OVERSTE SAX ON
BINNENLAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBÜRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 12 FEBRUARI 1935. No. 36.
agsHsaasswwMi
KRONIEK van den DAG.
Dreigende kabinetscrisis in
Frankrijk De meerder
heid voor Flandin tot 50 stem
men geslonken. De radica
len zouden weer met de soci
alisten in zee wllen. Maar
het Eenheidsfront
De positie van de Fransche regee
ring is er de laatste dagen niet beter
°P geworden. Uit Parijs komen weer
eens allerlei berichten over de moge
lijkheid van een spoedige kabinetscri
sis. Eigenlijk is 't al een paar weken
aan den gang, maar sinds verleden
week Woensdag lijkt de zaak accuut
geworden.
Op dien dag zijn te Parijs de Febru-
ari-relletjes van 't vorig jaar herdacht.
Men herinnert zich, dat die relletjes
verband hielden met 't Stavisky-
schandaal. Oud-strijders en patriot
tische groepen waarbij zich echter
een partij oproerkraaiers aansloot
protesteerden tegen de regeering, die
veel te ,laks tegen den oplichter en
zijn trawanten optrad. De gewapende
■macht greep naar de wapenen en het
resultaat was een 20-tal dooden en ver
scheiden tientallen gewonden.
Ter herdenking van deze gruwelijke
dingen had de regeering geen massale
openbare betoogingen toegestaan. In
verschillende kerken werden echter
godsdienstoefeningen gehouden, gewijd
aan de dooden van den 6en Februari
Een dezer godsdienstoefeningen nu
(die in de Notre Dame) heeft de minis
ter-president Flandin bijgewoond. Bij
de linkerzijde van de kamer zette dit
kwaad bloed. Daar beweert men, dat
de Februari-relletjes eigenlijk door
fascisten op touw zijn gezet. En dus
kwam 't voor een democratischen mi
nister niet te pas de herdenking der
gevallenen bij te wonen.
Donderdag j.l. kwam het verzet dui
delijk tot uiting bij de stemming over
een kwestie van betrekkelijk weinig
belang, doch die tot een soort van ver
trouwenskwestie werd opgeblazen. De
meerderheid voor de regeering bleek
toen opeens geslonken tot amper 50
stemmen; een bedenkelijk verschijnsel,
in oogenschouw genomen, dat tot dus
ver Flandin altijd nog op een meerder
heid van een paar honderd stemmen
had kunnen rekenen,
In politieke kringen te Parijs ver
luidt meer en meer, dat de radicale
partij genoeg van het huidige bewind
zou hebben en het weer eens met de
socialisten zou willen probeeren. (De
stemmen, die Flandin de vorige week
verloor, waren vrijwel alle van radica
len.) Dat is nu goed en wel, maar sinds
eenigen tijd werken de socialisten sa
men met de communisten. Er is een
z.g. Eenheidsfront tot stand gekomen
en Zondag j.l. heeft dat Eenheidsfront
een groote betooging te Parijs gehou
den; een betooging. die als een ant
woord moest dienen op de herdenking
van Woensdag j.l. Alle mogelijke soci
alistische en communistische bladen
hadden de arbeiders opgewekt Zon
dagmiddag roode bloemen en kransen
en linten te komen neerleggen aan den
voet van het standbeeld voor de repu
bliek op de Place de la République,
Uiteraard had de regeering betoogin
gen weer verboden: men moest door-
loopen, mocht geen liederen zingen en
geen vaandels meevoeren.
Aan den oproep van het eenheids
front hadden vele duizenden gevolg ge
geven. Delegaties van alle mogelijke
organisaties, die echter elk ,niet tal
rijker dan enkele leden mochten zijn,
en het symphathiseerende publiek,
meest met de symbolische roode e-
glantier getooid, stroomden van het be
gin van den middag af, langzaam langs
Historische Avonturenroman,
door G. P. BAKKER.
40).
HOOFDSTUK XXIV.
Toen Saxon de oogen weer opsloeg
wcren er mu. een paar man-.en meer
:n het kamp aanwezig Dich'. bij hem
zat Mien heel ijverig op een tabo ueije
te naaien.
.Huishoudelijke bezigheden?" vroeg
Saxon.
„Moet ook gebeuren", antwoordde ze
,,Ik houd van netheid en de mannen
vinden het ook prettiger als een vrouw
er goed uitziet. Een man houd niet van
een slons.." Ze keek hem met fonkelen
de oogen aan
„Gelijk heb je"
„Pappenheim is zooeven aangeko
men. We hebben juist op tijd kennis ge
maakt, Wil je wel gelooven dat je mij
bevalt. Hoe heet je?"
„Ezechiël",
„Ik zal je maar niever Ezau noemen.
Dat past beter".
„Ook niet slecht. Is Pappenheim hier
aangekomen.
Ze lachte. „Neen, ginds in de stad, ui
Halle, Met zijn Waals(che ruiters. De
rest zal morgen wel volgen. Als de ka
nonnen aankomen, rukken de troepen
op".
Hij stond op, dacht: Ik moet z:en
1 uTTii rmi—rniHMwg
het hooge monument, brachten het sa
luut met de opgeheven gebalde vuist
en deponeerden kransen van roode
bloemen met roode linten aan den sok
kel ter eere van de „slachtoffers van
het fascisme". Tegen de avonduren nam
het aantal manifestanten nog ziender-
oogen toe. De menschenmassa, die ge
voeglijk op eenige lO.OOOden kan wor
den geschat, moest in twee onafzien
bare files langs het monument gediri
geerd worden.
Uit deze demonstratie heeft men
kunnen afleiden, dat het Eenheidsfront
maar niet iets is, dat alleen in naam
bestaat. In de practijk trekken socia
listen en communisten thans werkelijk
met elkaar op in Frankrijk. En men
moet zich nu afvragen, of de radicalen
soms van plan zijn, als Dritte im Bunde
aan het Eenheidsfront deel te nemen.
Dat lijkt voorloopig toch niet erg
waarschijnlijk. Een deel der radicale
partij heeft reeds bezwa|ar tegen de
socialisten, laat staan dan de commu
nisten.
Intusschen hoeft deze overweging
geenszins te beteekenen, dat het „dus"
nog wel een beetje kan meevallen met
de actie tegen het kabinet-Flandin.
Het is allang weer duidelijk geworden,
dat de Fransche politici van de bloe
dige Februari-relletjes van 't vorig jaar
niets geleerd hebben. Allerlei persoon
lijke belangen beginnen weer hoogtij
te vieren in de kamergangen. Het is
best mogelijk, dat men, om diverse nie
tige redenen, redenen, die niet met
het algemeen welzijn te maken hebben
(in tegendeel Flandin een been(tje
wil lichten. Tenslotte kan er immers
altijd nog een derde „Kabinet van den
Godsvrede" gevormd worden.
DE RUSSISCHE BESTELLINGEN.
Nuttelooze concurrentie dient
uitgeschakeld.
Het „Handelsblad" schrijft
De scheepsbouwopdrachten die den
laatsten tijd van Russische zijde in
ons land geplaatst zijn en die waarover
nog onderhandeld wordt (zeeschepen
voor houtvervoer en lichters), zijn
geenszins aan toevallige omstandighe
den te danken. Voorheen heeft de Sow-
jet-Unie Nederland op dit gebied vrij
wel genegeerd. Nu echter de Neder-
landsche regeering invoer en ujïtvoer
zooveel mogelijk tegen elkaar wenscht
af te wegen, krijgt ook onze scheeps
bouw een kans.
Nederland is nog steeds een belang
rijk afzetgebied voor den Russischen
uitvoer van grondstoffen, met name
van hout. Met den graanuitvoer is het
niet al te gunstig gesteld dit seizoen,
maar tegenover mag gesteld worden,
dat Rusland nu ook den uitvoer van
fosfaten en andere kunstmeststoffen
ter hand heeft genomen, waarvoor ons
land een goede markt biedt.
Nu stelle men zich geenszins voor,
dat deze afweging van prestaties tegen
tegenprestaties zoo gemakkelijk tot
stand komt.
Het Russische staatshandelsapparaat
wil niets liever dan in ons land met
firma's afzonderlijk in connectie tra
den. Onzerzijds echter wil men de za
ken zooveel mogelijk over één instan
tie leiden. Men had namelijk de erva
ring opgedaan, dat de Russen in ieder
land en, als zij eenmaal hun keus op
een bepaald land voor het plaatsen
van hun orders hadden laten vallen, in
ieder bedrijf prijsaanbiedingen gingen
wagen. Het eene bod werd dan tegen
het andere uiftgespeel'd, waardoor de
prijzen zoo gedrukt werden, dat .op
drachten vaak met verlies werden ver
kregen,
Deze volkomen nuttelooze concur
rentie wenscht men thans onzerzijds
zooveel mogelijk uit te schakelen. Niet
op ieder gebied is dat even gemakke
lijk. Bij goederen die uit voorraad ge
kocht kunnen worden en die door een
of slechts enkele lichamen worden uit
gevoerd, is dat vrij gemakkelijk, Bij
scheepsbouw opdrachten echter kan in
dividueel contact tusschen den op
drachtgever en den uitvoerder van de
opdracht moeilijk worden ontbeerd.
Daarbij is het aantal werven, dat in
staat zou zijn de opdrachten uit te voe
ren, veel grooter dan dat hetwelk
metterdaad in aanmerking kan komen.
Natuurlijk verdient het aanbeveling
hier naar blijvende relaties te streven.
Hoéwei er waarschijnlijk naar verhou
ding aan scheepsbouwopdrachten min
der verdiend wordt dan aan de lever
antie van sommige aindere goederen,
zoo hebben de eerste toch dit voor, dat
zij de werkloosheid sterk bestrijden,
omdat zij aan veel handen werk geven.
Met den scheepsbouw heeft het in
Rusland nooit willen vlotten. De pro
ductie is duurder dan elders. Het land
heeft echter groote behoefte aan zee-
en rivierschepen.
In de eerste is ten deele voorzien
door den aankoop van tweede hands
schepen (ook in Nederland). Naast uit
breiding zal de Russische handelsvloot
eerlang ook vernieuwing moeten onder
gaan, omdat vele der in de laatste jaren
gekochte schepen hun besten tijd allang
achter den rug hadden.
Aan rivierschepen heerscht een groot
tekort, dat nog zal toenemen naarmate
bestaande vaarwegen worden verbeterd
en verbindingen tusschen de groote bin-
nenlandsche vaarwegen van Rusland tot
stand komen.
DE GELDMIDDELEN DER
GEMEENTEN.
Bedenkelijke cijfers.
Als uitgave van het centraal bureau
voor de Statistiek is verschenen de Sta
tistiek der Gemeente-fin,anciën over '33
en ,34, met vergelijkend materiaal. Er
blijkt uit, dat van 1927 tot 1934 de uit
gaven van alle gemeenten samen zijn
gesteegen van f 572 millioen tot f 734
millioen. Het bedrag der schulden is in
hetzelfde tijdvak gestegen van f 2,009
millioen tot f 2.510 millioen.
Dat de financieele toesctand belang
rijk ongunstiger is geworden blijkt on
der meer hieruit, dat de rekeningen
over 1927 van 878 gemeenten nog een
batig slot van den gewonen dienst op
leverden tot een totaalbedrag van f 30
millioen, terwijl over 1932 dit nog
slechts het geval was met 720 gemeen
ten tot een totaalbedrag van f 13 mil-
22,hct.P-,'JP°" sPR\TS
ie noemen- _r i|, pond
CAROOSSEL2 CctperMlp0nd
(Ingez. Med.)
lioen. In verband hiermede steeg het
aantal gemeenten met een nadeelig slot
der rekening van 201 over 1927 tot 352
over 1932 en het bedrag dier sloten van
f 2,5 millioen tot f 8 millioen.
Het beeld wordt nog ongunstiger, als
men de rekeningen zuivert van enkele
storende elementen. De op deze wijze
gezuiverde rekeningen over 1933 van
609 gemeenten leverden een nadeelig
slot tot een totaalbedrag van f 47 mil
lioen; van 465 gemeenten bedroeg voor
deze rekeningen het batig slot in totaal
slechts f 3,3 millioen,
De beschikbare reserves van alle ge
meenten tezamen liepen terug van f 87
millioen op 31 December 1931 tot f 50
milioen op 31 December 1933.
Het bedrag der Rijks- en provinciale
bijdragen en voorschotten wegens nood
lijdendheid steeg van f 688,000 aan 16
gemeenten over 1927 tot naar raming
f 5,3 millioen aan 98 gemeenten over
1933.
een goed paard te krijgen. Het wordt
mij hier te warm.
Hij slenterde weg. Aan de andere zij
de van het kamp lagen een paar solde
niers op den grond. Ze hadden blijk
baar niets beters te doen. De eene speel
de zachtjes op een fluit, de andere luis
terde. De langste van beiden riep hem
iets toe. Saxon hinkte er heen. De me
lodie was hem niet onbekend. Het was
een variatie op het lied van den nieuw
en lansknecht:
Er is geen beter leven
Dan van een lansknecht welgemoed.
Het lied van Wajlenistein,^ dat zijn
eigen regimenten hadden overgenomen,
dat zijn wervers hadden gezongen, toen
ze het eens van hun overste hadden
gehoord.
„Ga zitten, makker", zei de langste,
„Dit is" en hij wees op den pijper: „Sie-
brecht, bijgenaamd Praxiteles met de
fluit. Eigenlijk moest hij anders heeten,
maar Apollo was een zeer schoone man.
En ik ben Mercurius, de bode, maar
zonder slangenstaf."
„Maar niet zonder gif", viel de ander
hem in de rede.
„Wie ben jij, vreemdeling?"
„Een ruiter van Von Erwitte met een
kogel in de knie."
„Draad voor draad wordt een ge
waad geweven fluisterde de man met
de fluit.
„Steen voor steen een huis gebouwd",
sprak de ander even zacht.
Saxon dacht na. Waar had hij die
wijsgeerige woorden meer gehoord?
(Ingez. Med.}
Juist, van den meester. Hij nam de bei
de mannen onderzoekend op, nfaar her
innerde zich niet een van beiden ooit
eerder gezien te hebben.
„Het is, alsof ik die woorden al eens
eerder gehoord heb", zei hij voorzichtig,
„doch waar wil mij niet te binnen schie
ten."
„Ga zitten", herhaalde de langste.
„Wij zoeken een maat. Een derde in on
zen bond."
Saxon ging bij hen liggen.
„Die wijze woorden zijn je dus niet
heelemaal vreemd?" vroeg Praxiteles.
Saxon schudde ontkennend het hopfd.
„Gevonden!" sprak Mercurius.
„Wat?" vroeg Saxon.
„Een verloren zoon."
„Van waar kwam de schuit?" vroerf
Praxiteles weer.
„Van Hamburg", meende Saxon.
„Van Groningen", antwoordde Mer
curius.
„Er was een jonge zoon aan boord.
Hoe was zijn naam?"
„Edzke", klonk Saxon's antwoord.
„Waar bleven de beide Mansfel
ders?" vroeg hij.
„Onder het altaar", zei Mercurius.
„En goed gebonden in lakens van het
spook", vulde Praxiteles aan.
Toen lachten ze alle drie.
„Wij hebben u al een paar dagen ge
zocht", legde Praxiteles uit. „Wij wer
den door een gemeenschappelijken
vriend op onderzoek uitgezonden. Wij
wisten dat u met een peleton kurassie.es
van Montecucouli als een vrij man
ZEELAND.
MIDDELBURG.
Verantwoording ontvangsten
Plaatselijk Crisis Comité.
W. A. B, f 10; City Theater (collecte)
f 35,00)4Wek. Coll. f 84,77)4; Dagbl.
P. f 25,75; Kaartclub Koffie- en Thee
huis f 15,15; Damespers. „De Duif" f 8;
Wek. Coll. f 104,55)4; Wek. Coll. f 99,65;
J. H. J. f 0,50; P. V. f 1; fa. R. A. P.
f 1; fa. P. f 1; P. B. f 2,50; H. J. C. v.
d. W. f 1; Wed. B.—v. d. P. f 0,25; J.
M. H f 0,50; F. den H. f 0,50; P. D. B.
f 0,50; P. S. f 0,30; J. Wï. v. S. f 1; W.
J. B. f 1; W. H. f 1; Mej. M. J. K. f 0,50;
A. H. M. f 0,25; E. Ch. C. f 0,50; S. T.
f 0,25; Mej. J. E. Sch. f 0,25; Wed. W.
P. H.—V. f 5; F. J. H. f 1; J. D, f 1; J.
A. A. f 0.25; M. I. f 0.25; P. W. H.
f 0,50; J. F. H. f 2; W. G. f 0,50; A. P.
v. D. f 2,50; H. A. R. f 0,50; J. de K.
f 2,50; Gez. de J. f 0,50; P. J. B. f 1;
J. J. O. f 0,50; H. v. M. f 1; J. H. H.
f 0,50; ds. A. L. f 1; P. v. SI. f 1; fam.
N. F. D. f 2,50.; J. C. V. f 0,50; J. H.
f 0.50; F. M. f 2.50; P. I. f 1; E. V. f 0.10;
E. J. P. f 0,50; A. D. f 0,50; C. de V.
f 0,50; S. B. f 15; mej. D. f 0,50; P. H.
R. f 1; M. L. P. f 0,50; H. W. J. P. f 1;
N. Th. de J. f 2; Wek. Coll. f 119,00)4;
Wek. Coll. f 100,29)4; Avonden „De
Witte Zwaan" f 12,44; J. H, C, f 1.
J, L. van der Harst,
Notaris, Middelburg,
Pennigmeester. Giro no. 188020.
Bij ons kantoor te Middelburg is ont
vangen: Maandelijksche Bijdrage Per
soneel Fa. A. Kreijmborg en Co, f 2,75.
Onderwijzersbenoeming.
De heer M. Leefsma, die als no. 2
voor kwam op de voordracht voor de
benoeming van een onderwijzer aan de
ULO-school voor jongens, is benoemd
tot onderwijzer te Z.andvoort en daarom
is de voordracht als volgt gewijzigd: 1.
C. Hcogewerf; 2. J- ten Siethoff en 3
U. Broesma.
de ridderhofstede Sonnenfeldt verlaten
hadt. Edzke zag het. Even voor de -.ui-
ters kwamen, waren een paar schooiers
een man en een vrouw, over de brug
gegaan en haastig verdwenen."
„Een paar schooiers?" vroeg Saxon
„Kwamen ze uit het gebouw?"
„Zeker,"
„De ontbrekende schakel", dacht hij.
„Wij meenden u te herkennen ondanks
uw zwarte snor en haren, maar moes
ten zekerheid hebben. Eén fout zou
alles bederven."
„Blij je te treffen", zei Saxon. „Juist
op tijd. Ik moet hier weg. Pappenheim
is in Halle aangekomen. Hij kent mij
te goed en -velen v,an zijn ruiters heb
ben mij dikwijls gezien. Ik heb alles ver
nomen, wat ik weten wilde. Twee ka
meraden kan ik uitstekend gebruiken.
Ik dacht reeds dat de meester mij had
vergeten, maar ware vrienden komen,
als men ze noodig heeft. Ik moet een
bode hebben en iemand, die mij een
paard kan bezorgen."
„De bode ben ik", sprak Mercurius.
„Ik zal een bericht schrijven".
„Een vertrouwd man met een monde
linge boodschap is beter."
„Maar het is een vrij uitvoerig rap-
port."
„Doet u mij het verhaal maar."
Saxon gaf hem de nauwkeurige po
sities der keizerlijke legers, de sterkte
der troepen, der artillerie, het doel van
hun opmarsch. Alles, wat voor den
Zweedschen koning van belang kon
zijn. Het slot luidde: Niet optrekken
Waarom vrienden der Sowjet-Unie?
Er was gisterenavond een flinke be
langstelling voor de openbare vergade
ring in St. Joris, waar volgens de aankon-
Tging de heer G. van der Starre uit
Rotterdam zou spreken over: „Waarom
vrienden der Sowjet-Unie? en de heer
G. J- Zweribroek uit Hilversum over:
„Mijn ervaring in de Sowjet-Unie".
De voorzitter der vergadering, de hr.
Goeman, deelde mede, dat laatstge
noemde door ziekte verhmderd was en
gaf het woord aan den heer Van der
Starre.
Deze zeide, dat na 64 redevoeringen
dit de eerste maal was, dat de heer
Zwertbroek verhinderd was. Spr. zelf is
enkele jaren geleden 8 weken in Rus
land geweest en al was de toestand toen
nog niet zoo indrukwekkend als nu de
heer Zwertbroek er in het najaar was,
toch meent spr. met recht te kunnen
opkomen tegen de verkeerde voorstel
lingen, die z.i. onder meer sommige pas
toors en predikanten over den toestand
geven. Deze konden z.i. beter zorgen voor
hen, die hier armoede en el ende lijden,
dan wel zich met Sowjet-Rusland te be
moeien. Aan de hand van de cijfers door
dr. Colijn gegeven wijst spr. er op, dat'
de industrie in heel de wereld tusschen
1928 en 1934 van 100 tot 93 pet. kwam,
in Nederland tot 71 pet. en in Rusland
daarentegen klom tot 250 pet.
Spr, vernam bij zijn bezoek, dat men
bijv. voor den aanleg van spoorwegen
40.000 menschen tekort komt- Men be
grijpt daar zelf dat men arbeiden moet
en daarom is dwang daar niet noodig.
Spr. heeft beloofd bij zijn vertrek geen
kwaad meer van de sowjets te vertel
len, en mede te zullen helpen laster
praatjes en verdachtmakeningen te ont
maskeren.
Men zegt wel eens, dat de Russische
toestanden hier niet zouden passen,
maar dan vraagt spr. aan de arbeiders
of zij ook vier weken vacantie hebben
met behoud van het loon, vrije genees
kundige behandeling, vrij sanatorium en
rusthuis. Dat heeft ieder sowjetarbeider
wel en daarnaast heeft hij de beschik
king over de fabriekskeuken, waar hij
tegen lagen prijs eetwaren kan koopen
en zijn er voor de werkende gehuwde
vrouwen de kinderbewaarplaatsen met
goed toezicht. Bij zwangerschap is er ge
regeld toezicht, worden versterkende
middelen verstrekt, en staat de polikli
niek gratis voor het afwachten der be
valling open.
Spr. vertelde dan van een bezoek aan
een machinefabriek, waar vroeger de
oorlogsartikelen voor het czaristisch le
ger werden gemaakt, Hier werd de ar
beidersdelegatie rondgeleid door een ar
beider en zij kon met verschillende
soreken, o.a. met Duitschers die zeiden,
al was het 10 maal minder dan in
Duitschland, dat zij in Rusland zouden
blijven, omdat men daar weet te werken
voor het algemeen belang en steeds
werk te zullen hebben. Spr. stond dan
stil bij de fabrieksvergaderingen en de
„planmatige" productie.
naar Maagdenburg, doch naar het „wes
ten, Havelberg, Tangermunde en Wer-
ben.
Mercurius had scherp geluisterd.
Toen Saxon uitgesproken was, herhaal
de hij het rapport woord voor woord
zonder eenige aarzeling, ofschoon ver
schillende aanwijzingen technisch en
voor een leek moeilijk te begrijpen wa
ren.
De overste keek den man vol bewon
dering aan.
„Uitstekend", klonk zijn oordeel.
,,'t Is in goede handen", verzekerde
Praxiteles. „De meester heeft hem ver
zocht mee te gaan om mogelijke inlich
tingen over te brengen. Wij laten zoo
weinig mogelijk aan het toeval over. Mijn
vriend Mercurius is niet de eerste de
beste".
„De koning v,an Zweden zal alles
spoedig weten", verklaarde de bode.
„Ik reis snel, al draag ik geen vleugels
aan de voeten."
Saxon wilde hem eenige goudstuk
ken geven, maar Mercurius weigerde.
„Dank u beleefd", zei hij. „Wij zijn
immers vrienden, strijden voor dezelfde
zaak." j
„Voor het paard zril ik zorgen bood
Praxiteles aan. „Een goed uur van hier
is een herberg. Daar zullen wel goede
paarden te krijgen zijn. De broeders
verkoopen de gestolen waar in die
buurt aan de opkoopers, die ze weer
leveren aan de intendiance."
(Wordt vervolgd).
Onverandeid„
