HEEM
l
De grijze dame
BADHANDDOEKEN
KRONIEK van den DAG.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (V/.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 24 OCTOBER 1935. No. 251,
MIDDELBURG.
«0ES.
IUID-BEVELAND.
SCHOUWEH-DUIVELAND.
ZEEUWSCH-VLAANDEREN W.D.
NOG SLECHTS TOT 2 NOV '35
410
pe le-
zure
gek.
olmer,
>lburg.
>1 en
voor
e No-
leer-
/elend
^burg.
SN 25
tk 80,
el 80,
20 ct.
•hage,
FIJN!
antijn
EOOpt
an del
Vlis-
1. 515
fGEN.
ering-
Delft
wol.
De rede van Hoare en de posi
tie van den Volkenbond
Waarom militaire sancties uit
den booze zijn De economi
sche kunnen het trouwens wel
al, als ze maar juist worden
toegepast Duitse hl and spitst
de ooren.
„Times", het grootste conserva
tieve blad in Engeland, schreef gister,
da; de redevoering, die Sir Samuel
Hoare Dinsdag in het Lagerhuis heeft
afgestoken, zonder twijfel overal een
diepen indruk zou maken. Het blad zal
nu wel beter weten. In Engeland zelf
hebben Horare's uiteenzettingen en too-
verformules lang niet overal goeden
weerklank gevonden. De liberale en
labour-bladen vinden vrijwel zonder
uitzondering, dat hij veel harder tegen
Mussolini had moeten blaffen. In yele
andere landen deelt men die meening.
Na de inspanning, die Eden zich te
Genève gaf, had men inderdaad kras
ser uitlatingen van den Engelschen mi
nister van buitenlandsche zaken mo
gen verwachten. Wij zijn er intusschen
lang niet zeker van, dat men over de
gematigheid van toon rouwig moet
zijn. Wie nauwkeurig leest, wat Hoare
heeft gezegd, zal niet kunnen ontken
nen. dat de Volkenbond zich gelukkig
mag prijzen met deze rede. De woor
den, waarmee hij Engeland's trouw aan
den Volkenbond betuigde, zijn niet mis
te verstaan. Dat hij daarnaast het mid
del van militaire sancties van de hand
wees, achten wij eerder een geluk dan
ongeluk. Militaire sancties zijn ver
schrikkelijk gevaarlijke dingen, zoolang
er nog roote mogendheden buiten den
Volkenbond staan en de Volkenbond
zeil geen militair apparaat bezit, om
ze :oe te passen. Men vergelijkt den
Volkenbond wel eens met de politie
macht in een georganiseerden staat. Die
vergelijking gaat niet op, omdat de Vol
kenbond ongewapend is in een tot de
tanden gewapende wereld. Precies an
dersom als bij de politie, die over de
middelen om zoo noodig met geweld de
orde tehandhaven 'beschikt temidden
van ontwapende burgers. Als het insti
tuut van Genève een doeltreffende in
ternationale polltie-macht zou worden,
dienden alle nationale bewapeningen
opgeruimd te worden. Als autoriteit, die
geheel onafhankelijk" is van de diverse
leden der wereldhuishouding (van de af
zonderlijke staten dus) zou zij dan op
grönd van internationale politie-veror-
deningen haar taak van handhaving van
den vrede moeten vervullen.
In de huidige omstandigheden zouden
militaire sancties beteekenen, dat een
aantal mogendheden (vast en zeker lang
niet alle Volkenbondsleden) gezamen-
lijx met hun militaire apparaten Italië
te lijf gingen. Al zou dit geschieden uit
naam van den Volkenbond, de actie zou
een allerbedenkelijkste overeenkomst
verioonen met een doodgewonen oorlog
tusschen twee of meer staten. En ze zou
maar al te gemakkelijk kunnen afglijden
naar een gewapend conflict tusschen
staten-coalities in een wereld, waarin
verschillende mogendheden zich niet ge
bonden achten- aan de wetten van een
geschreven internationaal recht.
De taak van den Volkenbond kan op
t c-ogenblik niet anders zijn dan te be
proeven door middel van het wapen der
economische en financieele sancties Ita
lië tot de orde te roepen. Als het goed
wordt toegepast, zal het doeltreffend
blijken te zijn. Een land, dat voor het
grootste deel der wereld wordt geboy
cot, is niet in staat een strijd, die zoo
veel inspanning vergt, als een oorlog in
tropisch Afrik.a, lang vol te houden. Men
is goed begonnen te Genève. In een
paar weken tijds heeft men een stelsel
van represaille-maatregelen ontworpen,
dat in zijn uitwerking vernietigend moet
zijn, ondanks het feit, dat sommige lan
den zich afzijdig van de actie houden.
Indien de regeeringen der Volkenbonds
landen mogen besluiten, de aanbevelin
gen in praktijk te brengen, zal o.i. spoe
dig blijken, dat militaire sancties onnoo-
dig waren.
Het wachten is nu op de besluiten
der regeeringen. Vermoedelijk zal de
toepassing der sanctie niet zonder hor
ten en stooten van stapel loopen. Maar
men heeft op 't oogenblik geen reden
om te vreezen, dat er toch nog niets
van terecht zal komen. En allerminst
naar aanleiding van de rede van Sir Sa
muel.
De nadruk, dien hij legde op Enge
land's trouw aan den Volkenbond, heeft
vooral grooten indruk op de Duitschers
gemaakt. De Duitsche bladen trekken
er de conclusie uit, dat Engeland beslo
ten heeft van den Volkenbond een stel
sel te maken, dat de Europeesche po
litiek zal beheerschen. De bekende jour
nalist Paul Scheffer voegt daar in het
„Berliner Tageblatt" het volgende aan
toe:
„Wanneer Engeland, het land waar
mee wij zooveel banden hebben, een
dergelijke beteekenis aan den Volken
bond toekent, verdient dit feit de volle
aandacht van de Duitsche politiek.
Het is niet onbelangrijk hierbij te
vermelden dat de Britsche minister van
buitenlandsche zaken heeft uitgelegd
dat de Volkenbond volgens hem een
dynamisch instrument is en niet slechts
een stelsel om den bestaanden toestanc
en de vredesverdragen „in stand te hou
den".
Na deze beschouwing vtan een D u i t-
s c h e r hoeft men niet meer aan de
beteekenis van Hoare's rede te twijfe
len. Als de Volkenbondsstaten nu door
zetten zullen er goede tijden voor den
Volkenbond aan kunnen breken.
door
HENRY SETON MERRIMAN.
41).
Craik lachte een plotseling ,jon-
gensachtigen lach maar onderwijl
drukte hij zijn handen tegen zijn zijden.
..Niet alleen trotseer je den leeuw in
zijn hol, maar je vraagt hem, je de slim
me streKen van zijn beroep te vertellen",
,'nh- ^Niettemin, neem plaats. Mijn
pijp hindert je immers niet?"
De Spanjaard ging zitten en zocht in
zijn vestzak een sigarettenkoker met een
bedaardheid, die zijn makker zenuwach
tig deed heen en weer bewegen in zijn
stoel.
„U vroeg mij, deze schetsen te schrij
ven". zeide de graaf beleefd. „Ik stelde
het uit en u gaf de opdracht aan een an
der. Nu meen ik toch wel een zeker
recht te hebben, te vragen, wie mijn
plaatsvervanger is".
„Njet het minste, mijn waarde Llose-
ta. Ik gaf geen opdracht tot deze schet
sen zij kwamen".
„Van wie?"
.£teh!"
..U wilt het mij niet zeggen?"
„Mijn waarde man, ik kan het niet.
De reuk van drukinkt is niet goed voor
's znenschen deugd. Laat mij mijn onbe
vlekte eer".
graaf had zijn sigaret aangestoken.
Dcclerzoekend keek hij naar het gelaat
DE MIDDELBURGSCHE
IJSCLUB.
De Middelburgsche IJsclub vergader
de Woensdagavond onder voorzitter
schap van den heer A. de Jonge, in een
der zalen van „De Vergenoeging".
Uit de mededeelingen bleek, dat de
Vereeniging weder over de vest tusschen
de Langeviele- en de Seisbrug zal kun
nen beschikken, welke zij huurt van de
gemeente voor 75; er zal een opening
moeten afgezet worden voor waterloo-
zing, zulks op last van den Polder. Het
ligt in de bedoeling weder dezelfde ba
nen en een kinderbaan aan te leggen.
Voor de verlichting, die iets anders zal
zijn dan vroeger, is een voordeeliger
overeenkomst aangegaan; vlaggen zijn
aangeschaft en jeugdige werklozen ma
ken palen gereed, die dan eigendom der
vereeniging blijven.
Volgens het verslag van den secreta
ris, den heer P. Blaauw, is er door gebrek
aan ijs niet veel gedaan, wat direct met
de ijssport verband houdt, maar wel is
er door- het bestuur voortgewerkt.
Jecovitof levertraan we
tenschappelijk de beste
levertraan voor U en Uw
kind. Verkrijgbaar bij
apothekers en drogisten
a f0.75 per flacon.
-■ i (Ingez. Med.
met de scherpe trekken tegenover hem
en de blauwe rook dreef tusschen hen.
„Er zijn niet veel menschen, die dit
artikel kunnen hebben geschreven", zei-
de hij. „Want de weinige Engelschen,
die Spanje zoo goed kennen als hieruit
alijkt, zijn bij de landgenooten bekend.
En geen Spanjaard zou het hebben dur
ven schrijven".
John Craik lachte, en terwijl hij lach
te stonden zijn oog'en ernstig en scherp
waarnemend.
„Dan geef je toe, dat het waar is", zei
hij-
„Ja", antwoordde de graaf: „het is
waar alles wat er staat. De schrijver
ient mijn land, zooals weinig Engelschen
of vrouwen het kennen".
John Craik leunde achterover in zijn
stoel, een magere, door pijn gekwelde
gedaante. Zijn grijze oogen werden niet
neergeslagen maar bleven kalm onder
den vorschenden blik.
„Dus u wilt het mij niet zeggen?"
„Neen Maar waarom wilt ge het zoo
gaarne weten?"
Eengie seconden rookte de graaf stil
zwijgend.
„Dat zal ik u vertellen", zeide hij
plotseling,, „in vertrouwen".
Craik knikte en veranderde weer van
houding'. Hij was een zeer gejaagd per
soon.
„Het is niet zoozeer het eerste arti
kel, waar ik om geef", verklaarde De
Lloseta „Het is dat, wat er komen kan.
Dit hij legde zijn hand op de blad
zijde „is mijn eigen land, het Noor-
Het verslag werd goedgekeurd en ook
de rekening van de penningmeesteresse,
mevrouw Kooiman-Van Middendorp.
Deze bracht ook verslag uit van de
verleden jaar gehouden vergadering van
den Nederlandschen Schaatsenrijders-
bond, waarop o.a. werd toegezegd wed
strijden in schoónrijden te Middelburg te
zullen doen plaats hebben. Zij en de heer
De Jonge werden afgevaardigd naar de
algemeene vergadering op 15 en 16 No
vember te Leeuwarden te houden.
Op voorstel van den heer Bal werd
besloten als er ijs mocht komen, na te
gaan of er hier ook rijdsters of rijders
zijn, die de club naar wedstrijden in an
dere deelen van hel land zou kunnen af
vaardigen.
De vereeniging moest lid worden van
den Bond, omdat anders leden van den
Bond te Middelburg niet aan wedstrijden
zouden mogen mede doen.
Tot bestuursleden werden herkozen
mevrouw Kooiman en de heer C. Doets.
Besloten werd de contributie ook dit
jaar te doen zijn 3 voor een gezin en
f 2 voor een afzonderlijk persoon, maar
dan moet voor kinderen betaald worden
van 1 tot 4 kinderen 25 cent en daarbo-
van 10 cent per kind. De entrée voor
nieuwe leden is 1, maar zij, die nu
weigeren de contributie te betalen en
als er ijs komt, weer lid willen worden,
moeten dan 2 entrée betalen.
De reglementen, zooals die nu Kon.
zijn goedgekeurd, zullen gedrukt worden
en dan krijgt ieder lid een exemplaar.
Aan het vaste fonds, bestemd om met
tertijd een eigen baan te verkrijgen, zal
weder een bedrag worden toegevoegd.
De controle op de banen zal weder
zijn als voor 2 jaar en ook het schoon
houden zal weder onder deskundige lei
ding geschieden.
FOLKLORE.
Naar een atlas der Nederland-
sche Volkskunde.
Dinsdagavond opende de Ver. voor
Alg. Wetenschappelijke Belangen alhie
haar seizoen met een lezing v.an den
heer D. J. v. d. Ven uit Oosterbeek.
Na een woord van welkom door den
voorzitter, den heer Van Ballegoyen de
Jong, hield de bekende folklorist een
wetenschappelijke inleiding over de
folklore in het algemeen. Spr. vertelde
van zijn geslaagde pogingen tot het op
wekken van belangstelling voor de folk
lore .aan de universiteiten van Neder
land. Een poging, die bekroond werd
met het instellen van een permanerr
comité van professoren dier universitei
ten, dat de folkloristische arbeid op we
tenschappelijke basis zou grondvesten.
Ons land toch is eenigszins achter bi]
landen als Duitschland, Frankrijk en de
Scandinavische landen, waar reeds uit
gebreide gegevens zijn verwerkt en in
kaart gebracht.
In ons land zal nu getracht worden
dien achterstand in te halen, want er
is nog genoeg folklore in ons land aan
wezig, om den arbeid vruchten te 'aten
dragen. Volksgebruiken kennen geen
lands- en geen provinciegrenzen, de
oude gebruiken en het volksgeloof hier
te lande, vindt men ook elders, zij het
onder soms andere benamingen en hef
is heel gewoon een gebruik uit Drente
aan te treffen in Frankrijk, zoowel als
in de buurt van Napels.
Aan de hand van tal van mooie licht
beelden werd een en ander verduide
lijkt. Doel van spreker is de levende
folklore, de volksgebruiken, die heden
ten dage nóg bestaan. Spreker waar
schuwde tegen de veronderstelling, dat
folklore steeds oud moet zijn. Steeds
worden niéuwe gewoonten gemaakt,
oude gebruiken gemoderniseerd. Het is
daarom jammer, dat in de pers, do _>r
spreker overigens zeer geprezen, zoo
vaak oude gebruiken en gewoonten
den en Oosten van Spanje, het meest
woeste deel van het schiereiland, het
tehuis van de Cataloniërs, die altijd de
aanvoerders geweest zijn in oorlog en
strijd. Het is het land vanwaar mijn fa
milie stamt. Al wat over Cat.alonië en
de Baiearen geschreven is, heeft nood
zakelijkerwijs, voor een deel, betrek
king op mij en de mijnen. Deze schrijver
ton we' eens te veel weten".
„Ik geloof", zeide John Craik, „dat ik,
mocht de schrijver te veel weten, er
voor kan instaan, dat de „Commenta
tor" niet het kanaal zal zijn, waardoor
die wetenschap het publiek zal berei
ken".
„Dank u, maar kunt gij daarvoor
instaan? Kunt gij waarborgen, dat de
publieke belangstelling, eenmaal gewekt
door deze artikelen, niet naar verdere
bijzonderheden zal vragen, welke bij
zonderheden gemakkelijk elders gege
ven kunnen worden, in iets minder
respectabels dan de „Commentator?"
„Mijn waarde heer, men zou denken,
dat ge een misdaad op uw geweten
hadt".
Cipriani de Lloseta lachte met een
lach, zooals John Craik er nooit tevoren
een gezien had-
„Ik heb er vele", antwoordde hij.
„Wie heeft ze niet?"
„Ja, zij nemen toe met het klimmen
der iaren, nietwaar?"
„Waar ik voor vrees". g''ng De Llose
ta voort, „zijn de beuzelpraatjes, in En
geland vee1 in gebruik onder den aan-
genamen titel Aanteekeningen uit de
worden beschreven en vermeld, ont-
leend aan oude geschriften, doch nu niet
meer in zwang, waaruit door leeken zou
kunnen worden opgemaakt, dat die nog
heden ten dage bestaan. Er is genoeg
„levend" te vermelden!
Het groote doel, dat de heer Van de
Ven voor oogen heeft, is het ontwerpen
van een Altas der Nederlandsche Volks
kunde, niet een atlas waar zooais vroe
ger, door grenzen of vlakken een ge
bruik wordt afgebakend, maar een atlas
van Nederland, aansluitend bij derge
lijke werken in het buitenland, waarop
doof punten en teekens nog levende ge
bruiken worden geregistreerd. Veel,
heel veel werk is daarvoor noodig. Tai-
looze medewerkers over het geheele
land verspreid, moeten daartoe gere
geld elk jaar gelijkluidende vragenlijsten
invullen, om op de hoogte te blijven. De
ze vragenlijsten moeten centraal worden
onderzocht en gerangschikt, antwoor
den getoetst aan bestaande gegevens,
zoodat een zoo juist mogelijk beeld zal
worden verkregen. Ook Zeeland zal
hiertoe worden aangespoord en een 500
correspondenten, verdeeld naar de
dichtheid van bevolking, zullen aange
zocht worden de vragenlijsten in te vul
len. Vragen over gewestelijke kleeder
drachten, oogstgebruiken, woningbouw;
gebruiken bij trouwen zoowei als bij be
grafenissen, Paaschvuren en volksdan
sen enz. enz. Spreker besloot met een
woord tot opwekking tot steunen van
dien arbeid, als Zeeland eenmaal aan
de beurt komen zal.
De voorzitter sloot de vergadering
met een woord van dank aan den
enthousiasten spreker en hoopte, dat de
heer Van der Ven zal mogen slagen in
het werk, dat hem tot een levenstaak
is geworden; het stichten van den Atlas
der Nederlandsche Volkskunde.
HANSWEERT. In de buitenhaven al
hier had een aanvaring plaats tusschen
de schepen „Bourgogne" en „Combina
tie 2", waarbij de Bourgogne" belang
rijke schade bekwam en eerst zal moe
ten worden gerepareerd, alvorens te
kunnen laden.
RAAD VAN 's-GRAVENPOLDER.
's-GRAVENPOLDER. Woensdag ver
gaderde de Raad, onder voorzitterschap
van den burgemeester. Afwezig de hee-
ren Schouten en Vermue.
De geloofsbrieven der nieuwe raads
leden, C. H. Blok, Th. de Klerk en C.
Riemens werden in orde bevonden, zoo
dat tot hun toelating werd besloten. De
plaatselijke commissie tot ontwikkeling
en ontspanning van jeugdige werkloo-
zen berichtte, dat de collecte onder de
ingezetenen plm. f 150 opbracht en dat
in den a.s. winter cursussen zullen wor
den gegeven in motorkennis, huisvlijt en
vermoedelijk timmeren in het daartoe
gehuurde z.g. koetshuis van J. Loker-
se. De gemeentebegrooting over 1936
werd aangeboden met een totaal aan
inkomsten en uitgaven van f 27950 en
een post voor onvoorzien van f 945. De
rekening van het B. A. over 1934 sluit
met een inkomst van f 9857 en een uit
gaaf van f 6906. De ingediende begrooting
c-ver 1936 sluit met een eindcijfer van
f 8486 en een post voor onvoorzien van
f 2254. Bij de rondvraag feliciteerde de
heer V e r h u 1 s t den burgemeester
met diens onlangs gesloten huwelijk. Op
een opmerking van den heer Schip
per over het vroeg branden der
straatlantaarns antwoordde de Voor
z i t t e r dat zulks geen meerdere
kosten voor de gemeente meebrengt.
De heer Hoogesteger heeP
er bezwaren tegen dat eerstdaags weer
een bazaar za' gehouden worden, nu
voor de gymnastiekvereeniging. Dat is
dan de tweede binnen drie weken. Ook
wees hij er op, dat in de patate-friteswin-
kel soms op één avond voor 40 tot 60
gulden wordt „versnoept." De Voor
zitter antwoordde dat het niet aan
gaat, alles aan banden te leggen en dat
dit dingen zijn, waar het ouderlijk ge-
z,ag zich mee moet doen gelden.
VRACHTAUTO DOOR TRAM
GEKRAAKT,
De chauffeur ongedeerd.
BRUINISSE. Woensdagmiddag kwam
de heer L. van N. met zijn vrachtauto
geladen met bietenmonsters van Brui-
nisse op 'n onbewaakten overweg nabij
Zijpe. Hij bemerkte te laat de uit de
richting te Bruinisse komende tram, met
het gevolg dat de auto werd gegrepen
en circa 25 m meegesleurd, waarna hij
bekneld raakte tusschen de tram en
de woning van den heer M. B. De ge
deelte van de auto drong door de rui
ten de woning binnen, de gevel werd
geheel ontzet, terwijl de auto geheel
werd vernield. Ook de locomotief kwam
dwars op de rails te staan. De chauf
feur kwam wonder boven wonder met
een lichte hoofdwonde en eenige lichte
kneuzingen vrij.
GROEDE. Dinsdagavond hield het de
partement Groede der Maatschappij tot
Nut van 't Algemeen een algemeene
vergadering in het café van^den heer P.
Beun.
De voorzitter deelde mede, dat in
verband met een door het hoofdbestuur
gedaan verzoek, door het bestuur is be
sloten, zonder daarvoor een algemeene
vergadering te beleggen, een kiankfilm
voor de najaarsuitvoering te laten ko
men, getiteld „Het leven gaat verder",
en wel op Dinsdag 10 November a.s.
Uit de rekening bleek, dat over het
groote wereld", „Boudoir-praatjes", en
andere nieuwbakken grofheden. In
Spanje bestaat dat niet."
„Dan is Spanje het Beloofde Land".
„Uw journalisten voor de Groote We
reld mogen spreken over den Engelschen
adel, ofschoon de aristocratie uit hun
rubriek, onveranderlijk irle aristocratie
van gisteren is- Maar ik wensch, zoo
mogelijk, de Spaansche families er bui
ten te houden de namen, die al be
stonden voor de boekdrukkunst was
uitgevonden".
„Drukken en opvoeding zijn te goed
koop tegenwoordig", zeide John Craik.
„Beide zijn gevaarlijke werktuigen in
handen van dwazen, en het zijn de dwa
zen, die op koopjes loopen. Doch voor
de bladen der Groote Wereld behoef je
niet te vreezen. Men vindt er slechts
de namen van hen, die besproken willen
worden".
De Lloseta's gedachten waren weer
bij de „Commentator". Hij nam het tijd
schrift op en keek de bladzijden van het,
Spaansche artikel nog eens door.
„Het is knap", zeide hij. „Het is heel
knap".
Craik knikte, op de manier van
iemand, die zijn eigen meening g'evormd
heeft en van plan is daarbij te blijven.
In een gewoon gesprek in 't dagelijksch
leven -was hij een beleefd man, maar op
het letterkundig slagveld was hij een
waar Coeur-deLion. Daar deinsde hij
voor niemand terug.
„Ge moet weten", zeide de graaf, „dat
er slechts twee personen zijn, die dit ge-
De bekende Sunlight badhand
doeken aanbieding is een groot
succes geweest. Talloze huisvrou
wen hebben geprofiteerd van het
welkome extra-geschenk van Neer-
lands standaard huishoudzeep.
Deze tijdelijke aanbieding eindigt
echter onherroepelijk op 2 Novem
ber a.s. Na die datum kunnen
geen badhanddoeken meer op le
dige dozen worden verstrekt en is
de waarde, die deze dozen tijdelijk
gehad hebben, weder vervallen.
De geschenkenbons
blijven gehandhaafd
LEVER S ZEEP MIJ. N.V:'VLAARDINGEN
(Ingez. Med.)
schreven kunnen hebben en dat zijn
'vrouwen. Indien het de eene is, vrees ik
niets; is het de andere, dan vrees ik
alles".
„Dan", zeide John Craik, in zijn stoel
heen en weer schuivend, „vrees niets".
De Lloseta keek hem doordringend
aan.
„Ik zou u kunnen dwingen een leugen
te vertellen, door u den naam te noe
men van de vrouw, die dit geschreven
heeft»", zei hij.
„Doe dat dan niet!" zeide John Craik.
Ik kan prachtig liegen".
„Neen, ik zal het niet doen Maar in-
plaats daarvan wil ik u verzoeken iets
voor mij te doen: laat mij hiervan de
proeven lezen, voor het g'edrukt wordt".
Precies twee seconden peinsde John
Craik.
„Dat wil ik gaarne doen", zeide hi).
„Ik zal je bericht sturen, als de proef
k'aar is. Ge moet die dan hier, in deze
kamer komen lezen"-
Cipriani de Lloseta stond op uit zijn
stoel.
„Dank u", zeide hij, terwijl hij zijn
hand uitstak. „Ik zal u niet langer van
uw werk houden. Ge beseft niet, welk
een goede daad ge hiermee doet".
Een oogenblik hield hij de teere vin
gers omklemd, en toen verliet hij het
vertrek. Nog voor de deur achter hem
was gesloten, was John Craik weer aan
het werk-
(Wordt vervolgd)'
