akkertjes'
OVERSTE SAXON
Zoo naar?
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBÜRGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 8 JANUARI 1935.
No. 6.
Historische Avonturenroman,
60ES.
VLISSINGEN,
WALCHEREN.
Wordt ge weer gekweld door die
nare pijnen, waardoor Ge Uw werk
niet meer kunt blijven verrichten.
Neem nu toch eens één of twee
"AKKERTJES" die Uw pijnen zullen
verdrijven en U ook in. deze dagen
fit en opgewekt zullen maken.
AKKER-CACHETS
ZUID-BEVELAND.
Overeenstemming tusschen Mus
solini en Laval. Jarenlange
vijandschap in vriendschap ver
keerd. Hoe 't groeide. Maar
de kwestie van de bewapening ter
zee is nog open.
Mussolini en Laval zijn het eens ge
worden. Over een verdrag, dat de onaf
hankelijkheid van Oostenrijk zou garan
deeren en de rust in Centraal-Europa
bevorderen. Dat lijkt uitstekend. De toe
nadering tusschen Frankrijk en Italië,
welke nu zoo ongeveer een half jaar aan
den gang is, krijgt hiermee voor 't eerst
werkelijk relief.
Het zat er de laatste jaren altijd op
tusschen de beide groote mogendheden.
Men liet geen enkele gelegenheid voor
bijgaan, om mekaar onaangenaam te zijn.
Er waren een heele boel grieven aan
weerszijden. Italië achtte zich bij de vre
desverdragen door Frankrijk achteruit
gezet. Het kreeg veel minder buit dan 't
had willen hebben. Heel stekelig werd
de verhouding, nadat Mussolini de la
kens te Rome ging uitdeelen. Een heel
stel Italiaansche politieke vluchtelingen
vond toen onderdak in Frankrijk en kon
daar naar hartelust tegen het fascistisch
régime stoken. Dat prikkelde den Duce
voortdurend en zoo nu en dan gaf hij
zeer luidruchtig lucht aan zijn ontstem
ming. Frankrijk op zijn beurt wantrouw
de het „imperialisme" van Mussolini.
Zijn pogingen, om invloed te krijgen op
den Balkan brachten hem in botsing met
Zuid-Slavië, den vriend van Frankrijk.
In Afrika botsten de wederzijdsche ko
loniale belangen. De zeer slechte ver
standhouding demonstreerde zich ten
slotte fel bij de vlootbesprekingen. Italië
maakte aanspraak op een even sterke
vloot als Frankrijk. Daar wilde Parijs
niets van weten. Slechts het feit, dat
Mussolini niet over de noodige contan
ten beschikte, om er een wedstrijd in 't
bouwen van oorlogsschepen op te wa
gen, voorkwam dat deze aangelegenheid
op de spits werd gedreven.
De vijandschap is nu echter in vriend
schap verkeerd. De politieke gebeurte
nissen van het afgeloopen jaar hebben
dat zoo gewild. Er ontstond een nieuwe
macht in Europa, die van het Derde Rijk.
Beide landen, Frankrijk en Italië zijn
zich daardoor bedreigd gaan voelen en
kwamen zoo tot het besef van gemeen
schappelijke belangen. De omstandighe
den werkten dit overigens in zooverre
in de hand, dat Mussolini zijn imperia
listisch streven goeddeels had opge
geven. In de praktijk was gebleken, dat
er nergens veel voor Italië te verdienen
viel. De Duce heeft wel vaker getoond,
in zulke gevallen, verlies te kunnen ne
men. Er moest hem nu meer aan gele
gen zijn, met Frankrijk tot een accoord
over de koloniale kwestie te komen. En
Frankrijk zou allicht wat over hebben
voor de Italiaansche vriendschap, Kwes
tie van koop en verkoop tenslotte; tot
wederzijdsch profijt.
In het begin van het vorig jaar liet
zich nog allerminst aanzien, dat het al
lemaal dezen kant zou opgaan. Het fas
cistisch Italië koesterde toen nog eenigs-
zins broederlijke gevoelens jegens het
nationaal-socialistische Duitschland. Van
natura. Maar lang niet zonder wantrou
wen. Het streven van 't Derde Rijk, om
Oostenrijk in te palmen, vond Mussolini
bijna afgrijselijk. Men weet waarom: Ita
lië heeft na den oorlog een stuk van
Tirol gekregen en dat zou een groot
Duitsch Rijk wel eens terug kunnen wil
len hebben; eerder in elk geval dan een
zwak Oostenrijk. Het wantrouwen won
het geheel en al van de broederschap
toen op den 25sten Juli Dollfuss werd
vermoord. Sindsdien is Mussolini met
Frankrijk aan 't toenaderen gegaan.
Toen we dit schreven, was het ac
coord, dat de Duce nu met Laval heeft
gesloten, nog niet in zijn juiste bewoor
dingen bekend*). Men kon alleen raden,
hoe 't er ongeveer uit zou zien: een ver
drag, waarbij Frankrijk en Italië op de
een of andere manier Oostenrijk's onaf
hankelijkheid zouden garandeeren en
waartoe alle buurstaten, mitsgaders
Duitschland en alle Balkan-landen uit-
genoodigd zouden worden toe te treden.
Iets dergelijks althans. En dan voorts
nog een overeenkomst ten aanzien van
de koloniën in Afrika,
Als de juiste tekst van een en ander
bekend is, valt er vermoedelijk nog wel
iets meer van te zeggen. Allicht in de
zen zin: dat de beteekenis er van toch
ook weer niet overschat moet worden.
Immers op één punt is men zeer waar
schijnlijk nog niet tot "overeenstemming
gekomen: de bewapening ter zee. En
dat is een zeer netelig en dus belangrijk
punt. Eerst, als men 't klaar speelt, ook
dit probleem op te lossen, kan van een
volledig accoord sprake zijn. Dat van
nu mag slechts voorloopig heeten,
al blijft het dan van groot gewicht.
Men zie intusschen de rubriek bui
tenland in 't le blad.
INVOER-VERBOD VAN ZAAl-
PEULVRUCHTEN.
De Ned. Akkerbouw-Centrale be
richt ons, dat een volledig invoerverbod
in Nederland voor zaaipeulvruchten be
stemd voor groentedoeleinden is afge
kondigd.
Deze regeling wordt geacht te zijn in
gegaan op 1 Jan. 1935,
Ten einde de uitvoering van reeds ge
sloten transacties niet onmogelijk te ma-
i ken is bepaald, dat voormeld verbod
uitzondering zal lijden voor op heden
reeds afgesloten contracten, en wel in
dier voege, dat voor deze reeds gecon
tracteerde partijen de invoer mogelijk
zal zijn op 1 Maart 1935,
Firma's welke v,an deze uitzonderings
bepaling gebruik willen maken, dienen
voor 12 Januari a.s, bij het secretariaat
van den bond van vereenigingen van
zaadhandelaren en zaadtelers of -hande
laren in Nederland te Bennekom opgave
te doen van hare voor 6 Januari 1935
gesloten contracten.
DE RAMP VAN DE „UIVER".
Waar ligt de oorzaak
Naar aanleiding van de verklaring
van de K. L. M., dat blikseminslag posi
tief wordt uitgesloten, schrijft het „Va
derland" o.m.:
Het is intusschen te hopen, dat de
deskundigen het eens kunnen worden
in hun meening over de oorzaak van de
ramp. Is dit niet mogelijk, dan komt de
Nederlandsche luchtvaart in een pijn
lijke positie, die ongetwijfeld niet be
vorderlijk zal zijn aan een snelle Ame-
rikanisatie van de luchtvloot en dat,
terwijl wij juist zoo dringend Amerikaan-
sche snelheid op den weg naar Indië
noodig hebben.
Hier wreekt zich wel heel erg de
fout, die men ten onzent heeft gemaakt:
men heeft zoo lang de beteekenis van
meer snelheid op den weg naar Indië
onderschat, dat de eigenindustrie het
zwenkingstempo niet heeft kunnen bij
houden.
Intusschen, zoolang de Rijksstudie
dienst voor de luchtvaart niet openlijk
stelling neemt, hoede de buitenstaander
zich voor critiek op de Douglas.
Als Rubath Wells een onvolkomen
heid van het toestel aan het licht heeft
gebracht, moet men zich echter voor
oogen stellen, dat hier wel heel scherp
een nadeel van confectie wordt gede
monstreerd. Het was te Rubath, dat de
door G. P. BAKKER.
10).
Marion en hij waren in haar karos
naar Berlijn teruggereden. Onbekom
merd om haar palfreniers, had ze zich
in zijn armen gevleid en met zachte tril
lende stem gezegd:
„Lieveling. Wat zijn we dom geweest,
als ik er aan denk, dat we altijd bij el
kaar hadden kunnen zijn en dat ik het
ben geweest die je aangemoedigd heb
om je weer in al die gevaren te bege
ven, dat je misschien niet weer bij mij
terug komt, dat de mogelijkheid De-
staat.... Waarom zijn we niet bij el
kaar gebleven wij beiden alleen. Wat
kunnen andere menschen ons eigenlijk
schelen",
„Maar liefste", was hij haar in de re
de gevallen. „We mogen toch niet zoo
zelfzuchtig zijn. We hebben den koning
beloofd hem te helpen met onze beste
krachten. We konden hem niet in den
steek laten. Een lafaard zou je nooit
kunnen beminnen. Je vader was ook 'n
dappere krijgsman. En ik wil, dat mijn
prinsesje trotsch op mij zal zijn."
„Kan ik niet met je meegaan? Ik zou
zoo graag je gevaren deelen. Als ik bij
je was zou mijn verdriet niet half zoo,
groot zijn", J
„Heb geen zorg, ik zal mij er best'
door heen slaan."
„Neem mij mee."
„Dat kan toch niet."
„Toch kom ik misschien."
Hij had h,aar tegen zich aangedrukt,
haar den mond met hartstochtelijke zoe
nen gesloten. Ze waren in Begijn- aan
gekomen voor ze het wisten.
Toen had ze gevraagd: „Zul je me
trouw blijven?"
„Ik zou niet anders kunnen en jij?"
Zij hadden hun woord bezegeld en
weer bezegeld. Hij had haar oogen,
haar haren en toen ze uit het rijtuig
stapte, haar mooie, slanke handen ge
kust telkens weer,
IJlings was ze de trap van haar pa
leis opgesneld. Bij de deur had zij zich
omgekeerd, was even blijven staan en
had hem een handkus toegeworpen.
Wat was hij een ezel geweest, dat hij
haar niet gevolgd was. Het leven van
een krijgsman was zoo wisselvallig. Hil
had het liefste wat er voor hem op de
wereld bestond, achter gelaten.
Ik wil mijn doel bereiken klonk
zijn vast besluit- Ik wil haar niet weer
onder de oogen komen dan als overwin
naar. Anders niet. Niets zal ik verzui
men om mijn doel te bereiken. Verlie
zen wil ik h,aar niet
Hij herinnerde zich al te goed dien el-
lendigen tijd, toen hij meende haar voor
altijd verloren te hebben, toen zij ver
loofd was met den hofmaarschalk van
den keurvorst. Hij had den dood gezocht
maar ondanks zijn roekelooze daden,
had die geen medelijden met hem ge
Rijksstudiedienst feitelijk voor de eerste
maal de Douglas goed van binnen heeft
gezien.
Tot één conclusie meenen wij inmid
dels wel gerechtigd te zijn: als de ach
terstand op het gebied van snelheid is
ingehaald met al of niet verbeterde
Amerikaansche toestellen, moet zoo
spoedig mogelijk teruggekeerd worden
naar Nederlandsche toestellen. Wij heb
ben d>n man, die de moderne snelheid
voortbrengen kan. Dat wij zijn talenten
uitbuiten Voor zoover wij kunnen na
gaan is „De Schelde" op den goeden
weg.
DE BRIEVEN VAN DE „UIVER".
Lit Bandoeng wordt gemeld: Nog
eenige duizenden brieven van de mail
van de Uiver zijn overgebleven, welke
niet meer van een adres zijn voorzien.
Deze brieven zullen gesorteerd wor len
naar de p.aats van afzending. Binnen
kort zal een officieele oproep worden
gedaan, om onder opgave van diverse
bijzonderheden en onder overlegging van
een specimen van het handschrift, te
trachten deze brieven ahnog bestelbaar
te maken.
BURGEMEESTER VAN ALBURY
NAAR ONS LAND.
Zooals onlangs is gemeld, zou de bur
gemeester van Albury, die op het oogen-
blik in Indië vertoeft, het voornemen
koesteren dit jaar naar ons land te ko
men.
Thans kan het Hbl, met vrij groote
zekerheid mededeelen, dat de heer
Wough in Juli a.s. Nederland zal bezoe
ken.
UITSLUITEND MET DE ENGELSCHE
LUCHTDIENSTEN.
De administratie der Posterijen in
Britsch-Indië gaf officieel kennis aan hel
bestuur der Posterijen in Ned.-Indië dat
mail uit Britsch-Indië, bestemd voor
Ned.-Indië, voortaan uitsluitend met En-
gelsche luchtdiensten zal worden ver
voerd.
Alhier zal 9 Februari het solisten
concours worden gehouden in de „Prins
van Oranje", Het is uitgeschreven door
den Zeeuwschen Bond van Harmonie- en
Fanfare vereenigingen. Reeds 93 solisten
hebben zich aangemeld, alsook enkele
duo's en kwartetten.
Als bondsaccompagnateur fungeert de
heer P. de Rooij te> Vlissingen.
Het aantal werkloozen bedraagt
deze week 1388, van wie 92 in de
werkverschaffing werken. De vorige
week bedroeg het aantal werkloozen
1378.
In de bouwvakken komt thans ook
veel werkloosheid voor, een gevolg van
het feit, dat de nieuwbouw bijna geheel
stil ligt. De verkoop van gemeente
grond is ook tot stilstand gekomen.
Onder de werkloozen bevinden zich
de volgende aantallen personen in deze
vakken werkzaam: timmerlieden 92,
schilders 62, metselaars 26 en stuca-
doors 11, totaal dus 194 bouwvakarbei
ders.
Nieuwe Uloschool.
De Ulo scholen te Vlissingen waren
de laatste jaren gevestigd in het School
gebouw in de Wagenaarstr,uat, waar
veel last werd ondervonden van de
werkzaamheden op de terreinen van
had. Lied, noch wijn bad hem kunnen
troosten.
Maar nu. Moed alleen was niet voldoen
de. Hij mocht geen enkele kans laten
voorbij gaan.
Dezen middag had hij zelfs die spion
ne gevraagd bij hem te blijven.
Een lachje kwam over zijn lippen. Zij
was te slim gebleken. Ze w,as mooi. Hij
had haar met bewonderende blikken
aangekeken, een vroolijk liedje gezon
gen, alsof hij niet altijd voor oogen had
de donkere oogen en de zwarte lokken
pracht, het lieve gezicht van Marion.
Hij keek weer peinzend naar de Ster
ren. Eensklaps scheen het hem of Mars
grooter werd. Een bloedroode rand om
het vaste licht schemerde voor zijn
oogen. De rand werd breeder en bree
der.
Verbeelding, gezichtsbedrog van het
lange staren. Hij had altijd gelachen om
de sterren wichelarij van W,allenstein
en zijn astronoom Seni. Een Hollander
was daarvoor te nuchter. Dat vervloek
te wachten. Hij1 stond op.
HOOFDSTUK VII.
„Hoor je niets Wolf? Nu zijn we hier
al eenige uren en er komt niemand en
toch moet dit de goede plaats zijn. De
hoogste heuvel, drie eiken en een oude
bouwval. Het moet hier zijn, We heb
ben ons niet vergist."
Ongeduldig begon Saxon den omtrek
te onderzoeken. Toen zei hij: „Wol1
we zullen die oude ruïne een bezoek
gaan brengen, Het zal wel weinig op
de Mij. „de Schelde." Er werd daarom
een nieuwe dubbele school gebouwd in
de Coosje Buskensstraat, waar de open
bare school A was gevestigd. De nieu
we school is voor w,at het openbare Ulo
betreft, gisterenmiddag in gebruik ge
nomen, in tegenwoordigheid van ver
schillende autoriteiten en genoodigden.
De kinderen waren ook aanwezig. Er
zijn verschillende toespraken gehouden
o.a. door den burgemeester. De leerlin
gen werden onthaald.
Hedenmiddag werd het gedeelte be
stemd voor de Christ. Ulo-school in ge
bruik genomen en ook hier voerden
verschillende sprekers het woord. De
nieuwe school mag een aanwinst voor
het betrokken stadsdeel worden ge
noemd.
DOMBURG, Maandagavond hield de
Domburgsche üranjevereeniging een
ledenvergadering in de zaal van den
heer Rozendaal. Het doel der bijeen
komst was de verkiezing van een defi
nitief bestuur alsmede de vaststelling
v,an een reglement.
De Voorzitter, de heer M. Reijnhoudt
Sr., achtte het een voorrecht te kunnen
mededeelen, dat de jonge vereeniging
reeds 160 leden telt. De heer W. Triel-
ler Sr, bracht verslag uit van de werk
zaamheden van het voorloopig bestuur.
Toen de verkiezing van een vast be
stuur aan de orde kwam, gingen stem
men op om de voorloopige leden bij ac
clamatie te herbenoemen, doch eenigen
wenschten daarvoor niet in aanmerking
te komen. Thans bestaat het definitief
bestuur uit de heeren M. Reijnhoudt Sr.,
J. de Pagter Wz, W. Trieller, P. de Kam,
A. A. Jellema, P. J. Elout, J. v. Rotten,
S. de Pagter Iz., H. Bimmel, P. Kamp
man, Joh. v. Eijzeren.
Het reglement der vereeniging is bij
na geheel gelijkluidend met dat van de
O. V. van Sint-Laurens. hetwelk men
als voorbeeld had gevraagd. Het voor
loopig bestuur had ongeveer 40 uit
gegeven. De minimum-contributie be
draagt 25 cent,
Het plan is met den verjaardag der
Prinses een kinderfeest te vieren.
O. EN W.-SOUBURG. Heden, Dins
dag, is alhier de brandspuit v,an berg
plaats verwisseld. Het huisje, onder den
toren aan het Oranjeplein werd niet lan
ger geschikt geacht. Behalve dat het
nauwelijks groot genoeg was, kostte het
te veel tijd den spuit er bij brand uit te
krijgen.
Een veel betere bergplaats biedt een
box van den garagehouder J. Carlier
aan de Kanaalstraat 31, waar de spilt
ieder oogenblik zonder de geringste
moeite kan worden weggehaald.
Van niet geringe beteekenis is voorts
de telefonische doorverbinding die daar
aanwezig is, zoodat ook bij nacht, hulp
van buitenaf kan worden gevraagd.
Tevens is bereikt dat de spuit thans
is geplaatst meer in het c<*?irum der ge
meente.
Boven den ingang van de nieuwe berg
plaats z,al op duidelijke wijze worden
aangebracht „Brandweerkazerne",
Gestolen fiets teruggevonden.
O. EN W.-SOUBURG. Maandagmid
dag werd aan de politie alhier medege
deeld, dat in een sloot ,aan A» Middel-
burgsche straat een rijwiel was aange
troffen, waarvan de herkomst den vin
der onbekend was.
Bij onderzoek bleek de fiets afkomstig
van een dezer dagen te Middelburg ge-
pleegden diefstal.
De dief, waarvan geen spoor te ont
dekken viel, heeft met de fiets waar
schijnlijk geen weg geweten en h,aar
vervolgens te water gesmeten.
leveren, maar we hebben niets beters
te doen."
De overste begaf zich naar de oude
muurbrokken. Eensklaps hoorde hij
vlugge schreden naderen en een beken
de zware stem riep:
„Goeden avond, overste. Ik heb u la
ten wachten en uw geduld op zwaren
proef gesteld. Maar heeft Publilius Sy-
rus niet geschreven: Geduld is het heel
middel aller smarten. En st,aat niet op
het huis te Kolmar: God, geef geduld
en anders wat Gij wilt. Maar als het
geduld ten einde is, komt dikwijls juist
de lang verwachte. En hier ben ik ein
delijk."
Onder het praten had hij den overste
de hand gereikt.
„Ja, ik heb het heel druk gehad. Alle
mogenjke menschen vei-oord, het heele
bosch laten afzoeken, maar de ontvluch
te moordenaar is verdwenen. Laten we
daar onder dien eik gaan zitten,"
„Kan de spionne hem ook geholpen
hebben?" vroeg Saxon,
„Neen, dat geloof ik niet. Die be
moeit zich niet met dergelijk tuig. Haar
doel moet hooger liggen, Een pr,acht
van een vrouw, groene oogen, rood
haar en een warme, zinnelijke mond.
Gelukkig dat u volkomen schotvrij is,
overste."
„Ja", zei Saxon, „dat ben ik, maar
toch wilde ik wel eens weten wat ze
in haar schild voert."
„Beter haar uit den weg te blijven.
Ze heeft iets zoo buitengewoon verlei
delijks, bijna demonisch zou men zeg
m
1lê3krian&ch Ongeëvenaard bfj gévatte lati'
Product Grjep( rheumatiscne pijnenj
Zenuwpijnen, Hoofdpijn, en*»j
Per 12 st. 52 cl. Zakdoosje 20 ct'
Volgens recept van Apotheker Dumont
(Ingez. Med.)
WEMELDINGE. Zaterdagavond is 't
sleepschip „Maria Suzanna", geladen
met stukgoed en bestemd naar Antwer
pen, bij het binnen komen op het ka
naal alhier, tengevolge van het ruwe
weer op den Oostberm geloopen en
blijven zitten. Met twee sleepbooten
is het tenslotte gelukt het schip van den
berm af te trekken, waarna het oogen-
schijnlijk onbeschadigd de reis heeft
voortgezet.
Door de sleepboot „Sloe" is het voor
anker liggend visschersschip van schip
per Kanters aangevaren, waarbij de
voorsteven geheel werd ingedrukt. De
opvarenden sprongen in de roeiboot.
Het schip is blijven drijven, doch het
heeft veel schade bekomen, ook aan de
netten.
LOOP DER BEVOLKING.
's-HEER ARENDSKERKE. De bevol
king dezer gemeente bedroeg op 31 Dec.
j.l.4199 personen (2113 m. en 2086 v.J
Er werden in 1934 geboren 51 jongens
en 50 meisjes; vestigingen 41 m. en 78
v. pers.; overleden 11 m. en 12 v. pers.;
vertrokken 56 m. en 97 v. pers. (Bevol
king einde 1933: 4155 personen).
OUDELANDE. De bevolking dezer
gemeente bedroeg op 31 uec. j.l. 780
personen (411 m. en 369 v.) Er werden
in 1934 geboren 6 jongens en 5 meisjes;
vestigingen 8 m. en 11 v. pers.; overle
den 2 m. en 3 v. pers.; vertrokken 14
m. en 16 v, pers. (Bevolking einde 1933:
785 personen).
WISSENKERKE. De bevolking dezer
gemeente bedroeg op 31 Dec, j.l. 3578
personen (1842 m. en 1736 v.) Er. wer
den in 1934 geboren 24 jongens en 35
meisjes; vestigingen 40 m. en 39 v. pers.;
overleden 23 m. en 20 v. pers.; vertrok
ken 60 m. en 72 v. pers. (Bevolking ein
de 1933: 3615 personen).
gen, en toch iets zoo aantrekkelijks, dat
zelfs ik in mijn hart een beetje bang
voor haar ben.."
„Dat heb ik vanmiddag niet gemerkt,"
lachte Saxon.
„U wilde juist de ruïne onderzoeken.
U zou een aardige ontdekking hebben
gedaan en kennis gemaakt hebben met
Esopus".
„Êsopus?"
„Ja, de naamgenoot van den fabel
vertellenden Etiophier, een brave klui
zenaar, een van mijn beste verkenners.
Hij heeft met den ander slechts één ding
gemeen, zijn bochel. Esopus heeft zich
van de wereld teruggetrokken, woqjjc
daar eenzaam in een grot om boete te
doen voor het slechte, dat hij op deze
wereld bedreven heeft. Hij doet boete
door te zwijgen en te vasten, maar hij
is een uitstekende kok en het zwijgen
zult u niet hooren."
De dokter floot tweemaal en uit de
ruïne kwam een wonderlijke figuur te
voorschijn. Een bochel in een ruwe, ka
rige pij, maar inplaats van een staf had
hij een groot koksmes in de hand.
„Esopus", sprak de dokter. „Dit is de
heer Wolf. „Esopus" sprak de dokter.
„Dit is de heer, dien wij verwachtten",
„Die schooier", antwoordde de klui
zenaar, wijzend naar den zwerver. „Die
heeft hier den halven middag lui op zijn
rug n,aar den hemel liggen kijken. Hij
had beter gedaan bij mij iets te leeren
over de zaligmaking der ziel. Want
hoort: Dat is de eenige kunst te tre
den in des Heeren gunst."
(Wordt vervolgd.)
