De grijze dame
de prijs
van Edelweiss
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
Ben beste werkvrouw
voor 5 cent
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBÜRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN VRIJDAG 18 OCTOBER 1935. No. 246.
ÜDDELBURG.
is Edelweiss zeeppoeder.
Een hulp, die steeds voor
U klaar staat. Kraakhelder
zuinig en gemakkelijk
Edelweiss zeeppoeder per
groot pak 5 cent
.CENT
IT. Zeepfabriek v/h. De Haas v.Brero, Apeldoorn
De ontwikkeling van de Vlaam-
sche Beweging in België Een
belangrijk Congres van den
Katholieken Vlaamschen Lands
bond. Een nieuw geluid.
Zondag komt te Antwerpen het con
gres bijeen van den Katholieken Vlaam
schen Landsbond. In de Vlaamsche krin
gen wordt dit congres met veel belang
stelling tegemoet gezien, omdat het een
nieuw geluid zal laten hooren. De
Landsbond is de organisatie, die aan de
katholieke Vlamingen men weet dat
in Vlaanderen de katholieke invloed
zeer groot is steeds leiding heeft ge
geven. Hij heeft invloed op de Vlaamsch-
katholieke parlementsleden en de ka
tholieke kiesvereenigingen in Vlaande
ren houden rekening met zijn besluiten.
Men weet, dat de veroveringen van
de Vlaamsche beweging, door verwe
zenlijking van het minimumprogram nog
velen onbevredigd hebben gelaten. De
sabotage van de taalwetten, door de ad
ministraties, de deloyale geest bij hun
toepassing, sommige tekortkomingen van
deze wetten zelf, het gebrek aan sanc
ties bij overtreding, hebben het onge
duld aangespoord van degenen die ge
noeg hebben van halve oplossingen.
De Landsbond komt nu voor den dag
met een nieuw programma en het lijdt
nauwelijks twijfel, dat het zal worden
goedgekeurd. Het beschouwt de Vla
mingen als een maatschappelijke volks
eenheid. In strijd met de geruchten die
werden verspreid is het van meening
dat het Vlaamsche volk in het kader
van het Belgische Staatsverband de na
tionale eenheid zal kunnen bereiken.
Doch de Staatsorganen moeten dienst
baar gemaakt worden aan de bevesti
ging en de bescherming van de Vlaam
sche integriteit.
Het nieuwe programma erkent dat de
verwezenlijking van de vier punten van
het minimumprogramma: vervlaam-
sching van het onderwijs, het gerecht,
de besturen en het leger, resultaten
heeft opgeleverd, maar dat die vatbaar
zijn voor critiek. In 1919 was dit een
practisch actieplan, bewerkte het de
concentratie van de Vlaamsche krach
ten en de taalwetten droegen bij tot de
ontwikkeling van het nationaal bewust
zijn in Vlaanderen terwijl het ook wer
kelijke waarde schonk, om te dienen
tot verbreeding en verdieping zijner cul
tuur. In de verschillende wetten bleven
echter hinderlijke bepalingen gehand
haafd. De uitvoerende macht bleef in ge
breke de taalwetten ten volle toe te
passen. Ondanks de taalwetten wordt
Vlaanderen nog bestuurd en vertegen
woordigd door „volksvreemde" elemen
ten. Het Vlaamsch programma moet
daarom worden uitgebreid en als leuze
voor deze uitbreiding wordt aanvaard:
„De Vlaming meester in zijn eigen huis".
Om dit te bereiken wordt een reeks
maatregelen voorgesteld, waaronder de
voornaamste zijn: logische en volledige
splitsing der centrale diensten, volledige
amnestie voor politieke misdrijven en
administratieve straffen; gelijk vertegen
woordiging van Vlamingen en Walen in
alle officieele lichamen; buitenlandsche
vertegenwoordiging van België door
personen die vertrouwd zijn met de Ne-
derlandsche taal en de Vlaamsche be
schaving; gelijkgerechtigheid van
Vlaanderen in koloniale aangelegenhe
den; vervlaamsching van het leger met
oprichting van Vlaamsche legeiafdeelin-
gen.
Het voorgestelde programma brengt
echter ook nog een ophefmakende ver
klaring, die men tien jaar gele len niet
had kunnen droomen. Het zegt dat ten
slotte aan de „Vlaamsche gemeenschap'
een publiek-rechtelijke structuur zal
door
HENRY SETON MERRIMAN.
36).
Toen zette de oude man zijn beste
beentje voor en lachte dapper tegen
zijn nichtje.
„Het is niet voor mijzelf, dat ik mij
bezorgd maak", zeide hij, „maar voor
jou. Het is mij nog niet heel duidelijk
wat ik doen moet. Het komt ook zoo
heel onverwacht. Ik moet maar steeds
aan die arme Merton's denken men-
schen die ,altijd gewend zijn geweest aan
hun rijtuigen en paarden en zoo al meer.
Het is hard voor ze! Je moet weten,
dat zij zeggen, dat hun crediet is inge
trokken, kindlief, en ik durf wedden, dat
niemand schuld heeft. Het is precies,
wat zij in een vrachtbrief, de hand Gods
noemen precies de hand Gods."
„Ja, lieve", antwoordde Eva. „En nu
zal ik u eens een glas sherry inschenken,
dat hebt u noodig na die haastige wan
deling. Dat deed u immers altijd op zee,
u schonk in, niet waar?"
„Ja, lieveling, zoo was het."
Zijn ruwe hand beefde, toen hij den
wijn dronk.
„Behalve", ging hij voort, na zijn snor
hevig met een rooden zakdoek te heb
ben afgeveegd „behalve dat het rum
was, lieveling rum, weet je, voor
zwaar weer. Het wekte de mannen op,
éaf hen moed." Plotseling betrok zijn ge
laat weer. „En wij hebben nu ook zwaai
We n' 'S n'e* zo°^ hand."
i,Drink uw glas eens leeg", zeide
moeten worden gegeven. Een van deze
vormen is de federale herinrichting van
den Belgischen Staat. De Landsbond
zegt, dat deze opvatting allengs rijpt in
de harten van vele Vlamingen, zonder
daarom nog tot een bepaald programma
punt te zijn gegroeid. De Landsbond re
kent het zich echter tot plicht in de
naaste toekomst het initiatief te nemen,
om het vraagstuk van het federalisme
nader te bestudeeren.
Het federalisme wordt eigenlijk zoo n
beetje als een lokaas opgehangen voor
de toekomst terwijl de eerder genoem
de punten bestemd zijn voor onmiddel
lijke verwezenlijking.
Wie de ontwikkeling van de Vlaam
sche beweging heeft gevolgd, zal besef
fen welk een stap is gedaan, sedert en
kele jaren. Er was een tijd dat de
Landsbond ?:et federalisme veroordeel
de, dat nu genaae heeft gevonden in zijn
oogen. Er is in België reeds veel veran
derd en alles wijst er op dat d'i nog ver
der zal gebeuren. Doch eensgezindheid
zou niet worden verkregen wanneer de
Belgische Staat in zijn nationale eenheic
werd aangetast. In de breede lagen van
de Vlaamsche bevolking wordt dit dan
-ook als 'n hopeloos en ongewenscht avon
tuur beschouwd.
DE DOUGLASSEN.
Met het doel een op eigen ervaringen
berustend technisch inzicht te krijgeii in
de vliegeigenschappen van de Douglas
DC-2, heeft het Fransche luchtvaart-de
partement zich in het voorjaar een Dou
glas aangeschaft. Drie maanden lang
heeft de Service Technique het toestel
aan de tand gevoeld en het aan zeer
intensieve proefnemingen onderworpen.
Eind vorige maand is over die proeven
een 30 pagina's tellend rapport uitge
bracht. Uittreksels van dat rapport zijn,
naar „Interavia" bericht, verschenen in
de „Intransigeant". Volgens die uittrek
seis, zou het toestel bij het vliegen onder
groote invalshoeken overlangs onstabiel
zijn, en bij bepaalde lage snelheden ook
overdwars. Verder wordt nog de wer
king van het richtingsroer ongunstig ge
noemd, ook die van het hoogteroer bij
kleine snelheden. Dan nog zou ongun
stig zijn het vliegen op één motor in
rechte lijn, terwijl het taxiën op den
grond delicaat wordt genoemd. Ten
slotte wordt nog gesproken van trillin
gen in de staartvlakken en trillen van
de ruiten bij bepaalde toerentallen van
de motoren.
Door het verschijnen van een Fransch
deskundig oordeel over de veelbespro
ken DC-2, is de zaak der vliegcigen-
schpppen van het Amerikaansche pro
duct ook voor ons weer eenigszins ac
tueel geworden. Er is ten onzent echter
in een bepaald opzicht wel een en an
der veranderd sedert een half jaar ge
leden. Wii beschikken nl. in ons land
thans over een groep deskundigen, in
casu het corps K.L.M. vliegers, d,at nu
eenige maanden lang in het harde be
drijf van de Indië-lijn, ervaring met de
Douglas vliegtuigen heeft opgedaan. En
geconstateerd kan nu worden, dat spe
ciaal de tot oordeelen bevoegde oudere
Jecovitol levertraan wetenschappelijk
JK de beste levertraan voorU en Uw kind.
jiwm
Verkrijgbaar bij apothekers en
drogisten 6 f0.75 per flacon.
(Ingez. Med.
Eva en zij stond tegenover hem, terwijl
hij den wijn dronk.
„En nu", ging zij voort, „luister nu
eens naar mij. Ik heb een heel belang
rijken brief gekregen, die op geen ge
schikter oogenblik had kunnen komen.
Inderdaad, ik geloof, dat wij het ook
mogen noemen.... zooals zij in den
vrachtbrief zeggen."
Zij opende den brief, alsof zij van plan
was hem voor te lezen, en terwijl zij hem
nog even door keek, scheen zij van ge
dachten te veranderen.
„Hij is van mrs. Harrington", zeide zij.
„Het is een heel aardigen brief,"
Zij keek naar haar oom, wiens gezicht
plotseling een harde uitdrukking kreeg.
Hij scheen zich voor te bereiden op 't
hooren v,an iets onaangenaams.
„Ach!" mompelde hij, „ach! Nu zal zij
haar zin krijgen, denk ik. Nu geloof ik
geen hoop meer te kunenn hebben je bij
mij te houden. Zij zal je krijgen."
„En dan geloof ik, dat u een heele
laaghartige oude man bent!" riep Eva
uit. „Ik geloof, dat u heelemaal geen vee
man bent. U bent wat je noemt een land
rot, als u denkt, dat ik iemand ben, die
uw goedheid zou aannemen, als het u
voorspoedig ging en dan en dan
als er zwaar weer komt, weg zou gaan
en u alleen laten."
De oude m,an lachte ietwat flauwtjes
en frommelde aan zijn rooden zakdoek.
„Toevalligerwijs vraagt mrs. Harr:#ig-
ton niet, of ik bij haar wil komen zij
vraagt mijZij zweeg even en legde
haar hand zacht op zijn schouder. „Zij
vraagt mij geld aan te nemen."
Kapitein Bontuor zat recht als een
kaars.
piloten, die op de Indië-lijn de gelegen
heid hebben gekregen het Amerikaan-
sche materiaal grondig te leeren kennen
en ermee vertrouwd te geraken, met véél
lof over de Douglas vliegtuigen spreken,
terwijl sommigen het Amerikaansche ma
teriaal zelfs boven vliegtuigen van an
der fabrikaat verkiezen.
(Het Vliegveld).
ROULEERING IN DE
WERKVERSCHAFFING.
Namens den minister van sociale za
ken heeft de inspecteur voor de werk
verschaffing in Zeeland aan de gemeen
tebesturen medegedeeld, dat voortaan
streng de hand zal worden gehouden
aan een rouleering in de werkverschaf
fing.
Ongeacht den omvang van de werk
verschaffing wordt uitdrukkelijk vastge
steld, dat tewerkgestelden hoogstens
4 weken achtereen zullen mogen arbei
den in de werkverschaffing.
Deze maatregel treedt in werking op
den eersten dag van de eerstvolgende
werkweek.
Rouleering geldt niet alleen voor hen
die als hoofd van een gezin eventueel
kostwinner doorloopend zijn tewerkge
steld, doch eveneens voor kostgangers
en op zichzelf wonende personen.
HET VANGEN EN DOODEN VAN
ZEEHONDEN.
De Commissaris der Koningin heeft
aan de burgemeesters der Zeeuwsche
gemeenten het volgende medegedeeld:
De minister van landbouw en vis-
scherij deelt mij bij schrijven van 7 de
zer mede, dat, waar geen bepalingen be
kend zijn, behelzende, dat zeelunden
onder schadelijk gedierte vallen, de tot
heden gevolgde practijk, waarbij voor
het vangen en dooden van zeehonden
vergunningen ex art. 60 der jachtwet
1923 werden afgegeven, niet meer zal
worden voortgezet.
Om straffeloos zeehonden op te spo
ren en te dooden, zal men gerechtigd
moeten zijn tot toegang op de betrok
ken terreinen en om het gedierte met
een vuurwapen te dooden zal men in het
bezit moeten zijn van een vergunning
om zich met zulk een wapen in het veid
te bevinden bijv. een jachtakte.
GEMEENTEBEGROOTING 1935.
De Commissie van Financiën heeft en
kele opmerkingen gemaakt naar aanlei
ding van het voorstel tot nadere vast-
stel.ing van de gemeentebegrooting
1935. Uit de antwoorden op die opmer
kingen, zooals B. en W., die geven blijkt
o.a., dat zij niet de meening van de
Commissie deelen als zou, wanneer de
Raad zich met de redactie van het ont-
werp-schrijven aan Ged. Staten ver-
eenigt, hij ook ten aanzien van punten,
over welke in dat ontwerp-schrijven
met betrekking tot de begrooting 1936
wordt gesproken, nog geheel yrij zal
blijven in zijn oordeel bij de behande
ling dier begrooting. Als B. en W. in 't
ontwerp-schrijven nadrukkelijk zeggen,
dat de post van belooningen en eere
blijken zal worden geschrapt voor 1936,
en de Raad zich met het ontwerp ver-
eenigt, dan staat die schrapping voor
1936 uitdrukkelijk vast- Wil men thans
nog geen beslissing, dan wachten B. en
W. een voorstel tot wijziging der re
dactie.
Inzake de verhooging van de tarieven
voor het schoolgeld, had een lid der
„Ja-a-a-a", zeide hij, „liefdadigheid."
„Ja", zeide Eva bedaard, „liefdadig
heid, en ik ben van plan die ,aan te ne
men."
Kapitein Bontuor krabde zijn hoofd.
Zooals reeds is opgemerkt, muntten zijn
manieren niet uit door geveinsde of op
pervlakkige beschaving. Hij trok een
gezicht alsof hij iets heel leelijks door
slikte.
„Lees mij den brief voor", zeide zij.
Eva opende het epistel weer en keek
er in.
„Zij drukt zich heel kiesch uit", zeide
zij. „Zij vraagt of u mij wilt toestaan 'n
kleedgeld aan te nemen, van een rijke
vrouw, die haar geld niet altijd verstan
dig besteedt."
Het moet erkend, dat de kiesche wij
ze, waarop mrs. Harrington zich uit
drukte, niets verloor bij de overbren
ging door Eva's mond.
Liefdadigheid brengt liefdadigheid j
voort, en het was ter wille der liefda
digheid, dat Eva Challoner zelf het bit-!
tere brood slikte, en mrs. Harrington's
aanbod aannam.
Haar aangeboren trots lag tusschen
haar en deze vrouw, die zij kende als
grillig, wispelturig, zonder gevoel voor
rechtvaardigheid. Haar plicht tegenover
kapitein Bontuor lag tusschen haar en
den hoogen hemel.
Zoo leerde Eva Challoner haar eer
ste les in de school, w,aar wij allen, vroe
ger of later, geroepen zijn te studeeren
de school der tegenspoeden; dig som
mige onzer eervol verlaten, terwijl ande
ren zakken voer 't examen en weinigen
heel weinigen „cum laude" krij
gen.
Commissie overwegende bezwaren naar
voren gébracht, o.a. omdat dit onder
wijs verplicht is. De andere leder, stel
den hun oordeel uit tot een nader voor
stel van B. en W. bereikt.
B. en W. meenden, dat dus het eene
lid tegen de redactie van het ontwerp-
schrijven is. Dat de andere leden hun
oordeel uitstellen tot het nadere voor
stel van hun college is B. en W. niet
volkomen duidelijk. Ged- Staten (de re-
g'eering) verlangen verhooging der
schoolgelden, waarbij slechts één be
paalde norm wordt aangegeven, aan
welke de gemeente bij het ontwerpen
van het tarief gebonden is. Daarover zal
de Raad thans zijn meening moeten ken
baar maken- Hij doet dat natuurlijk door
al of niet-bekrachtiging van het ontwerp-
schrijven.
De in de nieuw te ontwerpen tarieven
op te nemen progressieve en andere be
palingen komen uiteraard eerst aan de
orde bij behandeling van de nader door
B. en W. in te dienen ontwerp-veror-
dening-
De Commissie had gevraagd bij het
toegezegde onderzoek betreffende de
brandweer ook de mogelijkheid van een
regiona e brandweer te betrekken.
B. en W. hebben daartegen overwe
gende bezwaren. Vooreerst is hen nim
mer gebleken, dat de Raad of Ged. Sta
ten zoo'n regionale brandweer zouden
verlangen. Bovendien is het systeem van
wederkeerigheids- en hulpverleenings-
overeenkomsten, zooals het voor het
e:land Walcheren geldt, in de praktijk
deugdelijk gebleken. Zonder feilen is na
tuurlijk geen enkel systeem. Voorts zou
men bij een regionale brandweer, een
brandweer „van allen en voor allen"
verkrijgen, dus van de Walchersche ge
meenten gezamenlijk. Daarmede zou op
stelling van materieel op verschillende
punten van het eilard gepaard moeten
gaan en een totaai gewijzigde organisatie
in het leven moeten worden geroepen.
B. en W. belwijfelen of alsci.n de ge
meente een even goede bescheiming te
gen brandgevaar zou ger'eten als u.
Een lid van de Commissie meende,
dat de uitdrukking „kapitaalsurplus" in
verband met de gasfabriek onjuist is- B.
en W. kunnen de onjuistheid niet inzien
en bedoelen daarmede, dat het leenings
kapitaal belangrijk hooger is dan de
werkelijke boekwaarde, zooals zij na
hertaxatie is bepaald.
Beg'rooting en rekening Godshuizen.
B. en W. stellen den Raad voor de be
grooting 1936 door het bestuur der Gods
huizen toegezonden, goed te keuren.
De Commissie van Financiën wijst er
op, dat de Godshuizen telkenjare een
door aflossing (door de gemeente) vrij
gekomen bedrag en ook andere vrijgeko
men gelden door aankoop van effecten
beleggen. De Commissie meent, dat het
voor beide partijen aanbevelenswaardig
is niet tot dezen aankoop over te gaan,
maar het geld tegen rente aan de ge
meente te leenen,
B. en W. zeggen, dat het juist is, dat
het bestuur de jaarlijks door aflossing
vrijgekomen bedragen in effecten be
legt. Waar die aflossingen slechts f 6000
beloopen, waaronder f 3000 van de ge
meente, zou de gemeente met belegging
bij haar, in den vorm van eene defini
tieve of kasgeld-leening, weinig gebaat
zijn. Met een definitieve leening niet,
omdat het bedrag daarvoor te gering
zou zijn, met een kasgeldleening niet,
omdat zij kans op rente-verlies zou
loopen. Bovendien is er zeker, afgezien
van de tegenwoordige omstandigheden,
eene mogelijkheid, d,at de gemeente te
gen lager rente kasgeld zou kunnen lee
nen, dan waarmede het Bestuur der
Godshuizen genoegen zou kunnen ne
men.
Inzake de rekening en de suppletoire
(Ingez. Med.l
TWEEDE BOEK.
HOOFDSTUK I.
„Brokjes van Dingen".
De plaatselijke agent verwachtte, dat
het gemeubileerd verhuren van Malabar
Cottag'e tegen een flinken prijs heel vlot
zou gaan en in behoorlijken tijd ge
schiedde het dan ook, dat een droome-
rig geestelijke, met een vrouw, die alles
behalve droomerig was, kwam. zag en
huurde. De „gare" vrouw stelde zooveel
belang in Eva, dat zij vergat allerlei bij
zonderheden te bepalen, die haar later
in de gedachten kwamen. Zoozeer was
haar nieuwsgierigheid gaande gemaakt,
dat de buitengewone begeerigheid, de
vrouw van den droomerigen geestelijke
eigen, voor het oogenblik was bedaard,
en zij vergat vooral niets te laten vallen.
Bovendien was Eva's manier nu juist
niet aanmoedigend voor iemand, die zou
willen marchandeeren. Volslagen onbe
kendheid met de kunstgrepen bij het
verhuren van een gemeubeld huis, ge
paard aan een zekere verheven verach
ting voor bijzonderheden, in Spanje ver
kregen, en daar volkomen begrepen,
overblufte de vrouw van den geestelijke
totaal.
Zij besloot, dat Eva een heel dom en
onwetend meisje was, een armzalige
huishoudster, en een onbevoegde vrouw
van de wereld, en toch was zij bang van
haar, eenvoudig, omdat zij haar niet be
greep.
Alle personen, die van afdingen leven,
hebben een onbestemde vrees voor hen,
begrooting der Godshuizen over 1934,
maakte de Commissie van Financiën
ook enkele opmerkingen.
In antwoord daarop zeggen B. en W.
toe aan het Bestuur der Godshuizen te
verzoeken de verschijning v,an het jaar
verslag zoodanig te bespoedigen, dat 't
bij de rekening kan worden overgelegd.'
Volgens B. en W. behoeft het feit, dat
de uitgaven voor huisraad en onderhoud
zeer belangrijk beneden de raming ble
ven, op zichzelf nog geen verschuiving
van lasten in de toekomst te be.teeke-
nen. Het Bestuur handelt volgens B. en
W. volkomen juist door de onderhouds
kosten zooveel mogelijk te drukken, al
mag zulks niet tot verwaarloozing lei
den. In normale tijden lijkt de vorming
van een onderhouds- en aanschaffings
fonds, waarna gevraagd was, ook B. en
W. aanbevelenswaardig. Nu extra-uitga
ven, die het de eerste jaren zou mede
brengen, moeten vermeden worden, kun
nen B. en W. het denkbeeld vooralsnog
niet ter verwezenlijking aanbevelen.
De Commissie merkte nog op, dat
verschillende geneesmiddelen op de re
kening voorkomen, waarvoor gelijkwaar
dige, goedkoonere Nederlandsche prae-
paraten dienst kunnen doen. Waar moge
lijk, zou hiermee in de toekomst reke
ning kunnen worden gehouden.
B. en W. zeggen, daarop, dat als deze
opmerkinö juist. is. wat zij zonder meer
niet kunnen beoo>-deelen, ook naar hun
ne meening, in de aanbevolen richting
zal dienen gewerk+ te worden. Zij zijn
bereid deze aangelegenheid onder de
aandacht van het Bestuur te brengen.
School Verwerijstraat.
B. en W. gaan accoord met de opmer
king van dé Commissie van Financiën,
dat f 57 voor een cocoslooper niet
moeten worden vergoed aan ^de Ver-
eeniging tot het verstrekken van l o. op
Geref. grondslag voor de gang der school
aan de Verwerijstraat. Ook vinden zij
met de commissie f 52 hoog voor een
klok tot samenroeoen van de leerlingen,
doch schrapping of vermindering zal niet
toelaatbaar worden g'eacht, omdat de
uitgaaf zal worden geacht te strekken
die niet willen afdingen.
Dus Malabar Cottage was verhuurd,
en op behoorlijken tijd was de dag daar,
waarop kapitein Bontuor afsche:d moest
nemen van zijn „brokjes van dingen".
Deze „brokjes van dingen" waren in
werkelijkheid brokjes van zijn leven
en een menscherrleven is nu eenmaal
niet zoo lang en een zaak van zooveel
belang, dat wij er gemakkelijk toe ko
men er een stukje af te breken, om het
weg te werpen, of zelfs om het in huur
te geven.
Mistroostig wandelde kapitein Bon
tuor na het ontbijt door de kamers en
omdat Eva bij hem was, gaf hij haar een
kort verslag van deze stukjes van zijn
leven.
„Deze harpoen", zeide hij, naar een
roestig reliquie tegen den muur boven
den schoorsteenmantel wijzend, „werd
mij gegeven door den besten kapitein
voor de walvischvang'st, die ooit de
Noordelijke wateren heeft bevarei. Toen
ik pas naar zee ging, wilde ik het liefst
walvischvaarder worden, meende ik,
maar na twee reizen was ik daarvan ge
nezen. Ik heb hooren zeggen, dat ze te
genwoordig hun harpoenen uit een ge
weer schieten wat een armzalige
sport! En er bestaat geen sport als de
walvischvangst- Twee duizend pond aan
het eene eind van de snoer, en je eigen
leven aan het andere dat is een mooi
er sport dan waar deze verwijfde patrij
zen-schieters begrip van hebben.
X
(Wordt vervolgd)
