maxime
Aspirin
KRONIEK van den DAG.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBÜRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE COURANT) VAN DINSDAG 14 MEI 1935.
No. 113.
Frankrijk. Socialisten en
communisten trokken geza
menlijk op en boekten winst.
niet in de gratie bij het Fran-
sche volk.
WERKLOOSHEID EN
DEMORALISATIE.
STRUCTUURCRISIS EN
NATI0NAALS0CIALISME.
DE OVERGANG VAN MINISTER
MARCHANT NAAR DE R.K.-KERK.
ZEEUWSCHE VEREENIGING VOOR
DIALECTONDERZOEK.
VRIJZINNIG HERVORMDEN.
GOES.
De Perponcherpolder.
Gemeenteraadsverkiezingen in
Nationalistische tendenzen
Zondag 5 Mei heeft in Frankrijk de
eerste stemming voor de gemeente
raadsverkiezingen plaats gehad en Zon
dag j.l. werden de herstemmingen ge
houden. Het districten-stelsel is in
Frankrijk nog in zwang, waarbij in eer
ste instantie in elk district de absolute
meerderheid behaald moet worden, ter
wijl in tweede instantie de eenvoudige
meerderheid beslist. Het spreekt wel
haast vanzelf, dat in veel gemeenten
herstemmingen noodig waren. Alleen
daar, waar een bepaalde partij meer
dan de helft der bevolking achter zich
heeft, was de eerste ronde beslissend.
Zooals steeds trokken zich bij de her
stemmingen heel wat candidaten, die
toch geen kans maakten, terug, opdat
de kiezers, die anders op deze candi-
aten zouden stemmen, hun stem ten
goede konden doen komen aan een
verwante partij. Dit, om zoo mogelijk
de overwinning van een politieken te
genstander te beletten. Waar het dit
maal vooral om ging, was de vraag, of
het het roode eenheidsfront zou geluk
ken, winsten te boeken. Sinds eenigen
tijd bestaat er in Frankrijk een zekere
samenwerking tusschen socialisten en
communisten. Hun parool luidt: ge
meenschappelijk front maken tegen het
fascisme. Men zag nu op tal van plaat
sen, dat socialistische candidaten bij
de herstemming van het tooneel ver
dwenen, ten gunste van communisti
sche, die er beter voorstonden en om
gekeerd. Het gevolg is geweest, dat in
verscheiden gemeenteraden het roode
element inderdaad versterkt is terug
gekeerd. Weliswaar pasten de gema
tigde en de rechtsche groepen op haar
beurt hetzelfde spelletje toe, maar dat
heeft niet kunnen beletten, dat de so
cialisten en de communisten winst
boekten. Tal van gemeenteraden heb
ben een roode meerderheid gekregen.
Natuurlijk hoeft dit niet direct te
beteekenen, dat nu ook het aantal
stemmen op de beide partijen uitge
bracht, vrijwel overal aanzienlijk is
vermeerderd. Reeds daar, waar ze de
vorige maal evenveel aanhang hadden
als thans, kregen ze vaak meer zetels
toegewezen, omdat de vorige maal de
stemmen over twee lijsten verdeeld wa
ren, terwijl ze zich thans op een lijst
concentreerden (ook kwam het vroeger
voor, dat de socialisten zich terugtrok
ken ten gunste van de radicalen). In
verscheiden gemeenten heeft dit ver
schijnsel zich voorgedaan. Daarnaast
echter is toch ook op vele plaatsen het
aantal roode stemmen in absoluten
vermeerderd, zoodat de gemeenteraad^
verkiezingen zonder twijfel een zij
het niet zoo heel groote verschui
ving naar uiterst links hebben opgele
verd.
Het spreekt vanzelf, dat de partijen
van het midden het gelag hebben moe
ten betalen. Voor al ten koste van de
zen is het roode element versterkt. De
rechtsche groepen schijnen zifch over
't algemeen vrij goed gehandhaafd te
hebben, hetgeen haar echter in feite te
leurstelt. Zij hadden op vrij veel winst
gerekend, daar zij meenden, dat ook in
Frankrijk nationalistische tendenzen
weerklank zouden vinden. De propa
ganda der rechtsche partijen is dan ook
nogal nationalistisch getint geweest.
Op de overgroote meerderheid van het
Fransche volk blijkt die propaganda
echter niet veel indruk gemaakt te
hebben. In tegendeel: de antipoden gin
gen met de winst strijken. Verschillen
de nationalistisch getinte bladen ver
klaren ronduit, dat van een nederlaag
van hun denkbeelden gesproken kan
door OCTAVE FEUILLET.
25). -
Evenwel, mijn gesprek met de oude
vrouw had mij doordrongen van een be
wogen eerbied, waarvan ik haar de be
wijzen trachtte te geven. Vanaf den dag.
die op dien avond volgde, besteedde ik
al de macht van mijn potlood aan de in
wendige en uitwendige versiering var.
haar dierbare kathedraal. Deze aan
dacht, waarvoor zij zich gevoelig toonde,
kreeg langzamerhand de regelmaat van
een gewoonte. Bijna eiken avond, na
het whisten, zette ik mij aan het werk,
en het ideale monument werd een beeld,
een stoel, „of een galerij rijker. Juffrouw
Marguérite, die voor haar buurvrouw 'n
soort godsdienstige vereering schijnt te
hebben, heeft mee willen doen aan mijn
liefdewerk door een speciaal album aan
de basiliek der Porhoët's te wijden, en
ik kreeg de opdracht het te vullen.
Ik bood bovendien aan mijn oude ver
trouwde vriendin aan van mijn kant
stappen te doen naspeuringen en aller
lei diensten te verrichten, welke voor
haar proces noodig zijn. De arme vrouw
bekende mij, dat ik haar een dienst be
wees, dat, om de waarheid te spreken,
zij nog haar loopende correspondentie
kon voeren, maar, dat haar verzwakte
worden. Nationalisme en fascisme zijn
niet populair in Frankrijk. Al moet
men steeds .heel voorzichtig zijn met
uitslagen van gemeenteraadsverkiezin
gen, aangezien plaatselijke factoren
daarbij een groote rol spelen, boven
staande conclusie mag uit dezen stem
busstrijd ongetwijfeld getrokken wor
den.
a o
Uit een publicatie van het departe
ment van binnenlandsche zaken te Pa
rijs, hedenochtend verschenen, blijkt na-
I der, dat de winst voor rood vrijwel uit
sluitend ten goede is gekomen aan de
communisten. Men zie onder „Frank
rijk", elders in dit nummer.
Mr- B. van der Waerden, schrijft ons:
Een van de meest droevige en zorg
wekkende gevolgen van den aanhouden
den economischen depressie-toestand, is
de ondermijning van het zedelijk gehalte
van groote groepen der bevolking.
Ieder, die in aanraking komt met de
groote massa, die slechts zijn arbeids
kracht heeft als bron van inkomen, kent
ze, de flinke kerels, die eraan kapot
gaan, den geheelen dag met de handen
over elkaar te moeten zitten; de sterks
werklustige mannen, die in verbeten
woede van werkgever tot werkgever
gaan, maar overal het zelfde antwoord
krijgen, en moeten toezien, dat hun
vrouw het allernoodzakelijkste verdient.
Wij kennen ook de minder wilskrach-
tigen, die geleidelijk wennen aan een
leven van steuntrekken, het „stempel-
broeders" bestaan
In vroeger jaren was de demoralisee-
rende werking van economische crisis
onmiddellijk en duidelijk aantoonbaar:
thans is de werking vertraagd door eeu
betere sociale zorg, speciaal de werk-
ïoozenzorg- Het is echter duidelijk, dat
de tendens nog in onverminderde mate
bestaat; wanneer men de „merkbare"
uitingen van het zedelijk verval, de on-
of anti-maatschappelijke handelingen,
aan een onderzoek onderwerpt.
Het duidelijkst en snelst doorwerken
de oorzakelijk verband ligt tusschen de
crisis met haar werkloosheid en de z.g.
economische criminaliteit, de vergrijpen
tegen de eigendom. Het Centraal Bu
reau voor de statistiek, publiceert re
gelmatig „Indexcijfers der criminaliteit",
waarbij het gemiddelde van de jaren
1911 tot en met 1913 op 100 gesteld is.
Daaruit zien wij, dat na den oorlog de
eigendomsmisdrijven voortdurend in
aantal gedaald zijn tot aan het jaar
1930, Daarna zien wij de volgende ont
wikkeling:
Jaar Econom, misdr.
1930 86.
1931 95.
1932 98.
1933 115.
1934 127.
Hieruit blijkt dus een stijging van deze-
vorm van misdadigheid met bijna 50 pet.
in vijf jaar tijd! Het is onmogelijk zich
in te denken, welk een ellende achter
deze simpele cijfers schuil gaat.
Meer cijfers schrijven is overbodig.
Slechts willen wij erop wijzen, dat het
vooral de jeugdigen zijn, die gevaar loo-
pen. Er zijn thans jongens, die nooit
regelmatig arbeid hebben verricht. Van
deze nog volwaardige en sociale perso
nen te maken is een bijna bovenmen-
schelijke taak!
Het is duidelijk, welk een prachtige,
maar moeilijke taak de reclasseeringsin-
stel'ingen hier hebben. Zij zijn het, die
het demoraliseeringsproces moeten stu'-
ten, die de jonge menschen opvangen bij
eerste stap op den verkeerden weg.
Zij zijn het, die hun inzicht trachten
te geven in eigen moeilijkheden, die hen
leeren zich aan te passen bij de om
standigheden, waaronder zij verkeeren.
oogen niet in staat waren het hand
schrift der documenten van haar pro
ces te lezen, en dat zij zich tot nu toe
door niemand had willen laten helper,
bij dit werk, van hoe groot belang dit
ook voor haar zaak kon zijn, om niet
opnieuw voedsel te geven aan den on-
beschaafden spot van de menschen van
deze streek. Om kort te gaan, zij stelde
mij aan en ik kreeg de kwaliteit van
raadsman en medewerker. Sindsdien heb
ik gewetensvol het uitgebreide dossier
van haar proces bestudeerd, en ik ben
tot de overtuiging gekomen, dat de zaak,
welke, in laatste ressort, een dezer da
gen moet worden berecht, bij voorbaat
abso'uut verloren is- Mijnheer Laubépiu,
dien ik heb geraadpleegd, deelt deze
meening, die ik voor het overige zal
probeeren, met inspanning van mijn
kant. aan mijn oude vriendin te verber
gen, zoolang de omstandigheden het
toelaten. Intusschen doe ik haar het ge
noegen stuk voor stuk haar familiear
chief te onderzoeken, waarin zij steeds
hoopt eenig beslissend bewijs ten haren
gunste te ontdekken. Ongelukkigerwijs
zijn deze archieven erg omvangrijk en de
duiventoren is er mee gevuld van den
kelder tot den zolder.
Gisteren was ik vroeg naar freule Por-
hoët gegaan, om er voor het uur van
het déjeuner het onderzoek van lias no.
115 te voltooien, dat ik den vorigen dag
Zij zoeken met hen de mogelijkheden
van ontwikkeling (vakopleiding, zoowel
als cultureele opvoeding en gezonde ont
spanning); zij staan met hun moreelen
steun voortdurend aan zijn zijde en hel
pen zoo de noodzakelijke voorwaarden
voor een nuttig bestaan in stand te hou
den: levens- en arbeidsvreugde.
Het leed, dat op die wijze aan mensch
en maatschappij bespaard kan worden,
is niet te schatten!!
IV.
Spr, behandelt dan de suggestieve
kracht van het denkbeeld van een „vijf
jarenplan", de systematische regeerings-
propaganda in de Ver. Staten, en ver
volgt:
„Het is in Nederland nog te veel ge
woonte om bezorgd het hoofd te schud
den over de Amerikaanse experimen
ten. Men staart zich blind op de finan
cieele resultaten erv,an, maar men ver
geet, dat Roosevelt de psychologische
factor in de huidige crisis als primair
beschouwt." Wat heeft men aan voor
lopig nog sluitende begrotingen als een
derde deel van het volk werkloos rond
loopt en het resterende tweederde deel
in gedrukte stemming gedwee over
werk verricht?
Niets is in deze tijd meer nodig dan
strijdlust en zelfvertrouwen. De erva
ring leert echter d,at de fighting-spirit
van een volk na langdurig lijden dreigt
te verdwijnen. Een goed-geleide, streng
georganiseerde propaganda in dienst
van het een of andere nationale plan
blijkt steeds meer een vereiste om ar
moede, doffe wanhoop en werkloosheid
te bestrijden. Een regering die niet meer
uit de tredmolen van haar ambtelijke
sleur weet te stappen om het enthousi
isme der menigte voor bepaalde poli
tieke of economische idealen te winnen,
dreigt te gronde te gaan. Men kan in
tijden van nood niet volstaan met ge
documenteerde verslagen, wetenschap
pelijke lezingen, memories van toelich
ting en van antwoord, op papier uitge
werkte, tr,aag-uitgevoerde millioenen-
plannen enz., maar men moet de leuzen
en symbolen vinden om het volk in het
hart te grijpen.
Een voorbeeld van regeerders, die 'f
volk in critieke dagen niet wisten te
boeien, vindt men in de leiders van de
Duitse republiek sedert 1918, Geen der
bekende propagandamiddelen werd toe
gepast, alles bleef nuchter en zakelijk.
Geen lied en geen vlag om het Duitse
volk op te heffen uit de dagelijkse sleur.
„Het feit, dat de republiek deze eenvou
dige psychologische wetten verwaar
loosde, bewijst eenvoudig dat ze met
haar verkeerd opgevatte puriteinse
denkwijzen, alles verstandelijk wilde op
lossen en geen oog h,ad voor de dingen
die het hart of het gevoel des volks raak
ten" zoo citeert schr, H. Loewenstein".
Het Ned. Corr. heeft minister Mar-
chant om een nadere verklaring ver
zocht omtrent zijn novergang naar de
R.K. Kerk.
Toen wij, aldus het C.B., den minister
vroegen of hij aan ons verzoek om na
dere inlichtingen over het verrassende
bericht kon voldoen, zeide hij glim
lachend: „Verrassend? Zeg het maar ge
rust dat het een bom is die springen zal.
Mijn communique is echter duidelijk en
voorloopig heb ik geen behoefte hier iets
aan toe te voegen."
In verband met de opzienbarende
mededeeling dat minister Marchant
katholiek geworden is kunnen wij nog
was begonnen. Daar de huisvrouw nog
niet was opgestaan, installeerde ik mij.
zonder lawaai te maken, in het salon,
met behulp en medewerking van het
keukenmeisje, en, in mijn eentjes, begon
ik aan mijn stoffige werk- Na verloop
van een uur ongeveer, toen ik met een
buitengewone vreugde het laatste blad
van lias 115 doorliep, zag ik freule de
Porhoët binnenkomen, die met zich mee
sleepte een enorm pakket, dat erg net
jes ingepakt was in een wit linnen doek.
„Goedenmorgen, mijn beminde neef",
zei ze. „Toen ik hoorde, dat jij je van
morgen moeite voor mij gaaft, heb ik
moeite voor jou willen doen. Ik breng je
lias 116". Er is ik weet niet in welk ver
haal, een ongelukkige prinses, die men
opsluit in een toren, en aan wie een iee.
die vijandig is aan haar familie, slag op
slag een reeks van buitengewone en on
mogelijke werken opdraagt. Ik beken,
dat, op dit oogenblik freule de 'Porhoët
ondanks al haar deugden, mij een na-
familielid van deze fee leek te zijn.
„Ik heb vannacht gedroomd", ging zij
voort, „dat deze lias de sleutel tot mijn
Spaanschen schat bevat. Je zult mij dus
zeer verplichten het onderzoek niet uit
te stellen. Als dit werk volbracht is, zal
je mij de eer aan doen van een beschei
den maaltijd aan te nemen, dien ik mij
voorstel je aan te bieden in de schaduw
van mijn prieel."
Ik onderwierp mij dus. 't Is onnoodig
Men schrijft ons:
Op 11 Mei j.l. had te Middelburg de
jaarvergadering plaats van de Zeeuw-
sche vereeniging voor dialectonderzoek.
De stand der geldmiddelen gaf een over
schot aan van f 8,80. In tegenstelling met
't vorig jaar is thans ook de in Maart
verschenen oplaag van 't Vereenigings-
nieuws met dialectlijst betaald, zoodat
alle schuld is aangezuiverd. Echter is de
achteruitgang der linanciën groot: het
batig slot der vorige jaren (f 98) is bijna
geheel verbruikt; men zal dus ernstig
op bezuiniging bedacht moeten zijn; ter
wijl het bestuur voornemens is een
krachtige poging te doen tot het wer
ven van nieuwe leden. De lage contri
butie (f 1,50 per jaar) wettigt de hoop.
dat zulk een poging, zelfs in deze tijden
slagen zal.
Uit het jaarverslag der secretaresse
bleek o m. dat 18 leden bedankten, ter
wijl 4 nieuwe leden toetraden; de ver
eeniging verloor 4 begunstigers, zonder
dat dit verlies werd gecompenseerd.
Het aantal medewerkers, waaronder
leer-ingen van de R-H.B.S. te Middel
burg, Goes, Zierikzee en Middelharnis,
bedraagt 47.
Uitgegeven werden dit jaar 6 dialect
lijsten, waarin gecontroleerd werden
800 woorden en uitdrukkingen (het vo
rig jaar 759). In 't geheel zijn thans ge
controleerd: 3656 woorden en uitdruk
kingen. De letters dit jaar bewerkt wa
ren de G en H-
Het aantal invullers was bevredigeixd;
gemiddeld 70. Alle deelen van Zeeland
zijn vo doende vertegenwoordigd.
In kaart gebr,acht werden 778 woor
den en zegswijzen, welke echter gedeel
telijk nog door de woordenboek-com
missie moeten worden nagezien, eer ze
voor den druk gereed zijn. Het secre
tariaat hoopt dit jaar sneller voortgang
te kunnen maken.
De inzending van nieuwe dialectwoor
den door leden en medewerkers bleef
dit jaar overvloedig. Van de rubriek
„Vragen en Wenschen" werd weer door
verschillende belangstellenden gebruik
gemaakt. Er werd met vrucht contact
gezocht met verwante instellingen in
Nederland en België. Het archief werd
met eenige werken vermeerderd. Met
de systematische verzameling van am
bachtstermen werd een mooi begin ge-
te zeggen, dat de gelukkige lias 116,
evenals de vorige, niets bevatte d,an het
nuttelooze stof der eeuwen- Precies om
12 uur kwam de oude dame mij haar
arm aanbieden, en geleidde mij plecht
statig naar een kleinen tuin, versierd
met palmen, welke, met een stuk van
de aangrenzende weide, het geheele te
genwoordige domein der Porhoët's
vormt. De tafel w,as gedekt onder een
groep beuken, die tot een prieel waren
gevormd en de zon van een mooien zo-
merschen dag wierp door de bladeren
heen enkele regenboogkleurige stralen
op het verblindend witte geurige tafel
laken. Ik had eer aangedaan aan de
goudgele kip, aan de frissche sla, en aan
de flesch oude Bordeaux, waaruit het
feestmaal bestond, toen freule Porhoët.
die verrukt scheen over mijn eetlust, 't
onderwerp van gesprek liet komen op
de familie Laroque.
„Ik beken je", zei ze tegen mij, „dat
de oude kaperkapitein mij niet behagen
kan. Ik herinner mij, dat hij, toen hij
hier ,aankwam, een grooten tammen
aap had, dien hij als knecht aankleedde
en met wien hij zich uitstekend scheen
te verstaan. Dat dier was een ware pest
in de streek, en alleen een man zon
der opvoeding en fatsoen kon hem zoo
belachelijk hebben aangekleed. Men zei,
d,at het een aap was, ik legde er mij
bij neer, maar in den grond denk ik,
dat het doodeenvoudig een neger was,
bovendien heb ik zijn meester er altijd
meïedeelen dat de stap waartoe mr.
Marchant is overgegaan, het gevolg is
van een ontwikkelingsproces, dat niet
onlangs tot uiting is gekomen doch dat
eerder in den loop van jaren zich vol
trokken heeft. De overgang van minister
Marchant tot het katholieke geloof zou
naar wij meenen te weten, reeds in i
vorige jaar hebben plaats gehad.
Minister Marchant zou zich op het
standpunt hebben gesteld, dat hij over
deze aangelegenheid eerst dan zou spre
ken wanneer zijn geweten hem tot
spreken zou dwingen. Hij zou deze ge
dragslijn gekozen hebben om het kabi
net in dezen toch reeds zoo moeilijken
tijd nieuwe zorgen te "besparen. Ook
voor de ambtenanren uit zijn onmiddel
lijke omgeving van zijn departement,
was de mededeeling van minister Mar-
chant's overgang een volkomen verras
sing. Tenslotte kan nog worden mee
gedeeld, dat de echtgenoote van den
minister niet tot de katholieke kerk is
toegetreden. Echter kan met zekerheid
gezegd worden dat alle geruchten die de
verklaring van 's ministers veranderde
levensbeschouwing meenen te moeten
zoeken in zijn huiselijke omstandighe
den, allen grond missen.
(Reeds in een deel van de vorige op
laag opgenomen geweest.)
zijn bij Aspirin-tabletten
steeds constant, want een
38-jarige fabrrcatie-erva-
ring, een pijnlijk nauw
keurig en regelmatig on
derzoek door eersteklas
deskundigen tijdens de
fabricatie, waarborgen de
steeds gelijkblijvende kwa
liteit en werkzaamheid der
Aspirin-tabletten.
Het produet van vertrouwen.
Uitsluitend verkrijgbaar in de oran;e-bandbuisjes van
20 Mbl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 labl. a 10 ets.
Hngez. Med.j
maakt, door inzendingen van de heeren
J. Kreune (Heinkenszand)Zuid-Beve-
landsche boerenschuur en molen en C.
Vreeke (Domburg): Walchersche boeren
schuur.
Als districtsbestuursleden werden
herkozen mej. C. de Vey (Yerseke) en
de heeren J. Hubregtse (Burgh) en J.
M. de Nooyer (Renesse); voor Goeree
werd gekozen de heer F. den Eerzamen;
voor West-Zeeuwsch Vlaanderen de
heer P. C. de Gelleke.
Een ontwerp-circulaire tot aanwer
ving van nieuwe leden werd na eenige
aanvulling goedgekeurd.
Een voorstel van den heer L, A. Die-
leman uit Hoek, om het volgend jaar
de jaarvergadering in Goes te houden,
d,at ook voor de leden uit Oost-Zeeuwsch
Vlaanderen gemakkelijk bereikbaar is,
zal het bestuur gaarne in overweging
nemen.
Hiermede was het zanelijk gedeelte
der vergadering afgeloopen. Na een
korte pauze nam de heer L. A. Diele-
man het woord voor zijn, helaas door
tijdsgebrek verkorte voordracht in
Aeelsch dialect, die met veel belangstel
ling werd aangehoord.
De algemeene vergadering van de
Vereeniging van Vrijzinnig Hervormden
in Nederland zal Woensdag 12 en Don
derdag 13 Juni te Middelburg in het
Schuttershof worden gehouden.
Na de eerste bijeenkomst op Woens
dagmiddag wordt een autotocht door
Walcheren aangeboden door de afdee-
ling Middelburg. Na den gemeenschap-
pelijken maaltijd heeft een wijdings
samenkomst in het Kerkgebouw der
Vrijz. Herv. plaats onder leiding van
ds. A. Landstra.
Tusschen de morgen- en de middag
vergadering op Donderdag wordt een
gemeenschappelijke koffiemaaltijd ge
houden, evenals de maaltijd op Woens
dag en de ontvangst van afgevaardig
den en belangstellenden na afloop van
de wijdingssamenkomst in de Sociëteit
„De Vergenoeging",
In de vergadering van ingelanden van
den De Perponcherpolder is de rekening
over het iendstjaar 1934/35 vastgesteld
in ontvang op 3060 en in uitgaaf op
2546 sluitende dus met een goed slot
van 514.
De begrooting voor het dienstjaar
van verdacht dat hij in deze koopwaar
gehandeld heeft op de kust van Afrika.
Intusschen, wijlen mijnheer Laroque, de
zoon, was een braaf man, en zeer fat
soenlijk. Wat de dames betreft, ik 'spreek
wel te verstaan van mevrouw Laroque
en haar dochter, en heelemaal niet van
de weduwe Aubry, die een schepsel
van min allooi is, wat de dames betreft,
zeg ik, over hen niets d,an lof."
Zoover waren wij, toen de fiere stap
van een paard hoorbaar werd op het
pad, dat buiten langs den tuinmuur
loopt. Op hetzelfde oogenblik klopte
iemand een paar m,ual zachtjes tegen
een deurtje, vlak bij het prieel.
.„Hé!" zei freule de Porhoët. „wie
is daar?"
Ik keek en zag een zwarte veer wap
peren boven den rand van den muur.
„Doe eens open", riep van buiten 'n
stem, die een zwaren, muzikalen toon
had, „doe eens open, het is 't fortuin
v,an Frankrijk!"
„Wat! ben jij het, lieveling!" riep de
oude vrouw. „Loop vlug, neef."
Toen de deur open ging, werl ik bijna
omver geloopen door Merwijn, die tus
schen mijn beenen door holde, en ik be
merkte juffrouw Marguérite, die bezig
was de teugels van haar paard vast te
maken aan een van de palen van een
omheining.
(Wordt vervolgd.)