OVERSTE SAXON
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOct.
BINNENLAND.
STOOMWASSCHERi) „ZEELAND"
ZEELAND.
Zoo'n ha IF gevoel
Nederland zal he) houden!
Historische Avonturenroman,
Langevielesingel D 197 -Tel. 637
ilDDELBURG.
v'USSIHGEN.
WALCHEREN.
ziek en niet ziek
Neem'n KROONTJE
en qe zijt zóó weer fit.
ZEEUWSCH-VLAAHDEREN W.D.
Ti: I
l'f
Een belangwekkende rede van
prol. mr. J. A. van Hamel.
Jaarlijks organiseert „De Industrieele
Club" te Amsterdam voor haar leden
een gemeenschappelijken maaltijd, waar
een bekend landgenoot als eere-gast
aanzit en dan een rede uitspreekt. Aan
het diner, Donderdagavond gegeven,
trad als spreker op prof. mr. J. A. van
Hamel, oud-lid der Tweede Kamer en
oud-hooge commissaris van den Volken
bond te Danzig.
Aan het verslag van zijn belangwek
kende rede in het Hbld. willen wij hier
het een en ander ontleenen
Telkens hoort men tegenwoordig in
alle kringen de vraag gesteld: „Zal Ne
derland het houden?"
Spr. zou deze vraag niet zoo durven
uitspreken, wanneer er niet een over
tuigd j a op kon worden geantwoord.
Dit" antwoord is niet gebaseerd op eco
nomische theorieën, en evenmin op de
naïeve verwachting, dat in betrekkelijk
korten tijd de zaken in ons land weer
tot het oude zullen komen. Wij zijn in
tegendeel voor nog meer dan één ge
neratie in de moeilijkheden. Maar wan
neer men zich rekenschap geeft van de
traditioneele eigenschappen van ons
volk, en van de moeilijke tijden, die het
vroeger wel te boven is gekomen, kan
men toch ook weten, dat ook ditmaal
weer de phoenix zal verrijzen.
Spr. wilde als historische les van prac-
tische waarde van 't geslacht van nu
eenige bijzonderheden aanhalen omtrent
een "zorgelijken tijd, dien ons land voor
200 jaren heeft doorgemaakt. De armoe
de, en de omvang der bedeelden waren
toen zoo groot, als ook de stilstand der
bedrijven en de verliezen in handel en
kapitaal, dat de Hollandsche Maatschap
pij voor Wetenschappen bij wijze van
noodkreet een prijsvraag uitschreef
over: de oorzaken van den achteruit
gang in handel, bedrijf en nijverheid,
en de middelen tot redres. De antwoor
den zijn opmerkelijk: zij geven precies
dezelfde oorzaken, als die de heden-
daagsche zorgen teweeg hebben ge
bracht: opkomst van handel en nijver
heid in andere landen, die tot dusverre
ons afzetgebied waren; afneming van
de koloniale winsten; concurreerende
en belemmerende maatregelen van
vreemde regeeringen; concurrentie van
de scheepvaart; hooge loonen; overmaat
van bevolking, enz.
En de slotconclusie der geleerde hee-
ren luidde woordelijk: in vroegere tijden
van crisis is nog wel eens meer later
verbetering mogelijk geweest. Dit is
echter nu voor goed uitgesloten. De ge-
heele wereld doet ons concurrentie aan,
en ,,de room is voor goed van de melk.
Wanneer wij nu daartegenover weer
weten, welk een weergaloos tijdperk in
de 19e eeuw is aangebroken, dan is t
geloof gewettigd, dat ook de magere
jaren van heden weer voorbij zullen
gaan.
De handen aan de ploeg.
Er is behoefte aan aanwending van
nieuwe krachten in nieuwe richting,
Meer dan ooit, is het noodig, ons volk,
den staat, als éénheid te zien, die, ge
zamenlijk voor eigen huishouden hebben
te zorgen. Er moet een sterke wil tot
samenwerking, en een gezamenlijke
moed om op practische wijze aan te
pakken, en om leiding te geven en te
aanvaarden, worden ontwikkeld. Het is
meer nog een moreel probleem, dan en
kel economisch of technisch. Wij staan
daarin iets achter bij vele andere vol
ken, die met eenige algemeen bezielen
de gedachten voor de toekomst zijn be
zield.
De tanden op elkaar zetten voor het
behoud van den gulden biedt zulk een
stukje geestkracht, en dit is dan ook
de groote waarde erv,an, waar tegen
over financieel technische beschouwin-
o'en op den achtergrond moeten blijven.
Maar er is niet genoeg positiefs. Noch
door G. P. BAKKER.
56).
„Verloren!" ,antwoordde Saxon. „Ik
dacht reeds, dat ze ons voor geweest
waren. Men heeft de kostbaarheden
gelicht en den ring verloren."
„Het is mogelijk", meende Marion,
terwijl ze den gouden ring aan zijn vin
ger schoof, „maar zou het niet kunnen
zijn dat de wonderdokter hem daar met
een bepaald doel heeft neergelegd, half
verborgen onder het slijk? Een toeval
lig vinder, en het zou een wonder zijn,
als iemand hem op deze plek vond, zou
denken: Een gouden ring een goeden
dag, maar wij
„Je kunt gelijk hebben", viel Saxon
haar opgewonden in de rede. „Het zou
cok een aanwijzing kunnen zijn, een
boodschap: In de nabijheind ligt de
schat begraven. Ik z,al.
„Stil", fluisterde ze. „Ik geloof dat
ik iets hoor."
Saxon legde zijn oor tegen den muur,
luisterde scherp. „Ja", klonk zijn oor
deel. „Heel ver weg hoor ik plassende
voetstappen. Er komen menschen." Hij
haalde een pistool te voorschijn, zette
de scherpe schop die aan zijn gorde
hing, naast zich neer.
„Klim over den muur. Verberg je
daar. Ik zal ze warm ontvangen". i
de „versobering", noch de „aanpassing
op het lagere niveau" bieden genoeg
élan.
Ons eigenlijk volksideaal is altijd de
vrijheid en spr. heeft nog dezen zomer,
op een reis door Rusland en Duitsch-
land ervaren, met hoeveel jaloerschheid
anderen dit idieele bezit van Holland
gevoelen.
Het ongeluk is echter, dat de vrijheid
ons thans economisch niet helpt, integen
deel van den wal in de sloot. De lofzan
gen voor vrijheid v,an verkeer, bedrijf
en handel, werken ons onder de huidige
omstandigheden, en ook in de afzien
bare toekomst, achter op. Wanneer in
1930 ten onzent minder groote, goedge-
loovige, langdurige verwachtingen aan
de Londensche Conferentie waren ge
hecht, hadden wij nu tijdig en een beter
handelspolitiek systeem tot ontwik
keling gebracht. En nog is onlangs als
voornaamste doel de Europeesche vrij
handel van Ouchy voorgehouden, waar
van toch zeker is, dat niets zal komen.
In alle landen ter wereld is het
wachtwoord: een welberaden aanvaar
den van organisatie, planmatig hande
len, weloverlegde samenwerking en lei
ding. Daarvan moet men zich ook ten
onzent doordringen, in regeeringskrin-
gen, zoowel als in de kringen van vrij
heid en bedrijf. Vele bedrijven hebben
zich inwendig herzien. Het moet ook in
de bedrijfswereld als geheel plaats vin
den, de vrije concurrentie binnens
lands en buitenslands, niet verder op
gehemeld. De offers, die zulk een stre
ven zal vereischen, moeten worden ge
bracht.
Ook verwerven van nieuwe afzetge
bieden verlangt sterke samenwerking en
medewerking der autoriteiten. Een
groot afzetgebied als Rusland is ten on
zent te lang aan de zg. vrijheid overge-
'aten. Sor. heeft zich dezen zomer op de
hoogte kunnen stellen, hoeveel daar te
doen is, voor afzet van goederen en ook
voor jongelui.
En dit bepaalt zich niet tot Moskou,
maar tot de centra van Siberië en van
de Kaukasus toe- Maar daarvoor is goed
geregelde overheidsvertegenwoordiging
noodig. Amsterdam heeft hier zijn tra
ditioneel beleid getoond. Burgemeester
De Vlugt heeft eindelijk een initiatief
genomen, waarvoor hem lof toekomt.
Men kan heden ten dage zijn commis-
vovageur niet hoog genoeg kiezen.
Spr. vermelde ook nog eenige nadere
landen.
Einde'ijk wees hij op de noodzakelijk
heid om Nederland en Nederlandsch-
Indië als één bevolkingsgebied te behan-
de1en- Het overbevolkte Nederland moet
er toe over kunnen gaan, volksnederzet-
tingen in de gebieden met gematigd kli
maat van onze koloniën te vestigen- De
moderne hygiëne maakt dit mogelijk
Ook dat is een zaak, die in geheel an
dere richting gaat, dan de gedachten in
koloniaal grootkapitaal, productie voor
de wereldmarkt en rentabiliteit. Het
moet zijn productie voor eigen bestaan
en voor het gezin, waar menigeen geluk
kig mee kan zijn.
ijEEN BLOEMLEZING UIT DE
ONDERWERELD".
Nadat in 1931 de accijns op gedistil
leerd was verhoogd, ondervonden d
distillateurs veel nadeel van het ge
heime stoken en den smokkelhandel. De
Ver. „De Vereenigde Distillateurs" en
de Ned. Ver. van distillateurs en likeur
stokers is op het origineel idee gekomen
de courantenberichten over de alcohol
fraude van de laatste jaren, voorzoover
zij ze achterhalen konden, te verzame
len. Thans is deze verzameling in boek
vorm verschenen onder den titel: „Een
bloemlezing uit de onderwereld". Zoo
doende liet men de feiten spreken. Het
boek bevat een respectabale hoeveel
heid berichten over de alcoholfraude-
Het komt tot de conclusie dat accijns-
verlaging dringend geboden is.
EEN MOOI HULDEBLIJK VOOR
MR. G. VISSERING.
Gisteren heeft de bekende oud-pre
sident van de Ned. Bpnk, mr. G. Visse
ring, zijn 70sten verjaardag gevierd.
De huidige president, mr. L. J. A.
Trip, en de leden van de directie heb
ben hem te zijnen huize te Bloemendaal
een zeer bijzonder huldeblijk aangebo- j
den, n.l. zijn eigen „verzamelde werken". j
In 18 groote boekdoozen waren bijeen
gebracht alle geschriften (artikelen, bro
chures enz.) ialsmede de tekst van de
redevoeringen, van den studententijd
van mr. Vissering af, tot op heden. Een
en ander was chronologisch gerangschikt
en van een overzicht voorzien.
Middelburg
Tarief per kilo en per stuk.
(Ingez. Med.)
DE VEREN OVER DE WESTER-
SCHELDE.
Door middel een geringe ver
hooging van de benzinebelas
ting zouden de vrachtprijzen
kunnen worden verlaagd.
De Kamer van Koophandel en Fabrie
ken voor de Zeeuwsche Eilanden te
Middelburg heeft een adres aan de
Tweede Kamer gezonden van den vol
genden inhoud:
Het bij Koninklijke Boodschap van 16
Januari jl. ingediende wetsontwerp tot
het geven van vrijheid om concessie te
verle'enen tot tolheffing aan een aan te
wijzen Naamlooze Vennootschap heeft
zeker geenszins algemeene instemming
gevonden.
Ook onze Kamer zoude zeker niet
gaarne zien, dat het stelsel van de tol
heffing, dat voor de ontwikkeling van
het moderne verkeer een rem is ge
weest, in eere hersteld werd, integen
deel onze Kamer acht de tolheffing als
principe volstrekt verwerpelijk. Waar
de Kamer echter anderzijds de spoedige
totstandkoming van de vaste verbindin
gen over de groote rivieren een zeer
groot landsbelang acht, zou zij in uiter
sten noodzaak afwijking van dit princi
pe kunnen billijken.
Van betrouwbare zijde heeft de Ka
mer echter vernomen, dat rente en af
lossing van het voor den bruggenbouw
benoodigde kapitaal op andere wijze
zoude zijn te vinden en wel door eene
geringe verhooging van de benzinebelas
ting. De Kamer meent beluisterd te
hebben, dat dit denkbeeld ook bij meer
dere leden van de Tweede Kamer in
stemming heeft gevonden.
Op die wijze zoude het wegverkeer
over de groote rivieren vrij kunnen blij
ven, doch dan mag naar de meening van
onze Kamer niet vergeten worden ,dat
het verkeer over de veren op de Wes
ter-Schelde nog allerminst vrij is. Deze
veren moeten toch feitelijk evenals de
bruggen over de groote rivieren als
eene voortzetting van den weg worden
beschouwd. Nu zou het zeker wegens
de groote kosten niet verantwoord zijn
op eene brugverbinding over de Wes
ter-Schelde aan te dringen, doch onze
Kamer is toch wel van oordeel, dat het
verkeer over deze veren, zoo al niet ge
heel vrij, dan toch zeker heel wat goed-
kooper moet zijn dan thans het geval is.
Reeds meerma.en heeft de Kamer
hierop de aandacht gevestigd, en zij
meent dan ook thans andermaal hier
op te moeten wijzen.
Door de benzinebelasting nog eeniga-
zins meer (een fractie van een cent) te
verhoogen en die opbrengst aan den
Provincialen Stoombootdienst op de
Wester-Schelde af te staan, zou de ge-
wenschte verlaging van de vrachtprijzen
op deze veren zijn te verkrijgen-
Bij het tegenwoordige tarief wordt
toch het verkeer, vooral dat met auto's,
uit en naar Zeeuwsch Vlaanderen be
lemmerd en orienteert Zeeuwsch-Vlaan-
deren zich al meer en meer op België
Wij meenen goed te doen op een ea
ander de aandacht van Uwe Vergadering
te vestigen met beleefd verzoek bij de
behandeling van het in den aanvang ge
noemde wetsontwerp ook met de be
langen verbonden aan eene goedkoope
verbinding van Zeeuwsch-Vlaanderca
en overig Nederland wel rekening te
willen houden.
Blijkens een advertentie in dit num
mer, houdt de afdeeling van de Ned.
Chr. Reisvereeniging op Vrijdag 8 Mei
een jubileum-filmavond, gewijd aan
Noorwegen, Zwitserland en andere gaar
ne bezochte landen.
De Zeevaartschool.
In het jaarverslag van de „De Ruij-
terschool" te Vlissingen over 1934, her
innert het bestuur aan het groote ver
lies, dat de vereeniging heeft geleden
door het verscheiden van zijn Koninklij
ke beschermheer, den Prins der Neder
landen. Voor alles wat Prins- Hendrik
voor de school heeft gedaan, heeft Zijn
naam een waardige plaats in de vesti-
'oulde van het schoolgebouw gekregen.
Het trok de aandacht van het bestuur,
dat verschillende ouders de voorkeur
gaven aan een school, waaraan tevens
een internaat verbonden is. Om in het
vervolg ook deze leerlingen voor de
school te behouden, heeft het bestuur na
rijp beraad gemeend thans niet langer
te kunnen wachten met het verbinden
van een internaat aan de school. Voor
de dagelijksche leiding werd een ge
schikt persoon gevonden en de directeur
oefent het algemeen toezicht uit. Op 31
December maakten 5 leerlingen van het
internaat gebruik.
De school werd bezocht door 240 leer
lingen, het grootste aantal tegelijk was
157. Onder de leerlingen was één Belg
en één Litauer. 168 leerlingen legden te
samen 201 examens af, waarvan 140 met
succes.
Aan het einde van het jaar bedroeg
het aantal leerlingen 109, van wie 36
in de stuurlieden-afdeelingen, 49 in de
machinistenafdeelingen en 24 op de ra
dio-cursussen.
DOMBURG- Donderdagavond had ir
het café „Wilhelmina" een ledenverga
dering plaats van de ko.envereeniging-
Uit het verslag van den secretaris bleek,
dat aan brandstoffen was aangekocht
6045 hl.
Het verslag van den penningmeester
wees een verliessaldo uit van f 155. Nog
in kas f 4i4. De aftredende bestuursle
den A. Bimmel Wz., A. Baard en J
Brouwer werden herkozen- Tot lid van
de controlecommissie werd benoemd ds
heer A- Trieller Dz. in de plaats van
(Ingez. Med.'.
fame
„Neen, neen" fluisterde Marion.
„Vlug, kom mee. Samen achter die
steenen, dan kunnen we hooren en zien,
wat ze in hun schild voeren."
„Je hebt weer gelijk", beaamde hij.
„Een ongeziene vijand telt dubbel."
Saxon hielp haar over den muur. Ze
gingen op een paar steenen zitten. Hij
drukte haar een pistool in de hand. Vol
spanning wachtten zij de komende ge
beurtenissen af.
HOOFDSTUK XXXIII.
Hier in deze afschuwelijke spelonk
zou de schat begraven zijn", klonk een
heldere stem op een ietwat spottenden
toon. „Het ziet er hier onheilspellend
genoeg uit, om bang van te worden. Een
smal pad en een groote diepe moeras-
plas. Zeer geschikt voor verborgen
schatten. Zet de lantaarns d,aar maar
neer. Ze geven tenminste een beetje
licht.... Ën wat is daar achter dien
71 f
„We hebben die brokken steen opge
stapeld en met kalk aangevuld om het
water tegen te houden; daar pchter is
de gang ingestort."
„Weet je het zeker, Peter? 't Was
een ellendige tocht."
„Ja, Bastiaan en ik zijn hier reeds
eenige malen geweest. We hebben clen
boed een beetje opgeruimd en in de gang
op de minst begaanbare nlpatsen stee
nen gelegd. Je moet niet vergeten Üal
we 'n vadem of tien gedaald zijn. Het is
gelukkig een buitengewoon droge zo
mer. Als de Elbe niet zoo laag stond,
zouden we hier als ratten verzuipen.
Het grondwater zou zooveel stijgen, dat
het één vuile watermassa zou zijn tot
boven aan het gewelf. Bij flinke regen
buien zouden de schatten voor ons ver
loren zijn."
„Hoe weet je, dat de kostbaarheden
hier liggen?".
„Ik ben er bij geweest dat ze her
borgen werden. Ze lagen op een andere
plaats onder het huis met den toren,
maar mijn vriend, de oude wonderdokter
meende dat ze d,aar niet langer veilig
waren. Met ons drieën hebben we ze
hier heen gesleept. Een zwaar karwei,
drie dagen lang hebben we er aan ge
werkt".
„En jij bent de eenige, die dat weet?"
„Ja."
„Hoe zoo?"
„De wonderdokter vernam, dat de
plaats, waar ze begraven lagen, bekend
geworden was. We konden ze nog juist
op tijd in veiligheid brengen. Toen de
Pappenheimers de plek hadden gevon
den, was het nest leeg."
j- „Wie was de andere helper?"
„Schwarz."
„De wonderdokter nam ons een eed
af, dat we met niemand er over moch-
<en spreken, maar, zooals je weet, "heb
ben ze hem in een hinderlaag gelokt
en doodgeschoten. Schwarz deelde zijn
lot. Ik werd gevangen genomen, redde
mijn leven, maar dat is weer een andere
geschiedenis. De plek heb ik niet ver
raden. Ik ben de eenig overgeblevene
die weet, waar de kostbaarheden zijn.
Ze liggen daar." Hij wees naar het vun
zige w,ater. „Nadat we den schat in
dien afgrond begraven hadden, hebben
we den muur van onderen doorgebro"-
ken en het water stroomde binnen met
zoo'n vaart dat we ons slechts met
moeite in veiligheid konden brengen."
„En heeft niemand je kunnen zien?'
„Onmogelijk. We hebben zorgvuldig
opgepast, dat we niet bespied werden.
Ik herinner me nog dat we, bij het over
brengen van een groot pak sluipende
voetstappen meenden te hooren. We
hebben overal gezocht, alle gangen af-
geloopen, maar niemand gevonden.
Blijkbaar waren het ratten, die zijn hier
bij duizenden."
„En Bastiaan?"
„Hij was altijd mijn boezemvriend.
Alleen zagen we geen kans den schat
te lichten. Daarom namen we jou, den
man van Werben ,als derde in het ge
heim. We weten, dat je vele vrienden
hebt en niet keizersgezind bent. Jij
zoudt ons kunnen helpen om de kost
baarheden naar een veilige plaats te
vervoeren en te verkoopen tegen de
volle waarde."
De man van Werben, een langbeenige
donkere m,on met een haakneus, zei:
„Je hebt je woord gebroken, Peter."
„Neen, ik deed mijn eed aan mijn
vriend en hij is dood. De schat zou hier
anders eeuwig blijven liggen."
„Gelijk heb je", zei de man van Wer
ben, ,,m,aar het goed behoort ons niet".
„Aan wien dan? De rechtmatige ei
genaar is keizer Ferdinand. Von Pap-
penheim is in zijrr dieenst. De eigen
dommen waren rechtens verbeurd toen
de stad veroverd was. Oorlogsrecht.
/KROONCACHETS)
Per stuk 5 cl. Doos 12 kroontjes 50ct
Wat TTlijrihxvcdt maakt ïa q.aed'
den heer J. Maas Janz., die niet her
kiesbaar was.
Na een langdurige discussie over het
vervoer van de brandstoffen werd het
bestuur machtiging verleend te trachten
die brandstoffen op de beste wijze af te
leveren.
DOMBURG. Domburg is een der wei
nige burchten, waarin het Vervolgon
derwijs zich tot nu toe heeft v/eten
staande te houden, dank zij de genegen
heid, die de gemeenteraad voor die les
sen toont, mede d,ank zij de belangstel
ling ervoor van de jongelieden. Domburg
zal dus niet het omen van zijn nomen ie
dragen hebben, wanneer gemelde
avondlessen doeltreffend geweest zijn.
Onze ervaring van dezen winter is, dat
ook oudere leerlingen gretig de nieuwe
spelling aanvaarden en toepassen. Don
derdagavond namen de cursisten een
hartelijk afscheid van hun onderwijzer,
waarbij van de zijde van sommige jon
gens een ongekunsteld „tot den volgen
den winter" werd vernomen.
AARDENBURG. Donderdagavond had
de jaarlijksche algemeene vergadering
plaats van de vereeniging „Het Groene
Kruis". Uit het jaarverslag bleek, dat
afgelegd werden in totaal 4597 bezoe
ken, zijnde 1308 minder dan in 1933-
Van die bezoeken waren er 570 voor
zuigelingen en 133 voor t-b.c.-patiënten.
(Te Smt Kruis werden afgelegd 347 be
zoeken, waarvan 144 voor zuigelingen
en 8 voor t.b.c.-patiënten- De overige
bezoeken waren a le te Aardenburg.)
.In 106 gezinnen werd hulp verleend
resp. 65 voor zieken, 30 voor zuigelin
gen en 11 voor t.b.c. patiënten. Van het
materiaal werden 147 stuks uitgegeven
in bruikleen.
De rekening 1934 bedraagt in ont
vangst f 2886 in uitgaaf f 2767.
De begrooting voor 1935 sluit op
f 2771 met een post van f 66 voor on
voorziene 'uitgaven.
In de begrooting is gerekend met 'n
korting van 814 pet, op het salaris van
o'e wijkzuster. De voorzitter herinnerde
in verband met deze korting er aan.
dat naar aanleiding van een uit de vo
rige vergadering uitgesproken wensch,
Lil toen toegezegd had, deze kwestie in
de bestuursvergadering te bespreken.
Het bestuur was thans unaniem van
oordeel, dat een kleine korting wel ge
wettigd was-
Het bestuurslid P. de Bruyne werd bij
acclamatie herkozen, terwijl in de plaats
van den heer I. de Marée die bedankt
b,ad werd gekozen de heer Fr. Dirkx te
Draaibrug.
AARDENBURG. Dinsdag had de al
gemeene jaarlijksche vergadering plaats
van de leden der muzieksociëteit „Aar-
denburgsche Fanfaren". De voorzitter
zeide het te betreuren, dat niettegen
staande aan alle leden een convocatie
was toegezonden, er zoo weinig belang
stelling was- De rekening pver 1934,
bedragende in ontvangsten f 1131 en n
uitgaven f 1153 werd goedgekeurd. De
begrooting voor 1935 werd vastgesteld
in ontvangsten en uitgaven op f 825
met een post van f 28 voor onvoorzien.
In de plaats van den heer A. Piete^s
werd als bestuurslid gekozen de heer
J. Hollebrand-Kools. Door deze benoe
ming ontstond een vacature in de tech
nische commissie, waarin werd voor
zien door de benoeming van den heer
J. J. Pleijs-
Zouden wij ze aan den keizer geven?"
„Peter heeft gelijk", mengde Basti
aan zich in het gesprek. „Geen van ons
drieën zou willen, dat keizer Ferdinand
ze kreeg om zijn soldaten te betalen,
die tegen ons, Protestanten, vechten.
„Je hebt mijn bezwaren weggerede
neerd", antwoordde de man van "^er-
ben. „Ik geloof dat er voor jullie mee
ning veel te zeggen valt. Vetelde de
wonderdokter je niet pan wien ze oor
spronkelijk behoorden?"
„Neen. Hij was zeer geheimzinnig. Hij
had haast, wist niemand te vinden om
hem dadelijk te helpen. Hij zei: „Wil
je mij helpen gaarne, maar verder gaat
het je geen duivel aan. Begrepen?"
„Zou er veel zijn?"
„Heel veel. Misschien voor een mil-
lioen. Overvloed, rijkdom, weelde. Al
les kan je thans voor goud koopen",
beweerde Peter. „De mooiste vrouw
ter wereld z,al de mijne worden. Zij zal
mij niet weigeren, als ik met zooveel
geld kom. In deze ellendige tijden is
ieder bang voor armoede. Een vrouw
vraagt niet meer: Heb ik hem lief? Maar
ze berekent nauwkeurig of de man ge
noeg heeft aan haar een onbezorgd, rijk
bestaan te verzekeren. Mooi of leelijk.
jong of oud, dom of verstandig, geestig
of vervelend, het doet er allemaal geen
steek toe, zonder geld zou ze mij nooit
nemen, doch als ik rijk ben
ordt vervolgd).
