WEER EN WIND. NUMMER 104. TWEE BLADEN. VRIJDAG 3 MEI 1935. EERSTE BLAD. 178e JAARGANG. isssBjSjisiisiBji_iliaflgsK HET 25-JAREG BURGEMEESTERSJUBILEUM VAN DEN HEER M. FERNHOUT. m-1 $r<wrici«*U MIDDELBURGSCHE COURANT Dagblad Voor Middelburg, Goes en agent schap Vlissingen 2.30, elders 2.50 per kwartaal Week-abonn. in Middelburg en Goes 18 ct. p. w. Advertentiën 30 ct. per regel, lngez. mededeelingen 60 ct. p. r. contr. voor beide veel lager; tar. op aanvr. GOESCHE COUPANT£!2£ Uitgeefster Naamlooze Vennootschap „De Middelburgsche Courant"; Bureaux Lange Sint Pieterstraat te Middelburg. Telefoon Redactie 269, Administratie 139 Postrekeni ng no. 43255 Kantoor te GOES: Turfkade, telefoon 17. Aangesloten bü het Bureau voor Publiciteitswaar de der Vereeniging de Nederlandsche Dagbladpers. Familieberichten en dankbetuigingen 11 regels 2.10, elke r. m. 30 ct. Rubriel „Kleine Advertentiën", ten hoogste 6 regeH a 75 ct. bij vooruitbetaling Adv. mei „Brieven" of „Bevragen bureau dezer coo- rant" 10 ct. extra Bewjjsnommers 5 cent. De herdenkingsmiddag in het Schuttershof. Heden, 3 Mei, is het 25 jaar geleden, dat de heer M. Fernhout, thans bur gemeester v,an Middelburg, benoemd werd tot burgemeester van Tienhoven. Hij stond daar tot Juni 1914; toen ging hij naar Mijdrecht en Wilnis om in Mei 1919 naar Kampen te gaan. In April 1933 volgde zijn 'benoeming tot burge meester van Middelburg, Een „Comité van Vrienden" heeft zich uit de ingezeténen of oud-ingeze tenen van genoemde gemeenten ge vormd om den heer Fernhout op dezen jubileumsdag te huldigen. Daarvoor was hedenmiddag in de groote z,aal van het Schuttershof een bijeenkomst belegd van leden van het eere-comité, van het comité, en van vele genoodigden, die daar om half drie hij een gekomen waren. Te kwart voor drie kwamen de heer en mevrouw Fernhout met hun kinde ren en verdere familieleden onder wie ook de vader van den jubilaris, binnen; zij werden door een commissie v,an ont vangst bestaande uit de heeren mr. M. W. G. van der Veur en A. Petermeijer naar de voor hen bestemde zetels ge leid. Mevrouw Fernhout droeg een boeket, haar door het kleindochtertje van Mid delburgs oudste raadslid, den heer Heemskerk aangeboden. Rede voorzitter van het „Comité van Vrienden.'' De Voorzitter van het „Comité van Vrienden", dr. S. S. S m e d i n g, Middel burg, richtte zich, n,a opening der bij eenkomst, het eerst tot den heer Fern hout, wien hij met mevrouw Fernhout, hunne kinderen en enkele familieleden een hartelijk welkom toeriep. Vervolgens richtte hij zich tot den Commissaris der Koningin in Zeeland; het Comité en zeker ook burgemeester en mevrouw Fernhout, aldus spr., stel len het bijzonder op prijs, dat de Com missaris der Koningin met mevrouw Quarles van Ufford dezen middag tegen woordig wilde zijn. Daarop verwelkom de spr. de leden van het Eere-comité en van het Comité v,an vrienden. De heer Smeding richtte zich ver volgens tot den aeer Fernhout met een redevoering, waaraan het volgende is ontleend: Het is nu eenmaal te doen gebruike lijk, dat een huldigingscomité of «ctf jubileumcommissie weinig of geen con tact met den aanstaanden jubilaris on derhoudt. Ons comité heeft zich ook aan die ongeschreven wet gehouden, doch, zooals dat rechtgeaarden Neder landers betaamt, naar goeden trant die wet weer ontdoken door een ander mid del van informatie. Het heeft van me vrouw Fernhout die medewerking on dervonden en die inlichtingen verkre gen, welke zulk een comité nu eenmaal onontbeerlijk zijn. Deze schaarsche mid dellijke verbinding brengt echter met?e, dat den jubilaris dezen middag zoo een en ander verteld moest worden van doel en middelen van het Comité. Laat mij dat mogen doen, aldus spr., met de openhartigheid waarop Gij, naar ons bij andere gelegenheden wel is geDfeken, zelf zoo hoogen prijs 'stelt. Den 3en Mei van dit jaar. zoo verna men wij, zou het 25 jaar geleden zijn, dat Uw burgemeestersloopbaan een aan vang nam. De 12 jarige herdenking daarvan was in Kampen, met animo ge schied, en de vraag was nu, of te Mid delburg aan dit zilveren jubileum ook „iets gedaan" moest worden. Het antwoord op deze vraag kon. als op meer vragen, ja en neen luiden. „Ja" lag het meest voor de hand; een 25 jarig jubileum kan men niet eiken dag vieren, het is zeker wel een gebeur tenis van zóó groot belang in eens men- schen leven, dat even stilstaan en een terugblik op den afgelegden weg gebo den schijnen. Maar voor het „neen" viel toch ook iets te zeggen en het was spr. zelfs bekend, dat enkelen die de juiste doel stelling van het comité niet kenden of althans niet recht verstonden, ook nu nog van meening waren, dat het ant woord eigenlijk „neen" had moeten lui den. Waarom? Wijl Gij, mijnheer Fern hout, nog slechts zoo korten tijd burge meester van Zeelands hoofdstad zijt. Weliswaar is het nu al 2H jaar geleden dat Gij hier kwaamt doch dat is tóch nog maar kort geleden. Men kan in een paar jaren al wel aan de zware Zeeuw- sche lucht wennen, maar de uit een an dere provincie van ons vaderland tot haar gekomen burger van Nederland as simileert Zeeland in twee jaren tijds nog niet geheel, zelfs niet al is deze burger een burgemeester. Indien dit zilveren ju bileum nu gevallen zou rijn op een dag nadat Gij bijvoorbeeld reeds een tiental jaren burgemeester van Zeelands hoofd stad geweest zoudt zijn dan had de zaak er heel anders voorgestaan. Dan zou op dezen dag de burgerij van Mid delburg als gemeenschap zeker in en door een ander, meer organisch samengesteld comité vertegenwoordigd, haar burgemeester hulde hebben willen betuigen, en dan zouden daarna wellicht vertegenwoordigers van andere gemeen ten als gasten, niet als gelijkberechtigde deelhebbers, in den voltooid verleden tijd, het woord hebben kunnen voeren. Maar zoo is de zaak niet. Zij is een voudiger en samengestelder tegelijk. Eenvoudiger, want het comité vertegen woordigt geen .andere „gemeenschap" dan die dergenen, welke Gij U in Uw 25-jarige loopbaan tot Uw „vrienden" hebt gemaakt; samengestelder, omdat niet enkel Middelburg, maar vriend schappelijk gezinden uit alle de vijf ge meenten aan welker hoofd Gij hebt ge staan door mandaatlooze afgevaardig den hier vertegenwoordigd zijn. Indien nu allen, die den heer Fern hout een goed hart toedragen, en die we eenvoudigheidshalve tot dat doel dan maar zijn „vrienden" zullen noemen, hem op den dag van zijn zilveren burge meestersjubileum van harte willen geluk- wenschen, indien vriendelijke handen den 25en mijlpaal op den ambtelijken le vensweg met groen en bloemen ver sierd zullen hebben, en indien alle wel- gezinden zich aldaar dan hebben op gesteld om met den jubilaris te zamen dat passeeren te beleven, hem geluk en voorspoed op den verderen levensweg toe te wenschen, hem te huldigen voor de rechte wijze waarop hij den reeds' langen achter hem liggenden weg is ge gaan, zou dat dan niet ieders instem ming mogen verwerven? Het antwoord op die vraag is, aldus spr., hier in deze zaal gegeven, dooi de leden van het „Comité van Vrien den", die dezen d,ag gezamenlijk en in prettige samenwerking hebben voorbe reid; door het eere-comité dat zijn on- misbaren en zeer gewaardeerden steun aan deze werkzaamheid heeft willen verleenen en dat door zijn tegenwoor digheid dezen middag het relief geeft, dat hem overigens door een al te ge moedelijke opvatting van de taak van het comité van vrienden wel eens, tot schade des geheels, zou kunnen ont vallen, en door alle verdere aanwezigen van hier en van elders. Verheugend was de medewerking, van ,alle kanten ondervonden, bij de voor bereiding van dezen dag. Enkel voor Tienhoven waar de heer Fernhout nu alweer zoo lang vandaan is liep dat niet al te vlot. Spr. schetste in het kort het ontstaan en de samenstelling van het comité. Het Eere-comité kwam even vlot tot st,and. De Commissaris der Koningin in Zeeland verklaarde zich, des gevraagc en omtrent de bedoelingen van het co mité voorgelicht, zonder bedenken be reid, het eere-voorzitterschap ervan aanvaarden; de burgemeesters van Vlissingen en van Goes stelden er, als goede buren èn goede vrienden, prijs op toe te treden en de opvolger van den heer Fernhout te Kampen, dr. Okm,a. trad eveneens gaarne toe. Verder namen er in zitting de twee wethouders en oudste raadslid van Middelburg; alle drie de wethouders en de gemeentese cretaris van Kampen; te tegenwoordige burgemeester van Mijdrecht en Wilnis met een wethouder uit elk der gemeen ten. Na aldus den grondslag en den opbouw der organisatie te hebben uiteengezet, formuleerde spr. baar doel. Dat was van den aanvang af, zeer bescheiden. Het comité wilde, zooals dat in de journa listiek helaas zoo dikwijls met een heel leelijke gemeenplaats gezegd wordt, „zorgen dat deze dag niet onopgemerkt voorbij zou gaan", het wilde den jubi laris eerst als collectiviteit van welge- zinden georganiseerd, van harte geluk- wenschen en daarbij een souvenirtje aan dezen dag offreeren, en tenslotte wilde het na de collectieve felicitatie een ieder, die daartoe de behoefte ge voelde, de gelegenheid bieden, den heer en mevrouw Fernhout de hand te drKk- ken en „van harte gefeliciteerd" te zeg gen. Maar de instemming, die het co mité in zijn geheel, zoo hier ter stede als elders, met zijn plannen ontmoette was zoo groot, de bescheiden bijdragen, die het voor een eenvoudig huldeblijk vroeg, vloeiden zoo rijkelijk, dat het tenslotte iets verder kon springen. De omstandigheden hebben meege bracht, zoo vervolgde spr., dat ik de gemeenten waar Gij tot dusverre burge meester waart, doorgetrokken ben. Op een mooien voorjaarsdag ben ik door het liefelijke dorpje Tienhoven, eenzaam in Utrechts wijde water- en grasland gelegen, gewandeld. Ik heb daar genoten van de schoone vergezichten en de schilderachtige door kijkjes op de plassen; van de witte brug getjes over de slooten, die voerden op de erven van kleine huisjes, die aan Zeeuwsch-Vlaanderen doen herinneren; ik heb er gekeuveld met een ouden wegwerker, die zich Uwer nog zeer wel herinnerde en met waardeering over U sprak. Ik liep daarna door Mijdrecht en Wilnis: soortgelijke dorpen, maar iets grooter en breeder van opzet, doch even liefelijk in hun echt-landelijk en echt- Hollandsch schoon. Daarna heb ik de goede stede Kampen aan den IJsel weer bezocht, en er een dag gedwaald door zijn oude straten, langs zijn prachtige bolwerken of walplantsoenen met de oude stadspoorten, om tenslotte te ge nieten van het immer fraaie aspect van den breeden IJselstroom, welke langs die statige Kamper kade voert, schil derachtig overbrugd en van zijn over kant een blik op de stad gevende, hef penseel van lederen goed-Nederland- schen schilder waardig. De verleiding zou groot zijn, aldus spr. uit dezen wandeltocht een korte repro ductie van Uw burgemeesterlijke loop baan te trekken, doch zij, die zoo aan stonds het woord zullen voeren, zullen dat beter kunnen doen. Een huldigL.g van iemand pleegt, om met Charivarius te spreken, in het tee ken van dien iemand te staan, en dus had ik eigenlijk meer van U dan van c n s moeten spreken. Dat dit niet ge schiedde, is mede een teeken van de zen tijd. Een of meer eeuwen geleden zou op een bijeenkomst als deze niet min of meer schuchter verontschuldi gend zijn gezegd, waarom wij met elkaar de stoute schoenen maar aantrokken en het bestonden een huldigingsmiddag te organiseeren. Neen, men zou er in ein- delooze lofzangen, Uzelven, Uw vrouw, Uw voorvaderen en Uw nakroost in de bloemrijkste tale hemelhoog gepr|ezen en bezongen hebben. het is maar de vraag, of het alles zoo waar en zoo op recht gemeend zou zijn als deze eenvou dlge hulde. Aan Uw benoeming, hier in Middel burg, zoo vervolgde spr., is een en an der vooraf gegaan, iets meer dan ge woonlijk. Een rij van politiek links-ge örienteerde burgemeesters ging U voor en Gij waart de eerste die uit den recht schen kant van het politieke spectrum ons toegezonden werd. In een stad, waar het een punt van discussie kan uitmaken of de meerder heid harer inwoners links of rechts mag heeten, moest dit wel eenige deining veroorzaken. Maar: Gij stondt daar bui ten. De vraag of Middelburg een link schen of een rechtschen burgemeester zou krijgen, was reeds lang door hoo- gere regeeringsinstanties beslist voor er van U sprake was. Deze quaestie beslist zijnde bleef er nog een zeer belangrijk punt over. Er zijn niet alleen rechtsche en linksche burgemeesterser zijn ook goede, laat ons zeggen: heel veel goede.... maar ook minder goede burgemeesters. En vervolgens: boven ons allen als po litiek geörienteerde wezens staan wij al len als menschen. Zijn wij in dat deel van ons bestaan, dat aan de politiek ge wijd is misschien tegenstanders, op het toch meestal grootere terrein der alge- meen-menschelijke activiteit kunnen wij allen elkaar als menschen vinden en waardeeren. Welnu, spr. meende te mogen zeggen, dat de burgers v,an de gemeenten aan welker hoofd de heer Fernhout gestaan1 heeft, en van die, aan welker hoofd hij thans staat, den burgemeester en deg mensch beide in hem waardeeren. Gij verstaat het, aldus spr., hoofd van "een hoofdstad te zijn. Gij zijt toegewijd, hof felijk, tactvol. Gij weet, wat in dezen tijd van een burgemeester als leider van debatten in den Raad; als represen tant van het gemeentebestuur in en bui ten het Stadhuis, gevraagd wordt, en Gij wijdt U met den ernst die ook deze representatieve zijde van Uw burge meesterschap vergt, en die haar waar lijk toekomt, ,aan dat deel van Uw taak. Spr. had vroeger eens op des jufiila- ris talenten als orator gewezen. Dat is een talent, waarvan men geneigd is de waarde te onderschatten. Volstrekt ten onrechte; onderscheidene van de groot ste figuren uit de wereldgeschiedenis kunnen ons te dezen opzichte beter lee- ren. Spr. wilde het hier bij laten. Persoons- vereering is in zijn overdreven vorm on-Nederlandsch. Dat was ook zijn be doeling niet. Maar een enkele maal, op een dag als deze, mag men zijn Neder landsche on-aandoenlijkheid toch 'wel eèns even op zij zetten, nietwaar? Spr. richtte nu een enkel woord tot mevrouw Fernhout. In de tweede helft der zeventiende eeuw was Hendrick Hooft een der burgemeesters van Am sterdam. Op zekeren dag kreeg Hooft den Engelschen gez,ant, Sir William Temple, bij zich ten eten. Sir William loofde aan tafel tegenover zijn gastheer de te Amsterdam heerschende zeden, en met name roemde hij de positie van de vrouw, die, naar hij had vernomen, „oppermachtig regeerde in het huisge zin." Hooft ~zeide „Ja, zoo is 't, een echtgenoot kan zich niets beter wen schen dan zulk une douce patron- n eSpr. was er gaarne van over tuigd, dat mevrouw Fernhout voor haar man „le douce patronne" zou zijn, die Hooft zich wenschte en welke die En- gelsche gezant zoozeer bewonderde Aanbieding van het huldeblijk. Vervolgens zich weer tot den heer Fernhout richtende, zeide de heer Sme ding, dat het comité van de talrijken die een kleinere of een grootere bijdra ge voor dit jubileum zonden, in totaal een zoo flinke som gekregen had, dat het als herinnering aan dezen dag iets moois en iets goeds kan .aanbieden Natuurlijk is dat in de eerste plaats een album, waarin de bandteekeningen van allen, die tot dit geschenk bijdroegen verzameld zijn. De bekwame Middel burgsche calligraaf Barto heeft het van een eenvoudige, doch sierlijke opdracht voorzien; op het schutblad teekenden hij even vaardig als nauwgezet, keurig en kleurig, de wapens van Tienhoven Mijdrecht, Wilnis, Kampen en Middel burg. Vervolgens zijn in een album een hon derdtal groote en kleine fotografieën uit de vijf gemeenten van des heeren Fern- houts burgemeesterschap verzameld Maar dat is toch niet het eigenlijke ge schenk. Het was het Comité bekend, dat de heer en mevrouw Fernhout gaarne een goed schilderij van een ouden mees ter zouden willen hebben. Het is er nu in geslaagd, de hand te leggen op een fraai berglandschap van den zeventien den eeuwschen Hollandschen meester Jac. de Villers. Namens de vele goede vrienden, die de heer en mevrouw Fernhout zich in de nu achter ons liggende kwarteeuw gemaakt hebben, bood spr. met aller ge lukwenschen, en met den wensch, dat hun nog een lang en gelukkig leven be schoren mag zijn, dit schilderij aan. Toespraak namens de gemeen te Tienhoven (Utr.) Dr. G. A. B. F ij n van D r a a t thans specialist te Zwolle doch destijds wonende te Tienhoven, sprak nu den jubilaris ongeveer als volgt toe: Weinig heb ik kunnen vermoeden toen Gij Uw ambt aanvaardet als bur gemeester van Tienhoven en toen ik U als voorzitter der feestcommissie een woord v.an welkom toeriep, dat ik na 25 jaar andermaal tot U 't woord zou! richten, maar nu in Uw hoedanigheid van burgemeester van Zeelarfd's mooie hoofdstad: Middelburg. Het is een goede gedachte geweest bij deze belangrijke mijlpaal op Uw le vensweg een terugblik te werpen, op 't geen voorbij gegaan is. En clan heeft de gemeente Tienhoven de oudste rechten, omdat Gij daar Uw levensarbeid begon. Begin Mei 1910 bereikte den ingezete nen van die kleine, landelijke gemeente, gelegen onder de rook van Utrecht, het bericht, dat Gij benoemd waart tot hun burgemeester. De laatste eeuw was het burgemeesterschap v.an Tienhoven saam- gekoppeld geweest met dat van Breu- kelen (in welke laatste gemeente de functionaris dan ook woonde) en de groote bezwaren daaraan verbonden wogen dikwijls zwaar. Wél was er een eigen gemeentesecretaris en toen het Middelburg, 3-V-'35. Donderdag: hoog ste lucht temperatuur 16.6 °C (62 °F); aagste 7.9 °C (46 °F). Heden 9 h: 11.7 °C; 12 h: 18 °C. Geen regen of neer slag. Hoogste barometerstand te dezer stede, in het afgeloopen etmaal: 773 mm; aagste 768 mm. Hoogste barometerstand in het Euro- peesche waarnemingsgebied: 769 mm te Weenen; laagste 754.6 mm te Vardoe. Verwachting tot morgenavond: Zwakke tot matige O. tot Z. wind, ge deeltelijk bewolkt, droog weer, behou dens kans op onweer, iets warmer, n - Zon op: 4 h 29; onder: 19 h 26. Licht op: 19 h 56. Maan op: 4 h 08; onder: 20 h 55. E.K. 10 Mei. Hoog- en Laagwater te Vlissingen. Westkapelle is 28 min. en Domburg 23 min. vroeger; Veere is 38 min. later. (S Springtij.) Mei. Hoogwater. Laagwater. Vr. 3 1.05 13.34 7.47 20.00 Za. 4 S 1.48 14.19 8.29 20.44 Zo. 5 2.34 1-5.00 9.09 21.27 Hoog- en Laagwater te Wemeldinge. Mei. Vr. Za. Zo. 3 4 S Hoogwater. 3.05 15.35 3.49 16.22 4.35 17.03 Laagwater. 8.44 21.06 9.26 21.48 10.08 22.30 kroond. Bij K. B. werdt Gij door H. M. de Koningin met ingang van 3 Mei 1910 benoemd tot Tienhoven's burgemeester, waarna de Raad U op zijn beurt het se cretarisambt opdroeg. Terstond werden plannen beraamd om U een eenvoudige maar blijde incomste te bereiden; een commissie werd gevormd en mij toen nog jeugdig student het voorzitter schap aangeboden. Dag en uur van Uw installatie waren bepaald op 25 Mei, des n.m. half vier. Om half drie zoudt Gij aan de westelijke grens bij het fort Tienhoven Uw gemeente betreden. Daar stond op dat uur de eerewacht te paard opgesteld, daar bevond zich de feest commissie in open rijtuigen gezeten. En toen Gij met Uw famile uit Utrecht ge reden Uw gemeente waart binnengeko men, heb ik U daar namens de burgerij het welkom toegeroepen en gezegd, dat Tienhoven véél v.an zijn jongen burge meester verwachtte. Na Uw antwoord zette de stoet zich in beweging en na een rit langs de wondermooie plassen werd het oude gemeentehuis bereikt. Hier had onder groote belangstelling in de voltallige raadsvergadering de installatie plaats. Dames en Heeren, ik twijfel er .niet aan of Gij zult het op prijs stellen de maiden-speech van burgemeester Fern hout te hooren, mij door de vriendelijke bemiddeling van den tegenwoordigen burgemeester van lienhoven verstrekt. Dr. Fijn van Draat las deze eerste burgemeesterlijke 'rede van den heer Fernhout voor; wij ontleenen er de zinsnede aan, dat: „Mocht nu en dan verschil van ziens wijze zich openbaren, dan vertrouwt spr. toch, dat wij allen, gebonden als wij ons gevoelen door onzen eed; de belan gen der gemeente zullen stellen boven de triomf van onze persoonlijke opvat tingen." Beloften voor de ingezetenen zeide hij verder niet te kunnen geven. Slechts eene, en mogelijk de beste, die hij zou kunnen geven, en dat is deze, dat het zijn streven zal zijn, zonder aanzien des persoons voor alle ingezetenen te zijn, wat men van den Burgemeester met redelijkheid zal mogen verwachten. Al dus aanvaardde hij het Voorzitterschap van den Raad en sprak de hoop uit, dat het samenleven met de inwoners van Tienhoven moge strekken tot Eer van den Naam des Heeren, en het heil der gemeente. En dat alles onder de door ons ,allen zoo gewenschte langdurige en gezegende regeering van Hare Majesteit onze geërbiedigde Koningin." Vier jaren, tot kort vóór 't uitbreken van den wereldoorlog, zoo vervolgde dr. FijnvanDraat, zijt Gij burgemeester en- secretaris geweest dezer gemeente. Gij hebt U daar op verschillend gebied nu zoo s,amen trof, dat Uw voorganger! bewogen. Ik denk o.a. aan Uw_ groote wegens hoogen leeftijd zijn ontslag als belangstelling in de zoetwatervisscherij, burgemeester der beide gemeenten vroeg en verkreeg, en de secretaris benoemd werd tot burgemeester van Dokkum waar vele inwoners een bron van be staan in vonden. Onder Uw bestuur kreeg Tienhoven een nieuw gemeente- ging er een actie uit een eigen burg'e- huis en burgemeesterswoning. Ik denk meester te krijgen, die dan tevens totook aan de onder Uw leiding grootsch secretaris zou kunnen benoemd worden, j opgezette herdenking van het eeuwfeest En deze poging werd met succes be-' van Nederlands Onafhankelijkheid.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1935 | | pagina 1