MAXIME
KRONIEK van den DAG.
BINKENLAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE COURANT) VAN DONDERDAG 16 MEI 1935. No. 115.
ZilLAfSi.
GOES.
WALCHEREN.
Neem 'n AiClCEKfJE
tmmamm
le Cerf
sprui-
rihders-
60 ct.
ordweg,
2.70;
;h fijn!
worst
Qnt-
20 ct.
nk. St.
leerd:
lent, 4
s met
et pri-
Mag.
'burg.
NIK
g tot
sd. en
mdag
ndag
kwm,
Midd.
Boer,
Het Italiaansch-Abessijnsche
conflict. De situatie thans
precair. Genève diende
krachtig in te grijpen. En
geland zou den stoot daartoe
kunnen geven.
De dreigende taal, die Mussolini eer
gisteren in den Italiaanschen Senaat
heeft doen hooren, bevestigt den in
druk, dat er niet veel meer noodig is,
om een oorlog tusschen Italië en Abes-
synië te ontketenen. Mussolini eischte
voor Italië het alleenrecht van beoor
deeling van den toestand in Oost-Af-
rika op en deed bedektelijk Frankrijk
en Engeland verstaan, dat hij bemidde
ling dezer mogendheden kwalijk op
prijs zou kunnen stellen, daarbij cate
gorisch tegensprekend, dat gelijk ge
meld reeds stappen van Londen en
Parijs uit zouden zijn ondernomen. Den
schuld voor de toespitsing van het con
flict schoof de Duce natuurlijk den
Abessijnen in de schoenen: Abessynië
maakt groote voorbereidingen tot mo
bilisatie en er wordt stelselmatig een
anti-Italiaansche stemming in het land
aangewakkerd, zeide hij. De Abessijnen
kunnen daartegen inbrengen, dat Ita
lië de mobilisatie reeds heeft voltooid
en in het kweeken van een anti-Abes-
sijnsche stemming ook niet achteraan
komt. Maar dat is een lezing, die Mus
solini vermoedelijk niet zal voldoen.
De geharnaste redevoering van den
Duce lijkt het antwoord van Italië op
het nieuwe beroep, dat de Abessijn-
sche keizer een paar dagen geleden op
den Volkenbond heeft gedaan en waar
in met klem van redenen wordt aange
toond, dat het conflict er een is, dat
te Genève krachtig behoort te worden
aangepakt. Maar dat is nu juist, wat
de Italianen niet willen. Zij beseffen,
dat een onpartijdig rechter zeer waar
schijnlijk Italië niet in het gelijk zou
stellen. De eischen van Mussolini lij
ken zeer aanvechtbaar en de inciden
ten, die het conflict, dat reeds eenige
jaren latent was, zoo manifest hebben
gemaakt, werden voor 't grootste deel
niet door de Abessijnen in het leven
geroepen. Omtrent botsingen te Oeal-
oeal (het begin van de ellende) moet
een geheim rapport van Engelsche
ambtenaren bestaan, dat zeer onpret
tige lectuur voor Mussolini zou vor
men.
Frankrijk en Engeland hebben tot
dusver alles in het werk gesteld, om
een behandeling van het conflict in den
Volkenbotadsraad te voorkomen. Men
kent hun motieven: die behandeling
zou buiten kijf niet in 't voordeel van
Italië uitvallen. En men zag en ziet
er nog tegen op Mussolini voor 't hoofd
te stooten. Deze zou dat wellicht met
een opzegging van het Volkenbonds
lidmaatschap beantwoorden. De vraag
is nu echter, of deze struisvogelpoli
tiek nog langer volgehouden kan wor
den, Abessynië heeft de zaak voor de
derde maal te Genève aanhangig ge
maakt en iedereen weet, dat het er
recht op heeft, gehoord te worden. Het
geschil lijkt thans in een stadium ge
komen, waarin langer uitstel misdadig
zou zijn. Voor den Volkenbond staat
heel veel op 't spel. Meer dan ooit geldt
thans, dat hij zal moeten toonen, wat hij
waard is. Als de oorlog uitbrak, zonder
dat zelfs van Genève uit een poging
was ondernamen, om het kwaad te
keeren, zou dat fnuikend voor de veel
geroemde, maar (de laatste jaren) ook
veel verguisde instelling zijn. Het be
staan van den Bond kan er mee ge
moeid zijn.
Engeland, dat uit hoofde van zijn po
litieke positie, al zoo vaak de bemid
delaarsrol speelde, is de aangewezen
mogendheid om ten deze nu eindelijk
eens het spits af te bijten. Men moest
door OCTAVE FEUILLET.
27).
Juffrouw Marguérite zei toen, terwijl
zij haar oogen naar de rij boomen langs
den weg richtte, met een ironische hoog
heid: „Moet ik u vergeving vragen?"
„Zeker, juffrouw", antwoordde ik met
beslistheid, „als een van ons hier ver
geving heeft te vragen, dan bent u het:
u bent rijk en ik ben arm; u kunt u ver
ootmoedigen. ik kan het niet!"
Wij zwegen. Haar dicht geknepen lip
pen, haar open neusgaten, de plotselinge
bleekheid van haar gezicht, getuigden
van een strijd, die binnen in haar ge
streden werd. Eensklaps zei ze, terwijl
zij haar rijzweep liet zakken, alsof zij
een groet bracht: „Nu dan, vergeef mij!"
Op hetzelfde oogenblik gaf ze een flin-
ken zweepslag aan haar paard en ver
trok in galop, terwijl zij mij midden op
den weg achter liet.
Ik heb haar daarna niet terug gezien.
30 Juli.
De berekening van wat mogelijk is,
is nooit vergeefscher dan wanneer het
g,aat om de gedachten en gevoelens van
een vrouw. Daar ik er niet op gesteld
was spoedig weer iin gezelschap van
juffrouw Marguérite te zijn, na de pijn
lijke scène, welke er tusschen ons ge
weest was, had ik twee dagen laten
voorbij gaan zoqder mij op het kasteel
te vertoonen; ik kon nauwelijks hopen,'
te Londen beseffen, dat een oorlog tus
schen Italië en Abessynië een ellendi-
gen indruk in de wereld zou maken en
dat de prijs voor de verhindering er van
eigenlijk nooit te hoog zou mogen hee-
ten. Zelfs de overweging, dat Mussoli
ni uit den Volkenbond kon wegloopen,
dient ten deze geen rem te vormen.
Met een Volkenbond, die alleen maar
in staat is, om de zwakken tot de orde
te roepen, en die geen kans zou zien,
een grove onrechtmatige daad van een
groote mogendheid te beletten, schiet
men tenslotte al heel weinig op. Het
blijft intusschen zeer de vraag, of Mus
solini, indien men hem voor 't hoofd
stiet, inderdaad een zeer recalcitrante
houding zou aannemen. Italië heeft En
geland noodig voor zijn politiek in Eu
ropa, voor de politiek, die wordt be-
heerscht door zijn vrees voor Duitsch-
land. Zou Mussolini die op 't spel durven
zetten? We zonden het moeten zien
voor we hec gckciden. Bovendien: de
ze politiek heet gevoerd .e worden in
den dienst v.m Jen vrede. Wat daarvan
te denken, als men lezelfder tijd tegen
een land, dat zwakker is, het barsche
geweld zou ontketenen?
STEUN AAN DE DIAMANT
INDUSTRIE.
De ministers van sociale zaken, oeco-
nomische zaken en financiën hebben
met een deputatie uit het gemeentebe
stuur van Amsterdam en belangheb
benden de moeilijheden, welke de dia
mantindustrie ondervindt,s langdurig
onder de oogen gezien. Ter vergade
ring bleek, dat naast het bedrijf zelf
ook de Amsterdamsche Bank tot finan-
cieele medewerking bereid is.
De aanwezige ministers hebben met
het oog op een en ander toegezegd, dat
de regeering voorloopig, en wel gedu
rende vier maanden, een zoodanige
hulp zal verleenen, dat de industrie
kan blijven doorwerken. In dien tijd
zal voldoende gelegenheid bestaan de
zaak nader te onderzoeken.
DE DIESELTREINEN.
Het schiet nu op met de ver
beteringen. De leverancier
moet de schade betalen.
De chef van den dienst van tractie
en materieel van de Ned. Spoorwegen,
ir. W. Hupkes, deelt het volgende over
zicht van den stand van zaken mede
ten aanzien van de Diesel-electrische
tractie:
De Ned. Spoorwegen verwachten, dat
thans binnen niet al te langen tijd de
definitieve verbetering aan de motoren
zal zijn vastgesteld en hebben daarom
besloten ingaande 15 Mei den Diesel-
electrischen dienst weer uit te breiden
tot 4000 treinstel-K.M. per dag en de
zen dienst voort te laten duren tot
weer tot uitbreiding van den volledi-
gen dienst kan worden overgegaan.
De verbeteringen, die aan de moto
ren aangebracht moesten worden, vor
deren goed.
Door den motorleverancier worden
voor den gedeeltelijken dienst kosteloos
de noodige motoren gereserveerd en on
derhouden.
Omtrent de opgetreden storingen
wordt aan deze mededeeling nog het
volgende toegevoegd:
De motoren, welke aanvankelijk zon
der belangrijke storingen dienst deden,
begonnen na ongeveer 20.000 km slijta
ge aan de rollenlagers te vertoonen; met
deze beschadigingen konden de moto
ren nog ongeveer 10.000 km afleggen,
waarna 't spel in de lagers zoo groot
werd, dat verdere beschadigingen als
dat deze korte tusschenpoos voldoende
was geweest om de gevoeligheden, wel
ke ik in dit hoogmoedige hart had op
gewekt, tot bedaren te brengen. Even
wel, eergistermorgen, tegen zeven uur,
toen ik aan het werk was bij het open
raam van mijn toren, hoorde ik plotse
ling da ik op een vriendschappelijkn
vroolijken toon geroepen werd door de
zelfde persoon, die ik meende tot mijn
vijand gemaakt te hebben.
„Bent u daar, mijnheer Odiot?"
Ik vertoonde mij voor mijn raam en
ik ontdekte in een boot, die bij de brug
lag, juffrouw Marguérite, die met haar
eene hand den rand van haar groote
bruinstrooien hoed opklapte, en haar
oogen naar boven richtte, naar mijn
donkeren toren.
„Hier ben ik, juffrouw", zei ik haas-
tig.
„Gaat u mee uit?"
Na de gerechtvaardigde onrust, welke
mij twee dagen lang gekweld had, deed
zooveel vriendelijkheid mij vreezen, dat j
ik zooals het gewoonlijk heet Jiet
slachtoffer was v,an een zinneloozen
droom.
„Pardon, juffrouw.... wat zegt u?"
„Gaat u mee met Alain, Merwijn en
mij een tochtje maken?"
„Graag, juffrouw."
„Nu, neem dan uw schetsboek mee."
Ik haastte mii naar beneden en liep
n,aar den kant van de rivier. „Ah, ah!"
zei het jonge meisje lachend tegen mij,
„u bent in een goed humeur, vanmorgen,
naar het schijnt?"
Ik mompelde, onhandig, een paar ver
defecte trillingsdempers en breken van
cylindergeleidestukken ontstonden.
Bij behoorlijke controle konden de
motoren dus ongeveer 30.000 km afleg
gen, daarna moest de motor gereviseerd
worden om beschadigingen, welke be
drijfsstoringen kunnen veroorzaken, te
voorkomen.
De motoren behooren echter onge
veer 100,000 km zonder groote revisie
af te kunnen leggen, zoodat verbetering
der motoren noodzakelijk was.
Bij de thans vastgestelde oorzaken
van de motorbeschadigingen vallen de
kosten voor proefnemingen met verbe
teringen aan en herstelling van de mo
toren geheel ten laste van den leveran
cier die zijn verplichtingen loyaal na
komt.
Vereeniging van Nederlandsche
Gemeenten.
De algemeene vergadering van de
afdeeling Zee.and van de vereeniging
van Nederlandsche gemeenten zal op
Maandag 3 Juni te Middelburg
plaats hebben.
Na afhandeling der agenda zal ir- W.
G. Witteveen, stadsarchitect te Rotter
dam een lezing houden over „De betee-
kenis der uitbreidingsplannen, streek
plannen, lintbebouwing en schoonheids
commissies",
Veilingsvereeniging «Zuid-Beveland"
Goes-
Aan de cijfers, die het bestuur der
V.V. „Zuid-Beveland" aan de agenda
voor de op 21 Mei te houden algemeene
vergadering heeft toegevoegd, ontleenen
wij het volgende:
Van 1 April 1934 tot 31 Maart 1935
zijn geveild 2,331,536 (vj. 4,629,514 kg)
appels voor f 166,434,90, 1,914,643, (v.j.
1,705,569) kg peren voor f 137,896,38;
921,365 kg kersen en pruimen (v.j.
804,469) voor f 63,702,09.
Verder 2,117,836 kg klein fruit voor
i 130,766,93, diverse fruit voor f 3,022,49,
warmoezerugewassen voor f 27,975,92,
diverse groote (w o. vroege aardappelen)
f 41,304,34. In 1934 is aan steun ontvan
gen f 33,064,96.
De totale omzet bedroeg f 604,168,01.
Aan provisie op de veilingen is geïnd
f 21,857, aan huur voor zitplaatsen f 138,
contributieleden f 620, en als goed slot
voor de materiaalexploitatie (f 13,643)
verminderd met het nadeelig saldo voor
de transportrekening (f 5,113), f 8,529,
totaal f 31,144. Aan salarissen is uitge
geven f 15,546, aan onkosten f 12,210,
intrest f 2,001, afschrijvingen f 1,387,
totaal f 31,144.
VEREENIGING RIJWIELPAD
WALCHEREN.
In de Woensdag ten Stadhuize van
Vlissingen gehouden vergadering van de
Vereeniging Rijwielpad Walcheren, wel
ke vergadering stond onder voorzitter
schap van den heer C. A. van Woelde-
ren, heeft de secretaris, de heer J. Lou-
werse, het jaarverlag over 1934 uitge
bracht, waaraan wij het volgende pnt-
leenen:
Vermeldde het vorig jaarverslag, dat
spoedig met den aanleg van een rijwiel
pad DomburgWestkapelle zou wor
den begonnen, thans kan de secretaris
mededeelen, dat deze aanleg niet lang
meer op zich zal laten wachten.
De Prov. Waterstaat en het Polder
bestuur van Walcheren beramen plan
nen voor verbetering van den z.g.
Schelpenweg DomburgWestkapelle,
waarbij tevens de aanleg van een rij
wielpad langs dien weg onder het oog
legen woorden, waar de bedoeling van
was haar te doen begrijpen, dat ik al
tijd een goed humeur h,ad, waar echter
juffrouw Marguérite weinig van over
tuigd scheen, dan sprong ik in de boot
en ging naast haar zitten.
„Roeien, Alain", zei ze dadelijk daar
op, en de oude Alain, die er zich op
laat voorstaan dat hij een roeikampioen
is, begon regelmatig de riemen te be
wegen, wat hem er deed uitzien als een
zware vogel, die vruchtelooze pogingen
doet te vliegen.
„Ik moet u wel uit uw slottoren ko
men weghalen, omdat u al twee dagen
hardnekkig uit uw humeur bent", zei
juffrouw Marguérite.
„Juffrouw, ik verzeker u, d,at alleen
bescheidenheid.... eerbied., vrees.."
„O, eerbied.... vrees.... u waart
uit uw humeur, dat is het. Wij zijn be
ter dan u, heel zeker. Mijn moeder, die
beweert, ik weet niet heel goed waar
om, dat wij u met groote onderscheiding
moeten behandelen, heeft mij gesmeekt
mij op het altaar van uw trots te offe
ren, en, als gehoorzame dochter, offer
ik mij."
Ik uitte haar, duidelijk en oprecht, en
ronduit, mijn erkentelijkheid.
„Om de zaken niet half te doen" ging
zij voort, „heb ik besloten u een feest
te bezorgen, dat naar uw smaak is: daar
om een mooie zomermorgen, bosch en
uitkijkjes met alle verlangde lichteffec
ten, vogels, die op de takken zingen,
een mysterieuse boot, die over het wa
ter glijdt; u, die, van deze soort dingen
houdt, moet wei tevreden zijn?"
zal worden gezien, Hoewel dit werk
niet door de vereeniging zal worden uit
gevoerd, kan men toch wel vaststellen,
dat zij, indien tot aanleg van een rijwiel
pad langs dien weg wordt overgegaan,
indirect aan de tot standkoming van dit
rijwielpad heeft medegewerkt.
De aanleg van een rijwielpad Vlis-
singen-Oost Souburg-Middelburg langs
den Ouden Vlissingschen weg is voor
loopig nog niet op den voorgrond ge
schoven, aangezien een verzoek, of de-
ze weg uit het 60 millioen plan verbe
terd kan worden, nog in behandeling is;
j mocht dit vèrzoek worden ingewilligd,
dan zal getracht worden ook een rijwiel
pad langs dien weg aangelegd te krijgen.
Ondertusschen heeft de afdeeling Sou
burg niet stil gezeten en gelden bijeen
gebracht, tot een tamelijk groot bedrag,
dat voorloopig voor genoemde doel is
gereserveerd.
Vervolgens herinnert de secretaris
aan het in gebruik nemen van het rij
wielpad van Koudekerke naar de dui
nen, dat in een groote behoefte voor
ziet, wat blijkt uit het vele gebruik,
dat nu reeds door de fietsers van dit
pad is gemaakt en uit het feit, dat ver
schillende fietsers uit Koudekerke of
Middelburg zich ,als lid der vereeni
ging heeft aangemeld.
De secretaris brengt een woord van
dank aan den A. N. W. B.; de K. N. A.
C., het gemeentebestuur van Koude
kerke en den gemeentesecretaris voor
den steun, die de vereeniging voor den
aanleg van dit rijwielpad heeft ontvan
gen. Hij voegt daaraan de hoop toe,
dat nog vele inwoners uit Koudekerke
en Middelburg zich gedrongen zullen
gevoelen tot de vereeniging toe te tre
den, om te helpen den schuldenlast, dien
de vereeniging in het belang van een
veilig verkeer voor alle fietsers door
den aanleg van dat rijwielpad op haar
heeft genomen, te helpen verlichten,
„Alleen zijn wij niets, vereend zijn wij
alles." Helpt ons het aangevangen
werk te kunnen voortzetten, aldus de
secretaris.
In den loop van 1934 is de Motor
en Rijwielwet gewijzigd, waardoor het
o.a. verboden is dat bakfietsen van de
rijwielpaden gebruik maken.
Bij het teren van het rijwielpad is bij
wijze van proef Cozuma van de N.V.
„Vlismar" gebruikt. Als de proef vol
doet, zal dit in de toekomst een bezuini
ging geven op de exploitatie van de rij
wielpaden, aangezien Colzuma direct uit
het vat verwerkt kan worden en niet
verwarmd behoeft te worden. Overigens
heeft het onderhoud van de rijwielpaden
met de overwegen en de afrasteringen
geregeld plaats gehad. Het doorgroeien
van duindoorns door het wegdek van
het rijwielpad in de duinen blijft aan
houdenden zorg baren.
Bij de aansluiting van het Slobber-
duinsche rijwielpad aan het rijwielpad
langs de duinen zijn in het belang van
een veilig verkeer een paar verkeerspa-
len met roode reflectoren geplaatst. Het
is te betreuren, dat de opgeschoten
jeugd deze reflectoren kort na het tijd
stip van plaatsing reeds vernield heeft.
Bij het begin van het seizoen is het
rijwielpad bij Valkenisse door een auto
mobilist uit Utrecht stuk gereden. Na
onderzoek is het mogen gelukken den
dader te vinden, die zich bereid ver
klaarde de aangebrachte schade te ver
goeden.
Het is de Federatie van Nederland
sche Rijwielpadvereenigingen uit onder
handelingen gebleken, dat er, hoewel er
geen beginsel bestaat waarop het Werk
fonds van het aanleggen van rijwielpa
den te zijnen laste zou moeten afzien, dit
soort werkzaamheden zich echter bij uit
stek leent voor werkverschaffing. Uit
deze mededeeling van den algemeen se
cretaris van het werkfonds blijkt, dat
een bijdrage uit het werkfonds wel niet
mogelijk zal zijn.
De inspecteur voor de werkverschaf-
„Ik ben verrukt juffrouw."
„Ha, dat is niet kwaad."
Ik was inderdaad op het oogenblik
vrij voldaan over mijn lot. De beide
oevers, tusschen welke wij voortgleden,
waren bedekt met pas gemaaid hooi, dat
de lucht geuren deed.
Ik zag om ons heen de sombere lan
den van het park, dat de morgenzon
volstrooide met lichtstrepen, terugwij
ken; miljoenen vroolijk gonzende insec
ten dronken zich dronken aan den
dauw in de bloemkelken. Tegenover
mij lachte de goede Alain mij, bij eiken
riemslag, met een gedienstig en be
schermend gezicht toe; dichterbij zat
juffrouw Marguérite, tegen haar gewoon
te in het licht gekleed, mooi, frisch en
rein als een maagdepalm, en schudde
met de eene hand de vochtparels van
haar hoed, die op dit vroege morgenuur
aan het kantwerk hingen, en hield de
andere als een lokaas Merwijn voor, die
ons zwemmend volgde. Waarlijk, men
zou niet veel kracht behoeven aan te
wenden mij te smeeken om naar het ein
de der wereld mee te gaan in deze
kleine witte boot.
Toen wij buiten de grenzen van het
park kwamen, en onder een van de
hogen, die den ringmuur doorboren,
doorvoeren, zei de jonge Creoolsche te
gen mij:
„Vraagt u mij heelemaal niet, waar
ik u heenbreng, mijnheer?"
„Neen, neen, juffrouw, dat is mij vol
komen onverschillig!"
„Ik breng u in het land der feeën."
„Dat vermoedde ik."
bij Rheumatische pijnen, Spierpijn enz.
(Ingez. Med.j
fing, de heer Westhoff heeft als zijn
meening medegedeeld, dat iedere Rij-
wielpadvereeniging zich kan wenden tot
den minister van sociale zaken om 100
pet. 'van d'e te betalen arbeidsloonen
voor aanleg van rijwielpaden; voor de
overige uitgaven, voor zoover de ver
eeniging deze niet kan betalen, kan dan
overleg -worden gepleegd met de be
trokken gemeentebesturen, vermoede
lijk zal de minister geene bezwaren heb
ben, dat ook de gesaneerde gemeenten
de bijkomende kosten betalen.
De secretaris meent dat de mogelijk
heid niet is uitgesloten, dat verschillen
de gemeenten van deze mededeelingen
in de toekomst een dankbaar gebruik
kunnen maken.
Het aantal 'eden is te Middelburg met
ongeveer 180 toegenomen, ook te Kou
dekerke is het aantal toegenomen. In de
overige afdeelingen is een kleine terug
gang van het ledental geconstateerd,
zoodat het totaal aantal leden ongeveer
gelijk is gebleven als in 1933. De se
cretaris hoopt, dat de fietsers niet zullen
vergeten, dat hen voor een luttel bedrag
per jaar een zoo goed als veilig verkeer
op de rijwielpaden wordt aangeboden.
Het bestuur heeft schulden gemaakt om
hen dit genot te verschaffen, en zij moe
ten dus helpen ook deze schulden te be
strijden-
De rekening wijst aan een eindcijfer
van f 5810 met een nadeelig slot van
f 2711.
In de vergadering heeft de voorzit
ter dank gebracht iUan de wegens ver
trek afgetreden bestuursleden, de hee-
ren mr. R. M. van Dusseldorp en A.
Bakker, voor het vele werk in het be
lang van de vereeniging verricht en
den heer J. L. Dregmans, burgemees
ter van Koudekerke, als nieuw hobfd-
bestuurslid welkom geheeten.
De vergadering keurde het jaarver
slag, de rekening en de begrooting goed
en de voorzitter bracht den secretaris-
penningmeester dank voor het gevoerde
beheer.
De vergadering herkoos jhr. H. A.
van Doorn als hoofdbestuurslid; in de
vacatureVan Dusseldorp zal" in de
volgende vergadering worden voorzien.
Een breedvoerige discussie ontspon
zich over den aanleg van het Rijwiel
pad VlissingenRitthem. De voorzitter
zeide, d,at dit nog maar een principe
besluit is en voorloopig alleen de
grondwerken zullen kunnen worden
uitgevoerd, mits de vereischte vergun
ningen daarvoor worden verkregen. Spr.
gaf den afgevaardigde van de afdeeling
Souburg in overweging stappen te doen
bij het comité om nu reeds te begin
nen met aanleg van het gedeelte rij
wielpad Souburg—Vlissingen.
De afgevaardigde zal dit punt in zijn
afdeeling bespreken.
Bij de rondvraag vroeg een der le
den pogingen ;aan te wenden om uit
breiding te krijgen van het ledental te
Middelburg en Zoutelande.
Een ander lid vroeg pogingen aan te
wenden tot uitbreiding van de rijwiel
paden in de richting Domburg. Weer
een ander lid vroeg al het mogelijke te
doen om te voorkomen dat verkeers-
opstakels aan de rijwielpaden worden
geplaatst.
Op de jaarvergadering van de fede
ratie zullen voorstellen worden gedaan
voor toelating van bakfietsen op de rij
wielpaden op bepaalde dagen en uren
en ten tweede om 'n verbodsbepaling te
gen het fietsen van 2 of meer personen
n,aast elkaar als van tegenovergestelde
richting fietsers aankomen.
„Juffrouw Hélouin, die meer bevoegd
is op het gebied der poëzie, zal u wel
hebben verteld, dat de stukken bosch,
die dit land op twintig .mijlen in het
rond bedekken, de overblijfselen zijn
van het oude woud van Brocélyande,
waar de voorvaderen van uw vriendin
freule de Porhoët, Hagden, de heeren
van Gaël, en waar de grootvader van
Merwijn hier verteld werd, hoe 'n ver
leider hij ook zelf was, door een vrouw
die Viviance heette. We zullen nu spoe
dig in het binnenste van het bosch zijn.
En, indien dit nog niet noodig is, om uw
verbeelding een vlucht te geven, be
denk dan, dat deze bosschen nog dui
zenden sporen bewaren van den myste-
rieusen godsdienst der Kelten; zij zijn
er, als het ware, mee bestraat. U hebt
dan het recht u, onder ieder van deze
boomen, een druïde te denken, in een
wit kleed, en een gouden sikkel te zien
blinken in elke zonnestraal. De gods
dienst van die onverdragelijke oude
menschen heeft zelfs, dicht hierbij., in
een eenzame, romantische, schilderach
tige, enzoovoort, streek, een monument
nagelaten, waarvoor de menschen, die
aangelegd zijn op extaze gewoonlijk in
onmacht vallen: ik heb gedacht, d,at u
er plezier in zoudt hebben het te tee
kenen, en, daar de plek niet gemakke
lijk te ontdekken is, heb ik besldtèn u
als gids te dienen, terwijl ik van h als
belooning vraag, dat u mij; de uitbarstin
gen van een enthousiasme, w,aar ik niet
aan zou kunnen meedoen, spaart."
(Wordt vervolgd.)