OVERSTE SAX0K
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZLóUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 18 FEBRUARI 1935. No. 41
MIDDELBURG.
Het Duitsche antwoord,
Een glibberig stuk, Wat zijn
de bedoelingen van Berlijn
Reden voor wantrouwen,
Een bedekt verwijt aan Pa
rijs, Scherp, maar verdiend.
Men schijnt over 't algemeen een
beetje verlegen te zitten met het Duit
sche antwoord op de Londensche voor
stellen. Zelfs de Fransche kranten, die
anders altijd precies meenen te we
ten, waar Abram den mosterd haalt,
doen onwennig. Blijkbaar kunnen ze
niet goed houvast aan de Berlijnsche
nota krijgen. En daarom concludeeren
ze maar, dat het stuk te vernuftig wil
zijn. Wat men in Franschen mond een
merkwaardige uitspraak moet vinden.
Tot dusver was Parijs geneigd den
Duitschers elk grein van politiek ver
nuft te ontzeggen. Nu verwijt men hun
opeens het tegenovergestelde.. Het is
voor Berlijn om van te likkebaarden.
Duidelijk heeft bij de Duitsche di
plomaten, die het stuk opstelden, de
doeling voorgezeten, zich in geen en
kel opzicht te binden. Het antwoord
moest vaag en dan zoo mogelijk nog
een beetje geheimzinnig zijn. Dit laat
ste, om de openbare meening in het
buitenland niet te veel op te winden.
Vaagheid alleen zou op groot gebrek
aan goeden wil geleken hebben. Maar
de heeren schijnen er toch niet in ge
slaagd, zich dat odium geheel van het
lijf te houden.
Men kan het Duitsche antwoord
misschien het beste kwalificeeren met
't epitheton glibberig. Het ontglipt aan
elke stevige greep van uitlegging. Er
valt alleen maar in een zeer voorwaar-
delijken vorm wat van te zeggen. Het
eenige positieve in het gansche stuk is
de principieele bereidverkla
ring, om mee te doen aan een verdrag
tot wederzijdsche bescherming tegen
onuitgelokte aanvallen uit de lucht.
Voor het overige verneemt de we
reld, dat de Duitsche regeering wel
eens met Engelsche afgezanten wil pra
ten. „Onderhandelingen in ruimeren
kri',ng, die niet voldoende voorbereid
zijn, moeten worden vermeden. Voor
dat Duitschland aan dergelijke onder
handelingen deelneemt, houdt zij het
voor wenschelijk een reeks principi
eele voorafgaande problemen in af
zonderlijke besprekingen met de be
trokken regeeringen op te helderen''.
Dergelijke volzinnen zijn voor velerlei
uitleg vatbaar. Wat beteekent, dat men
er geen steekhoudende conclusies ten
aanzien van de bedoelingen van Ber
lijn uit af kan leiden. De Duitsche re
geering verschanst die bedoelingen
achter een zandhoop van diplomatie
ke orakeltaal. Veel toeschietelijkheid
laat zich er niet achter vermoeden.
Maar wie durft dat met stelligheid be
weren? Tenslotte is de nota ook weer
niet zoo, dat in een verder stadium
hartelijke Duitsche deelneming aan een
algemeen Europeesch overleg onmo
gelijk moet heeten. De Duitsche regee
ring zou zich, wanneer men haar ge
brek aan bereidwilligheid verweet, op
allerlei zinsneden uit haar nota kun
nen beroepen, als evenzoovele betui
gingen van vredelievendheid. Maar ze
zal daarmede toch niet kunnen voor
komen, dat zich in vele landen wan
trouwen vastzet. Dat is het risico, dat
Berlijn zich met zijn Delphische nota
op den hals heeft gehaald. Men krijgt
in geen geval de overtuiging, dat
Duitschland van harte graag eenige of
feranden op het altaar des vredes zal
brengen. Al mag men dan eenige hoop
blijven koesteren, dat over niet al te
langen tijd die overtuiging alsnog bij
gebracht zou kunnen worden.
Op 't oogenblik weet men dus al-
HET LOONVOORSTEL-JERONIMUS.
„Al'erongerechtvaardigste be
voordeeling van overheids
personeel."
Het lid van den Raad de heer A. Je-1
ronimus, heeft zooal» reeds uit het raads-
verslag in het nummer van Zaterdag
bleek een voorstel bij den Raad inge
diend. Wij laten dit nog in zijn geheel
vo gen:
De verordening, regelende de bezoldi
ging van de ambtenaren, beambten en
werklieden der Gemeente Middelburg,
met uitzondering van het onderwijzend
personeel, wordt gewijzigd als volgt:
Werklieden:
Loongroep 1 17.tot 19.25
2 - 18.50 - 20.75
3 - 20.— - 22.25
4 - 21.50 - 23.75
5 - 24,50 - 26,75
6 - 26,- 28,25
allen met 3 twee-jaarlijksche verhoogin
gen van 0.75 per week.
Nu B. en W. niet met een loonherzie-
ning bij de behandeling van de begroo
ting zijn gekomen, meende de voorstel
ler, dat niet langer gedraald mocht wor
den met de herziening van de loonen
der werklieden in gemeentedienst.
Er is hem geen enkelen redelijken
grond bekend, waarom het loon van een
gemeentelijken timmerman 29 tot 32
(gemiddeld dus 30.50), zoover moet
uitgaan boven het contractloon van ge
organiseerde timmerlieden in Middel
burg, n.l. bij 48 uur a 47 ets. 22.56.
(Op de gemeentelijke loonen wordt nu
slechts toegepast een tijdelijke korting
van 3% welke bij aanname van het
voorstel van B. en W, tot een definitieve
korting van 5 wordt gebracht. Het ge
middeld loon wordt dan daardoor circa
29 tegen 22.56 in het particuliere
bedrijf.)
Hierbij moet mede in aanmerking ge
nomen worden het voordeel van de vas
te dienstbetrekking, terwijl de arbeiders
in het particuliere bedrijf zich zeker niet
zoo goedkoop zullen verzekeren voor
eigen- en weduwenpensioen, als over
eenstemt met de pensioenkorting.
Handhaving van de gemeenteloonen
op het tegenwoordige peil, is, naar de
p van Lis.
nda-feest-
onderwijs,
luttersbof-
8.15 uur.
vrij.
tS en het
Ipenb. lez.
1 Joris, Ba
ls., Schut-
Lr. Ref. J.
W„ Midd.
8.15 uur,
|n Poorte".
ban Ibsen,
[dijk.
op. feest-
Schutters-
Spr.: Ds.
edew. v.h,
eel. Toe-
18 jaar.
DE ECONOMISCHE EN GEESTELIJKE
ONTWIKKELING VAN
NEDERLANDSCH OOST ÏNDIE.
Samenvatting van de eerste
cursusvoordracht.
De lector, de heer K. de Veer, ambte
naar aan het Kon, Koloniaal Instituut ie
Amsterdam, besprak de veelheid van
vormen, waarin de economische en
geestelijke ontwikkeling van de samen
stellende deelen van het enorm uitge
strekte gebied zich openbaart, en die
alle stadia dier ontwikkeling tegelijk
aangeeft.
Reizend door Ned. Indië aldus spt
beweegt men zich niet alleen door een
uitgestrekt geografisch gebied met zijn
rijkdom aan vormen, ook van praeter-
tiairen tijd, maar men trekt ook door
eeuwen der historie.
Voor de Oudheid was ons Indië he*
land der droomen, het onontdekte land
der specerijen. Ook onze kooplieden
zochten Indië om de specerijen en bijna
twee eeuwen lang bleef de handel daai-
in het belangrijkst.
De overzeesche gewesten stelden
p K s
aagd, van
n 16 jaar.
b, Middel-
isasaas
zich aan.
:nd. Brie-
iu van dit
91IIII'
de 9000
ivelke wij
ht dessins
vit, Span-
RS? Ga
kom dan
bril naar
:unt weer
Postkan-
„Dat begreep ik. Het zou te veel eer
zijn."
De beroemde ruitergeneraal vervolg
de: „Prinses Ebertot is op Bingum-
stein. Daarom zond ik dadelijk, toen ik
het bericht kreeg, een leger, twee re
gimenten kur,nssiers onder Holak en
Bernstein en voetvolk, om het sterkste
kasteel te veroveren, indien de slotheer
de prinses niet zou willen uitleveren,
hetgeen hij nooit goedschiks zou doen.
Het zal dus een belegering worden. Ik
zal er misschien nog meer troepen
heen moeten zenden. Maar hebben zal
ik haar. Dom van u, haar niet dadelijk
te trouwen. De losprijs, dien ik vraag,
z,al zeer hoog zijn. Hooger dan u zult
vermoeden. Dat is mijn goed recht.
Maagdenburg was door mij veroverd.
Alles wat er was, behoorde mij volgens
heerschend oorlogsgebruik. Ik heb drin
gend geld noodig voor mijn troepen. 'J
bent mijn gevangene, wilt u uw eere
woord niet geven?"
„Dat heb ik reeds verklaard, Excel
lentie",
„Juist. U kennend, verwondert dat mij
niets,"
S,axon boog.
„Als de prinses in mijn macht is, en
dat zal ze spoedig zijn, want ik vertrouw
zelfs, dat als het bericht haar bereikt,
dat u mijn gevangene is, ze hier onver
wijld zal komen om alles, 1alles, wat ze
heeft, aan te bieden voor uw leven. Na
het verbond van den keurvorst met den
Zweed is er geen enkele reden zijn
leenmannen te ontzien; Bingumstein is
een broeinest. Het moet verdwijnen."
(Wordt vervolgd)
BILLIJK:
iken lad-
tn, ribben,
jlbloed
[ddelburg.
Ische le-
rst, var
en gek.
k Slagerij
lelburg,
hitterend
60 cent
Lrdstraat,
ir, maar
