Voorraad op - dan sluiten wij
3
MAXIME
KRONIEK van den DAG.
GRATIS
BIJ ELKE
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE COURANT) VAN DINSDAG 28 MEI 1935. No. 125*
BINNENLAND.
Nog slechts korten tijd krijgt U bij elke 3 pakken Presto
Zeeppoeder een fraai glazen gebalcschaaltje cadeau!
Indien U hiervan nog geen gebruik hebt gemaakt doe het
dan nu dadelijk want zulk een welkom voordeeltje moet
geen enkele huisvrouw zich laten ontgaan
en de voorraad raakt uitgeput.
Presto Zeeppoeder komt in huis altijd
te pas en kost maar 7 72 ets. per pak.
Dus gauw naar Uw winkelier voor het
te laat is.
PAKKEN
PRESTO
CENT
10 et,
ookte
20 ct,
pond,
burg.
■i*f
■■Si
GING
■tsdag
r.
Don-
n zit-
Don-
stuur.
~Mu-
Mid-
Ver-
12 u.
ïiden.
stuur,
emel-
Vrij-
d. en
laats-
a, L.
"an 8
p. 8
n f 2
3.50
ir. bij
rg'
nder-
Don-
reld-
inch-
elef.
Na de rede van Hitier. De
geruchten over een nieuwe
Haagsche vredesconferentie.
Ze zijn op zichzelf nog zoo
gek niet. Vat het oplosbare
aan; daarna kan men verder
zien. Bereidt Engeland een
actie voor
Men heeft zich in Duitschland nogal
in zijn nopjes getoond, met de pers,
die de redevoering, welke Hitier van
daag voor een week in den Rijksdag
afstak, in het buitenland heeft gekre
gen. Op een enkele ietwat zure Fran-
sche beschouwing na, waren de beoor
deelingen inderdaad vrij gunstig. Het
beroep, dat de Führer op de wereld
deed om vertrouwen, vooral vertrou
wen in zijn vredelievende verklaringen,
blijkt niet zonder uitwerking te zijn ge
bleven, De Ëngelsche kranten in 't bij
zonder hebben menig goed woord voor
deze uitlatingen over gehad. Zij vinden,
dat men het wantrouwen tegen nazi-
Duitschland nu maar eens op zij moet
zetten (al blijft waakzaamheid, nuch
tere waakzaamheid geboden) en met
Berlijn contact moet worden gezocht,
teneinde breede onderhandelingen over
al de problemen, die de politieke span
ning in ons werelddeel zoo zeer heb
ben opgevoerd, geopend kunnen wor
den. Sommige bladen zijn wat dit be
treft al vast maar een heel eind op de
komende gebeurtenissen voorub ge-
loopen door te gewagen van een nieuwe
vredesconferentie te Den Haag. Het is
niet onmogelijk, dat ,n regeeringskrin-
gen te Londen dit denkbeeld werkelijk
overwogen wordt, maar er zal nog
heel wat moeten gebeuren, voor het
hiertoe kan komen. Op zichzelf zou de
idee als een logisch uitvloeisel van Hit
ler's redevoering beschouwd kunnen
worden. Hitier heeft immers nadruk
kelijk verklaard, dat de Duitsche re
geering bereid is aan eiken vorm van
internationaal overleg deel te nemen,
mits vooraf niet twee of drie deelne
mers een programma opstellen, dat de
anderen dan maar in zijn geheel moe
ten goedvinden (of niet goedvinden,
maar dan loopen ze de kans, dat de
opstellers hun heel listig gebrek aan
welwillendheid, oprechtheid enz. in de
schoenen schuiven). De Duitsche Füh
rer meent, dat men er mee beginnen
moet, niet te veel hooi op zijn vork te
nemen. Er zal, zegt hij, van allerlei nu
al te regelen zijn, als men dat allerlei
maar losmaakt van de kwesties, waar
voorloopig niet veel mede aan te van
gen valt. Is één vogel in de hand niet
profijtelijker dan tien in de lucht? Die
tien kan men in vervolg van tijd altijd
nog beproeven te vangen.
Er is inderdaad veel voor deze op
vatting te zeggen. Als het mocht geluk
ken een conferentie bijeen te krijgen,
welke zich voorloopig alleen bezig
hield met oplosbare vraagstukken, zou
daarmee vermoedelijk reeds veel ge
wonnen zijn. Elk goed resultaat van
internationaal overleg, zij het dan ook
van beperkten omvang, moet in staat
zijn ontspanning teweeg te brengen en
internationaal meer vertrouwen te be
werkstelligen, hetgeen noodzakelijke
voorwaarde kan heeten voor het met
kans op succes aanvatten der groote
problemen. Dat men in Engeland aan
een conferentie te Den Haag zou den
ken, hoeft niet te verwonderen. Van
Genève, dat overigens het aangewe
zen centrum voor internationaal over
leg is, kan geen sprake zijn, als Duitsch
land, nu het buiten den Volkenbond
staat, mee zal doen. Neutraal terrein
moet worden gekozen. Welnu veel neu
traler dan Den Haag kan het niet, en
onze residentie verleende eerder huis
vesting aan internationale conferen
ties, eenige malen met uitstekend re
sultaat (de liquidatie van de kwestie
door OCTAVE FEUILLET.
ïo«r.
37).
„Wat ben ik een dwaas!" mompelde
zij. r
„Wees liever gelukkig, en waak er
voor de bron van uw tranen niet te
doen uitdrogen; zij is heilig. En zeker
m zoover bij u komen."
oet riep het jonge meisje met
een soort van heftigheid. „Overigens,
t is voorbij! Deze aanval overviel mij
Al wat mooi is, al w.at beminnelijk is
ik wil het haten.. ik haat Fetl"
„Waarom dan?"
Zij keek mij in mijn gezicht, en voeg
de er, met een gebaar van onuitspre-
kelijken trots en smart, aan toe: „Om
dat ik mooi ben, en niet bemind kan
worden!"
En toen, als een stroom, die lang is
tegengehouden en ten slotte zijn dijken
verbreekt, ging zij verder, met een
buitengewonen hartstocht: „Dat is im
mers waar!" En zij hield haar hand op
haar kloppende borst, „God had in dit
hart van mij alle schatten gelegd, waar
mee ik den spot drijf, en die ik v'er-
^oek, elk uur van den dag! Maar toen
Hij mij rijkdom oplegde, ach, toen heeft
Hij mij met de eene hand ontnomen,
T3 u i' iv/i me* de andere hand toebe
deelde. Waarom mijn schoonheid, waar--
om toewijding, teederheid, geestdrift,
waardoor ik mij voel •verteerd wor-
der herstelschulden werd er o.a. voor
bereid). Men zou zich b.v. op een Haag
sche conferentie ten doel kunnen stel
len, de voorwaarden te scheppen voor
Duitschland's terugkeer tot den Vol
kenbond. Zin voor de werkelijkheid
aan Franschen en een beetje goede wil
aan Duitschen kant zouden wellicht
voldoende zijn, om het zoover te krij
gen. Daarna kon dan in het kader van
den Volkenbond de koe der Europee-
sche pacificatie bij de horens worden
gevat.
Het lijdt geen twijfel, dat de Ëngel
sche regeering in elk geval zint op de
een of andere actie. Ze heeft haar ge
zant te Berlijn, Sir Eric Phipps, n.l. bij
den Duitschen minister van buitenland-
sche zaken, Von Neurath, laten aan
kloppen, om eenige ophelderingen over
de rede van Hitler. Sir Eric en Von
Neurath schijnen geruimen tijd met el
kaar gepraat te hebben. O.a. kwam ter
sprake, wat Hitier precies bedoeld had
met de uitlating, dat Duitschland o.a.
aanspraak maakt, op volledig herstel
van zijn „Besitzrechten", voordat het
tot den Volkenbond zou kunnen terug-
keeren. Men meende dit zoo te moeten
uitleggen, dat Duitschland zijn koloni
ën terug wenschte. Gebleken is echter,
dat Hitier alleen te kennen wilde ge
ven, dat de tirade in het Verdrag van
Versailles, welke Duitschland brand
merkt als een mogendheid, ongeschikt
om koloniën te bezitten, geschrapt
moet worden. Dat het koloniën wil
hebben, voor het naar Genève terug
keert is dus onjuist; dat is van later
zorg.
Het wachten moet nu zijn op hetgeen
Londen zal ondernemen. Veel moet de
Ëngelsche regeering in de gegeven om
standigheden kunnen doen; als ze maar
met stelligheid te kennen geeft, dat te
zullen nastreven, wat de realiteit der
staatkundige situatie van de verschil
lende regeeringen eischt.
DE EERSTE KAMERVERKIEZINGEN
De partijraad van de S.D.A.P. heeft
in zijn vergadering van Zaterdag de vol
gende candidatenlijst voor de Eerste
Kamer vastgesteld:
Voor Noord-Holland en Friesland: dr.
Henri Polak (aftr.), Carry Pothuis
Smit (aftr.), K. Vorrink, S. de la Bella,
dr. H. B. Wiardi Beekman. E. Boekman,
mr. E. Ribbius Pelletier, C. J. J. Wey-
kamp en F. van Meurs.
Voor Utrecht, Zeeland, Limburg en
Brabant: P. Moltmaker (aftr.), J. E.
Stokvis, J. Reinalda, C. J. van Lienden,
C. Woudenberg en H. Ploeg.
EEN GECAMOUFLEERDE NAT.-SOC.
JEUGDORGANISATIE.
De N.R.C. schrijft:
Den 27sten April is te Utrecht opge
richt de vereeniging Nationale Jeugd
Storm. Als voorloopig bestuur is opge
treden: C. van Geelkerken (voorz.), ir.
J. R. G. de Veer (secr.), mej, W. H. J.
Rozendaal, J. M. Birkhoff en G. J.
Beerthuis. Op Hemelvaartsdag zal voor
de eerste maal te Hilversum een veld-
dag worden gehouden met de heeren
van Geelkerken, de Veer en Beerthuis
als sprekers, wier redevoeringen zullen
worden afgewisseld door demonstraties
van de jeugd.
Dezer organisatie staat de naam
van Geelkerken bewijst het reeds
onder leiding van de N.S-B. In de statu
ten is echter alles weggewerkt, wat den
argeloozen lezer op die gedachte zou
kunnen doen komen. De organisatie is
ingedeeld in troepen, vendels, groepen,
bannen en commando's onder troeplei
ders, vaandrigs, luitenants, hoplieden en
commandanten met adjudanten. Doel is:
den! Ach! het zijn niet deze bekoorlijk
heden, waarom zooveel lafaards mij las
tig vallen met hun hulde! Ik raad het,
ik weet het ik weet het al te goed!
En, als ooit een onbaatzuchtig mensch,
een edel, heldhaftig karakter mij zou
liefhebben, om wat ik ben, niet om wat
ik waard ben.... dan zou ik niet we
ten.... ik zou het niet gelooven! Al
tijd het wantrouwen! dat is mijn ver
driet, mijn straf! Ook dat is be
paald.... ik zal nooit liefhebben! Nooit
zal ik het riskeeren, in een gemeen, on
waardig, baatzuchtig hart, de zuivere
passie uit te storten, die mijn hart ver
brandt. Mijn ziel zal ongebruikt in mijn
binnenste sterven!.... Nu, ik heb mij,
er bij neergelegd; maar al wat mooi
is, al wat doet droomen, al wat mij
van de verboden handen spreekt, al
wat in mij die nuttelooze vlammen op
wekt ik werp het van mij, ik haat
het, ik wil het niet!" Zij hield op,
en zij trilde van ontroering; daarop zei
ze met een zachte stem: „Mijnheer, ik
heb dit oogenblik niet gezocht.... ik
heb mijn woorden niet overwogen
deze heele bekentenis was niet voor
u bestemd; maar eindelijk heb ik ge
sproken, u weet allesen als ik ooit
uw gevoeligheid heb kunnen wonden, ik
geloof, dat u mij nu vergeeft."
Zij stak mij haar hand toe. Toen mijn
lippen die warme hand aanraakten, die
nog vochtig was van tranen, scheen 't
mij, dat een doodelijke zwakheid mijn
bloed doordrong. Wat Marguérite be
treft, zij keerde haar hoofd af, wiero
„beoefening van een gezonde sport en
ontspanning".
Gehoorzaamheid aan het wettige ge
zag en de regeering komt niet voor on
der de verplichtingen, welke aan de le
den worden opgelegd. Verder is de or
ganisatie geheel op het leidersbeginsel
opgetrokken; als leider zal de heer Van
Geelkerken optreden, die na de ophef
fing van den Nat.-Soc. Jongeren Bond
door den leider van de N-S.B. is belast
met de organisatie van dezen Nat. Jeugd
Storm zonder uiterlijk partijcachet.
ZIEKENHUISVERPLEGING.
Maandagavond vergaderde de afdee-
ling Middelburg van de Vereeniging
Ziekenhuisverpleging op Walcheren on
der voorzitterschap van den heer J. J.
van Aartsen bij ontstentenis van den
heer H. J. van Geuns.
De voorzitter wees er met voldoening
op, dat het bezoek in verhouding tot
andere jaren grooter was, want al moge
uit geringe opkomst blijken, dat men
volkomen vertrouwen stelt in het be
stuur, toch is het goed dat men be
langstelling toont en op de hoogte komt
van de wijze van werken der vereeni
ging.
De secretaris, de heer L. Onderdijk,
kreeg gelegenheid uitvoerig het jaarver
slag, dat reeds gepubliceerd is toe te
lichten. Daarbij vond hij gelegenheid er
op te wijzen, dat het hoofdbestuur
steeds paraat is controle in te voeren,
als niet zeker op de volle medewer
king der behandelende geneesheeren is
te rekenen. Dat men zich vergissen kan
ondervond spr. zelf, toen het hem leek
dat er te Middelburg een langdurige op
name is over het algemeen. Dit kwam
bij het opmaken der gemiddelden an
ders uit. Het gemiddelde was voor
Middelburg 17 dag, Vlissingen 11%
dag, algemeen 17.67.
Het blijft vast staan, dat voor per
sonen boven 65 jaar het risico grooter
is.
Er is over 1934 een klein financieel
overschot, maar een opname van 26 op
de 1000 leden is feitelijk reeds te veel,
een opname van 25 is wel het maxi
mum.
Als men zou komen tot een verzeke
ring tegen operatief ingrijpen, dan wij
zen de cijfers der vereeniging met haar
23.000 leden op 16 per 1000 en dit komt
uit met de gegevens van de landelijke
federatie met haar half millioen leden.
Onder de huidige omstandigheden heeft
men zelfs 1300 leden meer gekregen,
van wie 200 te Middelburg, niettegen-
staande de vele bedankjes in verband
met werkloosheid enz.
Wel kwamen er door de gemeente
lijke regeling velen terug, maar niet al
len. Het bewees dat nauwere samen
werking steeds meer noodig wordt.
De secretaris kreeg o.a. gelegenheid
er nog eens met klem op te wijzen, dat
men even goed buiten als op Walcheren
verpleging en ook reiskosten vergoed
krijgt.
Ais afgevaardigden naar de algemeene
vergadering op Zaterdag a.s- benoemde
de vergadering de heer Van Aartser,
Flierman, Gillissen, Graafhuis, Lude-
kuse en Peeman.
Besloten werd bij de bestuursverkie
zing de candidaturen te steunen van de
heeren jhr. mr. A. F. C- de Casembroot;
P. de Haas en L. Onderdijk en voor de
voorziening in de vacature in de finan-
cieele commissie den heer S- Caljouw
aan te bevelen.
De afgevaardigden zullen er mede in
stemmen, dat het Centraal Bestuur de
kwestie van de verzekering tegen ope
ratiekosten en van eene verzekering bij
een blik naar den donker gewonden ho
rizon, en, terwijl zij langzaam de tre
den afliep, zei ze „Laten we gaan."
Een langere weg, maar die gemak
kelijker was dan de steile helling van
den berg, bracht ons naar de boerderij
terug, zonder dat een enkel woord tus-
schen ons geuit werd. Helaas, wat zou
ik hebben moeten zeggen? Meer dan
iemand anders was ik verdacht. Ik
voelde, dat ieder woord, dat aan mijn
boordevolle hart ontsnapt zou zijn, den
afstand, die mij van deze achterdochti
ge en aanbiddelijke ziel scheid
de, slechts zou vergroot hebben!
Het duister, dat reeds gevallen was,
verborg de sporen van ons beider ont
roering. Wij vertrokken. Mevrouw ba
roque uitte haar tevredenheid over de
zen dag, en ging daarna er van droo
men. Juffrouw Marguérite, die, in het
donkere rijtuig onzichtbaar en onbe
wegelijk bleef, scheen, evenals haar
moeder, in slaap gevallen; maar toen
bij een bocht van den weg, een straal
van een zwak licht op haar viel, be
wezen haar open, en starende, oogen,
dat zij, zwijgend, waakte, alleen met
haar troostelooze gedachten. Wat mij
betreft, ik kan nauwelijks zeggen, dat
ik aan het denken was: een vreemde
gewaarwording, vermengd met een die
pe vreugde en icen diepe bitterheid,
had mij geheel in beslag genomen, en
ik gaf er mij aan over, zooals men zich
soms overgeeft aan een droom, waar
men het bewustzijn van heeft,, en men
heeft niet de kracht de bekoring er-
7'/, CTS ZEEPPOEDER
P>aa A60-OQ1H
(Jngez. Med.J
tweede klasseverpleging grondig zal be
studeeren, waarmede het reeds een aan
vang heeft gemaakt.
Verschillende vragen van meer inter
nen aard heeft de heer Onderdijk uit
voerig beantwoord.
Verkeersweek.
Evenals in vele andere gemeenten
van ons land, zal ook alhier van Dins
dag 11 (derden Pinksterdag) tot en met
Zaterdag 15 Juni een verkeersweek
worden gehouden, waaraan ook de om-
liggende gemeenten, nml. Nieuw- en
St. Joosland, Koudekerke, St. Laurens
en Serooskerke zullen medewerken
van van zich af te schudden.
Wij kwamen tegen middernacht thuis.
Ik stapte uit het rijtuig, bij den ingang
van de laan, om mijn kamers langs deiï
kortsten weg, door het park te berei
ken- Toen ik in een donker laantje liep,
werd mijn oor getroffen door een zwak
geluid van stappen en stemmen in de
nabijheid, en ik onderscheidde, vaag,
twee schaduwen in de duisternis. Het
uur was laat genoeg, om het begrijpelijk
te maken, dat ik de voorzorg nam ver
borgen te blijven in het dichte bosch,
en deze nachtelijke zwervers te bespie
den. Zij gingen, langzaam, aan mij voor
bij: ik herkende juffrouw Hélouin, steu
nend op den arm van mijnheer de Béval-
lan. Op hetzelfde oogenblik werden zij
opgeschrikt door het geluid van het rij
tuig, en met een handdruk gingen zij
haastig uit elkaar, juffrouw Hélouin ont
snapte in de richting van het kasteel, en
de ander in de richting van het bosch.
Thuis gekomen, en nog vervuld van
deze ontmoeting, vroeg ik mij zelf, met
woede, af, of ik mijnheer de Bévallan
zijn dubbele liefde moest laten voort
zetten, en het dulden mocht, dat hij te
gelijkertijd in hetzelfde huis een bruid
en een minnnares zocht. Zeker ben ik
fe veel man van mijn leeftijd en tijd, om
tegenover bepaalde zwakheden den he-
vigen haat van een puritein te gevoelen,
en ik heb niet de schijnheiligheid, om
hem voor te wenden; maar ik denk, dat
de meest-vrije en ongebonden moraliteit
in dit verband nog enkele graden van
terwijl de verschillende takken van po
litie, dus de gemeentepolitie, de Rijks-
veldwacht, de marechaussée en de mi
litaire politie bij het waarschuwend op
treden tegen verkeersovertreders zul
len s,amenwerken.
Want het is de bedoeling, dat de
wegverbruikers extra op de verkeers-
fouten, welke Z;ij maken, worden ge-
wezn. Het is niet de bedoeling om in
gevallen, waarin anders geen proces
verbaal zou worden gemaakt, zulks nu
wel te doen, doch om de weggebruikers
op kleine tekortkomingen te wijzen,
opdat zij zich bewust worden, verkeerd
te hebben gehandeld.
Voor het ontvangen van deze waar
waardigheid, van adel en geest, van fijn
heid van gevoelens, erkent. Men loopt
min of meer recht op deze dwarswegen.
Vóór alles: de verontschuldiging voor de
liefde is, dat men liefheeft, en de banale
overdaad van teederheden van mijnheer
de Bévallan sloot allen schijn van geest
drift en hartstocht buiten. Dergelijke
liefdes zijn niet eens meer fouten; zij
hebben absoluut geen moreele waarde:
het zijn slechts berekeningen en wed
denschappen van een dommen paarden-
kooper. De verschillende gebeurtenissen
van dezen avond, welke in mijn geest
werden saamgevoegd, gaven mij ten
slotte het bewijs, hoe volkomen deze
man de hand en het hart, welke hij durf
de begeeren, onwaardig was. Deze ver
bintenis zou monsterachtig zijn- En even
wel begreep ik spoedig, dat ik, om het
plan te breken, geen gebruik kon maken
van de wapenen, welke het toeval mij
in handen gaf. Het beste doel zou lage
middelen niet kunnen rechtvaardigen, en
er bestaat geen eerbiedwaardige ver-
klikkerij. Dit huwelijk zal dus tot stand
komen! De hemel zal het toelaten, dat
een der edelste wezens, die geschapen
zijn, in handen valt van dezen kouden
libertijn! Hij zal deze heiligschennis toe
laten! Helaas, hij laat zooveel andere
toe!
(Wordt vervolgd.)
