OVERSTE SAXON
KRONIEK van den DAG.
Bereidt Uw jus met HONIG's BOUILLONBLOKJES - 6 voor 10 cent
KUNST EN WETENSCHAP.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBÜRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT) VAN WOENSDAG 6 MAART 1935. No. 56.
Historische Avonturenroman,
ZEELAND.
MIDDELBURG.
GOES.
WALCHEREN.
ZUID-BEVELAND.
Politieke perikelen in België
De Vlaamsche kwestie weer
eens. op 't tapijt En socialis
tische soep, die minder heet ge-
nuttig zal worden, dan ze werd
opgediend.
Men weet 't niet zeker, maar 't lijkt
er heel veel op, dat zeer binnenkort 'n
kabinetscrisis in België, zal uitbreken.
De politieke situatie is eigenlijk zoo, dat
men elk oogenblk op die eventualiteit
verdacht moet zijn. De regeering-Theu-
nis heeft den laatsten tijd kans gezien 'n
heele boel menschen, die haar anders
nogal mochten lijden, tegen zich in 't
harnas te jagen. Vandaag of morgen zal
zij daarvan zonder twijfel de wrange
vruchten plukken. Tenzij.... maar dat
schijnt uitgesloten: ingewijden verzeke
ren zeer stellig, dat België (voorshands)
niet rijp voor een dictatuur is.
Een tijdje geleden heeft de stedelijke
regeering van Brussel men zal 't zich
herinneren een groote betooging door
de socialisten op touw gezet, verboden.
Dat gebeurde op instigatie van de regee
ring,, die meende, dat ze het opeenhoo-
pen van meer dan 100.000 menschen in
de hoofdstad niet voor haar verant
woording kon nemen, aangezien bij de
hedendaagsche geprikkeldheid veler ge
moederen, daaruit gemakkelijk revolu-
tionnaire gebeurtenissen zouden kunnen
ontstaan.
Wie A zegt, moet veelal ook B zeg
gen: Tegen 31 Maart was te Brussel 'n
groote Vlaamsche betooging beraamd.
Wij hebben er niet van gehoord, dat
Vlaamsche gemoederen heelemaal ge
speend bleven v,an de opgemelde ge
prikkeldheid. De Brusselsche burge
meester blijkbaar ook niet. Zoo moest
hij dus ook wel overgaan tot een ver
bod van die Vlaamsche betooging.
Men heeft in ons nummer van giste
ren kunnen lezen, wat men in Vlaam-
schen kring over dit verbod denkt. De
manier, waarop de (katholieke en vrij
gematigde) „Standaard" er bij voorbaat
tegen van leer is getrokken, spreekt
ten deze voor zich zelf. Het betrekke
lijke wantrouwen, dat de Vlamingen ten
opzichte van de regeering beheerschte,
lijkt thans in gevoelens van weerzin
verkeerd; bij velen althans. Zou 't een
wonder zijn, als de regeering daarover
haar politieke beenen brak?
Wat de Vlamingen wilden met hun
betooging was natuurlijk demonstreeren
voor een behoorlijke naleving der taal
wetten. Het is verbazingwekkend te
zien, hoe sommige Belgische autoritei
ten nog maar steeds niet tot het inzicht
blijken te kunnen komen, dat ze hun
land heel veel nadeel toebrengen, door
de taalwetten zoon beetje te sabotee-
ren. Haat verblindt zeer zeker. Maar dit
soort van haat zou men niet meer in
de regeeringsbureaux willen hebben.
Bepaalde menschen zijn weliswaar hard-
leersch, maar meestal niet onverwijder-
baar voor degenen, wien het niet aan
een beetje practisch inzicht mangelt.
Het moet de laatstse maanden weer
bar geweest zijn met de sabotage dei-
taalwetten, vooral in de gemeenten
rondom Brussel. De bepaling, dat onder
zekere voorwaarden kinderen van
Vlaamsche ouders recht hebben op on
derwijs in de Nederlandsche taal zou
hier en daar met voeten zijn getreden
Tegen deze dingen vooral wilde men op
31 Maart demonstreeren.
De regeering zou zich van de blaam,
welke ze in Vlaamsche oogen door 't
verbod op zich geladen heeft (de Brus
selsche burgemeester vaardigde het
weliswaar uit, maar de regeering zou er
allicht wat aan hebben kunnen doen)
natuurlijk kunnen zuiveren door nu eens
met vaste hand een behoorlijke naleving
der taalwetten te verzekeren. Maar dan
zette ze aan Waalschen kant kwaad
bloed. Het is heusch niet gemakkelijk,
om België te regeeren.
De socialisten hebben, men weet t,
als protest tegen het verbod hunner be
tooging, het forceeren van een aantal
tusschentijdsche verkiezingen aangekon
digd. Het buitengewone congres, onlangs
gehouden, bes.oot daartoe. Edoch, het
blijkt nu, dat men deze soep minder
heet zal nuttigen dan ze werd opgediend.
Hetgeen in elk geval tot zekere hoogte
te waardeeren valt, daar gebrande lip
pen een onaesthetisch gezicht opleveren
en men er van tevoren niet zeker van
kon zijn, dat dat soort van dingen e>'
niet van zou komen. De bedoeling dei-
socialisten is natuurlijk, om met het
verkiezingswapen de regeering duidelijk
te maken, dat ze geen meerderheid bij
het volk meer achter zich heeft. De eer
ste opzet was, dat een heele boel soci
alistische kamerleden zouden bedanken,
om op die manier in verschillende doe
len van 't land proefverkiezingen re
kunnen houden. Maandagavond heeft T
bestuur van de socialistische partij ech
ter bes'oten, om 't voorloopig bij Brus
sel te laten. Een der Brusselsche Kamer
leden, de heer Spaak, zal bedanken en
zich dan natuurlijk opnieuw candidaat
laten stellen- Blijkbaar heeft 't socialis
tische partijbestuur het bij nader inzien
toch maar beter gevonden, om niet al
te veel te riskeeren. Nietwaar: het is
tens'otte denkbaar, dat de zaak zou
uitdraaien op een socialistische neder
laag. Met 't oog daarop is 't beter, om
eerst maar eens een proefstemming te
houden. Dat loopt in elk geval minder
in 't oog. Men heeft intusschen iemand
uitgezocht, die den laatsten tijd ook
buiten de partij om de aandacht sterk
op zich heeft weten te vestigfen. De
heer Spaak is niet de eerste de beste
en men hoopt, dat hij vooral veel stem
men van de groepen, die niet al te ver
van de soc, democraten afstaan (links
liberalen eener-, communisten ander
zijds) zal weten te trekken. We moeten
den uitslag met spanning tegemoet ziea,
als jer tenminste voor den tijd geen
dingen meer gebeuren, welke haar be-
teekenis tot nul reduceeren.
door G. P. BAKKER.
59).
De hond sprong tegen den muur op.
„Koest Wlolf", klonk een stem, „Ja
Hier zijn we." Een man klom over den
muur, reikte een jongeling de hand, die
naa®l hem ging st,aan.
.'.Ik geloof", sprak de oude zigeuner,
„dat het gezelschap nu voltallig is."
e anderen keken hem sprakeloos
aanÉ>i 'on£e man zei:
..Bh] je allen te zien, Melchior, de
meester en d,aar heb je Edzke ook nog."
Een andere man trad naar voren.
jMercurius zei hij. „Ik heb in geen
drie dagen gezien.
Vol belangsteling keek Saxon naar
zijn beide vrienden uit het kamp van
Merode. Hij drukte beiden de hand
„Mijn waarde Praxiteles", sprak de
man van Werben toen, „.ik wilde je
waarlijk niet mengen in deze onderne
ming. Het zou regelrecht tegen je
grondbeginselen indruischen. Het zoe
ken naar goud, d,at je zoo verfoeit!"
Peter en Bastiaan hadden zich zoo
ver mogelijk van de anderen verwij
derd. „De overste en de prinses", fluis
terde Peter, en schoot in zijn kleeren.
„Hoe zie ik er uit?" vroeg Bastiaan,
„Als een zeegod, maar dan van slijk",
antwoordde de ander,
Bastiaan begon zich met zijn dolk
af te schrappen. „Die vervloekte mod-
Looncontracien landbouwbedrijf.
De moderne, chr. en r.-k. landarbei
dersbonden, welke dezer dagen de loon-
kwesties in het landbouwbedrijf op de
Zeeuwsche en Zuid-Iioilandscne eilan
den bespraken, hebben besloten alle
pogingen in het werk te stellen om dit
jaar niet slechts te komen tot organisa
torisch overleg, maar ook tot de sluiting
v,an collectieve contracten. Voor zoover
nog geen werkgeversorganisaties bestaan,
zullen uit alle dorpen eenige landbou
wers tot centrale besprekingen worden
uitgenoodigd, teneinde met hen te over
leggen op welke wijze, zonder tusschen-
komst van den minister van oeconomi-
sche zaken, overleg en contracten tot
stand gebracht kunnen worden.
Zulks is o.m. het geval voor West
Zeeuwsch Vlaanderen, Schouwen en
Duiveland en Voorne en Putten. Voor
de districten Oost Zeeuwsch Vlaande
ren, Tholen, Flakkee, Hoeksche Waard,
eiland Dordrecht en Land van Heusden
en Altena zullen rechtstreeksche bespre
kingen gevoerd worden met reeds
bestaande of opgerichte werkgeversver-
eenigingen.
Ned. Mil. Bond.
De afdeeling Middelburg van den Ned.
Mil. Bond, die alhier zich de instand
houding en exploitatie van het Tehuis
voor Militairen in de Nieuwstraat ten
doel stelt, hield Maandagavond haar
jaarvergadering, onder voorzitterschap
van den heer J. A. Vertregt.
De secretaris, ds. J. W. Dippel, merk
te in zijn jaarverslag op, dat er een ze
kere tegenstelling is tusschen het buiten
gewoon opgewekt leven in het Tehuis
en den minder opwekkenden toestand
van de financiën. Nu de S.D.O.A. in
Middelburg is gevestigd, voorziet het
Tehuis in een essentiëele behoefte. Na
de mobilisatiejaren is het er nog niet
zoo druk geweest als in dit laatste jaar.
Met het aantal bezoekers, dat 7970 be
droeg, werd opnieuw een record ge
haald.
Twee groepen van de S.D.O.A. heb
ben het Tehuis bezocht. De eerste kwam
in Februari, de tweede in Augustus. Bij
hun komst en vertrek werden namens
het bestuur begroetings- en afscheids
avonden gegeven. Zeer wordt op prijs
gesteld de oprechte belangstelling van
den garnizoenscommandant, majoor Berg
hnijs, in den arbeid van de afdeeling.
Ook de officieren en onderofficieren ge
ven veelszins blijk van hun sympathie
met het werk.
Met de gewaardeerde hulp van Bur
ger, en Mil. Pro Rege, zijn vele gezel
lige avonden georganiseerd. De leesta
fel en de bibliotheek zijn goed verzorgd
en van de gelegenheid om te studeeren
wordt door vele militairen gebruik ge
maakt.
Uit het verslag van den penningmees
ter, den heer G. W. Graafhuis, blijkt
dat de afd. 244 begunstigers telt. De in
komsten, w.o. Provinciaal subsidie, be
droegen over 1934 f 1873 en de uitga
ven 1795, zoodat de rekening sloot
met een voordeelig saldo van 78.
Dit resultaat is voor een deel te dan
ken aan de krachtig gevoerde actie om
het aantal begunstigers te vermeerderen,
en vooral de kerkeraden van Herv. en
Ger. Kerken voor 't werk te interessee
ren. Voldoende is gebleken, dat hun steun
zeer noodig is, terwijl met dankbaarheid
kan worden geconstateerd, dat verschil
lende kerkeraden dit bleken in te zien.
Tot bestuurslid werd gekozen de heer
mr. J. S. van Doorninck, zoodat het be
stuur thans weer voltallig is.
Ontspanningsavond werkloozen.
De „commissie voor werkloozen-
zorg" alhier, gaf Dinsdagavond een ont
spanningsavond voor werkloozen in
Schuttershof. Oiider de aanwezigen
merkten we den burgemeester, mr.
Van Dusseldorp en den gemeente-se
cretaris, den heer Van Ballegoyen de
Jong, op. De zaal was goed bezet, ook
door eenige belangstellenden, maar
zeker was een beduidend deel der
werkloozen nog thuis gebleven.
De voorz., de hr. Rothuizen, opende
den avond met een woord van welkom
en wees er vervolgens op, dat deze
avond niet uitsluitend bedoelde, de
werkloozen te ontspannen, maar ook:
belangstelling in het werk der commis
sie te wekken,
Spr. zette uiteen, dat vooral de ont
wikkeling der jeugdige werkloozen de
zorg der commissie heeft, en dat in
deze reeds diverse cursussen gegeven,
worden. Een 'kleine dertig jongelui be
zoeken deze cursussen, en ze zijn ze
ker nog voor uitbreiding vatbaar, doch
daartoe moet de commissie in de
eerste plaats over meer geld beschik
ken. Spr. deed een beroep op allen,
die nog arbeid en een inkomen hebben,
het werk der commissie te steunen.
Hierna werd een gevarieerd en aan
trekkelijk programma afgewerkt, waarbij
de hr. Kerkhove fungeerde als conferen
cier, en de dames Den Herder (piano)
en Buthfer (viool) voor de pauze het mu
zikale gedeelte verzorgden. De liedjes
en annecdotes van den hr Kerkhove,
zoowel als de soli van genoemde da
mes, vielen zeer in den smaak.
Ook een troepje padvinders zorgde
voor een aantal aantrekkelijke num
mertjes. We kregen van hen o.a. ook
de aardige matrozendans weer te zien.
In de pauze werden de werkloozen
onthaald op eenige consumpties.
Na de pauze willen we speciaal noe
men de soli van den hr. Le Conté, op
baryton, en den hr. Capello, op saxo
foon tenor. Een paar nummertjes mu
ziek van uitmuntend gehalte! Ook de
voordrachten van de hrn Van Gelde
ren en Ortelee vielen zeer in den
smaak.
Als geheel was het een amusanten
avond, die door de werkloozen, en al
le andere aanwezigen, blijkens de toe
juichingen, bijzonder gewaardeerc
werd.
BIGGEKERKE. De ziekenkas „Draagt
Elkanders Lasten" Hield >o.l. van den
heer P. Janse, haar jaarvergadering. Uit
de jaarverslagen bleek, dat het leden
tal 34 bedraagt; 4 ziektegevallen kwa
men voor met 30 ziektedagen. Uitbe
taa d was hiervoor f 56- Het batig sloi
bedraagt f 383, waardoor het bezit thans
bedraagt f 1656-
DOMBURG, Dinsdagavond hield de
muziekvereeniging „Apollo" haar jaar
vergadering. Het corps is in 't afge-
loopen vereenigingsjaar 12 maal opge
treden. 't Aantal werkende leden is 32
De uitgaven bedroegen 823 en de in
komsten 793. De inkomsten voor 1935
moeten belangrijk lager geraamd wor
den door het sterk verminderde ge
meentesubsidie.
In kas is f 249 met inbegrip van
90 rentelooze aandeelen. De vereeni-
ging heeft een rentende schuld van
300 op de muziektent en is voor 1/t
deel aansprakelijk voor de schulden van
het gemeentelijke vereenigingsgebouw
„Samenwerking". In het bestuur wer
den herkozen de heeren A. v. d. Hage;
P, de Pagter Jz. en G. de Pagter Jz
Uit verweer tegen de dalende ontvang
sten heeft de directeur in twee jaren
tijds zijn salaris eigener beweging twee
maal met 20 pet, verlaagd.
VEERE. Dinsdagavond werd alhier
een cursus voor heeren opgericht in
eerste hulp bij ongelukken, waartoe
de gemeentegeneesheer, dr. M. Tay-
telbaum, zich geheel belangloos bereid
verklaard had de' lessen te zullen ge
ven. Als bestuur werden staande de ver
gadering, gekozen de heeren S. Kodde,
voorzitter, M. Pille, secretaris en L.
Meyers, penningmeester.
's HEER ABTSKERKE. De kiezers
lijst voor de Tweede Kamer en de
Prov. Staten bevat 212 namen en voor
den Gemeenteraad 204. De stemming
voor de verkiezing van leden van den
Gemeenteraad is bepaald op 15
Juni a.s.
(Ingez. Med.)
der wordt zoo stijf als een harnas",
bromde hij. „Weg goud, weg rijkdom.
,,'n Mooie geschiedenis", meende Ee
ter. „Al die moeite voor niets."
„Ik ga eens weer met je uit goudgra
ven!" opperde de ander,
„Vrienden", sprak Mercurius, de man
van Werben. „Komt eens hier. Het .v-
niet te ontkennen, dat wij de kostbaar
heden hebben gevonden. Maar we moe
ten voor de overmacht wijken. Het
schijnt mij toe, dat we niet beter kunnen
doen dan den schat de prinses", een
buiging tegen den jongen zigeuner, „aan
te bieden. Zij: is de oorspronkelijke ei
genares."
De beide anderen keken elkaar aan
en knikten.
„Het grootste gedeelte", vervolgde
hij, „ligt echter nog in de plas. Peter
heeft deze beide pakken met levensge
vaar uit het moeras gehaald. Maar hoe
krijgen we de ,andere?"
„Als de prinses het wenscht, zal ik
weer duiken", stelde Peter voor.
„Er is een veiliger en beter weg"
sprak de jonge ruiter, wiens bol rond
gelaat vroolijk glansde onder den mo
rion. „In een der booten ligt een dreg.
Ik zal haar halen. Met uw verlof, ka
pitein,"
Melchior knikte. Vóór iemand nog
iets in het midden kon brengen, was
Edzke verdwenen.
„Alles goed en wel", meende Saxon,
„maar kunnen we niet overvallen wor
den. Het schijnt hier vanavond 'n ver
zamelplaats van het schatgraversgilde."
„Onmogelijk", stelde de meester hem
gerust. „Mijn mannen hebben de prinses
en u in het oog gehouden. Toen we
noorden, dat u de rivier waart overge
stoken, vermoedde ik het doel van uw
iocht. Een regiment van uw ruiters
..rok over de schipbrug, die de koning
tran Zweden over de ülbe heeft laten
ïeggen. Zij hebben den geheelen heijvei
afgezet. Er kan niemand doorsluipen.
Mij: zijn u in de gang gevolgd om u tt
helpen. Vóór de morgen aanbreekt en
Von Pappenheim met zijn leger aari-
rukt, moeten we opbreken. Voor dien
lijd hebben we niets te vreezen."
„We zijn zoo veilig als bij moeder
thuis", bevestigde Melchior.
„En deze beide goudzoekers?" vroeg
de meester.
„Wij hebben alles gehoord", zeide
Marion, „Zij meenden recht op den schal
te hebben. De man van Werben heeft
bezworen niets te zullen verraden. Een
man een man, een woord een wotïrd".
Mercurius knikte.
„Overste Saxon en ik hebben, zoo
als u bekend is, meester, den schat be
stemd voor den koning van Zweden",
vervolgde Marion. „Maar ,als we de
kostbaarheden hebben, schijnt het mij
billijk dat de beide heeren vindersloon
krijgen. Bastiaan kan zich dan wentelen
in het aardsche slijk en Peter k,an de
mooiste vrouw ter wereld trouwen, of
schoon ik twijfel of hij er gelukkig door
zal worden."
„Edzke zou zeggen", viel Saxon haar
in de rede: „Die vervloekte wijven
brengen zelfs den verstandigsten man
den kop op hol."
Allen lachten.
„En de man van Werben?" zei Ma
rion met een glimlach op het gelaat.
„Prinses", antwoordde Mercuriu'
met een diepe buiging. „Ik was bij dc
eerste mislukte poging onder het hui
met den toren. Het toeval kwam mij te
hulp. Ik ben er trotsch op een vriend
van den overste te zijn. We zijn dat
geworden, toen wij drieën, de overste,
mijn vriend Praxiteles en ik, als ver-
kleede afgedankte soldaten in het
kamp der Merodebroeders waren. Dat
ik ook u van dienst kon wezen, is voor
mij de grootste belooning, mevrouw.'
„Prinses", sprak Peter aarzelend. „Wij
zijn u zeer dankbaar. Wij wisten niet,
dat de kostbaarheden u toebehoorden.'
„Dat hebben we gehoord, Peter", ant
woordde Marion. „En wij hebben ge
zien dat je een moedig man bent."
„Heeft u mij: zien duiken, en ik had.
niets aan", stamelde Peter,
„Heeft iemand iets te drinken?" vroeg
Saxon. „Een hartversterking zal ons
goed doen."
„Waar de meester is, zijn ook versna
peringen", beweerde Praxiteles. „Peter,
hier voor jou het eerste glas."
„Hij heeft het verdiend", zei Mercu
rius. Beurtelings dronken ze het glai
leeg, ook Marion.
„Overste", sprak Peter. „Mag ik een
paar woorden met u spreken?"
„Zeker. We moeten toch op Edzke
w,achten.
Zij verwijderden zich zoo ver mogelijk
van de anderen en. waren weldra in een
ernstig gesprek gewikkeld.
„Mijn vriend de wonderdokter en
Schwarz werden gedood. Ik werd gevan
gen genomen. Om mijn leven te redden
Concertvereeniging Middelburg.
51ste Concert. Adolf Busch.
(-§-) Adolf Busch geldt voor een ven
de allergrootsten onder de hedendaag
sche violisten. Reeds als achttienjarige
deed hij toen nog leerling van den
genialen Bram Eldering v,an zich
spreken. Sindsdien is zijn roem die van
een gebenedijde geworden; vooral als
vertolker van de Duitsche grootmeesters:
Bach, Mozart, Beethoven, Brahms, Re-
ger.
Het klonk fenomenaal, zooals Busch
gisteravond op 't laatste concert van
de Middelburgsche Concertvereeniging
Bach (sonate C-dur) speelde. Men kan
misschien zeggen, dat voor een richtige
verklanking van Bach een geestesge
steldheid vereischt wordt, die tegenover
gesteld is aan alles wat naar het sen-
timenteele zweemt. Men kan bij Bach
niet droomen en nog veel minder zwij
melen. Zijn taal is in het abstracte won
derbaarlijk klaar en forsch en kuisch of
verstild. Busch' spel nu legde van dit
een en ander getuigenis af. Zijn toon
was in geen enkel opzicht week en
zwoel, in tegendeel strak en gespierd, of
in het vlugge werk (allegro assai) als
geciseleerd. Met een verbluffend mees
terschap bracht hij de moeilijke fuga
ten gehoore en 'n nobeler toon, dan in
het derde deel (largo) viel te beluiste
ren, kan men zich kwalijk denken. Wie
zoo Bach kan spelen, met zulk een
klaarheid van interpretatie, zulk een
zeggingskracht, moet inderdaad tot de
uitverkorenen behooren. Het was in. één
woord prachtig.
Op het programma stonden behalve
Bach, de sonate in g-dur v,an Tartini en
na de pauze het praeludium uit de
„Sonate in ouden stijl" van Max Reger,
drie stukjes van Röntgen, een Perpe
tuum mobile v;an Novacek en zes Hon
gaar sche dansen van Brahms-Joachim.
Ook dit alles werd voortreffelijk ge
speeld, al moest men wellicht even aan
de merkwaardigheid der combinatie
wennen De stukken van Röntgen, Nova
cek en Brahms-Joachim behooren tot 'n
eenigszins ander niveau dan waarop zich
de muziek van een Bach en ook van 'n
Tartini en een Reger beweegt. Het vir
tuose spreekt bij de eerste 'n geduchi
woordie mee. Nu van z'n virtuositeit
heeft de vio ist ons terdege overtuigd-
Met 't perpetuum mobile bewees hij over
een bijna griezelig geperfectionneerde
stokvoering te beschikken. Elders kon
men o.a. feillooze flageoletten beluiste
ren. Het was soms overdonderend van
knapheid.
Een uitstekend begeleider voor dit
(Ingez. Med.)
bleef mij slechts de keuze over verklik
ker te worden in dienst van de keizer
lijken. Veel van belang heb ik echter
nooit ontdekt en ik heb mijn oogenblik
afgewacht. Zou u een spion kunnen ver
trouwen?"
„Volkomen", antwoordde Saxon.
„In orde", zei Peter. „U weet, dat
de koning plotseling omkeerde op weg
naar Maagdenburg. Iioe, weet niemand,
maar hij was gewaar geworden, dat Von
Pappenheim, Tilly en Mansfeld zich
reeds vereenigd hadden en gezamen
lijk tegen hem optrokken. De koning
trok noordelijker op de Elbe aan, nam
het oude stadje Tangermunde. Hé't nabij
gelegen slot werd bestormd, nadat hon
derd musketiers in booten over de El
be getrokken waren. Daarna greep de
koning alle schepen, die hij in de Elbe
tot aan Maagdenburg te pakken kon
krijgen, liet een schipbrug bouwen en
trok met ruiters en voetvolk over de
rivier. Generaal Johan Banner nam Ha-
velberg. Ook de aan den voet van den
berg liggende voorstad. Toen moesten
de keizerlijken, Werben, Stendal en tal
van andere kleine plaatsjes ontruimen.
De weg naar Luneburg was vrij en de
Altmark, de bloeiende provincie naast
het uitgemergelde Erfsticht Maagden
burg, kan hem zooveel vivres verschaf
fen als hij noodig heeft. In den driehoek
tusschen Elbe en Havel is de koning nu
bezig een kamp in te richten. Maar mis
schien weet u dat alles?"
(Wordt vervolgd)
