leder pak HONIG's VERMICELLI "s Bouillonblokje GRATIS
MAXIME
m
WASC^MACtilNESjy^^^" WRINGMAO-IINES
•Vooroorloqsche pnjzen.Vraacjten U zult versteld staan.
ZEELAND.
MIDDELBURG.
VLISSINGEN.
WALCHEREN.
(Ing. Med.)
dere beletselen om te komen tot een
eenheidsfront tHisfcchen N.'S.Bl. en Na
tionaal Herstel zijn er, aldus spr., niet.
VIJF EN TWINTIG JAAR BESTAAN
VAN DE
CHRISTELIJKE KWEEKSCHOOL.
Onder de aanwezigen bij de Vrijdag
middag gehouden officieele bijeenkomst
ter eere van het 25-jarig best,aan der
Christelijke Kweekschool, merkten wij
in het Schuttershof o.a, op den heer
J. J. 't Hart, inspecteur van de onder
wijsopleiding, als vertegenwoordiger van
den minister van Onderwijs; den Com
missaris der Koningin, jhr. mr. J. W.
Quarles van Ufford; den hoofdinspec
teur en den inspecteur van het L. O.,
de heeren P. van Nes Cz. en B. J. A.
Stoopman; den waarnemenden burge
meester, den heer M. H. Boasson en den
gemeentesecretaris), den hjeer mr. W.
M. G. van der Veur.
Verder vertegenwoordigers van an
dere inrichtingen van onderwijs, en vele
belangstellende oud-leerlingen alsmede
de leerlingen.
Een strijkensemble onder leiding van
den heer Van Swigchem, leeraar aan
de school deed zich hooren.
De voorzitter van het jubileum comi
té, de heer G. B e r g h u ij s, heette
allen welkom, in de eerste plaats de
bier boven genoemde autoriteiten en
vertegenwoordigers van andere inrich
tingen van onderwijs. Maar ook de oud
leerlingen, die van heinde en ver k#va-
men en gaf daarop het woord aan den
vereenigingsvoorzitter.
Deze mr. P. .D i e 1 e m a n ver
zocht de aanwezigen te zingen Ps. 123
vers 1, waarna ds. P. J. F. van Vfoorst
Vader voor ging in gebed.
De heer Dieleman. las een schriftge
deelte en liet zingen Ps. 45 vers 1.
Hierna hield hij zijn rede, waarvan
reeds een uittreksel is gegeven. Bij de
woorden aan den heer de Graaf, die 25
jaar lang aan de school verbonden is,
werd mevrouw de Gra,af een fraai bou
quet en den jubilaris zelf een tinnen
inktpot, zooals er ook in de raadzaal
staan, aangeboden.
Zoowel na deze huldiging als aan het
einde van de rede van mr. Dieleman,
klonk een krachtig applaus, evenals bij
het noemen van enkele namen, als van
den heer v. d. Welle en oud-congierge
Wondergem. -
De heer Berghuijs bracht dank
voor de mooie en gevoelvolle rede van
den voorzitter onder aanbieding van 'n
prachtexemplaar van het gedenkboek
om vervolgens nog voor de pauze het
woord te geven ,aan den heer V e n e-
m avan de vereeniging voor Chr.
Nationaal Schoolonderwijs, die de ver
gadering moest verlaten. Deze heeft er
op gewezen, dat deze vereeniging veel
al belang heeft gesteld in de opleiding
aan de Chr. Kweekscholen, ook aan
deze Kweekschool en spr. uitte de
hoop, dat de school ook in de toekomst
nog velen tot rijken zegen z,al mogen
zijn en personen blijven op leiden tot
sieraad van de Christelijke school.
In de nu volgende pauze werden thee
en versnaperingen aangeboden.
Na de hervatting richtte de heer
Berghuijs zich tot mr. Dieleman,
bracht hem dank voor alles wat hij ge
durende 25 jaar niet alleen als bestuurs
lid, doch ook als voorzitter voor de
vereeniging deed en bood hem namens
bestuur en leden een electrischen lees-
lamp aan. Mevi-ouw Dieleman kreeg
fraaie bloemen.
Vervolgens richtte de heer Berghuijs
zich tot den heer G. van de Putte, die
ook 25 jaar lid van het bestuur is en
bracht ook hem dank voor alles wat hij
in die jaren voor de vereeniging deed.
Zulks onder aanbieding van een ets van
het Stadhuis van Middelburg en een ge
denkboek in prachtband, terwijl ook me
vrouw v, d. Putte bloemen ontving. Tot
dr. Huizer.ga zeide spr., dat de school
reeds 5 jaar aan zijn zorg is toever
trouwd en hoopte, dat hij hem onder
Gods Zegen tot verderen bloei moge
brengen. Ook aan den directeur bood
spr. een pracht exemplaar van jiet ge
denkboek aan en aan mevrouw Huizen-
ga bloemen.
Hierna verkreeg de heer J. J. 't
Hart als vertegenwoordiger van den
Minister van O. K. en W. het woord.
Spr. wees er op, dat de toekomst voor
de opleiding er wat duister uit ziet,
omdat de tijdsomstandigheden en Het
te veel aan onderwijskrachten wel tot
ingrijpende maatregelen zullen nopen,
doch op een dag als deze wil spr. vast
stellen, dat de school veel goed werk
heeft gedaan in naam van den Heiland.
De hoofdinspecteur van het L. O., de
heer P. van Nes zeide, dat men de
jeugd veel goeds kan bijbrengen, maar
dan moet de grondslag goed zijn. Daar-
oor moet eook zijn een hechte en
nauwe band tusschen de praktijk op de
Lagere school en de \orming op de
Kweekschool. Vooral betreft dit de op
voedende taak van de onderwijzers. De
arbeid van directeur en leeraren wordt
steeds meer gewaardeerd en is een zeer
belangrijk werk. Er moet hechte samen
werking blijven met de scholen in het
belang van het Nederlandsche volk.
De heer M. H. Boasson zeide, dat
tengevolge van uitstedigheid van den
burgemeester zoowel als van den oud
sten wethouder, den heer Onderdijk, op
hem als waarnemend burgemeester de
aangename taak rustte om namens het
gemeentebestuur de beste wenschen uit
te spreken met dit zilveren jubileum. Al
is 't ook, dat de gemeentelijke overheid
slechts belast is met de zorg voor het
Openbaar onderwijs en met het Bijzon
der onderwijs slechts in contact komt
voor zoover het de financiën betreft, is
de plaajs welke dit bijzonder onderwijs
te Middelburg in neemt zeer belangrijk.
Daarom volgt het gemeentebestuur ook
steeds met belangstelling alles wat bij
dit onderwijs voorvalt en wil het een
gelegenheid als deze om daarvan blijk
te geven, gaarne aangrijpen. Spr. wees
er verder op, dat het bestuur met vol
doening zal kunnen terugzien op jaren
van bloei. Vele bezwaren zal het heb
ben moeten overwinnen, zeker in het
begin, toen de schoolstrijd nog in volle
heftigheid woedde. Ook in dezen tijd
zal het aan moeilijkheden niet ontbre
ken. Het onderwijs moet zijn deel aan de
algemeene bezuiniging bijdragen en het
valt niet gemakkelijk om af te breken
wat men in den loop van jaren heeft
opgebouwd. Allen weten, dat de harde
noodzakelijkheid hiertoe dwingt. Het is
niet de bedoeling van spreker op een
feest als dit een pessimistische stem
te doen hooren. Hij volstaat er mede de
hoop uit te spreken, dat wij dezen moei
lijken tijd spoedig achter ons zullen we
ten, zoodat de Christelijke Kweekschool
te Middelburg de opgaande lijn we-
zal kunnen voortzetten.
Ds. J. W. D i p p .e 1 sprak namens het
bestuur der Chr. Burgerschool in de Sin
gelstraat, welke school zich verwand
gevoelt met de Kweekschool, al is zij
ook veel ouder. Daarom wil spr. namens
de oude tante gelukwenschen met dit ju
bileum. Men heeft het zelfde Christelijk
gevoel, men helpt eikander door het ge-
gelenheid bieden aan de kweekelingen
voor practisch werken. Spr. hoopt dat
dit zoo zal blijven en de kweekschool
onder Gods rijken Zegen vcrort werkt
naar het 50 jarig bestaan.
Mr. P. C. de Jonge, directeur der
Handelsscholen, zeide nog eens te heb
ben nagegaan den strijd, die mannen ais
Groen van Prinsterer en dergelijke voor
de Chr. School hebben moeten voeren.
Maar na dagen van strijd kwam de tijd
van voorspoed en geluk. Nu wordt het
bestaan weer bedreigd en ook spr. merkt
dit inzake de Handelsdagschool, maar
ook heeft spr. den zelfden voorzitter als
de Kweekschool en hij weet wat dat be-
teekent. De aankondiging van mr. Die
leman, dat hij als voorzitter heen zal
gaan, is gelukkig tot nu toe steeds bij
een bedreging gebleven. Spr. wenscht de
school, maar ook den heer Dieleman ge
luk met het jubileum.
De heer A. Schout, hoofd eener
school te Vlissingen, sprak als voorzit
ter van de Commissie uit de oud-leer
lingen en zeide te kunnen spreken, ook
namens velen, die niet konden komen
en die soms ver weg in Oost of West
vertoeven. Spr, wees er op, dat de
school tijden van eb en vloed heeft ge
kend. Tijden, dat men de geslaagde leer
lingen als het ware stond op te wach
ten met een plaats en tijden als nu, nu de
geslaagden vaak geen plaats kunnen
vinden. Namens de oud-leerlingen bood
spr. voor de bestuurskamer een schil
derij van de hand van den heer J. H.
Klarenbeek aan. Hij wees er op, dat God
in die 25 jaar reeds verschillende
leeraren weg nam en herdacht deze,
waarna hij Gods beste zegen voor de
volgende 25 jaar toewenschte.
De heer W. de Graaf zeide, dat hij,
toen hij naar de bijeenkomst kwam, er
niet aangedacht had ook nog te zullen
spreken, maar zijn vrouw en hij hebben
de aangeboden attentie en de gesproken
woorden op hoogen prijs gesteld. Spr.
meent daarin een blijk van waardeering
te mogen zien en hoopt, dat het nog
lang zal duren voor dat hij de pen in de
ze inktpot steekt om een verzoek om
ontslag als leeraar aan de Kweekschool
te schrijven.
De heer J. A. Vertregt sprak na
mens het bestuur der Ambachtsschool
en bracht dank voor de uitnoodiging,
Spr. heeft zich wel even afgevraagd
wat de beide inrichtingen van onderwijs
gemeen hebben, doch nu hij heeft hoo
ren spreken van een cursus in handen
arbeid, begint hij het te begrijpen en
hoopt hij, dat de ambachtsschool hier
nog eens leerkrachten voor d<t vak zal
kunnen afleveren.
Maar gaarne brengt spr. namens het
bestuur zijn gelukwenschen over en
voegt daar ook zijn persoonlijke bij.
De directeur, dr. K. H u i z e n g a, zei
de, dat de voorzitter hem een vierkan
te noemde en dit bracht hem aanvan
kelijk in moeilijkheid, omdat hij maar
drie dingen had om te zeggen. De aan
bieding van een pracht exemplaar van
het gedenkboek redde hem uit de moei
lijkheden en ten eerste brengt spr. daar
voor hartelijk dank.
In de tweede plaats uit spr. mede na
mens de leeraren groote waardeering
voor het bestuur en hoopt hij, dat er
nooit een andere verhouding zal komen.
Namens alle biedt spr. een tinnen inkt-
stel en twee dito aschbakken voor de
bestuurskamer aan.
Ten derde richt spr. zich tot mr. Die
leman en noemt hem een idealen voor
zitter, terwijl hij hem een leeren vloei-
legger en een leeren papiermand aan
biedt; mevrouw Dieleman kreeg bloe
men-
Ten vierde richtte spr. zich tot den
heer v. d. Putte om ook hem dank te
brengen voor alles wat hij in 25 jaar voor
de school heeft gedaan, onder aanbie
ding van een leeslamp en bloemen aan
mevrouw v. d. Putte.
De heer v. d. Putte bracht eerst
dank aan den heer Berghuijs voor zijn
woorden en voor het gedenkboek. Spr.
verzekerde steeds prettig in het bestuur
te hebben gewerkt en bracht ook di
recteur en leeraren dank voor hun ge
schenk. Hij wees op het groote nut der
Chr. Kweekschool en zal niet makkelijk
van haar kunnen scheiden, al brengt zijn
leeftijd mede, dat hij voor enkele func
ties gaat bedanken.
Mr. Dieleman heeft in de eerste
plaats dank gebracht voor de hem aan
geboden geschenken. Hij heeft ook wel
er eens aan gedacht zijn voorzitterschap
neer te leggen, maar het kwam er niet
van. Dank brengt spr. aan den Minister,
dat hij zich heeft doen vertegenwoordi
gen, aan de inspectie, aan den Commis
saris der Koningin, die door een familie
feest naar huis moest; aan het gemeente
bestuur voor de steeds ondervonden me
dewerking en de nu betoonde belang
stelling, aan ds. Dippel, die men steeds
gaarne op de vergaderingen ziet, aan
mr. De Jonge, met wien hij hoopt, dat
de donkere dagen weer zullen verdwij
nen, zooals wolken toch ook steeds over
drijven, aan den heer De Graaf, dien hij
toeroept niet reeds met 60 jaar het bijl
tje er bij neer te' leggen; aan den heer
Vertregt; aan den heer Schout, en ten
slotte aan den heer Berghuijs voor zijn
leiding van de bijeenkomst. Men moet
met liefde vervuld zijn voor het onder
wijs, maar daarbij kijken naar omhoog.
Nadat gezongen was Ps. 273 1, ging
de heer v. d. Pu 11 e voor in dankgebed.
Te half zes was de middagbijeenkomst
afgeloopen.
Des avonds had een réunie van oud
leerlingen plaats, waarbij ook bestuur,
directeur en leeraren waren genoodigd.
WAAR IS WERK?
De rubriek „Waar is werk" kan deze
week wegens gebrek aan aanvragen niet
verschijnen-
GEMEENTERAAD.
In de Vrijdagmiddag gehouden verga
dering waren alle leden aanwezig, ook
na 12 October voor het eerst weer de
heer De Meij. De voorzitter wist na
mens den raad te spreken als hij zich
daarover verheugde en hij hem toe
wenschte zich niet te overwerken en
spoedig weer voor 100 pet. zijn werK
te kunnen verrichten.
De leden gaven blijk van instemming
met die woorden.
De heer De Meij bracht dank voor de
vriendelijke woorden en den raad voor
zijn instemming. De belangstelling, die
hij tijdens zijn ziekte heeft ondervonden,
heeft hem zeer goed gedaan.
Verschillende stukken waren ingeko
men o-a. een schrijven van Ged- Staten
dat het presentiegeld voor leden van
den raad op f 3,50 is gebracht. Het adres
inzake afschaffing van de zakelijke be
lasting op het bedrijf werd in handen van
B, en W. gesteld om advies.
Op een verzoek van de firma J, W.
van der Linde om pacht vermindering
over 1934 (voor het paviljoen Juliana
werd afwijzend beschikt- Eervol ontslag
werd verleend aan den heer J. de Wilde
als directeur der avondschool voor N-O.
en aan ds.- H. A- Wiersinga als lid van
het Vlissingsch Studiefonds. Eerstge
noemde wegens het bereiken van den
pensioengerechtigden leeftijd en den
tweede wegens vertrek uit de gemeente.
(Ingez. Med..
door. QCTAVE FEUILLET.
11). i
De waardige grijsaard bood toen aan
mij eenige elementaire en algemeene
kennis bij te brengen van het soort ad
ministratie, waar ik mee belast zou wor
den; hij zal er naar aanleiding van de
belangen van de familie Laroque, inlich
tingen bijvoegen, die hij de moeite geno
men heeft voor mij te verzamelen en
op te schrijven."
„En wanneer zal ik moeten vertrek
ken, mijn beste mijnheer?"
„Om de w,aarheid te zeggen, mijn jon
gen (er was geen kwestie meer van mijn
heer de markies), hoe eerder hoe beter,
want die menschen daar zijn zelfs niet
in staat een kwitantie te schrijven. Mijn
voortreffelijke vriendin, mevrouw Laro
que, in het bijzonder een vrouw, die
overigens in verschillende opzichten bo
ven het gewone uitsteekt, is, op het
punt van zaken, van een zorgeloosheid,
v,an een onbekwaamheid, van een kin
derlijkheid, die alle verbeelding te bo
ven gaat. Zij is een Creoolsche."
„O, is zij een Creoolsche?" herhaal
de ik, ik weet niet hoe heftig.
„Ja, jongeman, een oude Creoolsche"
antwoordde droogweg mijnheer Laubé-
pin. Haar echtgenoot was een Brttag-
ner, maar deze bijzonderheden zullen
op hun tijd komen. Tot morgen, M,a-
xime, houd maar moed!.... Och, ik
vergat. Donderdagmorgen, voor mijn
vertrek, heb ik iets gedaan, wat u niet
onaangenaam zal zijn. U hadt onder uw
schuldeischers enkele schelmen, wier re
laties met uw vader blijkbaar door vuile
woeker besmet waren; gewapend met
de banolieken der wet heb ik hun
eischen tot de helft teruggebracht en
van alles kwitantie gekregen. Er blijft
u definitief een kapitaal van een twin
tig duizend francs over. Wanneer wij bij
deze reserve voegen, dat, wat gij e'k
jaar kunt sparen van uw salaris, zullen
wij binnen tien jaar een aardige bruid
schat voor Hélène hebben.... Nu, kom
morgen déjuneeren bij mr. Laubépin,
en wij zullen dat alles in zijn geheel re
gelen.... Goeden avond, Maxime, goe-
dennacht, mijn beste vent."
„God zegen u, mijnheer!"
Kasteel Laroque (d'Arz) 1 Mei.
Gisteren heb ik Parijs verlaten. Mijn
laatste onderhoud met mijnheer Laubépin
is moeilijk geweest. Ik heb tegenover
dezen ouden man de gevoelens van 'n
zoon getoond. Vervolgens moest ik af
scheid nemen van Hélène. Om hahr te
doen begrijpen, hoe noodzakelijk het
was, dat ik een betrekking aannam, was
het onvermijdelijk haar een stukje van
de waarheid te laten zien. Ik heb ge
sproken van enkele voorbijgaande moei
lijkheden, met het oog op ons fortuin.
Het arme kind heeft er, geloof ik, meer
van begrepen dan ik haar vertelde:
haar groote verwonderde oogen vulden
zich met tranen en zij vloog mij om den
hals.
Eindelijk ben ik vertrokken. De trein
heeft mij tot Rennes gebracht, waar ik
den nacht bleef. Vanmorgen ben ik in
een diligence gestapt, die mij vijf of zes
uur later moest afzetten in een stadje
Morbihan, niet ver van het schilder
achtige, dat het oude Axmi-Kilometers
buiten Rennes afgelegd, zonder er toe
te komen mij rekenschap te geven van
het schilderachtige, dat het oude Armi-
rique heet te hebben. Een vlak land,
groen en eentonig, eindelooze appeiboo-
men en eindelooze weiden, sloten en be-
boschte hellingen, die aan twee kanten
van den#weg het uitzicht belemmerden,
bovendien enkele hoekjes van een lan
delijke bevalligheid, wasdoeken, kielen
en hoeden, om deze alledaagsche tafe-
reelen te verlevendigen, d,at aües gaf
mij heel sterk de gedachte van "s mor
gens vroeg af, dat het poëtische Bretag-
ne slechts een verwaand en een beetje
mager zusje is van Zuidelijk Normandië.
Vermoeid door teleurstellingen en ap-
pelboomen, had ik al een uur lang op
gehouden eenige aandacht aan het land
schap te schenken, en ik sliep, een
beetje teleurgesteld, toen het mij scheen
dat ons zware rijtuig, meer dan behoor
lijk was, voorover boog, terzelfdertijd
werd de stap der paarden merkbaar
langzamer en een geluid van oud ijzer,
begeleid door een eigenaardig geschuur,
kondigde mij aan, dat de laatste der
koetsiers bezig was de laatste der rem
men te gebruiken, van de laatste dili
Armirique het Westelijk deel
van Normandië en Bretagne.
gence.
Een oude dame, die naast mij zat,
greep mij bij mijn arm, met die levendige
sympathie, welke gemeenschappelijk ge
vaar doet ontstaan. Ik stak mijn hoofd
uit het raampje, wij klommen er uit, tus
schen twee hooge hellingen, een buiten-
gewoon-steile kant, werk van een inge
nieur, die waarlijk te veel hield van de
rechte lijn. Half glijdend, half rollend wa
ren wij terecht gekomen in een nauw
dal, dat er somber uitzag, in welks mid
den een armzalig beekje stroomde, traag
en geruischloos, tusschen dik riet; op
zijn ingezakte kanten kronkelden enkele
oude stronken, die met mos bedekt wa
ren. De weg ging over het beekje, over
de brug van één enkele boog, vervolgens
steeg hij langs de tegenover gelegen hel
ling en trok een wit spoor door een uit
gestrekte heide, welke dor en volkomen
kaal was, waarvan het hoogste punt
scherp afstak tegen den hemel vóór ons.
Bij de brug, aan den kant van den weg,
stond een eenzaam bouwvallig huis, dat
er zoo echt verlaten uitzag, dat het je
hart pijn deed. Een jonge, robuske man
was bezig hout te hakken vóór de deur.
Een zwart koord hield zijn lange, bleek
blonde haren achter op zijn hoofd- Hij
hief zijn hoofd op en ik was verbaasd
over zijn vreemdsoortige trekken, over
den rustigen blik van zijn blauwe oogen;
hij groette mij, in een voor mij onbeken
de taal, met een accent, dat tegelijk be
leefd en boersch was. Aan het venster
In plaats van ds. Wiersinga werd be
noemd ds. J. S- Hartjes.
Alle aftredende personen van ver
schillende commissies werden herbe
noemd. Aangenomen werd het voorstel
om de Kroon te adviseeren het maxi
mum aantal ver.oven A te bepalen op
47; dat om het samenstellen van een
uitbreidingsplan der gemeente aan een
deskundige op te dragen; dat tot ver
breeding van de klinkerbestrating van
den boulevard Bankert; en ook alle
vroeger reeds vermelde voorstellen.
Nog werd goedgekeurd de aankoop
van het huis Vrijdomweg 16 voor f 2750,
de voorzitter uitte zijn vreugde er over,
dat B. en W. de hand op dit gebouw
hebben kunnen leggen.
Bij de rondvraag vereenigde de Raad
zich met het voorstel van den burge
meester om in beroep te gaan tegen den
aanslag in de grondbelasting voor het
waterleiding bedrijf.
De voorzitter zeide den heer v- d.
Beke Cahenfels toe, dat B. en W. hun
aandacht zullen schenken aan verbete
ring van den weg door den Zaaihoek en
de paden in de plantsoenen bij den wa
tertoren.
De heer Rorije kreeg ten antwoord,
dat de P.Z.E-M. er naar streeft zooveel
mogelijk oridergrondsche kabels aan te
leggen, maar dan moet dan geleidelijk
gescheiden met het oog op de kosten-
Het aantal de stad ontsierende palen zal
in de toekomst dus belangrijk verminde
ren.
Te 2,35, dus na ruim een half uur,
sloot de voorzitter de vergadering.
SEROOSKERKE. Donderdagavond
werd de jaarvergadering gehouden van
de ijsvereeniging „Nooit Gedacht" al
hier. In zijn openingswoord releveerde
de voorz. hoe indertijd vergeefs getracht
was met primitieve middelen een goede
ijsbaan te verkrijgen en hoe in 1934 door
energiek aanpakken met algeheele me
dewerking van het gemeentebestuur en
de burgerij een terrein is klaargemaakt,
waar de vereeniging trotsch op kan zijn.
Spr. bracht allen, die hiertoe hebben me
degewerkt, dank. Ingekomen was een
dankbetuiging van den heer Brevet, ver
gezeld van een gift, voor wat de ver
eeniging heeft gedaan met zijn vijyer.
Uit het verslag van den secr.-penningm.
bleek, dat zijn werkzaamheden zeer om
vangrijk zijn geweest. Een en ander was
echter met nauwgezetheid ten uitvoer
gebracht. De rekening gaf een eindcijfer
aan van ruim 4000 en sloot met een
klein batig saldo.
Als bestuursleden werden herkozen de
heeren A. Melse en P. Kesteloo.
Bij de rondvraag verkreeg de heer A.
Dekker het woord. Deze sprak den dank
uit voor de activiteit van het bestuur.
Dr. G. J. Weyland 75 jaar.
VEERE. Dr. G. J. Weyland, Ned.
Herv. Predikant te Veere en voorzitter
van de AJlgemeene Synode, herdenkt he
den (Zaterdag) zijn 75sten geboortedag.
Dr. Weyland werd candidaat in 1885
en bekleed het predikambt sedert 1886,
toen hij op 20 Juni te -Austerlitz intre
de deed. Van 1894 tot 1896 was hij di
recteur van het Nederl. Zendingsgenoot
schap te Rotterdam, doch op 27 Septem
ber 1896 werd hij bevestigd te Veere
en daar is hij nog steeds de in alle krin
gen zeer geziene „dominee Weyland."
Zijn werk als voozitter der Synodale
Commissie en der Synode, heeft hem in
geheel de Ned. Herv. Kerk een groote
bekendheid gegeven en zijn beminnelijk
karakter doet hem in breede kringen
een bemind persoonlijkheid zijn.
De jarige zelf wilde dezen dag in stil
te en eenvoud doorbrengen,, doch de
gemeenteleden te Veere zorgden voor
een passende bloemenhulde.
VROUWENPOLDER. De Chr. Hist.
Kiesvereeniging in de afd. Gapinge heeft
besloten voor de a s. gemeenteraadsver
kiezing de navolgende personen candi
daat te stellen: 1. C. Langebeeke Sr.,
van het huis zat een vrouw te naaien;
haar haardracht en de snit van haar
kleeren maakten, precies alsof het op 't
tooneel was, dat zij de gestalte had van
de spichtige steenen chatelaines, die
men op grafsteenen ziet. Deze menschen
zagen er niet als boeren uit: zij hadden
in de hoogste mate dat ongedwongen,
gracieuse en ernstige uiterlijk, dat men
gedistingeerd noemt. Hun gelaat ver-
Toonde die treurige, droomerige uitdruk
king, welke ik dikwijls met ontroering
heb opgemerkt, bij een volk, dat zijn na
tionaliteit verloren heeft.
Ik was uitgestapt om de helling te be
klimmen. De heide, welke door niets
van den weg werd afgescheiden, strekte
zich aan alle kanten om mij heen, uil
zoover men zien kon; overal magere
bremstruiken, die over een zwarten
grond kropen; hier en daar ravijnen,
kloven, verlaten steengroeven, enkele
rotsen, welke uit den bodem omhoog
staken; geen enkele boom. Echter, toen
ik op de vlakte was gekomen, zag ik
rechts van mij hoe de sombere lijn van
de heide, heel in de verte, een rand
van den horizon sneed, die, licht gekar
teld, blauw als de zee was, door de zon
overgoten, en die, temidden van deze
verlaten streek, eensklaps een perspec
tief scheen te openen van het een of an
dere stralende sprookjesachtige land
schap. Dat was eindelijk Bretagne-
(Wordt vervolgd.)
