KRONIEK van den BAG.
KERKNIEUWS.
KUNST EN WETENSCHAP.
LANDBOUW.
LEGER ER VLOOT.
SPORT.
fiEMEÜGD NIEUWS,
Met 't Sterntje over stille
en woelige wateren.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 29 AUGUSTUS 1935. No. 203.
De Bombayers en de Japan
ners in Ned- Indië.
Deze kroniek v,an den dag is rubriek
van het buitenland. Nederlandsch Oost-
Indië, hoewel buiten-het-land-Nederland
liggende, beschouwen wij zeer zeker niet
als buitenland, doch als integreerend
deel des rijks.^
Wanneer wij dan toch een Indisch
probleem hier behandelen, dan is dat,
omdat het dat van buitenlanders in on
zen Oost betreft. Dat kan er wel mee
door, dunkt ons.
De crisis, die reeds zooveel tot stand
heeft gebracht, wat tot voor kort on
mogelijk werd geacht, heeft ook in Ne
derlandsch Indië een nieuw wonder ge
wrocht; de Bombaysche winkeliers te
Batavia zijn tot de organisatie van den
Europeeschen middenstand toegetreden.
De strijd om het bestaan bracht hen tot
een stap, welke zij, ondanks alle aan
drang van de organisatie, tot dusver
standvastig geweigerd hadden te doen.
De Bombayers in Indië, zoo schrijft
ons onze Indische correspondent over
dit onderwerp, vormen een klasse op
zichzelf. Vrijwel uitsluitend drijven zij
handel in manufacturen en damesstoffen.
Wereldfirma's, met millioenenkapitaal,
vestigden ook in Ned. Indië toko's en
wie verstand had v,an stoffen en zelf
standig prijzen kon bepalen, wist bij
de Bombayers gewoonlijk voor weinig
geld uitnemende waar mee te nemen.
Deze handelaren waren de groote con
currenten voor de Chineezen. Zij ble
ken minstens even gewiekst in het za
ken doen en de geheimen van het oor
deelkundig geven van crediet bestonden
voor hen niet. Voor kooplustigen was
het steeds een raadsel, waarom stoffen,
die in trek waren, alleen bij de Bom
bayers konden worden betrokken en zoo
ontstond voor dezen middenstand een
soort van publiek, dat ook de meest
gegoede elementen van de samenleving
telde.
Doch veel v,an hetgeen te koop werd
aangeboden, was luxe en overdadig dure
kieeren hebben hier tot de eerste slacht-
u fs, van de „aanpassing" behoord,
net ging den Bombayers slecht. Zaken,
l j.jaren en iaren een bloeiend bestaan
hadden geleid, werden opgeheven, felle
concurrenten gingen samen en op de lijs
ten van de faillissementen kwamen vaak
de zoo schoon klinkende namen van
Bombayers voor.
Toen zijn de licentieeringen en con-
tingenteeringen gekomen en die hebben
de toch ,al zoo donkere horizont nog
wat versoberd,
Zooals reeds gezegd, waren de Britsch-
Indiérs niet aangesloten bij Midden-
standsvereenignigen, en evenmin bij de
Handelsvereenigingen, lichamen volko
men particulier van opzet, doch die hier
de taak v,an kamers van koophandel
vervullen.
Werd nu een regeeringsmaatregel ge
nomen, die den handel raakte, dan werd
hij niet alleen in alle dagbladen bekend
gemaakt, doch tevens doorgegeven iian
alle Handelsvereenigingen en Midden-
standsvereenigingen over geheel Indië,
die dan haar leden op de hoogte brach
ten en bekend maakten met de te ver
richten formaliteiten,
j-^f Bombayers, die zich steeds afzij
dig hadden gehouden en gewoonlijk geen
ttoüandsche of Maleische couranten le
zen, hebben dikwijls eerst van deze
maatregelen vernomen, die van het
grootste belang voor hun bedrijf waren,
als de licentieering reeds van kracht
was. De douane hield dan hun goede
ren aan, omdat zij geen vergunning tot
invoer konden overleggen en gedurende
ij ^at a^e f°rmahteiten ver
vulden, zooals opgeven van voorraden
van vroegere jaren enz. lag hun goed
Tusschen de zandbanken.
VII.
Het was druk in het Volkerak en het
leek wel of de kapiteins van alle sche
pen in de buurt een weddenschap aan
gegaan hadden wie het eerst uit het
bedstroo en het vroegst in de vaart zou
wezen.
Hier en daar schoof de romp van een
groote schuit ons voorbij, soms liet een
s oomtluit een korte maar duidelijke
waarschuwing hooren en dan kwam er
een vaartuig achter ons, dat aan stuur-
oor passeerde en waarvan de schip
per, knus in zijn glazen k -uit- aIs h£{
ware machinaal even de hand omhoog
Zoo voeren we door de Carolinageul,
waarna het vaarwater een anderen
naam krijgt en Krammer genoemd
wordt.
Hier is het varen op de tonnen een
eerste vereischte, want het wemelt van
ondiepten en zandbanken, die met eb
zoo goed als droog komen of ,als grijs-
gele eilandjes boven het water uitste
ken,
„Mag ik eens wat vragen, kapitein?"
„Je ga je gang maar", zei Piet.
„Als ze nou vannacht eens stilletjes
zoo n ton hadden weggenomen en er
gens anders gelegd hadden, zou je het
dan gemerkt hebben?"
<>Die tonnen" doceerde Piet en hij
ging boven op het bakje met gereed-1
aan de kaai, aan den boom zegt men
in Indië, en moest opslaggeld worden
betaald. Door gebrek aan juiste voor
lichting, waren de gegevens, welke zij
aan het Crisisbureau verstrekten, dik
wijls hopeloos onvolledig, zoodat nage
vraagd moest worden, wat weken en
weken kon kosten, omdat een brief bijv.
van Batavia naar Menado er gemiddeld
een 14 dagen over doet.
Met eiken nieuwen maatregel van de
regeering verergerde deze toestand en
thans komt de Indische douane in ver
schillende havenplaatsen ruimte te kort
om alle waren op te slaan, doch .waar
van de invoer tot de onmogelijkheden
behoort.
In deze droeve dagen hebben de Bom
bayers hun houding van afzijdigheid la
ten varen en het aantal leden van de
Middenstandsvereenigingen heeft plot
seling een aanzienlijke uitbreiding ge
kregen- Mogelijk zullen vele stroppen,
die zij zich anders in de toekomst ge
haald zouden hebben, thans uitblijven,
maar het toetreden heeft geen oplossing
gebracht voor de vraag, waar de gewel
dige voorraden heen moeten, die aan
den boom liggen en niet binnen kunnen
komen.
Het waardeloos worden van al deze
goederen, wat betrekkelijk snel ge
schiedt, omdat zeelucht niet de beste
conservator is voor stoffen, zou in tal
van kringen een financieele debacle
veroorzaken, maar het ongelimiteerd
binnenlaten zou den marktprijs drukken,
ten nadeele van de handelaren, die zich
beter aan de bepalingen van de regee
ring hebben gehouden. Het vraagstuk is
zelfs in den Volksraad ter sprake geko
men, maar niemand wist een aanvaard
bare oplossing voor te stellen,
De geweldige afstanden in Ned. Indië
en het groote verschil in de mate van
economische ontwikkeling van dikwijls
betrekkelijk dicht bij elkander gelegen
streken, vormen verder soms haast on
overkomelijke moeilijkheden bij het tot
stand brengen van een algemeen gel
dende, bevredigende regeling. Een en
kel voorbeeld zal dit duidelijk m-aken
In 1932 en 1933 is Japan plotseling
alles direct aan den besteller gaan zen
den. Miniatuurzaakjes van 3 fietsen per
jaar, v,an één vaste tafel, van 20 kg
email, van 40 badhanddoeken enz. wer
den daardoor tot importeur gepromo
veerd, waardoor zij tevens alle soms ta
melijk omvangrijke douaneformaliteiten
hadden te vervullen.
Handelaartjes van dit slag kunnen
veel beter in den groothandel vinden,
wat zij noodig hebben en het ligt dan
ook in het voornemen hen in de toe
komst daarheen te verwijzen, m,aar de
groote vraag is, wie voortaan als im
porteur moet worden uitgeschakeld?
Wat voor de groote plaatsen als een
belachelijke kleine invoer geldt, kan
op de „buitenbezittingen" in de behoef
te voor een heel jaar voorzien en de
groothandel is daar niet vertegenwoor
digd, De menschen daar kunnen natuur
lijk uit de hoofdplaatsen betrekken,
doch dit kan groote vertraging mee
brengen. Naar een oplossing wordt ijve
rig gezocht, maar gevonden is zij 'nog
niet.
Dinsdagavond nam ds. J. D. Barth
voor een stampvolle kerk afscheid van
de Geref. Gemeente te Borsselen,
Van heinde en ver was men opgekomen
om de afscheidsrede van dezen leeraar,
die hier 5J4 jaar heeft gearbeid, te hoo
ren. De vertrekkende sprak naar aan
leiding van 1 Thess. 3 12 en 13.
Na °de prediking werd het woord ge
voerd door burgemeester Rutgers, door
schap zitten, „zijn allemaal gemerkt en
ze staan op mijn kaarten met het num
mer er bij. Er zijn rooie en zwarte en
rooie meV zwarte streepen, die liggen
als 't ware op den hoek van twee vaar
wegen, zoodat je ze aan twee kanten
kunt passeeren, D'r zijn kroontonnen en
gewone tonnen en je begrijpt wel, dat
er 's avonds geen lantarenopsteker uit
vaart om al die lichtjes aan te steken.
Als 't vaarwater verandert, doordat er
wat verzandt of als de stroom nieuwe
geulen gemaakt heeft, dan nemen ze
zoo'n ton weg en leggen die ergens an
ders. Dan staat er in de couranten een
officieel bericht laan zeevarenden en dan
schrap ik die ton op mijn kaart en tee-
ken hem waar hij weer neergelegd is.
Gesnopen?"
„Dank je", zei ik, „hoeveel ben ik je
schuldig?"
„Stort het maar in het weduwenfonds
van Schuttevaer",, zei Piet". Kijk, nou
gaan we door de Vlije van de Vliet-pla-
ten naar het Slaak. Dat kun je hier alle
maal op de kaart zien, want je hebt hier
natuurlijk geen bordjes van den A. N,
W. B. met wegwijzers en met het aan
tal kilometers, weet je nou waar de
volgende rooie ton zit?"
„Daar heel in de verte, zie ik een
rood puntje", zei ik,
„Je ga je gang maar", zei Piet, „maar
het water loopt af, ik geloof nooit, dat
we nog bijtijds op Tholen komen."
„En wat dan, Piet?"
„Wel zei Piet, „ik heb nog zoo'n
vestzakankertje in de boot liggen. Dat
gooien we dan buiten boord en dan
wachten we op hoog water."
We voeren van het Zijpe de Mossel
ouderling Walhout, die de gemeente den
scheidenden leeraar liet toezingen de
zegenbede uit Psalm 134.
Ds. A, Verhagen uit Middelburg las
een schrijven voor van ds. Hofman uit
Krabbendijke, die wegens ambtsbezig
heden verhinderd was de plechtigheid
bij te wonen.
Ook sprak ds. Verhagen nog een per
soonlijk woord.
Ten slotte werd ds. Barth toegespro
ken door ds. Kersten uit Rotterdam, Ds,
Barth beantwoordde alle sprekers en
bracht dank aan den gemeenteveldwach
ter De Korte voor de trouwe plichtsbe
trachting, die hij ten allen tijde van hem
in zijn ambtelijke bediening had mogen
ondervinden.
Met leedwezen ziet men ds. Barth
naar Dordrecht vertrekken.
(De Zeeuw).
Mgr. Aengenent in gevaar,
In verband met de ernstige buikaan
doening waaraan de bisschop van Haar
lem. mgr. J. D. J. Aengenent, lijdende
is, hebben geneesheeren operatief ingrij
pen noodzakelijk geacht. Deze operatie
zal heden plaats hebben. Wegens het
hieraan verbonden gevaar is de bis
schop gisteravond van de H.H. Sacra
menten der stervenden voorzien.
Geen Duitsche artsen naar het me
dische congres te Montreux. De Rijks
leider der medici maakt bekend, dat aan
de internationale medische week, die
van 914 September te Montreux zal
worden gehouden, niet door Duitsche
artsen zal worden deelgenomen.
Als motief voor deze houding wordt
aangegeven, dat de redactie van de
„Schweizerische Medizinische Wochen-
schrift" waarbij het secretariaat berust,
in Juli van dit jaar zonder commentaar
een verhande.ing heeft gepubliceerd van
den Weenschen niet-Arlschen prof. dr.
Julius Bauer, waarin deze een zeer
scherpen aanval deed op de Duitsche
maatregelen inzake sterilisatie.
Aardappelwratziekte nabij de
Zeeuwsch-Vlaamsche grens.
Te St. Gillis in Belgisch Oost-Vlaan
deren, vlak bij de Zeeuwsch-Vlaamsche
grens, is meldt het „Dagblad van Zee
land", wratziekte geconstateerd in twee
soorten aardappelen, n 1. Industrie en
Odenwaider Blauwe.
Zooals bekend, is deze ziekte uiterst
besmettelijk en hoogst gevaarlijk, zoo
zeer zelfs, dat in Nederland in 1914, ge
wijzigd in 1924, een afzonderlijke aard-
appelwratziekte-wet in het leven ge
roepen werd.
Deze wet bepaalt, dat bij gevallen van
aardappelwratziekte hiervan mededee-
ling gedaan moet worden ten gemeente-
huize. Deze wet bevat ook verschillende
bepalingen betreffende vervoer, invoer
en doorvoer van aardappelen, terwijl
verschillende Koninklijke besluiten de
bestrijding van de ziekte regelen.
De wet legt aardappelbouwverbod op
ten opzichte van besmette gronden.
Tevens bestaan er internationale af-
weermaatregelen tegen deze ziekte o.a.
hierin bestaande, dat voor import steeds
vereischt wordt een verklaring, afgege
ven door bevoegde autoriteiten van het
exporteerende land, inhoudende dat de
betrokken partij zelf gezond is en
daarenboven gegroeid in een gezonde
omgeving.
Zou deze ziekte ook in Zeeuwsch-
kreek in tusschen Sint Philipsland en
Tholen. Een kerktorentje en wat roode
daakjes dat was St. Annaland. Maar
Tholen is een eiland van belofte, Je
ziet 't wel, m,aar je kunt er niet inko
men, je vaart er maar langs en het
schijnt eindeloos.
„D'r was hier eens een dominé", ver
telde Piet, „die ging met zoo'n Thool-
sche schuit uit varen. „Wat hebben jul
lie nou eigenlijk aan die tonnen?", vroeg
hij. „Die tonnen", zei een oude schip
per, „die bennen net als sommige do-
miné's. Ze wijzen den weg, maar ze gaan
'm zelf niet." Maar nou moet je eens
opletten, w,ant nou verdwijnen die ton
nen. Hier zit je tusschen de zandbanken
en nou hebben ze de kanten van het
vaarwater met dooie boompjes afgezet,
of eigenlijk is dat meer een afbakening
van de mosselperceelen. Nou zijn we in
de Eendracht en d,at haventje, dat je
daar ziet, is Oud-Vossemeer, maar
daar moeten we natuurlijk niet wezen."
„Daar ligt een schuit op het droge,
Piet."
„Dat is de eerste", zei Piet, „Zoo zu!
je er nog wel meer ontdekken. Dat zijn
allemaal schippers van Tholen, d,at zie
je aan de letters, Al die hoogaarsen
gaan nou voor anker, omdat ze vastloo-
pen en dan wachten ze op hoog w,ater
om weer vlot te komen. .Wij liggen zoo
diep niet en we kunnen misschien nog
wel een eindje varen, maar vast raken
we toch."
„Bom", zei de boeg van ons scheepje
en het was m,aar goed, dat de kapitein
tijdig zijn middenzwaardje had inge
trokken.
„Daar zitten we nou", zei Piet en hij
scharrelde naar een kastje onder het1
Vlaanderen gaan optreden, dan zou er
een verbod van aardappelvërvoer ko
men in het binnenland, terwijl iedere
export dan onmogelijk werd.
Het is zeer gewenscht, dat zoo spoe
dig mogelijk de Zeeuwsch-Vlaamsche
grens a. h. w. hermetisch afgesloten
wordt voor import van aardappelen. Men
denke hierbij ook aan het heen en weer
voeren van partijen aardappelen op de
zoogenaamde grenslanderijen.
Voor het eerst trad de ziekte in ons
land op in 1915. Vanuit België werd
steeds beweerd, dat aldaar geen wrat
ziekte voorkwam.
Bovengenoemde aangetaste velden wa
ren afkomstig van Belgisch pootgoed.
Ook bleek, dat in genoemde gemeente
de ziekte reeds in 1933 werd geconsta
teerd.
Ter plaatse is op last van den burge
meester van St. Gillis een bord geplaatst
met het opschrift; „Toegang verboden.
Besmettelijke ziekte". Overigens ont
breekt alle toezicht. Er schijnen echter
wel dieper ingrijpende maatregelen in
overweging te zijn.
Najaarshengstenkeuring Rotterdam.
De rij der najaarshengstenkeuringen
is Dinsdagmiddag geopend met de keu
ring van de trekpaard-hengsten te Rot
terdam, in het sportpark Woudenstein.
Aangegeven waren elf hengsten,
waarvan vier afwezig bleven.
Van de opgekomen zeven hengsten
werden er zes goedgekeurd voor den
dekdienst, terwijl van één de goedkeu
ring werd uitgesteld.
De voorgebrachte dieren vormden een
behoorlijk goede collectie, zonder be
paalde uitblinkers.
Goedgekeurd werden: 1. George Mil
ler K 1574, vosschimmel, V. Martin van
Luntershoek K 1375, fokker Mar. Alle-
mekinders te Baarland, eig. C. v. Beek,
Heenvliet. Goede, regelmatige gebouw
de hengst, die even grover van beenen
kan; 2. Albion de Fair, K 1525, vosbles
V. Fair K 1186 van A. Plaisier te Rid
derkerk, fokker wed. A. E. de Badts,
Sluis. Goede massale hengst, gangen
behoorlijk; 3. Fair v. Mol te Zoetermeer,
fokker Rud. Blondeel te E e d e. liets
groote maat; 4. Karei I K 1515, vosbles
V Manola's Karei K 1295, van A. de
Jongh Pz. te Asperen, fokker A. A. v.
Nieuwenhuizen, Nieuw- en St. Joosland.
Zeer diep,
In het Keur-Stamboek werd tevens in
geschreven Victor 74272, vos, V Victo-
rieux K 1443 van A. de Jongh Pz. te As-
peren, fokker Jac. de Feyter Cz. te
Boschkapelle. Alles nogal gewoontjes.
Bij Kon. besluit zijn benoemd: lo.
tot luitenant ter zee 3e klasse de adel
borsten der le afd. voor den zeedienst
bij het Kon. Instituut voor de Marine F.
J. Kroesen, jhr. W. C. M. de Jonge van
Ellemeet, J. G. Cox, C, H. Bartels, F.
Steinmetz, C. A, de Neef, R. W. baron
van Lynden, L. A, R. J. van Hamel, H.
A. van Oorde, H. L. Verniers van der
Loeff, W. S. J. A. Prins, J. P. Rotgans,
jhr. J. A. Feith, W. H. Crommelin, H. J.
H. Hagdorn, A. F. baron van Tuyll van
Serooskerken;
tot officier van den marinestoom
vaartdienst 3de klasse de adelborsten
der 1ste afd. voor den stoomvaartdienst
bij het Kon- Instituut voor de Marine A.
Mantz, P. Tuinhout, P. L. Koppen, W. P.
Snaauw, C. F. C. Thoms, M. J. Kimmel,
A. L. Thierens, J. G, van Hemert, H. T.
A. M. Schoenmakers, H, J. Bouvy, A. A.
M. van Rijsbergen, L. Lambo;
tot officier van administratie 3e klasse
de adelborsten der le afd. voor de ad
ministratie bij het Kon. Instituut voor de
Marine F. O. van Kregten, J. H. van de
Wall.
voorbankje en haalde er een mooi ver
zilverd ankertje uit,
„Daar gaat 't, één, twee, drie.... Als
er nou gevaar was, dat we gingen draai
en zou ik ook van achteren een anker
tje uitgooien, maar we hebben hier ki
lometers de ruimte en we zullen een
aardig lijntje vieren, dan kunnen we
blijven zw,aaien."
Daar lagen we in letterlijken zin op den
bodem van de Eendracht, maar toch ge
lukkig nog een stukje boven water. Dat
water was helder als glas en we z,aten
op een plaat van zuiver zand en schel
pen.
Kunnen we niet een wandelingetje
maken naar die schuit, Piet?"
„Je zou het kunnen probeeren", zei
hij, maar ik vrees, dat er een sterke
stroom staat, kijk maar eens hoe het
Sterntje aan zijn anker trekt. Wat er
ook op de wereld gebeurt, je zult hier
de eerste paar uur wel moeten blijven."
„Jammer dat we niet naast die ande
re schuit leggen, Piet, d,an konden we
een partijtje bridgen."
„Ik zal een kopje thee zetten", zei
Piet „en er is ook nog een koek aan
boord, als je die tenminste nog niet ont
dekt en opgegeten hebt."
Hij stak een spiritusbrander aan en
toen het water kookte, hebben we naar
alle regelen van de kunst thee gezet,
hoewel de suiker onvindbaar was en er
toevallig geen kruidenierswinkel in de
buurt was. De thee ging in een thermos-
flesch, er werden twee geëmaneerde
kroezen opgescharreld en we dronken
een Thé-complet als het Carlton Hotel
ons niet smakelijker had kunnen leve
ren.
Duivensport Oostburg,
De Zeeuwsche Vlaamsche Bond had
j!. Zondag een duivenwedstrijd uitge
schreven op Clermont. De snelste duif
vloog 1084.1 m, de laatste der prijswin-
sters 1003 m per minuut. De prijzen
vielen als volgt: P. van Grol te Retran-
chement le en 2e; B. P. de Ridder le
Cadzand 3e, 7e 18e en 1 overduif; G.
Dusarduijn te Groede 4e, 5e en 6e; W.
Brevet te Cadzand 8e, 22e en 1 over
duif; J, den Hollander te Waterland
kerkje 9e; A. de Lijser te Zuidzande
10e; M. Mabesoone te Oostburg 11e en
12e; Iz. Misilje te Cadzand 13e en 16e;
P. C, de Meij te Cadzand 14e, 15e en
19e; W. Klaaijsen te Breskens 17e, 20e
en 1 overduif; A. Aalbregtse te Aarden -
burg, (Draaibrug) 21e en J. P. Duste te
Oostburg 1 overduif.
BENZINEDIE VEN AANGEHOUDEN.
Dank zij het actief optreden van de
politie te Alphen a. d. Rijn heeft men
vannacht te Utrecht, nadat verschil
lende keeren op hen was geschoten, een
viertal ongure typen, afkomstig uit
IJmu'den, die te Alphen a, d. Rijn ben
zine hadden gestolen, weten te arrestee
ren. De auto, welke in hun bezit was,
bleek te IJmuiden te zijn ontvreemd.
Het viertal had te Alphen a- d. Rijn uit
een benzinestation aan den rijksstraat
weg een 70 liters benzine ontvreemd.
De politie a'daar stelde de politie te
Utrecht in kennis van het gebeurde, en
toen de auto uit de richting Alphen in
razende vaart kwam aanrijden, wist de
Utrechtsche politie de auto staande te
houden. Het viertal legde een gedeelte
lijke bekentenis af.
ONWEER. Woensdagmiddag is tij
dens een kort maar hevig onweer te
Ursum (N-H.) de bliksem ingeslagen
in de boerderij van den heer A. van D.
Aangezien de boerderij vol hooi was,
stond de behuizing in een oogwenk in
lichter laaie. Ondanks de aanwezigheid
van 3 brandspuiten gelukte het niet de
boerderij te behouden, zoodat deze tot
den grond toe afbrandde. Daar de eige
naar juist zijn geboortedag vierde, was
het huis vol gasten, onder wie de inslag
groote ontsteltenis intrad. Van den in
boedel is vrijwel niets gered-
Woensdag is tijdens een zware on
weersbui de bliksem ingeslagen in de
groote boerderij „Jachtlust", gelegen in
den polder Eierland (Texiel) bewoond
door het gezin Van M. Ln minder dan
geen tijd stond de groote schuur, die
geheel gevuld was met graan, in brand.
Ook 6 van de 7 graanklampen, die zich
in de nabijheid bevonden, vatten weldra
vlam.
Toen de brandweer arriveerde, was
alles een groote vuurzee. Men is er in
geslaagd het woonhuis en één graan-
klamp te behouden. De schade wordt
door verzekering gedekt- Ook is de blik
sem in een andere boerenschuur in de
omgeving ingeslagen, doch hier werd
geen schade aangericht.
DIEREN- EN MENSCHENBEUL.
Te Ter A p e 1 maakte een jeugdige
scheepsjager zich schuldig aan mis
handeling van zijn paard, Verschillende
omstanders maakten zich hierover boos,
en een hunner, de schipper Mulder te
„Jammer, Piet, dat we onze hengsels
niet meegenomen hebben."
„Jij denkt weer aan bebakken botjes",
zei hij, „maar die zwemmen hier "niet,
tenminste niet gebakken."
„Hoe zou het toch komen, Piet, d,at
we elkaar op het water zulke flauwe
moppen vertellen. Je weet, dat het
flauw is en toch zeg je zulke dingen."
„Elke man blijft in zijn hart een kwa
jongen", verzekerde P.'iet. i,Voor je
omgeving ben je natuurlijk gereserveerd,
maar in de vrije natuur komen de ouwe
streken er nog wel eens uit",
„Op de Tholen 23 slapen ze allebei",
zei hij, nadat hij door zijn verrekijker
poolshoogte genomen had.
„Daar zeg je zoowat, Piet. Gister
morgen waren we om vijf uur op en
vanmorgen om vier uur. Wat denk je
van een ochtendslaapje?"
„Een pracht idee", zei Piet. „Ik z,al
onze slaapkamer wel even in orde bren
gen. We hebben lits jumeaux, maar geen
nachtkastjes. Ik zal hier een paar plan
ken leggen en als je nou met je hoofd
op dien z,ak ligt, heb je een eerste klas
ledikant, 't Is een beetje hard, maar dat
went wel. Als je nu een eindje opschikt,
dan kom ik aan den anderen kant. Zoo,
dank je en maf ze."
„Moet je de wekker niet zetten,
Piet?"
„Ik heb aan den portier gezegd, d,at
we om twaalf uur gewekt willen wor
den", zei Piet.
„Maar je hebt vergeten je schoenen
buiten de deur te zetten. Laat mij het
maar even doen."
„Blijf je d'r af!" riep de kapitein van
het Sterntje verschrikt en hij stak zijn
hoofd boven den rand van het scheepje
