KUNST EN WETENSCHAP.
RECHTSZAKEN.
RAAD VAN YLISS1NGEN.
de en alles maar slikkende Philipe zie.
dit lijdelijk .aan.
Een samengaan van twee zoo ver uxt-
eenliggende karakters is niet mogelijk.
De eene botsing na de andere moet on
herroepelijk volgen. Dat doén ze in deze
film dan ook volop. Mildred stoot Phi
lipe steeds weer van zich af, om, wan
neer zij berooid en eenzaam ronddwalen
moet, weer tot hem terug te keeren, er
zeker van zijnde, dat zijn altijddurei de
liefde en haar radde tong het wel weer
voor een tijdje goed zullen maken. Dit
geschiedt zoo een paar malen, waarbij
Philipe een zijn liefde waardiger meisje
in den steek laat, zijn toekomst te grab
bel gooit en zijn studiën verwaarloost.
Tenslotte komt het tot een heftige uit
barsting van woede bij de schoone da
me Philipe vaart er dan wel bij.
Bette Davis vertolkt deze asphaltlelie
boeiend met uitstekend spel, terwijl ook
Leslie Howard, Frances Dee en Reginald
Denny tot het succes bijdragen.
De zoon van Kong.
Kong heeft doorzeefd met kogels een
roemrijken dood in de wolkenkrabber-
stad gevonden. Het geslacht Kong blfjkt
echter daarmede nog niet u'tgestorven.
Thans heeft men den zoon van Kong
ontdekt, die de eigenschappen van zijn
gesneuvelden voorganger heeft geerfd.
Het op een woest eiland, tengevolge van
muiterij, aan land gezette vijftal is de
eerste die een ontmoeting met den ster
ken en onbevreesden Kong junior heeft.
Evenals pa-Kong vecht hij met voor
wereldlijke monsters, slaat er enkele
knock out, maar is ten opzichte van de
menschelijke indringers verzoeningsge
zind. Het gaat er natuurlijk weer span
nend naar toe, met als climax de aard
beving die het gefyeele eiland in zee doet
verzinken. Kong junior met zich mee
sleurend! In de hoofdrollen Robert Arm
strong en Helen Mack.
Oppositie tegen van bovenaf
opgelegde voorstellen.
In de Vrijdagmiddag gehouden verga
dering van den gemeenteraad is lang
durig gedebatteerd over het voorstel
van B. en W. inzake de door den mi
nister gewenschte wijziging in de Ver
ordening regelende de rangen, het aan
tal, de samenstelling, de eischen van be
noembaarheid en de bezoldiging van de
ambtenaren van politie.
Wethouder DE MEIJ legde de verkla
ring af, dat hij het met de overige leden
van het college van B. en W. niet eens
was en daarom tegen het van bovenaf
opgelegde voorstel zou stemmen.
De heer VAN HAL bepleitte uitstel
van behandeling, opdat de organisaties
alsnog bij den minister kunnen aandrin
gen op een ander inzicht.
De heer VAN DER BEKE CALLEN-
FELS verklaarde zich voor het voorstel;
de heer SOREL kon niet inzien, dat men
nog verandering zal kunnen krijgen; de
heer ANDRIESSEN was voor uitstel; de
heer PAAP wilde zich niet geheel bij
het voorstel neerleggen en voelde ook
voor uitstel; de heer RORIJE zeide, dat
ook in het georganiseerd overleg naar
voren is gekomen, dat de hoofdbesturen
gaarne nog een poging bij den minister
wilde wagen.
De VOORZIT'! bK zeide, dat het een
heel lange lijdensgeschiedenis is geweest,
reeds 10 Maart 1933 is de regeling be-
0. 0. Oi 0i Oi O* Os Oi 0. Oi
Ongeregelde opstellen over ongewone
onderwerpen, opvallende ontdekkingen of
opmerkenswaardige onderzoekingen.
HET WASSENDE TA AL-SCHANDAAL
Van taalverslonzing door ge
brek aan doortastendheid tot
den effectieven chaos.
Anti-nieuwe-spellings-lezer, lees nog
één regel verder als het u beliefc: het
geen hier zal volgen is geen betoog
voor de nieuwe s p e 11 i n g-1934.'
Tenminste niet, of zoo goed als niet.
rechtstreeks. En gevolgtrekkingen zijn
vrij
Hetgeen hier volgt is uitsluitend een
weerslag op het koninklijk woord in on
ze laatste troonrede, een woord, dat zoo
van ganscher harte schrijver dezes' in
stemming heeft:
„Bijzondere aandacht zal woeden ge
wijd aan de organisatorische en paeda-
gogische vragen inzake het onder
wijs.... De juiste en diepere kennis en
de zuivere uitspraak van onze Neder-
landsche taal zal daarbijbevorderd
worden".
(H. M. de Koningin, 17 Sept. 1935)
Het is noodig, broodnoodig, dat daar
aan veel en ernstige aandacht besteed
gaat worden, want de dezerzijds meer
malen voorspelde chaos i s er thans
reeds. Het schandaal van door ge
brek aan durvende, logische door
tastendheid bij de overheid en bij de
dagbladpers de twee machten
die het tezamen geheel in de hand heb
ben binnen vier weken een einde aan
den strijd te maken ontstane en
voortwoekerende verslonzing en bederf
wast met den dag. Men gelooft het
sproken e i nadien nog wel vier maal.
Nu gaat hei voornamelijk om de salaris
sen van de majoor-rechercheurs, die spr.
J 2500 had willen laten verdienen, doch
waarvoor de minister als maximum maar
2350 toestaat en om de salarissen van
de wijkbrigadiers, die spr. had willen
laten verdienen 18002000, doch op
aandrang van den minister wordt 1800
—1900 voorgesteld. Voor de age;i;eii
wordt niet meer toegelaten dan van
14001800, een aanvangssalaris van
1450 kon geen genade vinden en over
gangsbepalingen worden niet aanvaard.
Spr. zou willen, dat men het voorstel
aannam; d,an kon men nog den wen'sch
van 2000 voor de wijkagenten en vrije
geneeskundige behandeling onder de
aandacht van den Minister brengen.
De heer PAAP achtte dit niet de juis
te weg, want, dan is het besluit genomen
en keurt de minister dit zonder meer
goed. De heer MARIJS zou toch gaar
ne^ het maximum op 2000 zien bepaald;
de heer VAN OORSCHOT begreep niet
waarom de kwestie niet een maand kan
worden aangehouden en vond het eigen
aardig dat de heer Sorel als vakorgani
satieman tegen uitstel kan zijn. Spr. ging
mede met den heer Paap, dat men ge
legenheid moet hebben opmerkingen te
maken en wijzigingen aan te brengen.
De VOORZITTER zeide, dat dit alles
een belangrijke voox-geschiedenis heeft,
en er zeer strenge eischen gesteld zijn
het nu af te handelen. Salarisregeling is
feitelijk steeds aan de orde. Zoo komt
nu weer de vraag om 'n oordeel of te
Vlissingen over heel de linie opnieuw
5 pet. verlaging kon worden toegepast.
De heer LAERNOES ontraadde ern
stig uitstel om meer dan één reden. Men
bereikt er niets mede en het is niet takt-
vol. Men moet in Den Haag den goeden
wil laten zien.
De heer WOLTERING zeide nog, dat
men met handen en voeten aan het rijk
gebonden is en de heer PAAP stelde nu
een amendement voor om voor de wijk
agenten te bepalen 18002000 en
premiebetaling door de gemeente voor
ziekenfonds en ziekenhuisverpleging.
De heer LAERNOES zeide, dat men
het idee moet uitvoeren of niet.
De heer VAN HAL trok zijn voorstel
tot uitstel in, waarna het amendement
van den heer Paap werd aangenomen
met 15 tegen 3 stemmen, die der heeren
Edelman, Laernoes en Woltering.
De heer RORIJE bepleitte nog de be
langen van de agenten, die 3 tot 5 jaar
in dienst zijn, opdat zij niet achteruit
gaan in salaris. ,De VOORZITTER zal
dit in Den Haag bepleiten.
Ook het voorstel tot wijziging van de
loonen der gemeentewerklieden, en wel
tot een loonpeil van gemiddeld 55 cent
per uur, heeft tot uitvoerige bespreking
aanleiding gegeven.
De heer VAN OORSCHOT betoogde
dat nu reeds drie maal de loonen op
aandrang van den minister en zijn
„paladijnen", Ged. Staten, zijn verlaagd.
Doch deze aanpassingspolitiek leidt de
werklieden tot de grenzen van het
pauperisme. Men moet nu eindelijk
eens zeggen: „Tot hier toe en niet ver
der". Men moet niet vergeten, dat ver
mindering van loonen ook vermindering
van koopkracht ten gevolge heeft. De
Raad heeft niet veel meer te zeggen,
omdat men het staatsrecht over 1 oord
gooit. Men moet trachten op te komen
voor het zelfsbeschikkingsrecht van den
Raad, spr. en zijn fractie zullen tegen
stemmen.
TWHII 'lUW'UIMIWHm—BJWJKOT—BCBUWMW
niet, men ziet het oprecht niet, men wil
het niet zien, maar: het is er.
Het bewijs daarvoor? 't Is overal te
vinden, waar men ook zoekt. Laat ik
het u uit de eerste de beste enveloppe
mogen halen, die de post mij op een
avond in de bus bracht.
Van een boekhandelaar. Met twee
prospectussen van boeken. Een van „De
Idioot", uitg. Van Loghum Slaterus N.V.,
Ai-nhem; een van „De Bikkel", uitg. U.
M. Holland, Amsterdam.
We zullen het er over eens zijn, dat
uitgevers, als werkende in een deejl
van onzen taaltuin, geen analfabeten zul
len wezen, doch lieden die zorg aan 'n
prospectus zullen besteden, ten minste
gelijk aan de zorg van den gemiddelden
Nederlander voor een brief of zoo iets.
Zulk een prospectus, het zij dan al
geen literair proza, mag dus zeker den
eisch gesteld worden, in ordentelijk Ne-
derlandsch geschreven te zijn.
Eerst nu: „De Idioot". 4 pagina's
druks. Pag. I: t'tel. Spelling: De Vries
en Te Winkel of Tei-pstra. (Dat is slechts
uit te maken wanneer men een sexueel
ongeslachtelijk doch taalkundig-manne
lijk woord al-of-niet met een n-uitgang
tegenkomt Pag. II en III: persbeoor-
deelingen. Inleidende woorden van den
schrijver van het prospectus: Nieuwe
spelling 1934. Vervolgens tien citaten
uit couranten en tijdschriften. Deze zijn
alle tien vermoedelijk van voor de in
voering der spelling-1934; ze zijn dus öf
in De Vries en Te Winkel, öf in het
Terpstra'sch. Daartusschen weer zinsne
den van den uitgever-schrijver van het
prospectus in het Marchantsch; pag IV
is ook daarin gesteld.
Nu kan men zeggen: tja, in een over
gangstijdperk moeten er twee spellin
gen naast elkaar zijn. Accoord, maar:
dan geen drie. En dan die twee: goed
Nederlandsch. Dat een en ander niet 't
geval is, dat we integendeel midden in
de tuchteloosheid en de veelzijdigste
De heer ANDRIESSEN dacht er niet
aan voor het voorstel te stemmen, dat
leidt tot een loon, dat te weinig is om
van te leven.
De heer ANKER vergeleek de ioonen
mei dse in andere plaatsen en meende,
dat zij dan nog niet zoo slecht waren.
Nadat nog verschillende anderen het
woord hadden gevoerd, werd het voor
stel aangenomen met 10 tegen 8 stem
men, die der S.D.A.P. en van den heer
Andriessen.
Het volgende voorstel was dat tot wij
ziging van de verordeningen, instruc
ties en overeenkomsten, betreffende de
geneeskundige verzorging van on- en
minvermogenden, zulks naar aanleiding
van opmerkingen van Ged. Staten.
De heer KöNIG had ernstige bezwa
ren, en schetste hoe iemand met één
kind en een loon van 16, als vrouw
of kind opgenomen moet worden 3.50
zal moeten betalen. Ook met de voorge
stelde verlaging van de bezoldiging van
den chirurg en den schoolarts kon spr.
zich niet vereenigen.
De heer SOREL vond het jammer, dat
men weer veranderen moet, maar B. en
W. hebben alles gedaan om het vorige
tarief te handhaven.
De heer VAN SPANNING zeide, dat
er gevallen kunnen zijn, dat arbeiders
bij een ziektegeval nog minder overhou
den dan de gesteunden, doch als men dit
voorstel weg stemt, vervalt men weer in
den toestand, dat men geen tabel heeft
en dat is nog erger.
De heer RORIJE meende, dat er wel
heel wat van den verpleegprijs af kan.
Dé heer DE MEIJ zal voorstemmen, en
ook de heer LAERNOES verdedigt aan
nemen van het voorstel, dat hij overi
gens betreurt.
De VOORZITTER deelde nog mede,
dat binnenkort te Middelburg met den
secretaris-generaal van binnenlandsche
zaken, dr. Frederiks, en de besturen der
ziekenhuizen een onderhoud over be
langrijke verlaging van den verpleeg
prijs zal plaats hebben.
Het voorstel werd ten slotte aange
nomen met 14 tegen 4 stemmen, die der
heeren König, Post, Rorije en Van Oor
schot.
AI of niet na een enkele korte op-
merk'ngem werden alle reeds vroeger
gemelde voorstellen aangenomen en
ook, een pas ingediend, nml. om v,anaf J
Oct. de regeling betreffende het niet
verlicht behoeven te zijn van motorrij
tuigen, die in het verlichte deel der ge
meente stil staan, ook te doen gelden
voor bakfietsen.
J. C. A. Drabbe: teekeningen
en pastels. Inde Steenrotse,
Middelburg.
Indien men iemand de tentoon
stelling van potloodteekeningen, crayons
en pastels, welke thans in het boven
zaaltje van Inde Steenrotse te Middel
burg is gearrangeerd, rustig zou laten
bekijken en hem of haar dan zou vertel
len, dat dit werk van een oud-officier is,
dan zou men wel even verwonderd kij
ken, denk ik. Want er is niets martiaals
of heroïsch, niets van den krijgsman in
dit fijne en teere werk te vinden.
Dat houdt evenwel allerminst een
veroordeeling, misschien zelfs wel het
tegendeel, in: het moet een gave en
meer-dan-eenzijdige figuur zijn, die als
wanorde verzeild zijn geraakt, zal mijn
tweede voorbeeld U bewijzen.
Het prospectus van „De Idioot" was
dus in 2 spellingen, te weten: De Vries
en Te Winkel en Marchant.
Het prospectus van „De Bikkel" is,
naar bij nauwgezette lezing blijkt, óók
in 2 spellingen, nl.: Terpstra en Mar
chant. ^<at is dus in 2 prospectussen van
tezamen weinig meer dan vier bladzij
den druks drie verschillende spel
lingen.
Maar nu!
Het prospectus van „De Bikkel"
wij namen het maar als exempel voor
de vuist weg, en we willen hier den uit
gever ervan gansch niet onaangenaam
zijnbevat in 90 regels druks, of
900 woorden, ten minste 23 evidente
fouten tegen: a de spelling, b de taal. c
de interpunctie!
Wij verwijten hier schrijver noch uit
gever van dat papiertje iets. Wij con-
stateeren hier slechts een taal-schan-
daal, dat met stapels papier te vermeer
deren was: de triomf van de wanorde.
Waaraan tot eiken prijs een
einde gemaakt moet worden! Men weet,
dat naar onze overtuiging de eenige
nu nog mogelijke weg is: integrale aan
vaarding van de spelling-1934; maar al
zou men het Siegenbeeksch weer impe
ratief voorschrijven: er moet een
heid en orde komen!
We zullen het heele prospectus hier
niet afdrukken en analyseeren. Maar we
zullen wel het bewijs voor wat we schre
ven leveren. Het bewijs tevens, dat wi
metterdaad willen, wat de Koningin op
den derden Dinsdag van September 1935
zeide: juiste en diepere kennis v,an onze
schoone Nederlandsche taal (die zoo-of-
zo even schoon is).
Hier volgen een aantal zinnen uit dit
„prospectusselijke" proza:
In een zeer boeiend verhaal vertelt
Diet Kramer de menschwording van
een jonge vrouw.
keerzijde van den krijgsmansaard zulk
een innig gevoel voor teedere kleur-
schakeeringen bezit. Want hoofdken
merk van de Drabbes teekeningen en
pastels is wel de teederheid en de
zachtheid des gemoeds, met liefde voor
de schoonheid bezield. Het is forsch nog
magistraal, het zijn kreten noch krijten
de klachten, schallende triomfzangen
noch krakeelend lawijt: Drabbe teekent
tastend en sober schetsend de stilte van
het besneeuwde bosch, de zon op een
Italiaansch dorpje, de giftige schoonheid
van de digitalis, niet fel-paars maar in
simpele grijzen en witten. Hij schildert
met de zorgvuldigheid van een of meer
vorige eeuwen een tegeltje in wit en
blauw, met een groen en rood bosje ra
dijsjes ervoor.... en men kan de liefde
van den schilder voor zijn onderwerp
en voor de inhaerente schoonheid van
dit simpele gegeven uit ieder streepje
proeven.
Er is werk van verschillenden aard,
schoon op een na alles pastel, crayon en
potlood is. Bloemen, buurtjes om het
Lago Maggiore (met de pen opgezet),
landschappen, veel om des schilders
woonplaats Domburg; figuurtjes, een
enkel naakt (dat anatomisch niet feil
loos, doch qua compositie en opvatting
zeer zuiver is). Het beeldje tegen den
vensterwand (2) is van een bijzondere
reine wijdheid; het drieluik Maestoso
met Scherzando en Grazioso ter weers
zijden is geestig. Verklarend werkt de
vergrooting, die de teekenaar maakte
naar een reprodutie in de „Studio" van
een werk van den Japanner Seno Kaku-
zo: in Drabbes opvatting en techniek
voelt men verwantschap met dit Ooster-
sche werk al is deze verwantschap
stellig niet tot vereenzelviging gewor
den.
In hooger beroep.
F. R., 60 jaar, timmerman, wonende
te Ter Neuzen heeft hooger beroep aan-
geteekend tegen het vonnis der recht
bank te Middelburg waarbij hij wegens
bedrog (baten niet verantwoorden) is
veroordeeld tot 2 maanden gevangenis
straf voorwaardelijk met een proeftijd
van 3 jaar en afdragen van het bedrag
van 75 aan den Curator.
De officier van Justitie heeft cassa
tie aangeteekend tegen het vonnis der
rechtbank waarbij N. P. M., 36 jaar, uit
voerder van werken in hooger beroep
is ontslagen van alle rechtsvervolging,
terzake van de tenlaste gelegde Over
treding van de Arbeidswet.
Th- F. S., 33 jaar, marconist te Zierik-
zee heeft hooger beroep aangeteekend
tegen het vonnis van den politierechter
te Middelburg van 1 Oct. j.l. waarbij hij
wegens mishandeling is veroordeeld tot
f 10 of 5 dagen hechtenis,
Rechtbank te Middelburg.
Vrijdagmiddag zijn de volgende zaken
behandeld:
J. de H., 35 jaar, paardenhandelaar,
wonende te Cadzand, werd ten laste ge
legd dat hij in Mei 1.1. te Cadzand, door
aan zijn knecht D. A. D. een bedrag van
5 te beloven, door misbruik van gezag
opzettelijk heeft uitgelokt dat deze op
9 Mei 1.1. te Sluis twee paarden van uit
België in Nederland heeft ingevoerd en
dat hij omstreeks Mei 1.1., door aan zijn
Zeer boeiend? Cliché-term, on
macht. Een verhaal is boeiend, of ver
velend.
Zij is de eenigste dochter van Dr,
Karei Horstink, leeraar aan het Gym
in een onzer kleinere provinciesteden,
Eenigste? Neen: de eenige dochter.
„Eenigste" kan slechts gebruikt wor
den in dezen zin: De eenigste [d.i.: de
heerlijkste] perzikken lagen op den ta
fel. Dit is geen mooi, maar ook geen
fout Nederlandsch. De eenigste dochter
is wél en zeer bepaald fout, evenals
„kleinere in plaats van „kleine".
Dr. Karei Horstink heeft in zijn
jeugd met behulp van een beurs en
geleend geld zijn studie als geoloog
voltooid. Als weesjongen was zijn ma-
terieele basis vrij pover. Vijf en twin
tig jaar was hij, als een reis naar Noor
wegen noodig was, om hem materiaal
te verschaffen voor zijn proefschrift,
dat hem zijn Doctors titel moet be
zorgen.
Hier hebben we er drie soorten in een
alinea. Pover m.z. poover „Als" een reis
naar Noorwegen m. z. „toen" een reis
n.N. En Doctors titel moet of één woord
zijn, of met een koppelteeken er tus-
schen geschreven worden.
In stilte echter droomt hij van een
grootsche toekomst, van een alge-
meene erkenning, van opzienbare
boeken
Twee-in-een. Het is een citaat uit het
boek. Dat boek is in de n.s. Ergo: alge-
meene m. z. algemene. En de „opzien
bare" andere fout noteerde U reeds?
Hier ontmoette hij de dochter Olga
Ingjer van den Trodhjemsche fabri
kant, Sverreson.
Dit is weer géén citaat, hier is de
auteur van het prospectus, niet de
schrijfster van het boek, aan de pen.
Dus: spelling Terpstra. Maar: dan is
knecht geld te geven of te beloven, door
misoruik van gezag heeft uitgelokt dat
deze 2 paarden te Retranchement vanuit
België heeft ingevoerd, beide in strijd
met de Crisis-invoerwet.
Eisch 2 maanden gevangenisstraf met
verbeurdverklaring der paarden.
Mr. P. C. Adriaanse, achtte de feiten
niet bewezen en vroeg vrijspraak.
D. A. D„ 32 jaar, arbeider, wonende
te Cadzand, werd verboden invoer van 2
paarden van uit België in Nederland ten
laste gelegd te Sluis op 9 Mei 1.1. en op
11 Mei 1.1, te Retranchement.
Eisch 6 weken gevangenisstraf.
Mr. P. C. Adriaanse pleitte clementie
en bij veroordeeling oplegging van een
voorwaardelijke straf of een geldboete.
M. B„ 19 jaar, werkman, wonende te
Ter Neuzen, werd verdacht dat hij op
7 September te Ter Neuzen W. A. van
Doorn heeft geslagen.
Eisch: 6 weken gevangenisstraf.
J. A. G., 33 j., slager, wonende te Mid
delburg gedetineerd werd ten laste ge
legd dat hij op 11 Aug. te Middelburg
een rijwiel, toebehoorende aan C. Bee-
ke, heeft weggenomen en in Juni of
Juli 1.1. te Goes, een rijwiel, toebehoo
rende aan J. van de Kreeke, welk rij
wiel hij voor één dag had gehuurd, heeft
verduisterd.
Eisch: 6 maanden gevanisstraf.
Mr. W. Le Mair pleitte voor opzen
ding naar een gesticht of inrichting
voor zenuwlijders.
G. den H„ 21 jaar, veldarbeider, wo
nende te 's H. Arendskerke, werd ver
dacht dat hij op 9 Aug. 1.1. te s H.-
Arendskerke een stroomijt, toebehoo
rende aan H. van Antwerpen, heeft in
brand gestoken en daardoor vernield.
Eisch: een maand gevangenisstraf.
o
EEN BRANDSTICHTINGSAFFAIRE.
Oom en neef.
Zooals reeds in 't kort gemeld, stond
gistermorgen voor de rechtbank alhier
o.a. terecht E. de W„ 26 jaar, koopman
te Stoppeldijk, wien ten laste was gelegd
dat hij omstreeks Juli 1931 te Honte-
nisse met het oogmerk tot wederrechte
lijke bevoordeeling brand heeft gesticht
in een bij P. J. Bogaart in gebruik zijn
de schuur waarin zich goederen bevon
den welke allen tegen brandschade wa
ren verzekerd. Verdachte erkende de
brandstichting te hebben gepleegd.
De officier van justitie eischte tegen
deze verdachte een gevangenisstraf van
1 jaar.
Vervolgens had zich wegens uitlok
king van de brandstichting te verant
woorden P. J. B. 47 jaar, landbouwer te
Hontenisse, door aan E. de W„ een neef
van hem, die bij verdachte in huis was,
te verzoeken de schuur in Brand te
steken en hem een geldsbedrag van
f 100 te beloven wanneer de W. aan zijn
verzoek gevolg gaf. Verdachte onder
vraagd, ontkende hetgeen hem was ten-
laste gelegd.
De W., die gedetineerd is, verklaar
de dat hij f 65 in termijnen van zijn oom
had ontvangen voor het in brand steken
van de schuur. Hij moest nog f 35 heb
ben, welke bedrag hij nimmer heeft ge
kregen.
De vrouw van dezen getuige had op
zekeren dag gezien dat verdachte een
witte enveloppe aan haar man gaf, wel
ke later is geopend en waarin een bank
biljet van f 10 zat. Haar man had toen
gezegd dat dit een gedeelte was van
het bedrag van f 100 dat hij van zijn oom
het van den Trondhjemschen en niet.
hemsche!
Een zesde klas van een klein gym
nasium in een provincie stad. „Een
merkwaardige klas." zegt een leerares
er over. „We hebben in lang niet
zoo'n pientere zesde gehad. Vlot, je
zou bijna zeggen „enbloc" begaafd,
maar akelig nuchter."
Het is niet provincie en/of stad, maar
provinciestad of provincie-stad. En het
is niet „enbloc" maar „en bloc".
een aanleg die zich straks, in
de komende studentenjaren, krachti
ger en volkomener bewijzen zal.
Een „aanleg die zich bewijzen zal
Bob van Beek, de trouwhartige,
sportieve jongen, goedig en opper
vlakkig, met zijn zonderlingen ver
knochtheid aan het begaafde inne
mende meisje
O Terpstr,a, met uw „zonderlingen ver
knochtheid" aan den n!
[Staat niet in de helft der gemeente
raadsverslagen die onze redactie ont
vangt: „Den heer Jansen zeide hier
op".
Groeien doet pijn, dit is de levens
weg die De Bikkel te leeren krijgt.
Men krijgt een levens les te lee
ren, een levens weg echter gaat
men, of legt men a f; men kan
een weg zelfs betreden. M,aar
een levensweg die zij te leeren krijgt is,
indien al Nedérlandsch, dan toch
beroerd Nederlandsch.
Dit is niet alles. Maar het is genoeg.
We zitten midden in de wanorde. We
moeten er uit, wanneer er nog eenig
respect voor onze taal, nog eenige
liefde voor dit schoone uitdruk
kingsmiddel zal overblijven.
Hoe? Dat m,ag een ieder nu eens voor
zichzelf uitmaken. Mits hij geen utopie,
doch bereikbare werkelijkheid nastreve.
