hij op een afstand van haar
dan was hij niet op zijn gemak; aan haar
boezem was hij niet bepaald gelukkig,
hij voelde er zich thuis. Doch hij had
geen loopbaan, geen grooten prijs om
naar te streven, en dat was iuist wat
zijn strijdlustige natuur behoefde. Car
rière had hij niet meer te maken, want
hij was al dicht bij den top van den ne-
derigen ladder, waarop het noodlot zijn
voeten geplaatst had. Toen kwam
Agatha en het leege hart werd gevaar
lijk plotseling gevuld.
fWordt vervolgd);
