WEER EN WIND.
NUMMER 104.
TWEE BLADEN.
VRIJDAG
3 MEI 1935.
EERSTE BLAD.
178e JAARGANG.
isssBjSjisiisiBji_iliaflgsK
HET 25-JAREG BURGEMEESTERSJUBILEUM VAN DEN HEER
M. FERNHOUT.
m-1
$r<wrici«*U
MIDDELBURGSCHE COURANT
Dagblad Voor Middelburg, Goes en agent
schap Vlissingen 2.30, elders 2.50 per
kwartaal Week-abonn. in Middelburg en
Goes 18 ct. p. w. Advertentiën 30 ct. per
regel, lngez. mededeelingen 60 ct. p. r.
contr. voor beide veel lager; tar. op aanvr.
GOESCHE COUPANT£!2£
Uitgeefster Naamlooze Vennootschap „De Middelburgsche Courant"; Bureaux Lange Sint Pieterstraat te Middelburg.
Telefoon Redactie 269, Administratie 139 Postrekeni ng no. 43255 Kantoor te GOES: Turfkade, telefoon 17.
Aangesloten bü het Bureau voor Publiciteitswaar de der Vereeniging de Nederlandsche Dagbladpers.
Familieberichten en dankbetuigingen 11
regels 2.10, elke r. m. 30 ct. Rubriel
„Kleine Advertentiën", ten hoogste 6 regeH
a 75 ct. bij vooruitbetaling Adv. mei
„Brieven" of „Bevragen bureau dezer coo-
rant" 10 ct. extra Bewjjsnommers 5 cent.
De herdenkingsmiddag in het
Schuttershof.
Heden, 3 Mei, is het 25 jaar geleden,
dat de heer M. Fernhout, thans bur
gemeester v,an Middelburg, benoemd
werd tot burgemeester van Tienhoven.
Hij stond daar tot Juni 1914; toen ging
hij naar Mijdrecht en Wilnis om in Mei
1919 naar Kampen te gaan. In April
1933 volgde zijn 'benoeming tot burge
meester van Middelburg,
Een „Comité van Vrienden" heeft
zich uit de ingezeténen of oud-ingeze
tenen van genoemde gemeenten ge
vormd om den heer Fernhout op dezen
jubileumsdag te huldigen.
Daarvoor was hedenmiddag in de
groote z,aal van het Schuttershof een
bijeenkomst belegd van leden van het
eere-comité, van het comité, en van vele
genoodigden, die daar om half drie hij
een gekomen waren.
Te kwart voor drie kwamen de heer
en mevrouw Fernhout met hun kinde
ren en verdere familieleden onder wie
ook de vader van den jubilaris, binnen;
zij werden door een commissie v,an ont
vangst bestaande uit de heeren mr. M.
W. G. van der Veur en A. Petermeijer
naar de voor hen bestemde zetels ge
leid.
Mevrouw Fernhout droeg een boeket,
haar door het kleindochtertje van Mid
delburgs oudste raadslid, den heer
Heemskerk aangeboden.
Rede voorzitter van het
„Comité van Vrienden.''
De Voorzitter van het „Comité van
Vrienden", dr. S. S. S m e d i n g, Middel
burg, richtte zich, n,a opening der bij
eenkomst, het eerst tot den heer Fern
hout, wien hij met mevrouw Fernhout,
hunne kinderen en enkele familieleden
een hartelijk welkom toeriep.
Vervolgens richtte hij zich tot den
Commissaris der Koningin in Zeeland;
het Comité en zeker ook burgemeester
en mevrouw Fernhout, aldus spr., stel
len het bijzonder op prijs, dat de Com
missaris der Koningin met mevrouw
Quarles van Ufford dezen middag tegen
woordig wilde zijn. Daarop verwelkom
de spr. de leden van het Eere-comité
en van het Comité v,an vrienden.
De heer Smeding richtte zich ver
volgens tot den aeer Fernhout met een
redevoering, waaraan het volgende is
ontleend:
Het is nu eenmaal te doen gebruike
lijk, dat een huldigingscomité of «ctf
jubileumcommissie weinig of geen con
tact met den aanstaanden jubilaris on
derhoudt. Ons comité heeft zich ook
aan die ongeschreven wet gehouden,
doch, zooals dat rechtgeaarden Neder
landers betaamt, naar goeden trant die
wet weer ontdoken door een ander mid
del van informatie. Het heeft van me
vrouw Fernhout die medewerking on
dervonden en die inlichtingen verkre
gen, welke zulk een comité nu eenmaal
onontbeerlijk zijn. Deze schaarsche mid
dellijke verbinding brengt echter met?e,
dat den jubilaris dezen middag zoo een
en ander verteld moest worden van
doel en middelen van het Comité. Laat
mij dat mogen doen, aldus spr., met de
openhartigheid waarop Gij, naar ons bij
andere gelegenheden wel is geDfeken,
zelf zoo hoogen prijs 'stelt.
Den 3en Mei van dit jaar. zoo verna
men wij, zou het 25 jaar geleden zijn, dat
Uw burgemeestersloopbaan een aan
vang nam. De 12 jarige herdenking
daarvan was in Kampen, met animo ge
schied, en de vraag was nu, of te Mid
delburg aan dit zilveren jubileum ook
„iets gedaan" moest worden.
Het antwoord op deze vraag kon. als
op meer vragen, ja en neen luiden.
„Ja" lag het meest voor de hand; een
25 jarig jubileum kan men niet eiken
dag vieren, het is zeker wel een gebeur
tenis van zóó groot belang in eens men-
schen leven, dat even stilstaan en een
terugblik op den afgelegden weg gebo
den schijnen.
Maar voor het „neen" viel toch ook
iets te zeggen en het was spr. zelfs
bekend, dat enkelen die de juiste doel
stelling van het comité niet kenden of
althans niet recht verstonden, ook nu
nog van meening waren, dat het ant
woord eigenlijk „neen" had moeten lui
den. Waarom? Wijl Gij, mijnheer Fern
hout, nog slechts zoo korten tijd burge
meester van Zeelands hoofdstad zijt.
Weliswaar is het nu al 2H jaar geleden
dat Gij hier kwaamt doch dat is tóch
nog maar kort geleden. Men kan in een
paar jaren al wel aan de zware Zeeuw-
sche lucht wennen, maar de uit een an
dere provincie van ons vaderland tot
haar gekomen burger van Nederland as
simileert Zeeland in twee jaren tijds nog
niet geheel, zelfs niet al is deze burger
een burgemeester. Indien dit zilveren ju
bileum nu gevallen zou rijn op een dag
nadat Gij bijvoorbeeld reeds een tiental
jaren burgemeester van Zeelands hoofd
stad geweest zoudt zijn dan had de
zaak er heel anders voorgestaan. Dan
zou op dezen dag de burgerij van Mid
delburg als gemeenschap zeker
in en door een ander, meer organisch
samengesteld comité vertegenwoordigd,
haar burgemeester hulde hebben willen
betuigen, en dan zouden daarna wellicht
vertegenwoordigers van andere gemeen
ten als gasten, niet als gelijkberechtigde
deelhebbers, in den voltooid verleden
tijd, het woord hebben kunnen voeren.
Maar zoo is de zaak niet. Zij is een
voudiger en samengestelder tegelijk.
Eenvoudiger, want het comité vertegen
woordigt geen .andere „gemeenschap"
dan die dergenen, welke Gij U in Uw
25-jarige loopbaan tot Uw „vrienden"
hebt gemaakt; samengestelder, omdat
niet enkel Middelburg, maar vriend
schappelijk gezinden uit alle de vijf ge
meenten aan welker hoofd Gij hebt ge
staan door mandaatlooze afgevaardig
den hier vertegenwoordigd zijn.
Indien nu allen, die den heer Fern
hout een goed hart toedragen, en die we
eenvoudigheidshalve tot dat doel dan
maar zijn „vrienden" zullen noemen,
hem op den dag van zijn zilveren burge
meestersjubileum van harte willen geluk-
wenschen, indien vriendelijke handen
den 25en mijlpaal op den ambtelijken le
vensweg met groen en bloemen ver
sierd zullen hebben, en indien alle wel-
gezinden zich aldaar dan hebben op
gesteld om met den jubilaris te zamen
dat passeeren te beleven, hem geluk en
voorspoed op den verderen levensweg
toe te wenschen, hem te huldigen voor
de rechte wijze waarop hij den reeds'
langen achter hem liggenden weg is ge
gaan, zou dat dan niet ieders instem
ming mogen verwerven?
Het antwoord op die vraag is, aldus
spr., hier in deze zaal gegeven, dooi
de leden van het „Comité van Vrien
den", die dezen d,ag gezamenlijk en in
prettige samenwerking hebben voorbe
reid; door het eere-comité dat zijn on-
misbaren en zeer gewaardeerden steun
aan deze werkzaamheid heeft willen
verleenen en dat door zijn tegenwoor
digheid dezen middag het relief geeft,
dat hem overigens door een al te ge
moedelijke opvatting van de taak van
het comité van vrienden wel eens, tot
schade des geheels, zou kunnen ont
vallen, en door alle verdere aanwezigen
van hier en van elders.
Verheugend was de medewerking, van
,alle kanten ondervonden, bij de voor
bereiding van dezen dag. Enkel voor
Tienhoven waar de heer Fernhout nu
alweer zoo lang vandaan is liep dat
niet al te vlot. Spr. schetste in het kort
het ontstaan en de samenstelling van
het comité.
Het Eere-comité kwam even vlot tot
st,and. De Commissaris der Koningin in
Zeeland verklaarde zich, des gevraagc
en omtrent de bedoelingen van het co
mité voorgelicht, zonder bedenken be
reid, het eere-voorzitterschap ervan
aanvaarden; de burgemeesters van
Vlissingen en van Goes stelden er, als
goede buren èn goede vrienden, prijs
op toe te treden en de opvolger van den
heer Fernhout te Kampen, dr. Okm,a.
trad eveneens gaarne toe. Verder namen
er in zitting de twee wethouders en
oudste raadslid van Middelburg; alle
drie de wethouders en de gemeentese
cretaris van Kampen; te tegenwoordige
burgemeester van Mijdrecht en Wilnis
met een wethouder uit elk der gemeen
ten.
Na aldus den grondslag en den opbouw
der organisatie te hebben uiteengezet,
formuleerde spr. baar doel. Dat was van
den aanvang af, zeer bescheiden. Het
comité wilde, zooals dat in de journa
listiek helaas zoo dikwijls met een heel
leelijke gemeenplaats gezegd wordt,
„zorgen dat deze dag niet onopgemerkt
voorbij zou gaan", het wilde den jubi
laris eerst als collectiviteit van welge-
zinden georganiseerd, van harte geluk-
wenschen en daarbij een souvenirtje
aan dezen dag offreeren, en tenslotte
wilde het na de collectieve felicitatie
een ieder, die daartoe de behoefte ge
voelde, de gelegenheid bieden, den heer
en mevrouw Fernhout de hand te drKk-
ken en „van harte gefeliciteerd" te zeg
gen. Maar de instemming, die het co
mité in zijn geheel, zoo hier ter stede
als elders, met zijn plannen ontmoette
was zoo groot, de bescheiden bijdragen,
die het voor een eenvoudig huldeblijk
vroeg, vloeiden zoo rijkelijk, dat het
tenslotte iets verder kon springen.
De omstandigheden hebben meege
bracht, zoo vervolgde spr., dat ik de
gemeenten waar Gij tot dusverre burge
meester waart, doorgetrokken ben.
Op een mooien voorjaarsdag ben ik
door het liefelijke dorpje Tienhoven,
eenzaam in Utrechts wijde water- en
grasland gelegen, gewandeld.
Ik heb daar genoten van de schoone
vergezichten en de schilderachtige door
kijkjes op de plassen; van de witte brug
getjes over de slooten, die voerden op
de erven van kleine huisjes, die aan
Zeeuwsch-Vlaanderen doen herinneren;
ik heb er gekeuveld met een ouden
wegwerker, die zich Uwer nog zeer wel
herinnerde en met waardeering over U
sprak. Ik liep daarna door Mijdrecht en
Wilnis: soortgelijke dorpen, maar iets
grooter en breeder van opzet, doch even
liefelijk in hun echt-landelijk en echt-
Hollandsch schoon. Daarna heb ik de
goede stede Kampen aan den IJsel weer
bezocht, en er een dag gedwaald door
zijn oude straten, langs zijn prachtige
bolwerken of walplantsoenen met de
oude stadspoorten, om tenslotte te ge
nieten van het immer fraaie aspect van
den breeden IJselstroom, welke langs
die statige Kamper kade voert, schil
derachtig overbrugd en van zijn over
kant een blik op de stad gevende, hef
penseel van lederen goed-Nederland-
schen schilder waardig.
De verleiding zou groot zijn, aldus spr.
uit dezen wandeltocht een korte repro
ductie van Uw burgemeesterlijke loop
baan te trekken, doch zij, die zoo aan
stonds het woord zullen voeren, zullen
dat beter kunnen doen.
Een huldigL.g van iemand pleegt, om
met Charivarius te spreken, in het tee
ken van dien iemand te staan, en dus
had ik eigenlijk meer van U dan van
c n s moeten spreken. Dat dit niet ge
schiedde, is mede een teeken van de
zen tijd. Een of meer eeuwen geleden
zou op een bijeenkomst als deze niet
min of meer schuchter verontschuldi
gend zijn gezegd, waarom wij met elkaar
de stoute schoenen maar aantrokken en
het bestonden een huldigingsmiddag te
organiseeren. Neen, men zou er in ein-
delooze lofzangen, Uzelven, Uw vrouw,
Uw voorvaderen en Uw nakroost in de
bloemrijkste tale hemelhoog gepr|ezen
en bezongen hebben. het is maar de
vraag, of het alles zoo waar en zoo op
recht gemeend zou zijn als deze eenvou
dlge hulde.
Aan Uw benoeming, hier in Middel
burg, zoo vervolgde spr., is een en an
der vooraf gegaan, iets meer dan ge
woonlijk. Een rij van politiek links-ge
örienteerde burgemeesters ging U voor
en Gij waart de eerste die uit den recht
schen kant van het politieke spectrum
ons toegezonden werd.
In een stad, waar het een punt van
discussie kan uitmaken of de meerder
heid harer inwoners links of rechts mag
heeten, moest dit wel eenige deining
veroorzaken. Maar: Gij stondt daar bui
ten. De vraag of Middelburg een link
schen of een rechtschen burgemeester
zou krijgen, was reeds lang door hoo-
gere regeeringsinstanties beslist voor er
van U sprake was.
Deze quaestie beslist zijnde bleef er
nog een zeer belangrijk punt over. Er
zijn niet alleen rechtsche en linksche
burgemeesterser zijn ook goede,
laat ons zeggen: heel veel goede....
maar ook minder goede burgemeesters.
En vervolgens: boven ons allen als po
litiek geörienteerde wezens staan wij al
len als menschen. Zijn wij in dat deel
van ons bestaan, dat aan de politiek ge
wijd is misschien tegenstanders, op het
toch meestal grootere terrein der alge-
meen-menschelijke activiteit kunnen wij
allen elkaar als menschen vinden en
waardeeren.
Welnu, spr. meende te mogen zeggen,
dat de burgers v,an de gemeenten aan
welker hoofd de heer Fernhout gestaan1
heeft, en van die, aan welker hoofd hij
thans staat, den burgemeester en deg
mensch beide in hem waardeeren. Gij
verstaat het, aldus spr., hoofd van "een
hoofdstad te zijn. Gij zijt toegewijd, hof
felijk, tactvol. Gij weet, wat in dezen
tijd van een burgemeester als leider
van debatten in den Raad; als represen
tant van het gemeentebestuur in en bui
ten het Stadhuis, gevraagd wordt, en
Gij wijdt U met den ernst die ook deze
representatieve zijde van Uw burge
meesterschap vergt, en die haar waar
lijk toekomt, ,aan dat deel van Uw taak.
Spr. had vroeger eens op des jufiila-
ris talenten als orator gewezen. Dat is
een talent, waarvan men geneigd is de
waarde te onderschatten. Volstrekt ten
onrechte; onderscheidene van de groot
ste figuren uit de wereldgeschiedenis
kunnen ons te dezen opzichte beter lee-
ren.
Spr. wilde het hier bij laten. Persoons-
vereering is in zijn overdreven vorm
on-Nederlandsch. Dat was ook zijn be
doeling niet. Maar een enkele maal, op
een dag als deze, mag men zijn Neder
landsche on-aandoenlijkheid toch 'wel
eèns even op zij zetten, nietwaar?
Spr. richtte nu een enkel woord tot
mevrouw Fernhout. In de tweede helft
der zeventiende eeuw was Hendrick
Hooft een der burgemeesters van Am
sterdam. Op zekeren dag kreeg Hooft
den Engelschen gez,ant, Sir William
Temple, bij zich ten eten. Sir William
loofde aan tafel tegenover zijn gastheer
de te Amsterdam heerschende zeden,
en met name roemde hij de positie van
de vrouw, die, naar hij had vernomen,
„oppermachtig regeerde in het huisge
zin." Hooft ~zeide „Ja, zoo is 't, een
echtgenoot kan zich niets beter wen
schen dan zulk une douce patron-
n eSpr. was er gaarne van over
tuigd, dat mevrouw Fernhout voor haar
man „le douce patronne" zou zijn, die
Hooft zich wenschte en welke die En-
gelsche gezant zoozeer bewonderde
Aanbieding van het huldeblijk.
Vervolgens zich weer tot den heer
Fernhout richtende, zeide de heer Sme
ding, dat het comité van de talrijken
die een kleinere of een grootere bijdra
ge voor dit jubileum zonden, in totaal
een zoo flinke som gekregen had, dat
het als herinnering aan dezen dag
iets moois en iets goeds kan .aanbieden
Natuurlijk is dat in de eerste plaats een
album, waarin de bandteekeningen van
allen, die tot dit geschenk bijdroegen
verzameld zijn. De bekwame Middel
burgsche calligraaf Barto heeft het van
een eenvoudige, doch sierlijke opdracht
voorzien; op het schutblad teekenden
hij even vaardig als nauwgezet, keurig
en kleurig, de wapens van Tienhoven
Mijdrecht, Wilnis, Kampen en Middel
burg.
Vervolgens zijn in een album een hon
derdtal groote en kleine fotografieën uit
de vijf gemeenten van des heeren Fern-
houts burgemeesterschap verzameld
Maar dat is toch niet het eigenlijke ge
schenk. Het was het Comité bekend, dat
de heer en mevrouw Fernhout gaarne
een goed schilderij van een ouden mees
ter zouden willen hebben. Het is er nu
in geslaagd, de hand te leggen op een
fraai berglandschap van den zeventien
den eeuwschen Hollandschen meester
Jac. de Villers.
Namens de vele goede vrienden, die
de heer en mevrouw Fernhout zich in
de nu achter ons liggende kwarteeuw
gemaakt hebben, bood spr. met aller ge
lukwenschen, en met den wensch, dat
hun nog een lang en gelukkig leven be
schoren mag zijn, dit schilderij aan.
Toespraak namens de gemeen
te Tienhoven (Utr.)
Dr. G. A. B. F ij n van D r a a t
thans specialist te Zwolle doch destijds
wonende te Tienhoven, sprak nu den
jubilaris ongeveer als volgt toe:
Weinig heb ik kunnen vermoeden
toen Gij Uw ambt aanvaardet als bur
gemeester van Tienhoven en toen ik U
als voorzitter der feestcommissie een
woord v.an welkom toeriep, dat ik na
25 jaar andermaal tot U 't woord zou!
richten, maar nu in Uw hoedanigheid
van burgemeester van Zeelarfd's mooie
hoofdstad: Middelburg.
Het is een goede gedachte geweest
bij deze belangrijke mijlpaal op Uw le
vensweg een terugblik te werpen, op 't
geen voorbij gegaan is. En clan heeft de
gemeente Tienhoven de oudste rechten,
omdat Gij daar Uw levensarbeid begon.
Begin Mei 1910 bereikte den ingezete
nen van die kleine, landelijke gemeente,
gelegen onder de rook van Utrecht, het
bericht, dat Gij benoemd waart tot hun
burgemeester. De laatste eeuw was het
burgemeesterschap v.an Tienhoven saam-
gekoppeld geweest met dat van Breu-
kelen (in welke laatste gemeente de
functionaris dan ook woonde) en de
groote bezwaren daaraan verbonden
wogen dikwijls zwaar. Wél was er een
eigen gemeentesecretaris en toen het
Middelburg, 3-V-'35. Donderdag: hoog
ste lucht temperatuur 16.6 °C (62 °F);
aagste 7.9 °C (46 °F). Heden 9 h: 11.7
°C; 12 h: 18 °C. Geen regen of neer
slag. Hoogste barometerstand te dezer
stede, in het afgeloopen etmaal: 773 mm;
aagste 768 mm.
Hoogste barometerstand in het Euro-
peesche waarnemingsgebied: 769 mm te
Weenen; laagste 754.6 mm te Vardoe.
Verwachting tot morgenavond:
Zwakke tot matige O. tot Z. wind, ge
deeltelijk bewolkt, droog weer, behou
dens kans op onweer, iets warmer,
n -
Zon op: 4 h 29; onder: 19 h 26. Licht
op: 19 h 56. Maan op: 4 h 08; onder:
20 h 55. E.K. 10 Mei.
Hoog- en Laagwater te Vlissingen.
Westkapelle is 28 min. en Domburg
23 min. vroeger; Veere is 38 min. later.
(S Springtij.)
Mei.
Hoogwater. Laagwater.
Vr. 3 1.05 13.34 7.47 20.00
Za. 4 S 1.48 14.19 8.29 20.44
Zo. 5 2.34 1-5.00 9.09 21.27
Hoog- en Laagwater te Wemeldinge.
Mei.
Vr.
Za.
Zo.
3
4 S
Hoogwater.
3.05 15.35
3.49 16.22
4.35 17.03
Laagwater.
8.44 21.06
9.26 21.48
10.08 22.30
kroond. Bij K. B. werdt Gij door H. M.
de Koningin met ingang van 3 Mei 1910
benoemd tot Tienhoven's burgemeester,
waarna de Raad U op zijn beurt het se
cretarisambt opdroeg. Terstond werden
plannen beraamd om U een eenvoudige
maar blijde incomste te bereiden; een
commissie werd gevormd en mij toen
nog jeugdig student het voorzitter
schap aangeboden. Dag en uur van Uw
installatie waren bepaald op 25 Mei, des
n.m. half vier. Om half drie zoudt Gij
aan de westelijke grens bij het fort
Tienhoven Uw gemeente betreden. Daar
stond op dat uur de eerewacht te paard
opgesteld, daar bevond zich de feest
commissie in open rijtuigen gezeten. En
toen Gij met Uw famile uit Utrecht ge
reden Uw gemeente waart binnengeko
men, heb ik U daar namens de burgerij
het welkom toegeroepen en gezegd, dat
Tienhoven véél v.an zijn jongen burge
meester verwachtte.
Na Uw antwoord zette de stoet zich
in beweging en na een rit langs de
wondermooie plassen werd het oude
gemeentehuis bereikt. Hier had onder
groote belangstelling in de voltallige
raadsvergadering de installatie plaats.
Dames en Heeren, ik twijfel er .niet
aan of Gij zult het op prijs stellen de
maiden-speech van burgemeester Fern
hout te hooren, mij door de vriendelijke
bemiddeling van den tegenwoordigen
burgemeester van lienhoven verstrekt.
Dr. Fijn van Draat las deze eerste
burgemeesterlijke 'rede van den heer
Fernhout voor; wij ontleenen er de
zinsnede aan, dat:
„Mocht nu en dan verschil van ziens
wijze zich openbaren, dan vertrouwt
spr. toch, dat wij allen, gebonden als wij
ons gevoelen door onzen eed; de belan
gen der gemeente zullen stellen boven
de triomf van onze persoonlijke opvat
tingen."
Beloften voor de ingezetenen zeide hij
verder niet te kunnen geven. Slechts
eene, en mogelijk de beste, die hij zou
kunnen geven, en dat is deze, dat het
zijn streven zal zijn, zonder aanzien des
persoons voor alle ingezetenen te zijn,
wat men van den Burgemeester met
redelijkheid zal mogen verwachten. Al
dus aanvaardde hij het Voorzitterschap
van den Raad en sprak de hoop uit, dat
het samenleven met de inwoners van
Tienhoven moge strekken tot Eer van
den Naam des Heeren, en het heil der
gemeente. En dat alles onder de door
ons ,allen zoo gewenschte langdurige en
gezegende regeering van Hare Majesteit
onze geërbiedigde Koningin."
Vier jaren, tot kort vóór 't uitbreken
van den wereldoorlog, zoo vervolgde dr.
FijnvanDraat, zijt Gij burgemeester
en- secretaris geweest dezer gemeente.
Gij hebt U daar op verschillend gebied
nu zoo s,amen trof, dat Uw voorganger! bewogen. Ik denk o.a. aan Uw_ groote
wegens hoogen leeftijd zijn ontslag als belangstelling in de zoetwatervisscherij,
burgemeester der beide gemeenten vroeg
en verkreeg, en de secretaris benoemd
werd tot burgemeester van Dokkum
waar vele inwoners een bron van be
staan in vonden. Onder Uw bestuur
kreeg Tienhoven een nieuw gemeente-
ging er een actie uit een eigen burg'e- huis en burgemeesterswoning. Ik denk
meester te krijgen, die dan tevens totook aan de onder Uw leiding grootsch
secretaris zou kunnen benoemd worden, j opgezette herdenking van het eeuwfeest
En deze poging werd met succes be-' van Nederlands Onafhankelijkheid.